• Nie Znaleziono Wyników

Tradycje przygotowywania „Białych Ksiąg na temat polityki bezpieczeństwa oraz przyszłości Bundeswehry" sięgają dawnej RFN. Prekursorem ich była koalicja

1 Zob. obszerną dokum entację resortu obrony RFN: Weissbuch 2016. Z u r Sicherheitspolitik und z u r Zu­

k u n ft d e r Bundeswehr, Bundesministerium f ü r Verteidigung, Berlin 2016, h ttp s ://w w w .b m v g .d e /

p o rta l/a /b m v g /s ta rt/w e is s b u c h /d o w n lo a d s /!u t/p /z 1 /h U 5 P C 4 Iw H P 0 s H b z u N 1 y p d V tIQ n g o D N J d Y - u q a x n Iy l-v jZ 3 g K it7 t_ e U B g x x Y x 8 d W ctvq jq u J F yy4 b K P 0 lP p r3 4 -T kG B 6 jD Ia x A Q n u yW c _ w X Y Z O M fo - B iyW kA xbY S _N w hkw ID d-M ifqN fG K m E R r94 P o W h 4V ytx0B W d hT 0 w qX Q 5X 6ddS S IJzIirM M K gh5n kxt p-2HjYw845JLW W SqBeefhbo9GD hfw jC P09d5is1JjSxQvM vk2s/dz/d5/L2dBISEvZ0FBIS9nQSEh/#Z7_ B8LTL2922DG730AQ8SA6D30GF3 [dostęp: 4.01.2017].

2 E. Cziomer, Przesłanki i w y zw a n ia po szukiw ania n o w e j ro li m ię d z yn a ro d o w e j N iem iec w dobie n a ra ­

stających kryzysów Unii Europejskiej - w y b ra n e p ro b le m y ba dań i p r a k ty k i po lityczn ej w XXI wieku,

Erhard Cziomer

socjalliberalna - SPD/FDP w latach 1969-1982 (1969, 1970, 1971/72, 1972, 1973/74, 1975/76, 1979), a kontynuatorem koalicja chadecko-liberalna CDU/CSU/FDP w la­ tach 1982-1998) CDU/CSU/FDP - 1983 i 1985 - oraz po zjednoczeniu w 1994 r. Oby­ dwie ostatnie Białe Księgi z lat 2006 oraz 2016 przygotowała Wielka Koalicja CDU/ CSU/SPD w okresie kanclerstwa Angeli Merkel. Poszczególne wersje „Białych Ksiąg" każdorazowo uwzględniały zmieniające się uwarunkowania, zagrożenia i wyzwania międzynarodowe bezpieczeństwa, przy okazji szczegółowo formułując strategie i me­ tody działania RFN oraz jej sojuszników3.

W przygotowaniu Białej Księgi 2016 tradycyjnie kluczową rolę odegrało mini­ sterstwo obrony przy czynnym udziale resortów - spraw zagranicznych (Auswaer- tiges Amt-AA), współpracy gospodarczej i rozwoju oraz spaw wewnętrznych pod nadzorem Urzędu Kanclerskiego. Powołany w resorcie obrony specjalny zespół pro­ jekcyjny (Projektgruppe Weissbuch 2016) składał się z wojskowych, dyplomatów oraz naukowców i innych ekspertów (łącznie ok. 200 osób), spotykających się okresowo w 10 grupach roboczych oraz na posiedzeniach plenarnych. Dodatkowo odbywał on również liczne konsultacje oraz dyskusje w ośrodkach specjalistycznych w kraju i za granicą, w których łącznie uczestniczyło ok. 6500 osób. Prace organizacyjno-mery- toryczne rozpoczęto od przełomu 2014/2015, a do redagowania tekstu końcowego przystąpiono na początku 2016 r. Zasadnicza trudność prac całego zespołu i grup ro­ boczych polegała na konieczności ciągłego uzupełnienia oraz analizowania bieżących wydarzeń ważnych dla tematyki księgi, np. kryzysu ukraińskiego, masowej migracji do UE, zmiany polityki Rosji i Turcji, czy też walk z terroryzmem islamskim w Syrii, zamachy terrorystyczne w Paryżu i Brukseli 2015-2016 itp. W dniu 13 lipca 2016 r., na posiedzeniu rządu federalnego CDU/CSU/SPD, zatwierdzono tekst Białej Księgi

