Analiza danych jakościowych i ilościowych o wybranych projektach partnerstwa publiczno-prywatnego w Polsce, będących w fazie realizacji po podpisaniu umowy, jest źródłem wielu interesujących wniosków dotyczących: kontekstu i przyczyn podejmowania decyzji o
PPP, modeli i struktury finansowo-prawnej projektów, sposobów realizacji projektów, w szczególności w aspekcie podziału praw i obowiązków uczestników co do na przykład finansowania projektu i podziału ryzyk, oraz barier i problemów realizacji współpracy.
Przeprowadzone analizy i badania problemu pozwalają stwierdzić, że przedsięwzięcia w tym obszarze stanowią konglomerat rozmaitych problemów o charakterze prawnym, informacyjnym, instytucjonalnym, finansowym, organizacyjnym, komunikacyjnym czy podatkowym.
Autorka ma świadomość, że nie jest to kompleksowa, ale wycinkowa, fragmentaryczna próba zbadania omawianego zjawiska, a wyniki tej analizy są zniekształcone rozmaitymi czynnikami (jak mała liczebność faktycznie realizowanych projektów czy przymus realizacji określonych inwestycji wynikający z zapisów planów miejscowych albo uchwał Rady Gminy, co wpływa na strukturę prawno-finansową przedsięwzięcia). Daje to tylko szansę na fotografię wybranej do badań próby, wnioski trudno jednak jednoznacznie odnieść do wszystkich przyszłych, potencjalnych projektów PPP i kierunków rozwoju rynku PPP w Polsce.
Niemniej przeprowadzone badania pozwalają na diagnozę następujących istotnych czynników powodzenia przedsięwzięć w formule PPP:
• stabilność i odpowiedni klimat polityczny sprzyjający rozwojowi formuły PPP;
• kształt aktualnych uporządkowanych regulacji prawno-instytucjonalnych, stwarzających możliwość wyboru różnych form PPP i wyraźnie wpływających na wzrost zainteresowania projektami PPP w życiu gospodarczym;
• zrozumienie idei i właściwy marketing inicjatyw PPP;
• właściwy dobór przez strony formy prawno-organizacyjnej i modelu PPP, z odpowiednim podziałem zadań, optymalną alokacją ryzyka i strukturą finansowania;
• brak zaangażowania finansowego strony publicznej, co obniża ryzyko, że projekt utknie w machinie kontrolnej w kontekście zasad zarządzania finansami na szczeblu centralnym i samorządowym oraz z braku możliwości elastycznego reagowania na zmieniającą się sytuację rynkową;
• znalezienie partnera prywatnego, który zobliguje się do ponoszenia ryzyka finansowania projektu i zapewni środki z własnych źródeł lub środki pożyczone, co zwiększa
prawdopodobieństwo podpisania umowy i wejścia projektu w fazę realizacji;
• właściwe przygotowanie merytoryczne, organizacyjne i kulturowe podmiotów publicznych do realizacji tego typu projektów;
• właściwe kryteria wyboru partnera prywatnego;
• przeprowadzenie procesu wyboru partnera prywatnego po uprzednim starannym
wykonaniu wszechstronnych analiz, z pomocą doświadczonych doradców zewnętrznych z uwzględnieniem odpowiedniej ilości czasu na etap przygotowawczy;
• zaufanie i wcześniejsze doświadczenia przedsiębiorców i strony publicznej w realizacji podobnych przedsięwzięć.
