• Nie Znaleziono Wyników

Kodeks agrarny 12

Do art. 2.

USTAWA z dnia 24 marca 1933 r.

o wyłączeniu terenów budowlanych z pod działania przepisów o przebudowaniu ustroju rolnego.

Art. 1. (1) Do gruntów prywatnych, stanowiących tereny bu­

dowlane w rozumieniu art. 53 rozporządzenia Prezydenta Rzeczy­

pospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanem i zabudo­

waniu osiedli (Dz. U. R. P. Nr. 23, poz. 202) w brzmieniu, nadanem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 grudnia 1930 r. (Dz. U. R. P. Nr. 86, poz. 663), nie mają zastosowania:

ustawa z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz.

U. R. P. z 1926 r. Nr. 1, poz. 1), tymczasowe rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 września 1919 r., normujące przenoszenie wła­

sności nieruchomości ziemskich (Dz. U. R. P. Nr. 73, poz. 428), prawo z dnia 11 czerwca 1891 r. o trybie sprzedaży, wydzierżawia­

nia lub oddawania w zastaw osad i gruntów włościańskich oraz o dzieleniu tych majątków (Zb. Praw i Rozp. Rządu Nr. 76 z 1891 r.) wraz z późniejszemi zmianami i uzupełnieniami, rozporządzenie Niemieckiej Rady Związkowej z dnia 15 marca 1918 r. (Dz. U. Rz.

str. 123) oraz rozporządzene Komisarjatu Naczelnej Rady Ludowej z dnia 25 czerwca 1919 r., dotyczące zezwolenia na przewłaszczenie nieruchomości (Tygodnik Urzędowy Nr. 27, poz. 85).

(2) Przepis cz. 1 nie ogranicza stosowania rozporządzenia Mi­

nistra b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 21 czerwca 1921 r. w przedmio­

cie zezwolenia na przewłaszczenie (przeniesienie własności) nieru­

chomości fabrycznych oraz nieruchomości miejskich (Dz. Urz. b.

Dziel. Prusk. Nr. 23, poz. 149).

Art. 2. W przypadkach, gdy przy parcelacji nieruchomości ziem­

skiej tworzone są działki, składające się częściowo z terenu budowla­

nego, a częściowo z gruntów, podlegających działaniu przepisów o wykonaniu reformy rolnej, to projekt parcelacji, obejmujący te działki, zatwierdza właściwa władza ziemska w porozumieniu z wła­

dzą, powołaną do zatwierdzania planów parcelacji terenów budow­

lanych.

Art. 3. Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Rolnictwa i Reform, Rolnych oraz Ministrowi Spraw Wewnętrznych, każdemu w zakresie jego właściwości.

Art. 4. Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje na całym obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem wo­

jewództwa śląskiego.

ADWOKAT 12*

Dr. EMIL MORGENSTERN PRZEMYŚL, UL. WODNA 7

Telefon Nr. 11-83

Do art. 3, cz. 1.

ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ z dnia 7 lutego 1928 r.

o przymusowym wykupie na cele reformy rolnej nieruchomości ziemskich osób nieobecnych.

Dz. U. R. P. Nr. 16, poz. 119.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sier­

pnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wyda­

wania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Art. 1. 1) Nieruchomości ziemskie, nad któremi, jako należą- cemi do osób nieobecnych, została wyznaczona kuratela sądowa, za­

rząd z ramienia władz administracyjnych lub samorządowych, albo przymusowy zarząd państwowy, o ile nieobecność właściciela rozpo­

częła się przed dniem 1 stycznia 1922 roku i o ile na miejscu nie znajdują się z liczby domniemanych spadkobierców z prawa mąż lub żona, zstępni, wstępni, bracia i siostry lub ich zstępni albo też osoby te na skutek wezwania nie zgłoszą się w ciągu 30 dni — pod­

legają przymusowemu wykupowi na rzecz Skarbu Państwa na cele wskazane w art. 1 ustawy z 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z r. 1926 Nr. 1) w całości nie wyłączając lasów, wód, urządzeń gospodarczych, budynków, inwentarzy żywych i mar­

twych, zbiorów oraz zasiewów.

2) Oznaczone w cz. 1 wezwanie winno być ogłoszone w sposób przyjęty zwyczajem miejscowym w gminie, w której obrębie znaj­

duje się dana nieruchomość, a nadto przez przybicie na budynku mieszkalnym jeżeli taki znajduje się w tej nieruchomości, oraz przez trzykrotne ogłoszenie w urzędowej gazecie wojewódzkiej i w Moni­

torze Polskim w odstępach najmniej miesięcznych. Bieg oznaczo­

nego w cz. 1 terminu 30 dni liczy się od dnia ostatniego ogłoszenia.

