Wprowadzony półtora roku temu system elektronicznej formy ogłaszania aktów praw-nych przyczynia się do usprawnienia procesu ich publikacji oraz zapewnia obywatelom nieprzerwany dostęp do tych dokumentów. Badając jego działanie, kontrolerzy Izby stwierdzili jednak wiele nieprawidłowości. Nie wdrożono m.in. polityki bezpieczeństwa informacji, zabrakło również jasnych zasad współpracy między zaangażowanymi jed-nostkami. NIK oceniła też negatywnie wykonywanie przez starostów i wójtów zadań związanych z przekazywaniem do ogłaszania i udostępniania aktów prawnych w po-staci dokumentów elektronicznych.
anna dEmuS Ewa PrzychodaJ
1 Z dniem 1.01.2012 r. weszły w życie przepisy ustawy z 4.03.2011 r. o zmianie ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych oraz niektórych innych ustaw(DzU nr 117, poz. 676).
Ustawa ta zmieniła ustawę z 20.07.2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych – dalej: „ustawa o ogłaszaniu aktów normatywnych” (DzU z 2011 r., nr 197, poz. 1172 ze zm.).
2 Z wyjątkiem Monitora Polskiego B. Od 2.05.2008 r. do 31.12.2011 r. większość dzienników urzędowych była wydawana równolegle w dwóch postaciach: oryginalnej – papierowej oraz elektronicznej, równoważ-nych co do treści (przy czym tylko wersja papierowa była prawnie wiążąca).
3 W 2004 r. NIK przeprowadziła kontrolę stanowienia aktów prawa miejscowego przez gminy i powiaty
(Informacja o wynikach kontroli stanowienia aktów prawa miejscowego przez gminy i powiaty, NIK, Warszawa, listopad 2004 r.).
prawa w postaci elektronicznej4 została podjęta z inicjatywy NIK w celu dokonania oceny wykonywania przez właściwe or-gany zadań w zakresie wydawania aktów prawnych w postaci dokumentów elektro-nicznych, określonych w znowelizowanej ustawie o ogłaszaniu aktów normatyw-nych. Przygotowanie i przeprowadzenie kontroli z elementami kontroli informa-tycznej stanowiło wyzwanie z powodu braku tak zwanych twardych wyznacz-ników oceny funkcjonowania systemów informatycznych, w tym pod względem bezpieczeństwa informatycznego, gdyż większość zagadnień dotyczących tego obszaru nie została uregulowana w prze-pisach prawnych.
Najwyższa Izba Kontroli formułowała zatem uwagi, posiłkując się:
• powszechnie uznanymi standardami zarządzania systemami informatycznymi CoBIT5 4.1, przyjętymi przez ISACA6;
• standardami i dobrymi praktykami za-wartymi w Polskich Normach: „Technika informatyczna, techniki bezpieczeństwa, systemy zarządzania bezpieczeństwem informacji, Wymagania” (PN-ISo/IEC 27001:2007) oraz „Technika
informatycz-na, techniki bezpieczeństwa, Praktyczne zasady zarządzania bezpieczeństwem in-formacji” (PN-ISo/IEC 177991:2007).
W trakcie badań kontrolnych korzystano również z wiedzy i doświadczenia eksper-ta zewnętrznego – audytora informatycz-nego CISA.
Zwrócono uwagę przede wszystkim na prawidłowość działań organów admini-stracji rządowej i samorządowej w zakre-sie publikacji aktów prawnych w formie dokumentów elektronicznych, w tym na przestrzeganie przepisów prawa doty-czących ich podpisywania i terminowo-ści ogłaszania, a także ogólnospołeczną dostępność do nich.
Kontroli poddano podmioty realizują-ce zadania na różnym poziomie prorealizują-cesu wydawania elektronicznych dzienników urzędowych oraz udostępniania aktów prawnych w postaci elektronicznej, to jest:
• Rządowe Centrum legislacji (dalej:
RCl) – podmiot odpowiedzialny, w imie-niu Prezesa Rady Ministrów, za wydawanie Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego7;
• Centrum Projektów Informatycznych (dalej: CPI8), któremu powierzono budowę
4 InformacjaowynikachkontroliPromulgacjaprawawpostacielektronicznej (nr ewid. 11/2013/P12/017/
KAP), opracowana w Departamencie Administracji Publicznej NIK, Warszawa, kwiecień 2013 r.
