Efekty realizacji Programu Ochrony Środowiska dla Gminy Teresin na lata 2015

6. OCENA STANU ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO

6.1 Ochrona klimatu i jakości powietrza

6.1.2 Efekty realizacji Programu Ochrony Środowiska dla Gminy Teresin na lata 2015 –

atmosferycznego

W poprzednim programie ochrony środowiska głównym celem z zakresu ochrony powietrza atmosferycznego była racjonalna gospodarka energetyczna oraz ochrona atmosfery. Do najważniejszych, zrealizowanych celów zalicza się zadania:

 z zakresu ograniczenia presji na powietrze ze źródeł mobilnych,

 z zakresu ograniczenia presji na powietrze ze źródeł przemysłowych,

 rozbudowę, modernizację infrastruktury energetycznej ze szczególnym uwzględnieniem odnawialnych źródeł energii,

 poprawę charakterystyki energetycznej budynków publicznych

Zadania te były realizowane poprzez :

 budowę ścieżek rowerowych,

 instalowanie urządzeń do redukcji zanieczyszczeń powstałych w procesach technologicznych oraz poprawa sprawności obecnie funkcjonujących urządzeń,

 rozwój sieci gazyfikacyjnej,

 stopniowe zmniejszanie udziału węgla jako paliwa w lokalnych kotłowniach i gospodarstwach domowych – zastąpienie go innymi bardziej ekologicznymi nośnikami energii w tym źródłami odnawialnymi (energia geotermalna, słoneczna, wiatru i z biomasy),

 zwiększenie pozyskania biomasy na cele energetyczne,

 termomodernizacja obiektów będących w gestii władz samorządowych 6.1.3 Ocena stanu – analiza SWOT

Na podstawie oceny stanu powietrza przeprowadzono analizę SWOT, która przedstawiona została w poniższej tabeli. Analiza ta pozwoli na zidentyfikowanie problemów oraz wyznaczenie działań mających na celu poprawę stanu ochrony środowiska na obszarze gminy.

Tabela 8. Analiza SWOT- obszar interwencji ochrona klimatu i jakość powietrza

Mocne strony Słabe strony

 Opracowany Plan Gospodarki Niskoemisyjnej dla Gminy Teresin,

 Gęsta sieć dróg powiatowych i gminnych stanowiąca łatwe i sprawne poruszanie się po terenie gminy,

 Położenie Gminy w europejskim korytarzu transportowym (K II) Berlin Warszawa -Mińsk Białoruski: droga krajowa Nr 2 oraz linia kolejowa E 20,

 Przekroczenie dopuszczalnego poziomu zanieczyszczenia benzo(a)pirenem i pyłami PM10, PM2,5 i ozonu w strefie mazowieckiej,

 Wzrost zanieczyszczenia pyłami w okresie zimowym, spowodowany sezonem grzewczym,

 Emisja zanieczyszczeń powstających w procesie spalania paliw w środkach transportu drogowego,

 Obecność uciążliwych zakładów przemysłowych powodujących wysoką emisję zanieczyszczeń do powietrza,

Szanse Zagrożenia

 Budowanie świadomości ekologicznej wśród społeczeństwa.

 Wymiana ogrzewania węglowego na inne źródła paliw w gospodarstwach

domowych,

 Powstanie punktów pomiarowych jakości powietrza,

 Promowanie transportu niskoemisyjnego oraz budowa ścieżek rowerowych,

 Promowanie wśród mieszkańców alternatywnych źródeł energii w ramach funduszy UE,

 Indywidualne systemy grzewcze

wykorzystujące paliwo stałe, w tym głównie węgiel,

 Wzmożony ruch komunikacyjny szczególnie na drodze krajowej,

 Spalanie odpadów w przydomowych kotłowniach,

Źródło: Opracowanie własne

6.2 Zagrożenia hałasem

6.2.1 Stan wyjściowy

Hałasem, zgodnie z definicją zawartą w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, są dźwięki o częstotliwościach od 16 Hz do 16 000 Hz.

