a) Okręg parafialny do r. 1975
Przemiany dokonujące się w r. 1945 na Śląsku i w archidiecezji wrocławskiej dotknęły także i w Pichorowicach, który w l. 1946 - 1947 zmienił swoje narodowościowe i wyznaniowe oblicze. Ludność niemiecka, w 98% wyznania protestanckiego, opuściła prawie w całości teren powiatu średzkiego. Na jej miejsce osiedlali się Polacy pochodzący z różnych części Polski, prawie w całości wyznania katolickiego. Wskutek zmian politycznych, demograficznych i wyznaniowych dotychczasowe granice dawnych niemieckich katolickich parafii musiały ulec radykalnym zmianom. Ze względu na bardzo małą ilość kapłanów obsadzono tylko większe placówki duszpasterskie. W danym przypadku - parafię Ujazd Górny, i Kostomłoty. Duszpasterze z tychże parafii objęli opiekę duszpasterską nad mieszkańcami poszczególnych wiosek, które później wejdą w skład omawianej parafii. I tak Pichorowice obsługiwane były przez proboszcza z Ujazdu Górnego, mieszkańcy Samborza zostali otoczeni opieką duszpasterza z Kostomłot.
Kwestia związana z istnieniem katolickiej parafii w Pichorowicach, jako kontynuację przedwojennej struktury, została uregulowana w formie tymczasowej w następujący sposób: Ks. Piotr Sobkowicz został mianowanym pierwszym duszpasterzem Ujazdu Górnego 23 października 1946 r. Administrator apostolski ks. Karol Milik do wyżej wymienionego duszpasterza skierował 11 listopada tr. drugie pismo, w którym mianował w/w kapłana wikariuszem substytutem względem Pichorowic. Tym samym parafia Pichorowice istniała nadal, jednakże obsługiwana była przez duszpasterza z Ujazdu Górnego.
Próby zmiany w obsłudze duszpasterskiej podjął się w r. 1959 ks. arcybiskup Bolesław Kominek. 11 maja 1959 r. mianował na wakujące stanowisko proboszcza w Pichorowicach ks. Antoniego Michałka, który wcześniej był proboszczem w Gubinie. Nominacja ta nie doszła jednak do skutku ze względu na odmowę władz państwowych. Kierownik wydziału do spraw wyznań przy Prezydium Wojewódzkim we Wrocławiu, pan Witold Skoczyński argumentował odmowę w następujący sposób: „Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu działając na zasadzie art. 4 dekretu z dnia 31.XII.1956r. /Dz.U.PRL z 1957r. nr.1, poz.6/ zgłasza zastrzeżenie przeciwko zamianowaniu proboszczem parafii Pichorowice, pow. Środa Śl. Ks. Antoniego Michałka, gdyż zgodnie z art.1 i 2 na wstępie cytowanego dekretu Kuria winna złożyć wniosek o reaktywowanie parafii. Od
powyższej decyzji przysługuje odwołanie do Urzędu do Spraw Wyznań w terminie 14 dni od daty doręczenia niniejszego pisma”.
W dokumentacji kurialnej i parafialnej samodzielne struktury w Pichorowicach istniały do 1972. We wszystkich schematyzmach archidiecezji wrocławskiej wymieniano istnienie parafii obsługiwanej jednakże z Ujazdu Górnego. Proboszcz Piotr Sobkowicz prowadził podwójną księgę finansową, jedną dla Ujazdu drugą dla Pichorowic. Dekrety powizytacyjne sporządzano przez wizytatorów dla parafii w Ujeździe Górnym i Pichorowic, jak np. z r. 1969, kiedy to zwizytował parafię ks. biskup Urban. Likwidacja struktur parafialnych nastąpiła w r. 1972, kiedy nastąpiła reorganizacja struktury terytorialnej archidiecezji wrocławskiej. Wtedy to erygowano diecezję opolską i Zielonogórsko – gorzowską. Na tej fali usunięto ze spisu wiele, nieobsadzonych parafii, a pośród nich parafię Pichorowice.
b) Reaktywacja parafii
Sytuacja zmieniła się w r. 1975. Po przeprowadzonych rozmowach wikariusza kapitulnego księdza biskupa Wincentego Urbana z ówczesnym proboszczem z Ujazdu Górnego ks. Piotrem Sobkowiczem ustalono, że zostanie zamianowany dodatkowy duchowny – wikariusz, który będzie obsługiwał duszpastersko Pichorowice, z zaleceniem obowiązku zamieszkania u Sióstr Marianek w Pichorowicach. Dla realizacji tego planu został mianowany na stanowisko wikariusza w Pichorowicach ks. Wilhelm Ogaza, który 27 września 1975 r. został przeniesiony z parafii św. Jerzego w Wałbrzychu. Kilka dni później ks. Ogaza otrzymał zawiadomienie, że zostaje mianowany z dniem 1 października tr. samodzielnym wikarym. Było to wynikiem starań ks. Sobkowicza, który w tym czasie bardzo usilnie zabiegał u biskupa Wincentego Urbana o przewrócenie dawnych struktur parafialnych w Pichorowicach.
