Do ważniejszych zagadnień związanych z kształtowaniem architektury mieszkaniowej oraz zdrowego środowiska mieszkaniowego człowieka w mieście przyszłości zaliczyć nale-ży zdaniem autora między innymi następujące aspekty:
• związane z ochroną obszarów niezurbanizowanych środowiska przyrodniczego, rol-niczego i kulturowego poprzez rozwój miasta zwartego do wewnątrz z wykorzystaniem jego wszelkich istniejących zdegradowanych miejskich terenów poprzez rewitalizację
3 Wacław Seruga, Nowe formy zamieszkania w zrównoważonym środowisku mieszkaniowym, [w:]
Dom i osiedle jutra. Część II, Środowisko Mieszkaniowe/Housing Environment, nr 12/2013, s. 114, 115. Wydawnictwo: Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Wydział Architektury Politechnika Krakowska, [7], s. 114, 115.
4 Coś, które nadchodzi, Architektura XXI wieku, s. 6 i 370, Wydawnictwo: Fundacja Bęc Zmiana.
Warszawa 2011, [1], s. 6, 370.
5 Wacław Seruga, Nowe formy zamieszkania w zrównoważonym środowisku mieszkaniowym, [w:]
Dom i osiedle jutra. Część II, Środowisko Mieszkaniowe/Housing Environment, nr 12/2013, s.
115. Wydawnictwo: Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Wydział Architektury Politechnika Krakowska, [7], s. 115.
i rehabilitację oraz odnowę i modernizację istniejącej tkanki miejskiej w harmonii ze śro-dowiskiem przyrodniczym,
• związane z rozwojem przestrzeni publicznych oraz społecznych w miejscu zamieszka-nia w wielofunkcyjnych miejskich strukturach urbanistycznych,
• związane z kształtowaniem nowych form zamieszkania w zharmonizowanym oraz zrównoważonym środowisku mieszkaniowym,
• związane z kształtowaniem transportu zbiorowego opartego o szybkie środki lokomo-cji (metro, szybka kolej etc.) sprzężone z określonymi parametrami dostępności pieszej i rowerowej do miejsc zamieszkania i innych miejsc aktywności mieszkańców,
• ograniczenie roli samochodu indywidualnego jako środka transportu powodującego zbyt duże uciążliwości w funkcjonowaniu miejskich struktur urbanistycznych,
• rozwoju niezależnej sieci zdrowego transportu rowerowego także autostrad rowe-rowych6 w skali miasta powodującego poprawę warunków środowiska mieszkanio-wego i przyrodniczego, przez znaczne odciążenie indywidualnego układu transportu samochodowego,
• podniesienia rangi ruchu pieszego oraz rekreacji i wypoczynku w kształtowaniu no-wych miejskich form zamieszkania,
• podniesienia rangi środowiska przyrodniczego oraz krajobrazu w kształtowaniu no-wych miejskich struktur urbanistycznych w mieście przyszłości,
• związane z rozwojem wszelkich technologii mających wpływ na kształtowanie: „inteli-gentnej architektury”, „inteligentnego środowiska mieszkaniowego” oraz „inteligentnego miasta”,
• związane z kształtowaniem formy architektonicznej i urbanistycznej oraz kompozy-cji miejskiej przestrzeni miast przyszłości w krajobrazie,
• piękna w kształtowaniu środowiska mieszkaniowego oraz miejskiej przestrzeni miast przyszłości,
• związane z odejściem od globalizacji w kierunku indywidualności i tożsamości kulturowej mającej odbicie w formie architektonicznej i urbanistycznej, skali, charak-terze, klimacie architektury miejsca, a także w kształtowaniu środowiska mieszkanio-wego. Pojawiają się tendencje zmierzające do negacji globalizacji w miejskich skalach zamieszkania.
Poniżej prezentuję kilka przykładów architektury mieszkaniowej zrealizowanej w pierw-szych trzynastu XXI wieku w rewitalizowanej poprzemysłowej dzielnicy La Confluence w Lyonie oraz zespół mieszkaniowy Messequartier w Grazu. Mam nadzieję, że w jakimś stopniu oddają tendencje w kształtowaniu funkcjonalno-przestrzennym tak charakterystycz-ne dla architektury mieszkaniowej początku dwudziestego pierwszego wieku. Dotyczą ocharakterystycz-ne nowego podejścia do zagadnień kształtowania miejsc zamieszkania, wypoczynku i pra-cy w relacji człowiek–otoczenie oraz architektura–natura.
