• Nie Znaleziono Wyników

Badania na użytek procesów negocjacyjnych

2. Wsparcie informacyjne negocjacji biznesowych w praktyce przedsiębiorstw

2.1. Metodyka badania

Badanie empiryczne na temat wykorzystania badań marketingowych w kon-tekście wsparcia negocjacji jako specyficznego procesu decyzyjnego zrealizowa-no w okresie od grudnia 2012 r. do stycznia 2013 r.

Badanie prowadzono na próbie średnich i dużych przedsiębiorstw (podmioty zatrudniające od 50 do 249 pracowników oraz podmioty zatrudniające 250 i wię-cej pracowników) zlokalizowanych w obszarze województwa łódzkiego. Próbę badawczą wybrano metodą doboru nieprobabilistycznego – poprzez dobór celo-wy, którego założeniem była koncentracja postępowania badawczego na przed-siębiorstwach większych. Było to zasadne, gdyż firmy te częściej niż podmioty małe prowadzą negocjacje biznesowe. Poszczególne jednostki badania wyłania-no, korzystając z bazy adresowej udostępnionej przez Wojewódzki Urząd Staty-styczny, zawierającej spis aktywnych podmiotów gospodarczych zatrudniających 50 i więcej osób zarejestrowanych w systemie REGON w województwie łódzkim.

Badanie realizowano za pomocą techniki wywiadu indywidualnego osobi-stego, standaryzowanego, z osobami odpowiedzialnymi za prowadzenie negocja-cji biznesowych – najczęściej z kadrą zarządzającą wyższego szczebla (prezes, wiceprezes, dyrektor). Szeroki zakres informacji, które zamierzano pozyskać w toku badania oraz oczekiwany stopień uszczegółowienia omawianych kwestii był jednym z czynników determinujących wybór metody pomiaru. Zdecydowa-no się zastosować metodę wywiadu osobistego, aby zapewnić oczekiwaną jakość odpowiedzi. Istotną kwestią było także pozyskanie respondentów o odpowied-nich kompetencjach i wiedzy w zakresie procesów negocjacyjnych zachodzących w przedsiębiorstwie, dlatego wywiady prowadzono z przedstawicielami kadry zarządzającej wyższego szczebla.

Instrumentem pomiaru był kwestionariusz wywiadu zawierający 21 pytań (w większości zamkniętych), składający się z trzech części, przy czym w części pierwszej i drugiej zamieszczono pytania merytoryczne, a w części trzeciej pyta-nia metryczkowe.

Część pierwsza zawierała pytania filtrujące oraz pytania ogólne dotyczące charakteru i przedmiotu prowadzonych negocjacji biznesowych i ich częstotli-wości. Pytania sformułowane w części drugiej kwestionariusza zostały przygoto-wane w taki sposób, aby umożliwić zebranie szczegółowych informacji na temat zakresu danych gromadzonych w celu wsparcia procesów negocjacyjnych, źródeł i metod ich pozyskiwania oraz oceny zaspokojenia zapotrzebowania informacyj-nego informacyj-negocjatorów. W większości przypadków zastosowano skale porządkowe zrównoważone. W części metryczkowej uwzględniono pytania służące do pozy-skania informacji charakteryzujących badane przedsiębiorstwa, dotyczące kwe-stii takich, jak wielkość (mierzona liczbą zatrudnionych pracowników), zasięg przestrzenny obsługiwanego rynku, sektor działania, charakter prowadzonej działalności oraz pochodzenie kapitału przedsiębiorstwa. Wzór kwestionariusza znajduje się w załączniku 2.

Cele badania były następujące:

– określenie roli informacji w kontekście wsparcia procesów negocjacji biz-nesowych,

– rozpoznanie zakresu informacji pozyskiwanych na potrzeby wsparcia pro-cesów negocjacyjnych,

– identyfikacja źródeł oraz metod pozyskiwania informacji na potrzeby wsparcia procesów negocjacji biznesowych,

– ocena użyteczności pozyskanych informacji i ich wykorzystania w nego-cjacjach biznesowych.

W toku projektowania badania sformułowano następujące hipotezy badawcze: 1. Przedsiębiorstwa chętnie pozyskują informacje z ogólnie dostępnych źró-deł w celu wsparcia procesów negocjacyjnych.

2. Zakres pozyskiwanych informacji obejmuje dane odnoszące się do otoczenia rynkowego procesu negocjacji, partnera negocjacyjnego i jego przedsiębiorstwa.

3. Informacje dotyczące osoby (osób) reprezentującej kontrahenta w nego-cjacjach pozyskiwane są najrzadziej.

4. Negocjatorzy pozyskując informacje na potrzeby wsparcia procesów ne-gocjacyjnych, częściej korzystają ze źródeł wtórnych niż pierwotnych.

5. Negocjatorzy pozyskują informacje częściej na etapie przygotowania do negocjacji niż w trakcie ich trwania.

W analizie materiału empirycznego za zmienne niezależne (objaśniające) przyjęto cechy przedsiębiorstwa, tj. wielkość przedsiębiorstwa, charakter prowa-dzonej działalności, zasięg i sektor obsługiwanego rynku oraz pochodzenie ka-pitału firmy. Należy zauważyć, że cechy te, podobnie jak w pierwszym badaniu, okazały się w pewnym stopniu współzależne, co trzeba mieć na uwadze, dokonu-jąc interpretacji wyników prowadzonych analiz.