Art. 2. Przymusowy wykup nastąpi w trybie przewidzianym w art. 22 i 23 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu re­

formy rolnej (Dz. U. R. P. z r. 1926 Nr. 1, poz. 1).

Art. 3. Osoby nieobecne lub ich spadkobiercy w razie ich zgło­

szenia się po dokonaniu przymusowego wykupu mają prawo do otrzymania za przymusowo wykupione grunty wynagrodzenia we­

dług i w trybie przepisów działu IV ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z r. 1926 Nr. 1, poz. 1).

Art. 4. Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Mini­

strowi Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrami: Rolnictwa, Skarbu oraz Sprawiedliwości.

Art. 5. 1) Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na całym obsza­

rze Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem górnośląskiej części wo­

jewództwa śląskiego.

2) Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem, ogłosze­

nia. Równocześnie tracą moc obowiązującą sprzeczne z niem posta­

nowienia ustawy o wykonaniu reformy rolnej, a w szczególności punkt e) cz. 1 art. 3 tej ustawy.

Reforma Rolna. Rozp. o powództwie o odszkod. za nier. 181

ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ z dnia 7 marca 1928 r.

o powództwie cywilnem o odszkodowanie z tytułu wynagrodzenia za nieruchomość przymusowo wykupioną lub przejętą na rzecz Pań­

stwa, Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 253, zmienione rozporządzeniami Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. Dz. U. R. P.

Nr. 67, poz. 622 i z dnia 27 października 1933 r. Dz. U. R. P.

Nr. 85, poz. 635.

Art. 1. Właścicielowi i każdemu ze współwłaścicieli nieruchomo­

ści przymusowo wykupionej z mocy ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z r. 1926 Nr. 1, poz. 1), lub przejętej na rzecz Państwa z mocy art. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1920 roku o przejęcie na własność Państwa ziemi w nie­

których powiatach Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. z r. 1921 Nr. 4, poz. 17), służy prawo powództwa przeciw Skarbowi Państwa jeżeli orzeczeniem wojewody przyznane zostało wynagrodzenie po­

niżej norm, ustalonych w dziale IV ustawy o wykonaniu reformy rolnej, bądź w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 kwietnia 1927 roku w sprawie wynagrodzenia za nieruchomości ziemskie, przejęte na własność Państwa w niektórych powiatach Rzeczypospolitej (Dz. U. R. P. Nr. 42, poz. 374).

Powództwo należy wnieść w terminie, wyznaczonym w części 3 art. 29 ustawy o wykonaniu reformy rolnej.

Art. 2. Oznaczone w art. 1 prawo powództwa służy również wierzycielom i innym uprawnionym, mającym prawa rzeczone na przymusowo wykupionej lub przejętej na rzecz Państwa nierucho­

mości.

Art. 3. Do postępowania na skutek wszczętego powództwa z art. 1 rozporządzenia niniejszego mają zastosowanie przepisy o postępowaniu cywilnem, obowiązujące w miejscu położenia nieru­

chomości przymusowo wykupionej lub przejętej na rzecz Państwa.

Art. 4. Przy ustalaniu wysokości odszkodowania tudzież sposobu jego uiszczenia sąd związany jest normami, określonemi w dziale IV ustawy o wykonaniu reformy rolnej względnie w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 kwietnia 1927 r. (Dz. U.

R. P. Nr. 42, poz. 374), tudzież w obowiązujących przepisach na ich podstawie wydanych.

Art. 5. W ustępie drugim art. 25 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o zakresie działania Ministra Reform Rolnych i organizacji urzędów i komisyj ziemskich (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 706) wyrazy

„w ustawie o sfinansowaniu parcelacji i osadnictwa“ zastępuje się wyrazami: „w ustawie, która oznaczy sposób oszacowania i wyna­

grodzenia za przymusowo wykupione nieruchomości“.

W części trzeciej art. 29 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 roku o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z r. 1926 Nr. 1, poz. 1) za­

mieszczone w zdaniu drugiem wyrazy: „niezgodnie z zasadami, przy- jętemi w ustawie niniejszej“ zastępuje się wyrazami: „poniżej norm, jakie należało zastosować wedle przepisów działu IV niniejszej ustawy oraz wydanych na ich podstawie przepisów“.

Art. 6. Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Mini­

strowi Reform Rolnych i Ministrowi Sprawiedliwości.

Art. 7. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na całym obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem górnośląskiej części województwa ślą­

skiego i wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Do art. 4, cz. 1.

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 11 lipca 1927 (Dz. U. p. 628)

o oznaczeniu okręgów przemysłowych i podmiejskich, w których nie ulegają obowiązkowi parcelacyjnemu ob­

szary poniżej 60 ha użytków rolnych.

