W r. 1864 9 państw europejskich podpisało Konwencję Genewską, mającą n a celu opiekę nad rannymi w czasie wojny i w ten sposób powstał Czerwony Krzyż. Pielęgniarstwem zrazu zajmowała się wyłącznie służba męska. Było ono od początku istnienia Czerwonego Krzyża uważane za podstawową działalność i nabierało coraz większego znaczenia, jak o tem świadczą sprawozdania narodowych Czerwonych Krzyży i rezolucje na międzynarodowych kongresach.
Część Czerwonych Krzyży prowadzić zaczęła krótkie kursy pie
lęgniarstwa, gdzie uczono głównie pierwszej pomocy i nieco zabiegów.
Inne Cz. Krzyże zorganizowały przy szpitalach szkoły pielęgniarstwa.
*) P rzy nep h ro sis m ięso, jaja i ry b y p o d a je się bez ograniczeń.
Na konferencji w Genewie w 1884 r. Pruski Cz. Krzyż podał w spra
wozdaniu zarejestrowanych 600 wyszkolonych pielęgniarek i 120 pie-
• lęgniarzy. Ponadto w 35 pruskich miastach istniały drużyny pomocnicze.
Oz. Krzyż Badeński wyszkolił na rocznych kursach teoretycznych z p rak tyką w szpitalu 522 pielęgniarki. Nosiły one m undur Cz. Krzyża, pracowały dla Oz. Krzyża w czasie pokoju, otrzymywały urlopy, opiekę w czasie- choroby, a n a starość umieszczane były w ognisku.
Austrjackiemu Cz. Krzyżowi rząd powierzył szkolenie pielęgniarek,, które odbywało się w 5 miastach. W r. 1884 zarejestrowanych było 1754 pielęgniarek i pielęgniarzy.
D anja prowadziła dokładna selekcję kandydatek ma pielęgniarki, które były przyjmowane do pracy w Cz. Krzyżu po ukończeniu pełnego kursu, otrzymywały wówczas pobory i opiekę w czasie choroby. Z are
jestrowanych było 50 pielęgniarek.
W ęgry posiadały 325 pielęgniarek \z ukończonym 6 miesięcznym kursem, po kursie 2 letnim otrzymywały kierownicze stanowiska w Cz..
Krzyżu i miały zapewnioną em eryturę na starość.
W Rosji rząd oddał do dyspozycji Cz. Krzyża szpitale wojskowe dla praktycznego szkolenia pielęgniarek. Trzyletnie kursy teoretyczne i prak
tyczne obowiązywały te pielęgniarki, które chciały następnie pracować w szpitalach wojskowych lub miejskich. Półtoraroczny kurs przygotowywał pielęgniarki na mniej odpowiedzialne stanowiska. Zarówno uczennice, jak i pielęgniarki mieszkały w internatach, kierowanych przez Komitety Pań Cz. Krzyża, które zapewniały im całkowitą opiekę.
Serbja szkoliła swe pielęgniarki w szpitalach, a Szwecja prowa
dziła 6 miesięczne kursy, które ukończyło 151 pielęgniarek.
Około roku 1902 Ameryka, Niemcy, Japonja i Rosja zażądały od swych pielęgniarek pomocy w czasie klęsk a pracy w czasie pokoiju.
Grecja kwestjonowała celowość szkolenia pielęgniarek n a Krótkich kursach i wypowiadała się za budową szpitali Cz. Krzyża, w których pielęgniarki uczyłyby się pielęgnowania chorych.
Japoński Cz. Krzyż wybudował sizpital i szkołę pielęgniarstwa w Tokio i innych większych miastach. Rosyjski Cz. Krzyż w r. 1897 posiadał 4 szpitale, 62 „obszczyny“ z 2812 dobrze wyszkolonemi pie
lęgniarkam i, a krótkie kursy ukończyło 2000 kobiet i mężczyzn.
