Nr
pola Nazwa pola Opis
1 Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia / Zakład Fizjoterapii 2 Kierunek studiów Fizjoterapia / profil praktyczny
3 Nazwa modułu kształcenia/
przedmiotu
Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu: Metodyka nauczania ruchu
4 Kod modułu kształcenia/
przedmiotu
5 Kod Erasmusa 16.1 Wychowanie fizyczne, sport (Physical Education, Sport Science)
6 Punkty ECTS
4 ECTS w tym:
sem. I: 2 ECTS, sem. II: 2 ECTS
7 Rodzaj modułu obowiązkowy
8 Rok studiów I
9 Semestr I, II
10 Typ zajęć stacjonarne
11 Liczba godzin
90h w tym:
sem. I 45h: wykłady 15 h, ćwiczenia praktyczne 30 h
sem. II 45h: wykłady 15 h, ćwiczenia praktyczne 30 h
12 Koordynator dr Józef Węglarz, doc. PWSZ 13 Prowadzący
dr Józef Węglarz, doc. PWSZ, mgr Kazimierz Mróz, mgr Małgorzata Łaczek-Wójtowicz, mgr Katarzyna Wódka
14 Język wykładowy polski
15 Zakres nauk podstawowych
16 Zajęcia ogólnouczelniane/ na innym kierunku
17 Wymagania wstępne brak
18 Efekty kształcenia
Student zna aspekty rozwojowe ruchów człowieka w różnym ujęciu procesu uczenia się i ich nauczania. Zna i rozumie biomechaniczną analizę postawy ciała, pracy mięśniowej, ruchów w stawach, ruchów lokomocyjnych człowieka, w odniesieniu do stanów fizjologicznych i patologicznych. Posiada podstawową wiedzę i zna terminologię stosowaną w naukach o zdrowiu, kulturze fizycznej i jej formach w tym szczególnie z zakresu fizjoterapii.
Zna metodykę nauczania ruchu w aspekcie metod, form organizacyjnych i środków. Potrafi wskazać, opisać i wyjaśnić mechanizmy kształtowania się postawy ciała, wzorców ruchowych oraz faz nauczania nawyków ruchowych. Potrafi prezentować i uczyć prawidłowej techniki ruchu w oparciu o posiadane podstawowe umiejętności ruchowe z zakresu
wybranych form aktywności prozdrowotnej, rekreacyjnej i sportowej. Potrafi wykorzystać różne formy aktywności w nauczaniu ruchów oraz w planowaniu i kontrolowaniu przebiegu procesu opanowania umiejętności ruchowych. Potrafi zaprezentować wyniki swoich działań i uzasadnić wybór sposobu ich realizacji, w tym także wyniki badań, obserwacji i przemyśleń.
Rozumie konieczność ustawicznego kształcenia się i rozwoju zawodowego. Potrafi zwrócić się o pomoc do osoby bardziej doświadczonej lub specjalisty. Potrafi właściwie określić cele umożliwiające osiągnięcie optymalnych wyników postępowania fizjoterapeutycznego
19 Stosowane metody dydaktyczne
Metody nauczania ruchu: syntetyczna
Metody prowadzenia lekcji: odtwórcze (naśladowcza ścisła, zadaniowa ścisła, programowego uczenia się), usamodzielniające (zabawowo klasyczna, zabawowo naśladowcza, bezpośredniej celowości ruchu)
Metody nauczania: wykład ilustrowany, prezentacja multimedialna, pokaz, referat, filmy szkoleniowe
Inne: dyskusja, praca w parach
20 Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia
Testy jednokrotnego wyboru z pytaniami otwartymi, testy wielokrotnego wyboru.
Przygotowanie referatu, prezentacji, konspektu ćwiczeń. Zaliczenie praktyczne. Samoocena i ocena przez kolegów.
21 Forma i warunki zaliczenia
Zaliczenie z oceną, semestr I i II
Warunkiem zaliczenia jest aktywny udział w zajęciach oraz zdanie kolokwiów sprawdzających znajomość wszystkich zagadnień teoretycznych i umiejętność ich praktycznej interpretacji.
Zaliczenie konspektów ćwiczeń z wybranych przez prowadzącego zagadnień.
22 Treści kształcenia (skrócony opis)
Miejsce fizjoterapii w naukach kultury fizycznej, funkcje aktywności fizycznej w ontogenezie, społeczny zasięg form uczestnictwa w niej.
Pedagogiczne normy związane z nauczaniem ruchu. Podstawowe cele, zadania, zasady, metody, formy i środki nauczania czynności ruchowych u osób zdrowych i niepełnosprawnych. Ogólna charakterystyka procesu edukacji fizycznej, uczenia się i nauczania w wychowaniu fizycznym.
