• Nie Znaleziono Wyników

Obiekty sportowe są budynkami o szczególnych wymaga- wymaga-niach dotyczących instalacji wentylacyjnych,

klimatyza-cyjnych oraz ogrzewczych. Dlatego też stosowane w nich

rozwiązania instalacyjne znacznie różnią się od

klasycz-nych rozwiązań spotykaklasycz-nych w budynkach biurowych czy

też mieszkalnych.

Dodatek Wentylacja i klimatyzacja

specjalny

ciepła. Gdy temperatura ciała jest zbyt wysoka (przekracza 37oC), or-ganizm ludzki się chłodzi przez poce-nie się [6]. Aby uniknąć negatywnych odczuć u osób użytkujących dane po-mieszczenie, lub obiekt, należy umoż-liwić prawidłowe działanie układu ter-moregulacji człowieka [2], który jest odpowiedzialny za utrzymanie stałej temperatury ciała (zachowanie rów-nowagi pomiędzy ciepłem wytwarza-nym w organizmie oraz wymieniawytwarza-nym z otoczeniem).

W odniesieniu do obiektów sporto-wych przy określaniu wymaganych parametrów powietrza wewnętrz-nego należy wziąć pod uwagę ro-dzaj uprawianego sportu, a co za tym idzie:

■ aktywność fi zyczną – zyski ciepła jawnego i utajonego,

■ rodzaj stroju (izolacyjność cieplna odzieży, stopień odkrycia ciała),

■ stężenie zanieczyszczeń w wydy-chanym powietrzu,

■ wyposażenie pomieszczeń – zyski ciepła od urządzeń, zyski wilgoci (np. tafl a wody w basenie),

■ liczbę osób,

■ czas uprawiania sportu itp.

Skutki niedotrzymania któregoś z podstawowych parametrów powie-trza wewnętrznego:

■ temperatura – powinna zapewnić odprowadzenie ciepła wytworzone-go w organizmie podczas uprawiania sportu do otoczenia bez wytworzenia negatywnych odczuć, tj. chłód, gorą-co; zgodnie z badaniami [2] przy zbyt dużej temperaturze powietrza oraz podwyższonej wilgotności powietrze jest odczuwane jako nieświeże i dusz-ne; dodatkowo zbyt wysoka tempera-tura zmniejsza ilość ciepła, jaką orga-nizm może oddać do otoczenia;

■ wilgotność – powinna zawierać się w granicach 30–70%, a dynamika jej zmian nie powinna przekraczać 20%

na godzinę [6]; gdy wilgotność jest zbyt mała, wysuszeniu ulega błona

śluzowa górnych dróg oddechowych, wzrasta emisja kurzu z powierzchni płaskich itp.; w przypadku zbyt wy-sokiej wilgotności powietrza może dochodzić do jej wykraplania na po-wierzchniach, rozwoju pleśni oraz niszczenia konstrukcji budynku;

■ prędkość – wprowadzanie powietrza w ruch usuwa zanieczyszczenia, za-pewnia dobre samopoczucie użyt-kowników [2]; zbyt niska prędkość powietrza nie zapewnia skutecznego doprowadzenia powietrza świeżego, usuwania zanieczyszczeń, odprowa-dzania ciepła z organizmu człowieka, a co za tym idzie powoduje odczu-cie gorąca i duszności; zbyt wysoka prędkość powietrza powoduje zbytnie ochłodzenie powierzchni ciała, odczu-cie dyskomfortu czy przeziębienia.

Kolejnym aspektem, który jest waż-ny z punktu widzenia prawidłowego kształtowania mikroklimatu w obiek-tach sportowych, jest prawidłowe określenie strumienia nawiewanego Fot. 1

Wielofunkcyjna hala sportowa.

Nawiew powietrza na trybuny Źródło: archiwum autorów

powietrza oraz jego rozdział [3, 4].

Strumień nawiewanego powietrza po-winien zapewniać:

■ doprowadzenie wymaganej ilości po-wietrza świeżego dostosowanej do liczby osób i ich aktywności fi zycznej,

■ wymaganą krotność wymian,

■ odprowadzanie zanieczyszczeń znaj-dujących się w powietrzu wewnętrz-nym wskutek uprawiania sportu,

■ utrzymanie odpowiedniej tempera-tury oraz wilgotności powietrza.

W odniesieniu do obiektów sportowych szczególną uwagę należy zwrócić na emisję zanieczyszczeń oraz wilgoci podczas uprawianego sportu. Przy wysiłku fi zycznym wielkości te dość szybko wzrastają, znacznie pogarsza-jąc jakość powietrza wewnętrznego, a tym samym odczucia użytkowników.

Szczególną uwagę należy zwrócić na zyski wilgoci w obiektach basenowych.

W obiektach tych jej źródłami są za-równo ludzie, powietrze nawiewane, jak i sama powierzchnia tafl i wody. Stru-mień nawiewanego powietrza powinien być tak kształtowany, aby zapewniał utrzymanie wilgotności na wymaganym poziomie, a tym samym skutecznie usuwał jej nadmiar z pomieszczenia.

