brak znaczenia

3. brak znaczenia

аммиáк, -а (sg. tantum) rz. m. chem.

‘bezbarwny gaz o ostrym zapachu, występujący w przyrodzie jako produkt

gnicia ciał białkowych (związek azotu z wodorem)’

Здéсь пáхнет аммиакóм.

амонк (sg. tantum) rz. m. chem.

‘bezbarwny gaz o ostrym zapachu, występujący w przyrodzie jako produkt

gnicia ciał białkowych (związek azotu z wodorem)’

Тук мирúше на амонк.

amoniak, -u (sg. tantum) rz. mnieżyw. chem.

‘bezbarwny gaz o ostrym zapachu, występujący w przyrodzie jako produkt

gnicia ciał białkowych (związek azotu z wodorem)’

Tu pachnie amoniakiem.

анáлиз, -а; -ы rz. m.

1. ‘postępowanie naukowe, proces myślowy, którego celem jest poznanie czegoś’

анáлиз экономúческой ситуáции грамматúческий анáлиз

анáлиз ситуáции 2. med. ‘zespół czynności,

metod mających na celu skontrolowanie stanu zdrowia pacjenta; także:

wynik takiej kontroli’

aнáлизы крóви (с)дéлать анáлизы

анáлиз, -и; (два) анáлиза rz. m.

1. ‘postępowanie naukowe, proces myślowy, którego celem jest poznanie czegoś’

анáлиз на икономúческа ситуáция граматúчен анáлиз анáлиз на положéнието

2. brak znaczenia

analiz|a, -y; -y rz. ż.

1. ‘postępowanie naukowe, proces myślowy, którego celem jest poznanie czegoś’

analiza sytuacji gospodarczej analiza gramatyczna przeprowadzić analizę 2. med. ‘zespół czynności

mających na celu skontrolowanie stanu zdrowia pacjenta; także:

wynik takiej kontroli’

analiza krwi zrobić analizę

38

A анс, -а (-у) (sg. tantum)

rz. m. bot.

1. ‘roślina o drobnych kwiatach, uprawiana ze względu na owoce i nasiona

używane do produkcji leków, kosmetyków i jako

przyprawa’

сéять анúс Онá добавлет анúс

в кáждое блдо.

2. ‘gatunek jabłoni dającej owoce o kwaśno-słodkim

smaku’

анúс áлый

анасóн (sg. tantum) rz. m.

bot.

1. ‘roślina o drobnych kwiatach, uprawiana ze względu na owoce i nasiona

używane do produkcji leków, kosmetyków i jako

przyprawa’

дa сéя aнасóн Тя добáвя анасóн на вско

дене.

2. brak znaczenia

anyż, -u; -e rz. mnieżyw.

bot.

1. ‘roślina o drobnych kwiatach, uprawiana ze względu na owoce i nasiona

używane do produkcji leków, kosmetyków i jako

przyprawa’

siać anyż Ona dodaje anyż do

każdego jedzenia.

2. brak znaczenia

ансовк|а, -и (sg. tantum) rz. ż.

‘wódka zaprawiona anyżem’

бутлка анúсовки

мастк|а, -и rz. ż.

‘wódka zaprawiona anyżem’

бутúлка (с) мастúка.

anyżówk|a, -i; -i rz. ż.

‘wódka zaprawiona anyżem’

butelka anyżówki анкéт|а, -ы; -ы rz. ż.

‘formularz zawierający pytania i miejsce na

odpowiedzi’

запóлнить анкéту

анкéт|а, -и rz. ż.

‘formularz zawierający pytania i miejsce na

odpowiedzi’

поплвам анкéта

ankiet|a, -y; -y rz. ż.

‘formularz zawierający pytania i miejsce na

odpowiedzi’

wypełnić ankietę анкéтн|ый przymiotnik

‘związany z ankietą’

анкéтные дáнные анкéтный опрóс

анкéт|ен przymiotnik

‘związany z ankietą’

анкéтни дáнни

ankietow|y przymiotnik

‘związany z ankietą’

dane ankietowe

39

A

антресóл|ь, -и; -и (zwykle l. mn.) rz. ż.

1. ‘górna część kondygnacji pomieszczenia

mieszkalnego lub użytkowego, wydzielona

z niego tak, że można ją widzieć z tego pomieszczenia i mniejsza od

niego powierzchnią’

дом с антресóлью 2. ‘służąca do przechowywania rzeczy

szafka pod sufitem, której boki tworzą ściany

pomieszczenia’

прихóжая с антресóлью

гóрен полуетáж (на кща) fraza rzeczownikowa m.

