Opis ogólny motopomp

Podział pomp pożarniczych

Ze względu na napęd, pompy pożarnicze dzielą się na:

 motopompy (w tym pływające),

 autopompy,

 pompy specjalne.

Motopompy pływające podlegają procesowi dopuszczenia na zgodność z omawianym rozporządzeniem. Wymagania dla tej grupy wyrobów są określone w pkt. 2.3.

rozporządzenia. Podczas procesu dopuszczenia motopompy pływające poddawane są

pełnym badaniom między innymi: wykonanie, znakowanie, wymiary, czas uruchomienia silnika, niezawodność pracy minimalna głębokość zassania.

Motopompy pływające są urządzeniami wypompowująco – tłoczącymi, pracującymi bezpośrednio na wodzie. W związku z tym, że są to urządzenia przenośne o niskiej wadze i małych gabarytach znajdują szerokie zastosowanie w jednostkach straży pożarnej

Budowa motopompy pływającej

Motopompa pływająca jest to agregat przenośny, składający się z silnika spalinowego, pompy wirowej oraz pływaka, wyposażona w uchwyty umożliwiające jej przenoszenie.

Przykładowy schemat motopompy pływającej z wyszczególnieniem podstawowych elementów wchodzących w jej skład został przedstawiony na rys. 1.

Rysunek nr 1 Przykładowy schemat motopompy pływającej

gdzie: 1-pływak, 2-rurka uchwytu, 3-uchwyt do przenoszenia, 4-sito, 5-pompa, 6-monetka, 7-zaczep, 8-wkret, 9-zbiornik paliwa, 10-silnik, 11-nasada

Wielkości opisujące motopompy pływające

Charakterystyczne wielkości opisujące motopompy zostały sporządzone w oparciu o wielkości rzeczywiste zgodne z danymi producentów. Producenci w ofertach sprzedaży najczęściej stosują następujące wielkości.

 nominalna wysokość podnoszenia,

 nominalne natężenie przepływu,

 maksymalna wysokość podnoszenia,

 maksymalne natężenie przepływu,

 moc nominalna silnika,

 czas pracy ciągłej motopompy bez uzupełniania zbiornika paliwa,

 pojemność zbiornika paliwa,

 zużycie paliwa,

 masa całkowita,

 wymiary gabarytowe.

W oparciu o wieloletnie badania w Centrum Naukowo – Badawczym Ochrony Przeciwpożarowej sporządzone zostały rzeczywiste charakterystyki pracy sześciu najpopularniejszych typów motopomp pływających będących na wyposażeniu jednostek Państwowej Straży Pożarnej w Polsce. (Rysunek nr 2).

Rysunek nr 2. Zbiorczy wykres charakterystyk rzeczywistych pracy motopomp pływających.

Charakterystyki przebadanych motopomp oznaczono kolorami od M1 do M6. Tak zróżnicowane wyniki prowadzą do wniosku, iż wszystkie dostępne na polskim rynku motopompy pływające są potocznie mówiąc „takie same” jest nie do końca słusznym stwierdzeniem, gdyż różnią się wydajnością.

Charakterystyki wyznaczono na stanowisku wyposażonym w zbiornik wody, motopompę pływającą, ciśnieniomierz, przepływomierz oraz zawór regulacyjny, którym był rozdzielacz. Przykładowy schemat stanowiska do badań przedstawiono na rys. 3

Rysunek nr 3 Przykładowy schemat stanowiska badawczego dla motopomp pływających.

gdzie:

1 - zbiornik wodny, 4– przepływomierz,

2 - pompa pływająca, 3 - zawór,

5 - wąż tłoczny, 6 - ciśnieniomierz.

1.3. Zastosowanie

Motopompy pływające to przede wszystkim urządzenia wypompowująco – tłoczące.

Nie można za ich pomocą prowadzić bezpośrednich działań gaśniczych, gdyż osiągają one zbyt małe wartości ciśnień.

Mogą spełniać podobne zadania jak wysysacze i turbopompy z tym, że nie potrzebują zewnętrznego źródła zasilania, jakim jest autopompa lub motopompa, gdyż napędzane są własnymi silnikami spalinowymi.

