• Nie Znaleziono Wyników

Charakterystyka druków wydanych w Oficynie Drukarskiej

W dokumencie Folia Toruniensia 8 (2008) (Stron 95-105)

Wśród różnych znaczeń słowa f/pograf/a występują dwa następujące: typogra- fia to „dział grafiki użytkowej, zajmujący się całokształtem zagadnień związanych z estetyką druków", a także „historyczna nazwa drukarni często zwanej oficyną, tłocznią lub warsztatem, a obecnie tak nazywa się często zakład poligraficzny lub jego wydział stosujący wyłącznie technikę typograficzną"^^. Technika typograficzna jest najbardziej rozpowszechnioną techniką drukowania nie tylko ze względu na to.

Rozmowa przeprowadzona z p. W. Szlosowskim 30 04.2002 r.

^ Rozmowa przeprowadzona z p. J. Gardzielewską 19.11.2002 r.

Rozmowa przeprowadzona z p. T. E. Szymorowską 10.05.2002 r.

^ Archiwum WBP-KK, Akta organizacyjne.

^ Rozmowa przeprowadzona z p. W. Szlosowskim 30.04.2002 r.

Rozmowa przeprowadzona z p. Krystyną Wyszomirską 10.09.2003 r.

J. Hoppe, H. Janowski. Wspó/czesne po/sk/e drukarstwo / gratika ks/ążk/, Wrocław 1982, s. 292.

ż e jest najstarsza, ale także dlatego, ż e wprowadza wiele udoskonaleń, głównie w zakresie technologii sporządzania form typograficznych oraz zwiększania wy­

dajności maszyn i ich automatyzacji. Toruńska Oficyna Drukarska Książnicy Miej­

skiej im. Mikołaja Kopernika nawiązując do dawnej dominującej roli w kształtowa­

niu szaty typograficznej książki, jaką odgrywały oficyny drukarskie, przez cały okres swojej działalności starała się o wysoki poziom druków. Jak trudne jest to zad a­

nie m oże świadczyć ilość kryteriów, którym należy sprostać, aby powstała piękna książka. Cytując Wilhelma Mitarskiego, należy tu wymienić: kompozycję całości, rozm ieszczenie ilustracji - ustawienie jej na kolumnie, dobór odpowiednich rodza­

jów czcionek, nieprzeładowanie okładki i karty tytułowej. Istotny jest również uży­

ty materiał i elementy dekoracyjne^^.

Kształtowanie szaty typograficznej książki polega na jednoczesnym wysiłku włożonym w projekt obwoluty i okładki oraz w pracę nad wnętrzem książki, tak aby każdy jej element był w równym stopniu wykończonym^. W ażne jest także uzyska­

nie takiej formy książki, aby mogła być ona łatwo czytana, gdyż czytelność książ­

ki powinna stanowić jedną z prymarnych wartości w typografii^^.

Podsumowując, na estetykę książki składa się jej zewnętrzna forma artystycz­

na, wyrażająca się zarówno w koncepcji plastycznej, w rozwiązaniu typografii, jak i w poziomie wykonawstwa poligraficznego i zastosowanych rnateriałachm^.

Chcąc przybliżyć treść, szatę graficzną i walory artystyczne poszczególnych druków omawianej Oficyny podzieliłam je na kilka grup w ten sposób, aby móc uka­

zać wszystkie aspekty publikacji. Pragnę podkreślić, że podstawą poniższej cha­

rakterystyki był bezpośredni kontakt z każdym omawianym drukiem (autopsja).

Podział druków:

i Wydawnictwa seryjne:

1. Wydawnictwa seryjne Książnicy Miejskiej im. M. Kopernika a - „Prace Książnicy Miejskiej"

b - „Materiały Metodyczne"

c - „Seria druków bibliofilskich"

d - „Seria katalogów wystaw"

2. Wydawnictwa Toruńskiego Towarzystwa Kultury (TTK), Towarzystwa Miłośników Torunia (To-Mi-To)

a - „Biblioteczka Toruńska" i „Biblioteczka TTK"

b - „Biblioteczka To-Mi-To"

3. Wydawnictwa dla Ośrodka Informatyczno-Metodycznego Czytelnictwa Chorych i Niepełnosprawnych

ił Druki bibliofilskie dla Towarzystwa Bibliofilów im. J. Lelewela w Toruniu III Pozostałe druki

Teksty literackie

Druki bibliofilskie dla innych instytucji Druki akcydensowe

Plakaty i afisze

Podział ten należy uzupełnić uwagą, że w wydawnictwach serii „Prace Książni­

cy Miejskiej" znaleźć można również pozycje będące drukami bibliofilskimi.

