Projektując nowy budynek lub mo-dernizując istniejący obiekt kubatu-rowy, należy przed podjęciem decyzji o wydatkach przeprowadzić rzetelną kalkulację kosztów. Podejmując takie decyzje, warto pamiętać, że ciepło
„ucieka” z domu najczęściej przez:
■ dach – od 15% do 25%,
■ ściany – od 20% do 35%,
■ wentylację – od 10% do 40%,
■ okna – od 15% do 25%,
■ podłogę – od 5% do 10%.
W projektowaniu domów często wy-korzystuje się ekologiczne i energo-oszczędne kotły grzewcze, których praca obniża rachunki za ogrzewanie i sprzyja ochronie środowiska. Kocioł grzewczy musi być wspierany rozwią-zaniami konstrukcyjnymi. Projektanci domów energooszczędnych stawiają na izolację przegród zewnętrznych, eliminującą mostki termiczne.
W istniejących budynkach oprócz wy-miany stolarki okiennej należy doko-nać docieplenia ścian zewnętrznych.
Ponad 30% traconego w budynku ciepła przenika przez ściany, które nie są docieplone. Warto pamiętać, że ściana jednowarstwowa na-wet o najlepszych parametrach termicznych ma nawet sześć razy
gorsze właściwości termoizola-cyjne od najlepszych na rynku materiałów termoizolacyjnych.
Badania wykazują, że przez izolację termiczną z wełny mineralnej lub styropianu przenika ok. 20 razy mniej ciepła niż przez warstwy z betonu. Dlatego warto ocieplać stare ściany mające nawet takie roz-wiązania, jak „pustka powietrzna”
w kanałach przemurowywanych co kilka warstw ze względów konstruk-cyjnych. Istotny jest też fakt, że jest to sposób na podniesienie walorów estetycznych nieruchomości.
Istotnym elementem współodpowie-dzialnym za zużycie energii jest za-projektowanie otoczenia budynków mieszkalnych zwłaszcza w zespołach obiektów wolno stojących, mających wspólną przestrzeń „półpubliczną”
w postaci np. placów zabaw, placów rekreacyjnych lub miejsc określanych jako budynki garażowe zlokalizowane poniżej poziomu terenu. Zagospo-darowane dachy urządzoną zielenią tworzą swoisty klimat środowiskowy, a zarazem ich eksploatacja związana jest z zapewnieniem podlewania wodą deszczową zgromadzoną w specjalnie do tego celu zaprojektowanych zbior-nikach.
Ważne znaczenie dla właściwego gospodarowania ciepłem mają okna – ich wielkość, a szczególnie izolacyj-ność, pomijając umieszczenie w bryle budynku. Przez nieszczelne lub zbyt duże okna „pozbywamy się” nawet 30% ciepła. W istniejących budynkach należy zatem stosować uszczelnienie okien lub wymienić je na nowocze-sne (szczelne), co jest właściwie nie-zbędne podczas ocieplania budynku.
Straty ciepła można również ograni-czyć przez zamontowanie okiennic i rolet zewnętrznych, zamykanych na noc. Warto pamiętać też, że im więcej okien znajduje się w pomieszczeniu, tym większe jest jego zapotrzebowanie na ciepło. Okna dachowe we współ-czesnych rozwiązaniach pozwalają na osiąganie dobrych współczynników izolacyjności, zatem ich stosowanie w budownictwie energooszczędnym staje się powszechną praktyką. Istotą lokalizacji tych okien jest ich odpo-wiednie sytuowanie względem siebie, aby eliminować mostki termiczne na połączeniu pojedynczych okien w duże wieloelementowe powierzchnie.
Instalacje centralnego ogrzewa-nia w starych domach jednorodzin-nych są często rozregulowane, a rury zarośnięte osadami. Instalacje bez zaworów termostatycznych nie dają możliwości regulowania temperatur w poszczególnych pomieszczeniach budynku. Cała instalacja pracuje jednakowo, w niezamieszkanych po-mieszczeniach temperatura jest zbyt wysoka i nie dostosowuje się do zmie-niających się warunków pogodowych.
Modernizując instalację centralnego ogrzewania, warto zacząć od wymia-ny rur – najczęściej nieobudowawymia-nych i zarośniętych wewnątrz kamieniem kotłowym i innymi osadami – roz-prowadzających energię po domu.
