• Nie Znaleziono Wyników

Narzędzia pozabudżetowego finansowania kultury – studia przypadków

W toku badania dokonano ilustracji wybranych narzędzi pozabudżetowego finansowania kultury, kierując się przede wszystkim kryterium oryginalności danego przykładu. W tym rozdziale zaprezentowano cztery studia przypadku:

1) działalność własna firmy jako przykład instytucjonalnego narzędzia finan-sowania kultury. Studium przypadku Galerii YES;

2) fundacja korporacyjna jako przykład instytucjonalnego narzędzia finan-sowania kultury. Studium przypadku Fundacji Sztuki Polskiej ING;

3) sponsoring jako przykład marketingowego narzędzia finansowania kultury.

Studium przypadku firmy Kärcher sp. z o.o.;

4) wolontariat pracowniczy jako przykład społecznego narzędzia finanso-wania kultury. Studium przypadku firmy IBM sp. z o.o.

4.1. Działalność własna firmy jako przykład instytucjonalnego narzędzia finansowania kultury. Studium przypadku Galerii YES Galeria YES1 z siedzibą w Poznaniu jest prywatną galerią biżuterii artystycznej koncentrującą się na promowaniu współczesnej sztuki złotniczej – oferuje

unika-1 Studium przypadku Galerii YES przygotowano na podstawie wywiadu z Grzegorzem Sobierajskim reprezentującym dział marketingu YES Biżuteria sp. z  o.o. (wywiad przeprowadzono 6 grudnia 2011 r.). Dane zostały uzupełnione analizą treści zawartych

towe dzieła autorstwa wielu uznanych twórców. Została założona w 1998 r. przez kolekcjonerkę polskiej sztuki złotniczej Magdalenę Kwiatkiewicz – współwłaści-cielkę firmy YES Biżuteria sp. z o.o., która finansuje jej działalność2. Od chwili założenia Galeria YES funkcjonowała wyłącznie jako galeria niekomercyjna, wykorzystywana w celach wystawienniczych. W ostatnich latach podejście to uległo zmianie i w galerii prowadzona jest sprzedaż biżuterii artystycznej.

Mimo popularności, jaką cieszy się wśród przedsiębiorstw podejmują-cych działalność społecznie odpowiedzialną forma prawna fundacji, przed utworzeniem galerii nie rozważano w firmie YES zakładania jej. Zdaniem Grzegorza Sobierajskiego forma prywatnej galerii „jest najbardziej funkcjo-nalna”. Funkcję dyrektora Galerii YES pełni obecnie Małgorzata Lisiecka.

Od grudnia 2007 r. galeria mieści się w specjalnie zaaranżowanym wnę-trzu, w jednym z najbardziej reprezentacyjnych budynków w Poznaniu, na ul. Paderewskiego 7.

na stronach internetowych Galerii YES (ww.galeriayes.pl) i firmy YES Biżuteria sp.

z o.o. (www.yes.pl), jak również informacji zamieszczanych na firmowym blogu (http://

blog.yes.pl/). Analiza została przeprowadzona w grudniu 2011 r., a zaktualizowano ją w styczniu 2014 r.

2 Firma YES Biżuteria sp. z o.o. jest firmą rodzinną, powstałą w 1981 r. Współpracując z uznanymi projektantami, tworzy wzory i kolekcje biżuterii. W Polsce działa ponad 100 sklepów jubilerskich YES. Firma włącza się również w pozakomercyjną działalność artystyczną poprzez:

a) finansowanie działalności Galerii YES prezentującej dokonania polskich artystów, projektantów i mistrzów sztuki złotniczej (działanie te opisano w niniejszym pod-rozdziale);

b) kreowanie i wspieranie – w roli organizatora i sponsora – wydarzeń artystycznych promujących polską sztukę współczesną, w tym m.in.:

– Łódź Biennale – prezentacja twórców sztuki współczesnej z całego świata (spon-sor, 2004 r.),

– instalacja zrealizowana przez malarza Leona Tarasewicza na gmachu Teatru Wiel-kiego w Poznaniu (sponsor, 2003 r.),