^ J. Sowiński, Szfoka (ypograńczna M/odey Po/sk/, Wrocław 1982, s. 11.

T. Malinowska, L. Syta, Pedagowan/e tecńrł/czne ks/ąźk/. Warszawa 1981, s. 11.

J. Wiercińska. Grałrka ks/ąźk/. [w:] Wspó/czesr?e po/sk/e drukarstwo / gratrka kstąźk/, Wrocław 1982, s. 105.

^ K. Racinowski. Estetyka ks/ąźk/, [w ] Wspótczesrre po/sk/e drukarstwo, s. 73.

ł - 1a. Seria „Prace Książnicy Miejskiej"

Seria „Prace Książnicy Miejskiej" została zapoczątkowana w okresie międzywo­

jennym przez ów czesn ego dyrektora Książnicy Zygmunta Mocarskiego^. Pubiika- cje te w większości dotyczą zagadnień z zakresu działalności biblioteki i popula­

ryzacji jej zbiorów, przedstawiają sylwetki wybitnych ludzi związanych z Toruniem.

Mają one charakter popularnonaukowy. Zanim zaczęła je drukować Oficyna Dru­

karska, wychodziły one przed wojną w Drukarni Sylwestra Buszczyńskiego, na­

tomiast po wojnie zajmowały się tym Zakłady Graficzne w Toruniu, Drukarnia To­

ruńska „Wiedza", Zakłady Graficzne „Książka i W iedza" oraz Toruńska Drukarnia Dziełowa.

Pierwszą pracą, którą wykonała Oficyna Drukarska w 1977 roku była publika­

cja pt. Samue/ Bogom// L/r?de. fwórca p/erwszego s/own/ka języka po/sk/ego. Za­

wiera ona materiały sesji naukowej odbytej 20 grudnia 1976 roku w związku z uro­

czystościami odsłonięcia pomnika S. B. Lindego^'.

Spośród bardziej interesujących prac można wymienić np. książkę Anny Le­

wandowskiej /r)konabo/y Ks/ążn/cy /^f/ę/sk/ę/ /m. /ł/f. Kopem/ka w 7bron/o wydaną w 1979 roku w związku z 750 rocznicą założenia Torunia. Zawiera ona wiadomo­

ści dotyczące najcenniejszych zbiorów Książnicy Miejskiej^^. Ciekawa jest rozpra­

wa Stanisława Salmonowicza pt. Obrońcy / m//ośn/cy języka po/sk/ego w 7orun/u XV/-X\//// w/eku, ukazująca szerokie zainteresowania językiem polskim wśród pa­

storów i kaznodziejów protestanckich związanych z Gimnazjum Akademickim^^.

W 1981 roku wydano tom wierszy Czesława Miłosza pt. /t^q/a w/ema mowo w wy­

borze i ze wstępem Janusza Kryszaka.

Z okazji dwusetnej rocznicy urodzin Joachima Lelewela w 1986 roku ukazał się druk bibliofilski poświęcony temu wybitnemu uczonemu, związanemu m.in. z hi­

storią drukarstwa i bibliotekarstwem. Na jego zawartość składa się szkic Jerzego Serczyka, referat Zygmunta Mocarskiego wygłoszony w 1929 roku na zebraniu toruńskiego Towarzystwa Bibliofilów oraz przygotowany przez Janinę Huppenthal wykaz dzieł J. Lelewela zachowanych w Książnicy^.