23 Treści kształcenia (pełny opis)
Wykłady Semestr I
Kultura fizyczna jako fakt kulturowy i miejsce fizjoterapii, jako jej formy. Motoryczność ludzka i jej struktura, uczenie się motoryczne.
Umiejętności ruchowe, fazy ich nauczania, miejsce i rola w aktywności fizycznej człowieka.
Ontogeneza i możliwości motoryczne w poszczególnych okresach.
Wychowanie fizyczne i jego cele.
Semestr II
Proces edukacji fizycznej, jego struktura i
prakseologiczny model. Zasady, metody i formy stosowane w procesie wychowania fizycznego.
Nauczyciel wychowania fizycznego, jego misja i funkcja kierownicza. Trener, instruktor, fizjoterapeuta wśród niepełnosprawnych.
Uczestnictwo w kulturze fizycznej osób niepełnosprawnych.
Ćwiczenia praktyczne Semestr I
Zapoznanie z zasady bezpieczeństwa, przyczynami wypadków i sposobami ochrony podczas zajęć fizycznych. Wpływ aktywności fizycznej na organizm (aparat ruchu, krążenie i układ naczyniowy, układ nerwowy i funkcjonowanie narządów wewnętrznych). Budowa i czynność aparatu ruchu (bierny i czynny). Zapoznanie z podstawowymi zdolności motorycznymi, metodami ich kształtowania. Ocena sprawności motorycznej i fizycznej. Posługiwanie się testami i próbami czynnościowymi (Eurofit, Coopera, step- test, próba ortostatyczna). Opanowanie praktyczne pozycji wyjściowych do ćwiczeń. Zapoznanie z rodzajami ćwiczeń, zasadami budowy lekcji.
Konstruowanie i opisywanie ćwiczeń.
Konstruowanie zadań lekcji. Konspekt rozgrzewki i konspekt lekcji . Rola i znaczenie zabaw ruchowych i gimnastyki w nauczaniu czynności ruchowych.
Semestr II
Umiejętności ruchowe- ich miejsce i rola w aktywności fizycznej osoby niepełnosprawnej oraz przeciwdziałaniu skutkom hipokinezji. Możliwości nauczania czynności ruchowych u osób niepełnosprawnych. Potrzeby i możliwości kształtowania, doskonalenia i przywracania lokomocyjnych zdolności człowieka. Reedukacja chodu. Ogólne zasady lokomocji na wózkach inwalidzkich. Terminologia, systematyka ćwiczeń oraz rodzaje aktywności ruchowej. Ćwiczenia statyczne, dynamiczne, równoważne, koordynacyjne w fizjoterapii. Ćwiczenia z przyborami kształtujące wybrane zdolności motoryczne. Muzyka i taniec w procesie rehabilitacji- wybrane techniki taneczne w rehabilitacji pacjentów. Ćwiczenia relaksacyjno-koncentrujące w fizjoterapii: Pilates, joga, Tai-chi.
Edukacja i reedukacja posturalna. Szkoła pleców.
24 Literatura podstawowa i uzupełniająca
Podstawowa
1. Bahrynowska - Fic J.: Właściwości i metodyka ćwiczeń fizycznych oraz sport inwalidzki.
PZWL Warszawa 1999.
2. Groffik D.: Metodyka stosowania ćwiczeń fizycznych w profilaktyce i terapii.Wyd. AWF, Katowice 2009
3. Jezierski R, Rybicka A: Gimnastyka, sport i metodyka. Wyd. AWF, Wrocław 2002.
4. Nowotny J: Edukacja i reedukacja ruchowa.
Wyd. Kasper 2003.
5. Orzech J, Sobiecka J: Sport osób niepełnosprawnych. AWF Kraków 1989.
6. Szopa J, Mleczko E, Żak S: Podstawy antropomotoryki. Wyd. PWN 2000.
7. Urniaż J: Ogólna metodyka nauczania ruchu.
Wyd. OSW, Olsztyn 2003.
Uzupełniająca
1. Grabowski H: Teoria Fizycznej Edukacji.
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1997, 1999.
2. Ślężyński J: Sport w rehabilitacji
niepełnosprawnych. Studio Wydawnicze AGAT Kraków 1999.
