Kod Czasu nr 1: Żyjemy w kończącym się cyklu ewolucyjnym 5125 lat epoce świata którego koniec Majowie wyznaczyli na przesilenie zimowe 21 grudnia 2012.
Kod Czasu nr 2: Nasi przodkowie zapisali swoje doświadczenie wcześniejszego „końca czasu", pokazując ponad wszelką wątpliwość, że z jedną epoką świata sąsiaduje początek następnej, a nie koniec świata.
Kod Czasu nr 3: Nowe odkrycia pokazują, że możemy pomyśleć o czasie jako o esencji, która jest zgodna z tymi samymi rytmami i cyklami panującymi nad wszystkim — od cząstek elementarnych do galaktyk.
Kod Czasu nr 4: Możemy myśleć o rzeczach, które dzieją się w czasie, jako o miejscach wewnątrz cyklów punktach, które da się zmierzyć, obliczyć i przewidzieć.
Kod Czasu nr 5: Jeśli wiemy, w którym miejscu cyklu jesteśmy, to zdajemy sobie też sprawę z tego, czego mamy oczekiwać, gdy on się powtórzy.
Kod Czasu nr 6: Kalkulator Kodu Czasu pokazuje, kiedy możemy spodziewać się powtórki warunków z przeszłości, a nie samych wydarzeń.
Kod Czasu nr 7: Starożytne tradycje dzielą liczący 25 625 lat okres przechodzenia przez Ziemię 12 konstelacji Zodiaku — precesję punktów równonocy — na pięć epok świata, z których każda trwa 5125 lat.
Kod Czasu nr 8: Pozycja Ziemi w naszej galaktyce wytwarza silne zmiany? które sygnalizują koniec jednej epoki świata oraz początek następnej. Wiedza na temat tych cyklicznych
zmian jest nazywana doktryną Epok Świata.
Kod Czasu nr 9: Wedyjska tradycja opisuje długi czas poświęcenia, wyrażonego w czynie (bhakti), który zaczął się około 1898 roku i trwa jeszcze długo po dacie końcowej roku 2012 Majów.
Kod Czasu nr 10: Obecna epoka świata rozpoczęła.się 11 sierpnia3114 p.n.e. Jej koniec jest sygnalizowany rzadkim zrównaniem naszego Układu Słonecznego z jądrem galaktyki Drogi Mlecznej 21 grudnia 2012 r. — wydarzeniem, które ostatnio zaszło w przybliżeniu 26 000 lat temu.
Kod Czasu nr 11: Natura używa kilku prostych, podobnych do siebie i powtarzających się cyklów — fraktali — aby energię i atomy wbudować w znane formy wszystkiego, od korzeni, rzek i drzew, do skał, gór i nas.
Kod Czasu nr 12: Wszystko, co trzeba, by zrozumieć wszechświat, leży w prostocie każdej jego części.
Kod Czasu nr 13: Nasza wiedza na temat powtarzających się cyklów pozwala nam określić z maksymalną dokładnością czasy w przyszłości, kiedy możemy spodziewać się ujrzeć powtarzające się warunki przeszłości.
Kod Czasu nr 14: Kalkulator Kodu Czasu może określić z maksymalną dokładnością osobiste cykle miłości i bólu, jak też globalne cykle wojny i pokoju.
Kod Czasu nr 15: Wzory zidentyfikowane na wcześniej szy czas w historii na ogół powtarzają się z większym nasileniem w późniejszych datach.
Kod Czasu nr 16: Używanie szablonu wydarzeń ludzkich, wydarzeń ziemskich i wydarzeń niebieskich przedstawia nam logiczny sposób na oglądanie przeszłości jako realistycznego okna prowadzącego do 2012 roku.
Kod Czasu nr 17: W geologicznym zapisie nie ma nic, co by sugerowało, że pola magnetyczne Ziemi odwrócą się przed końcową datą cyklu 2012 roku lub tuż po niej.
Kod Czasu nr 18: Szablon Kodu Czasu pokazuje, że dzisiejsze warunki ludzkie, ziemskie i niebieskie są w tym samym przedziale co kluczowe daty odniesienia przeszłości.
Innymi słowy, zmiany, które następują teraz, są właśnie tym, czego spodziewalibyśmy się po końcu epoki świata.
KodCzasu nr 19: Wśród najznakomitszych umysłów naszych czasów panuje zgoda, że obecne wyczerpywanie się bogactw naturalnych, powiększająca się populacja w postępie geometrycznym, bieda na całym świecie i rywalizacja o niezbędne rzeczy potrzebne do życia, przybliżają się ku
„zwężeniu" w czasie.
Kod Czasu nr 20: Wyniki są rozstrzygające: nacisk na serce i życie oparte na sercu będą miały bezpośredni wpływ na to, jak doświadczymy 2012 roku i naszego czasu zmiany.
Kod Czasu 21: Stojąc w obliczu największej ilości i siły potencjalnie kończących świat wyzwań w ciągu 5125 lat historii człowieka, odkrywamy teraz, że klucz do naszego przejścia tkwi w zbiorowych uczuciach odnośnie zmiany.
Okazja jedna na 26 000 lat
Gdy pytasz potomków Majów, dlaczego ich przodkowie zniknęli dawno temu, zazwyczaj opowiadają oni historię, która brzmi bardziej jak fabuła z filmu sciencefiction i serii Stargate w telewizji niż lokalna historia.