5 COBIT (ControlObjectivesforInformationandRelatedTechnology) – zbiór wytycznych opracowany przez międzynarodowe stowarzyszenie ISACA, zajmujące się zagadnieniami zarządzania, kontroli i bezpieczeń-stwa systemów informatycznych.
6 Stowarzyszenie ds. Audytu i Kontroli Systemów Informatycznych (ang. InformationSystemsAuditand
ControlAssociation; obecnie używa tylko akronimu ISACA), zrzesza ponad 95 tys. członków w ponad 75 krajach, przyznaje certyfikaty CISA (CertifiedInformationSystemsAuditor); <http://www.isaca.org/
polish/Pages/Default.aspx>.
7 Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych, Prezes Rady Ministrów wydaje Dziennik Ustaw i Monitor Polski przy pomocy Rządowego Centrum Legislacji.
8 Jednostka budżetowa podległa Ministrowi Administracji i Cyfryzacji (poprzednio podległa Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji).
systemu informacyjnego udostępniającego Dziennik Ustaw i Monitor Polski9;
• ośmiu wojewodów wydających woje-wódzkie dzienniki urzędowe;
• ośmiu starostów i 112 wójtów10, zobo-wiązanych do przedkładania wojewodzie do ogłoszenia aktów prawnych stanowio-nych odpowiednio przez powiat i gminę w postaci elektronicznej oraz zobowiąza-nych do udostępniania aktów prawzobowiąza-nych do wglądu i pobrania (w tym do prowadzenia w postaci elektronicznej zbiorów aktów prawa miejscowego).
Najwyższa Izba Kontroli oceniła pozy-tywnie, mimo stwierdzonych nieprawidło-wości, działania RCl w zakresie wydawa-nia Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego w postaci elektronicznej oraz realizację zadań przez CPI w zakresie przygotowa-nia, uruchomienia i utrzymania systemu informatycznego służącego do elektro-nicznego ogłaszania dzienników urzędo-wych (zwanego dalej również Systemem PEAP). Zarówno prezes RCl, jak i dy-rektor CPI podjęli skuteczne działania w celu wdrożenia wydawania w postaci elektronicznej wymienionych dzienników urzędowych, co pozwoliło w ustawowym terminie przejść do ogłaszania Dzienni-ka Ustaw i Monitora Polskiego wyłącznie w postaci elektronicznej.
Rządowe Centrum legislacji zapew-niło obywatelom nieprzerwany dostęp do aktów prawnych zawartych w dzien-nikach urzędowych, a także sprawne ich ogłaszanie w postaci elektronicznej
na stronach internetowych tych dzien-ników: <www.dziennikustaw.gov.pl>
i <www.monitorpolski.gov.pl>. W celu uzyskania ciągłości publikacji aktów praw-nych, Centrum legislacji poza Systemem PEAP przygotowało dwa niezależne syste-my informatyczne, które mogą być wyko-rzystane w razie problemów z funkcjono-waniem systemu głównego. Taka sytuacja miała miejsce w lipcu 2012 r., kiedy nastą-piła awaria zasilania serwerowni Systemu PEAP. Wówczas, aby utrzymać ciągłość dostępu do aktów prawnych, Centrum legislacji dokonało przełączenia domen internetowych Dziennika Ustaw i Moni-tora Polskiego na serwer jednego z utrzy-mywanych systemów zapasowych.
Prezes RCl zapewnił archiwizację Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego w wersji papierowej. W tym celu, stosow-nie do wymogów określonych w art. 20b ust. 4 ustawy o ogłaszaniu aktów norma-tywnych, co miesiąc przekazywał Pre-zydentowi RP, Marszałkowi Sejmu oraz Bibliotece Narodowej poświadczone za zgodność z oryginałem wydruki Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego zawierające akty prawne ogłoszone w 2012 r.