– wystawa Grupy Krakowskiej w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu (patron, współorganizator, 2001 r.),

– wystawa w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, zatytułowana Fijałkowski/Gie-rowski – wizje malarstwa (sponsor, 2002 r.),

– od chwili powstania Galerii Ego w Poznaniu YES Biżuteria sp. z o.o. jest głównym sponsorem organizowanych przez nią wystaw m.in.: L. Tarasewicza, S. Fijałkow-skiego, E. Rosenstein, T. CiecierFijałkow-skiego, W. Ledera, K. Sołowieja,

– stypendia dla dyplomantów – projektantów biżuterii z Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi oraz studentów malarstwa i grafiki na ASP w Poznaniu (fundator), – wsparcie finansowe działalności Galerii Tak promującej sztukę osób

niepełno-sprawnych intelektualnie.

185

Firma YES Biżuteria sp. z o.o. prowadzi też blog (http://blog.yes.pl/) poświęcony pojmowaniu biżuterii jako obiektu artystycznego. Jest to blog tekstowy z elementami fotografii i wideo. Zamieszczane są na nim opisy najważniejszych wydarzeń w obszarze sztuki złotniczej oraz prezentowane są sylwetki polskich artystów. Na blogu znajdują się ponadto zapowiedzi wydarzeń artystycznych w Galerii YES, a także foto- oraz wideorelacje ze zrealizowanych przedsięwzięć, co znacznie przyczynia się do zwiększenia ekspozycji medialnej wydarzeń w galerii.

Wszelkie działania galerii są w całości finansowane przez firmę YES Biżuteria sp. z o.o. Poziom finansowania jest zróżnicowany w każdym roku i zależy od charakteru programów realizowanych w danym okresie.

Poziom finansowania galerii przez firmę YES oraz sam budżet galerii są zmienne i w różnych latach kształtują się na innym poziomie. Na przykład przez lata Galeria YES była galerią niekomercyjną, wykorzystywaną wyłącznie w celach wystawienni-czych; w ostatnich latach w galerii prowadzimy także sprzedaż biżuterii artystycznej.

Inny jest jeszcze poziom – bo większe potrzeby – finansowania galerii w latach, kiedy galeria ogłasza konkurs sztuki złotniczej3.

Profil działalności galerii

Celem działania galerii jest promowanie dokonań twórców i projektantów biżuterii artystycznej oraz tworzenie miejsca do prezentacji ich prac. Intencją jest również umożliwienie publiczności bezpośredniego kontaktu z tą formą sztuki i z jej autorami. Głównym motywem założenia galerii była „promocja współczesnej polskiej sztuki złotniczej, często nieznanej szerszej publiczno-ści, niedocenianej, niesłusznie niszowej. Promowanie dobrego wzornictwa;

biżuterii jako sztuki użytkowej”4.

Profil Galerii YES wyznaczają prezentacje biżuterii unikatowej, niekon-wencjonalnej zarówno pod względem formalnym, jak i warsztatowym, wy-konanej z wykorzystaniem nie tylko szlachetnych kruszców i kamieni, ale także innych, niekojarzących się z biżuterią, często zaskakujących tworzyw5.

Galeria organizuje, również we współpracy z Muzeum Narodowym w Po-znaniu, wystawy monograficzne (m.in. następujących twórców: Agaty Bie-leń, Andrzeja Bielaka, Mariusza Pajączkowskiego, Jarosława Westermarka, Andrzeja Bossa, Marcina Tymińskiego, Ewy Rudowskiej, Esther Knobel,

3 Wywiad z Grzegorzem Sobierajskim z działu marketingu YES Biżuteria sp. z o.o.

4 Ibidem.

5 O Galerii, http://www.yes.pl/galeria_yes (dostęp: 3.02.2014).

Sławomira Fijałkowskiego, Pauliny Jagustyn, Aleksandry Kucińskiej, Harolda O’Connora, Agnieszki Bruzdy, Arkadiusza Wolskiego, Jarosława Strobina, Ryszarda Kulki, Wiesława Napierały), zbiorowe (m.in. zbiorową wystawę form złotniczych Retrospektywa, wystawę zbiorową Biżuteria z Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi) oraz prezentacje pokonkursowe (m.in. wystawę pokonkursową Ogólnopolskiego Konkursu Sztuki Złotniczej „Ćwierć”

w Teatrze Współczesnym w Warszawie, Międzynarodowy Konkurs Sztuki Złotniczej, Międzynarodowy Przegląd Form Złotniczych, wystawę konkursu Fresh Metal 2011 Kinetyka). W galerii zorganizowano blisko 100 wystaw.

