Rozdział odnosi się do przepisu Art. 10e. 1. 9) ramy finansowe i źródła finansowania zawartego w Ustawie z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372) o samorządzie gminnym.
W celu skutecznej realizacji Strategii Rozwoju Miasta Wisła na lata 2021-2030, samorząd jako jej operator oraz inicjator będzie poszukiwał wszelkich dostępnych źródeł, narzędzi, metod i możliwości realizacji określonych celów, aby urzeczywistnić zaproponowaną w dokumencie wizję. Zasadnicze znaczenie dla sfinansowania Strategii ma przede wszystkim katalog środków publicznych, w tym:
• środki własne miasta – jedno z podstawowych źródeł finansowania działań Strategii,
• środki z budżetu województwa śląskiego,
• środki z budżetu Unii Europejskiej – szczególnie w zakresie wsparcia MŚP, kształcenia, w tym kształcenia ustawicznego, współpracy międzyregionalnej i transgranicznej, szkoleń oraz energetyki i kwestii klimatycznych,
• Krajowe Programy Operacyjne,
• Regionalny Program Operacyjny Województwa Śląskiego na lata 2021-2027,
• środki budżetu państwa,
• dodatkowe formy wsparcia dostępne w ramach specjalnych linii budżetowych - tarcze antykryzysowe,
• inne środki publiczne.
Ważnym elementem finansowania interwencji rozwojowych będą również środki prywatne, które mogą zostać wykorzystane do współfinansowania projektów realizowanych w ramach programów operacyjnych lub w formule partnerstwa publiczno-prywatnego.
Efektywny proces finansowania działań przewidzianych w ramach Strategii wymaga wypracowania odpowiedniego systemu organizacji i koordynacji. Powinien przede wszystkim uwzględniać zróżnicowanie wariantów finansowania działań wskazanych w Strategii. Zakres tych działań jest rozległy, a za ich realizację odpowiedzialne będą różne podmioty (sektor publiczny i prywatny), w związku z czym niezbędne jest poszukiwanie zdywersyfikowanych źródeł finansowania.
Przy finansowaniu działań Strategii szczególną uwagę będzie się zwracać na następujące zasady:
• wykorzystanie różnych źródeł finansowania,
• wykorzystanie różnych form finansowania (dotacje, pożyczki, poręczenia, gwarancje),
• korzystanie ze środków finansowych na różnych poziomach: program regionalny, program krajowy, program międzynarodowy/transgraniczny,
• uczestnictwo w międzynarodowych projektach: program Interreg Central Europe.
Załącznik nr 1 Diagnoza sytuacji społecznej, gospodarczej i przestrzennej
Załącznik nr 2 Miasto Wisła w świetle sondażowego badania opinii mieszkańców
Przeprowadzone wśród mieszkańców Miasta Wisła badanie społeczne miało charakter sondażu
opinii, było realizowane za pośrednictwem ankiety elektronicznej. W badaniu wzięły udział
łącznie 532 osoby. Wśród respondentów dominowały kobiety. Najliczniej reprezentowaną
grupą wiekową były osoby w wieku średnim i młode. Ponad połowa respondentów to osoby
z wykształceniem wyższym, niespełna 40% badanych legitymowało się wykształceniem
średnim. W przypadku badań społecznych taki stan jest dość powszechny, co wynika
z większego zaangażowania i aktywności społecznej osób wykształconych. Ponad połowa
respondentów to osoby pracujące, następną w kolejności grupą były osoby prowadzące
działalność gospodarczą oraz uczniowie i studenci.
Dla zdecydowanej większości badanych Miasto Wisła jest dobrym miejscem do życia (70,5% głosów na „tak”). Udział niezadowolonych respondentów oscylował na poziomie 17,8%, przy czym odsetek zdecydowanie niezadowolonych wynosił zaledwie 5,6%. Niezdecydowanych było 11,7%. W ujęciu generalnym większość respondentów jest zadowolona z życia właśnie w tym miejscu. Z pewnością wynika to z faktu silnego poczucia przynależności i tożsamości lokalnej - urodzenia a następnie dorastania w tym mieście, silnych więzów rodzinnych oraz pielęgnowanych tradycji.
Wykres 1 Czy uważa Pan(i), że Wisła jest dobrym miejscem do życia?