1. ‘górna część kondygnacji pomieszczenia

mieszkalnego lub użytkowego, wydzielona

z niego tak, że można ją widzieć z tego pomieszczenia i mniejsza od

niego powierzchnią’

кща с гóрен полуетáж 2. brak znaczenia

antresol|a, -i; -e rz. ż.

1. ‘górna część kondygnacji pomieszczenia

mieszkalnego lub użytkowego, wydzielona

z niego tak, że można ją widzieć z tego pomieszczenia i mniejsza od

niego powierzchnią’

dom z antresolą spać na antresoli 2. brak znaczenia

анчóус, -а; -ы rz. m.

1. zool. ‘niewielka ryba morska, żyjąca głównie w morzu Śródziemnym, Czarnym i Atlantyku’

2. (tylko l. mn.) ‘dania (konserwy) z sardeli’

бутербрóд с анчóусами

хамс|я, -и rz. ż.

1. zool. ‘niewielka ryba morska, żyjąca głównie w morzu Śródziemnym, Czarnym i Atlantyku’

2. ‘dania (konserwy) z sardeli’

сáндвич с хамсúя

sardel|a, -i; -e rz. ż.

1. zool. ‘niewielka ryba morska, żyjąca głównie w morzu Śródziemnym, Czarnym i Atlantyku’

2. ‘dania (konserwy) z sardeli (częściej: anchois)’

kanapka z sardelą антины глáзки (pl.

tantum) bot.

‘jednoroczna lub dwuletnia roślina o pięciopłatkowych kwiatach, zwykle fioletowo- -żółtych, rosnąca na polach, wzgórzach i przydrożach’

Во дворé бло полнó антиных глáзок.

теменýжк|а, -и rz. ż. bot.

‘jednoroczna lub dwuletnia roślina o pięciopłatkowych kwiatach, zwykle fioletowo- -żółtych, rosnąca na polach, wzgórzach i przydrożach’

Двóрът бéше плен с теменýжки.

brat|ek, -ka; -ki rz.

mnieżyw. bot.

‘jednoroczna lub dwuletnia roślina o pięciopłatkowych kwiatach, zwykle fioletowo- -żółtych, rosnąca na polach, wzgórzach i przydrożach’

Podwórko było pełne bratków.

апартамéнт|ы, -ов (pl.

tantum) (rzadziej l. poj.)

‘duże luksusowe mieszkanie w komfortowym budynku

lub w hotelu’

‘duże luksusowe mieszkanie w komfortowym budynku

lub w hotelu’

‘duże luksusowe mieszkanie w komfortowym budynku

lub w hotelu’

apartament hotelowy apartament prezydencki

40

A апеллци|я, -и; -и rz. ż.

prawn.

‘odwołanie się od wyroku do sądu wyższej instancji’

подáть апеллцию апеллция на решéние

судá

апелáци|я rz. ż.

prawn.

‘odwołanie się od wyroku do sądu wyższej instancji’

Напрáви апелáция.

апелáция на съд

apelacj|a, -i; -e rz. ż.

prawn.

‘odwołanie się od wyroku do sądu wyższej instancji’

złożyć apelację apelacja od wyroku sądu апелляциóнн|ый

przymiotnik prawn.

‘związany z apelacją’

апелляциóнный суд апелляциóнная жáлоба

апелатв|ен przymiotnik prawn.

‘związany z apelacją’

апелатúвен съд апелатúвнa жáлба

apelacyjn|y przymiotnik prawn.

‘związany z apelacją’

sąd apelacyjny skarga apelacyjna апельсн, -а; -ы rz. m. bot.

‘drzewo cytrusowe mające okrągłe owoce o porowatej

skórce koloru żółtego z czerwonym odcieniem,

okrywającej soczysty, aromatyczny miąższ; owoc

tego drzewa’

вырáщивать апельсúны

портокáл, -и; (два) портокáла rz. m. bot.

‘drzewo cytrusowe mające okrągłe owoce o porowatej

skórce koloru żółtego z czerwonym odcieniem,

okrywającej soczysty, aromatyczny miąższ; owoc

tego drzewa’

отглéждам портокáли

pomarańcz|a, -y; -e rz. ż.

bot.

‘drzewo cytrusowe mające okrągłe owoce o porowatej

skórce koloru żółtego z czerwonym odcieniem,

okrywającej soczysty, aromatyczny miąższ; owoc

tego drzewa’

uprawiać pomarańcze аппетт, -а; -ы rz. m.

1. (bez l. mn.) ‘chęć jedzenia lub przyjemność

z jedzenia czegoś’

eсть с аппетúтом Притного аппетúта!

