zdrowia przez stowarzyszenia będące zgodnie z postanowieniami ich statutów towarzystwami naukowymi o zasięgu krajowym, zrzeszających specjalistów w zakresie medycyny rozrodu oraz przez Polską Akademię Nauk.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje przewodniczącego Rady do Spraw Leczenia Niepłodności spośród jej członków.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje członka Rady do Spraw Leczenia Niepłodności przed upływem kadencji w przypadku:
1) rezygnacji ze stanowiska;
2) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby;
3) nieusprawiedliwionej nieobecności na 4 kolejnych posiedzeniach Rady do Spraw Leczenia Niepłodności;
4) prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) braku realizacji przez członka powierzonych mu zadań lub jeżeli zaistniały okoliczności uniemożliwiające ich dalsze wykonywanie.
6. W przypadku odwołania członka Rady do Spraw Leczenia Niepłodności albo jego śmierci przed upływem kadencji, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje nowego członka na okres do końca tej kadencji w trybie ust. 2 i 3, chyba że do końca kadencji pozostało mniej niż trzy miesiące.
Art. 67. Do zadań Rady do Spraw Leczenia Niepłodności należy:
49
1) prowadzenie działalności informacyjnej na temat stylu życia chroniącego potencjał rozrodczy człowieka i zwiększającego szanse urodzenia zdrowego dziecka oraz celowości opieki prekoncepcyjnej;
2) prowadzenie działalności informacyjnej na temat czynników mających wpływ na potencjał rozrodczy człowieka;
3) prowadzenie działalności informacyjnej na temat możliwości leczenia niepłodności, w tym poprzez stosowanie procedur medycznie wspomaganej prokreacji;
4) upowszechnianie standardów postępowania oraz zasad deontologicznych w zakresie leczenia niepłodności w tym stosowania procedur medycznie wspomaganej prokreacji;
5) opracowywanie dla ministra właściwego do spraw zdrowia i na jego wniosek projektów założeń aktów normatywnych oraz projektów innych dokumentów w zakresie procedury medycznie wspomaganej prokreacji;
6) opiniowanie projektów założeń aktów normatywnych, projektów aktów normatywnych oraz projektów innych dokumentów w zakresie leczenia niepłodności;
7) współdziałanie z organizacjami i stowarzyszeniami krajowymi i zagranicznymi, których celem jest promocja zdrowia prokreacyjnego i problematyka leczenia niepłodności, oraz z samorządem lekarskim i samorządem pielęgniarek i położnych.
Art. 68. 1. Rada do Spraw Leczenia Niepłodności przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia corocznie, w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku, którego dotyczy, sprawozdanie ze swojej działalności.
2. Przewodniczący Rady do Spraw Leczenia Niepłodności przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia sprawozdanie końcowe z działalności Rady w ciągu trzech miesięcy od zakończenia kadencji Rady.
Art. 69. 1. Rada do Spraw Leczenia Niepłodności podejmuje uchwały zwykłą większością głosów, w przypadku równiej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.
2. Na pierwszym posiedzeniu członkowie Rady do Spraw Leczenia Niepłodności uchwalają regulamin pracy tej Rady.
3. Członkom Rady do Spraw Leczenia Niepłodności nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu zasiadania w Radzie.
4. Członkom Rady do Spraw Leczenia Niepłodności przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości i na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art.
775 § 2 Kodeksu pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 i 1662).
50
Rozdział 12
Przepisy karne i administracyjne kary pieniężne
Art. 70. Kto rozpowszechnia ogłoszenia o odpłatnym zbyciu, nabyciu lub o pośredniczeniu w odpłatnym zbyciu lub nabyciu komórki rozrodczej lub zarodka,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do roku.
Art. 71. 1. Kto, w celu uzyskania korzyści majątkowej lub osobistej, nabywa lub zbywa komórkę rozrodczą, pośredniczy w jej nabyciu lub zbyciu, bądź bierze udział w zastosowaniu pozyskanej wbrew przepisom ustawy komórki rozrodczej,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
2. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
Art. 72. Kto, postępuje z komórkami rozrodczymi lub zarodkami w sposób niezgodny z art. 18, 20–22 lub art. 23 ust. 1,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do roku.