25
Przyporządkowanie modułu kształcenia/przedmiotu do obszaru/ obszarów kształcenia 26 Sposób określenia liczby punktów
ECTS
27
Liczba punktów ECTS – zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela
akademickiego
28 Liczba punktów ECTS – zajęcia o charakterze praktycznym
Nr
pola Nazwa pola Opis
1 Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia / Zakład Fizjoterapii 2 Kierunek studiów Fizjoterapia / profil praktyczny
3 Nazwa modułu kształcenia/
przedmiotu
Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu: Gimnastyka
4 Kod modułu kształcenia/
przedmiotu
5 Kod Erasmusa 16.1 Wychowanie fizyczne, sport (Physical Education, Sport Science)
6 Punkty ECTS
2 ECTS w tym:
sem. I: 1 ECTS, sem. II: 1 ECTS
7 Rodzaj modułu obowiązkowy
8 Rok studiów I
9 Semestr I, II
10 Typ zajęć stacjonarne
11 Liczba godzin
60h w tym:
sem. I: ćwiczenia praktyczne 30 h sem. II: ćwiczenia praktyczne 30 h
12 Koordynator mgr Kazimierz Mróz
13 Prowadzący mgr Kazimierz Mróz, mgr Wojciech Krakowski, mgr Danuta Majka, dr Renata Błyszczuk
14 Język wykładowy polski
15 Zakres nauk podstawowych
16 Zajęcia ogólnouczelniane/ na
innym kierunku
17 Wymagania wstępne brak
18 Efekty kształcenia
Student zna aspekty rozwojowe aktów ruchowych człowieka w różnym ujęciu procesu uczenia się i nauczania ruchów. Zna zasady i ograniczenia w podejmowaniu aktywności fizycznej, której celem jest zwiększenie wydolności organizmu i podniesienie jakości życia, w różnych zespołach i jednostkach chorobowych, po przebytych urazach i przewlekłych stanach chorobowych. Posiada podstawową wiedzę i zna terminologię nauk o zdrowiu, w tym z zakresu fizjoterapii oraz o kulturze fizycznej.
Potrafi wykorzystać różne formy aktywności w nauczaniu ruchów oraz planowaniu i kontrolowaniu procesu opanowywania umiejętności ruchowych uwzględniając znane aspekty rozwojowe aktów ruchowych człowieka oraz zasady procesu uczenia i nauczania ruchów.
Zna metodykę nauczania ruchu. Zna podstawowe pojęcia i posiada wiedzę z zakresu uczenia się i nauczania oraz psychopedagogicznych aspektów pracy fizjoterapeuty, głównie w odniesieniu do nauczania ruchu. Potrafi wskazać, opisać i wyjaśnić mechanizmy kształtowania się kontroli postawy ciała, wzorców ruchowych, nawyków ruchowych. Potrafi przeprowadzić kinezjologiczną analizę aktów ruchowych człowieka pod kątem procesu uczenia i nauczania ruchów z uwzględnieniem różnych aspektów. Potrafi wykorzystać różne formy aktywności w nauczaniu ruchów oraz planowaniu i kontrolowaniu procesu opanowania umiejętności ruchowych. Posiada umiejętności techniczne, manualne i ruchowe z zakresu wybranych podstawowych dyscyplin sportowych: pływania, gimnastyki, piłki siatkowej, koszykowej i ręcznej
Przyjmuje opinie innych. Potrafi nawiązywać kontakty z innymi ludźmi. Samodzielnie wykonuje powierzone mu zadania i właściwie organizuje własną pracę.
19 Stosowane metody dydaktyczne Ćwiczenia praktyczne, pokaz, metoda problemowa
20 Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia
Ocena studentów w oparciu o sprawdzian nabytych umiejętności ruchowych. Przygotowanie w formie konspektu oraz prowadzenie jednostki lekcyjnej, referat oraz sprawdzian wiedzy w formie pisemnej.
21 Forma i warunki zaliczenia
Zaliczenie w formie pisemnej z oceną, zaliczenie poznanych elementów gimnastycznych, przeprowadzenie jednostki lekcji gimnastyki.
22 Treści kształcenia (skrócony opis)
Nauka i doskonalenie technik wykonania i metodyki nauczania: ćwiczeń porządkowo – dyscyplinujących, kształtujących, stosowanych ćwiczeń gimnastycznych. Posługiwanie się
formami i ćwiczeniami porządkowo – dyscyplinującymi. Komponowanie własnych układów: ćwiczeń kształtujących, ćwiczeń stosowanych: wolnych - na ścieżce gimnastycznej, ćwiczeń równoważnych - na listwie ławeczki.
Nauka i doskonalenie umiejętności oraz metodyka nauczania w zakresie: gimnastyki podstawowej, gimnastyki ogólnie usprawniającej, gimnastyki korekcyjnej.
23 Treści kształcenia (pełny opis)
Ćwiczenia praktyczne Semestr I
Bhp na zajęciach gimnastyki. Regulamin sali gimnastycznej, przyrządy i przybory – wyposażenie sali gimnastycznej. Podział gimnastyki, systematyka gimnastyki podstawowej wg Mazurka. Toki lekcji, budowa konspektu.