Źródła hałasu mogą być klasyfikowane na różne sposoby w zależności od rozpatrywanych cech lub właściwości źródeł. Fizyczne przyczyny generowania dźwięku (Engel Z., Pleban D., Hałas maszyn i urządzeń – źródła , ocena, CIOP, 2001) są następujące:

 źródła mechaniczne (np. drgania, uderzenia, tarcie),

 źródła elektryczne (np. magnetyczne, magnetostrykcyjne),

 źródła technologiczne (np. proces przecinania, proces pękania),

 źródła aero- i hydrodynamiczne, w tym przepływy (np. turbulencja, wypływ gazu z dyszy) i kawitacja,

 inne źródła (np. proces spalania, zjawiska termiczne, wybuchy).

Z kolei ze względu na pochodzenie źródeł (Engel Z., Pleban D., Hałas maszyn i urządzeń – źródła, ocena, CIOP, 2001) dzieli się na:

 środki komunikacji i transportu, m.in. samoloty, pojazdy drogowe, pojazdy specjalne, pojazdy szynowe, wodne, rolnicze, trolejbusy, pojazdy rekreacyjne,

 źródła przemysłowe wewnętrzne (np. silniki, generatory, obrabiarki, prasy, dmuchawy, sprężarki, transformatory, przekładnie piły, narzędzia pneumatyczne) i zewnętrzne (np.

sprężarkownie, kuźnie, kominy, chłodnie kominowe, taśmociągi zewnętrzne, hamownie silników, suwnice),

 maszyny budowlane, drogowe, komunalne, rolnicze (np. dźwigi, buldożery, koparki, walce, sprężarki, młoty i kafary, betoniarki, wiertnice, ubijaki, ładowarki, maszyny drzewne i leśne),

 maszyny, urządzenia i instalacje w budynkach (np. transformatory, dźwigi, hydrofornie, instalacje wodno-kanalizacyjne, układy wentylacji i klimatyzacji, sprzęt biurowy i komputerowy, urządzenia sygnalizujące),

 obiekty komunalne, środowiskowe i wojskowe (np. rozdzielnie gazu, zajezdnie autobusowe, dworce, lotniska, poligony, strzelnice),

 źródła naturalne (np. wiatr, fale).

Przynależność źródła hałasu do określonej grupy maszyn lub urządzeń (Koradecka D. (red.), Bezpieczeństwo i higiena pracy, CIOP-PIB, 2008):

 maszyny stanowiące źródło energii (np. silniki spalinowe, sprężarki, transformatory),

 narzędzia i silniki pneumatyczne (np. szlifierki, młotki, nitownice, zdzieraki, ubijaki),

 maszyny do obróbki plastycznej (np. prasy, młoty, walcarki),

 maszyny do rozdrabniania, kruszenia, przesiewania, przecinania, oczyszczania (sita wibracyjne, kraty wstrząsowe, młyny kulowe, piaskarki),

 obrabiarki skrawające do metali (tokarki, szlifierki, frezarki, wiertarki),

 obrabiarki skrawające do drewna (piły łańcuchowe, strugarki, frezarki, szlifierki, pilarki tarczowe i taśmowe),

 maszyny włókiennicze (krosna, przędzarki, skręcarki, przewijarki, zgrzeblarki, dziewiarki osnowowe),

 urządzenia przepływowe (wentylatory, zawory, reduktory, strumienice, palniki),

 urządzenia transportu wewnątrzzakładowego (przenośniki, podajniki, suwnice).

Długotrwałe narażenie na hałas może spowodować negatywne skutki zdrowotne. Ochrona przed hałasem polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu akustycznego, w szczególności przez obniżenie hałasu przynajmniej do stanu normatywnego i utrzymywanie go na jak najniższym poziomie.