W Niemczech, gdzie przekonanie ogólne panowało o większej w ar
tości dobrze wyszkolonych zawodowych pielęgniarek nad ochotnłczemi — zakładano „Domy m acierzyste'1, które zazwyczaj łączyły szpital, szkołę i ognisko pielęgniarek. Również prowadził niemiecki Cz. Krzyż pie
lęgniarstwo wiejskie, położnictwo i kuchnie dietetyczne.
Francja w r. 1899 założyła , pierwszą szkołę przy ambulatorjum, z dyplomem niższym i wyższym, zależnie oa długości ukończonego kursu..
Włoski i angielski Cz. Krzyż prowadził krótkie kursy dla ochotniczek.
Amerykański Cz. Krzyż rejestrow ał pielęgniarki z różnych szkół pielęgniarstwa jako rezerw ę powoływaną w nagłych wypadkach do pracy w szpitalach wojskowych i m arynarki.
Tak więc w czasie wielkiej wojny 1914—1918 nie było ani jednego zawodowego Cz. Krzyża, któryby nie rozporządzał wyszkolonym perso
nelem do pielęgnowania chorych i rannych, a szkolenie i werbowanie^
pielęgniarek było nadzwyczaj ożywione.
Po ukończeniu wojny zjawiły się przed Cz. Krzyżami nowe zagad
nienia poza pielęgnowaniem rannych, a mianowicie: opieka nad uchodź
cami, rodzinami żołnierzy, sierotami i ludnością cywilną na terytoriach, zniszczonych przez wojnę. Były to zagadnienia zdrowia społecznego.
Generał Pau, pisząc przy końcu wojny o pielęgniarkach, które współ
pracowały z armją, powiedział: „Dla wielu z nich, które pracują w szpi
talach naszych na obcem terytorjum, kampanja jeszcze się nieprędko skończy. Wiele z nich poświęci się na długie lata, aby pracować na zniszczonych terenach i pielęgnować niezliczone rzesze ofiar wojny“.
Po zgiełku i zamieszaniu powojennem Cz. Krzyż musiał podjąć odpowiedzialność opieki nad ludnością cywilną, zdrowiem społecznem, higjeną i profilaktyką, wypełniając w ten sposób program pracy poko
jowej. W c p I u omówienia i opracowania powojennej pracy ziostała zwołana konferencja do Cannes w kwietniu 1919 r. Delegatki zawodu pielęgniarskiego z Ameryki, Włoch, Francji i Ainglji (opracowały zale
cenia, których wykonanie zostało powierzone Wydziałowi pielęgniarstwa Ligi Cz. Krzyży. Podkreślając „konieczność odpowiedniego wyszkolenia pielęgniarek, aby mogły wykonać swe prace na różnych polach działal
ności" — zalecenia wskazują na 5 najważniejszych punktów:
1) że konieczną jest współpraca pielęgniarek w dziale zdrowia społecznego;
2) że w krajach, gdzie niema wyszkolonych pielęgniarek szpitalnych i społecznych, Oz. Krzyż winien zakładać szkoły pielęgniarstwa;
3) że powinny być przewidziane możliwości uzupełniania zawodo
wych wiadomości dla dyplomowanych pielęgniarek, aby w przy- s zł ości miogły obejmować kierownicze stanowiska;
4) że stypendja na wyższe studja dla pielęgniarek winny być ufundowane;
5) że w programach szkół winino być szeroko uzgodnione przygoto
wanie pielęgniarek społecznych, a nawet specjalne szkoły winny być prowadzone dla pielęgniarek społecznych.
Większość narodowych Stow. Czerwonych Krzyży, z pośród 57, które przystąpiły do Ligi Cz. Krzyży, dostosowały programy pielęgniarstwa do tej nowej znacznie rozszerzonej pokojowej działalności i podjęły szkolenie pielęgniarek społecznych. Działalność Wydziału Pielęgniarstwa Ligi Cz. Krzyży poszła przedewszystkiem w dwóch kierunkach, t. j.: po
mocy Stow. Cz. Krzyży w wypełnianiu programu pielęgniarstwa i zorga
nizowaniu wyższych studjów dla pielęgniarek.