Systematyka ćwiczeń dla potrzeb jednostki lekcyjnej. Podstawowe parametry ćwiczeń pozycja wyjściowa, przebieg ruchu, pozycja końcowa, tempo ćwiczeń, zapis ćwiczeń. Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń porządkowo - dyscyplinujących: musztra elementarna, ustawienie grup przy przyrządach, podchodzenie i odchodzenie od przyrządów, noszenie i ustawianie przyrządów oraz sprzętu, formowanie kolumn ćwiczebnych. Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń kształtujących we wszystkich pozycjach wyjściowych: wolne, z przyborami, ze współćwiczącym. Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń kształtujących we wszystkich pozycjach wyjściowych: na ławeczkach i na drabinkach, przy muzyce i do muzyki. Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń równoważnych na ławeczkach i listwie ławeczki: wejścia i wyskoki, chody, obniżanie środka ciężkości, półobroty, obroty, pozy, uniki, półwagi, wagi, zejścia i zeskoki.
Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń w zwisach i podporach na niskim drążku, drabinkach: wejście na drążek wymykiem przodem. Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń w zwisach i podporach na niskim drążku, drabinkach: podpory, odmyk, zeskoki, podmykiem,zawrotne.
Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń akrobatycznych na ścieżce gimnastycznej:
przewroty w przód i w tył, stanie na rękach, przerzut; bokiem. Skoki: przez kozła – rozkroczny, przez skrzynię: zawrotny, kuczny. Prowadzenie ćwiczeń kształtujących wg opracowanych konspektów- na ocenę. Prowadzenie ćwiczeń kształtujących wg opracowanych konspektów- na ocenę. Prowadzenie ćwiczeń kształtujących wg opracowanych konspektów- na ocenę.
Prowadzenie ćwiczeń kształtujących wg opracowanych konspektów- na ocenę.
Semestr II
Zasady bezpieczeństwa w gimnastyce: Przyczyny
wypadków, sposoby ochrony w czasie wykonywania ćwiczeń, odpowiedzialność prawna za zaistniałe wypadki.
Metody i formy prowadzenia zajęć z gimnastyki.
Organizacja i prowadzenie jednostki zajęć, elementy organizacji jednostki zajęć, formy podziału, formy ustawień, formy prowadzenia (frontalna, indywidualna, obwód ćwiczebny, tor przeszkód, zajęć w zespołach, zajęć w zespołach z zadaniami dodatkowymi). Przydział konspektów dla jednostek chorobowych z określeniem wskazań i przeciwwskazań. Wykonywanie wybranych ćwiczeń ruchowych w określonych schorzeniach. Przypomnienie stosowanych metod.
Prowadzenie zajęć z muzyką dla osób niedowidzących, niedosłyszących i osób upośledzonych umysłowo, według opracowanych konspektów. Omówienie zastosowanych metod.
Ogólne zagadnienia dotyczące prowadzenia zajęć dla osób z wadami postawy. Przydział konspektów dla jednostek chorobowych z określeniem wskazań i przeciwwskazań. wykonywania ćwiczeń ruchowych w określonych wadach postawy.
Omówienie różnych metod. Prowadzenie zajęć opartych na ćwiczeniach wad postawy dla osób o:
- plecach płaskich, plecach okrągłych wg opracowanych konspektów lekcyjnych. Omówienie zastosowanych metod. Prowadzenie zajęć opartych na ćwiczeniach wad postawy dla osób o:
plecach wklęsłych i plecach okrągło – wklęsłych wg opracowanych konspektów lekcyjnych.
Omówienie zastosowanych metod Prowadzenie zajęć opartych na ćwiczeniach wad postawy dla osób - ze skoliozą wg opracowanych konspektów lekcyjnych. Omówienie zastosowanych metod.
Ogólne zagadnienia dotyczące prowadzenia zajęć dla osób z wadami kończyn dolnych. Przydział konspektów. Prowadzenie zajęć z muzyką dla osób z wadami kolan i z wadami stóp wg opracowanego toku. Omówienie zastosowanych metod. Prowadzenie zajęć opartych na grach sportowych dla osób po amputacjach NN i amputacjach RR dla dzieci młodszych i starszych wg opracowanych konspektów. Omówienie zastosowanych metod. Gry i zabawy ruchowe, ich podział, zastosowanie w fizjoterapii z uwzględnieniem wieku pacjentów. Zabawy i gry stymulujące rozwój psychoruchowy dziecka.
Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej.
Metoda zabawowa-naśladowcza, a metoda zabawowa-klasyczna. Ewaluacja zastosowanych form i metod prowadzenia zajęć. Wybranie najbardziej efektywnych i zastosowanie – lekcje pokazowe.