Dopuszczalne poziomy emisji hałasu do środowiska dotyczące klimatu akustycznego określa Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. 2014 poz. 112). Charakteryzuje ono wymagane standardy poziomów hałasu dla poszczególnych rodzajów emitorów (dróg i linii kolejowych, linii elektroenergetycznych, startów, przelotów i lądowań statków powietrznych oraz pozostałych obiektów działalności będących źródłami hałasu) z rozróżnieniem na sposób zagospodarowania i funkcje terenu. Do oceny warunków korzystania ze środowiska używane jest pojęcie poziomu równoważnego. Poziom równoważny określamy dla 16 godzin pory dnia (LAeqD) i dla 8 godzin pory nocy (LAeqN). Parametrem stosowanym w polityce długofalowej, w programach ochrony środowiska przed hałasem jest wskaźnik LDWN – długookresowy średni poziom dźwięku A, wyrażany w decybelach (dB), wyznaczony w ciągu wszystkich dób w roku, z uwzględnieniem pory dnia (od godz. 6.00 do 18.00), pory wieczoru (od godz.

18.00 do 22.00) oraz pory nocy (od godz. 22.00 do 6.00).

Do terenów podlegających ochronie zalicza się obszary zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, wielorodzinnej, zagrodowej, tereny szpitali, szkół, domów opieki społecznej, uzdrowisk

oraz tereny rekreacyjno-wypoczynkowe. Hałas występujący w gminach ma charakter skumulowany z racji występowania hałasu komunikacyjnego i przemysłowego. Hałas komunikacyjny jest jednym

z najpopularniejszych źródeł hałasu, który występuje zwykle wzdłuż ciągów ulic. Na ekspozycję często narażone są budynki między innymi obiekty mieszkalne, kulturalne, parki, tereny wypoczynkowe poza miastem oraz inne obiekty związane z przebywaniem ludzi. Dla terenów, na których stwierdzono przekroczenie poziomów dopuszczalnych opracowuje się programy ochrony środowiska przed hałasem mające na celu dostosowanie poziomów hałasu do obowiązujących norm. Hałas przemysłowy ma zwykle charakter lokalny, a zasięg jego oddziaływania jest ograniczony do najbliższego otoczenia zakładu.

Na terenie gminy Teresin konflikty akustyczne dotyczą głównie hałasu przemysłowego o charakterze lokalnym i drogowego, który ze względu na dużą ilość osób objętych oddziaływaniem, ma charakter ponadlokalny, związany z drogami krajowymi oraz bardzo gęstą siecią dróg powiatowych i gminnych. Zasadniczymi czynnikami hałasu drogowego są: natężenie ruchu i udział transportu ciężkiego w strumieniu wszystkich pojazdów, stan techniczny pojazdów oraz rodzaj i stan nawierzchni dróg.

Z danych GUS wynika, że liczba pojazdów ogółem wzrasta. W roku 2015 roku na terenie powiatu sochaczewskiego zarejestrowanych było prawie 80 tysięcy pojazdów osobowych i ciągników.

W roku 2018 ilość ta wyniosła już ponad 87 tysięcy. W analizowanych latach wzrosła także liczba pozostałych pojazdów na terenie całego powiatu, co przedstawiono w poniższej tabeli.

Tabela 9. Zmiana liczby pojazdów na terenie powiatu sochaczewskiego w latach 2015-2018

pojazdy samochodowe i

ciągniki

motocykle samochody

osobowe autobusy samochody

ciężarowe ciągniki rolnicze

2015 79 407 4 433 54 012 184 11 609 5 837

2016 82 063 4 566 55 880 197 11 844 5 896

2017 84 778 4 714 57 916 199 12 010 5 996

2018 87 897 4 862 60 254 234 12 313 6 094

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych GUS

Wojewódzki Inspektorat Ochrony ^Środowiska w Warszawie prowadzi stały monitoring hałasu komunikacyjnego na terenie województwa. Na obszarze Gminy Teresin w ostatnich latach nie były prowadzone badania. Ostatni pomiar hałasu na terenie powiatu prowadzony był w 2013 roku w Sochaczewie przy ul. 15 Sierpnia 44. Równoważny poziom dźwięku dla pory dnia i nocy dla hałasu drogowego wynosił LAeqD=58,8dB i LAeqN=56,9dB. Niewielkie przekroczenie wartości dopuszczalnej stwierdzono dla pory nocy (wartość dopuszczalna odpowiednio 61dB i 56dB).