Redaktorem serii „Prace Książnicy Miejskiej" w latach 1977-1980 był Alojzy Tu- jakowski. W roku 1981 funkcję redaktora merytorycznego przejęła Janina Huppen- thal, redaktorem technicznym zaś został Z. Gardzielewski, który opracował kształt edytorski serii. Zastosował jednakowy format, zbliżoną kompozycję i wystrój gra­

ficzny. Okładki wszystkich prac tej serii są zaopatrzone w skrzydełka. Tytuł serii został umieszczony na drugiej stronie karty tytułowej. Ponieważ w tej serii ukazały się: monografie, księgi pamiątkowe, poradniki bibliograficzne i katalogi, ostateczna postać okładki zależy od charakteru publikacji, np. na okładkach monografii często widnieją portrety osób, których te prace dotyczą. Stałymi elementami okładek są ty­

tuł i podtytuł, natomiast autor dzieła - jego imię i nazwisko nie zaw sze tam się po­

jawia. Taką informację zawiera karta tytułowa. Oprócz danych autora znajduje się na niej tytuł dzieła, podtytuł, miejsce i rok wydania. Elementem graficznym na kar­

cie tytułowej tej serii jest herb Torunia. Na karcie przedtytułowej najczęściej wystę­

puje tytuł pracy. Między obiema kartami w wielu dziełach umieszczono frontyspis prezentujący bądź fotografie osób, którym prace te poświęcono, bądź fotografię autora łub wizerunek instytucji, o której mowa w dziele. Na odwrocie strony

tytu-" A. Tujakowski, Ks/ążn<ca M/e/ska. /n/orma(or, Toruń 1983, s. 45.

Samae/ Bogom// Ł/nc/e - /wórca p/erwszego s/owrr/ka po/s/r/ego, Toruń 1977.

" A. Lewandowska, /rrkonado// /<s/ąźrr/cy M/e/s/r/e/ /m. A4. /<opern//(a w 7bfor?/o, Toruń 1979.

" S Salmonowicz, Obrorlcy / m//ośn/cy ypzy/ra po/sk/ego w Tbron/u w XV/-XV// w/eku. Toruń 1979

^ Joac/7/m Le/ewe/. Cz/ow/ek- o/rywa/e/- oczorry, pod red. R. Drożyńskiego, Toruń 1986.

Bo^

łowej w metryce książki, oprócz danych wydawniczych i techniczno-drukarskich, umieszczono nazwę instytucji wydawniczej, czyłi Oficyny Drukarskiej i jej sygnet wydawniczy. Czasami metryka książki znajduje się na jej końcu.

Koiejnymi elementami książki są tekst główny i teksty wprowadzające. W oma­

wianej serii materiały wprowadzające, takie jak przedmowa, dedykacja, motto, wstęp krytyczny lub życiorys autora pojawiają się na początku książki. Jeżeli cho­

dzi o przedmowę, to najczęściej pochodzi ona od autora dzieła łub redaktora.

W niektórych pracach serii znajduje się wstęp krytyczny o wydawanym dziele łub informacje o dziele i autorze. W nielicznych publikacjach pojawia się na koń­

cu posłowie.

Z dedykacjami spotykamy się w pracach tej serii kilkakrotnie. Na przykład tekst rozprawy S. Salmonowicza pt. Obrońcy / m//ośn/cy yęzyka po/sk/ego w 7brun/u XV/-XV/// w. poprzedza dedykacja, w której autor ofiarowuje swe dzieło prof. Alo- dii Kaweckiej-Gryczowej - znawczyni książki i jej dziejów; dedykacja jest umiesz­

czona na oddzielnej karcie po karcie tytułowej.

Motto jako myśl przewodnia pracy, które także pojawia się w niektórych dzie­

łach, zaw sze jest w jakiś sposób wyróżnione - najczęściej inną odmianą pisma oraz stopniami czcionki.

Tekst główny dzieł w ramach serii starano się opracowywać w sposób jednoli­

ty, kierując się przy tym zasadą czytelności. Tekst główny często dzielono na roz­

działy lub części z tytułami drukowanymi na osobnych kartach tytułowych. Stopień ważności tytułów zaznaczano różnym stopniem czcionki. Czasami dla oznaczenia części książki użyto ozdobnych znaków graficznych poniżej tytułu rozdziałów.

Jako wyróżnienia w tekście w pracach tej serii stosowano odmianę pisma: kur­

sywę, pismo półgrube lub spacje.