W okresie od stycznia do sierpnia 2012 r.
ze stron internetowych Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego pobrano łącznie 2610,8 tys. aktów prawnych. Porówna-nie liczby pobrań przedstawiono na ry-sunku 1, s. 56.
Badania kontrolne wykazały, że więk-szość badanych aktów prawnych
opubli-9 Budowę tego systemu Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji powierzył CPI w ramach realizacji projektu ePUAP2.
10 Przez pojęcie ‘wójt’ należy rozumieć również burmistrza i prezydenta miasta.
kowanych w Dzienniku Ustaw i Monito-rze Polskim odpowiadała wymaganiom art. 15 ust. 1 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych. Podstawą ich ogłoszenia był akt w formie dokumentu elektronicz-nego, opatrzony przez organ upoważniony do jego wydania bezpiecznym podpisem elektronicznym11, weryfikowanym za po-mocą kwalifikowanego certyfikatu, a przy skierowaniu tych aktów do ogłoszenia Pre-zes RCl nadawał im wizę12, o której mowa w art. 15 ust. 7 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych.
W RCl ujawniono jednak pewne nie-prawidłowości, które polegały na:
• ogłaszaniu w Dzienniku Ustaw przez prezesa RCl aktów prawnych podpisa-nych przez Prezesa Rady Ministrów, mimo że zostały one przekazane do ogłoszenia w formie papierowej, co było niezgodne z wymogami art. 15 ust. 1 ustawy o ogła-szaniu aktów normatywnych13. Prezes RCl nie zwrócił się do Prezesa Rady Ministrów o przekazanie tych aktów w formie prze-widzianej w przepisach. Dopiero w trak-cie kontroli NIK Prezes Rady Ministrów rozpoczął przekazywanie aktów prawnych w formie spełniającej wymagania art. 15 ust. 1 wymienionej ustawy. Prezes RCl podpisywał odręcznie akty prawne Prezesa
11 W rozumieniu przepisów ustawy z 18.09.2001 r. o podpisie elektronicznym (DzU nr 130, poz. 1450 ze zm.).
12 Potwierdzenie skierowania danego dokumentu do publikacji; w przypadku dokumentów kierowanych do ogłoszenia w formie elektronicznej, wiza musi być opatrzona bezpiecznym podpisem elektronicznym or-ganu wydającego dziennik urzędowy.
13 Przepis ten stanowi, że podstawą do ogłoszenia aktu normatywnego lub innego aktu prawnego jest akt w formie dokumentu elektronicznego, opatrzony przez organ upoważniony do wydania aktu bezpiecznym podpisem elektronicznym – w rozumieniu przepisów ustawy z 18.09.2001 r. o podpisie elektronicznym – weryfikowanym za pomocą kwalifikowanego certyfikatu.
Rysunek 1. Liczba pobrań aktów prawnych od stycznia do sierpnia 2012 r. ze stron internetowych Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego
Źródło: Wyniki kontroli.
Styczeń Luty
Marzec Kwiecień
Maj Czerwiec
Lipiec Sierpień
400 000
300 000
200 000
100 000
0
328 690
369 189
350 098
287 227 317 272 302 965 303 941
351 435
Rady Ministrów (w celu potwierdzenia ich sprawdzenia pod względem prawnym i re-dakcyjnym) i nie nadawał im wizy, o której mowa w art. 15 ust. 7 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych.
• Nienadaniu przez Prezesa RCl upo-ważnień pracownikom RCl wykonują-cym czynności potwierdzania integral-ności i autentyczintegral-ności aktów prawnych ogłaszanych w Dzienniku Ustaw i Moni-torze Polskim, co stanowiło naruszenie postanowień § 8 ust. 2 rozporządzenia z 27 grudnia 2011 r. w sprawie wymagań technicznych dla dokumentów elektro-nicznych zawierających akty normatywne i inne akty prawne, dzienników urzędo-wych wydawanych w postaci nej oraz środków komunikacji elektronicz-nej i informatycznych nośników danych14 (dalej: „rozporządzenie w sprawie wyma-gań technicznych”).