Źródłem hałasu przemysłowego na terenie gminy są zakłady przemysłowe:

 Bakoma S.A. Zakład Produkcyjny w Elżbietowie - zakład produkcyjny spożywczo-mleczarski zajmujący się produkcją przetworów mlecznych ze znakiem BAKOMA,

 Polskie Młyny (dawne ZPZ Szymanów) - lider branży zbożowo - młynarskiej, pierwsza grupa producencka w sektorze przetwórstwa zbożowo-młynarskiego;

 ProLogis Poland Management sp. z o.o. - spółka będąca właścicielem i operatorem największej globalnej sieci wysokiej klasy obiektów dystrybucji hurtowej, obiektów przemysłu lekkiego oraz fachowo zaplanowanych obszarów przemysłowych z pełnym serwisem umożliwiającym firmom jednorazową dystrybucję;

 "Tesco" Polska sp. z o.o. - centrum dystrybucji brytyjskich hipermarketów;

 "Anser" w Szymanowie - zakłady chemiczne;

 Greiner Packaging sp. z o.o. - jedna z wiodących firm na rynku, produkujących opakowania i formy z tworzyw sztucznych dla przemysłu spożywczego;

6.2.2 Efekty realizacji Programu Ochrony Środowiska dla Gminy Teresin na lata 2015 – 2018 z perspektywą na lata 2019 – 2022 w zakresie zagrożenia hałasem

Zadania realizowane przez Gminę Teresin w zakresie ochrony przed hałasem sprowadzały się do osiągnięcia celu jakim jest ograniczenie stresu miejskiego i emisji hałasu. Gmina osiągnęła cel poprzez:

 ograniczenia intensywności ruchu kołowego, m.in. poprzez zmiany w oznakowaniu dróg i ograniczeniach prędkości,

 ograniczanie emisji hałasu pochodzącego z sektora gospodarczego, m.in. poprzez kontrole przestrzegania dopuszczalnej emisji hałasu, wprowadzanie urządzeń ograniczających emisję hałasu,

 modernizację i tworzenie nowych dróg na obszarach zamieszkałych oraz stosowanie tzw.

„cichych” nawierzchni.

6.2.3 Ocena stanu – analiza SWOT

Poniżej w tabeli przedstawiono analizę SWOT która ma przedstawić jakie działania należy uwzględnić w najbliższym czasie w zakresie zagrożenia hałasem. Analiza określa także niebezpieczeństwa, które stanowią wyzwanie samorządowców oraz szansę umożliwiające rozwój, poprawę stanu zdrowia mieszkańców.

Tabela 10. Analiza SWOT- obszar interwencji zagrożenie hałasem

Mocne strony Słabe stron

 Podejmowanie działań w zakresie ograniczenia intensywności ruchu kołowego, m.in. poprzez zmiany w oznakowaniu dróg i ograniczeniach prędkości

 Stosowanie „cichych nawierzchni”

 Duże natężenie ruchu samochodowego szczególnie na drodze krajowej oraz drogach powiatowych,

 Brak aktualnych punktów pomiarów hałasu na terenie Gminy Teresin,

 Zwiększająca się liczba samochodów rejestrowanych,

 Obecność dużych zakładów przemysłowych będące źródłem hałasu,

Szanse Zagrożenia

 Wprowadzanie „cichych” nawierzchni ,

 Promocja korzystania z transportu publicznego oraz ścieżek rowerowych,

 Poprawa dostępności transportu publicznego i ścieżek rowerowych.