Źródło: opracowanie własne
5,6%
11,7%
12,2%
21,8%
48,7%
zdecydowanie nie
trudno powiedzieć
raczej nie
zdecydowanie tak
raczej tak
O ile dla zdecydowanej większości respondentów Miasto Wisła jest dobrym miejscem do życia, o tyle niekoniecznie do pracy. Aż 36,8% badanych oceniło negatywnie ofertę lokalnego rynku pracy. Prawie tyle samo badanych -30,9% - uważa, że Wisła jest dobrym miejscem do pracy, natomiast aż 16,5%
badanych nie ukrywa, że ma problem z jednoznaczną oceną tej kwestii. Przyczyną negatywnych ocen może być dominanta jednej gałęzi gospodarki - turystyki, co sprawia, że wielu wykształconych, młodych mieszkańców decyduje się na dojazdy do pracy do innych miast lub z tego powodu opuszcza Wisłę w poszukiwaniu oferty skrojonej do swoich potrzeb.
Wykres 2 Czy uważa Pan(i), że Wisła jest dobrym miejscem do pracy?
Źródło: opracowanie własne
4,5%
11,3%
16,5%
30,9%
36,8%
zdecydowanie tak
zdecydowanie nie
trudno powiedzieć
raczej tak
raczej nie
Ciekawie przedstawiają się również wyniki dotyczące opinii na temat usług społecznych kierowanych do mieszkańców. Ponad połowa respondentów negatywnie oceniła ten aspekt, co świadczy o występowaniu deficytów w zakresie podstawowej oferty usług społecznych na terenie miasta. Jedyne 22,2% respondentów oceniło to zagadnienie pozytywnie, a dla 25% było ono stosunkowo trudne w ocenie.
Wykres 3 Czy uważa Pan(i), że Wisła jest miastem, które wspiera rozwój usług społecznych skierowanych do mieszkańców?
Źródło: opracowanie własne
Plany mieszkańców dotyczące miejsca zamieszkania w perspektywie najbliższych lat silnie korelują z ich oceną jakości życia w Wiśle. Większość respondentów deklaruje chęć pozostania w mieście (60,7%). Dla 13% respondentów decyzja ta nie jest jednoznaczna w ocenie. Z kolei 12,2% respondentów rozważa przeprowadzkę do innego miasta na terenie województwa śląskiego, 5,6% respondentów bierze pod uwagę wyjazd zagranicę, a 4,1% respondentów zmianę województwa.
Wykres 4 Gdzie w perspektywie najbliższych 5 lat chciałaby/chciałby Pani/Pan mieszkać?
Źródło: opracowanie własne
22,2%
52,8%
25,0%
tak
nie
nie mam zdania
4,1%
4,3%
5,6%
12,2%
13,0%
60,7%
w innej miejscowości poza woj. śląskim, ale w Polsce gdzieś indziej, lokalizacja nie ma znaczenia za granicą w innej miejscowości na terenie województwa śląskiego trudno powiedzieć tu, gdzie mieszkam
Co ciekawe, wśród głównych przyczyn chęci opuszczenia miasta są dojazdy, wyjazdy, zatory drogowe, co niewątpliwie może mieć związek z aktualnym remontem głównej arterii miasta - DW 941 oraz ograniczonymi możliwościami rozwoju sieci drogowej na terenie miasta. Na drugiej pozycji znalazł się problem mieszkalnictwa - głównie dostępności mieszkań, ale również nieruchomości gruntowych pod zabudowę domów. Kolejnym z powodów jest lokalny rynek pracy - skierowany głównie na pracowników obsługi turystycznej. Chęć przeprowadzki do innego miasta respondenci upatrują również w braku możliwości rozwojowych oraz zbyt drogim życiu i ofercie skierowanej głównie na turystę.
Wykres 5 Jeśli planuje Pan(i) zmianę miejsca zamieszkania proszę o odpowiedź, dlaczego / co jest tego powodem?