Art. 73. 1. Kto, w celu uzyskania korzyści majątkowej lub osobistej, nabywa lub zbywa zarodek, pośredniczy w jego nabyciu lub zbyciu, bądź bierze udział w zastosowaniu pozyskanego wbrew przepisom ustawy zarodka,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
2. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Art. 74. Kto, prowadzi działalność przewidzianą przepisami ustawy wyłącznie dla ośrodka medycznie wspomaganej prokreacji lub banku komórek rozrodczych i zarodków, bez wymaganego pozwolenia lub wbrew warunkom określonym z pozwoleniu,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
51
Art. 75. Kto, nie zgłasza dawców i biorczyń komórek rozrodczych przekazanych w celu dawstwa innego niż partnerskie oraz dawców i biorczyń zarodków do Rejestru Dawców Komórek Rozrodczych i Zarodków,
podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.
Art. 76. Kto stosuje preimplantacyjną diagnostykę genetyczną w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji ze wskazań innych niż medyczne, w tym w celu dokonania wyboru płci przyszłego dziecka, z wyjątkiem sytuacji, gdy wybór taki pozwala uniknąć ciężkiej, nieuleczalnej choroby dziedzicznej,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 2.
Art. 77. Kto niszczy zarodek zdolny do prawidłowego rozwoju powstały w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
Art. 78. Kto pobiera komórki rozrodcze ze zwłok ludzkich w celu zastosowania ich w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
Art. 79. Kto tworzy zarodek w celu innym niż procedura medycznie wspomaganej prokreacji,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
Art. 80. Kto tworzy chimery i hybrydy, oraz przeprowadza interwencję mającą na celu dokonanie dziedzicznych zmian w genomie ludzkim, które mogą być przekazane następnym pokoleniom,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
Art. 81. Kto tworzy zarodek, którego informacja genetyczna w jądrze komórkowym jest identyczna z informacją genetyczną w jądrze komórkowym innego zarodka, płodu, człowieka, zwłok lub szczątków ludzkich,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
52
Art. 82. Kto, dokonuje wywozu komórek rozrodczych lub zarodków z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej i przywozu komórek rozrodczych i zarodków na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej bez pozwolenia na wykonywanie tych czynności, o którym mowa w art. 51,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 3.
Art. 83. Kto, będąc obowiązanym na podstawie art. 90 do utworzenia programu postępowania z komórkami rozrodczymi i zarodkami zgromadzonymi, stosuje komórki rozrodcze i zarodki w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji bez zatwierdzenia tego programu lub wbrew warunkom określonym w tym programie,
podlega karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Art. 84. 1. Kto nie przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia:
1) danych, o których mowa w art. 50 ust. 5, wprowadzanych do rejestru ośrodków medycznie wspomaganej prokreacji i banków komórek rozrodczych i zarodków lub 2) informacji o każdym przypadku zaistnienia lub podejrzenia zaistnienia istotnego
zdarzenia niepożądanego lub istotnej niepożądanej reakcji – podlega karze pieniężnej w wysokości od 50.000 zł do 100.000 zł.
2. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, nakłada minister właściwy do spraw zdrowia w drodze decyzji administracyjnej. Minister właściwy do spraw zdrowia jest wierzycielem w rozumieniu przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
3. Ustalając wysokość kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia uwzględnia zakres naruszenia prawa.
4. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, uiszcza się w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja określona w ust. 2 stała się ostateczna. Od kary pieniężnej nieuiszczonej w terminie nalicza się odsetki ustawowe.