Dlatego to w r. 1924 zostały zaproszone pielęgniarki iz różnych krajów oraz delegatki międzynarodowej Rady Pielęgniarskiej i w n a
stępnym roku odbył się Zjazd Komisji Pielęgniarstwa, która opracowała szereg zaleceń, zaakceptowanych następnie przez Zarząd Ligi i Miedz.
Konferencję Oz. Krzyża, a które to zalecenia stały się programem pracy na najbliższe lata dla Wydziału Pielęgn. Ligi Cz. Krzyży. Zalecały one rozszerzenie działalności pielęgniarstwa Czerwonego Krzyża i dostoso
wanie programów szkół pielęgniarstwa do najwyższego zawodowego poziomu.
Stow. Czerwonych Krzyży, uznając, że pielęgniarstwo musi się opie
rać n a podstawowem dobrem szkoleniu, uważały za jeden z najżywotniej
szych problemów i zadań swej działalności zakładanie szkół pielęgniarstwa, których program odpowiadałby wymaganiom państwowego egzaminu.
Długość kursów w szkołach waha się w różnych krajach od 2—3 lał, a często w szkołach z 2-letnim programem trzeci rok poświęcony jest pielęgniarstwu społecznemu. Ukończenie szkoły średniej jest najczęściej warunkiem przyjęcia, szkoły zazwyczaj są połączone z jednym lub więcej szpitalami, ośrodkiem zdrowia i przychodnią, a praktyka obejmuje pie
lęgnowanie kobiet i mężczyzn n a oddziałach wewnętrznych, chirurgicznych, położniczych i dziecięcych. Teorja jest wykładana przez lekarzy i pie
lęgniarki, a praktyka odbywa się pod dozorem instruktorek. Coraz szerzej też uwzględniane jest w programach szkół pielęgniarstwo społeczne, ponieważ staje się ono jedną z najbardziej żywotnych gałęzi działalności Czerwonych Krzyży.
Przeważnie instruktorki w szkołach są opłacane tak jak nauczy
cielki w szkołach średnich. W niektórych krajach, zwłaszcza tam, gdzie istnieją „Domy Macierzyste", pielęgniarki maja zabezpieczoną em eryturę.
Naogół jednak Czerw. Krzyże nie wypłacają em erytur pielęgniarkom, gdyż prawie wszędzie istnieją ubezpieczenia społeczne. Natomiast Czerw.
Krzyże utrzymują letniska i domy wypoczynkowe dla swych pielęgniarek.
W Ameryce Łacińskiej, gdzie przed 1864 r. nie istniało pielęgniarstwo świeckie, a i obecnie rozwój postępuje powoli, są prowadzone doskonałe kursy dla ochotniczek, które następnie pracują w instytucjach Cz. Krzyża, lecz szkoły pielęgniarstw a n ie osiągnęły jeszcze przyjętego ogólnie poziomu.
W Anglji i jej dominjaoh, za wyjątkiem Kanady, szkoły pielęgniarstwa są prowadzone przez państwo lub przez prywatne osoby, a działalność Gz.
Krzyża poszła głównie w kierunku szkolenia ochotniczek n a potrzeby kraju w razie klęsk i wojny. W Kanadzie doskonale jest postawione pie
lęgniarstwo społeczne, a liczba pielęgniarek rezerwy dosięga 50.000.
W Albanji z pomocą Ligi Cz. Krzyży i francuskich pielęgniarek prowadzona jest szkoła pielęgniarstwa, która m a wszelkie dane, aby stać się zupełnie nowocześnie postawioną szkołą. Niderlandzki Czerwony Krzyż posiada jedną szkołę w Hadze. W Estonji i na Litwie zamierzają ją również otworzyć. IslandzKi i Luxem burski Cz. Krzyż prowadzą pielęg
niarstwo społeczne, nie posiadają szkół, a pielęgniaiki kończą nauki poza granicami kraju. W Indjach Cz. Krzyż prowadzi intensywnie opiekę nad m atką i dzieckiem. Belgijski Cz. Krzyż prowadzi wzorowo rejestrację wszystkich pielęgniarek, kończących iszkoły oraz ochotniczek, które przechodzą specjalne kursy. Również Rumunja szkoli i rejestruje ochotniczki. W wielu krajach Europy i Dalekiego Wschodu Czerwony Krzyż przyczynia się wybitnie do szkolenia pielęgniarek, rozwoju higjeny zapobiegawczej i zajmuje przodujące miejsce w rozwoju pielęgniarstwa.