Szczególnie trudna jest do określenia ilość emisji wilgoci z powierzchni wody [1, 7], ponieważ należy wziąć pod uwa-gę nie tylko tafl ę wody w basenie, ale także wodę zbierającą się na posadzce, zjeżdżalnie, bicze wodne i inne atrakcje, które powodują dostawanie się kropel wody do powietrza. Dodatkowo zyski wilgoci mają miejsce zarówno w trak-cie użytkowania obiektu, jak i w czasie braku użytkowników. Tafl a wody wzbu-rzona ruchem ludzi będzie powodować znacznie większą emisję wody do po-wietrza otaczającego. Dzieje się tak, ponieważ każdy ruch człowieka w wo-dzie czy korzystanie z atrakcji wodnych powoduje wzrost powierzchni wody, z której dochodzi do parowania, oraz emisję kropel wody bezpośrednio do

powietrza. Określając emisję wilgoci, należy przeanalizować również stosu-nek temperatury powierzchni wody (tw) do temperatury termometru suchego otaczającego powietrza (tp), gdyż za-chodząca na granicy styku powietrza i wody wymiana ciepła i masy jest wyni-kiem różnicy potencjałów temperatury i ciśnienia cząstkowego [5]. Zgodnie z literaturą, aby zminimalizować zja-wisko parowania z powierzchni wody, temperatura powietrza powinna być o 1–2 K [8], 1–4 K [6] wyższa od tem-peratury wody. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na obniżenie utrzymy-wanych parametrów powietrza w okre-sie braku użytkowania, np. nocą, co ma na celu zmniejszenie kosztów eksplo-atacyjnych. Ponieważ basen emituje wilgoć przez całą dobę, należy określić stosunek temperatury wody i powie-trza w tym okresie. Jeśli nie będzie on korzystny, nastąpi wzmożone parowa-nie z powierzchni wody, koszty związa-ne z utrzymaniem wilgotności na wy-maganym poziomie mogą przewyższyć oszczędności związane z obniżeniem utrzymywanej temperatury. Błędne określenie zysków wilgoci w obiektach basenowych skutkuje nie tylko brakiem komfortu termicznego użytkowników, ale także oddziałuje niszcząco na kon-strukcję budynku, np. zawilgocenie przegród, rozwój pleśni, grzybów, ko-rozja materiałów.

Kolejnym aspektem ważnym w odnie-sieniu do obiektów sportowych jest prawidłowy rozdział powietrza, przez który należy rozumieć takie rozmiesz-czenie elementów nawiewnych i wy-ciągowych, które zapewni skuteczny obieg powietrza w pomieszczeniu bez powstawania obszarów, gdzie powie-trze jest w bezruchu. Przy lokalizacji elementów nawiewnych/wyciągowych należy wziąć pod uwagę geometrię sali/hali, występowanie trybun czy też specyfi kę uprawianego sportu.

Elementy wentylacyjne nie powinny

utrudniać gier, np. zbyt nisko sprowa-dzony nawiewnik nad boisko do siat-kówki, ani też strumień nawiewanego powietrza nie powinien wchodzić do strefy przebywania ludzi ze zbyt dużą prędkością.

Należy tak kształtować strumienie powietrza, aby:

■ powietrze było nawiewane bezpo-średnio do strefy, w której przebywa-ją ludzie – w zależności od specyfi ki uprawianej dyscypliny sportu i geo-metrii sali może się to odbywać przez nawiewniki umieszczone pod stropem (np. siłownie, fi tness), dysze dalekie-go zasięgu (np. hale sportowe), na-wiewniki szczelinowe (np. baseny);

■ w przypadku basenów strumień nawiewanego powietrza był tak kształtowany, żeby oddzielał zimne powierzchnie przegród od ciepłego i wilgotnego powietrza basenowego, np. nawiewniki szczelinowe umiesz-czone w posadzce, przy ścianach zewnętrznych;

■ nawiew odbywał się poziomo do strefy przebywania ludzi, a wyciąg umieszczony był pod stropem;

■ w przypadku występowania trybun nawiew powietrza odbywał się rów-nież w ich obszarze;

■ w przypadku braku możliwości umieszczenia elementów rozdzia-łu powietrza nad boiskiem (miej-scem uprawiania sportu) powietrze wprowadzać wzdłuż jednej ze ścian, a wyciąg zlokalizować przy ścianie przeciwległej – zapewni to przepływ powietrza przez całe pomieszczenie;

■ przepływ następował od obszarów

„suchych” do obszarów „wilgot-nych” (w przypadku basenów za-pobiegnie to rozprzestrzenianiu się wilgoci znad niecki basenu do innych obszarów pływalni) czy też od obszarów czystszego powietrza do powietrza bardziej zanieczysz-czonego (zapobiegnie to rozprze-strzenianiu się zanieczyszczonego

Dodatek Wentylacja i klimatyzacja

specjalny

powietrza po innych obszarach obiektu sportowego, np. do holi, szatni czy nad trybuny).

Kolejnym aspektem jest wybór sposo-bu chłodzenia oraz ogrzewania obiek-tów sportowych:

■ chłodzenie/ogrzewanie przez stru-mień powietrza nawiewanego do po-mieszczenia, np. wykorzystanie cen-trali wentylacyjnej z pompą ciepła;

■ chłodzenie/ogrzewanie przez urzą-dzenia umieszczone bezpośrednio w obsługiwanym pomieszczeniu, np. klimatyzatory, grzejniki.

Dodatkowo rozpatrując obiekty spor-towe, należy wziąć pod uwagę fakt, iż w obiektach tych można wydzielić róż-ne strefy, np. sale sportowe, zaplecze sanitarne (łazienki, szatnie), zaplecze administracyjno-socjalne pracowników, komunikację. Przestrzenie te mogą

charakteryzować się różnymi wyma-ganiami cieplnymi i wentylacyjnymi.

W związku z powyższym chłodzenie i ogrzewanie mogą być tam realizowa-ne w różny sposób, dostosowany do charakterystyki i potrzeb danej strefy.

Powiązane dokumenty