Str. 118
Studia literatury przedmiotu oraz przeprowadzone badania pozwalają na sformułowanie propozycji kierunków działań w zakresie kształtowania sprzyjających warunków dla rozwoju partnerstwa publiczno-prywatnego w Polsce. Są to następujące elementy:
• wypracowanie spójnej, kompleksowej strategii na szczeblu centralnym wobec PPP oraz ujednolicenie i skoordynowanie działań wszystkich zaangażowanych instytucji rządowych;
• świadoma, systematycznie i aktywnie realizowana polityka dostosowywania i ujednolicania regulacji prawnych i finansowych w odniesieniu do PPP;
• konieczność powołania specjalistycznych instytucji publicznych kontrolnych i certyfikujących, o charakterze doradczym w procesie podejmowania decyzji czy w interpretacji przepisów prawnych, a także wspierających inicjatywę PPP;
• zmiana mentalna i kulturowa administracji publicznej w podejściu do formuły PPP jako jednej z efektywnych dróg finansowania planowanych przedsięwzięć, a nie jako
ostateczności w przypadku braku innych możliwości;
• rozwój potencjału podmiotów publicznych oraz przedsiębiorców zainteresowanych realizacją zadań w formule PPP, szczególnie w kontekście kompetencji i umiejętności w sektorze publicznym w zakresie planowania i kontroli efektywności projektów;
• organizacja szkoleń, warsztatów, misji studyjnych i kampanii informacyjnych dla podmiotów po stronie publicznej i prywatnej;
• zaproponowanie systemu amortyzacji ryzyka finansowego projektu PPP poprzez na przykład subwencje finansujące część kosztów przygotowania projektu lub samej inwestycji, poręczenie kredytów lub wsparcie finansowe udzielane przez skarb państwa czy preferencyjne pożyczki dla strony publicznej przeznaczone na wkład publiczny;
• rozwijanie spójnego systemu dla projektów hybrydowych;
• bardziej przyjazna polityka kredytowa banków wobec podmiotów prywatnych, chcących uczestniczyć w tego typu projektach,
• opracowanie na szczeblu centralnym aktualnej bazy o projektach PPP realizowanych w skali całego kraju, która byłaby podstawą do kompletnych analiz w tym zakresie;
• stworzenie bazy tak zwanych dobrych praktyk, ogólnie dostępnej zainteresowanym podmiotom, a także katalogu standardów postępowania, procedur oraz wzorów dokumentacji (przetargowej czy wzorów umów);
• działania zmierzające do poprawy współpracy publiczno-prywatnej, szczególnie prowadzące do zwiększenia poziomu zaufania pomiędzy podmiotami publicznymi i prywatnymi.
Str. 119
W dobie współczesnych przemian i problemów gospodarczo-ekonomicznych partnerstwo publiczno-prywatne powinno być traktowane jako istotna forma realizacji inwestycji
infrastrukturalnych i usługowych niezbędnych do poprawy świadczenia usług publicznych.
Koniecznością staje się zatem prowadzenie dalszych pogłębionych analiz zasadności i użyteczności tej nowej formuły realizacji usług publicznych, a także realizowanie kolejnych badań weryfikujących przedstawione w opracowaniu warunki efektywnej współpracy i propozycje działań umożliwiających rozwój tego zjawiska w przyszłości w Polsce.
BIBLIOGRAFIA
Basel 3: A Global Regulatory Framework for More Resilient Banks and Banking Systems (2010). BCBS, Basel, www.bis.org (dostęp: 8.04.2014).
Baran M. (2009). Kształtowanie decyzji menedżerskich pod wpływem rozwiązań
systemowych w zakresie zarządzania informacjami [w:] P. Łebkowski (red.), Innowacyjno-efektywnościowe problemy teorii i praktyki zarządzania, Uczelniane Wydawnictwo
Naukowo-Dydaktyczne AGH, Kraków.
Baza projektów hybrydowych (2007-2013). www.ppp.gov.pl (dostęp: 25.03.2014).
Baza projektów PPP, Ministerstwo Gospodarki: www.bazappp.gov.pl (dostęp:
25.03.2014).
Baza projektów PPP, Fundacja Centrum PPP, www.centrum-ppp.pl (dostęp: 25.03.2014).
Bleja A. (2010). Partnerstwo publiczno-prywatne w administracji publicznej, „Acta Universitatis Lodziensis, Folia Oeconomica”, nr 243.