(Załączona karta przedstawia szczegółowo działalność poszczególnych Czerwonych Krzyży).
Przyjęte rezolucje n a V III Międzynarodowej Konferencji Czerwonego Krzyża wyrażają konieczność istnienia w każdym Cz. Krzyżu Wydziału Pielęgniarstw a pod kierunkiem pielęgniarki, który to Wydział z pomocą Doradczej Komisji pielęgniarstwa byłby odpowiedzialny za wszystkie sprawy pielęgniarstwa, t. j. szkolenie ochotniczek, rejestrację, zakładanie szkół pielęgniarstwa, kursy specjalizacji, pielęgniarstwo społeczne, pry
watne i domowe, w arunki pracy pielęgniarek (godziny pracy, ubez
pieczenia).
Na XIV Konferencji Czerw. Krzyży z uwagi ma specjalne znaczenie i rozwój pielęgniarstwa Cz. Krzyża^ została utworzona oddzielna komisja,
która uchwaliła przyjąć jako podstawę przy zakładaniu i prowadzeniu szkół — program opracowany przez Międzynarodową Rade Pielęgniarek.
Ostatnie lata zaświadczyły o wielkim posrepie pielęgniarstwa Oz. Krzyża, jiak o tem świadczy sesja poświęcona specjalnie pielęgniar
stwu Cz. Krzyża na Międzynarodowym Kongresie w Montrealu w r. 1929 i oddzielna Komisja pielęgniarska na Konferencji w Brukseli w 1980 r.
Zawdzięczamy te oba fakty następującym czynnikom: szerokiemu świa
topoglądowi i twórczej pracy Doradczej Komisji Pielęgniarstwa przy Lidze Cz. Krzyży; stałemu rozwojowi pielęgniarstwa Oz. Krzyża, opar
temu na mocnych podstawach zawodowego szkolenia; poparciu i pomocy Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża.
Instytucja Czerw. Krzyża powstała w 4 lata po założeniu pierwszej zawodowej szkoły pielęgniarstwa przez Florencję Nighti-ngale, a jednak posiada tradycję tak prawie dawną, jak nowoczesne pielęgniarstwo, zawsze dążącą do najwyższych ideałów, jako jedynych odpowiadających celom i zadaniom Czerwonego Krzyża.
Edith H. Smith
tłom . J. S.
K ro n ik a p ie lę g n ia rs k a
SPRAW O ZDA NIE Z WALNEGO ZEBRANIA STOW ARZYSZENIA ABSOLWENTEK U N IW E R SY T E C K IE J SZKOŁY P IE L . I H IG IE N IS T E K W KRA KO W IE
W d n iu 8 maija 1932 odbyło s ię doroczne W aln e Z e b ra n ie S tow arzyszenia w Sali W ykładow ej U niw . Szkoły P ie lę g n ia re k i H ig ien istek , p rz y obecności 33-ch członkiń, w tem czterech, k tó r e przybyły z poza K rak o w a sp e c ja ln ie n a zeb ran ie. P rzew odniczyła p. R ydlów na. ja k o Przew odnicząca S tow arzyszenia.
P o odczytaniu i p rzy jęciu p ro to k ó łu , p. R ydlów na p rz e d s ta w iła sp raw o zd an ie za ro k ub ieg ły , t. j. od d n ia o statniego W alnego Z e b ra n ia 8 lu teg o 1931. W czasie tym odbyło s ię ogółem 7 zeb rań , gdyż od wakacytj z e b ra n ia są ty lk o co d w a m iesiące.