Nie są skomplikowane w obsłudze i nie potrzebują dodatkowych ilości węży jak w przypadku turbopomp. Nie osiągają parametrów pracy motopomp, które są jednak ograniczone wysokością ssania oraz potrzebą budowania specjalnych stanowisk czerpania wody. Motopompy pływające mogą pobierać wodę dla celów przeciwpożarowych z różnych naturalnych źródeł wody takich jak: rzeki, jeziora, stawy i tym podobne zbiorniki wodne. Nie wymagają budowy stanowisk czerpania wody. Pracują bezpośrednio na wodzie w związku z tym nie wymagają stosowania linii ssawnych. Mogą być stosowane na płytkich zbiornikach wodnych.

Osiągając średnie i duże natężenia przepływu przy stosunkowo niewielkich ciśnieniach pompy te znalazły zastosowanie przede wszystkim jako źródło zasilania zbiorników samochodów gaśniczych, zbiorników rozkładanych z naturalnych lub sztucznych cieków wodnych, wypompowywania cieczy z zalanych terenów, obiektów mieszkalnych, przemysłowych i technologicznych podczas powodzi bądź awarii sieci wodnych,

przepompowywania cieczy zanieczyszczonych oraz do innych działań (np. w akcjach popowodziowych).

W związku z tym, iż motopompy pływające są urządzeniami przenośnymi o niskiej wadze i małych gabarytach znajdują szerokie zastosowanie. Będąc na wyposażeniu samochodów pożarniczych stanowić mogą one dodatkowe zespoły pompowe z wieloraką możliwością pracy w różnych układach taktycznych, stosownie do sytuacji pożarowej i warunków zaopatrzenia wodnego. Parametry użytkowe motopomp pływających wskazują, iż należy je wykorzystywać w pierwszej kolejności przy akcjach, gdzie wymagany jest duży wydatek przy małym ciśnieniu podawania.

Przy realizowaniu rozwinięć taktycznych z motopompami pływającymi zaleca się stosować, podane przykładowo następujące rodzaje układów wężowych.

Układ podstawowy

Jest układem podstawowym i najczęściej stosowanym. Realizuje się go poprzez bezpośrednie podłączenie węży tłocznych o wielkości odpowiadającej wielkości króćca tłocznego do tegoż króćca. W przypadku większości motopomp są to węże W-75 za wyjątkiem najmniejszych motopomp, gdzie możemy stosować węże wielkości W-52. Układ taki pokazany został na rysunku poniżej.

Rysunek nr 4. Przykładowy schemat podłączenia węży tłocznych do motopompy pływającej w układzie podstawowym.

Układ alternatywny

Układ ten jest możliwy do zrealizowania za pomocą węża o wielkości większej od wielkości króćca tłocznego pompy. Wąż ten jest przyłączony do króćca za pomocą odpowiedniego przełącznika. W przypadku większości pomp są to przełączniki 110/75 i węże W-110. Przykładowy schemat takiego układu pokazany został poniżej na rysunku nr 5

Rysunek nr 5. Przykładowy schemat podłączenia węży tłocznych do pompy pływającej w układzie alternatywnym.

Układ odwróconego zbieracza

Ten układ jest możliwy do zrealizowania za pomocą odwróconego zbieracza, przełącznika 110/75 oraz odcinków węży W-75. Przykładowy schemat układu pokazany został poniżej na rysunku nr 6.

Rysunek nr 6. Przykładowy schemat podłączenia węży tłocznych do pompy pływającej w układzie odwróconego zbieracza.

Wypompowywanie wody z zalanych pomieszczeń

Rysunek nr 7. Wypompowywanie wody z zalanego pomieszczenia

Założenia do tego układu są następujące:

 różnica poziomów pomiędzy osią pompy i wylotem z nasady tłocznej węża będzie wynosiła 2, 6, 12 [m]

 długość linii wężowej będzie wynosiła 20, 40, 60 [m].

Duże znaczenie będzie miał rodzaj węża oraz to, jakie natężenie przepływu będzie możliwe do uzyskania za pomocą pompy. W przypadku wypompowywania wody, gdzie czas dojazdu nie gra tak istotnej roli jak podczas akcji gaśniczej i możliwe jest dokładne rozpoznanie warunków prowadzenia akcji, celowe byłoby zaopatrzenie się na czas prowadzenia akcji w węże tłoczne W-110 lub przynajmniej w odwrócony zbieracz.

Zasilanie zbiornika samochodu pożarniczego w wodę w przypadku dowożenia

Ideą tego typu układu jest dostarczenie maksymalnie dużej ilości wody, w jak najkrótszym czasie do zbiornika samochodu. Za pomocą motopomp pływających można zasilić zbiornik samochodu pożarniczego w wodę w przypadku braku możliwości zasilania z innych źródeł.

