o pomysły ludzi, o inicjatywy, które podejmują. Na przykład kulturalne, nawiązujące do lokalnego dziedzictwa.
KIEDYŚ TO JUŻ BYŁO
„W Polszcze, w domu porządnym,
z dawnego zwyczaju, Jest do robienia kawy osobna niewiasta, Nazywa się kawiarka; ta sprowadza
z miasta, Lub z wicin bierze ziarna w najlepszym
gatunku I zna tajne sposoby gotowania trunku, Który ma czarność węgla, przejrzystość
bursztynu, Zapach moki i gęstość miodowego płynu.
Wiadomo, czym dla kawy jest dobra śmietana;
Na wsi nietrudno o nią: bo kawiarka z rana, Przystawiwszy imbryki, odwiedza
mleczarnie I sama lekko świeży nabiału kwiat garnie Do każdej filiżanki w osobny garnuszek, Aby każdą z nich ubrać w osobny
kożuszek”.
Pomijając mnóstwo innych walorów, Pan Tadeusz Adama Mickiewicza to również najwspanialsza w polskiej literaturze apo-logia swojskości. To piękna pieśń na cześć lokalnych obyczajów i tradycji. Hymn co-dziennego patriotyzmu, który przypomina nam, jak ważna jest tożsamość.
CO SIĘ STAŁO?
Jak to więc jest z tym śpiewaniem?
– Nijak, bo tytuł naszego projektu wcale nie odnosi się do śpiewania – śmieje się Danu-ta Kucińska, prezes zarządu Lokalnej Grupy Działania – Przyjazne Mazowsze. – Jest me-taforą swojskości, odrębności lokalnych mi-krokultur i wspólnot, które je tworzą. Każda z naszych gmin, każda z naszych miejsco-wości ma coś, co ją odróżnia od innych.
I u nas, i u naszych partnerów z Hiszpanii.
To może skarby? W opisie projektu stoi prze-cież wyraźnie: „zachęcić mieszkańców i tu-rystów do odkrywania lokalnych skarbów”.
Gdzie te skarby?
I znowu śmiech: – Skarby to przede wszyst-kim ludzie, ich umiejętności, zdolności.
Zwykle lokalne produkty kojarzą się z kuli-nariami. A nam chodzi o coś więcej: o pomy-sły ludzi, o inicjatywy, które podejmują. Na przykład kulturalne, nawiązujące do lokal-nego dziedzictwa.
„Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie”
Instytucja Zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Materiał informacyjny opracowany przez Lokalną Grupę Działania-Przyjazne Mazowsze, Stowarzyszenie Społecznej Samopomocy – Lokalna Grupa
Działania, Mancomunidad de Desarrollo Condado de Huelva.
Projekt pt. „Co wieś to inna pieśń” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania 19.3 „Przygotowanie i realizacja działań w zakresie współpracy z lokalną grupą działania” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Cada pueblo es diferente:
lo que nos distingue y nos
une
Danuta Kucińska wyjaśnia, że celem projek-tu nie było – jak to zwykle bywa – pokazy-wanie kawałków lokalnej rzeczywistości: tu zamek, a tam dożynki… Chodziło o pokaza-nie całości, kontekstu, perspektywy.
– Bo te wszystkie elementy kultury, trady-cji, historii, to są puzzle, które składają się na tożsamość. Dlatego gdy robiliśmy promocję naszej publikacji, pokazaliśmy film – opo-wieść o całej naszej małej ojczyźnie w naj-szerszej perspektywie: kultury, rolnictwa, rzemiosła.
Rzeczywiście, to zamaszysty obraz. Jest w filmie Skarby przyjaznego Mazowsza ro-mańskie sanktuarium w Czerwińsku nad Wisłą (tutejsze freski to największy zbiór trzynastowiecznych malowideł w Polsce), jest Muzeum Afryki w Sobanicach, jest Park Krajobrazowy Pólka-Raciąż, jest Radosław Góral, producent serów dojrzewających, naj-lepszy w konkursie „Co wieś to inna pieśń”, są spływy kajakowe…
JAK TO WPŁYWA NA ICH ŻYCIE?
– Ludzie nie zdawali sobie sprawy, że na na-szej ziemi jest takie bogactwo – mówi Da-nuta Kucińska.
Poza tym niejeden zrozumiał, że warto uczyć się od innych. Polacy postawili na tak
zwane partnerstwo pogłębione: otworzyli się na pomysły partnerów, zbierali informa-cje zwrotne, wdrażali pomysły Hiszpanów, a Hiszpanie – Polaków.
– Hiszpanie mają na przykład większe do-świadczenie w tworzeniu sieci różnych branż i przedsiębiorców, a następnie we wspólnym ich promowaniu – wyjaśnia Da-nuta Kucińska.
A co jest dla niej w tym wszystkim najważ-niejsze?
– Rozbudzanie w sobie ciekawości inności, otwarcie się na odrębność – przyznaje. – Bo właśnie to sprawia, że jesteśmy mądrzejsi i bardziej tolerancyjni.
FOT. LOKALNA GRUPA DZIAŁANIA – PRZYJAZNE MAZOWSZE
Uczestnicy na jarmarku „Doñana Nature Life” w Hiszpanii Grupa z Hiszpanii na jarmarku w Polsce
Razem, lepiej, ciekawiej. Trzydzieści dwie opowieści o wspólnocie
KTO ZA TYM STOI?
partner wiodący: Lokalna Grupa Działa-nia – Przyjazne Mazowsze
pozostali partnerzy: Stowarzyszenie Społecznej Samopomocy – Lokalna Grupa Działania (Polska), Mancomunidad de De-sarrollo Condado de Huelva (Hiszpania)
lokalizacja projektu:
obszary działania LGD-PM i SSS-LGD (Polska), prowincja Huelva (Hiszpania)
Danuta Kucińska, prezes zarządu Lokalnej Grupy Działania – Przyjazne Mazowsze, biuro@lgdpm.pl
strona internetowa projektu:
www.cowip.pl
MÓWIĄC KONKRETNIE
W ramach projektu udało się:
―zorganizować konkurs na produkt lokalny „Co wieś to inna pieśń” (potrawy, rękodzieło, sztuka),
―zorganizować wyjazd laureatów na jarmark „Doñana Nature Life” do Hiszpanii,
―urządzić wizytę Hiszpanów w Polsce (między innymi udział w dożynkach i jarmarku „Od pola do stołu”),
―zorganizować seminarium tematyczne,
―wydać trójjęzyczną książkę o przyrodzie, historii, kulturze, turystyce i produktach partnerów,
―stworzyć stronę internetową www.cowip.pl,
―nakręcić film Skarby przyjaznego Mazowsza.
Hiszpanie sporządzili Notatnik handlowy pokazujący ich dziedzictwo kulturowe, fir-my czy produkty.
FOT. LOKALNA GRUPA DZIAŁANIA – PRZYJAZNE MAZOWSZE TURYSTYKA