P rzy jęio 33 n o w e czło n k in ie z p o śró d a b so lw en tek VI. i V II. K u rsu . W zastęp stw ie S k arb n iczk i p. M arji S taro w iey sk iej, p rz e d s ta w iła p. R ydlów na sp ra w o z d a n ie kasow e, k tó r e p rzy jęto .
N astępny p u n k t p o rz ą d k u dziennego, t. j. u ch w alen ie koniecznych zm ian sta tu tu sp a d ł z p o rząd k u , gdyż sta tu t w ym aga do takich u ch w ał obecności p rzy n ajm n iej połow y członków S tow arzyszenia. P o n iew aż około 50% członkiń m ieszka d a le k o poza K rak o w em , niem ożliw eni je s t n ig d y ta k w ie lk ie j liczby ich zeb rać n a posiedzenie, w obec czego uchw alono zasięgnąć p o ra d y adrwokaita, ja k m ożnaby ten p u n k t sta tu tu zm ienić.
P rzy stąp io n o do w yborów . Stosow nie do sta tu tu , z ogólnej liczby 6 członkiń Z arząd u , k ażd eg o ro k u u stę p u je 3. W tym ro k u przyszła kolej n a p. R ydlów nę (prze- w odn.), p. K ulczyńską (s e k re ta rk ę ) i p. S taro w iey sk ą (s k a rb n ic z k ę ). Zgłoszono 1 0 n azw isk n a lis tę k a n d y d a te k , jed n ak ż e u stęp u jące czło n k in ie otrzym ały p o n o w n ie p rz e w a g ę głosów , w eszły w ięc znów do Z arządu.
P. R ydlów na zaw iad o m iła ze b ra n ie , że p. S taro w iey sk a ofiarow uje Stow arzysze
n iu w ięk szą ilość k siążek n a zapoczątkow anie w łasn ej b ib ljo te k i, w czem około 80 szt.
sam ych beletrystycznych. S taw ia jed n ak ż e w a ru n e k , że S tow arzyszenie zobow iąże się, ab y dalsze k s ią ż k i w ciela n o do b ib ljo te k i je d y n ie za a p ro b a tą Przew odniczącej Stow a
rzyszenia w ra z z P re z y d e n tk ą Szkolnego S tow arzyszenia D zieci M arji, oo zeb ran e
po dłuższej d y sk u sji p rzy jm u ją, uchw ialając zarazem p rzesłać p o d zięk o w an ie p. S taro w iey sk iej za jej d ar. U ch w alają ró w n ież zakupić szafę b ib ljo tecen ą z m a ją tk u Stow a
rzyszenia, przyczem p. R y dlów na godzi się, aiby ją u sta w ić n a ratzie w S aloniku In s tru k to re k w Szkole.
P . R yd ló w n a p ro p o n u ją aby woibec n ie p e w n e j k o n iu n k tu ry ekonom icznej w k ra ju , zabezpieczyć w o ln ą g o tó w k ę S to w arzy szen ia n p. p rz e z zak u p n o ja k ie jś m ałej p a rc e li n a k orzystnych w a ru n k a c h n a obw odzie K rak o w a, w stro n ie , w k tó r ą m iasto s ię roz
szerza. P a rc e lę ta k ą m ożnaby n a ra z ie w ydzierżaw ić np. n a sk ła d lu b t. p , a później sprzeda:'’ w ra z ie potrzeby. W yw iązuje się d łu g a i ożyw iona d y sk u sja, po k tó re j jed n o g ło śn ie w n io sek uchw alono, w yznaczając p rz y te m k o m isję złożoną z 6 osób do pom ocy i d z ie le n ia odpow iedzialności z Z arządem . K om isję tę w ra z z Z arządem upow ażniono do e w e n tu a ln e g o z a k u p n ą p a rc e li b ez zw oływ ania osobnego z e b ra n ia .