Następnym krokiem jest instalacja grzejników odpowiednich do zapo-trzebowania na ciepło, które należy wyposażyć w zawory termosta-tyczne, a za każdym grzejnikiem zainstalować matę ekranową.
Fot. FORMO 3 ARCHITEKCI
t e c h n o l o g i e
Fot. 6 Wykorzystanie zieleni w przestrzeni półpublicznej; zagospodarowanie dachu nad garażem wspól-nym dla kilku budynków mieszkalnych na osiedlu strzeżowspól-nym
Jednym z przykładów automatyki we współczesnych domach indywidual-nych i wielorodzinindywidual-nych mającej na celu oszczędzanie energii jest stoso-wanie regulatora pogodowego (tzw.
automatyka pogodowa), który reguluje dostarczanie ciepła do ca-łego budynku. Regulator pogodowy ogranicza ilość ciepła dostarczanego do całego budynku, sterując dosta-wą ciepła do budynku w zależności od temperatury zewnętrznej. Gdy temperatura zewnętrzna wzrasta, urządzenie automatycznie ogra-nicza dopływ ciepła do budynku.
W okresach przejściowych (np. wio-sną) automatyka pogodowa może nawet wyłączać ogrzewanie w bu-dynku w dzień, kiedy temperatura jest wysoka, a włączać w nocy, gdy temperatura zewnętrzna spada. Taka regulacja zapewnia mieszkańcom komfort, zapobiega wychładzaniu i nadmiernemu zawilgoceniu obiek-tu, a jednocześnie pozwala unik-nąć przegrzania i niepotrzebnych kosztów.
Przy stosowaniu automatyki pogo-dowej wskazany jest również mon-taż zaworów termostatycznych.
W tym przypadku zawory termo-statyczne służą do ograniczania zużycia ciepła w poszczególnych pomieszczeniach.
Wnioski
Sektor budownictwa został zidenty-fi kowany przez Unię Europejską jako jeden z rynków o największym poten-cjale, jeśli chodzi o ograniczanie zuży-cia energii. Ekologiczne technologie przyczyniają się do stosunkowo du-żego ograniczenia wykorzystania za-sobów energii przy relatywnie małych kosztach redukcji emisji CO2. Techno-logie te czynią wyższymi początkowe koszty (budowy) zielonych budynków, są jednak opłacalne z punktu widzenia całego cyklu życia budynku.
Upodobania lub zwyczaje dotąd domi-nujące w zakresie korzystania ze źródeł energii się zmieniają. Czasem ludzie nie potrzebują wielkich zachęt albo restryk-cyjnych przepisów, by zmienić swoje za-chowania. Richard Thaler i Cass Sunstein, dwaj profesorowie posługujący się wy-nikami ekonomii behawioralnej, powie-dzieliby pewnie „wystarczy szturchnię-cie”. W przypadku zielonych budynków wymóg podawania do wiadomości publicznej informacji o efektywno-ści energetycznej budynku, jak np.
w Wielkiej Brytanii w odniesieniu do budynków użyteczności publicz-nej, może zmienić zachowanie ludzi w większym stopniu niż jakiekol-wiek przepisy, a użytkowników bu-dynków zachęcić do ekonomicznej ich eksploatacji.
Przepisy UE prawdopodobnie wpro-wadzą wymóg budowania od 2021 r.
wyłącznie budynków wysoce energo-oszczędnych oraz wyższe normy efek-tywności energetycznej dla budyn-ków już istniejących. Rolą ośrodbudyn-ków nauki będzie edukowanie w kierunku poznania, popularyzacji oraz rozwo-ju technik i technologii niskoenerge-tycznych, a kształcenie specjalistów branży budowlanej będzie ukierunko-wane na tworzenie modelu zinte-growanego projektowania ener-getycznego. Inżynier budownictwa w przyszłości będzie to „specjalista zintegrowany”.
Bibliografia
1. J. Adamczyk, Rola terenów zielonych w łagodzeniu niekorzystnych skutków procesu urbanizacyjnego, praca zbio-rowa pod red. J. Słodczyka, Przemiany struktury przestrzennej miast w sferze funkcjonalnej i społecznej, Wyd. Uniwer-sytetu Opolskiego, 2004.
2. J. Adamowski, Dom energooszczędny czy pasywny? Analiza opłacalności, „Izo-lacje”, nr 11/12, 2007.
3. Mały rocznik statystyczny Polski. Zakład Wydawnictw Statystycznych, Warszawa 2009.
4. S. Pietruszko, Odnawialne źródła energii krajów Unii Europejskiej i USA, Akade-mia Górniczo-Hutnicza, materiały dy-daktyczne dla studiów podyplomowych Odnawialne Zasoby i Źródła Energii, Kra-ków 2004.