24 Literatura podstawowa i uzupełniająca
Podstawowa
1. Eider J. (1999), Nowoczesne formy ćwiczeń gimnastycznych. Uniwersytet Szczeciński.
2. Jezierski R., Rybicka A. (2002), Gimnastyka – Teoria i metodyka. AWF, Wrocław.
3. Karkosz K. (1997), Gimnastyka. Systematyka, technika i metodyka wybranych ćwiczeń.
AWF, Katowice.
4. Mazurek L. (1980), Gimnastyka podstawowa.
Sport i Turystyka,W- wa.
5. Kasperczyk T., (1996), Wady postawy ciała, diagnostyka i leczenie, Wyd. Kasper, Kraków.
6. Kutzner-Kozińska M., (2001) Proces
korygowania wad postawy, AWF Warszawa.
7. Owczarek S. (1998) Atlas ćwiczeń korekcyjnych, WSiP, Warszawa.
Uzupełniająca
1. Polak A, Gimnastyka. (2002), Uniwersytet Rzeszowski.
2. Stawczyk Z.(2001) Ćwiczenia ogólnorozwojowe. AWF Poznań.
3. Bondarowicz M.,Owczarek S. (1997) Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej. WSIP Warszawa.
4. Zeyland-Malawka E. (2003) Ćwiczenia korekcyjne, AWF Gdańsk.
25
Przyporządkowanie modułu kształcenia/przedmiotu do obszaru/ obszarów kształcenia 26 Sposób określenia liczby punktów
ECTS
27
Liczba punktów ECTS – zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela
akademickiego
28 Liczba punktów ECTS – zajęcia o charakterze praktycznym
Nr
pola Nazwa pola Opis
1 Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia / Zakład Fizjoterapii 2 Kierunek studiów Fizjoterapia / profil praktyczny
3 Nazwa modułu kształcenia/
przedmiotu Kinezyterapia
4 Kod modułu kształcenia/
przedmiotu
5 Kod Erasmusa 12.6 Fizjoterapia ( Physiotherapy)
6 Punkty ECTS
8 ECTS w tym:
sem. II : 3 ECTS sem. III: 2 ECTS sem. IV: 3 ECTS
7 Rodzaj modułu obowiązkowy
8 Rok studiów I, II
9 Semestr II, III, IV
10 Typ zajęć stacjonarne
11 Liczba godzin
180h w tym:
sem. II 75h: wykłady 15h, ćwiczenia praktyczne medyczne 60h
sem. III 45h: wykłady15h, ćwiczenia praktyczne medyczne :30h
sem. IV : ćwiczenia praktyczne medyczne 60h
12 Koordynator dr Julian Kilar
13 Prowadzący
dr Julian Kilar, mgr Jolanta Jasińska, mgr Edyta Gondek, mgr Jolanta Pawelec, mgr Dagmara Sołtys, mgr Renata Piwowarczyk
14 Język wykładowy polski
15 Zakres nauk podstawowych 16 Zajęcia ogólnouczelniane/ na
innym kierunku.
17 Wymagania wstępne Znajomość anatomii, fizjologii, biomechaniki
18 Efekty kształcenia
Student zna metody oceny stanu narządu ruchu człowieka dla wyjaśnienia zaburzeń ich struktury i funkcji. Zna i potrafi wymienić i opisać narzędzia diagnostyczne i metody oceny pacjenta dla potrzeb kinezyterapii. Zna wskazania i przeciwwskazania oraz skutki uboczne zabiegów kinezyterapeutycznych, potrafi opisać i wyjaśnić mechanizm ich oddziaływania. Zna teoretyczne, metodyczne i praktyczne podstawy kinezyterapii.
Umie samodzielnie wykonywać zabiegi
z zakresu kinezyterapii. Umie posługiwać się sprzętem i aparaturą stosowaną w kinezyterapii;
Potrafi planować programy terapeutyczne z zakresu kinezyterapii na bazie zlecenia lekarskiego pod nadzorem magistra fizjoterapii.
Rozumie konieczność ustawicznego kształcenia się i rozwoju zawodowego, orientuje się na bieżąco w tendencjach i kierunkach rozwoju współczesnej kinezyterapii.
19 Stosowane metody dydaktyczne
Wykłady, ćwiczenia praktyczne- medyczne, konspekty, prezentacje multimedialne, pokazy, referaty
20 Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia
Ocena efektów w zakresie wiedzy – kolokwium, testy sprawdzające; w zakresie umiejętności – praktyczne wykonywanie określonego rodzaju ćwiczeń, technik, metod kinezyterapeutycznych z uwzględnieniem metodyki wykonywania, wskazań i przeciwwskazania. Metoda symulacyjna.
21 Forma i warunki zaliczenia
Zaliczenie z oceną – wykazanie się umiejętnościami praktycznymi oraz wiedzą teoretyczną. Egzamin w formie pisemnej sem IV
22 Treści kształcenia (skrócony opis)
Teoretyczne podstawy kinezyterapii. Systematyka kinezyterapii, baza techniczna, urządzenia i sprzęt.