P rz y stą p io n o n a s tę p n ie d o u p o rz ą d k o w a n ia sp raw y o p łat za p ie lę g n o w a n ie p ry w a tn e i p o d y sk u s ji u stalo n o ceny m a k sy m a ln e , ja k ic h m ożna ż ąd ać: 1) za d o b ę p ie lę g n o w a n ia k ró tk o trw a łe g o ciężej chorego, z u trzy m an iem . 2) za 1 nocny d y żu r przy ciężko chorych, b ez u trz y m a n ia ; 3) p ła c ę m iesięczną p rzy dłuższem p ie lę g n o w a n iu z um o w ą m iesięczn ą; 4) opłaty za p o m n iejsze z a b ie g i jak : to a le ta poranna., w ieczorna, p o sta w ie n ie b a n ie k , zastrzy k i t. p. Ceny te m a ją odtąd obow iązyw ać w szy stk ie S tow a
rzyszone, o czem u chw alono je zaw iadom ić.
Na zakończenie w zyw a p. R ydlów na w szy stk ie Stow arzyszone, aby zap isały się do re z e rw y S ió str P. C. K., o ile te g o d o tą d n ie u czy n iły . P . D u d ziń sk a n aw o łu je czło n k in ie, aby s ta ra n n ie zgłaszały do S e k re ta rk i am iany ad resó w .
Na te m z e b ra n ie zam k n ięto .
Należy zaznaczyć, że w ro k u spraw ozdaw czym ro zesłan o członkiniom zam iejsco
w ym d w u k ro tn ie sp ra w o z d a n ia p ó łro czn e z d ziałalności S tow arzyszenia, celem u trz y m a n ia z n ie m i k o n ta k tu .
Teresa Kulczyńska,
S e k re ta rk a Stow arzyszenia.
WALNY ZJAZD ZRZESZENIA SS. P. C. K.
W dniach 8 i 9 m a ja 1932 r. o d b y ł s ię V III. W. Zjazd Z rzeszenia SS. P. C. K, połączony z p o św ięcen iem lo k a lu w łasn eg o przy ul. G en. Z ajączka 7 n a Żoliborzu.
P o św ięcen ia do k o n ał k s. J. S korel, k a p e la n W . P , L okal Z rzeszenia SS, sk ła d a się z 8 p o k o jó w , k u ch n i i 2 łazien ek . Z ostał on n a b y ty n a w łasność w sp ó łd zieln i m ie sz k a niow ej za k a p ita ł, k tó r y p o w sta ł z e sk ła d e k SS. P. C. K rzyża.
L o k al ten . k tó r y m ieści b iu ro Z arząd u Z rzeszenia SS. je st ogn isk iem S ió str m ieszkających w W arszawie^ d la przyjezdnych zaś s ą s ta le u trzy m y w an e p okoje go
ścinne, w k tó ry ch o p lata za m ie sz k a n ie i całk o w ite u trz y m a n ie w ynosi 3 zł. dziennie.
W ro k u .bieżącym zostały p rzep ro w ad zo n e w ybory, k tó r e dały w y n ik i n a stę p u ją c e : p rzew o d n icząca: gen. A n to n in a K ołłątaj-S rzednicka, v ice-p rzew o d n icząca: p łk . E u g en ja S tarzew sk a, v.ice-prziewodnicząca: s. M ichalina K oźm ińska, sk a rb n ic z k a : s. W ładysław a W ard zy ń sk a, s e k r e ta r k a : s. B ro n isław a K arpowiczówm a.
UROCZYSTOŚĆ ROZDANIA DYPLOMÓW
ABSOLWENTKOM SZKOŁY PIELĘGNIARSTWA P. C. K. W WARSZAWIE, D n ia 26 czerw ca b. r. odbyło się w rę c z e n ie dyplom ów absolw entkom Szkoły P. C. K. w W arszaw ie, w sali P ań stw o w ej Szkoły H igjeny,
Po z a g a je n iu z e b ra n ia p rz e z d r. W roczyńskiego, sp raw o zd an ie ze Szkoły za czas 1 od 1. IV. 1931 — 3 i. II I . 1932 odczytała p. H. Nagórska., D y re k to rk a Szkoły:
W m aju u b ieg łeg o ro k u 31 A bsolw entek ukończyło Szkołę, z k tó ry ch 27 złożyło
W Centralnym Instytucie W ychowania Fizycznego _
31
P rz e c ię tn a liczha osób w Sokole 108,5.