Źródło: opracowanie własne Trudności w załatwianiu spraw urzędowych (głównie
przekształcenia działek)
Zatłoczone szlaki turystyczne Chaos inwestycyjny Zanieczyszczenie powietrza Brak ofert i udogodnień dla mieszkańców Zbyt drogie życie Brak mozliwości rozwoju Brak możliwości zatrudnienia poza turystyką Brak mieszkań komunalnych, do wynajęcia, zakupu (prócz
apartamentowców), wysokie ceny działek Dojazd/wyjazd (korki)
Wśród ocen elementów infrastruktury i oferty miasta na przestrzeni ostatnich pięciu lat, najlepiej wypadły kwestie związane z dostępnością miejsc spędzania wolnego czasu, dostępnością obiektów noclegowych, możliwością załatwiania spraw urzędowych przez Internet oraz ogólną dostępnością Internetu. Najgorzej oceniono aspekt związany z dostępnością transportu publicznego, dostępnością usług służby zdrowia oraz dostępnością miejsc parkingowych. Odpowiedzi mieszkańców wskazują również na problem związany z jakością środowiska naturalnego (m.in. stan powietrza). Wyzwaniem dla władz miasta będzie również poprawa dostępności i atrakcyjności lokalnego rynku pracy.
Tabela 5 Biorąc pod uwagę zmiany jakie zaszły w ostatnich 5 latach w mieście, proszę określić, które z elementów infrastruktury oraz oferty w mieście uległy poprawie, pogorszeniu lub pozostały bez zmian.
Elementy infrastruktury poprawiła się nie zmieniła się pogorszyła się
Dostępność transportu publicznego 9,4% 27,8% 62,8%
Dostępność usług służby zdrowia 11,3% 39,8% 48,9%
Możliwość rozwoju/prowadzenia działalności
gospodarczej 11,7% 64,1% 24,2%
Dostępność miejsc parkingowych 12,8% 43,6% 43,6%
Możliwość znalezienia zatrudnienia 13,5% 53,6% 32,9%
Działalność i skuteczność Zarządów Osiedla 14,1% 66,7% 19,2%
Aktywność organizacji pozarządowych 16,7% 67,5% 15,8%
Możliwość wynajmu mieszkania 17,3% 56,4% 26,3%
Oferta inwestycyjna 17,3% 66,7% 16,0%
Jakość środowiska naturalnego (np. stan powietrza) 17,5% 49,0% 33,5%
Aktywność mieszkańców w podejmowaniu
wspólnych działań 19,0% 59,2% 21,8%
Możliwość zakupu mieszkania 19,9% 53,6% 26,5%
Poziom bezpieczeństwa 21,8% 63,7% 14,5%
Dostępność szkół, przedszkoli, żłobków 23,7% 60,5% 15,8%
Otwartość samorządu na inicjatywy mieszkańców 23,9% 55,2% 20,9%
Jakość obsługi w jednostkach/instytucjach gminnych 30,1% 56,9% 13,0%
Jakość oferty i programów kierowanych do dzieci
i młodzieży 30,6% 51,3% 18,1%
Jakość oferty i programów kierowanych do seniorów 33,3% 56,9% 9,8%
Jakość obsługi w Urzędzie Miasta 34,2% 50,0% 15,8%
Stan techniczny chodników 34,4% 35,5% 30,1%
Oferta rozrywkowa i spędzania czasu wolnego 35,0% 37,0% 28,0%
Stan techniczny oświetlenia 35,3% 50,0% 14,7%
Odbiór odpadów komunalnych (śmieci) 38,5% 45,5% 16,0%
Stan instalacji wodno-kanalizacyjnej 39,3% 54,5% 6,2%
Czystość na terenie miasta 40,2% 43,2% 16,6%
Oferta instytucji kultury 41,9% 44,4% 13,7%
Liczba i jakość ścieżek rowerowych 43,1% 49,4% 7,5%
Jakość dróg 44,0% 18,6% 37,4%
Oferta sportowa i rekreacyjna 48,5% 39,1% 12,4%
Dostępność miejsc usługowych i handlu 49,4% 40,8% 9,8%
Promocja miasta i kreowanie marki Wisła 52,2% 39,3% 8,5%
Elementy infrastruktury poprawiła się nie zmieniła się pogorszyła się Estetyka, ład przestrzenny w przestrzeniach
publicznych miasta 52,6% 31,0% 16,4%
Dostępność lokali gastronomicznych 54,1% 33,5% 12,4%
Dostępność Internetu 61,7% 32,3% 6,0%
Możliwość załatwiania spraw urzędowych przez
Internet 66,5% 30,1% 3,4%
Dostępność obiektów noclegowych 69,2% 25,7% 5,1%
Dostępność miejsc spędzania wolnego czasu 76,3% 20,7% 3,0%
Źródło: opracowanie własne
Poniższy wykres skupia się wokół specyficznych cech miasta, tego w jaki sposób mieszkańcy postrzegają swoje miasto. W opinii większości respondentów, Wisła jest miastem ładnym krajobrazowo (91,3%
ocen) i zdecydowanie zorientowanym na potrzeby turystów (85,5% ocen) oraz interesującym dla deweloperów (83,7% ocen). Z uzyskanych odpowiedzi wynika również, że na terenie miasta identyfikowane są pewne deficyty, w szczególności dotyczy to oferty zorientowanej na mieszkańca (41,4% ocen), osoby młode (52,1% ocen), czy osoby z niepełnosprawnością (32,5% ocen).