5. Egzekucja kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, wraz z odsetkami ustawowymi następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
6. Należności z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne.
7. Wpływy z kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa.
53
Rozdział 13
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 85. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.4)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 62 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Jeżeli dziecko urodziło się przed upływem trzystu dni od ustania lub unieważnienia małżeństwa, lecz po zawarciu przez matkę drugiego małżeństwa, domniemywa się, że pochodzi ono od drugiego męża. Domniemanie to nie dotyczy przypadku gdy dziecko urodziło się w następstwie procedury medycznie wspomaganej prokreacji, na którą wyraził zgodę pierwszy mąż matki.”;
2) art. 68 otrzymuje brzmienie:
„Art. 68. Zaprzeczenie ojcostwa nie jest dopuszczalne, jeżeli dziecko urodziło się w następstwie procedury medycznie wspomaganej prokreacji, na którą mąż matki wyraził zgodę.”;
3) w art. 73 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Uznanie ojcostwa następuje, gdy mężczyzna, od którego dziecko pochodzi oświadczy przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego, że jest ojcem dziecka, a matka dziecka potwierdzi jednocześnie albo w ciągu trzech miesięcy od dnia złożenia oświadczenia przez mężczyznę, że jest on ojcem dziecka. Uznanie ojcostwa następuje z dniem urodzenia się dziecka, także wtedy gdy mężczyzna oświadczy przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego, przed przeniesieniem do organizmu matki komórek rozrodczych pochodzących od anonimowego dawcy lub dawstwa zarodka, że jest ojcem dziecka, które urodzi się w następstwie procedury medycznie wspomaganej prokreacji z zastosowaniem tych komórek rozrodczych lub tego dawstwa zarodka, a matka dziecka potwierdzi jednocześnie albo w ciągu trzech miesięcy od dnia złożenia oświadczenia przez mężczyznę, że jest on ojcem dziecka.”;
4) w art. 78 dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§ 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się, w przypadku gdy dziecko urodziło się w następstwie procedury medycznie wspomaganej prokreacji z zastosowaniem komórek rozrodczych pochodzących od anonimowego dawcy, jeżeli uznając ojcostwo mężczyzna wiedział, że dziecko urodziło się w następstwie procedury medycznie
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1529, z 2013 r.
poz. 1439 oraz z 2014 r. poz. 1188 i 1741.
54
wspomaganej prokreacji z zastosowaniem komórek rozrodczych pochodzących od anonimowego dawcy.”;
5) w art. 85 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Domniemywa się, że ojcem dziecka jest ten, kto obcował z matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka albo ten, kto był dawcą komórki rozrodczej w przypadku dziecka urodzonego w wyniku dawstwa partnerskiego w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji.”.
Rozdział 14
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 86. 1. W latach 2016-2025 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym niniejszej ustawy wynosi 8 426 696,47 zł, z tym że w poszczególnych latach wyniesie odpowiednio:
1) 2016 r. - 1 040 060,08 zł;
2) 2017 r. - 818 788,71 zł;
3) 2018 r. - 820 980,96 zł;
4) 2019 r. - 820 980,96 zł;
5) 2020 r. - 820 980,96 zł;
6) 2021 r. - 820 980,96 zł;
7) 2022 r. - 820 980,96 zł;
8) 2023 r. - 820 980,96 zł;
9) 2024 r. - 820 980,96 zł;
10) 2025 r. - 820 980,96 zł.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia monitoruje wykorzystanie zaplanowanych na dany rok wydatków i dokonuje, co najmniej cztery razy w roku, według stanu na koniec każdego kwartału, analizy stopnia wykorzystania zaplanowanych na dany rok wydatków.
55
3. W przypadku gdy wartość planowanych wydatków, o których mowa w ust. 1, w danym roku, przypadająca proporcjonalnie na okres od początku roku kalendarzowego do końca danego kwartału, została przekroczona:
1) po pierwszym kwartale - co najmniej o 15%, 2) po dwóch kwartałach - co najmniej o 10%, 3) po trzech kwartałach - co najmniej o 5%
– minister właściwy do spraw zdrowia stosuje mechanizm korygujący zgodnie z ust. 4.