6 Kopenhaga buduje autostrady dla rowerów. Projekt przewiduje, że powstanie ich 300 km. Pieszą autostradę – 17,5 km odcinek z Albertslund do centrum Kopenhagi otwarto w kwietniu 2012 r.
20-kilometrową autostradę łączącą Kopenhagę z miasteczkiem Farum oddano do użytku w 2013 roku, „Gazeta Wyborcza” 4–5 maja 2013, s. 10.
Przykład I. Zespół mieszkaniowy Messequartier w Grazu7 – Austria (il. 1–4)
Zrównoważony zespół mieszkaniowy, zrealizowany w 2011 r., został zlokalizowany na północny wschód od centrum miasta w bezpośrednim sąsiedztwie terenów targowych.
Projekt został opracowany w ramach planu restrukturyzacji dla lokalnej dzielnicy targów, która utraciła swą atrakcyjność w ciągu ostatnich lat. Ideą projektową było stworzenie samowystarczającej, atrakcyjnej, zrównoważonej dzielnicy miasta prawidłowo funkcjo-nującej z usługami publicznymi przeznaczonymi dla codziennych potrzeb. Przestrzennie Messequartier rozwiązany został w kształcie fali, nawiązując do sąsiadującego zabytko-wego XVI-wiecznego budynku „Moserhofschlössl”. Wkomponowany prostopadle w stok kompleks mieszkalno-usługowy krótszym ramieniem wydłużonego otwartego kwartału o podwójnie falujących podłużnych ramionach sytuuje podziemne garaże w stoku. Zróż-nicowana wysokość budynku poprzez opadający stok powoduje wzrost ilości kondygnacji w przeciwległym otwartym końcu kwartału do dziesięciu. Budynki mieszkalne kwartału w rejonie środkowym wznoszą się na kolumnach, uwalniając tym samym przestrzeń par-teru od zabudowy. Otwarty na południe kwartał zabudowy posiada duże wydłużone zielo-ne wnętrze rekreacyjno-usługowe powiązazielo-ne przestrzennie i ruchem pieszym oraz rowero-wym z otaczającą przestrzenią i miastem. Zespół mieszkaniowy posiada 195 mieszkań wraz z licznymi usługami. Łączna wielkość to 20 000 m2 powierzchni. Poza tym posiada ponad 500 miejsc postojowych dla rowerów. Messequartier Graz otrzymał w 2012 r. State Prize for Architecture&Sustainability.
Zespół ten charakteryzują między innymi następujące cechy:
• Zrównoważony rozwój społeczny
Zespół Messequartier oferuje szeroką gamę różnych typów mieszkań o zróżnicowanej strukturze i wielkości, także wielopokoleniowych, które zapewniają dostępność wszyst-kim użytkownikom. Celem projektu było zaproponowanie także różnorodnego zestawu mieszkań przeznaczonego do wynajmu, dla własności prywatnej, studentów oraz osób starszych ze specjalnymi problemami etc., który został wzbogacony przez funkcje: biuro-we, usługobiuro-we, handlobiuro-we, gastronomiczne, przedszkole i inne.
• Innowacyjne kształtowanie zieleni
Cały zespół mieszkaniowy jest wkomponowany w zielone otoczenie. Centrum stano-wi atrakcyjne przestrzenne rozstano-wiązanie zielonego rekreacyjnego wydłużonego wnętrza kwartału, który jest w środkowej części oderwany od ziemi, przez co zapewnia powią-zania przestrzenne i funkcjonalne, rowerowe i piesze z zielonym zewnętrznym otocze-niem kwartału. Odseparowane zostały w układzie funkcjonalnym parkingi dla samo-chodów o napędzie hybrydowym lub elektrycznym. Zlokalizowane zostały pod ziemią.