Problemy te spowodowane być mogą brakiem sieci wodociągowej, trudnościami w zastosowaniu motopomp lub innej armatury pożarniczej związanymi z niekorzystnym układem terenu.

Przykładowe układy pracy motopomp pływających, zasilających zbiornik samochodu pożarniczego w wodę w przypadku dowożenia przedstawiono poniżej.

Rysunek nr 8. Przykładowy schemat zasilania zbiornika samochodu w przypadku stromego brzegu.

Rysunek nr 9. Przykładowy schemat zasilania zbiornika samochodu na moście.

Rysunek nr 10. Przykładowy schemat zasilania zbiornika samochodu w przypadku trudno dostępnego terenu.

Zasilanie zbiorników wodą w przypadku prowadzenia bezpośrednich działań gaśniczych za pomocą motopompy lub autopompy:

Założenia do tych układów są następujące:

 długość linii wężowej będzie uzależniona od uzyskania wymaganego natężenia przepływu dla zadanych ilości skutecznych prądów gaśniczych,

 dodatkowo w przypadku zasilania zbiornika samochodu gaśniczego należy przyjąć straty na nasadzie zasilającej zbiornika.

Przykładowe schematy zasilania zbiornika rozkładanego oraz zbiornika samochodu gaśniczego GCBA 6/32 przez pompę pływającą w przypadku prowadzenia akcji gaśniczej pokazano poniżej na rysunkach 11 i 12.

Rysunek nr 11 Przykładowy schemat zasilania zbiornika rozkładanego przez pompę pływającą w przypadku prowadzenia akcji gaśniczej.

Rysunek nr 12 Przykładowy schemat zasilania zbiornika samochodu gaśniczego GCBA 6/32 przez pompę pływają w przypadku prowadzenia akcji gaśniczej.

Suma natężeń przepływu potrzebnych do zasilenia zbiornika oraz suma natężeń przepływu potrzebna na uzyskania odpowiednich ilości skutecznych prądów gaśniczych jest sobie równa.

Ponieważ różnica w maksymalnych długościach linii zasilających w przypadku zastosowania układu alternatywnego i odwróconego zbieracza jest stosunkowo niewielka nie różnicowano ich, przyjmując jednocześnie mniejszą wartość długości.

O ile sama długość linii zasilającej zbiornik jest ważna, o tyle możliwość podania od 1 do 3 skutecznych prądów gaśniczych PW-52 więcej przy tej samej długości linii zasilającej przy zastosowaniu układu alternatywnego lub odwróconego zbieracza jest znacząca.

Pozwala skuteczniej prowadzić akcję gaśniczą zmniejszając jednocześnie jej koszty. Dzieje

się tak, dlatego, że za dostarczenie wody na odpowiednią odległość odpowiedzialny będzie zasilany sprzęt np. motopompa czy też autopompa. Natomiast o ilości możliwych do uzyskania prądów gaśniczych decydować będzie źródło zasilania. Motopompy lub autopompy decydują pośrednio o ilości możliwych do uzyskania prądów gaśniczych, a ilość tych prądów zależeć będzie przede wszystkim od natężenia przepływu, z jakim zdolna jest zasilać zbiornik pompa pływająca.

Żadna z motopomp pływających nie osiąga natężenia przepływu Q = 2400 dm³/min potrzebnego do pracy działkiem. Nie można też za ich pomocą prowadzić bezpośrednich działań gaśniczych ze względu na uzyskiwanie ciśnień nominalnych poniżej 5,5 bar, zalecanych dla prądownic.

Układ omówiony powyżej wykorzystywany jest zazwyczaj na terenach, gdzie występują trudno dostępne, najczęściej naturalne zasoby wody. Przy zachowaniu wymaganych parametrów pracy układu, może on być wykorzystywany do długotrwałego gaszenia.

Największe natężenia przepływu osiąga się pracując z jak najmniejszą liczbą odcinków węży oraz z niewielką różnicą terenu. Jednak należy brać pod uwagę to, że warunki terenowe nie zawsze pozwalają na taką pracę.

