Praca z arkuszem

Po wywołaniu aplikacji Excel mamy do dyspozycji arkusz, elektroniczną tabelę, z wyróŜnionymi kolumnami i wierszami.

Na przecięciu kolumn i wierszy istnieją komórki do których moŜemy wpisywać nie tylko liczby i teksty, jak w tabelach zwykłego edytora tekstu lecz takŜe wyraŜenia przedstawiające operacje arytmetyczne.

Kolumny arkusza opisane są literami w ten sposób, Ŝe początkowe kolumny opisane są pojedynczymi literami A, B, ..., Z, a następnie dwoma literami AA, AB, AC, ... , AZ i dalej BA, BB, BC, ... , BZ, aŜ do kolumny IV. Wiersze ponumerowane są kolejno od 1 do 65536.

Aby wskazać komórkę wpisujemy jej adres. Adres składa się z nazwy kolumny i numeru wiersza, na przecięciu których leŜy wskazywana komórka. Np. komórka w lewym górnym rogu arkusza ma adres A1, bo leŜy na przecięciu kolumny A i wiersza 1; komórka na przecięciu kolumny C i wiersza 5 ma adres C5.

Zapis C5 jest tzw. adresem względnym. Adres względny komórki charakteryzuje się tym, Ŝe ulega zmianie przy kopiowaniu wzorów pomiędzy komórkami. Natomiast adres bezwzględny komórki nie ulega zmianie podczas kopiowania formuł. Adres bezwzględny zapisujemy uŜywając znaku dolara ($). np. zapis $C$5 oznacza, ze ani kolumna (C) ani wiersz (5) nie ulegnie zmianie podczas kopiowania; zapis $C5 oznacza blokowanie na zmianę tylko adresu kolumny, zapis C$5 oznacza blokadę tylko adresu wiersza.

Prostokątną grupę komórek nazywamy zakresem. Zakres identyfikujemy wskazując adres komórki leŜącej w jego lewym górnym i prawym dolnym rogu, oddzielając je dwukropkiem, np. komórki A3, A4, A5, B3, B4, B5, C3, C4, C5 tworzą zakres A3:C5. Na zakresach komórek moŜemy wykonywać róŜne operacje, np. moŜemy obliczać sumę wartości znajdujących się w komórkach zakresu, zakres moŜemy sortować, kasować wypełniać automatycznie lub sporządzić wykres.

Wprawdzie Excel posiada bardzo wiele wbudowanych funkcji własnych, ale jeśli jakieś działa nie mogą być zrealizowane za ich pomocą tworzymy (piszemy lub rejestrujemy) własne makro-programy, tzw.

Strona 180180180180

makra, które umieszczane są w specjalnych arkuszach zwanych arkuszami kodu. Językiem makr jest Visual Basic dla aplikacji (VBA).

Okno aplikacji

Po wywołaniu Excel zgłasza się typowym oknem aplikacji systemu Windows (rysunek 3.1).

Rysunek 3.1. Okno aplikacji

W oknie tym wyróŜniamy charakterystyczne jego elementy: pasek tytułu, pasek Menu, pasek Standardowy, pasek Formatowania, pasek Formuły, pasek Stanu. Zasadniczą część okna stanowi siatka arkusza.

Paski wywołujemy z menu sekwencją Widok, Paski narzędzi, a następnie zaznaczamy wymagany pasek narzędzi. Zasadniczo paski umieszczane są u góry okna aplikacji lecz moŜemy je rozmieszczać dowolnie chwytając i przeciągając myszą.

Aby uczynić prace z arkuszem kalkulacyjny jeszcze wygodniejszą wyposaŜono go w seryjnie zgłaszające się okna dialogowe, tzw.

kreatory, prowadzące uŜytkownika krok po kroku przez całą procedurę, np. poprzez procedurę budowania wykresu.

Praca z komórkami

Aby wpisać dane do komórki musimy ją wskazać (wybrać). Na rysun-ku 3.1. komórką wskazaną jest komórka A1. Wskazana komórka otoczona jest wyróŜnieniem - pogrubieniem. WyróŜnienie moŜemy prze-mieszczać po siatce arkusza posługując się takŜe klawiszami nawigacyj-nymi (klawisze ze strzałkami oraz klawisze Home, End, PgUp, PgDn).

