Dziedziny polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa 53

Obszar polityki: Sieci komunikacyjne, treści i technologie Rynek wewnętrzny, przemysł, przedsiębiorczość i MŚP

Wpływ na budżet wiąże się z nowymi zadaniami powierzonymi Komisji, w tym z zadaniami z zakresu bezpośredniego nadzoru i wsparciem dla Europejskiej Rady ds. Usług Cyfrowych.

Działanie: Kształtowanie cyfrowej przyszłości Europy 1.3. Wniosek/inicjatywa dotyczy:

 nowego działania

 nowego działania będącego następstwem projektu pilotażowego/działania przygotowawczego⁵⁴

 przedłużenia bieżącego działania

 połączenia lub przekształcenia co najmniej jednego działania pod kątem innego/nowego działania

1.4. Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.4.1. Potrzeby, które należy zaspokoić w perspektywie krótko- lub długoterminowej, w tym szczegółowy terminarz przebiegu realizacji inicjatywy

Rozporządzenie powinno być bezpośrednio stosowane po upływie [3 miesięcy] od jego przyjęcia, a zanim to nastąpi, unijne zarządzanie powinno umożliwić skuteczny nadzór nad usługami cyfrowymi na poziomie transgranicznym. Do tego czasu państwa członkowskie powinny wyznaczyć istniejące organy lub ustanowić nowe organy do wykonania zadań koordynatorów ds. usług cyfrowych. Jednocześnie należy ustanowić niezależną grupę doradczą ad hoc (Rada), która musi rozpocząć funkcjonowanie, aby móc planować swoje działania oraz rozpocząć otrzymywanie i przetwarzanie informacji pochodzących od koordynatorów ds. usług cyfrowych i Komisji w celu przedstawiania porad, opinii i zaleceń służących zapewnieniu spójnego stosowania niniejszego rozporządzenia. Ponadto Komisja będzie uprawniona do ostatecznego sprawowania bezpośredniego nadzoru nad określonymi platformami, zgodnie z procedurami i kryteriami określonymi w aktach delegowanych. Do tego samego czasu powinna w pełni funkcjonować europejska platforma wspierająca wymianę informacji.

53 ABM: activity-based management – zarządzanie kosztami działań; ABB: activity-based budgeting – budżet zadaniowy.

54 O którym mowa w art. 58 ust. 2 lit. a) lub b) rozporządzenia finansowego.

W początkowej fazie rozruchu do czasu pierwszego krótkookresowego przeglądu niniejszego rozporządzenia Komisja powinna zapewnić działania wspierające Europejską Radę ds. Usług Cyfrowych, a także infrastrukturę IT i aplikacji wewnętrznych, przy ewentualnym wsparciu/zaangażowaniu również ze strony krajowych koordynatorów ds. usług cyfrowych.

1.4.2. Wartość dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej (może wynikać z różnych czynników, na przykład korzyści koordynacyjnych, pewności prawa, większej efektywności lub komplementarności). Na potrzeby tego punktu „wartość dodaną z tytułu zaangażowania Unii” należy rozumieć jako wartość wynikającą z unijnej interwencji wykraczającą poza wartość, która zostałaby wytworzona przez same państwa członkowskie.

Przyczyny działania na poziomie europejskim (ex ante): Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie jednolitego rynku, w ramach interwencji przewiduje się między innymi odpowiedni nadzór nad usługami cyfrowymi oraz współpracę między organami na szczeblu unijnym, co przyczyni się do wzrostu zaufania, innowacji i rozwoju na jednolitym rynku. Jest to konieczne do zapewnienia najlepszych warunków rozwoju innowacyjnych transgranicznych usług cyfrowych w Unii ponad granicami krajowymi i jednocześnie do zachowania bezpiecznego środowiska internetowego dla wszystkich obywateli Unii, przy czym cele te można osiągnąć wyłącznie na szczeblu europejskim. Ponadto, jeżeli chodzi konkretnie o bardzo duże platformy, ściślejszy nadzór na szczeblu europejskim, zapewniający koordynację i uzupełnienie działań krajowych organów regulacyjnych, jest również konieczny w świetle ogólnounijnego zasięgu i wpływu regulowania i nadzorowania takich podmiotów.