Motopompy pływające nie potrzebują zewnętrznego źródła zasilania, dodatkowych ilości węży, są bardziej ekonomiczne w porównaniu ze sprzętem np. motopompy, turbopompy czy wysysacze mogącym brać udział w tego typu akcjach. Nie są także ograniczone wysokością ssania, gdyż z racji swojej konstrukcji mogą pracować bezpośrednio na wodzie o niewielkiej głębokości. Mogą także przepompowywać ciecze o odczynie kwaśnym lub zasadowym, zanieczyszczone ciałami stałymi. Niewątpliwie są to ich zalety.

Biorąc pod uwagę powyższe, motopompy pływające nadają się do tego typu działań.

Potwierdzeniem tego jest coraz częstsze wykorzystanie tego typu sprzętu do wypompowywania wody z zalanych terenów, obiektów mieszkalnych, przemysłowych i technologicznych podczas powodzi bądź awarii sieci wodnych.

2. Wymagania kluczowe 2.1. Przepisy prawa

Pkt. 2.3. zał. nr 2 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie wykazu wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia, a także zasad wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz. U. Nr 143, poz. 1002 z

późn. zm.).

2.2. Wymagania wynikające z zapisów rozporządzenia

PODZIAŁ I OZNACZENIA

W zależności od nominalnej wydajności i nominalnej wysokości podnoszenia rozróżnia się wielkości motopomp pływających wg tabeli nr 1.

Tabela nr 1.

MOTOPOMPA PŁYWAJĄCA MP – 8/2 WYKONANIE

Pływak

Konstrukcja pływaka powinna zapewnić dobrą pływalność również w przypadku uszkodzenia mechanicznego (przebicia) powłoki zewnętrznej pływaka.

Wlot ssawny

Wlot ssawny pompy powinien być wyposażony w sito o wielkości oczek mniejszej niż wielkość wylotu wirnika

Wylot tłoczny

Wylot tłoczny pompy powinien być wyposażony w jedną nasadę wielkości 75 T wg normy PN-M-51038. W przypadku motopomp wielkości MP 2/2 i MP 3/1, dopuszcza się zastosowanie nasady wielkości 52 wg normy PN-M-51038. Należy zapewnić dostęp do

nasady w celu połączenia jej z wężem tłocznym za pomocą klucza do łączników.

Zbiornik paliwa motopompy

Pojemność zbiornika motopompy powinna zapewniać pracę pompy z wydajnością nominalną w ciągu, co najmniej 60 min bez uzupełnienia zapasu paliwa. Korek zbiornika paliwa powinien mieć otwór do wyrównania ciśnienia oraz zabezpieczenie przed wyciekami.

Urządzenia sterownicze

Wszystkie urządzenia do sterowania pracą motopompy pływającej powinny być widoczne i dostępne z miejsca obsługi.

Wszystkie urządzenia sterownicze i kontrolne powinny być jednoznacznie zidentyfikowane.

Uchwyty do przenoszenia

Motopompa pływająca powinna być wyposażona w uchwyty do przenoszenia.

Wykończenie

Pływak motopompy powinien mieć barwę czerwoną.

Znakowanie

Na motopompie oraz na silniku, powinny być umieszczone tabliczki znamionowe.

Na tabliczce znamionowej motopompy powinny być umieszczone, co najmniej następujące informacje:

 znak fabryczny lub nazwa producenta,

 oznaczenie wg przykładu określonego powyżej bez części słownej,

 numer motopompy i rok budowy,

 masa całkowita motopompy.

Na tabliczce znamionowej silnika powinny być umieszczone, co najmniej następujące informacje:

 znak fabryczny lub nazwa producenta,

 oznaczenie typu silnika,

 numer silnika i rok budowy,

 moc i obroty nominalne silnika.

PARAMETRY Wymiary

Wymiary gabarytowe motopomp pływających nie powinny przekraczać:

 długość 900 mm,

 szerokość 750 mm,

 wysokość 500 mm.

Masa

Masa motopompy pływającej z pełnym zbiornikiem paliwa i pełnym stanem oleju nie powinna przekraczać:

 30 kg dla motopomp pływających MP 2/2, M 4/2 oraz MP 3/1,

 60 kg dla pozostałych motopomp pływających.

Parametry pracy pompy

Punkty nominalne pracy pompy powinny spełniać wymagania podane w tablicy nr 1.

Niezawodność pracy motopompy

Motopompa powinna być zdolna do sześciogodzinnej pracy ciągłej, z zachowaniem nominalnej wydajności i nominalnego ciśnienia tłoczenia.