Str. 120 Bibliografia
Brzozowska K. (2010). Partnerstwo publiczno-prywatne w Europie, CeDeWu, Warszawa.
Cieślak R. (2009). PPP czy koncesja?, „Builder”, nr 09.
Cenkier A. (2009). Partnerstwo publiczno-prywatne jako metoda wykonywania zadań publicznych, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Warszawa.
Dyrektywa UE dotycząca sektora publicznego, określająca procedury udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (2004/18/WE).
Dyrektywa UE dotycząca sektora komunalnego, która określa procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (2004/17/WE).
Europejski Bank Inwestycyjny (2004). Rola EBI w Partnerstwach publiczno-prywatnych, lipiec.
Eurostat (2010). Podręcznik deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych. Implementacja ESA 95, Luxemburg.
Fundacja Centrum PPP (2011). Instytucje promocji i rozwoju PPP w wybranych krajach Europy i świata. Centra PPP, praca zbiorowa - na zlecenie Banku Gospodarstwa
Krajowego, Warszawa.
Gonet W. (2009). Komentarz do Ustawy o koncesji na roboty budowlane lub usługi. Wzór umów i pism, LexisNexis, Warszawa.
Herbst I., Jadach-Sepioło A. (2012a). Analiza stanu prawnego w zakresie realizacji projektów w formule PPP sporządzona na potrzeby Analizy potencjału podmiotów
publicznych i przedsiębiorstw do realizacji projektów Partnerstwa Publiczno-Prywatnego, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa.
Herbst I., Jadach-Sepioło A. (2012b). Raport z analizy danych zastanych, sporządzony na potrzeby Analizy potencjału podmiotów publicznych i przedsiębiorstw do realizacji
projektów partnerstwa publiczno-prywatnego, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa.
Herbst I., Jadach-Sepioło A., Marczewska E. (2012a). Raport z badania wśród polskich przedsiębiorców sporządzony na potrzeby Analizy potencjału podmiotów publicznych i przedsiębiorstw do realizacji projektów partnerstwa publiczno-prywatnego, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa.
Herbst I., Jadach-Sepioło A., Marczewska E. (2012b). Raport z badania wśród wybranych podmiotów publicznych sporządzony na potrzeby Analizy potencjału podmiotów
publicznych i przedsiębiorstw do realizacji projektów partnerstwa publiczno-prywatnego, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa.
Herbst I., Jagusztyn-Krynicki T. (2013). Raport z badania rynku PPP wśród
przedsiębiorców firm doradczych i instytucji finansowych, sporządzony na potrzeby Analizy potencjału podmiotów publicznych i przedsiębiorstw do realizacji projektów
partnerstwa publiczno-prywatnego, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa.
Herbst I., Jagusztyn-Krynicki T., Szewczyk P. (2013). Raport PPP w Polsce 2012, Raport Fundacji Centrum PPP, www.centrum-ppp.pl (dostęp: 26.04.2014).
Infrastructure & Public Finance Ratings (2005). Standard&Poor’s PPP Credit Survey 2005 r.
Str. 121 Bibliografia
Instytucje promocji i rozwoju PPP w wybranych krajach Europy i Świata. Centra PPP (2011). Fundacja Centrum PPP, Analiza wykonana na zlecenie Banku Gospodarstwa Krajowego.
Investment Support (2009). Raport podsumowujący pierwszy rok obowiązywania Ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym i Ustawy o koncesji na roboty budowlane lub usługi, Warszawa.
Investment Support (2010). Raport PPP w Polsce 2010 - Raport podsumowujący rynek partnerstwa publiczno-prywatnego w Polsce, Warszawa.
Investment Support (2011). Rynek PPP. 1 połowa 2011 r., Warszawa.
Kodeks cywilny - Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r., Dz.U. 1964, Nr 16, poz. 93 z późniejszymi zm.