Аппетúт прихóдит во врéмя ед .

2. przen. ‘dążenie do czegoś, ochota na coś’

Аппетúты фúрмы рослú.

апетт, -и rz. m.

1. ‘chęć jedzenia lub przyjemność z jedzenia

czegoś’

ям с апетúт Добр апетúт! Притен

апетúт!

Апетúтът úдва с

денето.

úмам / нмам апетúт 2. przen. ‘dążenie do czegoś, ochota na coś’

Апетúтите на фúрмите се увеличáваха.

apetyt, -u; -y rz. mnieżyw.

1. (bez l. mn.) ‘chęć jedzenia lub przyjemność

z jedzenia czegoś’

jeść z apetytem wilczy apetyt Apetyt rośnie w miarę

jedzenia.

2. przen. ‘dążenie do czegoś, ochota na coś’

Apetyty firmy rosły.

Miał na nią apetyt.

41

A

арáб, -а; -ы rz. m., арáбк|а, -и; -и rz. ż.

‘mieszkaniec (-ka) krajów arabskich lub przedstawiciel (-ka) narodowości arabskiej’

В том райóне Парúжа живёт мнóго арáбов.

арáб|ин rz. m., арáбка rz. ż., арáб|и

‘mieszkaniec (-ka) krajów arabskich lub przedstawiciel (-ka) narodowości arabskiej’

В тóзи райóн на Парúж живéят мнóго арáби.

Arab, -a; -owie (-i) rz.

mos., Arabk|a, -i; -i rz. ż.

‘mieszkaniec (-ka) krajów arabskich lub przedstawiciel (-ka) narodowości arabskiej’

W tej dzielnicy Paryża mieszka wielu Arabów.

арáп, -а; -ы rz. m.

1. przestarz. ‘człowiek należący do rasy czarnej’

2. pot. ‘człowiek świadomie wprowadzający kogoś

w błąd, oszust’

брать (взять) на арáпа 3. brak znaczenia

арáп|ин, -и rz. m.

1. przestarz. ‘człowiek należący do rasy czarnej’

2. brak znaczenia

3. brak znaczenia

Murzyn, -a; -i rz. mos.

1. ‘człowiek należący do rasy czarnej’

2. brak znaczenia

3. pot. ‘ktoś, kto wykonuje ciężką pracę za kogoś,

zwykle za niewielkie pieniądze i bez ujawniania

swego nazwiska’

Szukał murzyna do pisania pracy rocznej . арáхис, -а (sg. tantum) rz.

m. bot.

‘jadalny orzech w łupince o fasolkowym kształcie,

arachid’

арáхис в сáхаре

фъст|к, -ци; (два) фъстка rz. m. bot.

‘jadalny orzech w łupince o fasolkowym kształcie,

arachid’

пéчени фъстци

orzech ziemny fraza rzeczownikowa mnieżyw.

bot.

‘jadalny orzech w łupince o fasolkowym kształcie,

fistaszek, arachid’

orzeszki ziemne w cukrze арбýз, -а; -ы rz. m. bot.

‘duży owoc o kształcie kuli, o zielonej, grubej skórze, czerwony i soczysty

w środku’

спéлый арбýз

дн|я, -и rz. ż. bot.

‘duży owoc o kształcie kuli, o zielonej, grubej skórze, czerwony i soczysty

w środku’

узрла дúня

arbuz, -a; -y rz. mnieżyw.

bot.

‘duży owoc o kształcie kuli, o zielonej, grubej skórze, czerwony i soczysty

w środku’

dojrzały arbuz

42

A арéнд|а, -ы; -ы rz. ż.

1. ‘użytkowanie za regularną opłatę czyjejś

ziemi, pomieszczenia, budynku itd. przez ustalony

w umowie czas, wraz z prawem czerpania z nich

zysku’

взять / брать в арéнду сдать / сдавáть в арéнду

2. ‘opłata za takie użytkowanie’

мéсячная арéнда за квартúру

нáем (sg. tantum) rz. m.

1. ‘użytkowanie za regularną opłatą czyjejś

ziemi, pomieszczenia, budynku itd. przez ustalony

w umowie czas, wraz z prawem czerpania z nich

zysku’

взéмам / дáвам жилúще под нáем

2. ‘opłata za takie użytkowanie’

мéсечен нáем на квартúра

dzierżaw|a, -y (sg. tantum) rz. ż.