Oczekiwana wygenerowana unijna wartość dodana (ex post): W ocenie skutków towarzyszącej niniejszemu wnioskowi określono jedyną wartość dodaną interwencji Unii, której celem jest przeciwdziałanie ryzyku fragmentacji prawnej spowodowanej rozbieżnymi podejściami regulacyjnymi i nadzorczymi (zatem bez uwzględnienia zwiększenia bezpieczeństwa i zaufania do usług cyfrowych) w związku z możliwym wzrostem transgranicznego handlu elektronicznego o 1–1,8 %, tj. odpowiadającym wzrostowi obrotów generowanych w ujęciu transgranicznym o 8,6 mld EUR do 15,5 mld EUR.

Jeśli chodzi o wartość dodaną płynącą z egzekwowania środków, inicjatywa ta przyczynia się do znacznych korzyści ze zwiększenia skuteczności wynikających ze współpracy między państwami członkowskimi oraz wzajemnego udostępniania niektórych zasobów na potrzeby pomocy technicznej na szczeblu UE, kontroli i audytu systemów moderowania treści, systemów rekomendacji i reklam internetowych na bardzo dużych platformach internetowych. To z kolei prowadzi do zwiększenia skuteczności środków egzekwowania i nadzoru, podczas gdy obecny system opiera się w dużej mierze na ograniczonej zdolności nadzoru w niewielkiej liczbie państw członkowskich.

1.4.3. Główne wnioski wyciągnięte z podobnych działań

W dyrektywie 2000/31/WE o handlu elektronicznym zapewniono podstawowe ramy funkcjonowania jednolitego rynku usług cyfrowych i nadzoru nad takimi usługami oraz określono podstawową strukturę mechanizmu ogólnej współpracy między państwami członkowskimi, która obejmuje zasadniczo wszystkie wymogi mające zastosowanie do usług cyfrowych. W wyniku oceny wspomnianej dyrektywy zidentyfikowano niedociągnięcia dotyczące szeregu aspektów tego mechanizmu współpracy, w tym istotnych aspektów proceduralnych, między innymi brak wyraźnych terminów na udzielenie odpowiedzi przez państwa członkowskie w połączeniu z ogólnym brakiem reagowania na wnioski ze strony innych państw.

Na przestrzeni lat doprowadziło to do braku zaufania między państwami członkowskimi pod względem rozwiązywania problemów dotyczących dostawców oferujących transgraniczne usługi cyfrowe, w szczególności w odniesieniu do platform internetowych. Państwa członkowskie zamiast tego wprowadzały uregulowania niezależnie, w szczególności ustanawiając różne przepisy obejmujące obowiązki platform internetowych i innych pośredników internetowych w odniesieniu do nielegalnych treści, towarów lub usług dostarczanych przez ich użytkowników. Ta fragmentacja prawna ma poważne konsekwencje zarówno dla zdolności europejskich dostawców usług do zwiększenia skali swojej działalności na jednolitym rynku, jak i dla ochrony i bezpieczeństwa obywateli Unii w internecie.

Z oceny dyrektywy i z oceny skutków wynika, że konieczne jest określenie zróżnicowanego zestawu przepisów i wymogów na szczeblu europejskim, w tym szczególnych obowiązków dla bardzo dużych platform, co wymagałoby odpowiednich i spójnych narzędzi i mechanizmów nadzoru na tym szczeblu. Z tego względu wypełnienie obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu wymagałoby szczególnego mechanizmu współpracy na szczeblu UE, ze strukturą zarządzania zapewniającą funkcję koordynatora określonych odpowiedzialnych organów na szczeblu UE, oraz wzmocnionego i sprawnego nadzoru na szczeblu UE nad bardzo dużymi platformami internetowymi.

1.4.4. Spójność z innymi właściwymi instrumentami oraz możliwa synergia

W akcie o usługach cyfrowych określono nowe wspólne ramy dotyczące wymogów mających zastosowanie do niektórych usług społeczeństwa informacyjnego (pośredników), które to ramy znacznie wykraczają poza podstawowe ramy ustanowione w dyrektywie o handlu elektronicznym. Z tego względu należy ustanowić niniejszym wnioskiem nową krajową i europejską funkcję regulacyjną i nadzorczą.

Jeżeli chodzi o możliwe synergie z obecnym modelem współpracy określonym w dyrektywie o handlu elektronicznym, niniejsze rozporządzenie mogłoby doprowadzić do synergii w szczególności na szczeblu krajowym, na którym koordynatorowi ds. usług cyfrowych można powierzyć również zadanie obsługi powiadomień dokonanych na podstawie art. 3 dyrektywy o handlu elektronicznym, chociaż w rozporządzeniu nie przewidziano takiego obowiązku.