• Braku uregulowań wewnętrznych doty-czących obiegu i archiwizacji dokumentów elektronicznych.
Kwestie związane z obiegiem i archi-wizacją dokumentów elektronicznych w RCl powinny zostać uregulowane jeszcze przed rozpoczęciem wydawania dzienników urzędowych w postaci elek-tronicznej. Na obowiązek zapewnienia od-powiedniej ewidencji i przechowywania dokumentów elektronicznych wskazuje art. 6 w zw. z art. 1 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach15.
Należy zaznaczyć, że powyższe niepra-widłowości nie miały wpływu na ważność
ogłaszanych aktów prawnych w formie elektronicznej.
Czas potrzebny na publikację aktów prawnych w dziennikach urzędowych był zróżnicowany – badane akty ogłaszano w Dzienniku Ustaw i Monitorze Polskim w ciągu 1-92 dni roboczych od dnia reje-stracji w RCl ich wpływu (spośród badanej próby najdłużej trwała publikacja postano-wień Prezydenta RP o nadaniu odznaczeń i orderów). W RCl wskazywano, że czas publikacji jest zróżnicowany ze względu na prace redakcyjne związane z przygoto-waniem każdego aktu do udostępnienia w Internecie, wielkość danego aktu i sto-pień jego skomplikowania, a także liczbę aktów skierowanych do ogłoszenia.
NIK zwróciła również uwagę na nieure-gulowanie w procedurach wewnętrznych RCl niektórych istotnych kwestii doty-czących zapewnienia bezpieczeństwa in-formacji w systemie publikacji Dzienni-ka Ustaw i Monitora Polskiego. Może to utrudnić RCl podejmowanie skutecznych działań w zakresie nadzoru i monitoringu nad poprawnością postępowania w pro-cesie publikacji.
Braki te dotyczyły:
• postępowania w wypadku awarii lub błędów Systemu PEAP, w tym doku-mentowania podejmowanych działań (np. sposobu ich zgłaszania, rejestro-wania przyczyn awarii lub błędów) oraz przeprowadzanych analiz komunikatów błędu tworzenia kopii bezpieczeństwa w zakresie systemów i programów RCl
14 DzU nr 289, poz. 1699.
15 DzU z 2011 r., nr 123, poz. 698 ze zm.
wykorzystywanych w procesie publikacji aktów prawnych;
• nadawania certyfikatów bezpiecznego podpisu elektronicznego oraz postępowa-nia z podpisem;
• przyjmowania i rozwiązywania proble-mów zgłoszonych przez użytkowników stron <www.dziennikustaw.gov.pl>
i <www.monitorpolski.gov.pl> oraz do-kumentowania wyników monitorowania dostępności stron internetowych, na któ-rych publikowane są akty prawne, w tym wskazywanie przyczyn ewentualnego bra-ku dostępności.
System PEAP, służący do ogłaszania pra-wa w postaci elektronicznej, stworzono na podstawie porozumienia zawartego 20 kwietnia 2011 r. pomiędzy Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji a Prezesem Rządowego Centrum legislacji (dalej: „Porozumienie”). System ten został wykonany i jest utrzymywany przez Cen-trum Projektów Informatycznych, które uruchomiło go w terminie pozwalającym RCl bez opóźnień wywiązać się z obowiąz-ku wydawania Dziennika Ustaw i Moni-tora Polskiego w postaci elektronicznej.
Budowa Systemu PEAP została sfi-nansowana w ramach projektu ePUAP2, współfinansowanego ze środków
Europej-skiego Funduszu Rozwoju Regionalnego dla programu operacyjnego „Innowacyj-na gospodarka” „Innowacyj-na lata 2007–2013, prio-rytet 7 – „Społeczeństwo informacyjne – budowa elektronicznej administracji”.