P rz e c ię tn y koszt żyw ienia je d n e j osoby d z ien n ie 1.92 zl.
PR A K TY K A SŁUCHACZEK.
W S zp italu G łów nym P. C. K. Słuchaczki p ra k ty k o w a ły : N a O ddziale C h iru rg iczn y m . . . . 5,279 N a O ddziale G inekologicznym . . . 3,786 N a O ddziale W ew n ętrzn y m . . . . 3,852 Na Sali O peracyjnej ' ... 874 N a S ali O p a t r u n k o w e j ...427 W A d m i n i s t r a c j i ... 230 O gółem 14,448 W innych S zpitalach Słuchaczki p rzep raco w ały :
N a O ddziale P ołożniczym w Szpit. U jazd. . 1,259 N a O ddziale D ziecięcym w Szpit. im . K arola i M > rji 1,126 N a P racy Społecz. w I-ym O środku Z d ro w ia . 2,058 W A m bul. O cznem w P rzy. h o dni le k a rsk ie j . 308 W A m bul. C h iru rg ... 256
14.448
O gółem 5,00 z 5,002
O gółem 19,450 P rz e c ię tn a liczba S łuchaczek, p racujących w S zpitalu d z ie n n ie w ynosiła 53,3, w te m :
N a O ddziale C h i r u r g i c z n y m ...14,5 N a O ddziale G in e k o lo g ic z n y m ... 10,5 N a O ddziale W e w n ę t r z n y m ... 10,5 N a O ddziale P o ło ż n ic z y m ...3,5 N a O ddziale D z i e c i ę c y m ...3,0 N a P ra c y S p o łe c z n e j...5,6 W A m b u la to rju m O c z n e m ...0,8 W A m b u la to rju m C h i r u r g i c z n e m ...0,7 N a S ali O p e r a c y jn e j ...2,4 N a S a li O p a t r u n k o w e j ... 1,2 W A d m i n i s t r a c j i ... . 0,6 O gółem 53,3
W ciągu 10 m iesięcy S łuchaczki p rzep raco w ały w k la s ie 8,528 d ni, przy p rz e cię tn e j licahie S łuchaczek 27.
Liczba g o d zin w y k ład ó w 6 teoryj w y n io sła 1.792, tygodniow o p rz e c ię tn ie 42 godz., dzien n ie 7 godzin. W m iesiącach p a ź d z ie rn ik u i listo p ad zie były p ro w ad zo n e jed n o cześn ie 2 teo rje, z tego pow odu liczba godzin w y k ład ó w jest dość w ysoka.
Liczba Słuchaczek przebyw ających w Szkole w d n iu 31/1II. 1931 r. — 97.
K lasa k o ń cząca n a u k i se m e str 4 . . . 17
s e m e str 3 . . . 20
s e m e str 2 . . . 14
se m e str 1 . . . 33
P ro b a n tk i . . . 23 O gółem 97
W celu lepszego n a d z o ru n a d S łuchaczkam i została p o w ięk szo n a liczba in s tru k to re k , k tó ry ch je s t obecnie 5, a w ięc p e rs o n e l Szkoły w raz z D y re k to rk ą , jej a sy s te n tk ą i in s tru k to rk a m i w ynosi 7 osób.
K lasy p rz y ję te w ciąg u ro k u spraw ozdaw czego p rzed staw iały się n astę p u ją c o : W pażdzier. 31 r. p rzy jęto 28 S łuch., p rz e c ię tn y w iek 2 2‘2, p rz e c ię tn e w y k ształ. 7'7 ki.
w lu ty m b. r. . 24 . ________ „ . 21'4, .__________.. 7 . p rz y ję to 52 S łuch., p rz e c ię tn y w iek 21‘8, p rz e c ię tn e w y k ształ. 7'3 ki.
w ciąg u r o k u , 2 . O gółem p rz y ję to 54 Słuch.