Wykres 6 Jakie zestawy cech można, Pana(i) zdaniem, przyporządkować specyfice Wisły?
Źródło: opracowanie własne Zorientowane na potrzeby osób z niepełnosprawnościami Równomiernie rozwijające się (osiedla/doliny Wisły) Zorientowane na potrzeby seniorów Bogate w ofertę kulturalną i rozrywkową Czyste, zadbane, estetyczne otoczenie Atrakcyjne dla inwestorów Posiadające specyficzny, niepowtarzalny klimat i nastrój Bezpieczne Interesujące dla deweloperów Zorientowane na potrzeby turystów Ładne krajobrazowo
Zdecydowanie tak/raczej tak Ani tak, ani nie Raczej nie/zdecydowanie nie
Wśród skojarzeń na temat Wisły zdecydowanie dominowało miasto turystyki - aż 91,7% wszystkich głosów. Drugim najczęściej wskazywanym skojarzeniem było miasto rodzinne, z tradycjami - 39,7%.
Wysoki odsetek odpowiedzi dotyczył również skojarzeń takich jak: miasto sportu (34,0%), czy miasto kultury (17,9%).
Wykres 7 Jak kojarzy się Panu/Pani Wisła?
Źródło: opracowanie własne 1,7%
7,1%
14,7%
17,9%
34,0%
39,7%
91,7%
99,1%
99,1%
98,3%
92,9%
85,3%
82,1%
66,0%
60,3%
8,3%
miasto nauki miasto przemysłu miasto administracji miasto rozrywki Inne miasto kultury miasto sportu miasto rodzinne, z tradycjami miasto turystyki
tak nie
Respondenci poproszeni zostali o wskazanie mocnych stron, atutów miasta, jak i obserwowanych słabych stron. Wśród mocnych stron najczęściej wymieniane były krajobraz i środowisko naturalne oraz atrakcyjność turystyczna i położenie.
Wykres 8 Co Pana/Pani zdaniem jest największą zaletą, mocną stroną Wisły?
Źródło: opracowanie własne
Największą słabą stroną według ankietowanych są korki i słaba przepustowość dróg, a także pomijanie potrzeb mieszkańców. Niewątpliwie, do istotnych problemów należą: niewystarczająca liczba miejsc parkingowych oraz problem komunikacji zbiorowej na terenie miasta.
Wykres 9 Co Pana/Pani zdaniem jest największą wadą, słabą stroną Wisły?
Źródło: opracowanie własne Pomijanie inwestycji i rozwoju dolin Wisły Słabe skomunikowanie z regionem Brak miejsc pracy stałej Brak perspektyw rozwoju Reklamy i bilbordy Brak asfaltowych ścieżek rowerowych, rolkowych Brak chęci współpracy mieszkańców i władz Bardzo słaba oferta kulturalno-rozrywkowa skierowana do
osób młodych
Brak integracji społecznej Brak obwodnicy miasta/drogi alternatywnej Zanieczyszczenie powietrza Brak chodników, oświetlenia, koszy na śmieci poza
Centrum
Brak dbałości o krajobraz Brak miejsc spotkań, rozrywki Nieuporządkowanie przestrzeni publicznej Apartementowce Brak transportu publicznego z dolinek do Centrum Niewystarczająca liczba miejsc parkingowych Pomijanie mieszkańców, działanie na rzecz turystów Korki, słaba przepustowość
Kolejne pytanie potwierdziło tezę silnego utożsamiania się mieszkańców z miastem – blisko 79%
respondentów zadeklarowało, że czuje się bardzo mocno związana z Wisłą.
Wykres 10 Czy czuje się Pan(i) związany/a z Wisłą?
Źródło: opracowanie własne
W opinii większości respondentów, miasto, mimo iż boryka się z wieloma problemami, to aktualnie przeżywa rozwój (55,1%), o czym może świadczyć wiele zmian w przestrzeni miejskiej, inwestycji, które są w trakcie lub zostały już zrealizowane.