Są one okazją do prezentacji różnorodnych postaw artystycznych, stwarzają szansę na zaistnienie w świadomości odbiorców dorobku wielu ciekawych artystów. Założycielce galerii zależy szczególnie na tym, aby ideą organizo-wanych ekspozycji stało się prowokowanie do nowego postrzegania biżuterii.

Bywa ona bowiem dziełem sztuki operującym własnym językiem, symbolem, znakiem, który jest formą dialogu z otoczeniem i ze światem6.

W zakres długoterminowych planów galerii wchodzi kontynuacja pro-mocji biżuterii artystycznej i polskiej współczesnej sztuki złotniczej poprzez wystawy, warsztaty i konkursy adresowane zarówno do profesjonalistów, jak i do utalentowanych początkujących artystów i projektantów. Galeria ma również plany otwarcia się na problematykę designu i mody, pragnąc poszerzyć swoją dotychczasową działalność o ten obszar. Oznacza to dla przedstawicieli galerii podejmowanie nowych wyzwań programowych i połączenie dwóch wzajemnie uzupełniających się światów – biżuterii i mody. Nowatorskim pomysłem galerii na eksponowanie współgrania tych dwóch obszarów jest organizowanie spotkań z projektantami mody (m.in. Zekaryasem Solomonem, Tomkiem Olejniczakiem, Tomaszem Jacykowem), połączonych z odpowiednio dobranymi programami muzycz-nymi (koncerty m.in. Keva Foxa czy Ewy Nawrot). Jak pisze Małgorzata Lisiecka: „Otwarcie Galerii YES na świat mody i uatrakcyjnienie spotkań z ciekawymi projektantami biżuterii […], jak również »przyciągnięcie«

artystów z różnych dziedzin sztuki to nasz pomysł na promowanie biżu-terii artystycznej. Chcemy w ten sposób jeszcze precyzyjniej trafiać w gust odbiorców, a samą galerię promować jako miejsce spotkań różnych form sztuki. Ale zawsze w kontekście biżuterii”7.

6 Ibidem.

7 http://www.amber.com.pl/wiadomosci/opinie/item/1560-malgorzata-lisiecka-zawsze-w-kontekscie-bizuterii (dostęp: 3.02.2014).

187

Od 2011 r. galeria znacznie rozszerzyła swój program – jest inicjatorem i organizatorem nowej formuły następujących wydarzeń:

Ȥ spotkań z projektantami mody, stylistami, trendsetterami, dziennika-rzami zajmującymi się modą,

Ȥ warsztatów (m.in. warsztaty projektowania biżuterii z materiałów od-zyskanych, warsztaty biżuteryjne ozdób świątecznych, warsztaty pro-jektowania biżuterii z surowców naturalnych).

Ponadto galeria była pomysłodawcą i organizatorem konkursu PearlArt (2009–2011) promującego młodych projektantów biżuterii oraz dobry design z uwzględnieniem ewentualnych uwarunkowań produkcyjnych propono-wanych wzorów8.

Prowadząc działania programowe, galeria podejmuje współpracę z orga-nizacjami kultury, którą ocenia bardzo pozytywnie. Współpracuje zarówno z instytucjami kulturalnymi (Muzeum Narodowym w Poznaniu, Galerią Sztuki w Legnicy – współorganizatorami kilku wystaw w galerii), jak i stowa-rzyszeniami, organizacjami promującymi sztukę czy zrzeszającymi twórców (np. Stowarzyszeniem Polskich Twórców Form Złotniczych).