W c ią g u ro k u o puściło Szkołę 19 S łuchaczek z pow odów n astęp u jący ch : z p o w o d u z d ro w ia . . . . 3
n a w ła sn e żąd a n ie . . . . 6 n ie n a d a w a ły się d o p ra c y . . 1 0
la W d n iu 1/IV. 31 r. p rzeb y w ało w Szkole S łu ch acz ek 93.
P rzybyło w ciąg u r o k u - 54.
O gółem 147.
O puściło Szkołę S ł u c h a c z e k ... 19 U kończyło S z k o ł ę ... 31 O gółem 50 W d n iu 1/1V. 1932 r. przeb y w ało w Szkole Słuchaczek 97.
Liczba osób żądających inform acyj w ynosi 462.
Liczba złożonych p o d ań o p rzy jęcie b y ła 112, z k tó ry c h przyjęto do Szkoły 52 Słuchaczki.
Liczba dni zachorow ań Słuchaczek w yniosła 321, co stan o w i 1,13% p rz e p ra c o w anych d n i Słuchaczek w Szkole.
T ak n is k i p ro cen t zachorow ań w y k azu je n a ogół dob ry s ta n zdrow ia uczennic, k tó r e z n a jd u ją się sta le p od tro sk liw ą o p ie k ą le k a rz a szkolnego. Z w rócona je st ró w n ież u w a g a n a fizyczny rozw ój Słuchaczek i w ty m celu m ają urząd zo n e g ry w ogrodzie P. C. K. ja k sia tk ó w k ę , o raz d z ię k i uprzejm ości p e rs o n e lu S zpitala P. C. K. k orzystać m ogą z p lacu tennisow ego.
R ada Szkolna w ciąg u ro k u spraw ozdaw czego odbyła 11 posiedzeń. W ciągu całeg o czasu otaczała Szkołę tro sk liw ą opieką, w spom agając D y re k to rk ę w e w szystkich tru d n iejszy ch zag ad n ien iach Szkoły.
Z apew niono p ra k ty k ę Słuchaczkom na n astępujących O ddziałach:
Na O ddziale C hirurgicznym . Na O ddziale G inekologicznym . Na O ddziale W ew nętrznym . Na O ddziale D ziecięcym.
Na O ddziale Położniczym.
Na S ali O p atrunkow ej.
Na S ali O peracyjnej.
W A m b u lato rju m C hirurgicznem . W A m b u lato rju m Ocznem.
W A d m in istracji Szpitala.
P ra c ę Społeczną w I-szym O środku Z drow ia n a M okotowie.
Nie pop rzestając n a w ynikach już otrzym anych. Szkoła sta le dążyć m usi do ciągłego u lepszania system ów n a u k i i rozszerzania pola pracy d la p ra k ty k i Słuchaczek.
DYPLOMY W DNIU 26. V I. 1932 R. OTRZYMAŁY
1. Ja k u b ic k a M arja 9. G untów na M arja
2. Jan o w sk a 10. M iłkow ska A ntonina
3. Lenczow ska J a n in a 11. M oczarska E u g en ja 4. M atyśkiew iczów na H elen a 12. P ie trz a k ó w n a Stefanja 5. P o ta p ó w n a A lina 13. R ojew ska F e lik sa
6. W oźniaków na E u g e n ja 14. Soroczyńska B a rb a ra 7. C zu p id eró w n a H elen a 15. Z alew sk a H alin a 8. Szulc A le k sa n d ra 16. Z elaw sk a Ja n in a .
SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNŚCI SZKOŁY PIELĘGNIARSTWA PRZY SZPITALU STAROZAKONNYCH W WARSZAWIE ZA ROK 1931/32
odczytane przez Dyrektorkę Szkoły p. Sabinę Szyndlerów nę na W alnem Zebraniu
odczytane przez Dyrektorkę Szkoły p. Sabinę Szyndlerów nę na W alnem Zebraniu