2016, jako oficjalną wykładnię polityki bezpieczeństwa Niemiec oraz ogólne wy­

tyczne odnośnie przyszłości i dalszej reformy Bundeswehry4. Biała Księga 2016 uka­ zała się zatem 10 lat po wspomnianej już wyżej przedostatniej z 2006 r., w której eksponowano głównie problem „powiązanego współdziałania różnych elementów bezpieczeństwa" (vernetzter Ansatz von Sicherheit), czyli współzależnych czynników militarnych i cywilnych bezpieczeństwa dla przezwyciężenia konkretnych kryzysów i konfliktów międzynarodowych. Natomiast motywem przewodnim Białej Księgi 2016 jest uzasadnienie gotowości Niemiec do przejęcia „odpowiedzialności i przy­ wództwa" (Verantwortung und Führung) w kształtowaniu polityki bezpieczeństwa międzynarodowego w dobie kryzysów UE oraz załamywania się ukształtowanego po 1989/1990 porządku międzynarodowego. Na marginesie warto podkreślić, że goto­ wość do przejęcia większej „odpowiedzialności oraz przywództwa" międzynarodo­ wego rząd CDU/CSU/SPD sformułował już oficjalnie w umowie koalicyjnej z 27 listo­ pada 2013 r., w której stwierdzono między innymi w punkcie 7:

Niemcy są gotowe do przejęcia swojej roli międzynarodowej. Chcemy aktywnie współ­ kształtować porządek globalny. Będziemy się przy tym kierowali interesami i warto­ ściami naszego kraju. W skali całego świata Niemcy opowiadają się za pokojem, wol­ nością i bezpieczeństwem oraz sprawiedliwym porządkiem międzynarodowym,

3 Zob. pełna d o kum en tacja - Frühere W eissbücher - przypis 1.

4 K a b in e tt verabschiedet das Weißbuch, BMg, Berlin, 13 Juli 2016, h ttp ://r s u -k ra e fte .b lo g s p o t.

c o m /2 0 1 6 /0 7 /b u n d e s w e h r-w e ib u c h -2 0 1 6 -v e ra b s c h ie d e t.h tm l [dostęp: 3.01.2017].

Znaczenie Białej Księgi 2016 dla oceny n o w y c h w y z w a ń w p o lityce bezpieczeństwa N iem iec

przestrzeganiem praw człowieka, stosowaniem prawa międzynarodowego, jak rów­ nież zrównoważonego rozwoju i zwalczania biedy. Jesteśmy w stanie, stosownie do oczekiwań, uczestniczyć w rozwiązywaniu kryzysów i konfliktów. Na pierwszym miejscu stawiamy środki dyplomatyczne, pokojowe regulacje pokojowe i współpracę rozwo­ jową. Opowiadamy się za wiarygodnością oraz solidarnością sojuszniczą. Zamierzamy być dobrym partnerem przy kształtowaniu sprawiedliwego ładu pokojowego5. Sformułowanie powyższe, w kontekście gotowości do bardziej aktywnego zaanga­ żowania się rządu RFN w kształtowanie i realizację polityki bezpieczeństwa międzyna­ rodowego, lansowali zgodnie na opiniotwórczej Międzynarodowej Konferencji Bez­ pieczeństwa w Monachium, w swoich przemówieniach 31 stycznia/1 lutego 2014, czołowi politycy niemieccy - prezydent Joachim Gauck, minister obrony - Ursula von der Leyen oraz minister spraw zagranicznych - Frank-Walter Steinmeier.

Pod względem konstrukcyjnym Biała Księga 2016 składa się z dwóch części, które poniżej zostaną przedstawione syntetycznie. Pierwsza część Białej Księgi 2016 składa się z kolei z dwóch podrozdziałów:

• pierwszego - „Polityka bezpieczeństwa" (Zur Sichrheitspolitik), oraz

• drugiego - „Priorytety strategiczne Niemiec" (Deutschlands Strategische Priori­ täten).

W pierwszym podrozdziale podkreślono, że polityka bezpieczeństwa RFN ba­ zuje na doświadczeniach historycznych, postanowieniach Ustawy Zasadniczej oraz niemieckiej tożsamości narodowej w powiązaniu z kształtującą się tożsamością eu­ ropejską. Mimo znacznego potencjału gospodarczego, atrakcyjności modelu spo­ łecznego - Niemcy, jako państwo średniej wielkości, stabilne wewnętrznie, muszą za­ biegać o aktywne powiązania i współpracę z licznymi partnerami zewnętrznymi nie tylko w Europie, ale również w skali całego świata. Jako czwarta gospodarka świata Niemcy są włączone w globalne strumienie handlowo-inwestycyjne, zaopatrzenie w surowce, stabilne rynki zbytu oraz sprawnie funkcjonujące systemy informacyjno- -komunikacyjne. Dla ochrony dobrobytu swoich obywateli muszą one sprostać wzra­ stającym wymogom konkurencji międzynarodowej w skali globalnej i europejskiej. Ważnym elementem polityki bezpieczeństwa Niemiec są zarówno wartości, jak też interesy bezpieczeństwa. Dlatego działania wszystkich rządów federalnych muszą koncentrować się na ochronie wolności, pokoju i dobrobytu obywateli, przy równo­ czesnym zabieganiu o utrzymanie pokoju, zgodnie postanowieniami Ustawy Zasad­ niczej (UZ), jak również ogólnych zasad przestrzegania demokracji, państwa prawa i uniwersalnych praw człowieka. Interesy polityki bezpieczeństwa wynikają zarówno z położenia geopolitycznego Niemiec w centrum Europy, jak też atrakcyjności gospo­ darczej, uzależnienia od handlu zagranicznego oraz gotowości do angażowania się na rzecz utrzymania pokoju, zgodnie z artykułem 26 UZ. Z powyższych współzależności wyłaniają się następujące deklarowane interesy polityki bezpieczeństwa Niemiec: • ochrona ludności, suwerenność oraz integralność terytorialna kraju;