Na pytanie o odbiór galerii przez środowiska twórców oraz przez klientów firmy YES Grzegorz Sobierajski odpowiedział, iż dzięki konsekwentnej działalności wystawienniczej galeria jest uznawana za jedno z ważniejszych miejsc współtworzących rynek sztuki złotniczej w Polsce:

Żadna z wystaw nie byłaby możliwa bez współpracy z twórcami i artystami. Wydaje nam się, że działalność galerii jest dobrze oceniana (i doceniana) przez środowiska twórców. Dzięki działalności galerii klienci naszej firmy kojarzą ją z dobrym, ory-ginalnym wzornictwem, biżuterią traktowaną nie tylko jako dodatek do stroju, ale także jako autonomiczny „artystyczny obiekt”. Charakteryzujący się dużą wartością estetyczną, nacechowany osobowością i talentem projektanta9.

W wywiadzie pytano również o to, czy właściciele galerii dążą do zwiększe-nia zaangażowazwiększe-nia na polu artystycznym i ewentualnie jakie aspekty mogłyby zachęcić galerię, aby tę działalność zintensyfikować. W odpowiedzi wskazano na generalną relację, iż zwiększenie liczby osób zainteresowanych ofertą kul-turalną wpłynęłoby na wzrost liczby projektów proponowanych publiczności:

„Generalnie – większe zainteresowanie sztuką i kulturą jej potencjalnych odbiorców. Jak bowiem wiadomo, poziom uczestnictwa w kulturze, biorąc pod uwagę odwiedzających galerie, sale koncertowe czy czytelników książek,

8 Więcej informacji: http://galeriayes.pl/pearlart/index.html (dostęp: 3.02.2014).

9 Wywiad z Grzegorzem Sobierajskim z działu marketingu YES Biżuteria sp. z o.o.

nie jest w naszym kraju zbyt wysoki. W miarę naszych możliwości staramy się ten stan rzeczy zmienić”10.

Ewaluacja działań galerii

Firma YES Biżuteria sp. z o.o. postrzega działalność Galerii YES pozytyw-nie. Galeria odgrywa bardzo ważną rolę w budowaniu wizerunku firmy i jest uważana za efektywne narzędzie marketingowe przyczyniające się do wzrostu konkurencyjności firmy: „Staramy się, by w optymalny sposób wykorzystywać tkwiący w galerii »potencjał marketingowy«”11.

Przekonanie o korzyściach dla firmy z zaangażowania galerii w działalność artystyczną ma charakter subiektywny. Nie jest ono oparte na wynikach badań.

Firma nie dysponuje metodami obiektywnego pomiaru wpływu działań na rzecz kultury na wyniki finansowe. Do celów wewnętrznych prowadzi się w ramach ewaluacji działań galerii badania jakościowe dotyczące postrzegania firmy oraz tego, jakie czynniki mają wpływ na jej wizerunek. Wykorzystuje się do tego również dane uzyskiwane przez firmę zewnętrzną zajmującą się monitoringiem mediów.

Są to korzyści niewymierne: pozytywny wpływ na kształtowanie wizerunku całej firmy jako firmy poszukującej, odważnej, ambitnej, umiejącej docenić talenty twór-ców i oryginalne, proponowane przez nich propozycje. Mecenat sztuki jest, jak się wydaje, pozytywnie postrzegany przez – może co prawda niewielką, ale bardzo wartościową, ceniącą wzornictwo – grupę klientów i partnerów firmy12.

Galeria, prowadząc działania proartystyczne, nie identyfikuje barier za-grażających realizowanym wydarzeniom. Najczęściej wymieniane przez podmioty kulturalne problemy finansowe nie dotyczą galerii ze względu na to, że ma ona stałe finansowanie przez firmę YES Biżuteria sp. z o.o.

Pewnego rodzaju utrudnieniem jest prowadzenie efektywnej promocji pro-ponowanych programów.