1. ‘użytkowanie za regularną opłatą czyjejś

ziemi, pomieszczenia, budynku itd. przez ustalony

w umowie czas, wraz z prawem czerpania z nich

zysku’

wziąć / brać w dzierżawę oddać / oddawać

w dzierżawę dzierżawa budynku

2. ‘opłata za takie użytkowanie’

miesięczna dzierżawa mieszkania аренд|овáть I, -ýю,

-ýешь vi. state, transitive 1. ‘mieć coś w dzierżawie’

арендовáть зéмлю у сосéда 2. ‘oddawać coś

w dzierżawę’

арендовáть пóле сосéду

да взéма|м под нáем fraza werbalna lub да наéма|м

нéщо fraza werbalna 1. ‘mieć coś w dzierżawie’

да наéмам зем / да взéмам зем под нáем

2. ‘oddawać coś w dzierżawę’

Наéмам нúва на съсéда си.

dzierżaw|ić, -ię, -isz vi.

state, transitive 1. ‘mieć coś w dzierżawie’

dzierżawić ziemię od sąsiada 2. ‘oddawać coś

w dzierżawę’

dzierżawić pole sąsiadowi аренд|овáть II, -ýю, -ýешь

vp. event, transitive 1. ‘wziąć coś w dzierżawę’

арендовáть у сосéда луг 2. ‘oddać coś w dzierżawę’

арендовáть дом на канúкулы

да взéма под нáем fraza werbalna lub да наéма

нéщо fraza werbalna 1. ‘wziąć coś w dzierżawę’

да взéма зем под нáем 2. ‘oddać coś w dzierżawę’

Наé нúва под нáем.

wydzierżaw|ić, -ię, -isz vp.

event, transitive 1. ‘wziąć coś w dzierżawę’

wydzierżawić od sąsiada łąkę

2. ‘oddać coś w dzierżawę’

wydzierżawić komuś dom na wakacje

43

A

арéст, -а; -ы rz. m.

1. ‘zamknięcie kogoś pod strażą w ramach kary’

домáшний арéст 2. brak znaczenia

арéст, -и; (два) арéста rz. m.

1. ‘zamknięcie kogoś pod strażą w ramach kary’

домáшен арéст задржам под арéст

2. ‘pomieszczenie, w którym przetrzymuje się

aresztowanych’

Той е в арéста.

areszt, -u; -y rz. mnieżyw . 1. ‘zamknięcie kogoś pod strażą w ramach kary’

areszt domowy 2. ‘pomieszczenie, w którym przetrzymuje się

aresztowanych’

przebywać w areszcie areszt śledczy артéл|ь, -и; -и rz. ż.

‘zrzeszenie prowadzące określoną działalność gospodarczą w interesie

swych członków, którzy należą do niego dobrowolnie i ponoszą koszty działalności’

артéль инвалúдов

‘zrzeszenie prowadzące określoną działalność gospodarczą w interesie

swych członków, którzy należą do niego dobrowolnie i ponoszą koszty działalności’

Те са основáли картéл.

spółdzieln|ia, -i; -i rz. ż.

‘zrzeszenie prowadzące określoną działalność gospodarczą w interesie

swych członków, którzy należą do niego dobrowolnie i ponoszą koszty działalności’

spółdzielnia inwalidów spółdzielnia rolnicza

założyć spółdzielnię ассигн|овáть, -ýю, -ýешь

vp. event, transitive ekon.

‘przeznaczyć pewną sumę pieniędzy na jakiś cel’

Правúтельство ассигновáло определённую

сýмму на поддéржку культýры.

финансра|м, -ш, -ø vp.

event, transitive ekon.

‘przeznaczyć pewną sumę pieniędzy na jakiś cel’

Бáнката финансúра тóзи строéж.

wyasygn|ować, -uję, -ujesz vp. event, transitive ekon.

‘przeznaczyć pewną sumę pieniędzy na jakiś cel’

Banki wyasygnowały pieniądze na budowę.

ассигновáни|е, -я; -я rz. n.

1. ‘przeznaczenie pewnej sumy pieniędzy na jakiś cel’

ассигновáние 250 тсяч на ремóнт водопровóда 2. ‘pewna suma pieniędzy przeznaczona przez kogoś

na jakiś cel’

получúть ассигновáние в размéре 250 тсяч на ремóнт водопровóда

финан сран|е, -ия rz. n.

1. ‘przeznaczenie pewnej sumy pieniędzy na jakiś cel’

Финансúрането засга ремóнта на водопровóда.

2. ‘pewna suma pieniędzy przeznaczona przez kogoś

na jakiś cel’

Te полýчиха финансúране за ремóнта на водопровóда си.

asygnowani|e, -a; -a rz. n.

