1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania techniczne dotyczące wykonania i odbioru robót budowlanych zgodnie z zakresem robót przedstawionym w Przedmiarze robót. Podstawą opracowania niniejszej SST są przepisy obowiązującego prawa, normy i zasady sztuki budowlanej.
1.2. Zakres stosowania ST
Specyfikacja techniczna (ST) stosowana jest jako dokument inwestorski niezbędny przy realizacji i odbiorze robót wymienionych w pkt 1.1.
1.3. Zakres robót objętych ST
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu realizację robót niezbędnych do wykonania:
- posadzki z płytek ceramicznych i gresowych 1.4. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość materiałów i wykonywanych robót oraz za zgodność z dokumentacją projektową, ST i poleceniami Inspektora nadzoru. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w specyfikacji Wymagania Ogólne.
2. Materiały
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w OST "Wymagania ogólne" pkt 2
Podany "materiał" stanowi propozycję projektanta lub zamawiającego. Zgodnie z Ustawą
"Prawo Zamówień Publicznych" art.29 ust.3 - Wykonawca ma prawo zastosować każdy inny "równoważny" wyrób.
2.2. Zastosowane materiały
Płytki ceramiczne,
Płytki gresowe
Klej do płytek,
Zaprawa spoinująca.
Wyszczególnienie materiałów:
Posadzki w pomieszczeniach sanitarnych wykonane z zastosowaniem płytek ceramicznych i gresowych
Płytki z gresu
Płytki gres antypoślizgowe grubość 0,6cm według wzoru uzgodnionego z Inspektorem nadzoru.
Płytki gresowe cokołowe o właściwościach jak płytki posadzkowe. Płytki gres nieszkliwione powinny spełniać wymagania normy PN-ISO 13006:2001 wg załącznika G „płytki ceramiczne prasowane na sucho o małej nasiąkliwości wodnej” E≤0,5%, grupa BI a UGL.
Wymagania dla płytek gres barwa: wg wzorca producenta, antypoślizgowe, nasiąkliwości po wypaleniu nie mniej niż 1,5%, twardość według Mohsa 8, wytrzymałości na zginanie nie mniejszej niż 25MPa, na ściskanie min. 6,5MPa, płytki o klasie ścieralności V, mrozoodporności (liczba cykli nie mniej niż 20), kwasoodporność nie mniej niż 98%, ługoodporność nie mniej niż 90%
dopuszczalne odchyłki wymiarowe:
długość i szerokość: ±1,5 mm grubość: ± 0,5 mm
krzywizna: 1,0 mm
Płytki gresowe muszą być uzupełnione takimi elementami jak: listwy przypodłogowe, kątowniki czy narożniki.
Należy zastosować płytki 1 gatunku.
Do mocowania płytek będą stosowane zaprawy klejowe, do wypełnienia spoin zostaną użyte gotowe masy do fugowania. Zaprawy klejowe i masy do fugowania charakteryzują się wodoodpornością, mrozoodpornością, łatwością zastosowania, niepalnością. Płytki, kleje i masy do fugowania powinny posiadać odpowiednie atesty.
Płytki ceramiczne terakotowe
Płytki ceramiczne powinny spełniać wymagania normy PN-EN 14411:2005 Płytki i płyty ceramiczne prasowane na sucho o nasiąkliwości wodnej 3 procent < E < lub równe 6 procent (Grupa BIIa). Barwę płytek należy uzgodnić z Inspektorem nadzoru.
Płytki cokołowe o właściwościach jak płytki terakotowe.
Właściwości płytek ceramicznych barwa: wg wzorca producenta, nasiąkliwość po wypaleniu nie mniej niż 2,5%, wytrzymałość na zginanie nie mniejsza niż 25,0 MPa, ścieralność nie więcej niż 1,5 mm, mrozoodporność liczba cykli nie mniej niż 20, kwasoodporność nie mniej niż 98%, ługoodporność nie mniej niż 90%
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe:
długość i szerokość: ±1,5 mm grubość: ± 0,5 mm
krzywizna: 1,0 mm
Odporność szkliwa na pęknięcia włoskowate - wymagana Wykonane jako antypoślizgowe.
Płytki terakotowe muszą być uzupełnione takimi elementami jak: listwy przypodłogowe, kątowniki czy narożniki.