Korbus B., Cieślak R., Zalewski D. (2013). Raport rynku PPP. Ocena obecnego stanu i perspektyw finansowego zaangażowania sektora prywatnego i publicznego w rozwój partnerstwa publiczno-prywatnego w Polsce, Konsorcjum: Fundacja Instytut Partnerstwa Publiczno-Prywatnego oraz Kancelaria Doradztwa Gospodarczego Cieślak i Kordasiewicz, Warszawa.
Korbus B., Strawiński M. (2009). Partnerstwo publiczno-prywatne. Nowa forma realizacji zadań publicznych, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa.
Korczyński T., Kozłowska A., Kozłowski K., Mednis A., Nowaczek A. (2010). Koncesja na roboty budowlane lub usługi a inne formy realizacji inwestycji publiczno-prywatnych, Warszawa.
Łyszek K., Domurat M. (2009). Uregulowania prawne dotyczące PPP oraz koncesji na roboty budowlane i usługi [w:] Partnerstwo publiczno-prywatne w praktyce. Przemyśl, przygotuj, przeprowadź (praca zbiorowa), Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa.
Moszoro M. (2005). Partnerstwo publiczno-prywatne w monopolach naturalnych w sferze użyteczności publicznej, Szkoła Główna Handlowa, Warszawa.
Najwyższa Izba Kontroli (2013). Informacja o wynikach kontroli: Realizacja przedsięwzięć w systemie partnerstwa publiczno-prywatnego, Warszawa,
http://www.nik. gov.pl/plik/id,4883,vp,6340.pdf (dostęp: 10.04.2014).
Odpowiedź I. Antoniszyn-Klik, podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki - z upoważnienia ministra, z dnia 14 sierpnia 2013 r. na interpelację nr 20018 w sprawie realizacji przedsięwzięć w oparciu o PPP (2013),
http://www.sejm.gov. pl/sejm7.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=05076A4F (dostęp:
15.04.2014).
Panasiuk A. (2009). Koncesja na roboty budowlane lub usługi Partnerstwo Publiczno-Prywatne, C.H. Beck, Warszawa.
Partnerstwo publiczno-prywatne w praktyce. Przemyśl, przygotuj, przeprowadź (praca zbiorowa), (2009). C.H. Beck, Warszawa.
Platforma Partnerstwa Publiczno-Prywatnego, www.ppp.gov.pl (dostęp: 25.03.2014).
Portal Urzędu Zamówień Publicznych, www.uzp.gov.pl (dostęp: 25.03.2014).
Public Finance Guidelines. PPP Toolkit (2004). European Bank for Reconstruction and Development, 30 January.
Public-Private Partnerships: Terms Related to Building and Facility Partnerships (1999).
Government Accounting Office, April 1999; http://www.ncppp.org/ppp- basics/types-of-partnerships/ (dostęp: 02.05.2014).
Str. 122 Bibliografia
PPPs in Developing Economies: Overcoming Obstacles to Private Sector Participation (2007). DEPFA BANK, Dublin.
Raport o partnerstwie publiczno-prywatnym w Polsce, red. J. Hausner (2013). Centrum PPP, Warszawa.
Raport. PPP dziedziny, korzyści, bariery oczami przedstawicieli sektora publicznego i prywatnego (2007-2011) (2011). Katowice, www.ppportal.pl (dostęp: 4.04.2014).
Raport samorządowy PPP (2011). Wydanie specjalne Forum PPP nr 2 (15).
Renda A., Schrefler L. (2006). Public-Private Partnerships. Models and Trends in the European Union, European Parlament, IP/A/IMC0/SC/2005-161.
Wspieranie partnerstwa publiczno-prywatnego przez Ministra Gospodarki i Ministra Rozwoju Regionalnego, rozdział 3.2.10 [w:] Najwyższa Izba Kontroli (2013). Informacja o wynikach kontroli. Realizacja przedsięwzięć w systemie partnerstwa
publiczno-prywatnego, Warszawa, http://www.nik.gov. pl/plik/id,4883,vp,6340.pdf (dostęp:
10.04.2014).
