Problemy wyspy 1 Zaśmiecenie

Zauważalnym problemem opisywanej wyspy są śmieci. Wybierając się na plaże w mieście Kuta, spodziewać się można kąpieli pośród plastikowych odpadów i kawałków drewna. Na piasku również zalegają ich sterty. Wszystko zależy jeszcze od pory dnia. Rano plaża jest posprzątana, następuje odpływ, można wykorzystać ten czas na kąpiel w czystej wodzie. Jest to najlepszy moment na relaksowanie się wśród szumu fal. Popołudniu, gdy prądy niosą ze sobą rzesze odpadów, spędzanie czasu w morzu staje się nieprzyjemne i nawet niebezpieczne, gdy pływa się koło sporych kawałków drewna niesionych niekiedy ze sporą prędkością. Poza popołudniowym zaśmieceniem, wypoczynek plażowy zakłócany jest niestety przez natrętnych sprzedawców. Ciężko w pełni doświadczać odprężenia, gdy co chwila ktoś podchodzi i próbuje sprzedać marnej jakości okulary, pamiątki czy oferuje niepewny masaż.

Winę za ten stan rzeczy ponosi wyrzucanie śmieci do rzek, przez brak społecznego uświadomienia na temat zanieczyszczenia. Problem będzie się pogłębiał, jeżeli sytuacja pozostanie bez zmian. Im więcej ludzi, tym więcej zanieczyszczeń i odpadów, a na Bali ludzi nie ubywa.

Rys.1. Plaża w mieście Kuta.

2.2 Problemy z transportem

Kuta jest miastem położonym niedaleko lotniska, miejscowością bardzo turystyczną.

Najlepszym środkiem transportu są tam skutery. Bardzo łatwo je wypożyczyć, co chwila tubylcy namawiają do wynajęcia jednego. Na ulicach jeździ ich bardzo dużo, szybciej można się nimi przemieszczać niż samochodami, które wiecznie stoją w korkach. Nieprzepustowość ulic jest sporym problemem. Utrudnia poruszanie się, wyjazd z miasta trwa zdecydowanie za długo. Po wyjeździe z miejscowości niestety nie jest lepiej. Aby dostać się w kolejne punkty, jakie chciałoby się odwiedzić, należy liczyć się ze spędzaniem większość czasu stojąc w nieprzejezdnych ulicach. Czas jaki zajmuje dojazd do ciekawych lokalizacji jest nieadekwatnie długi do drogi, jaką trzeba przebyć.

Częstą opcją wybieraną przez osoby odwiedzające wyspę, oprócz wynajmowania skuterów, czy rzadziej samochodów, jest wynajęcie kierowcy. Można zatrudnić taką osobę na cały dzień, wtedy zawozi on klientów w wybrane miejsca i czeka na zwiedzających w specjalnie wyznaczonych miejscach, przygotowanych pod tą profesję. Kierowca jest również swego rodzaju przewodnikiem i źródłem informacji o lokalnej kulturze i zwyczajach. W zależności na kogo się trafi, można dowiedzieć się ciekawych rzeczy o religii, ceremoniach, zasadach panujących na Bali.

Niedostosowanie przepustowości ulic do potrzeb wpływa negatywnie nie tylko na komfort przemieszczania się, ale również na krajobraz miasta.

2.3 Turyści – wszędzie turyści i skomercjalizowane atrakcje

Docierając do kolejnych świątyń, gdzie spodziewać się można przyjemnych widoków i zapoznania się z tutejszą kulturą, uderzają tłumy turystów. W większości miejsc znajdują się duże ilości ludzi, ustawiających się po kolei, aby zrobić wymarzone wakacyjne zdjęcie, na którym widać będzie piękny widok, a tłumy zostaną po drugiej stronie obiektywu. W naturalnych lokalizacjach, takich jak np. wodospad Tegenungan poustawiane zostały specjalne „ramki” i „gniazda” o różnych kształtach, zachęcające do uchwycenia ich aparatem, pokazując konkretny widok przez wszystkie osoby odwiedzające daną lokalizację. Każdy chce mieć wyjątkowe zdjęcie, tylko czy jeżeli wszystkie zdjęcia wyglądają tak samo, to wciąż są wyjątkowe? Ta ogromna ilość odwiedzających niewątpliwie wpływa na percepcję miejsca i na krajobraz naturalny.

W kilku miejscach znajdują się huśtawki, które zapewne dostarczą adrenaliny wybierającym je osobom. Atrakcja nie jest tania lecz dla szukających wrażeń podróżników, może być dobrym sposobem na walkę z lękiem wysokości. Huśtawki mieszczone są na dużych wysokościach, bujający się mają pod sobą przepaść. Znaleźć tę rozrywkę można np. zwiedzając tarasy ryżowe, choć najsłynniejsza z nich i zarazem najdroższa, jest zlokalizowana w Ubud i nazywa się Bali Swing. Cena takiej przyjemności to około 35 dolarów amerykańskich, każdy poszukiwacz wrażeń musi sam

zadecydować, czy warto spróbować. Oprócz wrażeń w formie rozrywki, jest to również sposób na podziwianie naturalnego krajobrazu z innej perspektywy.

To, co w Europie jest niespotykane, to tarasy ryżowe. Rozległe, tarasowo ułożone pola, zachwycają zielenią i odmiennością od miejskich widoków. Jest to specyficzne wnętrze urbanistyczne utworzone z niskiej zieleni ułożonej tarasowo, zwieńczone w górnej części zielenią wysoką.

Rys. 2. Wodospad Tegenungan z widoczną „ramką” i „gniazdem” na zdjęcia; po prawej stronie fotografii huśtawka.

Rys. 3. Pola ryżowe z „gniazdem” przygotowanym do pozowania do zdjęć.

2.4 Natarczywość tubylców - czy ma to wpływ na krajobraz miasta

Europejczyk niestety jest na wyspie traktowany jak „chodzący pieniądz”. Objawia się to na każdym kroku. Usługi oferowane są w sposób bardzo nachalny. Idąc ulicami miasta Kuta turyści są co kilka sekund nagabywani, aby kupić jakiś towar, wynająć skuter lub wejść do knajpy lub baru.

Najuciążliwsi są uliczni sklepikarze, którzy dopuszczają się nawet fizycznego kontaktu, aby wciągnąć osobę do sklepu. Nie można również w spokoju obejrzeć zawartości obiektu handlowego, gdyż w zwyczaju jest tam chodzenie za klientem i przy każdym spojrzeniu na towar wciskanie go gwarantując, że jest tani. Natarczywość widoczna jest w różnych strefach oferowanych usług, między

innymi transportowych, czy przy spacerze po plaży, gdzie wynajmujący „zachęcają” do płatnego siedzenia na leżakach, fotelach czy krzesłach. Społeczne uwarunkowania powodujące problem niemożności oglądania architektury i natury wyspy, wpływają na całość odbioru krajobrazu miasta.

Rys. 4. Jedna z ulic w mieście Kuta.

3. Architektura i układ przestrzenny