Zaprawy klejowe i spoinowe do płytek
Zaprawy klejowe do kładzenia płytek winny spełniać wymagania PN-EN 12004:2002.
Zaprawy do spoinowania winny spełniać wymagania PN-EN 13888:2004 .
Do klejenia i spoinowania płytek olejoodpornych zastosować sztywne kity z żywicy epoksydowej Wymagania dla kitu
-absorpcja wody przed i po sztucznym starzeniu ≤ 0,5 %, -przyczepność do podłoży budowlanych ≥ 0,5 MPa -wytrzymałość na ściskanie ≥ 50 MPa,
-wytrzymałość na zginanie ≥ 10 MPa,
-współczynnik rozszerzalności liniowej cieplnej ≤ 5 x 10 –6 1/ 0C -twardość Shore‘a ≥ 70
-ścieralność ( na tarczy Boehmego) ≤ 12 mm
-odporność na działanie kwasów, ługów , olejów i agresywnych środków czyszczących
-odporność na działanie substancji chemicznych mierzona zmianą masy próbki kitu po 8 tyg.
działania substancji - przyrost masy nie więcej niż 3 %, ubytek masy nie więcej niż 1 %.
Do klejenia i spoinowania płytek gresowych należy zastosować wodoodporne i mrozoodporne kleje.
Wymagania dla kitu -przyczepność 1 MPa,
-gęstość w stanie suchym 1,4 kg/dcm3, w stanie mokrym 1,6 kg/dcm3,
-wodoodporna i mrozoodporna zaprawa do spoin z modyfikatorami polimerowymi gęstość w stanie suchym 1,3 kg/dcm3,
-masa do wodoszczelnych przepon pod płytki ceramiczne, jednoskładnikowa, na żywicy syntetycznej, elastyczna, odporna na wodę pod ciśnieniem 0,15 MPa.
3. Sprzęt
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST "Wymagania ogólne" pkt 3.
3.2. Sprzęt do wykonania robót
Do wykonywania robot okładzinowych należy stosować:
- szczotki o sztywnym włosiu lub druciane do czesania powierzchni podłoża, - szpachle i packi metalowe lub z tworzywa sztucznego,
- narzędzia lub urządzenia do cięcia płytek,
packi ząbkowane stalowe lub z tworzywa o wysokości ząbków 6÷12 mm do rozprowadzania -kompozycji klejących,
- łaty do sprawdzania równości powierzchni, - poziomice
- wkładki dystansowe,
- mieszadła koszyczkowe o napędzie elektrycznym, - pojemniki do przygotowania kompozycji klejących, - gąbki do mycia oraz czyszczenia okładziny,
- młotek (500 g), - przyrząd montażowy,
- miara drewniana lub zwijana,
- drobnozębna piła ręczna lub pilarka elektryczna, - kliny drewniane,
- klocek do dobijania desek.
- jako podkładu należy używać naturalnych materiałów.
Roboty można wykonać przy użyciu sprzętu zaakceptowanego przez Inspektora nadzoru.
4. Transport
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST "Wymagania ogólne" pkt 4.
4.2. Transport
Płytki ceramiczne i gresowe przewozić w opakowaniach krytymi środkami transportu.
Podłogę wyłożyć materiałem wyściółkowym grubości ok. 5 cm.
Opakowania układać ściśle obok siebie. Na środkach transportu umieścić nalepki ostrzegawcze dotyczące wyrobów łatwo tłukących.
Sposób transportu i składowania materiałów powinien być zgodny z wymaganiami BHP 4.3. Magazynowanie
Dostawca powinien dostarczyć odbiorcy informację w języku polskim dotyczące warunków przechowywania materiałów.
Przechowywać w oryginalnych opakowaniach w pomieszczeniach zabezpieczonych przed wpływem warunków atmosferycznych w temperaturze dodatniej, zgodnie z instrukcją producenta.
Płytki pakowane w pudła tekturowe zawierające ok.1 m2 płytek.
Na opakowaniu umieszcza się: nazwę i adres producenta, nazwę wyrobu, liczbę sztuk w opakowaniu, znak kontroli jakości, znaki ostrzegawcze dotyczące wyrobów łatwo tłukących się oraz napis „Wyrób dopuszczony do stosowania w budownictwie Świadectwem ITB nr...”.