1. ‘przeznaczenie pewnej sumy pieniędzy na jakiś cel’

asygnowanie 250 tysięcy na naprawę wodociągu

2. brak znaczenia

44

A áстр|а, -ы; -ы rz. ż. bot.

‘fioletowy, niebieski lub biały kwiat, z licznymi

płatkami w kształcie igiełek, rurek lub wąskich poskręcanych wstążeczek, hodowany w ogrodach’

букéт астр

áстр|а, -и rz. ż. bot.

‘fioletowy, niebieski lub biały kwiat, z licznymi

płatkami w kształcie igiełek, rurek lub wąskich poskręcanych wstążeczek, hodowany w ogrodach’

букéт от áстри

ast|er, -ra; -ry rz. mnieżyw.

bot.

‘fioletowy, niebieski lub biały kwiat, z licznymi

płatkami w kształcie igiełek, rurek lub wąskich poskręcanych wstążeczek, hodowany w ogrodach’

bukiet astrów атамáн, -а; -ы rz. m.

1. hist. ‘dowódca wojsk i naczelnik osiedli

kozackich’

Комáндовaл рýсским вóйском атамáн Ермáк.

2. ‘przywódca bandy, szajki’

aтамáн шáйки разбóйников

атамáн, -и rz. m.

1. hist. ‘dowódca wojsk i naczelnik osiedli

kozackich’

Koмáндвaщ рýските войскú бéше атамáнът

Ермáк.

2. brak znaczenia

ataman, -a; -i rz. mos.

1. hist. ‘dowódca wojsk i naczelnik osiedli

kozackich’

Dowódcą wojsk rosyjskich był ataman Jermak.

2. brak znaczenia

áтлас I, -а; -ы rz. m.

1. ‘wydany w formie książki zbiór map, tablic, rysunków

itd.’

áтлас порóд собáк áтлас стран мúра 2. brak znaczenia

aтлáс, -и; (два) атлáса rz. m.

1. ‘wydany w formie książki zbiór map, tablic, rysunków

itd.’

aтлáс на порóди кýчета атлáс на държáвитe

в светá 2. brak znaczenia

atlas, -u; -y rz. mnieżyw.

1. ‘wydany w formie książki zbiór map, tablic, rysunków

itd.’

atlas ras psów atlas państw świata 2. sport. ‘przyrząd do ćwiczeń całego ciała’

ćwiczyć na atlasie атлáс II, -а (sg. tantum)

rz. m.

‘miękka tkanina, z prawej strony gładka i błyszcząca,

z lewej matowa’

плáтье из aтлáса

атлáз (sg. tantum) rz. m.

‘miękka tkanina, z prawej strony gładka i błyszcząca,

z lewej matowa’

рóкля от атлáз

atłas, -u; -y rz. mnieżyw.

‘miękka tkanina, z prawej strony gładka i błyszcząca,

z lewej matowa’

sukienka z atłasu

45

A

ательé (ndm) rz. n.

1. ‘pracownia artysty- -malarza, rzeźbiarza lub

fotografika’

Пéтя сдéлал в кóмнате ательé.

aтельé худóжника 2. ‘przedsiębiorstwo świadczące pewien rodzaj

usług (usługi krawieckie, naprawa obuwia itd.)’

aтельé ремóнта (часóв, óбуви и др.)

ателиé, -та rz. n.

1. ‘pracownia artysty- -malarza, rzeźbiarza lub

fotografika’

Пéтърчо напрáви в стáята си ателиé.

aтелиé на худóжник 2. ‘przedsiębiorstwo świadczące pewien rodzaj

usług (usługi krawieckie, naprawa obuwia itd.)’

aтелиé за попрáвка (на часóвници, обýвки и др.) златáрско, мóдно ателиé

аtelier (ndm) rz. n.

1. ‘pracownia artysty- -malarza, rzeźbiarza lub

fotografika’

Piotruś urządził w swoim pokoju atelier.

atelier malarza 2. brak znaczenia

аттестáт, -а; -ы (зрéлости) rz. m.

‘dyplom potwierdzający ukończenie szkoły średniej,

uprawniający do starania się o przyjęcie na studia

wyższe’

торжéственное вручéние аттестáтов зрéлости

дплом(а) за срéдно образовáние fraza rzeczownikowa m. i ż.

‘dyplom potwierdzający ukończenie szkoły średniej,

uprawniający do starania się o przyjęcie na studia

wyższe’

тържéствено врчване на дúпломата за срéдно

образовáние

świadectwo dojrzałości fraza rzeczownikowa n.