Wytyczne dotyczące udanego Partnerstwa Publiczno-Prywatnego (2003). (Guidelines for Successful Public Private Partnerships), Komisja Europejska.
Urząd Miasta Sopotu,
http://sopot.pl/eGmina/pl/cityzone/Dla_przedsiebiorczych/ Inwestycje_planowane/modules/
pages/0001.html (dostęp: 10.04.2014).
Ustawa o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym z dnia 27 października 1994 r., Dz.U. 2004, Nr 256, poz. 2571.
Ustawa o gospodarce komunalnej z dnia 10 grudnia 1996 r., Dz.U. 1997, Nr 9, poz. 43.
Ustawa o koncesji na roboty budowlane lub usługi z dnia 9 stycznia 2009 r., Dz.U. z 2009 r., Nr 19, poz. 101 ze zm.
Ustawa o partnerstwie publiczno-prywatnym z dnia 19 grudnia 2008 roku, Dz.U. z 2009 r., Nr 19, poz. 100 ze zm.
Ustawa o partnerstwie publiczno-prywatnym z dnia 28 lipca 2005 r., Dz.U., Nr 169, poz.
1420.
Ustawa Prawo zamówień publicznych z dnia 29 stycznia 2004 r., Dz.U. z 2013 r., poz.
907, 984, 1047 i 1473 oraz z 2014 r. poz. 423 - stan prawny na dzień 16 kwietnia 2014 r.
Yescombe E.R. (2008). Partnerstwo publiczno-prywatne: zasady wdrażania i finansowania, Wolters Kluwer Polska, Kraków.
Zaremba P., Co to jest partnerstwo publiczno-prywatne, Fundusze Europejskie szansą rozwoju PPP w Polsce, www.centrum-ppp.pl (dostęp: 15.04.2014).
Zielona Księga w sprawie partnerstw publiczno-prywatnych i prawa wspólnotowego w zakresie zamówień publicznych i koncesji (2004), Komisja Wspólnot Europejskich, Bruksela, 30.04.2004 r., COM 327.
Zysnarski J. (2003). Partnerstwo publiczno-prywatne teoria i praktyka, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Gdańsk.
Przypisy oksfordzkie
Przypis 1. Pogłębione informacje na temat jednostek PPP, zapisów ustawowych,
procedur, weryfikacji korzystności, strategii implementacji PPP, wsparcia finansowego w wybranych krajach na świecie zawiera zrealizowana w 2011 roku przez Fundację Centrum PPP analiza rozwiązań instytucjonalno-prawnych w 16 krajach Europy i 6 krajach
pozaeuropejskich (zob. Instytucje promocji i rozwoju PPP…, 2011). Wróć do treści głównej.
Przypis 2. Za jedną z kluczowych zalet PPP w porównaniu z prywatyzacją usług publicznych Komisja Europejska uznała pozostawienie po stronie publicznej
odpowiedzialności za poziom świadczonych usług (zob. szerzej w: Zielona Księga…, 2004, s. 5). Wróć do treści głównej.
Przypis 3. Szerokie, przekrojowe opracowanie problemu rozwoju PPP w wybranych krajach Europy i świata w świetle danych statystycznych można znaleźć w: Herbst, Jadach-Sepioło, 2012b, s. 35-61; Fundacja Centrum PPP, 2011 oraz http://www.centrum-ppp.pl/na-swiecie. Wróć do treści głównej.
Przypis 4. Zob. szerz. Baza projektów PPP Ministerstwa Gospodarki:
www.bazappp.gov.pl; dane Platformy Partnerstwa Publiczno-Prywatnego; www.ppp.gov.pl oraz dane Portalu Urzędu Zamówień Publicznych: www.uzp.gov.pl i Biuletynu Zamówień Publicznych. Wróć do treści głównej.