Sześć lat później ks. Ogaza rozpoczął starania o reaktywowanie parafialnych struktur. 28 kwietnia 1981 r. wysłał on do Kurii Metropolitalnej pismo, w którym podkreślił, że po rozmowie z Jego Ekscelencją ks. Arcybiskupem Drem Henrykiem H. Gulbinowiczem w czasie wizytacji kanonicznej dnia 6.IV.1981r. jako duszpasterz Samodzielnego Wikariatu Pichorowice zwracam się z uprzejmą prośbą o wszczęcie starań w sprawie uznania Samodzielnego Wikariatu Pichorowice parafią.
Prośbę moją uzasadniam faktem, że Pichorowice były parafią do r. 1970. Liczba wiernych razem z okolicznymi wioskami wynosi 1 400 dusz.
Do parafii Pichorowice należałyby następujące wioski: Pichorowice, Jarosław, Pielaszkowice, Sokolniki i Samborz. Przed utworzeniem wymienionego Wikariatu Samodzielnego powyższe miejscowości należały do parafii Ujazd Górny w dekanacie Środa Śląska.
Łącząc wyrazy należnej czci w Chrystusie.
Ks. Wilhelm Ogaza
Ksiądz arcybiskup Henryk Gulbinowicz przychylając się do prośby ks. W. Ogazy dokumentem z 12 czerwca 1981 r. powiadomił, że z dniem 29 czerwca tr. eryguje parafię w Pichorowicach.
Dekret Erekcyjny
Parafii pod wezwaniem Św. Mikołaja w Pichorowicach Dekanat: Środa Śląska
Na chwałę Boga Wszechmogącego oraz na pożytek Kościoła Świętego i dobra duchowego Ludu Bożego miejscowości Pichorowice, w Dekanacie Środa Śląska, zarządzam i podaję do wiadomości, co następuje:
§ 1
Mając na uwadze potrzeby duszpasterskie wiernych, którzy uczęszczają do kościoła pod wezwaniem św. Mikołaja w Pichorowicach i są obsługiwani przez duszpasterza zamieszkałego tamże, po dokładnym rozpatrzeniu sprawy i wysłuchaniu zainteresowanych stron, na mocy kan. 1427 K. P. K. i Motu Proprio Ecclesiae Sanctae Nr. 21 § 3 e r y g u j e m y niniejszym rzymskokatolicką parafię pod wezwaniem św. Mikołaja w Pichorowicach.
§ 2
Nowa parafia powstaje po wyłączeniu miejscowości Pichorowice, Jarosław, Pielaszkowice i Sokolniki z parafii pod wezwaniem św. Marcina w Ujeździe Górnym, Dekanat Środa Śląska, oraz miejscowości Samborz z parafii pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Kostomotach, Dekanat Kąty Wrocławskie.
§ 3
Nową parafię przyłączamy do Dekanatu Środa Śląska.
Beneficjum proboszczowskie przy kościele pod wezwaniem św. Mikołaja w Pichorowicach, które niniejszym erygujemy w myśl kan. 1414 K. P. K. nie posiada żadnego majątku. Na utrzymanie beneficjanta służyć będą ofiary wiernych za posługi duszpasterskie.
§ 5
Ciężar utrzymania kościoła, budynków kościelnych i parafialnych, sprzętów plebańskich i kościelnych, sprawianie sprzętów i przedmiotów do służby Bożej oraz utrzymanie personelu kościelnego spoczywa na parafii.
§ 6
Duszpasterza, któremu nadajemy tytuł proboszcza / parochu/ powołuje Ordynariusz Wrocławski.
§ 7
Proboszcz nowego kościoła parafialnego posługiwać się będzie urzędową pieczątką z napisem w otoku / Święty Mikołaj/: „ Sigillum Ecclesiae parochialis Rom.Cath.Sancti Nikolai in Pichorowice” lub „Rzym. Kat. Kościół parafialny św. Mikołaja w Pichorowicach.
§ 8
Dekret niniejszy wchodzi w życie w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła dnia 29 czerwca 1981 roku.
Tekst niniejszego dekretu należy opublikować w kościele parafialnym w Ujeździe Górnym, w Kostomotach i Pichorowicach, w najbliższą niedzielę po otrzymaniu.
Dan we Wrocławiu, dnia 12 czerwca 1981 roku.
Osobnym pismem l.dz. 1695/81 ks. Wilhelm Ogaza29 został mianowany administratorem parafii, z potrzebną jurysdykcją.
29 Ks. Wilhelm OGAZA urodził się 29 marca 1944 r. w Jaryszowie (Diecezja Opolska) jako syn Wilhelma i Marii z d. Glagla. W latach 1951-1958 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Jaryszowie. Po jej ukończeniu przez rok pracował jako pracownik fizyczny w Nadleśnictwie Pławniowice. W1959 r. rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Strzelcach Opolskich, którą ukończył maturą 1963 r. Powołanie do kapłaństwa zrodziło się u niego w domu rodzinnym. Pragnął zostać kapłanem. Zaraz po maturze wstąpił do WSD we Wrocławiu. Po ukończeniu studiów i odbyciu formacji duchowej został dopuszczony do święceń prezbiteratu. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk ks. abpa Bolesława Kominka 21 czerwca 1969 r. Pracował w następujących