Dużą atrakcję dla mieszkańców stanowi zielony dach budynków kwartału o powierzchni 4400 m2. Został zaprojektowany jako duży zielony taras – ogród z basenem o wymiarach 25×5,5m oraz sauną z pięknymi widokami na miasto. Także tutaj zostały wkomponowane kolektory słoneczne.
7 Zespół mieszkaniowy Messequartier w Grazu, autor: Markus Pernthaler Architekt ZT GmbH, realizacja:
2011 r., adres lokalizacji: Klosterwiesgasse 101, 103, Münzgrabenstrasse 84, 8010 Graz (źródło: http://
www.klimaaktiv.at/bauen-sanieren/staatspreis/preistraeger12/mq-graz/htm 08.01.2014).
• Atrakcyjna przestrzeń społeczna
Przestrzeń społeczna usytuowana została we wnętrzu kwartału. Składa się z wyodrębnio-nych dwóch części górnej – kameralnej o charakterze placowym i dolnej o charakterze ogrodowym. Obie części wiąże centralnie usytuowany plac o dużej aktywności społecz-nej, który skupia znaczny ruch pieszy, jest miejscem spotkań, kontaktów międzyludzkich itp. Usytuowane wokół wnętrza różnorodne usługi, biura, przedszkole etc. zlokalizowane w parterach budynków wpływają na atrakcyjność tej przestrzeni. Architektura mieszka-niowa o dużych walorach przestrzennych i estetycznych z indywidualnie kształtowaną przestrzenią społeczną wpływa na charakterystyczną niepowtarzalną atmosferę i klimat zespołu.
• Wysoka jakość rozwiązań ekologicznych między innymi:
Zastosowano ekologiczne materiały i zaawansowane technologie związane m.in. z ener-gią odnawialną. Wszystkie mieszkania posiadają standard domu pasywnego. Roczne za-potrzebowanie na ogrzewanie wynosi 9,2 kWh/m2a. Zapotrzebowanie na energię wynosi 27,14 kWh/m2a. Zastosowano ponad 700 m2 kolektorów słonecznych, które spełniają 26% wymogu dla ogrzewania i ciepłej wody.
• Wysoka jakość rozwiązań kompozycyjno-przestrzennych
Atrakcyjna falująca ekologiczna forma architektoniczna kształtowana wokół wspólne-go wnętrza społecznewspólne-go kreuje wiele interesujących, różnorodnych miejsc i perspektyw oraz ludzką skalę. Posiada duże walory widokowe. Messequartier jest przykładem zrów-noważonego zespołu mieszkaniowego, który wnosi istotny wkład w rozwój wysokiej jakości obszarów mieszkaniowych w centrum miasta poprzez wysoką jakość rehabili-tacji. Osiągnięto duże walory kompozycyjno-estetyczne w rozwiązaniu funkcjonalno--przestrzennym poprzez stworzenie optymalnych warunków do życia w środowisku miejskim w ścisłych relacjach z naturą oraz wysoką jakość zrównoważonej architektury mieszkaniowej.
Przykład II. La Confluence w Lyonie8 ‒ Francja. Rewitalizacja centrum miasta (il. 5–17) Lyon Confluence jest obecnie jednym z największych rewitalizowanych terenów miej-skich w Europie. Obejmuje tereny poprzemysłowe zlokalizowane na półwyspie Presqu’ile u zbiegu rzek Rodanu i Saone w dzielnicy Perrache, poszerzając obszar istniejącego centrum Lyonu o współcześnie atrakcyjnie kształtowaną przestrzeń miasta. Teren objęty projektem obejmuje 150 ha terenu z czego 70 ha stanowią grunty zrekultywowane. Celem było tchnąć
„nowe życie” w istniejącą zdegradowaną poprzemysłową tkankę centrum miasta poprzez wprowadzenie między innymi zróżnicowanego programu usługowo-handlowego, admini-stracyjnego, z zakresu kultury, miejsc pracy, zamieszkania, wypoczynku, etc. o najwyższych parametrach jakościowych, a także wysoką jakość architektoniczno-urbanistycznych ukła-dów funkcjonalno-przestrzennych, kompozycyjno-estetycznych, ekologicznych i innych w ścisłych związkach z przyrodą i otoczeniem.