4. Mechanizm korygujący polega na ograniczeniu:
1) wydatków związanych z funkcjonowaniem Rady do Spraw Leczenia Niepłodności, 2) wydatków związanych z prowadzeniem rejestru dawców komórek rozrodczych i
zarodków oraz rejestru ośrodków medycznie wspomaganej prokreacji i banków komórek rozrodczych i zarodków,
3) innych wydatków związanych z realizacją ustawy, w szczególności dotyczących wynagrodzeń osób zatrudnianych w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zdrowia w celu wykonywania zadań określonych ustawą
– przy jednoczesnym zapewnieniu skutecznego wykonywania zadań ustawowych przez ministra właściwego do spraw zdrowia oraz zapewnienia bezpieczeństwa danych gromadzonych w tych rejestrach.
5. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmów korygujących, o których mowa w ust. 4, jest minister właściwy do spraw zdrowia.
Art. 87. 1. Podmioty wykonujące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy czynności polegające na gromadzeniu, przetwarzaniu, przechowywaniu, dystrybucji komórek rozrodczych lub zarodków przeznaczonych do zastosowania u ludzi w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji, wywozie komórek rozrodczych lub zarodków z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przywozie komórek rozrodczych lub zarodków na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą wykonywać te czynności, po tym dniu, do czasu uzyskania pozwolenia, o którym mowa w art. 42 ust. 1 oraz w art. 51 ust. 1, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Do uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się wymogu określonego w art. 48 ust. 2 pkt 2 dla osoby odpowiedzialnej za jakość w ośrodku oraz osoby odpowiedzialnej za jakość w banku, w zakresie miejsca uzyskania dwuletniego doświadczenia zawodowego, doświadczenie to powinno zostać uzyskane w podmiocie
56
wykonującym w dniu wejścia w życie ustawy czynności przewidziane w ustawie odpowiednio dla ośrodka medycznie wspomaganej prokreacji albo banku komórek rozrodczych i zarodków.
Art. 88. 1. Podmioty wykonujące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy czynności medycznie wspomaganej prokreacji polegające na pobieraniu komórek rozrodczych od dawców lub stosowaniu komórek rozrodczych i zarodków u ludzi w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji mogą wykonywać te czynności, po tym dniu, do czasu uzyskania pozwolenia, o którym mowa w art. 42 ust. 1, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Do uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się wymogu określonego w art. 48 ust. 2 pkt 2 dla osoby odpowiedzialnej za jakość w ośrodku, w zakresie miejsca uzyskania dwuletniego doświadczenia zawodowego, doświadczenie to powinno zostać uzyskane w podmiocie wykonującym w dniu wejścia w życie ustawy czynności przewidziane w ustawie dla ośrodka medycznie wspomaganej prokreacji.
Art. 89. W przypadku zarodków utworzonych i przechowywanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, o ile nie zostały przekazane do dawstwa zarodków, termin 20 lat określony w art. 21 ust. 3 pkt 1 liczy się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zostaną wcześniej przekazane do dawstwa zarodków.
Art. 90. 1. Podmioty, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, gromadziły, testowały, przetwarzały, przechowywały, dystrybuowały komórki rozrodcze lub zarodki, dokonywały wywozu komórek rozrodczych lub zarodków z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium państw innych niż państwa członkowskie Unii Europejskiej lub przywozu komórek rozrodczych lub zarodków na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państw innych niż państwa członkowskie Unii Europejskiej, tworzą program postępowania z komórkami rozrodczymi i zarodkami zgromadzonymi do dnia uzyskania pozwolenia, o którym mowa w art. 42 ust. 1, zwany dalej ”programem”, w celu ustalenia sposobu postępowania prowadzącego do zapewnienia:
1) jakości ich przechowywania,
2) zdrowia i bezpieczeństwa biorczyni oraz zdrowia dzieci, które mogą się urodzić w wyniku zastosowania tych komórek rozrodczych lub zarodków w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji,
57
3) bezpieczeństwa komórek rozrodczych lub zarodków gromadzonych, przetwarzanych, przechowywanych lub dystrybuowanych
– wynikających z przepisów ustawy.
