Obsługa i dozorowanie kotłów parowych.
Ust. 1. W każdej kotłowni powinny ibyć wywieszone w miejscu wpadającemt w oczy i utrzymane w czytelnym stanie „Przepisy służbowe dla obsługujących kotły” w brzmie- .-¿f niu ogłoszonem w załączniku B, a w przyszłości w brzmieniu
^ ustalonem przez W yższy Urząd Górniczy w miejsce lub jako
£ uzupełnienie brzmienia obecnego. Robotnicy i organa
nad-^ zorcze (§ 253), którym powierzono obsługę, względnie dozo
rowanie kotłów parowych są zobowiązani stosować się ściśle do tych przepisów.
Ust. 2. Na polecenie obsługującego kotły mają się nieu- ooważnieni oddalić z kotłowni.
§ 198.
Przygotowanie kotłów do badania wewnętrznego.
Ust. 1. Przed wewnętrznem badaniem kotła musi on być odłączony od innych będących w ruchu kotłów przez w yłą
czenie części wspólnych rurociągów parowych, rurociągów zasilających i upustowych.
Ust. 2. Przykrywy włazów wolno dopiero wtenczas pod
nieść, kiedy wentyle bezpieczeństwa, kurki wodowskazowe i kontrolne otwarto i kiedy się upewniono, że przez te wentyle nie wychodzi już para choćby w najmniejszej ilości.
§ 199.
Uzbrojenie kotła.
Ust. 1. Celem zabezpieczenia ludzi- przed wypadkami, mo
gącymi się zdarzyć wskutek rozpryśnięcia się szk?a wodo- wskazów kotłowych, powinny być wodowskazy odpowiednio zabezpieczone jednak w ten sposób, żeby wskutek tego możność obserwowania stanu wody zbytnio nie cierpiała.
Ust. 2. Wszystkie części uzbrojenia kotła powinny być zawsze bez obawy niebezpieczeństwa dostępne, a manometr i wodowskaz dostatecznie oświetlone.
Urządzenia ochronne około poruszających się części maszyn.
Ust. 1. Około poruszających się części maszyn, a w szcze
gólności tych, które służą do przenoszenia siły (drążki, pasy, liny, łańcuchy) — o ile w ich blizkości przechodzą ludzie — powinny być umieszczone urządzenia ochronne tego rodzaju, aby z przyczyny tych części maszyn nie mogły się zdarzyć wypadki nieszczęśliwe, chyba tylko wskutek ciężkiego przewi
nienia.
Ust. 2. Należy również zarządzić takie środki zabezpie
czające, któreby chroniły od wypadku osoby nieostrożnie zbli
żające się do urządzeń szybowych, gniotownikówj wałów, urządzeń młynowych i hamulczych.
§ 201. Koła rozpędowe.
Koła rozpędowe maszyn winny być tak urządzone, aby ich uruchamianie mogło się odbywać bez niebezpieczeństwa.
§ 202.
Dźwigarki kablowe.
Dźwigarki kablowe do zawieszania pomp albo opuszczania lub podnoszenia ciężkich kawałków powinny być zaopatrzone w sprawnie działający hamulec, zapadki i podwójny wchwyt (dwa koła i dwa tryby dla tejsamej przenośni).
§ 203.
Maszyny wydobywcze.
Ust. 1. Maszyny wydobywcze winny być zaopatrzone w silne urządzenia hamulcze, umieszczone na bębnach lino
wych w ten sposób, ahy je można było łatwo i pewnie uru
chamiać i wyłączać ze stanowiska maszynisty.
Ust. 2. Maszyny wydobywcze zaopatrzone tylko w urzą
dzenie hamulcze, umieszczone na wale linowym albo też tylko na jednym bębnie linowym, mogą być nadal*) używane tylko za zgodą Okręgowego Urzędu Górniczego.
Ust. 3. Przy każdej maszynie wydobywczej winien znaj
dować się pewnie działający wskaźnik głębokości, który przy zmianie poziomu sam odpowiednio się nastawia, oraz donośny dzwonek (klekotka), iktóry na czas uprzedza o zbliżaniu się wiader i klatek do nadszybia.
§ 200.
U w a g a : *) Dotyczy to maszyn istniejączych już w dniu 18 stycznia 1900 r.
— 78 —
§ 204.
Przenośnie.