Wśród materiałów uzupełniających tekst główny oprócz przypisów, najczęściej rzeczowych oznaczonych w tekście odnośnikami cyfrowymi o ciągłej numeracji w obrębie rozdziału, sporadycznie uwzględniano tablice. Najlepiej uzupełniają tekst ilustracje, które można znaleźć w licznych pracach serii. Są to najczęściej ilustra­

cje o charakterze dokumentacyjnym, a ich autorką wielokrotnie była artysta foto­

grafik Janina Gardzielewska. Rozm ieszczenie ilustracji czy fotografii artystycznych jest niejednolite. Często znajdują się one na frontyspisie albo na osobnych wkle­

jonych kartach, na papierze kredowanym lub na okładkach.

Do materiałów uzupełniających tekst główny zaliczam y też pojawiającą się w niektórych pracach serii bibliografię załącznikową.

Na budowę książki składają się także materiały informacyjno-pomocnicze. Z re­

guły w obrębie serii powinny wykazywać się one jednolitym opracowaniem. Niestety w omawianej serii brak tej jednolitości. Na przykład spisy treści można najczęściej spotkać na końcu książki, ale też bywają one zam ieszczone przed zrębem głów­

nym. W niektórych pozycjach spotykamy wykazy skrótów i wykazy ilustracji. Jeżeli chodzi o indeksy, w ramach serii najczęściej sporządzano indeksy osobowe.

Format .Prac Książnicy Miejskiej" musiał uwzględniać ich popularnonaukowy charakter, to, ż e tekstowi często towarzyszą materiały uzupełniające: ilustracje, ta­

blice, tabele, wykresy itp., dlatego książki tej serii mają kształt lekko wydłużone­

go prostokąta (24,5 x 17 cm). Kolumny są zagęszczan e i szerokie. Kolumnę po­

czątkową dzieła rozpoczyna znak graficzny. Przejrzystość kolumny uzyskuje się dzięki marginesom, które w tej serii zostały dobrane z dbałością o estetykę. W tro­

sce o czytelność zastosowano również odpowiednią czcionkę: najczęściej jest to czcionka 10-punktowa o kroju Garamond, używano także takich czcionek, jak:

Excelsior, Modena, Antykwa Toruńska i Candida. Antykwa Toruńska służyła

głów-nie do składania tytułów dzieł. Itustracje wykonano metodą chemigraficzną za po­

mocą kliszy siatkowej i kreskowej. Tekst drukowano na różnego rodzaju papierach:

satynowanym, kredowanym i offsetowo-żeberkowym, a do okładek wykorzystano karton kredowany. W omawianej serii przeważnie stosowano papier o różnych od­

cieniach bieli, najczęściej nieco żółtawy.

Do „Prac Książnicy Miejskiej" użyto opraw broszurowych w formie obwoluty ze skrzydełkami, miękkich, szytych nićmi, wyjątkowo drutem. Ozdabiano je różnymi ornamentami. Do dekoracji tekstu stosowano inicjały rozpoczynające pierwszy roz­

dział książki, inicjały czasami różniły się barwą.

Publikacje serii „Prace Książnicy Miejskiej", które wykonywała Oficyna Drukar­

ska charakteryzują się starannym i estetycznym wyglądem. Kompozycja tekstu jest przejrzysta, a ukształtowanie graficzne druków nawiązuje do treści.

! - 1b. Seria „Materiały Metodyczne"

Następne wydawnictwo seryjne Książnicy Miejskiej to „Materiały Metodyczne", które miały służyć pomocą pracownikom bibliotek w ich pracy, zwłaszcza przy or­

ganizacji różnych rocznic, imprez i akcji czytelniczych. Znalazły się w tej serii tak­

że zestawy bibliograficzne, np. opracowanie M. Bogulicz Ł/ferafura radz/ecka.

bór z /af f974-7978 czy bibliografia utworów Janiny Porazińskiej, oraz materiały związane z obchodami „Miesiąca Książki i Prasy Rolniczej". Jako instruktaż przy­

datne były też wydawnictwa o charakterze literackim i muzycznym. W tym miejscu wymienię tylko kilka tytułów dla zobrazowania różnorodności tematycznej serii: B/- fwy po/sk/ego tVrześn/a. 40 roczn/cę agres/7 b/f/erowsk/ę/ na Po/skę, Z/ofy k/os d/a twórcy srebrne d/a czyfe/n/kówA. Kaniewskiej, D. Florkiewicza H/śródbobafe- rów w/erszy dana Brzechwy, R. Skowrońskiego A/eksander Sknab/n (*7872-7975) i wiele innych prac teg oż autora dotyczących osób związanych z muzyką, m.in.