Wykres 11 Jaki etap Pana/Pani zdaniem przeżywa obecnie Wisła?
Źródło: opracowanie własne 1,1%
4,0%
7,5%
8,8%
38,6%
40,0%
bardzo słabo nie mam zdania jest mi to obojętne słabo mocno bardzo mocno
8,1%
13,6%
18,4%
18,4%
41,5%
nie mam zdania dynamiczny rozwój zastój kryzys / regres stabilny rozwój
Załącznik nr 3 Ustalenia i rekomendacje w zakresie kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej w gminie
Rozdział odnosi się do przepisu Art. 10e. 3. 5) ustalenia i rekomendacje w zakresie kształtowania i prowadzenia polityki zawartego w Ustawie z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372) o samorządzie gminnym.
POLITYKA PRZESTRZENNA W SYSTEMIE POLITYK PUBLICZNYCH
Polityka przestrzenna należy do sfery tzw. polityk publicznych, które rozumiane są, jako sfera świadomych i zorganizowanych działań struktur państwa i społeczeństwa wokół problemów publicznych. Posługujemy się tu rozumieniem „polityk”, dotyczącym nie samego sprawowania władzy, ale działań w oparciu o przyjęte reguły. O ile polityka w ogólnym znaczeniu zajmuje się przede wszystkim sferą idei, zdobywania władzy i instrumentów jej egzekucji, to polityka publiczna, jako sfera praktyczna – przede wszystkim zagadnieniami związanymi z urzeczywistnianiem idei, i bliska jest zarządzaniu publicznemu.
Polityka przestrzenna spełnia wszystkie kryteria polityk publicznych. Jest to bowiem planowa działalność, polegająca na wykorzystywaniu znajomości dostępnych zasobów oraz praw rządzących kształtowaniem i użytkowaniem przestrzeni w celu najbardziej racjonalnego jej zagospodarowania.
W ramach polityki przestrzennej władze publiczne ustalają cele i środki kształtowania zagospodarowania przestrzennego w określonych, zmiennych w czasie warunkach zewnętrznych – społecznych, ekonomicznych, technicznych, a także politycznych. Polityka przestrzenna zajmuje się określeniem celów, wraz ze sposobami ich osiągania, w zakresie użytkowania i przekształcania środowiska życia człowieka, a więc wykorzystywanego przez niego zajmowanego terytorium. Musi ona wpływać na działania podejmowane przez liczne podmioty, czynnie zmieniające kształt tego środowiska.
Obowiązek prowadzenia polityki przestrzennej zawarty jest w polskim prawie, wyznaczającym zakres formalnych kompetencji w tej sferze poszczególnych poziomów władzy.
INSTRUMENTACJA POLITYKI PRZESTRZENNEJ
Wdrażanie polityk publicznych można ułożyć w tzw. drabinę interwencji: na najniższym szczeblu władze powstrzymują się od działania, a na najwyższym narzucają swoje rozwiązania, czyli eliminują wybór obywatelowi, tworząc szczególne zakazy i ograniczenia. Władze mogą działać także na rzecz zwiększania skali wyboru, które ma przed sobą obywatel. Zakres instrumentów oddziaływania jest dość szeroki:
najbardziej skuteczne mogą być bezpośrednie inwestycje publiczne, realizujące potrzeby społeczne, ale też istotnie wpływające na zachowania inwestycyjne. Istnieje też sfera prawno-regulacyjna, ale jej skuteczność jest w Polsce przeceniana. Lepiej jest udoskonalać sposoby zarządzania przestrzenią, głównie poprzez zwiększanie wiedzy i poprawę dostępu do informacji o problemach specyficznych
obszarów, w których żyją obywatele i funkcjonuje gospodarka. Wszystko to winno sprzyjać większej dynamice wzrostu, co jest obecnie podstawowym kryterium oceny polityk publicznych.
Większa świadomość i zaangażowanie władz w politykę przestrzenną mogą sprzyjać jej skuteczności, ale należy także liczyć w tym względzie na wzrost świadomości obywatelskiej. Zwiększanie wiedzy obywateli może spowodować wzrost poczucia identyfikacji z miejscem zamieszkania oraz świadomości własnej siły sprawczej w procesie rozwoju – to wymarzona sytuacja dla wzrostu zaangażowania obywatelskiego i kapitałowego. Zwiększanie partycypacji obywatelskiej i zaangażowania lokalnego biznesu może stanowić skuteczną przeciwwagę dla ograniczoności instrumentów sprawowania władzy.