System stworzyła Polska Wytwórnia Papie-rów Wartościowych SA (PWPW), na pod-stawie umowy z 19 sierpnia 2011 r.16, której przedmiotem było zbudowanie i wdro-żenie systemu informacyjnego udostęp-niającego dzienniki urzędowe w ramach platformy ePUAP oraz świadczenie usług asysty technicznej w okresie gwarancji, o wartości brutto 2215,9 tys. zł17.
Nieprawidłowości, jakie w tych działa-niach stwierdziła Najwyższa Izba Kontroli w CPI polegały na:
• niewdrożeniu dla Systemu PEAP dwóch – ważnych z punktu widzenia bezpieczeń-stwa informacji – dokumentów, to jest:
polityki bezpieczeństwa (wbrew posta-nowieniom Porozumienia18) i planu cią-głości działania19;
• zlecaniu usług utrzymania Systemu PEAP wykraczających poza zakres za-wartej z PWPW umowy, w wyniku cze-go dokonywano wydatków na utrzymanie tego systemu z naruszeniem art. 44 ust. 4 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych20, zgodnie z którym jednostki
16 Umowa nr 2011/CPI/72/PWPW z 19.08.2011 r. zawarta przez CPI z Polską Wytwórnią Papierów War-tościowych SA o budowie i wdrożeniu systemu informacyjnego udostępniającego dzienniki urzędowe w ramach platformy ePUAP oraz świadczeniu usług asysty technicznej w okresie gwarancji.
17 W latach 2011–2012 na realizację tej umowywydano łącznie 2005,9 tys. zł.
18 Opracowanie takiego dokumentu przewidziano w pkt. 32 załącznika nr 2: Założeniadostworzeniaiutrzy-mywaniasystemuinformacyjnegoudostępniającegoDziennikUstawiMonitorPolskiwsieciInternet.
19 Ustalono, że dopiero w trakcie kontroli NIK (tj. z opóźnieniem 331 dni) CPI wyegzekwowało od PWPW dostarczenie tego planu. Dokument ten do dnia zakończenia czynności kontrolnych w jednost-ce (8.10.2012 r.) nie został zaakjednost-ceptowany przez CPI, co było niezgodne z postanowieniami zawartej z PWPW umowy.
20 DzU nr 157, poz. 1240 ze zm.
sektora finansów publicznych zawierają umowy na zasadach określonych w prze-pisach o zamówieniach publicznych; sta-nowiło to również naruszenie postano-wień umowy o dofinansowanie projektu ePUAP2 i skutkowało uznaniem tych wydatków przez Instytucję Zarządzającą Programem operacyjnym „Innowacyjna gospodarka” na lata 2007–2013 za wydatki niekwalifikowane.
Pomimo że w listopadzie 2011 r. CPI odebrało od wykonawcy projekt „Polityki bezpieczeństwa dla Systemu PEAP”, nie przekazało go RCl – głównemu użytkow-nikowi systemu. Również Prezes RCl nie występował do CPI o przekazanie tego dokumentu. Zaniechanie ze strony obu wskazanych podmiotów skutkowa-ło brakiem jednolitych procedur bezpie-czeństwa dla całego systemu. RCl, jako główny użytkownik, powinien zapoznać się z polityką bezpieczeństwa i po zaak-ceptowaniu jej postanowień – uwzględnić w stosowanych procedurach. Niepodjęcie przez RCl odpowiednich działań w tej kwestii wskazuje, w ocenie Najwyższej Izby Kontroli, na niedochowanie należytej staranności przy realizacji postanowień Porozumienia.
Do dnia zakończenia czynności kontrol-nych nie został zbudowany drugi element przedmiotu Porozumienia, to jest edy-tor aktów prawnych (§ 2 Porozumienia).