Przypis 5. Wymienione modele to nie jedyne rozwiązania partnerstwa
publiczno-prywatnego stosowane na świecie, ale najczęściej występujące. Praktyka w tym zakresie podpowiada wiele rozmaitych ścieżek nawiązywania tego rodzaju współpracy
gospodarczej. W literaturze przedmiotu tego typu przedsięwzięcia klasyfikuje się,
wykorzystując skrót od pierwszych liter angielskich określeń zadań, za które w projekcie odpowiedzialny jest podmiot prywatny lub koncesjonariusz, na przykład: model DB: Design - Build, model DBM: Design - Build - Maintain, model DBO: Design - Build - Operate, model BTO: Build - Transfer - Operate, model BOT: Build - Operate - Transfer, model BOOT: Build - Own - Operate - Transfer, model BOO: Build - Own - Operate, model BTL:
Build - Transfer - Lease. W skrótach opisujących rodzaj modelu najczęściej nie jest uwzględniona kwestia finansowania, bo obowiązek ten spoczywa zazwyczaj na stronie prywatnej jako typowa cecha PPP (zob. między innymi: Wytyczne…, 2003; propozycje modeli The National Council for Public-Private Partnerships, w: Public-Private
Partnerships…, 1999). Wróć do treści głównej.
Przypis 6. Zob. baza projektów PPP, Fundacja Centrum PPP, http://www.centrum-ppp.pl (dostęp: 25.03.2014). Wróć do treści głównej.
Przypis 7. Zob. szerzej: baza projektów hybrydowych 2007-2013,
www.ppp.gov.pl/Laczenie/stro ny/Baza_projektow_hybrydowych.aspx (dostęp:
25.03.2014). Wróć do treści głównej.
Przypis 8. Zob. szczegółowe dane można znaleźć w Portalu Urzędu Zamówień Publicznych: www. uzp.gov.pl i w Biuletynie Zamówień Publicznych. Wróć do treści głównej.
Przypis 9. Zob. Baza projektów PPP Ministerstwa Gospodarki,
http://www.bazappp.gov.pL/proje ct_base/ (dostęp: 25.03.2014). Wróć do treści głównej.
Przypis 10. Pogłębioną analizę regulacji prawno-instytucjonalnych z uwypukleniem kontrowersyjnych i niejasnych kwestii można znaleźć w: Herbst, Jadach-Sepioło, 2012a.
Wróć do treści głównej.
Przypis 11. Jest to konsekwencją wymogów regulacji bankowych Bazylea 3. Mianem Bazylei lub porozumienia bazylejskiego określa się zespół regulacji dotyczących wymogów kapitałowych i zarządzania ryzykiem w banku działającym transgranicznie, służących wzmocnieniu stabilności banków i zwiększeniu gwarancji bezpieczeństwa środków, tym samym ugruntowaniu dobrej kondycji rynku bankowego. Bazylea 3 wprowadza instytucję dodatkowego buforu kapitałowego, którego rolą będzie absorpcja strat przez banki w okresie kryzysów i napięć ekonomicznych. Banki uznane za najważniejsze muszą się liczyć ze zwiększeniem wymogów kapitałowych, ponieważ jako strategiczne powinny się legitymować większą niż przeciętna absorpcją strat (zob. szerzej: Basel 3…, 2010. Wróć do treści głównej.
Przypis 12. www.dnb.pl/pl/branze-i-sektory/sektor-publiczny/ (dostęp: 15.05.2014). Wróć do treści głównej.
Przypis 13. Więcej informacji na ten temat można uzyskać pod adresem:
www.eib.org/epec/ (dostęp: 24.04.2014). Wróć do treści głównej.
Przypis 14. Zob. szerzej:
http://sopot.pl/eGmina/pl/cityzone/Dla_przedsiebiorczych/Inwestycje_ planowane/modules/
pages/0001.html (dostęp: 15.05.2014). Wróć do treści głównej.
Przypisy harvardzkie
Przypis 1. Brzozowska K. (2010). Partnerstwo publiczno-prywatne w Europie, CeDeWu, Warszawa. Wróć do treści głównej.