Mieczysława Karłowicza, Stanisława Moniuszki, Ludwika van Beethovena. Publi­

kacje traktujące o postaciach z e świata muzyki czy literatury zebrano w odrębnym cyklu opatrzonym tytułem L/Yeratura / muzyka.

Kształt edytorski serii został ujednolicony, chociaż nie brakuje wyjątków, gdy np. druk jest bardzo skromną, kilkustronicową broszurą niewielkiego formatu, jak choćby opracowanie M. Lewandowskiej pt. Leon Scb/7/er.' ostatn/ romantyk teatru czy D. Krełowskiej dan Parandowsk/. życ/e < twórczość. Najczęściej jednak publi­

kacje tej serii wyróżniają się kartonową, dwukolorową okładką. W górnej części okładki, ciemniejszej - utrzymanej w brązach, zieleniach lub szarościach - wid­

nieje nazwa naszej instytucji, czyli Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Książnicy Miejskiej (W BPiKM ) w Toruniu oraz herb Torunia. Dolna część okładki jest kremo­

wa, często zawiera oprócz tytułu podobiznę postaci, której poświęcona jest publi­

kacja. Format książek tej serii to 20 x 14 cm.

Na stronie tytułowej znajduje się nazwisko autora, tytuł, czasami podtytuł, u jej dołu zaś miejsce i rok wydania. Na odwrocie karty tytułowej, czyli na stronie redak­

cyjnej umieszczona została nazwa instytucji sprawczej - w tym wypadku WBPiKM oraz nazwa serii „Materiały Metodyczne".

Jeżeli chodzi o dalsze cechy, to w książkach tej serii z reguły jest zam ieszczo­

ny wstęp i bibliografia. Przykładem m oże być rozprawa M. Bogulicz pt. Powsfan/e n/epod/eg/ego państwa po/sk/ego po 7978 roku lub opracowanie M. Chmielewskiej i H. Barańczak pt. eOroczn/ca W/e/k/ę/ Soc/a//sfycznę/ Pewo/uc/7 Pażdz/ern/kowę/, będące pierwszą publikacją z tej serii drukowaną w Oficynie. Niektóre prace posia­

dają motto, umieszczone przed zrębem głównym po prawej stronie i wyróżniające się innym rodzajem czcionki. Mottem opatrzona jest np. książka R.

Skowrońskie-go pt. /\/e/(sander S/(r<ab/n (f8 7 2 - ł9 ł 5 ) oraz pozycje z cyklu L/Yerafura / muzy­

ka zawierające konspekty montażu Itteracko-muzycznego. Przykładem m oże być opracowanie R. Skowrońskiego pt. /griacy J ó zef Paderewsk/ - cz/ow/ek w poszu - k/wan/u doskona/ośc/. Wydawnictwa serii ^Materiały Metodyczne" wychodziły naj­

częściej w nakładzie 500 egzemplarzy. Mankamentem tych prac m oże być drob­

ny druk i słabej jakości papier, co jest zrozumiałe zważyw szy ich przeznaczenie, ich walorem miał być aspekt instruktażowy, a nie estetyczny.

! - 1c. Seria druków bibliofilskich Książnicy Miejskiej

Seria bibliofilska Książnicy Miejskiej w Toruniu obejmuje niewiele druków; ze względu na ich wartość wymieniam wszystkie, które ukazały się w tej serii. W yróż­

nia je piękna szata graficzna, której styl i charakter, wypracowane przez Z. Gar- dzielewskiego, sprawiają, ż e czytelnik dostrzega je wśród innych książek.

