wanie rozwojowe i niski stopień zintegrowania regionu) problem ten nie jest traktowany jako priorytetowy. Większą uwagę w stosunku do tego zagadnienia

zadeklarowano podczas szczytu w Singapurze w 2009 r., ale faktycznie uwagę

skierowano nań podczas szczytu na Bali w Indonezji w roku 2013. Wówczas to

włączono do deklaracji przywódców

158, które

to porozumienie stanowiło podstawę do przygotowania w 2014 r. APEC Con ­ nectivity

2015-2025159, w którym odniesiono się do budowy połączeń fizycznych, instytucjonalnych czy też powiązań międzyludzkich

(People-to--Peoplef W tym kontekście istotnym elementem może być też utworzenie z ini ­ cjatywy Chińskiej Republiki Ludowej Azjatyckiego Banku Inwestycji Infrastruk ­ turalnych (Asian Ifrastructure

Bank - AIIB), który może zapewniać kapitały niezbędne do rozwoju tego ostatniego procesu160.

159 APEC Connectivity Blueprint for 2015-2025, [online] http://www.apec.org/Meeting-Pa- pers/Leaders-Declarations/2014/2014_aelm/2014_aelm_annexd.aspx, 22 V 2015.

160 Zob. strona oficjalna AIIB, [online] http://www.aiibank.org/html/aboutus/AHB/, 12 VI 2015.

Formalne określenie celów APEC, wśród których miało się znaleźć podtrzymanie wzrostu i rozwoju regionu, wzmacnianie korzyści

ze współzależności (pobudzanie przepływu dóbr, usług, kapitału, technologii), rozwijanie i umacnianie otwartego, wielostronnego systemu handlowego, redukcja barier w handlu dobrami i usługami, zgodnie z zasadami GATT.

1993-

Decyzja o ustanowieniu wolnego i otwartego handlu w APEC do 2010 r.

dla krajów rozwiniętych, a do 2020 r. dla rozwijających się.

1995- Osaka, Japonia

Przyjęcie Agendy Działania z Osaki (OAA), która precyzowała sposób osiągnięcia celów z Bogor.

1996- Manila, Filipiny

Decyzja o przyjęciu Planu z Manili dla APEC (MAPA), w ramach którego opisane są szczegółowo środki, które podejmą kraje członkowskie dla realizacji celów z Bogor; przedstawienie pierwszych Indywidualnych Planów Działań (IAPs).

1997- Vancouver, Kanada

Walka części krajów APEC z kryzysem azjatyckim; odrzucenie przez APEC japońskiego planu utworzenia Azjatyckiego Funduszu Walutowego (AMF);

wybór 15 sektorów, w ramach których miała następować wczesna

dobrowolna liberalizacja sektorowa (EVSL); decyzja o tym, że Indywidualne Plany Działania mają być aktualizowane corocznie.

1998- Kuala Lumpur, Malezja

Zgoda APEC co do 9 sektorów w ramach EVSL, próba uzyskania zgody nie-członków APEC w ramach WTO; krytyka liberalizacji handlu i inwestycji w ramach APEC ze strony malezyjskiego premiera Mahathira bin

Mohammada, który obarcza ten proces winą za azjatycki kryzys gospodarczy.

1999- Auckland, Nowa Zelandia

Zobowiązanie do wprowadzenia handlu elektronicznego (paperless) do roku 2005 dla krajów rozwiniętych i do 2010 dla rozwijających się;

przyjęcie planu wdrożenia APEC Business Travel Card; wywarcie presji na Indonezję w celu przyjęcia sił pokojowych w Timorze Wschodnim;

poparcie rozpoczęcia nowej rundy negocjacyjnej w ramach WTO.

2000 - Bandar Seri Begawan, Brunei

Ustanowienie w APEC elektronicznych Indywidualnych Planów Działania (e-IAPs), co umożliwia dostęp do nich online; zobowiązanie do działań na rzecz tzw. Nowej Gospodarki; poparcie wejścia Chin, Tajwanu, Rosji i Wietnamu do Światowej Organizacji Handlu.

2001- Szanghaj, ChRL

Przyjęcie Porozumienia z Szanghaju (Shanghai Accord), w którym skupiono się na rozszerzeniu wizji APEC, ściślejszym zdefiniowaniu drogi do celów z Bogor i wzmocnieniu mechanizmu implementacji; przyjęcie e-strategii dla APEC; wydanie Oświadczenia Przeciw Terroryzmowi, w którym mówi się o wzmocnieniu współpracy antyterrorystycznej oraz walce z finansowaniem terroryzmu.

2002 - Los Cabos, Meksyk

Przyjęcie Planu ułatwień w zakresie handlu (TFAP); w celu redukcji kosztów transakcyjnych o 5% do 2006 r., a także polityki na rzecz handlu

i e-gospodarki oraz standardów transparentności; wydanie drugiego Oświadczenia Przeciw Terroryzmowi wraz z inicjatywą Bezpiecznego handlu w regionie APEC (STAR).

2003- Bangkok, Tajlandia

Wydanie oświadczenia ws. Rundy Rozwoju z Doha; zwrócenie uwagi na walkę z grupami terrorystycznymi, potrzebę eliminacji broni masowego rażenia i innych zagrożeń bezpieczeństwa; podpisanie Inicjatywy na rzecz bezpieczeństwa zdrowotnego oraz Planu działań przeciw SARS; zwrócenie uwagi na rozmowy sześciostronne w sprawie koreańskiego programu nuklearnego.