Ust. 1. O ile na to warunki ruchu i warunki budowlane zezwalają, powinny być przenośnie siły tak urządzone, aby je można było w poszczególnych pracowniach oddzielnie w y
łączać. Gdzie tego rodzaju urządzenia nie ma, tam winny znaj
dować sie w każdej pracowni urządzenia sygnałowe, z pomocą których możnaby dawać znaki do najbliższego miejsca w yłą
czania celem wstrzymania przenośni, względnie do maszyny napędowej celem jej zatrzymania lub też celem uruchomienia»
Ust. 2. Urządzenia do wyłączania przenośni winny być tak zrobione, aby ich samoczynne włączenie się było nie
możliwe.
Ust. 3. Należy unikać wystających klinów, śrub itp. przy poruszających się częściach przenośni albo też przykryć je gładkiemi osłonami.
§ 205.
Pasy napędne i liny.
Ust. 1. W czasie ruchu tarcz pasowych i linowych jest zabronionem nakładanie lub zsuwanie pasów i lin, chyba że używa się do tego celu urządzeń, wykluczających niebezpie
czeństwo dla robotnika.
Ust. 2. Zrzucone pasy i liny powinny być bądź to wogóle zdjęte, bądź też tak zawieszone na silnych dźwigarach, żeby nie mogły zetknąć się z częściami będącemi w ruchu.
Ust. 3. Te same środki ostrożności należy stosować w czasie szycia, łączenia i naprawy pasów.
§ 206.
Czyszczenie, smarowanie, naprawianie części maszynowych będących w ruchu.
Ust. 1. Czyszczenie, smarowanie i naprawa maszyn, części maszyn i poruszanych przez nie urządzeń jest podczas ich biegu wzbronione, o ile dostęp do nich połączony jest z nie
bezpieczeństwem.
Ust. 2. Czyszczenie i smarowanie wałów przenośni, lo-.
żysk i sprzęgieł podczas biegu jest dozwolone tylko ze stano
wiska pewnego i tylko przy pomocy właściwych narzędzi.
Ust. 3. Natłuszczania i smołowania pasów wolno dokony
wać tylko podczas zupełnie powolnego biegu.
Ust. 4. O ile wedle powyższego czyszczenie, smarowanie i naprawa tych części podczas biegu są dopuszczalne, to pracę tę mogą wykonywać jedynie tylko maszynista lub inne zau
1 w
— 79 —
fania godne osoby, którym to poruczono; pod żadnym warun
kiem tej pracy nie wolno wykonywać robotnikowi młodo
cianemu.
§ 207.
Samoczynne urządzenia do smarowania.
Ust. 1. Wszystkie stale umocowane łożyska przenośni, dostępne w czasie ruchu tylko z narażeniem się na niebezpie
czeństwo, winny być zaopatrzone w samoczynne urządzenia smarownicze.
Ust. 2. Dla istniejących*) już urządzeń są dopuszczalne wyjątki za zgodą Okręgowego Urzędu Górniczego.
§ 208.
Materjały zużyte przy czyszczeniu.
W pracowniach nie wolno gromadzić materjałów zuży
tych przy czyszczeniu lub innych łatwo palnych odpadków,
§ 209.
(W brzmieniu rozporządzenia z dnia 2 lipca 1923).
Zabezpieczenia przy urządzeniach elektrycznych.
Maszyny i przewody elektryczne winny być tak umiesz
czone i zabezpieczone, aby z ich powodu wypadki bez cięż
kiego przewinienia nie były możliwe, a niebezpieczeństwo pożaru było o ile możności usunięte. Budowa tych maszyn i przewodów, ich używanie i obsługa jako też ich utrzymywanie winny odpowiadać zasadom techniki danego czasu.
§ 210.
Ust. 1. Zakazuje się dotykania elektrycznych przewodów, maszyn i aparatów: dozwolone to jest tylko osobom, obsługu
jącym lub dozorującym je, przy zastosowaniu odpowiednich środków ostrożności.
Ust. 2. W czasie ruchu dynamomaszyn nie wolno wykony
wać robót przy przewodach i izolatorach.
§ 211.
Izolowanie parociągów pod ziemią.
Ust. 1. W suchych częściach kopalni, w których spotyka się obudowę drzewną, winny być parociągi należycie izolo
wane zapomocą otulenia materiałami niepalnymi.
Ust. 2. Postanowienie ustępu pierwszego niema zastoso
wania dla parociągów, znajdujących się w wyciągających szy
bach wentylacyjnych.
U w a g a : *) w d niu 18 stycznia 1900r
§
212.
Niebezpieczne roboty przy maszynach.
Szczególnie niebezpieczne roboty przy maszynach i pompach na kopalniach wolno wykonywać tylko pod stałem kierownictwem doświadczonego organu nadzorczego (§ 253).
- 80 —