§ 1. Jako okręgi przemysłowe i podmiejskie w rozu­

mieniu p. a) cz. 1 art. 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 o wykonaniu reformy rolnej ustala się:

A) W województwie kieleckiem:

1) w powiecie kieleckiem gm. Suchedniów, 2) w powiecie będzińskim:

gminy: Bobrowniki, Grodziec, Łagisza, Niwka, Olkusko- Siewierska, Wołkowice Kościelne i Zagórze,

3) w powiecie zawierciańskim:

gminy Kromołów, Myszków, Pińczyce, Poręba, Włodo­

wice,

4) w powiecie olkuskim:

gminy: Bolesław, Ogrodzieniec, Rabsztyn, Sławków, 5) w powiecie iłżeckim: gminy: Skarżysko Kościelne, Styków,

6) w powiecie opatowskim: gm. Bochedzów, 7) w powiecie konieckim: gm. Bliżyn.

B. W województwie warszawskiem:

w pow. błońskim: gm. Żyrardów.

C. W województwie łódzkiem:

w pow. sieradzkim: gm. Zduńska Wola.

Reforma Rolna. Rozp. o ozn. okręg, przem. i podmiejsk. 183

D. W województwie krakowskiem:

1) w pow. bialskim :

gminy: Buczkowice, Bystra, Grodziska, Halcnów, Hu­

ciska, Janowice, Kaina, Kaniów Stary, Komorowice, Kozy, Lipnik, Meszna, Międzybrodzie Bialskie, Mikuszowice, Ry- barzowice, Salmopol, Straconka, Szczyrk i Wilkowice;

2) w pow. chrzanowskim:

gminy: Balin, Brobrek, Byczyna, Chełmek, Ciężkowice, Czyżówka, Dąb, Dąbrowa, Długoszyn, Frywałd, Gorzów, Góry Luszowskie, Gromiec, Jeleń, Libiąż Mały, Libiąż Wielki, Luszowice, Miękinia, Moczydło, Myślachowice, Piła Kościelecka, Płoki, Siersza, Tenczynek, Trzebionka, Wodna, Zagórze i Żarki;

3) w pow. oświęcimskim:

gminy: Brzeszcze, Brzezinka, Dwory, Harmęże, Jawi­

szowice, Monowice, Pławy, Przecieszyn, Rajsko, Skidzin, Stare Stawy, Wilczkowice i Włosienica.

E. W województwie śląskim:

w pow. bielskim:

gminy: Aleksandrowice, Czechowice, Dziedzice, Ka­

mienica, Komorowice, Mazańcowice, Stare Bielsko i Wa- pienica.

F. Grunty położone:

a) w odległości do 12 km od granic administracyjnych m. st. Warszawy do 8 km od granic administracyjnych m. Łodzi,

b) w odległości do 10 km od granic administracyjnych miast portowych Tczew i Gdynia,

c) co do innych miast grunty położone w odległości:

do 3 km od granic administracyjnych miast o ludności ponad 50.000—60.000,

do 4 km od granic administracyjnych o ludności ponad 60.000—75.000,

do 5 km od granic administracyjnych o ludności ponad 75.000—100.000,

do 6 km od granic administracyjnych o ludności ponad 100.000—200.000,

do 7 km od granic administracyjnych o ludności ponad 200.000.

Określone w punktach a) b) i c), odległości stosują się do granic administracyjnych danego miasta, obowią­

zujących w chwili wejścia w życie niniejszego rozporzą­

dzenia, ilość ludności ma być ustaloną na podstawie ostat­

niego urzędowego spisu ludności.

G. Grunty położone

w 4-kilometrowym pasie nadmorskim województwa pomorskiego.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i dotyczy również gmin, które powstały lub powstaną w drodze podziału lub połączenia obszarów gmin, wymienionych w niniejszem rozporządzeniu.

Do art. 4, cz. 2 A.

ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ z dnia 24 lutego 1928 r.

o wyłączeniu gruntów na cele gospodarstwa leśnego 1

1 O określeniu, jakie grunty należy uważać za enklawy i pół­

enklawy leśne — patrz rozporządzenie Ministra Reform Rolnych г 16 listopada 1928, Dz. U, R, P. Nr. 99, poz. 887,

Dz. U. R. P. Nr. 23, poz. 203.

Art. 1. 1) Położone wśród kompleksów lasów enklawy i pół- enklawy użytków rolnych, nieprzekraczające 10 ha, podlegają wy­

łączeniu z pod obowiązku parcelacyjnego, jeżeli lasy te nie podle­

gają obowiązkowi parcelacyjnemu na mocy ustawy z dnia 28 grud­

nia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z r. 1926, Nr. 1, poz. 1).

2) Wyłączony w myśl cz. 1 obszar nie może przekraczać łącznie 5% ogólnego obszaru lasu tegoż właściciela, wśród których enklawy lub półenklawy są położone.

3) Określenie, jako grunty należy uważać za enklawy i

Powiązane dokumenty