Stwierdzono zależność pomiędzy wielkością przedsiębiorstwa a następują-cymi zmiennymi: ● zasięgiem przestrzennym obsługiwanego rynku (przy po-ziomie ufności 0,01 oraz współczynniku rho Spearmana 0,192, przy czym duże przedsiębiorstwa częściej prowadzą działalność na skalę międzynarodową niż średnie) ● sektorem obsługiwanego rynku (przy poziomie ufności 0,01 oraz współczynniku Phi Yule’a 0,160) ● kapitałem przedsiębiorstwa (przy poziomie ufności 0,00 oraz współczynniku V-Kramera 0,281). Istnieje również zależność o umiarkowanej sile związku pomiędzy charakterem prowadzonej działalno-ści a sektorem obsługiwanego rynku (przy poziomie ufnodziałalno-ści 0,00 oraz współ-czynniku V-Kramera 0,396). Stwierdzono także zależność pomiędzy zasięgiem przestrzennym obsługiwanego rynku i następującymi zmiennymi: ● charakte-rem prowadzonej działalności (poziom ufności 0,00 i współczynnik V-Kramera 0,237) ● obsługiwanym sektorem rynku (poziom ufności 0,01, współczynnik V-Kramera 0,175) ● pochodzeniem kapitału przedsiębiorstwa (poziom ufności 0,00 oraz współczynnik V-Kramera 0,191).

Nie odnotowano natomiast istotnych statystycznie zależności pomiędzy wiel-kością przedsiębiorstwa i charakterem prowadzonej działalności oraz kapitałem przedsiębiorstwa i sektorem obsługiwanego rynku, a także kapitałem i charakte-rem prowadzonej działalności.

Badaniem objęto, o czym była mowa już wcześniej, przedsiębiorstwa średnie (od 50 do 249 zatrudnionych) i duże (250 zatrudnionych i więcej), usytuowane na terenie województwa łódzkiego. Do próby badawczej dobrano 352 przedsię-biorstwa (co stanowiło około 16% ogółu średnich i dużych przedsiębiorstw w tym regionie), z których 250 to firmy średniej wielkości (około 13% takich przedsię-biorstw w województwie) i 102 – duże przedsięprzedsię-biorstwa (prawie 37% firm dużych w regionie). Z 352 przedsiębiorstw, które znalazły się w próbie, zgodę na udział w badaniu wyraziło 285 podmiotów (ich charakterystykę przedstawiono w tabeli 32). W 67 przypadkach spotkano się z odmową. Oznacza to, że badanie przepro-wadzono w co ósmym przedsiębiorstwie województwa łódzkiego, zatrudniają-cym 50 i więcej pracowników. Większość z nich, bo 208, to były średnie firmy (11% takich firm w regionie). Pozostałe 77 przedsiębiorstw należało do dużych podmiotów (prawie 28% takich firm w województwie łódzkim).

Tabela 32. Charakterystyka próby z punktu widzenia przyjętych cech przedsiębiorstw

Cechy przedsiębiorstwa Badane przedsiębiorstwa

Liczba Struktura (w %)

Liczba pracowników Od 50 do 249 208 73,0

250 i więcej 77 27,0

Charakter prowadzonej

działalności ProdukcjaHandel hurtowy 11333 39,611,6

Handel detaliczny 35 12,3

Usługi 104 36,5

Sektordziałania B2B 184 64,6

B2C 101 35,4

Pochodzenie kapitału

przedsiębiorstwa Wyłącznie polskiMieszany 19250 67,417,5

Wyłącznie zagraniczny 43 15,1

Zasięg obsługiwanego

rynku Rynek regionalnyRynek krajowy 10145 15,835,4

Rynek międzynarodowy 139 48,8

Ogółem 285 100,00

Źródło: opracowanie własne na podstawie wyników badania.

Biorąc pod uwagę charakter prowadzonej działalności, przeszło 1/3 stano-wiły przedsiębiorstwa świadczące usługi, a blisko 40% przedsiębiorstwa pro-dukcyjne. Prawie co czwarta firma to jednostka handlowa (w równej proporcji przedsiębiorstwa handlu detalicznego oraz hurtowego). Blisko 2/3 ogółu

przedsiębiorstw, które wzięły udział w badaniu, funkcjonuje w sektorze przedsię-biorstw (business to business), a nieco ponad 1/3 – w sektorze nabywców indy-widualnych (business to consumer). Również dwa na trzy przedsiębiorstwa to fir-my z kapitałem wyłącznie polskim, nieco powyżej 15% to podmioty z kapitałem wyłącznie zagranicznym, a pozostałe 17% ma kapitał mieszany. Wreszcie blisko połowa przedsiębiorstw prowadzi działalność o zasięgu międzynarodowym, 1/3 firm obsługuje rynek krajowy, a niespełna 16% – rynek regionalny.

2.2. Stopień upowszechnienia oraz przedmiot negocjacji