Płytki składować w pomieszczeniach zamkniętych w oryginalnych opakowaniach.
Wysokość składowania do 1,8 m.
5. Wykonywanie robót
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w OST "Wymagania ogólne" pkt 5.
5.2. Warstwy wyrównawcze pod posadzki
Podkład powinien być wykonany zgodnie z projektem, który określa wymaganą wytrzymałość i grubość podkładu oraz rozstaw szczelin dylatacyjnych.
Podłoże, na którym wykonuje się podkład z warstwy wyrównawczej powinno być wolne od kurzu i zanieczyszczeń oraz nasycone wodą.
Temperatura powietrza przy wykonywaniu podkładów cementowych oraz w ciągu, co najmniej 3 dni nie powinna być niższa niż 5°C.
Zaprawę cementową należy przygotowywać mechanicznie. Zaprawa powinna mieć konsystencję gęstą – 5–7 cm zanurzenia stożka pomiarowego. Ilość spoiwa w podkładach cementowych powinna być ograniczona do ilości niezbędnej, ilość cementu nie powinna być większa niż 400 kg/m3.
Powierzchnia podkładu sprawdzana dwumetrową łatą przykładaną w dowolnym miejscu, nie powinna wykazywać większych prześwitów większych niż 5 mm. Odchylenie powierzchni podkładu od płaszczyzny (poziomej lub pochyłej) nie powinny przekraczać 2 mm/m i 5 mm na całej długości lub szerokości pomieszczenia.
W ciągu pierwszych 7 dni podkład powinien być utrzymywany w stanie wilgotnym, np. przez pokrycie folią polietylenową lub wilgotnymi trocinami albo przez spryskiwanie powierzchni wodą.
5.3. Posadzki z płytek Zalecenia ogólne:
Temperatura powietrza w czasie układania płytek powinna wynosić, co najmniej +5°C i nie więcej niż +25°C. Temperaturę tę należy zapewnić, na co najmniej kilka dni przed rozpoczęciem robót oraz w czasie wiązania i twardnienia zaprawy.
Materiały użyte do wykonania posadzki powinny znajdować się w pomieszczeniach o wymaganej temperaturze, co najmniej24 godziny przed rozpoczęciem robót.
Przed przystąpieniem do okładzinowania powierzchni podłóg w pomieszczeniach mokrych należy sprawdzić spadki do elementów odwadniających min. 1,5 %.
Dla pomieszczeń bez odwodnienia podłogi układać w poziomie wykończeniowym.
Płytki należy układać i rozmierzać wg projektu wykonawczego wnętrz. Warstwa kleju pod płytki nie może zawierać pustych miejsc.
Dla pomieszczeń nie zdefiniowanych projektem wnętrz płytki należy rozmierzać tak, aby docinki płytek przy krawędziach (końcach ścian) miały wymiar większy niż połowa płytki.
Przygotowanie podłoża:
Z powierzchni betonowej należy usunąć wszystkie luźne części, zatłuszczenia, jak również zabrudzenia pochodzenia kwasowego i zasadowego, utrudniające przyczepność warstwy malarskie, piaszczące i łuszczące się warstwy zaprawy.
Podłoże powinno być nośne a wytrzymałość na odrywanie powinna być zgodna z PN/B-10107 nie mniejsza niż 0,5 MPa.
Podłoże musi być równe, suche, twarde, czyste, odpowiednio porowate, bez pęknięć i szczelin Wilgotność nie może przekraczać 1,5% dla betonu i 0,5% dla anhydrytu.
Roboty zasadnicze:
Posadzki z płytek układać na przygotowanym wcześniej suchym i czystym podkładzie betonowym.
Do układania stosować klej, którego rodzaj dobrać zgodnie z przeznaczeniem posadzki oraz rodzaju płytek.
Roboty posadzkowe rozpocząć od ułożenia spoziomowanych płytek – reperów, których powierzchnia wyznacza położenie płaszczyzny posadzki. Następnie ułożyć w odstępach będących wielokrotnością wymiaru płytek pasy kierunkowe, których płaszczyznę kontroluje się łatą opieraną na płytkach – reperach. Prawidłowość płaszczyzn układanych pól kontroluje się łatą przykładaną do pasów kierunkowych. Spoiny wypełnia się zaprawą do spoinowania.