Ponieważ sponsorem galerii jest duża firma – YES Biżuteria – problemy finansowe choć istnieją, nie są może tak bardzo odczuwalne jak w przypadku galerii pozba-wionych takiego mecenasa. Niewątpliwym ograniczeniem, z roku na rok coraz większym, jest trudność dotarcia z informacją o wydarzeniu artystycznym do potencjalnych odbiorców – poprzez media. Coraz mniej miejsca media poświęcają kulturze, coraz bardziej zaabsorbowane są poszukiwaniem sensacji, plotek itp.

10 Ibidem.

11 Ibidem.

12 Ibidem.

189 Oczywiście internet częściowo rekompensuje tę trudność, ale wydaje się, że bez za-angażowania mediów w sprawy kultury jej charakter niszowy będzie się pogłębiał13.

Wspieranie sztuki jako element społecznej odpowiedzialności biznesu Prowadzenie galerii firma traktuje jako wyraz włączania się w działania spo-łecznie odpowiedzialne:

YES to duża firma, która z jednej strony kształtuje swoją ofertę handlową z uwzględ-nieniem oczekiwań klientów, zaspokajając ich estetyczne potrzeby, ale z drugiej – m.in. poprzez wspieranie sztuki – stara się także współkreować gusta konsumentów.

Nie jest nam obojętne, jakie wzorce, jaką wrażliwość estetyczną, jakie kanony piękna są lub stają się dominujące. Oferując tzw. piękne przedmioty, poczuwamy się zarazem do tego, by w sferze kultury i sztuki wspierać dokonania oraz postawy, które są interesujące i wartościowe. Sponsoring kultury, sztuki czy wspieranie młodych twórców są tego wyrazem14.

Wnioski końcowe

Galeria YES stanowi niezwykle ciekawy przykład prowadzenia długofalowej działalności własnej firmy na polu kultury i sztuki. W ramach badania zdefinio-wano tego typu działania jako instrumentalne narzędzie finansowania kultury.

Profil galerii został bardzo wąsko sformułowany, bowiem priorytetem jej dzia-łalności jest promowanie współczesnej sztuki złotniczej, biżuterii artystycznej, współczesnego wzornictwa oraz umożliwianie publiczności bezpośredniego kontaktu z tą formą sztuki.

Ciekawym zabiegiem jest nietworzenie osobnej formy prawnej, np. funda-cji, w celu prowadzenia galerii. Jeśli chodzi o działalność CSR, firma YES Bi-żuteria, założyciel galerii, nie informuje na swojej stronie internetowej o tym, że jest firmą społecznie odpowiedzialną, nie przekonuje swoich klientów, że stosuje zasady czy standardy CSR, nie publikuje raportów CSR. Uważa, że działalność na rzecz kultury wpisuje się w ramy społecznej odpowiedzialności.

Jednym z czynników, które wpłynęły na decyzję autorki o szczegółowym zaprezentowaniu Galerii YES jako przykładu prospołecznej działalności w sferze kultury, było szczególne postrzeganie przedmiotu działalności ga-lerii. Chodzi o wytworzenie pozytywnych skojarzeń związanych z biżuterią, tak aby klienci potraktowali ją jako autonomiczny „obiekt artystyczny”, by postrzegali ją w kategoriach sztuki, a nie tylko użyteczności. Takie działanie

13 Ibidem.

14 Ibidem.

zostało z pewnością podyktowane spodziewanymi korzyściami dla firmy wynikającymi z tej zmiany percepcji, ale należy je postrzegać również w szer-szym kontekście – jako próbę kształtowania wrażliwości artystycznej społe-czeństwa oraz włączenia się podmiotu gospodarczego w dyskurs na temat odbioru dzieła artystycznego.

Zainteresowanie działalnością galerii jest zauważalne – z tego wzglę-du poszerza ona zakres swojej działalności, dążąc do urozmaicenia oferty programowej. Trzeba jednak zauważyć, iż korzyści wynikające z działania prospołecznego w obszarze kultury w przypadku Galerii YES mają charak-ter niewymierny. Mimo deklaracji o traktowaniu galerii jako „efektywnego narzędzia marketingowego” oraz prowadzeniu w ramach ewaluacji działań galerii badań jakościowych dotyczących postrzegania firmy YES potencjalne korzyści wypływające z działalności są trudne do precyzyjnego oszacowania.