REKOMENDACJE DLA POLITYKI PRZESTRZENNEJ WISŁY
Głównym wyzwaniem dla polityki przestrzennej jest prawidłowe rozpoznanie, klasyfikacja i uporządkowanie dostępnych zasobów przestrzeni a następie umiejętne ich wykorzystanie w procesie rozwoju. Aby proces ten był efektywny musi wynikać lub odpowiadać obecnym i przyszłym potrzebom, lub realizować wypracowane kompleksowe wizje rozwoju. Rozpoznanie potrzeb oraz pojawiających się szans i możliwości ich zaspokojenia jest jednym z głównych komponentów polityki przestrzennej.
Natomiast zaspokojenie rozpoznanych potrzeb lub realizacja przyjętych wizji najczęściej wiąże się z odpowiednim kształtowaniem struktury funkcjonalno-przestrzennej obszaru w powiązaniu z jego otoczeniem, czyli rozwoju jej poszczególnych węzłów i odpowiednich powiązań między nimi. Proces ten może toczyć się w różnych wymiarach: lokalnym, ponadlokalnym, regionalnym, a w szczególnych przypadkach także ponadregionalnym (np. krajowym).
WYMIAR LOKALNY
W wymiarze lokalnym głównym wyzwaniem kształtowania struktury przestrzennej jest zapewnienie dostępności terenów pod rozwój funkcji mieszkaniowych wraz z towarzyszącymi im usługami oraz zapewnienie dostępności terenów przeznaczonych pod działalność gospodarczą – przemysłowo-składowych. Należy przy tym stosować zasady recyklingu przestrzeni, to znaczy oszczędnego gospodarowania zasobami i wykorzystania w pierwszej kolejności terenów opuszczonych lub zdegradowanych („brownfield”) niż wchodzenia na nowe, niezagospodarowane tereny („greenfield”), a więc intensyfikacji zabudowy na terenach zainwestowanych wraz z ich regeneracją (odnową) i przeciwdziałanie niekontrolowanej suburbanizacji i rozlewaniu zabudowy. Ponadto należy dążyć do racjonalnego kształtowania sieci osadniczej – do spójności struktury funkcjonalno-przestrzennej, zwartości struktury przestrzennej miejskich jednostek osadniczych oraz uzyskania równowagi terenów zabudowanych i terenów zieleni. Powyższe wpisuje się w zasadę zachowania ładu przestrzennego,
przejawiającą się prowadzeniem efektywnej i racjonalnej polityki przestrzennej i planistycznej na wszystkich poziomach planowania przestrzennego. Umożliwia ona uzyskanie harmonijnej całości oraz uwzględnia w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wymagania funkcjonalne, społeczno-gospodarcze, środowiskowe, kulturowe oraz kompozycyjno-estetyczne. W tym kontekście istotna jest także walka z reklamami zakłócającymi ład przestrzenny.
Wiąże się to też z kształtowaniem sieci ekologicznej miasta – korytarzy zapewniających ciągłość obszarów przyrodniczych, zapewnienie właściwej jakości powietrza („przewietrzanie”), przy jednoczesnym wykorzystaniu dla celów rekreacyjnych i komunikacji pieszej. Ochrona przyrody powinna obejmować, oprócz czynnej ochrony bioróżnorodności - ekosystemów, siedlisk i gatunków, także kształtowanie zrównoważonej polityki rozwoju przestrzennego na obszarach węzłowych i w korytarzach ekologicznych.
Osobnym zagadnieniem jest rozwój przestrzeni publicznych, społecznych i sąsiedzkich, przy czym należy podkreślić odrębność tych kategorii. Przestrzeń społeczna i sąsiedzka wiąże się z integracją społeczności poszczególnych osiedli (dolin). Natomiast przestrzeń publiczna powinna integrować całą wspólnotę miejską i być magnesem przyciągającym gości z zewnątrz, co oprócz znaczenia społecznego i kulturowego może mieć też swój wymiar gospodarczy. Wszystko zależy od umiejętnego określenia programu użytkowego tych przestrzeni, zwłaszcza w obszarze śródmiejskim, tak aby stanowił on skuteczny magnes dla publiczności. Działania te powinny obejmować budowanie tożsamości regionalnej poprzez zachowanie dziedzictwa kulturowego, pielęgnowanie tradycji kulturowych regionu, dbanie o materialną spuściznę historyczną, eksponowanie krajobrazu kulturowego i przyrodniczego i zacieśnianie więzi społeczności lokalnych, a także przywracanie funkcji centrum, aby stawało się lepszym miejscem do życia dla mieszkańców.