 Wysokie koszty realizacji inwestycji drogowych,

 Negatywne oddziaływanie akustyczne na mieszkańców mieszkających wzdłuż dróg o dużym natężeniu ruchu,

 Ciągły wzrost liczby samochodów

i niedostosowanie przepustowość oraz stanu dróg do większej liczby pojazdów,

Źródło : Opracowanie własne

6.3 Pola elektromagnetyczne

6.3.1 Stan wyjściowy

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2019 r., poz. 1396 ze zm.) pola elektromagnetyczne definiuje się jako pola elektryczne, magnetyczne oraz elektromagnetyczne o częstotliwościach od 0 Hz do 300 GHz, a ochrona przed nimi polega na utrzymaniu poziomów tych pól poniżej wartości dopuszczalnych lub co najmniej na tych poziomach, a także zmniejszanie poziomów co najmniej do dopuszczalnych, gdy nie są one dotrzymane.

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów (Dz. U. z 2003 r., Nr 192 poz. 1883) określa dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych w środowisku, zróżnicowane dla terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową oraz miejsc dostępnych dla ludności, a także zakresy częstotliwości promieniowania, dla których określa się parametry fizyczne, charakteryzujące oddziaływanie pól na środowisko.

Począwszy od roku 2008 monitoring pól elektromagnetycznych (PEM) realizowany jest w oparciu o rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 listopada 2007 r. w sprawie zakresu i sposobu prowadzenia okresowych badań poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku (Dz.U.

nr 221 poz. 1645). Zgodnie z powyższym rozporządzeniem monitoring pól elektromagnetycznych polega na wykonywaniu w cyklu trzyletnim pomiarów natężenia składowej elektrycznej pola.

W każdym roku realizuje się pomiary w 15 punktach pomiarowych. Po trzech latach następuje powrót do uprzednio wyznaczonych punktów pomiarowych. W ten sposób można uzyskać dane porównawcze pozwalające określić zmiany i kierunki zmian na przestrzeni lat.

Źródłem informacji, w tym o stacjach i liniach elektroenergetycznych są:

 działalność kontrolna Inspekcji Ochrony Środowiska;

 starosta;

 baza danych o pozwoleniach radiowych wydanych przez Urząd Komunikacji Elektronicznej;

 informacja od Polskich Sieci Elektroenergetycznych Operator S.A.

Podstawowe sztuczne źródła emisji pól elektromagnetycznych do środowiska to:

 linie elektroenergetyczne wysokiego napięcia;

 stacje radiowe i telewizyjne;

 stacje bazowe telefonii komórkowej;

 stacje radiolokacyjne i radionawigacyjne;

 stacje transformatorowe;

 sprzęt gospodarstwa domowego;

 instalacje elektryczne;

 urządzenia emitujące pole elektromagnetyczne.

Gmina Teresin zasilana jest w energię elektryczną z nowo wybudowanego GPZ-tu znajdującego się w Teresinie Gaju (stacja 110/15 kV „Teresin”). Stacja ta połączona jest z systemem elektroenergetycznym 110 kV napowietrznymi liniami 110 kV: „Teresin – Sochaczew” i „Teresin – Bielik (Żyrardów)”. Na terenie gminy dominują linie napowietrzne SN i NN. Jedynie w nowych osiedlach mieszkaniowych występują linie kablowe NN.

Przez teren Gminy przebiegają następujące napowietrzne linie elektromagnetyczne 110, 220 i 400 kV w relacji:

 linia 110 kV, Sochaczew – Grodzisk,

 linia 110 kV Sochaczew – Błonie,

 linia 220 kV Sochaczew – Mory,

 linia 400 kV Rogowiec – Miłosna.