‘dyplom potwierdzający ukończenie szkoły średniej,

uprawniający do starania się o przyjęcie na studia

wyższe’

uroczyste rozdanie świadectw dojrzałości аттест|овáть I, -ýю, -ýешь

vi. state, transitive

‘wydawać opinię, dawać ocenę (zwykle na piśmie) wartości kogoś lub czegoś ze względu na określony cel, charakteryzować kogoś

w określony sposób’

аттестовáть профессионáльные кáчества (когó-лúбо)

атестра|м I, -ш, -ø vi.

state, transitive

‘wydawać opinię, dawać ocenę (zwykle na piśmie) wartości kogoś lub czegoś ze względu na określony cel, charakteryzować kogoś

w określony sposób’

атестúрам тóзи проéкт

opini|ować, -uję, -ujesz vi.

state, transitive

‘wydawać opinię, dawać ocenę (zwykle na piśmie) wartości kogoś lub czegoś ze względu na określony cel, charakteryzować kogoś

w określony sposób’

opiniować projekt opiniować kandydatów

46

A аттест|овáть II, -ýю,

-ýешь vp. event, transitive

‘wydać opinię, dać ocenę (zwykle na piśmie) wartości

kogoś lub czegoś ze względu na określony cel,

scharakteryzować kogoś w określony sposób’

аттестовáть (когó-лúбо) как отлúчного рабóтника

атестра|м II, -ш, -ø vp.

event, transitive

‘wydać opinię, dać ocenę (zwykle na piśmie) wartości

kogoś lub czegoś ze względu na określony cel,

scharakteryzować kogoś w określony sposób’

Атестúрах тóзи проéкт.

zaopini|ować, -uję, -ujesz vp. event, transitive

‘wydać opinię, dać ocenę (zwykle na piśmie) wartości

kogoś lub czegoś ze względu na określony cel,

scharakteryzować kogoś w określony sposób’

zaopiniować wniosek

аттракциóн, -а; -ы rz. m.

1. ‘coś co budzi duże zainteresowanie

oglądających’

Мы увúдели в цúрке интерéсный аттракциóн.

2. ‘rozrywki różnego typu w wesołym miasteczku (karuzela, strzelnica itd.)’

аттракциóны в лýна-пáрке 3. brak znaczenia

атрáкци|я, -и rz. ż.

1. ‘coś co budzi duże zainteresowanie

oglądających’

съврéмeнна атрáкция 2. brak znaczenia

3. ‘coś interesującego, czego chce się doświadczyć’

атрáкция за децá

atrakcja, -i; -e rz. ż.

1. ‘coś co budzi duże zainteresowanie

oglądających’

Cyrk oferuje rozmaite atrakcje.

2. ‘rozrywki różnego typu w wesołym miasteczku (karuzela, strzelnica itd.)’

Dzieci chciały skorzystać ze wszystkich atrakcji wesołego miasteczka.

3. ‘coś interesującego, czego chce się doświadczyć’

być atrakcją dla dzieci

аудт, -а; -ы rz. m.

‘kontrola i ocena różnych aspektów jakościowych

przedsiębiorstwa (np.

procedur, struktury organizacyjnej, procesów)

przeprowadzana przez niezależnych ekspertów

wewnętrznych lub zewnętrznych’

проводúть аудúт аудúт здáний аудúт кáчества

óдит, -и; (два) óдитa rz. m.

‘kontrola i ocena różnych aspektów jakościowych

przedsiębiorstwa (np.

procedur, struktury organizacyjnej, procesów)

przeprowadzana przez niezależnych ekspertów

wewnętrznych lub zewnętrznych’

да изврша óдит óдит на сгрáди кáчество на óдит

audyt, -u; -y rz. mnieżyw.

‘kontrola i ocena różnych aspektów jakościowych

przedsiębiorstwa (np.

procedur, struktury organizacyjnej, procesów)

przeprowadzana przez niezależnych ekspertów

wewnętrznych lub zewnętrznych’

przeprowadzać audyt audyt budynków

audyt jakości audyt wewnętrzny

47

A

аудтор, -а; -ы rz. m.

‘ten, kto zajmuje się badaniem działalności

gospodarczej firmy, sprawdzeniem jej bilansu rocznego, wyceną majątku

itd.’

‘ten, kto zajmuje się badaniem działalności

gospodarczej firmy, sprawdzeniem jej bilansu rocznego, wyceną majątku

itd.’

Oдúторът е намéрил нетóчности в процéса на

одобрéние на дóговора.

audytor, -a; -owie rz. mos.