Do fugowania należy przystąpić po upływie 24 h, pełną wytrzymałość okładzina uzyska po 3 dniach.
6. Kontrola jakości robót 6.1. Zasady ogólne
Ogólne zasady kontroli podano w OST "Wymagania ogólne" pkt 6.
6.2. Badania w czasie wykonywania robót
Częstotliwość oraz zakres badań powinny być zgodne normami..
Dostarczone na plac budowy materiały należy kontrolować pod względem ich jakości.
Zasady dokonywania takiej kontroli powinien ustalić kierownik budowy w porozumieniu z Inspektorem nadzoru.
Kontrola jakości polega na sprawdzeniu, czy dostarczone materiały i wyroby mają zaświadczenia o jakości wystawione przez producenta oraz na sprawdzeniu właściwości technicznych dostarczonego wyrobu na podstawie tzw. badań doraźnych.
Wyniki badań materiałów powinny być wpisywane do dziennika budowy akceptowane przez Inspektora nadzoru.
Badania okładzin i posadzek z płytek gresowych powinny być przeprowadzane w sposób umożliwiający ocenę wszystkich wymagań a w szczególności:
zgodności z dokumentacją projektową i zmianami w dokumentacji powykonawczej (przez oględziny i pomiary);
stan podłoży na podstawie protokołów badań międzyoperacyjnych;
spadki podłoża lub podkładu i rozmieszczenie wpustów podłogowych, j.w.;
jakości zastosowanych materiałów i wyrobów na podstawie deklaracji zgodności lub certyfikatów zgodności przedłożonych przez dostawców.
Prawidłowości wykonania okładziny przez sprawdzenie:
przyczepności okładziny, która przy lekkim opukiwaniu nie powinna wydawać głuchego dźwięku;
odchylenia krawędzi od kierunku poziomego i pionowego, przy użyciu łaty o długości 2 m ( nie powinno przekraczać 2 mm na dł. łaty 2 m);
odchylenia powierzchni od płaszczyzny łatą o długości 2 m ( nie powinno większe niż 2 mm na całej dł. łaty);
prawidłowości przebiegu i wypełnienia spoin poziomicą i pionem z dokładnością do 1 mm;
grubość warstwy kompozycji klejącej pod płytką, która nie powinna przekraczać wartości określonej przez producenta w instrukcji, na podstawie zużycia kompozycji klejącej.
Prawidłowości wykonania wykładzin przez sprawdzenie:
płaszczyzny poziomej lub spadków;
nierówności powierzchni mierzonych jako prześwity między łatą dł. 2 m a posadzką (nie powinny być większe niż 3 mm na całej długości łaty);
odchylenia posadzki od płaszczyzny poziomej lub ustalonego spadku (nie powinno być większe niż 3 mm na długości łaty 2 m i nie większe niż 5 mm na całej długości lub szerokości posadzki);
przebiegu i wypełnienia spoin z dokładnością do 1 mm;
grubość warstwy kompozycji klejącej pod płytką, która nie powinna przekraczać wartości określonej przez producenta w instrukcji, na podstawie zużycia kompozycji klejącej.
7. Obmiar robót
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru podano w OST "Wymagania ogólne" pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest jednostka podana w przedmiarze robót. Ilość robót określa się na podstawie dokumentacji projektowej z uwzględnieniem zmian podanych w dokumentacji powykonawczej zaaprobowanych przez Inspektora Nadzoru i sprawdzonych w naturze.
8. Odbiór robót
8.1. Rodzaje odbiorów robót
Roboty podlegają następującym etapom odbioru robót:
odbiór częściowy
odbiór końcowy
8.2. Odbiór częściowy robót
8.2.1. Zasady odbioru częściowego robót
Ogólne zasady odbioru częściowego podano w OST "Wymagania ogólne" pkt 8.
8.2.2. Dokumenty odbioru częściowego
Dokumenty do odbioru podano w OST "Wymagania ogólne" pkt 8.
8.3. Odbiór końcowy
Ogólne zasady odbioru końcowego podano w OST "Wymagania ogólne" pkt 8.
8.4. Odbiór techniczny
Przed rozpoczęciem wykonania tynku należy ustalić dokładną recepturę zaprawy, zależnie od parametrów dostarczonych na budowę składników, oraz sprawdzić stan podłoża.