• ochrona terytorialnej integralności, suwerenności obywateli sojuszników Niemiec;

5 Por. Deutschlands Z u k u n ft gestalten. K oalition svertrag zwischen CDU/CSU un d SPD 18. Legislaturpe­

Erhard Cziomer

• utrzymanie istniejącego ładu międzynarodowego w oparciu o obowiązujące prawo międzynarodowe;

• zachowanie dobrobytu obywateli niemieckich w oparciu o postęp gospodarczy i wolny oraz nieograniczony handel światowy;

• pogłębienie integracji europejskiej;

• umocnienie partnerstwa transatlantyckiego6.

Powyższe interesy bezpieczeństwa przychodzi Niemcom realizować w okresie szybko zmieniającego się układu sił oraz gwałtownego kształtowania się nowego otoczenia oraz porządku międzynarodowego. Jest to następstwem przyspieszonego rozwoju globalizacji w XXI w. w wymiarze politycznym, gospodarczym, militarnym i w innych zakresach. Proces powyższy rzutuje zarówno na zmiany w systemie mię­ dzynarodowym państw, jak też pozapaństwowych uczestników stosunków między­ narodowych. Generalnie osłabieniu ulega pozycja państw i instytucji zachodnich orientacji neoliberalnej na rzecz nowych struktur i grup państw pozaeuropejskich. Tworzący się nowy, międzynarodowy system multilateralny państw jest daleki od sta­ bilizacji oraz znajduje się w okresie przejściowym. Dominują w nim państwa o ustroju i tendencjach autorytarnych, obejmujące przykładowo między innymi kraje BRICS, ASEAN oraz inne centra siły, odgrywające coraz większą rolę w G-20, a także na forum ONZ i innych strukturach międzynarodowych7.

Interesy państw w procesie globalizacji, różnicujące się na tle kształtowania się nowego porządku międzynarodowego, stwarzają w drugiej dekadzie XXI w. poważne wyzwania i zagrożenia dla polityki bezpieczeństwa Niemiec w następujących płasz­ czyznach oraz zakresach:

• terroryzm transnarodowy;

• przestrzeń informacyjno-cybernetyczna;

• konflikty międzypaństwowe, w tym nowe formy wojen hybrydowych; • państwa upadłe i zły system rządzenia państwowego;

• dalszy wyścig zbrojeń i proliferacja broni masowego rażenia;

• ochrona linii informacyjno-komunikacyjnych, zaopatrzenia, transportu i handlu oraz bezpieczeństwa zaopatrzenia surowcowego i energetycznego;

• zmiana klimatu;

• niekontrolowana i nieregularna migracja, przybierająca gwałtownie na sile w skali globalnej, ze względu na brak perspektyw rozwojowych w wielu krajach oraz re­ gionach pozaeuropejskich;

• pandemie i inne choroby zakaźne8.

Sformułowane w drugim podrozdziale „Priorytety polityki bezpieczeństwa Nie­ miec", w oparciu o zasygnalizowane wyżej wartości, interesy, wyzwania i zagrożenia, przedstawiają się następująco:

1. Ogólnopaństwowa ochrona prewencyjna terytorium i obywateli Niemiec w kraju oraz poza ich granicami;

2. Wzmocnienie zdolności wojskowych i współdziałania z NATO oraz UE;

6 Weissbuch 2016. Z u r Sicherheitspolitik..., op. cit., s. 22 -2 5 .

7 Ibidem , s. 2 8 -3 3 .

8 Ibidem , s. 3 4 -4 6 .

Znaczenie Białej Księgi 2016 dla oceny n o w y c h w y z w a ń w p o lityce bezpieczeństwa N iem iec

3. Nieograniczone korzystanie z linii komunikowania, zaopatrzenia, transportu i handlu, jak również dbałość o bezpieczeństwo zaopatrzenia surowcowo-energe- tycznego;

4. Wczesne rozpoznanie, przeciwdziałanie i powstrzymywanie kryzysów i konfliktów, między innymi przez zachętę partnerów do współdziałania w zakresie działań pre­ wencyjnych oraz powstrzymywanie agresorów, w tym zwłaszcza Rosji;

5. Angażowanie się w działania na rzecz sprawnie funkcjonującego ładu międzyna- rodowego9.

W końcowym fragmencie drugiego podrozdziału Biała Księga nawiązuje do aspi­ racji zwiększenia roli i odpowiedzialności Niemiec w zakresie kształtowania bez­ pieczeństwa międzynarodowego (Sicherheitspolitische Gestaltungsfelder Deutsch­

lands).