Należy zauważyć, że może być to istotne narzędzie usprawniające proces ogłaszania
aktów prawnych, gdyż wyeliminuje ewen-tualne problemy techniczne wynikające z korzystania przez podmioty uczestni-czące w procesie promulgacji z różnorod-nego oprogramowania do ich edycji. Jest to kolejna, podjęta przez administrację rządową próba stworzenia edytora ak-tów prawnych – poprzednio udostępnio-ny przez Ministra Spraw Wewnętrzudostępnio-nych i Administracji w 2009 r. edytor aktów prawnych (EDAP21) nie spełnił oczeki-wań użytkowników i nie jest, jak wynika z ustaleń kontroli, wykorzystywany ze względu na swoją niską funkcjonalność i brak aktualizacji.
Ogłaszanie i udostępnianie aktów prawnych przez wojewodów Wojewodowie wydają w postaci elektro-nicznej wojewódzkie dzienniki urzędowe i na ogół prawidłowo wywiązywali się z tego obowiązku we wszystkich obję-tych kontrolą urzędach wojewódzkich22. Dla każdego dziennika organ wydający prowadzi odrębną stronę internetową.
Zapewniono też ciągłość działania stron internetowych, na których publikowa-no dzienniki urzędowe, między innymi przez wprowadzenie kilku niezależnych łączy internetowych, dodatkowego zasi-lania na wypadek przerw w dostawach energii elektrycznej, a także tworzenie kopii zapasowych. ogłaszane w woje-wódzkich dziennikach urzędowych akty prawne w postaci elektronicznej
speł-21 Edytor jest dostępny na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
<http://www.bip.msw.gov.pl/portal/bip/185/Elektroniczna_forma_aktow_prawnych.html>.
22 Kontrolę przeprowadzono w ośmiu urzędach wojewódzkich: kujawsko-pomorskim, pomorskim, śląskim, świętokrzyskim, łódzkim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim.
niały wymagania techniczne23 określone w przepisach.
W urzędach wojewódzkich wystąpiły jednak nieprawidłowości, do których za-liczono:
• niedostosowanie stron internetowych czterech wojewódzkich dzienników urzę-dowych do zasad określonych w § 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych24;
• nieogłaszanie przez dwóch wojewodów uchwał w sprawie zmian uchwał budżeto-wych jednostek samorządu terytorialnego, co było niezgodne z art. 13 pkt 7 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych;
• ogłaszanie aktów normatywnych orga-nów jednostek samorządu terytorialne-go (JST) z opóźnieniem, które wynikało z oczekiwania na wynik prowadzonego przez wojewodę postępowania nadzor-czego.
Szczególnie ten ostatni problem zwrócił uwagę NIK. Stwierdzono bowiem, że woje-wodowie uzależniali opublikowanie aktów normatywnych organów JST w wojewódz-kim dzienniku urzędowym od zakończenia prowadzonego przez siebie postępowania nadzorczego w sprawie zgodności tych ak-tów z prawem. Zdaniem Izby, praktyka taka nie wydaje się właściwa. Należy bo-wiem zwrócić uwagę, że ustawa
o ogłasza-niu aktów normatywnych w żaden sposób nie wiąże wykonania obowiązku ogłoszenia aktu prawa miejscowego z rozstrzygnię-ciem nadzorczym wojewody. Co więcej, w art. 3 tej ustawy w sposób wyraźny sfor-mułowany jest nakaz niezwłocznego ogła-szania aktów normatywnych. Argumen-tem przemawiającym za publikacją aktów normatywnych (a więc także aktów prawa miejscowego) bez wiązania jej z procedurą nadzorczą jest to, że rozstrzygnięcia nad-zorcze wojewody dotyczące nieważności uchwały lub zarządzenia są także publiko-wane w wojewódzkim dzienniku urzędo-wym. Ponieważ sprawa ta budzi niemałe kontrowersje wśród wojewodów, powinna być jednoznacznie rozwiązana. Wskazane jest, zdaniem NIK, podjęcie przez Pre-zesa Rady Ministrów działań w celu jed-noznacznego rozstrzygnięcia relacji mię-dzy obowiązkiem niezwłocznej publikacji aktów prawa miejscowego a omawianym postępowaniem nadzorczym, prowadzo-nym przez wojewodów.