Odbiór podkładu powinien obejmować sprawdzenie:
jakości zastosowanych materiałów,
grubości podkładu w dowolnych 3 miejscach,
równości, zgodności z założonym spadkiem i zachowania dopuszczalnych odchyłek,
płaszczyzny podkładu: ±2 mm/m i ±5 mm na całej długości lub szerokości,
prawidłowości osadzenia elementów dodatkowych w podkładzie,
poprawności wykonania i rozmieszczenia szczelin dylatacyjnych.
Odbiór posadzki powinien obejmować:
ocenę wyglądu zewnętrznego,
sprawdzenie prawidłowości ukształtowania powierzchni – posadzka powinna stanowić
równą, gładką powierzchnię o nachyleniu zgodnym z projektem,
dopuszczalne nierówności mogą wynosić max. 3 mm na długości 2 m łaty,
dopuszczalne odchylenie posadzki od płaszczyzny założonego spadku nie może być większe niż
±5 mm na całej długości pomieszczenia,
spoiny powinny przebiegać prostoliniowo, ich odchylenie może wynosić max. 2 mm/m i max.
3mm na całej długości pomieszczenia,
sprawdzenie połączenia posadzki z podkładem,
ocenę prawidłowości osadzenia elementów dodatkowych w posadzce.
Odbiór końcowy robót podłogowych powinien obejmować:
ocenę zgodności wyglądu wykonanej podłogi z dokumentacją techniczną,
jakości zastosowanych materiałów,
sprawdzenie dotrzymania warunków wykonywania prac na podstawie zapisów w dzienniku budowy.
Należy zwrócić uwagę na właściwe skompletowanie wszystkich dokumentów powykonawczych celem przekazania ich do zarchiwizowania, co jak pokazuje praktyka ma pierwszorzędne znaczenie dla prawidłowej eksploatacji obiektu.
9. Podstawa płatności
Ogólne zasady płatności podano w OST "Wymagania ogólne" pkt 9.
10. Przepisy związane 10.1. Polskie Normy
PN-B-10145 Posadzki z płytek kamionkowych, klinkierowych, lastrykowych. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-B-10156 Posadzki chemoodporne z płytek i cegieł ceramicznych. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-EN 87: 1994 Płytki i płyty ceramiczne ścienne i podłogowe. Definicje, klasyfikacja, właściwości i znakowanie.
PN-EN 99: 1993 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie nasiąkliwości wodnej.
PN-EN 100: 1993 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie wytrzymałości na zginanie.
PN-EN 101: 1994 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie twardości wg skali Mohsa.
PN-EN 102: 1993 Płytki i płyty ceramiczne ścienne i podłogowe. Oznaczanie odporności na wgłębne ścieranie. Płytki nieszkliwione.
PN-EN 103: 1994 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie cieplnej rozszerzalności liniowej.
PN-EN 106: 1993 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie odporności chemicznej. Płytki nieszkliwione.
PN-EN 163: 1994 Płytki i płyty ceramiczne. Pobieranie próbek i warunki odbioru.
PN-B-12032 Kamionkowe wyroby kwasoodporne. Płytki.
PN-B-14501 Zaprawy budowlane zwykłe.
PN-B-06251 Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne.
PN-B-04500 Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych.
PN-B-06711 Kruszywa mineralne. Piaski do zapraw budowlanych.
PN-B-06256 Beton odporny na ścieranie.
10.2. Pozostałe dokumenty
Dz. U. nr 75/2002 - ,,Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”
,,Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano - montażowych” Tom I ,,Budownictwo ogólne”.
„Poradnik majstra budowlanego” Arkady, Warszawa 1997
Nie wymienienie tytułu jakiejkolwiek dziedziny, grupy, podgrupy czy normy nie zwalnia Wykonawcy od obowiązku stosowania wymogów określonych prawem polskim. Wykonawca będzie przestrzegał praw autorskich i patentowych. Jest zobowiązany do odpowiedzialności za spełnienie wszystkich wymagań prawnych w odniesieniu do używanych opatentowanych urządzeń lub metod.
S.S.T. 7 CPV 45431200-9 Okładziny ścienne z płytek ceramicznych