4.2. Fundacja korporacyjna jako przykład instytucjonalnego narzędzia finansowania kultury. Studium przypadku Fundacji Sztuki Polskiej ING Kolekcja Fundacji Sztuki Polskiej ING15 jest jedną z kolekcji Grupy ING16 wpisującą się w globalną strategię firmy, mającą na celu wspieranie sztuki. Dzie-ła z kolekcji ING są wypożyczane na wystawy do muzeów na całym świecie.

„Jest to jednak niezależna kolekcja, również nie istnieje żadna programowa współzależność między działaniami Fundacji Sztuki Polskiej ING a innymi kolekcjami Grupy ING. Fundacja w Polsce działa zgodnie z programem od-powiadającym lokalnym warunkom”17.

15 Studium przypadku przygotowano na podstawie niezwykle interesującego wywiadu po-głębionego jakościowego, przeprowadzonego z Marią Rubersz, prezes Zarządu Fundacji Sztuki Polskiej ING, w dniu 4 listopada 2011 r. Uzyskane dane wzbogacono analizą za-wartości strony internetowej Fundacji Sztuki Polskiej ING (www.ingart.pl/u235/navi/100), podstrony globalnej Grupy ING poświęconej kolekcjom ING (http://ingartcollection.com/

en/collections) oraz materiałów promocyjno-informacyjnych firmy (m.in. album Kolekcja Fundacji Sztuki Polskiej ING 2000–2010). Analiza została przeprowadzona w listopadzie 2011 r. i zaktualizowana w styczniu 2014 r.

16 Grupa ING powstała 4 marca 1991 r. w wyniku fuzji NMB Postbank z największą insty-tucją ubezpieczeniową w Holandii – Nationale-Nederlanden. Było to pierwsze pełne tego rodzaju połączenie działalności w trzech sektorach: bankowości, ubezpieczeń i inwestycji.

W Polsce Grupa ING działa od 1991 r. Nazwa ING jest akronimem: „I” (International) podkreśla międzynarodowy charakter firmy, „N” (the Netherlands) wskazuje na jej holen-derskie korzenie, „G” (Group) oznacza wspólne działanie firm wchodzących w skład grupy.

17 Wywiad z Marią Rubersz, prezes Zarządu Fundacji Sztuki Polskiej ING.

191 Tabela 26. Kolekcje ING w liczbach

Liczba dzieł sztuki 15 tys.

Liczba miejsc, w których eksponowane są prace

900

Oddziały Belgia, Holandia, Polska, Wielka Brytania oraz kolekcja w biurach ING Insurance & Investment Management EurAsia (ING House w Holandii – Delftse Poort, Haagse Poort, Zicht, Hongkongu, Nowym Jorku)

Techniki malarstwo, rzeźba, szkice, architektura, fotografia, sztuka na szkle, grafika, wideo, animacja

Źródło: ING Art Collections, http://www.ing.com/Our-Company/Sponsorship/Arts-and-Culture/

ING-Art-Collection.htm (dostęp: 1.02.2014).

Fundacja została założona aktem notarialnym w dniu 14 marca 2000 r.

przez pięciu przedstawicieli spółek ING działających w Polsce. Rozpoczęła działalność 1 września 2000 r. Fundacja ma siedzibę w Warszawie i działa na terenie całej Polski. Na samym początku funkcjonowania prowadzona była przez wolontariuszy – pracowników Banku ING. Obecnie zatrudnia jednego pracownika – prezesa zarządu, nadal jednak w fundacji aktyw-nie działają wolontariusze. Są to poza członkami zarządu, którzy pracują bezpośrednio z fundacją i wybierają prace do kolekcji, m.in. prawnik oraz tłumaczka.

Celem fundacji jest wspieranie rozwoju sztuki polskiej, w szczególności promowanie twórczości młodych artystów, m.in. poprzez tworzenie kolekcji dzieł sztuki, organizowanie wystaw młodych polskich artystów oraz innych wydarzeń z zakresu sztuk pięknych (§9 i 10 statutu fundacji18).