Metodyka, cele, wskazania
i przeciwwskazania do wykonywania ćwiczeń kinezyterapeutycznych. Umiejętność stosowania, w stopniu podstawowym, metod kinezyterapii:
PNF, Vojty, NDT Bobath SI, CIMT, Johstone`a, Domana-Delcato. Ocena stanu pacjenta dla
potrzeb kinezyterapii: wywiad, badanie, pomiary, testy, dokumentacja procesu usprawniania kinezyterapeutycznego.
23 Treści kształcenia (pełny opis)
Wykłady Semestr II
Systematyka ćwiczeń w kinezyterapii, kryteria podziału. Rodzaje ćwiczeń biernych – cele, wskazania i przeciwwskazania, zasady
i metodyka prowadzenia ćwiczeń biernych właściwych, biernych redresyjnych, mobilizacji, manipulacji i trakcji. Ćwiczenia czynno-bierne i wspomagane, ćwiczenia czynne w odciążeniu, czynne w odciążeniu z oporem, metodyka ich prowadzenia. Współczynniki Browne`a –
Fischera w doborze obciążeń. Ćwiczenia izometryczne – skurcz izometryczny, izotoniczny, auksotoniczny i izokinetyczny. Rodzaje synergizmów mięśniowych – synergizmy względne i bezwzględne. Ćwiczenia synergistyczne ipsilateralne i kontralateralne, warunki przerzutu kontralateralnego. Ćwiczenia
samowspomagane. Zasady prowadzenia
ćwiczeń czynnych właściwych. Zwalczanie zjawiska substytucji i inkordynacji. Ćwiczenia czynne z oporem, formy oporu i ich wpływ na rodzaj skurczu mięśni. Metody treningu z oporem progresywnie wzrastającym i progresywnie malejącym. Trening leczniczy oparty na dynamicznej i statycznej pracy mięśni. Wpływ ćwiczeń leczniczych na organizm ludzki.
Adaptacja, kompensacja, regeneracja, postawa i statyka ciała – ich znaczenie w rehabilitacji.
Miejsce kinezyterapii w procesie kompleksowego leczenia usprawniającego. Zasady kinezyterapii, metodyka nauczania ćwiczeń leczniczych. Skutki hipokinezji i akinezji. Ból i sposoby jego leczenia.
Semestr III
Schemat badania narządu ruchu - jego funkcje i rola w aspekcie leczenia usprawniającego.
Zasady dokonywania pomiarów w kinezyterapii.
Pomiary orientacyjne, linijne, badanie obwodów kończyn górnych i kończyn dolnych. Metody goniometryczne pomiaru zakresów ruchu w stawach (metoda SFTR). Właściwości prawidłowo działających mięśni, kliniczne metody oceny siły mięśniowej (metoda Lovetta). Dokumentacja wyników usprawniania ruchowego. Testy funkcjonalne ich metodyka i interpretacja. Testy specjalne w badaniu neurologicznym. Topografia oraz testy funkcjonalne w badaniu kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego. Testy funkcjonalne w przypadku patologii mięśniowo-więzadłowo-stawowych obręczy barkowej i kończyn górnych. Testy funkcjonalne w przypadku patologii mięśniowo-więzadłowo-stawowych obręczy biodrowej i kończyn dolnych. Ćwiczenia specjalne. Mechanizm oddychania. Ćwiczenia
oddechowe statyczne i dynamiczne, rozprężanie poszczególnych partii płuc, pozycje drenażowe.
Ćwiczenia rozluźniające, treningi relaksacyjne, ćwiczenia koordynacyjne i kształtujące równowagę. Przyczyny zaburzeń równowagi i koordynacji. Ćwiczenia ogólnousprawniające – formy ćwiczeń. Kompozycja osnowy w oparciu o schemat konspektu w odniesieniu do różnych grup dyspanseryjnych. Ćwiczenia w wodzie, właściwości środowiska wodnego. Warunki bezpieczeństwa.
Cele, wskazania i wskaźniki metodyczne gimnastyki porannej, warunki prowadzenia. Nauka chodzenia, wyznaczniki kinematyczne chodu prawidłowego. Rodzaje i przyczyny chodu patologicznego. Testy lokomocyjne Chydzińskiego.
Etapy nauki chodzenia. Rodzaje chodu o kulach.
Poizometryczna relaksacja mięśni. Metodyka wykonywania relaksacji na przykładzie wybranych mięśni. Wybrane metody stosowane w kinezyterapii: PNF, Volty, Bobathów, Mc Kenziego.