Zaopatrzenie odbiorców w energię elektryczną odbywa się na bazie istniejącej sieci, rozbudowywanej w miarę wzrostu potrzeb. Obecny stan sieci nie jest zadowalający, w niektórych miejscowościach zdarzają się przerwy w dostawie prądu, np. Szymanów, i nie w pełni zaspokaja zapotrzebowanie mieszkańców Gminy na energię elektryczną.

Od roku 2008 monitoring pól elektromagnetycznych (PEM) realizowany jest w oparciu o rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 listopada 2007 roku w sprawie zakresu i sposobu prowadzenia okresowych badań poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku przyrodniczym (Dz. U. Nr 221, poz.1645). Zgodnie z powyższym rozporządzeniem, monitoring pól elektromagnetycznych obliguje dany obszar do przeprowadzenia pomiarów w 15 wyznaczonych punktach. Pomiary, wykonywane są w cyklu trzyletnim, dzięki czemu istnieje możliwość uzyskania danych porównawczych, pomocnych w określeniu zmian oraz ich przewidywanych kierunków na przestrzeni lat.

W Sochaczewie – mieście powiatowym wykonano pomiary natężenia pól elektromagnetycznych oraz średniej arytmetycznej zmierzonych wartości skutecznych natężeń PEM dla zakresu częstotliwości od 0,1 MHz do 3000 MHz w 2014 i 2017 roku. Przeprowadzone pomiary pozwoliły określić, że średnia arytmetyczna z uśrednionych wartości natężeń PEM dla powiatu wyniosła 0,28 V/m w 2014 roku i 0,3 V/m w 2017 roku.

W poprzednim Programie Ochrony Środowiska dla Gminy Teresin nie zostały uwzględnione zadania z zakresu ochrony przed polami elektromagnetycznymi.

6.3.2 Ocena stanu – analiza SWOT

Na podstawie aktualnego stanu inwentaryzacji pola elektromagnetycznego przeprowadzono analizę SWOT, którą przedstawiono poniżej w tabeli.

Tabela 11. Analiza SWOT- obszar interwencji pola elektromagnetyczne

Mocne strony Słabe strony

 Poziom natężenia pól

elektromagnetycznych poniżej poziomu dopuszczalnego,

 Brak linii elektroenergetycznych najwyższego napięcia

 Występowanie 5 stacji bazowych telefonii komórkowej,

 Brak pomiarów PEM na terenie Gminy Teresin, a jedynie w mieście powiatowym,

 Niezadowalający stan sieci elektroenergetycznej

Szanse Zagrożenia

 Punkt pomiaru pól elektromagnetycznych,

 Kontrola obecnych i potencjalnych źródeł promieniowania elektromagnetycznego,

 Rozwój technologii światłoczułej



Możliwość powstania nowych źródeł promieniowania elektromagnetycznego,



Możliwość wystąpienia poważnej awarii Źródło: Opracowanie własne

6.4 Gospodarowanie wodami

6.4.1 Stan wyjściowy Wody podziemne

Na rozległym obszarze występowania glin zwałowych wody podziemne znajdują się znacznie poniżej 4,0 m p.p.t. (lokalnie na głębokości od 2,0 do 3,0 m p.p.t.). Na południe od linii Nowa Piasecznica - Teresin pojawiają się nie ciągłe, płytkie wody gruntowe (płycej, poniżej 1,0 m p.p.t.), zanikające w okresach suchych. Na północ od tej linii płytkie występowanie wód gruntowych (1,0 - 2,0 m p.p.t.) związane jest z najniższymi partiami terenu. Całoroczne występowanie płytkich wód gruntowych związane jest z dolinami rzek Utraty, Pisi i Teresinki oraz z bardzo wyraźnie zaznaczającymi się w morfologii zagłębieniami bezodpływowymi na wysoczyźnie.

Gmina położona jest na obszarze jednolitej części wód podziemnych nr 65 o powierzchni 3 184,3 km². Stan chemiczny oraz ilościowy jednolitej części wód oceniony został jako dobry. Cel do osiągnięcia dla wód to: dobry stan chemiczny oraz dobry stan ilościowy. Jednolita część wód nie jest zagrożona ryzykiem nieosiągnięcia celów środowiskowych.