Organami fundacji są (§16–27 statutu fundacji):

Ȥ Rada Darczyńców (w jej skład wchodzą podmioty, które zadeklarowały stałą gotowość przekazywania darowizn na rzecz fundacji),

Ȥ Rada Fundacji (ma uprawnienia inicjatywne, opiniodawcze i nadzorcze), Ȥ Zarząd Fundacji (kieruje bieżącą działalnością fundacji).

Fundatorami Fundacji Sztuki Polskiej ING są następujące spółki (§1 statutu):

Ȥ ING Bank N.V. z siedzibą w Amsterdamie (Holandia), Ȥ ING Bank Śląski S.A.,

18 Statut Fundacji Sztuki Polskiej ING, http://ingart.pl/pl/foundation/statut (dostęp:

20.01.2014).

Ȥ ING Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie Polska S.A., Ȥ ING Lease (Polska) sp. z o.o.,

Ȥ ING Investement Management (Polska) S.A., Ȥ ING Real Estate Development sp. z o.o.

Krzysztof Bielecki pisał: „Założycielami Fundacji były wszystkie podmioty ING istniejące wtedy w Polsce. Budżet Fundacji składał się wyłącznie z do-tacji członków grupy ING. Wierzyliśmy, że poprzez stworzenie wartościowej kolekcji będziemy mogli wspierać obiecujących artystów, kupując ich obrazy i umieszczając je w znakomitym towarzystwie19.

Finansowanie działalności fundacji

Majątek fundacji stanowi fundusz założycielski w kwocie 9 tys. zł20. Fundacja nie może prowadzić działalności gospodarczej (§8 statutu), z tego względu podstawowym źródłem jej finansowania są (§14 statutu):

Ȥ darowizny od fundatorów i darczyńców, darowizny oraz spadki i zapisy fizyczne,

Ȥ dochody ze zbiórek publicznych, Ȥ odsetki bankowe od lokat,

Ȥ prawa majątkowe oraz dochody z tych praw.

Zgodnie z §30 statutu w przypadku osiągnięcia celów fundacji lub wy-czerpania środków finansowych ulega ona likwidacji. Ciekawy w statucie jest §32, który stanowi, że majątek po likwidacji fundacji przekazuje się Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie. W ten sposób podkreślono, iż majątek, jakim dysponuje fundacja, nie należy do Grupy ING: „Majątek fundacji – zgodnie z zapisem w statucie – jest majątkiem fundacji, a nie Grupy ING. Poprzez taki zapis zadbano o to, by kolekcja nie została podzielona czy rozproszona, i podkreślono funkcję fundacji, która jest aktywnością ING w obszarze społecznej odpowiedzialności w biznesie, a nie np. alternatywną formą lokaty kapitału”21.

Fundacja stosuje politykę nieinformowania o wartości kolekcji. Ważną przesłanką takiej strategii jest świadome odchodzenie od myślenia w kate-goriach finansowych m.in. w celu uniknięcia prób spekulacji co do wartości

19 Wspomnienia Krzysztofa Bieleckiego, jednego z długoletnich członków Rady Fundacji ING, do 2009 r. prezesa spółki ING Lease Polska. Zob. Kolekcja Fundacji Sztuki Polskiej 2000–2010, Fundacja Sztuki Polskiej ING, Warszawa 2010, s. 37.

20 Statut, §12, http://www.ingart.pl/u235/navi/32077 (dostęp: 15.11.2011).

21 Wywiad z Marią Rubersz, prezes Zarządu Fundacji Sztuki Polskiej ING.

193

prac wchodzących w skład kolekcji: „Nie upubliczniamy informacji o wartości kolekcji, żeby nie rozbudzać wyobraźni. Świadomie odchodzimy od myślenia, że kolekcja jest lokatą kapitału”22.

Ciekawa była uwaga, że odpowiednie planowanie i realizowanie progra-mów jest bardzo ważne, umożliwia bowiem dobre wykorzystanie środków,

Ciekawa była uwaga, że odpowiednie planowanie i realizowanie progra-mów jest bardzo ważne, umożliwia bowiem dobre wykorzystanie środków,

Powiązane dokumenty