‘ten, kto zajmuje się badaniem działalności

gospodarczej firmy, sprawdzeniem jej bilansu rocznego, wyceną majątku

itd.’

Audytor znalazł nieścisłość w przeprowadzaniu procedury zatwierdzenia

umowy.

аýка|ться, -юсь, -ешься aux

‘wołać do kogoś przez dłuższy czas’

Онú дóлго аýкались в лесý.

вка| м, -ш, -ø vi. state, transitive

‘wołać do kogoś przez dłuższy czas’

Чéсто се вúкаме, за да хóдим зáедно на разхóдка.

nawoł|ywać się, -uję, -ujesz aux

‘wołać do kogoś przez dłuższy czas’

Długo nawoływali się w lesie.

аукциóн, -а; -ы rz. m.

‘publiczna sprzedaż jakichś rzeczy, zazwyczaj

wartościowych, np. dzieł sztuki, których właścicielem

staje się ten, kto oferuje najwyższą cenę’

Интернéт-аукциóн

‘publiczna sprzedaż jakichś rzeczy, zazwyczaj

wartościowych, np. dzieł sztuki, których właścicielem

staje się ten, kto oferuje najwyższą cenę’

търг чрез наддáване

‘publiczna sprzedaż jakichś rzeczy, zazwyczaj

wartościowych, np. dzieł sztuki, których właścicielem

staje się ten, kto oferuje najwyższą cenę’

aukcja internetowa sprzedawać na aukcji

kupować na aukcji Obraz sprzedano na aukcji

za 10 milionów.

аýл, -а; -ы rz. m. etn.

‘wieś, osada górali kaukaskich oraz niektórych

dawnych plemion koczowniczych w Azii

Środkowej’

‘wieś, osada górali kaukaskich oraz niektórych

dawnych plemion koczowniczych w Azji

Środkowej’

Аýлът гъмжéше от децá, женú и ранéни вóйни.

auł, -u; -y rz. mnieżyw. etn.

‘wieś, osada górali kaukaskich oraz niektórych

dawnych plemion koczowniczych w Azji

Środkowej’

Auł roił się od dzieci, kobiet i rannych żołnierzy.

48

A

аутентчн|ый przymiotnik 1. ‘taki, który nie jest kopią,

falsyfikatem ani przeróbką;

oryginalny’

Сопровождáется то заворáживающее зрéлище

живóй аутентúчной япóнской мýзыкой.

аутентúчный текст 2. brak znaczenia

3. brak znaczenia

автентч|ен przymiotnik 1. ‘taki, który nie jest kopią,

falsyfikatem ani przeróbką;

oryginalny’

Тóзи спектáкъл úма автентúчна япóнска

мýзика.

автентúчен фолклóр 2. brak znaczenia

3. brak znaczenia

autentyczn|y przymiotnik 1. ‘taki, który nie jest kopią,

falsyfikatem ani przeróbką;

oryginalny’

Temu urzekającemu widowisku towarzyszy

autentyczna muzyka japońska.

autentyczny tekst 2. ‘taki, który zdarzył się naprawdę, istnieje w rzeczywistości’

Książka jest oparta na autentycznych

wydarzeniach.

3. ‘szczery, niekłamany’

autentyczne zaangażowanie Dzieci są autentyczne.

аферст, -а; -ы rz. m.

‘ten, kto bierze udział w nieuczciwym, oszukańczym, niezgodnym z prawem przedsięwzięciu,

zazwyczaj w celu uzyskania jakichś korzyści

materialnych’

свáдебный аферúст

далавéраджи|я, -и rz. m.

‘ten, kto bierze udział w nieuczciwym, oszukańczym, niezgodnym z prawem przedsięwzięciu,

zazwyczaj w celu uzyskania jakichś korzyści

materialnych’

далавéраджия на дрéбно

aferzys|ta, -ty; -ci rz. mos.

‘ten, kto bierze udział w nieuczciwym, oszukańczym, niezgodnym z prawem przedsięwzięciu,

zazwyczaj w celu uzyskania jakichś korzyści

materialnych’

aferzysta dolarowy афш|а, -ы; -ы rz. ż.

‘plakat informujący o wydarzeniu kulturowym (koncercie, przedstawieniu,

spektaklu itd.)’

повéсить афúшу

aфш, -и; (два) афша rz. m.

‘plakat informujący o wydarzeniu kulturowym (koncercie, przedstawieniu,

spektaklu itd.)’

закáчам афúш

afisz, -a; -e rz. mnieżyw.