2. Program obejmuje:
1) szczegółowy opis dotychczasowych procedur stosowanych w podmiocie w zakresie gromadzenia, testowania, przetwarzania, przechowywania, dystrybucji komórek rozrodczych lub zarodków, dokonywania wywozu komórek rozrodczych lub zarodków z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium państw innych niż państwa członkowskie Unii Europejskiej lub przywozu komórek rozrodczych lub zarodków na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państw innych niż państwa członkowskie Unii Europejskiej;
2) informację o liczbie osób zatrudnionych w podmiocie wykonujących czynności, o których mowa w pkt 1, i o ich kwalifikacjach oraz plan działań zmierzających do zapewnienia zatrudnienia osób posiadających kwalifikacje, określone w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 44, wraz z harmonogramem ich realizacji;
3) wykaz pomieszczeń i urządzeń podmiotu, wraz z planem działań zmierzających do zapewnienia posiadania pomieszczeń i urządzeń zgodnych z wymogami, określonymi w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 45 ust. 1 lub art. 45 ust. 2, wraz z harmonogramem ich realizacji;
4) opis dotychczasowych procedur jakości, stosowanych w związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w pkt 1, oraz plan działań zmierzających do zapewnienia ich dostosowania do wymagań, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 46 ust. 3, wraz z harmonogramem ich realizacji;
5) informację na temat sposobu identyfikowania komórek rozrodczych i zarodków gromadzonych, testowanych, przetwarzanych i przechowywanych z uwzględnieniem informacji na temat możliwości identyfikowania dawcy komórki rozrodczej lub dawców zarodków oraz możliwości zapewnienia zgodności ich oznakowania i monitorowania z wymaganiami określonymi w ustawie i działań prowadzących do tego, wraz z harmonogramem ich realizacji.
2. Podmiot określony w ust. 1 przekazuje program, w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w celu zatwierdzenia.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia dokonuje oceny programu z uwzględnieniem następujących kryteriów:
58
1) stopnia zgodności dotychczasowego sposobu wykonywania czynności, o których w ust.
1, z wymaganiami wynikającymi z przepisów ustawy;
2) efektywności przedstawionych w programie działań zmierzających do zapewnienia zgodności warunków, o których mowa w ust. 1, z wymaganiami wynikającymi z przepisów ustawy oraz realność harmonogramu ich realizacji;
3) możliwości identyfikowania dawcy komórki rozrodczej lub dawców zarodków na podstawie stosowanego w podmiocie sposobu identyfikowania gromadzonych, testowanych, przetwarzanych i przechowywanych w tym podmiocie komórek rozrodczych i zarodków.
4. W przypadku braku zapewnienia możliwości identyfikowania dawcy komórki rozrodczej lub dawców zarodków na podstawie stosowanego przez podmiot określony w ust.
1 sposobu identyfikowania gromadzonych, testowanych, przetwarzanych i przechowywanych w tym podmiocie komórek rozrodczych i zarodków, komórki rozrodcze i zarodki nie mogą zostać zastosowane w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji do dawstwa innego niż dawstwo partnerskie.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia, w terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania programu zatwierdza albo odmawia jego zatwierdzenia w drodze decyzji administracyjnej.
6. Do czasu zatwierdzenia programu podmiot określony w ust. 1 nie może stosować tych komórek rozrodczych i zarodków w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji.
7. Podmioty określone w ust. 1, przedstawiają co dwa lata ministrowi właściwemu do spraw zdrowia sprawozdania z realizacji programu do czasu zastosowania w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji wszystkich zgromadzonych w nich przed dniem wejścia w życie ustawy komórek rozrodczych i zarodków.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia może przeprowadzać w podmiotach określonych w ust. 1, kontrolę dotyczącą realizacji programu. Do tej kontroli stosuje się odpowiednio art.
122 ust. 1–5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz przepisy wydane na podstawie art. 122 ust. 6 tej ustawy.
Art. 91. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.