2004- Santiago, Chile

Drugie oświadczenie ws. Rundy Rozwoju z Doha, wzywające do zakończenia negocjacji do grudnia 2005 r.; powstanie kodeksu dobrych praktyk

w odniesieniu do FTAs/RTAs, co ma zapewnić ich zgodność z regułami WTO;

ustanowienie programu na rzecz transparentności i przeciwdziałania korupcji.

2005- Busan, Korea Pd.

Przyjęcie Planu Działania (Mapy Drogowej) z Busan, która uszczegóławia działania na rzecz osiągnięcia celów z Bogor; zwrócenie uwagi na reformę strukturalną oraz redukcję kosztów transakcyjnych; przygotowanie analizy dotychczasowych osiągnięć; zwrócenie uwagi na rozprzestrzenianie się zagrożeń pandemicznych, w związku z epidemią ptasiej grypy.

2006- Hanoi, Wietnam

Przyjęcie Planu Działania z Hanoi, w którym określono dokładne działania na rzecz celów z Bogor oraz wsparcia środków na rzecz budowy potencjału gospodarek APEC; wydanie oświadczenia dot. negocjacji w ramach WTO;

rozpoczęcie prac na rzecz reformy grup roboczych i Sekretariatu APEC;

decyzja o przygotowaniu studium nt. propozycji utworzenia Strefy Wolnego Handlu Azji i Pacyfiku (FTAAP).

2007- Sydney, Australia

Wydanie Deklaracji ws. zmian klimatycznych, bezpieczeństwa energetycznego i czystego rozwoju; przyjęcie raportu nt. bliższej regionalnej integracji gospodarczej (w tym reformy strukturalnej) oraz II Planu na rzecz ułatwień w zakresie handlu, w ramach którego do roku 2010 ma nastąpić redukcja kosztów transakcyjnych o dalsze 5%.

2008 - Lima, Peru

W Deklaracji liderów skupiono się na zmniejszaniu zróżnicowania pomiędzy rozwiniętymi i rozwijającymi się gospodarkami APEC oraz odniesieniu się do społecznego wymiaru globalizacji; wydanie deklaracji nt. Gospodarki Globalnej, w której znajduje się odniesienie do kryzysu gospodarczego i środków jego zwalczania.

2009- Singapur

Oprócz deklaracji nt. inkluzywnego i zrównoważonego wzrostu oraz rezygnacji ze środków protekcjonistycznych do 2010 r. przyjęto Porozumienie ramowe nt. łańcuchów dostaw (Supply-Chain Connectivity Framework) oraz Plan działania na rzecz ułatwień w biznesie (Ease of Doing Business Action Plan), co miało pozwolić na obniżenie kosztów prowadzenia działalności w regionie o 25% do 2015 r. Dodatkowo rozpoczęto prace nad Planem działań na rzecz usług.

2010- Jokohama, Japonia

Wydano dokument pod nazwą Wizja z Jokohamy (Yokohama Vision), będący planem działania na rzecz zintegrowanej gospodarczo, silnej i bezpiecznej Wspólnoty APEC. Przygotowano też ocenę postępów w zakresie celów z Bogor. Sformułowano Strategię APEC na rzecz usług oraz Nową strategię APEC na rzecz reformy strukturalnej.

2011- Honolulu, Stany Zjednoczone

Zadeklarowano dalszą i ściślejszą integrację, w tym w kwestii współpracy regulacyjnej i konwergencji. Zadeklarowano obniżenie do 2015 r. ceł na dobra związane ze środowiskiem naturalnym do maksymalnie 5%, a także ograniczenie energochłonności gospodarek o 45% do 2035 r.

2012- Władywostok, Rosja

Przedstawiono listę towarów wpływających na zrównoważony rozwój, skupiono się na przejrzystości porozumień handlowych w regionie.

2013- Bali, Indonezja

Zadeklarowano wsparcie dla pozytywnego zakończenia rundy negocjacyjnej WTO z Doha. Przedstawiono wieloletni plan na rzecz rozwoju infrastruktury i inwestycji. W ramach zachęcania do kontaktów międzyludzkich

(People-to-People - PZP) ustanowiono cel w postaci 1 min studentów na wymianach do 2020 r.

2014- Pekin, Chiny

Przedstawiono Plan działania na rzecz FTAAP (w pierwszym etapie ma zostać przygotowane wspólne studium strategiczne dla tego projektu). Przyjęto Plan działania na rzecz spójności APEC na lata 2015-2025 (APEC Connectivity Blueprint). Zadeklarowano podwojenie udziału energii odnawialnej w bilansie energetycznym do 2030 r.

Źródło: Opracowanie własne na podstawie M. Martin, Asia Pacific Economic Cooperation (APEC) and the 2007 Meetings in Sydney (Australia), CRS Report for Congress, Congressional Research Service, Washington 2007, s. 30-32; APEC Outcomes and Outlook 2014-2015, APEC Secretariat, Singapore 2015, s. 46-49, [online] http://publications.apec.org/publication-detail.php7pub_

id=1602, 20 VI 2015.

3.5. Partnerstwo Transpacyficzne (TPP) jako wyzwanie

dla APEC