Ćwiczenia praktyczne medyczne Semestr II
Systematyka kinezyterapii. Ćwiczenia bierne właściwe, metodyka i praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia czynno-bierne,
wspomagane, samowspomagane - metodyka i praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia bierne redresyjne, metodyka i praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia czynne w odciążeniu, metodyka i praktyczna nauka wykonywania.
Ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem, metodyka i praktyczna nauka wykonywania.
Wyciągi – podział, wskazania i przeciwwskazania.
Metodyka i praktyczna nauka wykonywania:
wyciągi kończyn - kątowe, osiowe, wyciągi kręgosłupa – szyjne, lędźwiowe. Ćwiczenia samowspomagane – metodyka i praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia ogólnousprawniające – indywidualne i zespołowe (konspekt, osnowa).
Gimnastyka poranna. Ćwiczenia w wodzie.
Ćwiczenia równoważne i koordynacyjne. Ćwiczenia rozluźniające. Treningi relaksacyjne. Ćwiczenia oddechowe.
semestr III
Miejsce i rola kinezyterapii w procesie rehabilitacji.
Podstawy metodyczne kinezyterapii – ogniwa, cele i zadania, podstawowe zasady, formy i środki kinezyterapii. Plan postępowania kinezyterapeutycznego, dokumentacja. Znaczenie oceny stanu pacjenta w postępowaniu kinezyterapeutycznym. Baza techniczna.
Urządzenia i sprzęt. Ocena stanu pacjenta dla potrzeb kinezyterapii – badanie podmiotowe, przedmiotowe. Ocena postawy i statyki ciała.
Pomiary długości i obwodów – pomiary orientacyjne i linijne. Badanie siły mięśniowej – test Lovetta. Pomiar i zapis zakresów ruchu w
stawach – metoda SFTR. Badanie kręgosłupa – funkcje, stabilizacja, topografia, badanie orientacyjne ruchomości kręgosłupa, badanie linijne ruchomości kręgosłupa, testy funkcjonalne i neurologiczne kręgosłupa. Badanie obręczy biodrowej: badanie miednicy, stawów krzyżowo-biodrowych, stawu biodrowego – testy funkcjonalne. Badanie stawu kolanowego – testy więzadłowe, testy łąkotkowe. Badanie podudzia i stawu skokowego – testy funkcjonalne. Badanie obręczy barkowej – testy funkcjonalne. Badanie stawu łokciowego, nadgarstka i dłoni – typy chwytów, testy funkcjonalne.
Semestr IV
Ćwiczenia izometryczne – metodyka i praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia synergistyczne – metodyka i praktyczna nauka wykonywania.
Ćwiczenia czynne właściwe – metodyka i praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia czynne oporowe – treningi oporowe terapeutyczne oraz dla pełnosprawnych i sportowców. Chód – wyznaczniki chodu, nauka poruszania się z użyciem kul, balkonika, nauka bezpiecznego padania, chody patologiczne i fizjologicznej przesady. Poizometryczna relaksacja mięśni – metodyka i praktyczna nauka wykonania na przykładzie wybranych mięśni kończyny dolne, górnej i tułowia. Wybrane metody stosowane w kinezyterapii: metoda PNF, metoda Vojty, metoda NDT Bobath SI, metoda CIMT, metoda Margaret Johnstone, metoda Doman-Delcato.
24 Literatura podstawowa i uzupełniająca
Podstawowa
1. Kwolek A (red.).: Rehabilitacja medyczna. T1, T2. Urban &Partner, Wrocław 2003.
2. Rosławski A., Skolimowski T.: Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych. Wyd. Lek.
PZWL, Warszawa 2000.
3. Lewit K.: Terapia manualna w rehabilitacji chorób narządu ruchu. Wyd. ZL Natura, Kielce 2001.
4. Milanowska K.: Kinezyterapia. Wyd. Lek.
PZWL, Warszawa 2001.
5. Zembaty A. (red.): Kinezyterapia. T. 1 i 2.
Wyd. Kasper, Kraków 2002.
6. Nowotny J.: Zarys rehabilitacji w dysfunkcjach narządu ruchu. AWF Katowice 2000.
7. Nowotny J.: Podstawy fizjoterapii. Cz. I i II.
Wyd. AWF Katowice 2000.
8. Bates B. i wsp.: Wywiad i badanie fizykalne.
Springer PWN, Warszawa 1997.
9. Kilar J. i wsp.: Badanie narządu ruchu. PZWL, Warszawa 2000.
10. Orzech J.: Rozwój koncepcji, technik i metod fizjoterapii. Wyd. Sport i Rehab. Tarnów 2005.
Uzupełniająca
1. Richardson C., Hodges P.W., Hides J.(red.
Saulicz E.): Kinezyterapia w stabilizacji
kompleksu lędźwiowo-miednicznego. Elsevier Urban &Partner. Wrocław 2009.