Kształtując przestrzenie publiczne należy przede wszystkim pamiętać o ich znaczeniu integracyjnym dla lokalnej społeczności oraz funkcjach symbolicznych (kulturowych). Wskazane jest kierowanie się nowoczesnym paradygmatem miasta przyjaznego ludziom i klimatowi, czyli tzw. „modelowi zielono-niebieskiemu”, a nie „szaremu” (określanego potocznie „betonozą”). Takie podejście pozwala lepiej zaspokoić społeczne potrzeby, przy mniejszych kosztach oraz ułatwia szersze zaangażowanie społeczne.
Jednocześnie retencja wód opadowych na terenach zurbanizowanych pomaga przeciwdziałać skutkom powodzi.
Nie mniej ważne jest stymulowanie rozwoju społecznego, gospodarczego i przestrzennego, z wykorzystaniem istniejącego potencjału gospodarczego, kadr i zasobów naturalnych, wraz ze wsparciem sektora gospodarki opartej na wiedzy i innowacyjności. Nie należy pomijać rozwoju infrastruktury społecznej – zaspokajającej potrzeby zwłaszcza w dziedzinie ochrony zdrowia, edukacji i mieszkalnictwa, a także kultury i sportu.
Rozwój systemu komunikacyjnego powinien odpowiadać na problem dużego obciążenia ruchem na drodze wojewódzkiej, związany z brakiem obwodnicy. Kluczowa jest organizacja wydajnej sieci transportowej i opartego na niej zrównoważonego transportu publicznego z uwzględnieniem powiązań infrastrukturalnych i funkcjonalnych – powinien zatem odpowiadać pojęciu „zrównoważonej mobilności”, wykraczającemu poza kategorię „zrównoważonego transportu”. Zrównoważony transport obejmuje funkcjonowanie infrastruktury, co jest jednym z głównych zagadnień planistycznych. Jednak zadaniem polityki przestrzennej jest działanie również po stronie popytu, czyli takie kształtowanie struktury funkcjonalno-przestrzennej, aby w miarę możliwości racjonalizować i minimalizować zapotrzebowanie na wybrane elementy infrastruktury transportowej. Jednym z kluczowych sposobów zaradzenia sytuacjom kryzysowym jest multimodalność, polegająca na równoległym skoordynowanym zapewnieniu różnych środków i form transportu, umożliwiając użytkownikom wykorzystanie więcej niż jednego z nich, podróżowania na wiele sposobów, wieloma trasami. Wymaga to zaprojektowania i wdrożenia spójnego zintegrowanego systemu transportowego z wieloma podsystemami. Wśród nich są podsystemy transportu pieszego i rowerowego.
WYMIAR PONADLOKALNY I REGIONALNY
W wymiarze ponadlokalnym polityka przestrzenna Wisły powinna wzmacniać rolę miasta w regionie Beskidu Śląskiego. Warto w dalszym ciągu korzystać z porozumienia z czterema innymi miejscowościami (Brennej, Istebnej, Szczyrku i Ustronia) o nazwie Beskidzka 5. W tym kontekście istotne jest zachowanie skali i charakteru a jednocześnie odrębności przestrzennej Wisły, z jednoczesnym kształtowaniem docelowej struktury urbanistycznej, ze szczególnym uwzględnieniem obszaru centrum miasta oraz z wyznaczeniem obszarów aktywności usługowej. Rozwój miasta powinien być ukierunkowany na zapewnienie dostępu do usług publicznych przy uwzględnieniu skutecznej ochrony zasobów środowiska i zachowaniu tożsamości kulturowo-krajobrazowej.
W wymiarze regionalnym województwa śląskiego Wisła jest jednym z mniejszych ośrodków, jednak wciąż istotnym ze względu na swój potencjał turystyczno-rekreacyjny, a także ze względu na położenie
W wymiarze regionalnym województwa śląskiego Wisła jest jednym z mniejszych ośrodków, jednak wciąż istotnym ze względu na swój potencjał turystyczno-rekreacyjny, a także ze względu na położenie