Przypis 2. Cenkier A. (2009). Partnerstwo publiczno-prywatne jako metoda wykonywania zadań publicznych, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Warszawa, s. 44-51;
Yescombe E.R. (2008). Partnerstwo publiczno-prywatne: zasady wdrażania i finansowania, Wolters Kluwer Polska, Kraków, s. 21-22; Brzozowska K. (2010).
Partnerstwo publiczno-prywatne w Europie, CeDeWu, Warszawa, s. 21; Partnerstwo publiczno-prywatne w praktyce. Przemyśl, przygotuj, przeprowadź (praca zbiorowa), (2009). C.H. Beck, Warszawa; Moszoro M. (2005). Partnerstwo publiczno-prywatne w monopolach naturalnych w sferze użyteczności publicznej, Szkoła Główna Handlowa, Warszawa, s. 49; Zysnarski J. (2003). Partnerstwo publiczno-prywatne teoria i praktyka, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Gdańsk, s. 9; Bleja A. (2010). Partnerstwo publiczno-prywatne w administracji publicznej, „Acta Universitatis Lodziensis, Folia Oeconomica”, nr 243, s. 58. Wróć do treści głównej.
Przypis 3. Moszoro M. (2005). Partnerstwo publiczno-prywatne w monopolach naturalnych w sferze użyteczności publicznej, Szkoła Główna Handlowa, Warszawa, s. 47. Wróć do treści głównej.
Przypis 4. Eurostat (2010). Podręcznik deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych. Implementacja ESA 95, Luxemburg, s. 2. Wróć do treści głównej.
Przypis 5. Zielona Księga w sprawie partnerstw publiczno-prywatnych i prawa
wspólnotowego w zakresie zamówień publicznych i koncesji (2004), Komisja Wspólnot Europejskich, Bruksela, 30.04.2004 r., COM 327, s. 4; Wytyczne dotyczące udanego Partnerstwa Publiczno-Prywatnego (2003). (Guidelines for Successful Public Private Partnerships), Komisja Europejska, s. 16. Wróć do treści głównej.
Przypis 6. Renda A., Schrefler L. (2006). Public-Private Partnerships. Models and Trends in the European Union, European Parlament, IP/A/IMCO/SC/2005-161, s. 2. Wróć do treści głównej.
Przypis 7. Europejski Bank Inwestycyjny (2004). Rola EBI w Partnerstwach publiczno-prywatnych, lipiec, s. 1. Wróć do treści głównej.
Przypis 8. Public Finance Guidelines. PPP Toolkit (2004). European Bank for Reconstruction and Development, 30 January, s. 2. Wróć do treści głównej.
Przypis 9. Infrastructure & Public Finance Ratings (2005). Standard&Poor’s PPP Credit Survey 2005 r., s. 5. Wróć do treści głównej.
Przypis 10. Yescombe E.R. (2008). Partnerstwo publiczno-prywatne: zasady wdrażania i finansowania, Wolters Kluwer Polska, Kraków, s. 19-20. Wróć do treści głównej.
Przypis 11. Zysnarski J. (2003). Partnerstwo publiczno-prywatne teoria i praktyka, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Gdańsk, s. 9. Wróć do treści głównej.
Przypis 12. Korbus B., Strawiński M. (2009). Partnerstwo publiczno-prywatne. Nowa forma realizacji zadań publicznych, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa, s. 14.
Wróć do treści głównej.
Przypis 13. Moszoro M. (2005). Partnerstwo publiczno-prywatne w monopolach
naturalnych w sferze użyteczności publicznej, Szkoła Główna Handlowa, Warszawa, s. 49.
Wróć do treści głównej.
Przypis 14. Zaremba P., Co to jest partnerstwo publiczno-prywatne, Fundusze Europejskie szansą rozwoju PPP w Polsce, www.centrum-ppp.pl (dostęp: 15.04.2014). Wróć do treści głównej.