Przekazywanie przez JST aktów prawnych
Najwyższa Izba Kontroli w większo-ści jednostek samorządu terytorialnego (w 92,5%) oceniła ogólnie negatywnie wy-konywanie przez starostów i wójtów zadań
23 To jest zostały ogłoszone we właściwym formacie (PDF i XML), na podstawie przekazanych przez właści-we organy aktów prawnych w formie dokumentu elektronicznego, opatrzonych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych, bezpiecznym podpisem elektronicznym przez upoważniony do wydania aktu prawnego organ, weryfikowanym za pomocą kwalifikowanego certyfikatu tego organu (§ 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych). Autentyczność i integralność aktów publi-kowanych w dziennikach wojewódzkich, zgodnie z § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia, zagwarantowana była bezpiecznym podpisem elektronicznym wojewodów lub osób upoważnionych.
24 Na stronie głównej dziennika urzędowego brakowało: nazwy organu wydającego dziennik urzędowy, informacji o dostępie i sposobie zabezpieczenia, odnośników do certyfikatów osób upoważnionych do podpisywania aktów prawnych podlegających ogłoszeniu.
związanych z przekazywaniem do ogła-szania i udostępnianiem aktów prawnych w postaci dokumentów elektronicznych.
W skontrolowanych 120 JST (8 staro-stwach powiatowych i 112 urzędach gmin) ujawniono nieprawidłowości naruszające postanowienia ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych:
• opóźnienia w przekazywaniu wojewo-dom aktów prawnych do ogłoszenia w wo-jewódzkich dziennikach urzędowych – co było niezgodne z art. 3 wymienionej usta-wy, nakazującym niezwłoczną ich publi-kację (184 akty prawne spośród 765 obję-tych badaniem – tj. 24% – przekazano po upływie siedmiu i więcej dni25);
• nieprzekazywanie do ogłoszenia w wojewódzkich dziennikach urzędo-wych: uchwał wprowadzających zmiany w uchwałach budżetowych gmin i powia-tów (w 64,2% JST), sprawozdań rocznych z wykonania budżetów za 2011 r. (w 39,2%
JST) oraz niektórych innych aktów praw-nych (w 15% JST) – mimo że art. 13 usta-wy do tego zobowiązuje;
• niezapewnienie powszechnie dostęp-nego miejsca umożliwiającego osobom za-interesowanym wgląd i pobranie w wersji elektronicznej aktów prawnych w godzi-nach pracy urzędów, co dotyczyło blisko 1/3 urzędów JST (36 spośród 120) – było to niezgodne z art. 26 ust. 1 w zw. z art. 28 ust. 3 ustawy, a ponadto może być odebra-ne jako ograniczenie ustawowego prawa obywateli do dostępu do aktów prawnych, co szczególnie dotyczy osób nieposiada-jących Internetu;
• nieustalenie w 86 JST (tj. 72%) ceny arkusza wydruku aktu prawnego – co sta-nowiło naruszenie art. 28a ustawy; w 33 spośród tych jednostek cenę ustalono do-piero w trakcie kontroli NIK, chociaż prze-pis ten wszedł w życie 1 stycznia 2012 r.;
wśród przyczyn takiego stanu wskazywano przede wszystkim niedopatrzenie bądź brak zainteresowania mieszkańców tego typu usługą;
• przekazywanie wojewodom aktów prawnych do ogłoszenia w formacie nie-odpowiadającym zasadom wskazanym w rozporządzeniu w sprawie wymagań technicznych (w 11 JST spośród 120 ba-danych).
NIK zwróciła szczególną uwagę na nie-przekazywanie przez JST części aktów prawnych do ogłoszenia w wojewódz-kich dziennikach urzędowych, pomimo takiego obowiązku, co może być odebrane jako „ukrywanie prawa”. Tłumaczono to
NIK zwróciła szczególną uwagę na nie-przekazywanie przez JST części aktów prawnych do ogłoszenia w wojewódz-kich dziennikach urzędowych, pomimo takiego obowiązku, co może być odebrane jako „ukrywanie prawa”. Tłumaczono to