2. Kenyon K., Kenyon J. (red. Śliwiński Z.):
Kompendium fizjoterapii. Elsevier Urban &
Partner. Wrocław 2007.
25
Przyporządkowanie modułu kształcenia/przedmiotu do obszaru/ obszarów kształcenia
26 Sposób określenia liczby punktów ECTS
27
Liczba punktów ECTS – zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela
akademickiego
28 Liczba punktów ECTS – zajęcia o charakterze praktycznym
Nr
pola Nazwa pola Opis
1 Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia / Zakład Fizjoterapii 2 Kierunek studiów Fizjoterapia / profil praktyczny
3 Nazwa modułu kształcenia/
przedmiotu Trening siłowy w kinezyterapii (do wyboru) 4 Kod modułu kształcenia/
przedmiotu
5 Kod Erasmusa 12.6 Fizjoterapia ( Physiotherapy)
6 Punkty ECTS 2 ECTS
7 Rodzaj modułu do wyboru
8 Rok studiów II
9 Semestr III
10 Typ zajęć stacjonarne
11 Liczba godzin 30h ćwiczenia praktyczne medyczne
12 Koordynator
13 Prowadzący mgr Jolanta Jasińska
14 Język wykładowy polski
15 Zakres nauk podstawowych 16 Zajęcia ogólnouczelniane/ na
innym kierunku
17 Wymagania wstępne
Znajomość zagadnień z przedmiotów: anatomia prawidłowa człowieka, anatomia funkcjonalna, fizjologia, biomechanika, metodyka nauczania ruchu, kinezyterapia.
18 Efekty kształcenia
Student potrafi opisać, zaprezentować i wyjaśnić metody treningu siłowego oraz kształtowania siły poszczególnych grup mięśniowych. Potrafi interpretować dane liczbowe będące wynikiem
oceny siły mięśniowej, oceny ogólnej sprawności fizycznej chorego oraz oceny efektów usprawniania leczniczego. Zna i rozumie biomechaniczną analizę pracy mięśniowej w odniesieniu do stanów fizjologicznych i patologicznych. Potrafi planować, projektować i realizować programy terapeutyczne z zakresu treningu siły mięśniowej na bazie zlecenia lekarskiego pod nadzorem magistra fizjoterapii /rehabilitacji. Umie posługiwać się sprzętem
stosowanym w treningu siły mięśniowej.
Dba o poziom własnej sprawności psychofizycznej, w tym siły mięśniowej niezbędnej dla wykonywania zawodu fizjoterapeuty.
Potrafi ocenić wkład pracy i postępy czynione przez pacjentów w trakcie realizacji programu fizjoterapeutycznego, uwzględniającego różne metody treningu siłowego.
19 Stosowane metody dydaktyczne Ćwiczenia praktyczne, prezentacja multimedialna, pokaz
20 Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia
Ocena studentów na podstawie zaliczenia praktycznego w zakresie umiejętności posługiwania się przyborami i trenażerami
w celu uzyskania przyrostu siły określonych grup mięśniowych.
21 Forma i warunki zaliczenia Aktywne uczestnictwo w zajęciach oraz zaliczenie praktyczne z oceną.
22 Treści kształcenia (skrócony opis)
Teoretyczne zagadnienia treningu siłowego, zapoznanie się z przyrządami wykorzystywanymi w treningu siły mięśniowej poszczególnych grup mięśniowych.
23 Treści kształcenia (pełny opis)
Podstawowe elementy procesu treningowego.
Podział jednostki treningowej w treningu siły mięśniowej. Periodyzacja treningu siły mięśniowej.
Rola i znaczenie diety i suplementacji w treningu siłowym. Podstawowe przybory i przyrządy wykorzystywane w treningu siły mięśniowej.
Systematyka ćwiczeń siłowych oraz kryteria ich skuteczności. Sposób doboru optymalnego obciążenia. Metodyka i podstawowe metody treningu siły mięśniowej. Metody treningu siłowego w stanach patologicznych.
Kształtowanie siły mięśni: kończyn dolnych, obręczy barkowej i kończyn górnych, brzucha, grzbietu, klatki piersiowej – praktyczna realizacja.
24 Literatura podstawowa i uzupełniająca
Podstawowa
1. Delavier F. Atlas treningu siłowego.
Wydawnictwo lekarskie PZWL, Warszawa 2007;
2. Kaczyński A. Atlas gimnastycznych ćwiczeń siłowych. Wrocław 2001;
3. Orzech J. Podstawy treningu siły mięśniowej.
Tarnów 2000;
4. Orzech J. Kształtowanie siły mięśniowej w stanach patologicznych. Tarnów 2000.
Uzupełniajaca
1. Król H.: Kryteria doboru i oceny ćwiczeń