‘plakat informujący o wydarzeniu kulturowym (koncercie, przedstawieniu,

spektaklu itd.)’

powiesić afisz afisz filmowy

49

A

ахинé|я, -и (sg. tantum) rz. ż. pot.

‘coś, co nie ma sensu, co zdaniem mówiącego

jest głupie’

Что за ахинéя!

нестú ахинéю

безсмсли ц|а, -и rz. ż.

‘coś, co nie ma sensu, co zdaniem mówiącego

jest głupie’ (częściej:

глýпости, врéли-некипéли) Каквú глýпости!

Щó за глýпости!

brednie, -i (pl. tantum)

‘coś, co nie ma sensu, co zdaniem mówiącego

jest głupie’

Co za brednie!

wygadywać brednie аэровокзáл, -а; -ы rz. m.

‘miejsce, gdzie można rozpocząć lub zakończyć

podróż samolotem’

аерогáр|а, -и rz. ż. (сгрáда)

‘miejsce, gdzie można rozpocząć lub zakończyć

podróż samolotem’

dworzec lotniczy fraza rzeczownikowa mnieżyw.

‘miejsce, gdzie można rozpocząć lub zakończyć

podróż samolotem’

аэропóрт, -а, Msc. в -ý;

-ы rz. m.

‘miejsce, z którego startują samoloty, na którym lądują i przebywają do odlotu’

междунарóдный аэропóрт

летщ|е, -а rz. n.

‘miejsce, z którego startują samoloty, na którym lądują i przebywają do odlotu’

воéнно летúще

lotnisk|o, -a; -a rz. n.

‘miejsce, z którego startują samoloty, na którym lądują i przebywają do odlotu’

lotnisko wojskowe, pasażerskie

Б

Rosyjski Bułgarski Polski бáб|а, -ы; -ы rz. ż.

1. posp. ‘kobietа’

Сюдá проихóдят однú бáбы.

молодáя, здорóвая, цветýщая, ýмная, хúтрая,

влáстная, базáрная бáба 2. pejor. lub lekcew.

‘mężczyzna, który jest zbyt delikatny, słaby, nieśmiały’

Не будь бáбой, проявú твёрдость!

жен|á, -и rz. ż.

1. posp. ‘kobietа’

Товá е мóята женá.

Тук се събúраха сáмо женú с мáлки децá.

2. pejor. lub lekcew.

‘mężczyzna, który jest zbyt delikatny, słaby, nieśmiały’

Той сe държú катó женá!

bab|a, -y; -y rz. ż. pot.

1. posp. ‘kobietа’

Tu spotykały się tylko baby z dziećmi.

Głupia baba, znowu kłóci się bez powodu.

2. pejor. lub lekcew.

‘mężczyzna, który jest zbyt delikatny, słaby, nieśmiały’

Ale z niego baba!

бабáх|ать, -ю, -ешь vi.

state, intransitive, pot.

1. ‘wydawać krótki, głośny, niski dźwięk’

Вхóдит и бабáхает поднóс на стол.

2. ‘spowodować strzał’

Бабáхают пýшки.

гърм|, -ш vi. state, intransitive 1. ‘wydać krótki, głośny,

niski dźwięk’

Гласт му гърмéше в коридóра.

2. ‘spowodować strzał’

Нкъде далéче гърмха пýшки.

huka|ć, -m, -sz vi. state, intransitive 1. ‘o ptakach: wydawać krótki, głośny, niski dźwięk’

Sowa huka w lesie.

2. brak znaczenia

бабáхн|уть, -у, -ешь vp.

event, intransitive, pot.

1. ‘strzelić z broni dużego kalibru’

Вдалекé бабáхнула пýшка.

2. ‘wydać krótki, głośny, niski dźwięk’

Вдалекé бабáхнул взрыв.

бабáхнул в дверь, по столý кулакóм

грм|на, -еш vp. event, intransitive 1. ‘strzelić z broni dużego

kalibru’

Нкъде далéче грмнаха пýшки.

2. ‘wydać krótki, głośny, niski dźwięk’

Глáсът му грмна в коридóра.

huk|nąć, -nę, -niesz vp.

event, intransitive pot.

1. ‘strzelić z broni dużego kalibru’

W oddali huknęło.

Oni zaraz hukną z karabinów . 2. ‘wydać krótki, głośny,

niski dźwięk’

Jego głos huknął w korytarzu.

Sowa hukała za oknem.

W złości huknęła pięścią w blat.

Huknął drzwiami.

54

Б

W dokumencie Leksykon odpowiedniości semantycznych w języku polskim, bułgarskim i rosyjskim. Tom 1 (Stron 39-56)