Poziom wód gruntowych zasilany jest za pomocą bezpośredniej infiltracji opadów atmosferycznych i dodatkowo w dolinach rzek drenażem z niżej położonych poziomów wodonośnych.

Drenaż naturalny odbywa się przez rzeki, małe cieki i zbiorniki powierzchniowe. Poza dolinami rzek drenaż następuje przez niżej występujący poziom wodonośny. W północnej części JCWPd, na północ od Sochaczewa, w wyniku eksploatacji ujęcia w Wólce Smolnej następuje infiltracja wód rzeki Bzury do piętra wodonośnego czwartorzędu. W wyniku eksploatacji ujęcia wytworzył się rozległy lej depresji.

Rycina 9. Jednolite części wód podziemnych na terenie Gminie Teresin Źródło: opracowanie własne

Wody powierzchniowe

Gmina Teresin położona jest na obszarze dorzecza Wisły, w regionie wodnym Środkowej Wisły, zlewni rzeki Bzury. Głównym ciekiem na terenie gminy jest rzeka Utrata.

Gmina położona jest w zasięgu występowania siedmiu jednolitych części wód powierzchniowych rzecznych, które przedstawiono w tabeli poniżej.

Tabela 12. Wykaz JCWP na terenie Gminy Teresin

Jednolita część wód Powierzchniowych

Typ JCWP Status

Cel środowiskowy dla JCWP

Ocena stanu

Ocena ryzyka nieosiągnięcia

celów środowiskowych Stan/

potencjał ekologiczny

Stan chemiczny Krajowy

kod JCWP

Nazwa JCWP

RW200017272766

Dopływ z Nowego Oryszewa

potok nizinny piaszczysty

naturalna część wód

dobry stan ekologiczny

dobry stan

chemiczny zły zagrożona

Jednolita część wód

chemiczny zły zagrożona

RW200017272898

chemiczny zły zagrożona

RW200017272892

chemiczny zły zagrożona

RW200019272769 9

chemiczny zły zagrożona

RW200017272889

chemiczny zły zagrożona

RW200019272899

chemiczny zły zagrożona

Źródło: opracowanie własne na podstawie KZGW, 2018

Rycina 10. Rozmieszczenie rzek na terenie Gminy Teresin Źródło: opracowanie własne

Spływ wód następuje w kierunku zachodnim. Z terenu wysoczyzny do dolin Utraty i Pisi wody powierzchniowe prowadzone są rowami melioracyjnymi w kierunkach południowych. Wody w kierunku wschodnim prowadzi rzeka Teresinka (w kierunku przeciwnym do generalnego spływu).

Cieki odwadniające omawiany obszar charakteryzują się śnieżno-deszczowym reżimem zasilania. W ciągu roku występuje jeden okres wezbraniowy i jeden okres niżówkowy. Po osiągnięciu wiosennego maksimum stany i przepływy wody zmniejszają się wyraźnie. Kulminacje stanów występują najczęściej na wiosnę, co jest efektem topnienia śniegu oraz rozmarzania gruntu w tym okresie.

Na terenie gminy znajdują się liczne zagłębienia bezodpływowe w których gromadzą się wody powierzchniowe. Na analizowanym obszarze nie występują większe naturalne zbiorniki wodne.

6.4.2 Efekty realizacji Programu Ochrony Środowiska dla Gminy Teresin na lata 2015 – 2018 z perspektywą na lata 2019 – 2022 w zakresie gospodarowania wodami

Zadania podejmowane w ostatnich latach w ramach poprzedniego POŚ pozwoliły osiągnąć stopniową poprawę jakości wód. Możliwe to było poprzez realizację Programu małej retencji dla Województwa Mazowieckiego w ramach zadań:

 zapewnienie odpowiedniej przepustowości koryta rzeki Teresinki.

 odmulenie rowów i naprawy drenowania.