Adres komórki wybranej wyświetlany jest na lewym skraju paska Formuły w Polu nazwy, rysunek 3.1.

Strona 181181181181 Dowolna komórkę moŜemy wyróŜnić takŜe po wciśnięciu klawisza F5 i wpisaniu w oknie dialogowym adresu komórki.

Podczas wpisywania danych do komórki, wpisywane znaki pojawiają się w komórce i na pasku formuły. Na pasku formuły pojawiają się takŜe trzy przyciski . Przyciski te maja następujące działania:

X – anuluj - wycofanie akcji, to samo działanie uzyskamy wciskając klawisz <Esc>,

√

√√√ – akceptacja - taka sama akcja jak po wciśnięciu klawisza <Enter>,

=

Po wpisaniu danych do komórki arkusza naciskamy klawisz <Enter> lub klikamy myszą przycisk √√√√ na pasku formuły. Anulowanie wpisywania uzyskujemy naciskając klawisz <Esc> lub klikając myszą przycisk X.

Aby dokonać edycji zawartości komórki arkusza musimy tę komórkę uczynić komórką aktywną, a następnie wprowadzić arkusz w stan edycji, na jeden z trzech sposobów:

• wciskając klawisz F2,

• klikając 1 raz na pasku formuły,

• dwa razy klikając komórkę arkusza.

Wprowadzony tekst moŜemy formatować (nadając mu odpowiednie atrybuty). Gdy tekst jest zbyt długi, w stosunku do szerokości kolumny, moŜna wybrać opcję "zawijania" w komórce sekwencją z rozwijalnego menu: Format, Komórki... i w otwartym oknie dialogowym Formatuj komórki, w zakładce Wyrównanie zaznaczając kratkę: Zawijaj tekst.

Zmianę szerokości kolumny moŜemy wykonać

• myszą:

Ustawić wskaźnik myszy na krawędzi oddzielającej kolum-ny, na listwie z oznaczeniami kolumn (proszę zwrócić uwa-gę na zmianę kształtu kursora myszy) i trzymając wciśnięty lewy klawisz myszy rozciągnąć kolumnę do wymaganej sze-rokości, lub ustawić wskaźnik myszy na krawędzi oddzie-lającej kolumny, na listwie z oznaczeniami kolumn i kliknąć 2 razy - szerokość kolumny dopasuje się automatycznie do najszerszej zawartości.

Strona 182182182182

• z menu:

Wybrać opcję: Format, Kolumna, Szerokość i w oknie dialogowym wstawić wymaganą szerokość kolumny (np.

zmienimy z domyślnej wartości 8.43 na 12), a następnie potwierdzić klawiszem OK.

Wstawianie nowej kolumny przed istniejącą kolumną: Ustawiamy kursor w kolumnie, przed którą chcemy wstawić nową kolumnę i wybieramy opcje z menu: Wstaw, Kolumny.

Przenoszenie i kopiowanie wykonywane jest według podobnego algoryt-mu. Najpierw musimy umieścić zawartość zaznaczonego obszaru w Schowku, a następnie wstawić tę zawartość ze Schowka do wskazanej lokalizacji.

Wypełnianie obszaru komórek:

Komórki arkusza moŜemy wypełnić następującymi czterema metodami:

1. Poprzez wczytanie uprzednio przygotowanego arkusza (opcje:

Plik, Otwórz, a następnie z okna dialogowego, wybranie napędu, katalogu i nazwy arkusza).

2. Poprzez wczytanie pliku ASCII (opcje: Plik, Otwórz, i dalej z okna dialogowego wybranie napędu, katalogu i nazwy pliku

*.txt), i poprzez kolejne okna dialogowe Kreatora importu tekstu określenie parametrów importowanego pliku

3. Wprowadzenie danych z klawiatury.

4. Wypełnienie kolejnych komórek w kolumnie liczbami o określonej wartości początkowej i kroku poprzez polecenia z menu (Edycja, Wypełnij, Serie danych) lub wpisując dwie kolejne (rosnące lub malejące) dane do dwóch sąsiednich komórek arkusza, zaznaczając je i przeciągając za uchwyt wypełnienia.

Strona 183183183183

3.3. Przykłady zastosowania