Dekret o ó/ókotekach / op/ece rrad zó/oram/ P/ókotecznym/ został wydany przez SB P i WBPiKM w 1985 roku jako publikacja okolicznościowa z okazji krajowego Zjazdu Bibliotekarzy Polskich, który odbył się w Toruniu w dniach od 13 do 15 maja tegoż roku^^. Wstępem opatrzył go Józef Korpała, do druku przygotowała Janina Huppenthal, a opracował graficznie Zygfryd Gardzielewski. Druk wydano w na­

kładzie 500 egzem plarzy numerowanych ręcznie i szytych ręcznie. Ma kształt wy­

dłużonego prostokąta o wymiarach 25 x 14 cm. Na okładce z papieru czerpanego w kolorze kremowym umieszczono godło Polski oraz tytuł w kolorze czerwonym i czarnym. Jako element dekoracyjny pojawia się winieta, której Z. Gardzielewski niejednokrotnie używał w drukach Oficyny.

Wcześniej, w 1983 roku Książnica Miejska wydała druk okolicznościowy z oka­

zji 750-lecia przyznania Toruniowi praw miejskich i 60-lecia Książnicy. Ta niewielka broszura (26 x 14 cm), pięknie przygotowana graficznie, zawiera wiersz pt. F//sak, którego pierwodruk pojawił się w „G azecie Toruńskiej" 7 maja 1956 roku^^. Okładka z e skrzydełkami została wykonana z kartonu młotkowego. Tekst wiersza wydruko­

wano na żółtym papierze. Na stronie przytytułowej przyklejono zdjęcie toruńskie­

go flisaka na tle Ratusza. Stronę tytułową rozplanowano następująco: u góry tytuł z podkreśleniem, winieta w kolorze starego złota poniżej tytułu, a u dołu godło To­

runia w tym samym kolorze co winieta oraz nazwa instytucji sprawczej. Jako ilu­

stracje wewnątrz tekstu zam ieszczono ryciny przedstawiające panoramę Torunia.

Broszurę szytą ręcznie wydrukowano w nakładzie 400 egzemplarzy, w tym 120 egzem plarzy dla uczestników sesji naukowej na temat „Rola książki w życiu umy­

słowym Torunia" zorganizowanej w dniach 21-23 października 1983 roku.

W 1984 roku WBPiKM wraz z Zakładem Narodowym im. Ossolińskich w e Wro­

cławiu wydała Epilog Pana Tadeusza Adama Mickiewicza w opracowaniu Konra­

da Górskiego^^, któremu też publikacja ta została dedykowana. Redakcji podjęła się J. Huppenthal, a opracowania graficznego Z. Gardzielewski. Ep//og wyszedł w nakładzie 100 egzem plarzy numerowanych. Również ten druk ma kształt wydłu­

żon ego prostokąta o wymiarach 25 x 14 cm i jest szyty ręcznie, co przy publika­

cjach bibliofilskich Oficyny Drukarskiej jest normą. Na okładce wydrukowano złotą farbą autograf listu A. Mickiewicza do Niewiarowicza z 1844 roku; oryginał tego li­

stu znajduje się w zbiorach książnicowych. Przed kartą tytułową i na końcu książ­

ki wszyto kartki oliwkowego koloru.

o b/b/zołe/oc/? < op/ece nad zb/oram/ b/b/Zo/ecznym/, wstęp J. Korpała, Warszawa-Toruń 1985

" P/eśb r//sa/(a. Toruń 1983.

A. Mickiewicz, Ep//og. przedruk z wydan/a„Pana Tadeusza", Wroctaw-Toruń 1984.

Następny druk pt. Z dorobku ad/sty grabka Zb/gn/ewa Oo/atowsk/ego. ma/e /br- my budzące w/e/k/e wzruszen/a estetyczne został wydany w 1988 roku z e słowem wstępnym Romana Tomaszewskiego^". Tutaj także zastosowano wydłużony format (25 X 14 cm). Okładkę ze skrzydełkami zrobiono z kartonu kredowanego.