Ponadto konstrukcja motopompy powinna zapewniać bezpieczną pracę pompy bez wody („na sucho”) w czasie, co najmniej 5 min. Po próbach motopompa nie powinna wykazywać oznak uszkodzenia.

Minimalna głębokość ssania

Minimalna głębokość zbiornika (mierzona od lustra wody do płaskiego i poziomego dna zbiornika), przy której motopompa osiąga nominalne parametry pracy, nie powinna być większa niż 50 mm.

2.3. Normy powoływane w tekście rozporządzenia

PN-91/M-51038

Sprzęt pożarniczy – Nasady. Omówiono nasady przeznaczone do stosowania jako elementy połączeń szybkozłącznych węży pożarniczych. Ustalono podział i oznaczenie, wymagania i badania oraz warunki pakowania, przechowywania i transportu nasad. Na rysunkach podano wymiary części składowych.

3. Pragmatyka

Stan techniczny motopomp pływających, wykorzystywanych w akcjach ratowniczo-gaśniczych ma często decydujący wpływ na powodzenie akcji oraz na bezpieczeństwo ratowników. Dlatego jednostki OSP prowadzą ewidencję i nadzór nad sprawnością, prawidłową eksploatacją i konserwacją tego rodzaju sprzętu.

Wprowadzenie motopomp pływających do użytkowania jest rejestrowane w ewidencji prowadzonej przez OSP, np. w książce inwentarzowej. Tabela nr 1 przedstawia przykład strony w książce inwentarzowej.

Bardzo ważne jest również nadzorowanie sprawności oraz prawidłowej eksploatacji i konserwacji sprzętu i wyposażenia jednostki zgodnie z wymogami określonymi w instrukcjach. Czynności te należą do obowiązków Naczelnika OSP zgodnie ze wzorem Regulaminu Organizacyjnego Jednostki Operacyjno-Technicznej OSP – stanowiącym Załącznik nr 2 do Uchwały nr 95/18/2004 Prezydium Zarządu Głównego ZOSP RP z dnia 16 grudnia 2004 r. Bardzo przydatna w tym celu może okazać się tzw. „Książka Naczelnika OSP”. Umożliwia ona prowadzenie zapisów dotyczących eksploatacji i kontroli sprzętu.

Tabela nr 2 przedstawia stronę „Książki Naczelnika OSP”. W zależności od potrzeb można stosować dodatkowe dokumenty umożliwiające prowadzenie bardziej szczegółowych zapisów w zakresie nadzoru nad wyposażeniem.

Tabela nr 2. Przykładowa karta inwentarzowa (Książka Inwentarzowa)

Nr

Wartość jednostkowa Ilość Wartość

Przeciwstawny numer kolejny

Przychodu Rozchodu Przychód Rozchód Stan Przychód Rozchód Stan

zł gr zł gr zł gr

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

* Materiały udostępnione przez Ochotniczą Straż Pożarną w Celestynowie

Tabela 3. Dyspozycja w sprawach sprzętu, kontrola eksploatacji (Książka Naczelnika OSP)

* Materiały udostępnione przez Ochotniczą Straż Pożarną w Celestynowie

Ponadto w przypadku sprzętu silnikowego – motopomp pływających prowadzona jest ewidencja przebiegu/czasu pracy. Ewidencja ta jest niezbędna do dokonywania rozliczeń zużycia paliwa, ale jednocześnie umożliwia wyznaczanie terminów przeglądów i konserwacji po wyznaczonych okresach pracy.

Sposób ustalania zasad prowadzenia ewidencji przebiegu czasu pracy sprzętu przedstawiono poniżej.

Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej oraz Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, nakładają na każdą gminę obowiązek zapewnienia i utrzymania ochrony przeciwpożarowej na jej terenie.

Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej ustala zasady finansowania jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych. Art. 29 niniejszej ustawy wprowadza zasadę pokrywania kosztów funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej. Art. 32 ust. 2-3 mówi o tym, iż koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej OSP ponosi gmina, na terenie, której znajduje się dana jednostka.

Ponieważ przepisy nakładają na Wójtów/Burmistrzów obowiązek zapewnienia ochrony przeciwpożarowej oraz finansowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, Wójt/Burmistrz drogą zarządzenia „w sprawie prowadzenia gospodarki paliwowej w jednostkach Ochotniczych Straży Pożarnych” wprowadza zasady rozliczania zużycia paliwa przez pojazdy i sprzęt silnikowy.