5. W. Sarosiek, Eksploatacja jednorodzinne-go budynku enerjednorodzinne-gooszczędnejednorodzinne-go poło-żonego w północno-wschodniej Polsce, Akademia Górniczo-Hutnicza, materiały dydaktyczne dla studiów podyplomo-wych Odnawialne Zasoby i Źródła Ener-gii, Kraków 2009.
6. E. Szczechowiak, Podejście zintegrowane w projektowaniu budynków współcze-snych, Inżynieria Środowiska 2009.
7. Dyrektywa Parlamentu Europejskie-go i Rady 2010/31/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki ener-getycznej budynków.
Fot. archiwum Optigruen
a r t y k u ł sp o n so r o w a n y
kwiecień 13 [105]
stanie materiałów izolacyjnych o możliwie niskich współczynnikach przewodzenia ciepła, połączenie ich ze sprawdzonymi wyrobami chemii budowlanej oraz elemen-tami gwarantującymi spójność systemu, podnoszącymi jego trwałość, eliminującymi jednocześnie mostki termiczne, uzyskuje się długowieczne realizacje.
Wśród produktów Sto przeznaczonych do domów energooszczędnych należy w pierw-szej kolejności wymienić:
■ StoTherm Classic – pierwszy na naszym rynku system z bezcementową masą zbro-jącą; obok ekstremalnie wysokiej odpor-ności mechanicznej zapewnia znaczące przyspieszenie prac wykonawczych;
■ StoTherm Classic MW – unikatowy sys-tem z izolacją termiczną z wełny mineral-nej oraz bezcementową masą zbrojącą i bogatym wachlarzem wypraw tynkar-skich (m.in. akrylowymi, z Lotus Effect®), niepalny, z ekstremalnie wysoką odporno-ścią mechaniczną;
■ StoVentec – systemy elewacji wentylo-wanych, dostępne jako rozwiązania bez-spoinowe oraz panelowe, wykończone szkłem, kamieniem lub tynkiem;
■ StoTherm Resol Plus – system ocieple-niowy wykorzystujący płyty termoizolacyj-ne o współczynniku przewodzenia ciepła 0,022 W/m·K.
Wymienione wyżej rozwiązania, jak również wiele innych dostępnych w ofercie Sto, uzu-pełniane są składnikami mającymi istotny wpływ na znaczące obniżenie zapotrzebo-wania na energię niezbędną do ogrzezapotrzebo-wania Stały wzrost kosztów energii oraz wysoka
emisja dwutlenku węgla to zagadnienia, które od lat zmuszają do głębokiej refl eksji.
Chęć poprawy warunków bytowych oraz ograniczenia kosztów na ich ogrzewanie już od wielu lat stymulowała działania zmierzające do poprawy komfortu cieplno--wilgotnościowego mieszkań m.in. poprzez ocieplanie zewnętrznych ścian budynków.
Przyjmowane rozwiązania nie zawsze jed-nak były efektywne i perspektywiczne.
Obecne zmiany przepisów zarówno na poziomie europejskim, jak i krajowym po-wodują, że nie tylko zdrowy rozsądek inwe-stora, ale też odpowiedzialność projektanta każą stosować sprawdzone rozwiązania, a jednocześnie takie, które spełnią najwyż-sze standardy w zakresie termoizolacyjności przez długie lata.
Rozwiązania fi rmy Sto to systemy stosowa-ne z powodzeniem na wielu kontystosowa-nentach i w wielu krajach. W Europie sprawdziły się zarówno w południowych krajach, takich jak Włochy czy Hiszpania, gdzie dużą wagę przykłada się do ochrony przed wysokimi temperaturami w lecie, jak i w surowych klimatach państw skandynawskich, gdzie priorytetem jest ochrona przed niską tem-peraturą.
Wysoką izolacyjność termiczną ścian – nie-zbędny atrybut budynków energoosz-czędnych – uzyskuje się z reguły poprzez zastosowanie bardzo grubych warstw ter-moizolacji. W przypadku rozwiązań Sto, po-przez połączenie odpowiednio dobranych, wysokojakościowych składników, wykorzy-mgr inż. Wojciech Szczepański