Rola oraz odpowiedzialność Niemiec w działaniach na rzecz bezpieczeństwa mię­ dzynarodowego wynika także z zasygnalizowanych wyżej czynników, jak: otoczenie międzynarodowe, interesy oraz priorytety wewnątrzpolityczne. Działania powyższe obejmują następujące zakresy i tendencje niemieckiej polityki bezpieczeństwa: • „horyzont globalny", obejmujący szereg nowych zagrożeń, zwłaszcza cybernetycz­

nych, informacyjnych występujących w przestrzeni kosmicznej;

• konieczność elastycznego reagowania na szereg znanych oraz przypadkowych wydarzeń, wymagających zastosowania określonych instrumentów, stosownie do powstałych zagrożeń;

• zagrożenia, jako następstwa bezpośrednich ataków lub negatywnego wpływania przeciwnika na osłabienia przetrwania lub obniżenia zdolności obronnych kraju, wymagających od Niemiec zarówno zdecydowanego przeciwdziałania własnego, jak też ścisłej współpracy ze sojusznikami i partnerami zewnętrznymi.

Ze względu na fakt, że źródła zagrożenia bezpieczeństwa Niemiec wywodzą się z przesłanek wewnętrznych i zewnętrznych, strategia ich przezwyciężenia wymaga koordynacji intensywnych działań w łonie systemu politycznego Niemiec, jak również właściwego oddziaływania na otaczające Niemcy środowisko zewnętrzne. W tym celu Federalna Rada Bezpieczeństwa musi tworzyć określone struktury i ogniwa zwalczania tych zagrożeń, przestrzegając zasadę odpowiedzialności poszczególnych resortów fe­ deralnych w odniesieniu do organizowania współpracy z krajami związkowymi oraz organizacjami pozarządowymi. Często sytuacja prowadzi do konieczności tworzenia specjalnych ogniw struktur międzyresortowych dla zwalczania zagrożeń, które z kolei wymagają przemyślanego nadzoru oraz systematycznej koordynacji. Natomiast przy podejmowaniu działań na rzecz zwalczania zagrożeń zewnętrznych, w celu przywró­ cenia pokoju oraz stabilizacji w skali regionalnej i globalnej, wyznaczone przez rząd fe­ deralny resorty lub odpowiednie placówki międzyresortowe (najczęściej w minister­ stwach - Obrony, AA (MSZ), Rozwoju i Współpracy Międzynarodowej, Gospodarki i Energii, Spraw Wewnętrznych oraz w innych) muszą ściśle współpracować z partne­ rami i sojusznikami w ramach UE, NATO, OBWE i ONZ10. W drugiej części analiza do­ tyczy „Przyszłości Bundeswehry", jako zasadniczego instrumentu polityki bezpieczeń­ stwa, w tym również działań na rzecz utrzymania przywództwa i odpowiedzialności

9 Ibidem , s. 4 9 -5 4 .

Erhard Cziomer

międzynarodowej Niemiec. Najistotniejsze zalecenia odnośnie przyszłości Bunde­ swehry rozwinięto szerzej w następujących punktach:

• Bundeswehra przyszłości - musi swoje zadania podejmować w całkowicie zmie­ niającym się otoczeniu zewnętrznym Niemiec (5);

• Główne wytyczne dla Bundeswehry przyszłości wymagają głębokiej reformy struktur organizacyjnych, zwiększenia wydatków finansowych oraz na nowo szer­ szego sprecyzowania jej roli wewnętrznej (6);

• Znacznej poprawy wymagają reformy wewnętrzne Bundeswehry (dowodzenie, rozpoznanie, działanie i wsparcie);

• Płaszczyzny zdolności działania na misjach zagranicznych przyszłej Bundeswehry winny zostać na nowo przemyślane (8)°°.

Można zatem stwierdzić, że zarówno przed publikacją, jak też po opublikowaniu

Białej Księgi 2016, w Niemczech rozwinęła się szeroka dyskusja na temat nowej roli

Niemiec w kształtowaniu polityki bezpieczeństwa międzynarodowego, której wy­ brane elementy zostaną poniżej syntetycznie zasygnalizowane.