Dla każdego sprzętu silnikowego przypisana jest karta, według której dokumentuje się zużycie materiałów pędnych przez wszystkie urządzenia silnikowe, które znajdują się na stanie danej jednostki i wykorzystywane są do działań ratowniczo-gaśniczych. Poniżej

przedstawione zostały przykładowe karty zużycia paliwa udostępnione przez Ochotnicze Straże Pożarne (Karty od 1 do 3).

Dane dotyczące norm zużycia paliwa zawarte są w instrukcjach obsługi, DTR urządzenia, kartach katalogowych i w sprawozdaniach z badań.

Nazwa jednostki

* Materiały udostępnione przez Ochotniczą Straż Pożarną w Komarówce Podlaskiej

Karta 2. Karta pracy sprzętu silnikowego c.d.

* Materiały udostępnione przez Ochotniczą Straż Pożarną w Komarówce Podlaskiej

Karta 3. Kwartalna/miesięczna karta pracy sprzętu silnikowego.

Norma eksploatacyjna na 1 godz. pracy ...

litrów.

Norma eksploatacyjna na 1 godz. pracy ... litrów.

DATA

*

Materiały udostępnione przez Ochotniczą Straż Pożarną w Józefowie k/Otwocka

4. Wskazówki dla użytkownika

Z uwagi na to, że w strażach pożarnych występują motopompy różnych konstrukcji i o różnych rozwiązaniach technicznych, produkcji krajowej jak i zagranicznej, a każdy producent zastrzega sobie własny tryb postępowania przy obsłudze silnika i pompy, napisane poniżej zalecenia dotyczące obsługi technicznej pomp należy traktować jedynie jako ogólne wskazówki do właściwego postępowania ze sprzętem. Przed obsługą właściwego urządzenia należy dokładnie zapoznać się z instrukcją obsługi i konserwacji i bezwzględnie stosować zalecenia producenta. Nie stosowanie się do wskazówek tam zawartych może prowadzić do nieprawidłowej pracy pompy, brakiem możliwości podawania wody, a nawet uszkodzeniem sprzętu.

Obsługa i konserwacja motopomp pływających

Przed przystąpieniem do pracy z motopompą pływającą należy sprawdzić poziom oleju w silniku. W przypadku, gdy samochód gaśniczy posiada w swoim wyposażeniu motopompę pływającą należy wyposażyć go w dodatkowy zbiornik na paliwo, o ile w taki zbiornik nie jest już wyposażony np. jako dodatkowy zbiornik z paliwem dla agregatu prądotwórczego, piły tarczowej, pilarki itp. Uwarunkowane jest to tym, że podczas długotrwałego prowadzenia akcji gaśniczej lub wypompowywania wody czas pracy motopompy pływającej na jednym zbiorniku paliwa może być niewystarczający. Czasy pracy motopomp pływających wahają się od 60 minut do 120. Powyższe czasy uzależnione są od zużycia paliwa i pojemności zbiornika na paliwo. Pojemność tego zbiornika zależeć będzie od typu motopompy pływającej będącej na wyposażeniu samochodu gaśniczego. Nie należy uruchamiać silnika w pobliżu rozlanych cieczy łatwopalnych lub w miejscach zagrożonych wybuchem. Podczas pracy motopompy w pomieszczeniach zamkniętych należy zapewnić odpowiednią wentylację ze względu na możliwość zatrucia spalinami. Nie należy zbytnio przechylać motopompy, gdyż może to spowodować wyciek oleju z silnika lub uszczelnienia pompy. Podczas transportu zawór paliwa musi być zamknięty.

Pracę z motopompą pływającą należy rozpocząć od podłączenia do niej węża tłocznego do nasady tłocznej motopompy. Następnie przypiąć linkę z zatrzaśnikiem do jednego z uchwytów.

Umożliwi to przyholowanie motopompy po zakończeniu pracy. Otworzyć zawór zbiornika paliwa i ustawić dźwignię sterującą manetki silnika pompy w pozycji „rozruch”. Przy ciepłym silniku nie stosować „ssania”. Silnik uruchomić przez pociągnięcie za linkę

Umożliwi to przyholowanie motopompy po zakończeniu pracy. Otworzyć zawór zbiornika paliwa i ustawić dźwignię sterującą manetki silnika pompy w pozycji „rozruch”. Przy ciepłym silniku nie stosować „ssania”. Silnik uruchomić przez pociągnięcie za linkę

W dokumencie TOM I P S CNBOP O (Stron 13-0)