Zaczną od opisu tajemniczych sędziów czasu, którzy śledzili cykle wszechświata z niespotykaną dokładnością ponad tysiąc lat temu. Potem, z powodu, który mogli znać tylko starożytni naukowcyprorocy, na zawsze opuścili swoje świątynie, obserwatoria i piramidy. Tak tajemniczo, jak się pojawili, weszli do dżungli Jukatanu i powrócili, skąd kolwiek przybyli. Bez względu na to, co ich opowieść znaczy dla nas dzisiaj, jest jasnym, że kimkolwiek byli ci pierwotni Majowie, wiedzieli o czymś, co my właśnie teraz zaczynamy rozumieć.
Kluczem do przesłania Majów jest to, że ich sekret był czymś więcej niż dokładnymi interpretacjami czasu na płycie kamiennej. Jeden element ich mądrości, którego nie mogli wyryć w postaci hieroglificznego przesłania, jest dokładnie tym kawałkiem, który nadaje znaczenie końcowi naszej epoki świata dziś. Z ich punktu widzenia Ziemi jako zwierciadła
kosmosu, uważali wielki cykl, który kończy się w 2012 roku, za koniec okresu dojrzewania, fraktalnej „ciąży" ludzkiej świadomości, którą tak pięknie opisują tacy ludzie, jak John Major Jenkins i Jose Arguelles.
Podobnie jak każde narodzenie jest końcem ciąży i początkiem nowego życia, Majowie traktowali nasze wynurzenie się w świecie po 2012 roku jako początek nowego cyklu historii, razem ze wszystkimi możliwościami opisanymi w niniejszej książce... i jeszcze więcej.
Z tych punktów widzenia przesilenie 21 grudnia 2012 roku staje się potężnym oknem dla zbiorowego wejścia ludzi w ich największy potencjał.
Moment ów jest tak rzadki, że przygotowywaliśmy się na niego od końca ostatniej epoki świata, i minie kolejne 26 000 lat, zanim ta sama okazja ponownie nadarzy się dla naszych potomków.
• Kod Czasu nr 22: 21 grudnia 2012 roku to rzadkie i potężne okno możliwości dla zbiorowego wejścia ludzi w ich największy potencjał.
Sposobność takiego wykorzystywania swojego największego potencjału przywołuje na myśl starożytne opisy Ogrodu Edenu, miejsca, które niegdyś zachowywało wszelkie możliwości naszych największych radości i gorących pragnień. Jeśli mamy wierzyć kalendarzom, mitom i proroctwom, po 2012 roku czeka na nas właśnie taka moc. Moglibyśmy stworzyć drugi Eden, który zaczyna się tam, gdzie pierwszy się skończył.
Biblijne korelacje wskazują na to, że ostatnim razem Eden pojawił się na Ziemi około 5000 lat temu, pod koniec ostatniego wielkiego cyklu.
Wówczas mieszkańcy planety mieli wszystko, czego potrzebowali, by żyć w harmonii z Ziemią, ciesząc się pełnym sił witalnych i zdrowym życiem. Jako że wybory naszych przodków, żyjących po czasach Edenu, zasiały wydarzenia ziarna wszystkiego, co odsłoniłoby się jako następujący potem cykl, wprawiły też w ruch wzory, które definiują nasz dzisiejszy świat.
Niektóre, takie jak wybaczenie i pokój, służą w postaci potężnych przypomnień możliwości naszego życia; podczas gdy inne, jak zdrada i wojna, stały się wielkimi wyzwaniami, które dzielą nas na ludzi, rodziny i narody.
Począwszy od cyklów pogodowych, a skończywszy na równowadze dwutlenku węgla pomiędzy oceanami a atmosferą, natura pokazuje nam, że wzór będzie się powtarzał, aż coś nowego go zastąpi. Zmiana, która
towarzyszy konwergencji cyklów 2012 roku, to rzadka okazja do starcia starych wzorów, z których wyrośliśmy. Jest to jednocześnie cenny punkt wyboru, aby ustanowić zdrowe, nowe wzory gotowe do wdrożenia w naszej przyszłości i przyszłości, która należy do naszych dzieci... i ich potomstwa.
To fakt niezaprzeczalny, że w obecności największych wyzwań stawianych naszemu światu my również jesteśmy całkiem innymi ludźmi.
Czy potrafimy zdać sobie sprawę z tego, że największym zagrożeniem dla naszego znanego stylu życia naprawdę jest „parcie" natury do nowego stylu bycia? Gdy widzimy chaos towarzyszący doskonałemu zrównaniu z centrum naszej galaktyki, jesteśmy gotowi na przyjęcie największego daru ze wszystkich: wewnętrznej zmiany, która pochodzi z odpowiadania na wyzwania życiowe współpracą i pielęgnowaniem sposobu życia opartego na sercu człowieka. Jakie wskazówki pozostawimy tym, którzy przejdą przez następną epokę świata i zapamiętają nas jako ich przodków?
W swoich sercach już odpowiedzieliśmy na te pytania. Gdy wynurzamy się z tajemnicy 2012 roku i wstępujemy w nową epokę świata, nadszedł czas, by żyć tak, jak postanowiliśmy. Grunt jest przygotowany.
Wybór należy do nas. Kosmos czeka.