Przypis 15. Herbst I., Jadach-Sepioło A., Marczewska E. (2012b). Raport z badania wśród wybranych podmiotów publicznych sporządzony na potrzeby Analizy potencjału
podmiotów publicznych i przedsiębiorstw do realizacji projektów partnerstwa publiczno-prywatnego, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa, s. 15. Wróć do treści głównej.
Przypis 16. Najwyższa Izba Kontroli (2013). Informacja o wynikach kontroli: Realizacja przedsięwzięć w systemie partnerstwa publiczno-prywatnego, Warszawa,
http://www.nik.gov.pl/plik/id,4883,vp,6340.pdf (dostęp: 10.04.2014), s. 10. Wróć do treści głównej.
Przypis 17. Raport samorządowy PPP (2011). Wydanie specjalne Forum PPP nr 2 (15).
Wróć do treści głównej.
Przypis 18. Investment Support (2009). Raport podsumowujący pierwszy rok
obowiązywania Ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym i Ustawy o koncesji na roboty budowlane lub usługi, Warszawa; Investment Support (2010). Raport PPP w Polsce 2010 - Raport podsumowujący rynek partnerstwa publiczno-prywatnego w Polsce, Warszawa;
Investment Support (2011). Rynek PPP. 1 połowa 2011 r., Warszawa; Herbst I.,
Jagusztyn-Krynicki T., Szewczyk P. (2013). Raport PPP w Polsce 2012, Raport Fundacji Centrum PPP, www.centrum-ppp.pl (dostęp: 26.04.2014); Korbus B., Cieślak R., Zalewski D. (2013). Raport rynku PPP. Ocena obecnego stanu i perspektyw finansowego
zaangażowania sektora prywatnego i publicznego w rozwój partnerstwa
publiczno-prywatnego w Polsce, Konsorcjum: Fundacja Instytut Partnerstwa Publiczno-Prywatnego oraz Kancelaria Doradztwa Gospodarczego Cieślak i Kordasiewicz, Warszawa. Wróć do treści głównej.
Przypis 19. Herbst I., Jadach-Sepioło A. (2012b). Raport z analizy danych zastanych, sporządzony na potrzeby Analizy potencjału podmiotów publicznych i przedsiębiorstw do realizacji projektów partnerstwa publiczno-prywatnego, Polska Agencja Rozwoju
Przedsiębiorczości, Warszawa, s. 109. Wróć do treści głównej.
Przypis 20. Cieślak R. (2009). PPP czy koncesja?, „Builder”, nr 09, s. 20-21; Łyszek K., Domurat M. (2009). Uregulowania prawne dotyczące PPP oraz koncesji na roboty
budowlane i usługi [w:] Partnerstwo publiczno-prywatne w praktyce. Przemyśl, przygotuj, przeprowadź (praca zbiorowa), Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa, s. 17. Wróć do treści głównej.
Przypis 21. Korczyński T., Kozłowska A., Kozłowski K., Mednis A., Nowaczek A. (2010).
Koncesja na roboty budowlane lub usługi a inne formy realizacji inwestycji publiczno-prywatnych, Warszawa; Gonet W. (2009). Komentarz do Ustawy o koncesji na roboty budowlane lub usługi. Wzór umów i pism, LexisNexis, Warszawa; Panasiuk A. (2009).
Koncesja na roboty budowlane lub usługi Partnerstwo Publiczno-Prywatne, C.H. Beck, Warszawa. Wróć do treści głównej.
Przypis 22. Raport samorządowy PPP (2011). Wydanie specjalne Forum PPP nr 2 (15);
Herbst I., Jadach-Sepioło A., Marczewska E. (2012a). Raport z badania wśród polskich przedsiębiorców sporządzony na potrzeby Analizy potencjału podmiotów publicznych i przedsiębiorstw do realizacji projektów partnerstwa publiczno-prywatnego, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa; Herbst I., Jadach-Sepioło A., Marczewska E.
(2012b). Raport z badania wśród wybranych podmiotów publicznych sporządzony na
(2012b). Raport z badania wśród wybranych podmiotów publicznych sporządzony na