6.4.3 Ocena stanu – analiza SWOT

Na podstawie oceny gospodarowania wodami Gminy Teresin przeprowadzono analizę SWOT tego obszaru, która przedstawiona została w poniższej tabeli.

Tabela 13. Analiza SWOT- obszar interwencji gospodarowania wodami

Mocne strony Słabe strony

 Położenie na obszarze Głównego Zbiornika Wód Podziemnych,

 Stosunkowo dobrze rozwinięta sieć hydrograficzna

 Zły stan wód powierzchniowych

Szanse Zagrożenia

 Poprawa jakości wód powierzchniowych,

 Poprawa potencjału ekologicznego,

 Monitoring wód powierzchniowych i podziemnych

 Lokalne podtopienia w porze wiosennych roztopów oraz podczas ulewnych opadów,

 Postępujące pogorszanie stanu wód powierzchniowych i podziemnych i wyczerpywanie się ich zasobów,

 Nadmierne stosowanie nawozów

 w rolnictwie i sadownictwie Źródło: Opracowanie własne

6.5 Gospodarka wodno - ściekowa

6.5.1 Stan wyjściowy Sieć wodociągowa

Długość czynnej sieci wodociągowej w 2018 roku wynosiła 199,3 km, a ilość prowadzonych przyłączy do budynków mieszkalnych i zbiorowego zamieszkania wyniosła 3 346 sztuk. Długość sieci nie wykazuje dużego wzrostu na przestrzeni ostatnich lat. Na przestrzeni 4 lat wzrosła o 4,6 km. W 2018 r. z sieci wodociągowej korzystało 11 156 osób, czyli 97% społeczności gminy. Łącznie dostarczono mieszkańcom gminy w 2018 roku 582,1 dam3 wody.

Tabela 14. Dane dotyczące sieci wodociągowej Gminie Teresin

Wyszczególnienie: Jednostka 2015 2016 2017 2018

Długość czynnej sieci rozdzielczej km 196,7 197,6 198,2 199,3 Przyłącza prowadzące do

budynków mieszkalnych i zbiorowego zamieszkania

szt. 3 177 3 226 3 281 3 346

Woda dostarczona gospodarstwom

domowym dam3 475,2 492,7 472,9 582,1

Wyszczególnienie: Jednostka 2015 2016 2017 2018 Ludność korzystająca

z sieci wodociągowej osoba 11 106 11 081 11 102 11 156 Zużycie wody z wodociągów

w gospodarstwach domowych m³/mieszk./ rok 41,5 43,0 41,4 50,7 Ludność korzystająca z instalacji w

% ogółu ludności % 96,8 96,9 96,9 97,0

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych GUS

Na terenie Gminy Teresin system zaopatrzenia w wodę bazuje na ujęciach wód podziemnych z piętra trzeciorzędowego. Dostarczana woda spełnia wymagane normy sanitarne i pokrywa zapotrzebowanie na cele bytowo-gospodarcze i przeciwpożarowe. Budowa sieci pozwoliła na nieograniczony dostęp do wody. Stopień zwodociągowania na terenie gminy wynosi 97% i jest najwyższy w województwie.

Ujęcia wody

Zaopatrzenie gminy w wodę odbywa się z 4 ujęć wody ze stacjami uzdatniania, zlokalizowanymi w Maurycewie, Nowej Piasecznicy, Serokach i Granicach.

 Pobór wód podziemnych w ilości: Qmaxh=42,0 m³/h, Qśrd=800 m³/dobę, Qmax rok=292 000 m³/rok, dla potrzeb wodociągu wiejskiego „Maurycew” gm. Teresin z ujęcia wód podziemnych składającego się z dwóch pracujących przemiennie studni:

W dokumencie UCHWAŁA NR XVIII/169/2019 RADY GMINY TERESIN. z dnia 30 grudnia 2019 r. (Stron 31-0)