Bardzo interesującym wydawnictwem jest Sarmac/a opatrzona przypisami i tłu­

maczeniem sporządzonymi przez Bogdana Deresiewicza, który także przygotował tekst do druku. Przedsłowiem opatrzył książkę Ałeksander Janta"^. Sarmac/a jest fragmentem dzieła pt. Cbron/ca mur?d/ Hartmanna Schedla, w ydanego w Norym­

berdze przez Antoniego Kobergera w 1493 roku z drzeworytami Michała Wołge- muta i Wilhelma Pledenwurffa, w którym zostało opisane Królestwo Polskie. Odę saficką o Polsce i jej stolicy Krakowie zam ieszczoną w tej publikacji, będącą prze­

drukiem z dzieła /-/orfu/us e/eganbarum wydrukowanego w Augsburgu przez Syl- wanusa Otmara w 1516 roku, przetłumaczył z łaciny Edwin Jędrkiewicz. Sarmac/a miała być wydana na własny koszt przez Stanisława Gliwę. Pomysł ten podsu­

nął mu Bogdan Deresiewicz, kustosz Biblioteki Uniwersyteckiej w Santa Barba­

ra w Kalifornii"". Realizacja tego zamierzenia wykraczała jednak poza możliwości ręcznego warsztatu. S. Gliwa poświęcił kilka lat pracy na przygotowanie tekstu do druku, jednak zły stan zdrowia i ograniczenia finansowe nie pozwoliły mu na sfinalizowanie tego dzieła. Po jeg o śmierci wdowa przekazała Książnicy Miejskiej w Toruniu spuściznę po mężu, w tym materiały związane z przygotowaną przez Gliwę do druku Sarmac/ą"\ Ostatecznie więc zamysł Gliwy zrealizowała Oficyna Drukarska drukując fragment Cbron/ca mund/ w wersji oryginalnej i w tłumacze­

niu na języki polski i angielski. Sarmac/a wydana została w 1992 roku przy współ­

udziale Janiny Huppenthal i Zygfryda Gardzielewskiego oraz konsultacji Romana Tomaszewskiego, dzięki pomocy finansowej Urzędu W ojew ódzkiego w Toruniu.

W Oficynie nadano jej wytworny kształt graficzny. Ma format prostokąta o wymia­

rach 30 X 20 cm. Do druku użyto papieru o ciekawej żółtej barwie, przytłumionej szarymi, nikłymi nieregularnymi kreskami. Okładkę z e skrzydełkami wykonano z białego kartonu o fakturze tkaniny. Zdobi ją drzeworyt pt. De Sarmac/a reg/or?e Europę. Tytuł dzieła wydrukowano czerwoną farbą. Strona przedtytułowa mieści tytuł i podkreślenie, pod nim zaś drzeworyt przedstawiający insygnia królewskie.

Na stronie przytytułowej wydrukowano u dołu miejsce i rok wydania. Strona tytuło­

wa zawiera pełną informację dotyczącą fragmentu dzieła L/eber cbron/carum oraz Ody sabck/ę/. Wymienieni tutaj także zostali autorzy komentarzy, przypisów, tłuma­

czenia, przedsłowia oraz redaktorzy, którzy przygotowali dzieło do druku. U dołu strony tytułowej zam ieszczono znak graficzny Oficyny Stanisława Gliwy. Trzeba zaznaczyć, ż e mimo tak dużej ilości danych na stronie tytułowej, dzięki zastoso­

waniu różnego rodzaju czcionek oraz czarnej i czerwonej farby drukarskiej, jest ona bardzo czytelna i estetyczna. Po przedsłowiu umieszczono tekst autorstwa B. Deresiewicza dotyczący Kroniki Norymberskiej, a następnie fragment dzieła Schedla będący reprodukcją faksymilową oraz reprodukcję faksymilową Ody Sa- bck/ę/. W dalszej kolejności znajdują się oba fragmenty tych dzieł z przypisami w tłumaczeniu na język polski i język angielski. Całość zamyka nota Stanisława

" z c/oroó/fu a/tys/y gra/ż/ca Zb/ga/ewa Do/a/ows/f/ego. aia/e /brmy budzące w/e//(/e wzruszen/a es/e-

" z c/oroó/fu a/tys/y gra/ż/ca Zb/ga/ewa Do/a/ows/f/ego. aia/e /brmy budzące w/e//(/e wzruszen/a es/e-

W dokumencie Folia Toruniensia 8 (2008) (Stron 95-105)