8 La Confluence w Lyonie jest jednym z największych projektów rozwoju miast w Europie. Dane liczbowe w okresie docelowym: obszar 150 ha; 1 000 000 m2 powierzchni budynków; 16 000 mieszkańców; 25 000 miejsc pracy; 4000 mieszkań (źródło: http://www.business.greaterlyon.com, 08.01.2014).
Rewitalizację La Confluence zaczęto na przełomie wieków. Projekt zakładał likwidację drogi szybkiego ruchu prowadzącej wzdłuż Rodanu, przebudowę węzła kolejowego Per-rache, powstanie założenia parkowego w południowo-zachodniej części półwyspu wzdłuż rzeki Saone. Realizację projektu przewidziano w ciągu 30 lat. Powołana została przez mia-sto instytucja koordynująca wszelkie inwestycje9. Opracowany został wspólny program oraz projekt architektoniczno-urbanistyczny dla tego obszaru. Projekt przewiduje dwie fazy realizacji: pierwsza obejmuje lata 2003–201510, druga obejmuje lata 2011–202511.
La Confluence w zakresie transportu stanowi zwornik wszelkich środków zbiorowej komunikacji szynowej i kołowej zapewniającej dostępność do centrum. Lyon Perrache koncentruje dworzec autobusowy, stację kolejową, przystanek metra. Również została zapewniona dostępność do centrum poprzez liczne istniejące i projektowane mosty na rzekach Rodanu oraz Saone. W rewitalizowanym obszarze centrum zastosowano unikal-ny system wspólunikal-nych miejsc parkingowych zlokalizowaunikal-nych wzdłuż nabrzeża Perrache od strony rzeki Saone. Polega na tym, że miejsca parkingowe są używane przez pracowni-ków w ciągu dnia, a dostępne są dla mieszkańców i turystów w nocy i w weekendy. W ten sposób przestrzeń publiczna jest odciążona z funkcji parkowania, co stwarza większe moż-liwości atrakcyjnego jej ukształtowania.
W rewitalizowanym centrum Lyonu powstają nowe mieszkania, biura, centra han-dlowe, muzea etc. oraz dwukilometrowe miejskie założenie parkowe wzdłuż rzeki Sa-one z portem wodnym (Port de Plaisance de Lyon). Powstają różnorodnie kształtowane przestrzenie publiczne, w których „nowe” przenika się ze „starym”, tworząc atrakcyjne i efektowne rozwiązania przestrzenne i architektoniczne silnie związane z otoczeniem rze-ki Saone oraz zielenią, w których pieszy w przestrzeni miasta odgrywa nadrzędną rolę.
La Confluence oferuje innowacyjne i kreatywne rozwiązania różnorodnych funkcji i pro-gramu, wyjątkową jakość miejskich przestrzeni i usług w pobliżu zabytkowego centrum miasta Lyonu. Oferuje także swoim mieszkańcom i klientom trwałe i komfortowe warunki życia, pracy i wypoczynku.
9 SEM Lyon Confluence, spółka publiczno-prywatna została powołana w 1999 r. w celu opracowania projektu Lyon Confluence oraz koordynacji projektu rozbudowy centrum miasta.
10 Faza 1 (2003–2015) rozwoju La Confluence. Dane liczbowe w okresie docelowym: obszar 41 ha;
40 000 m2 powierzchni netto w tym 14 500 m2 zabudowy mieszkaniowej, 130 000 m2 szkolnictwa i administracji, 95 000 m2 usług handlu i hoteli, 30 000 m2 powierzchni obiektów użyteczności publicznej, Urbanistyka: Atelier Ruelle. Architektura krajobrazu: Michel Desvigne (źródło: http://
www.business.greaterlyon.com, 08.01.2014).
11 Faza 2 (2011–2025) rozwoju La Confluence. Dane liczbowe w okresie docelowym; obszar 35 ha, 420 000 m2 powierzchni netto w tym 140 000 m2 zabudowy mieszkaniowej, 230 000 m2 szkolnictwa i administracji, 15 000 m2 hoteli i usług handlu, 35 000 m2 miejskich obiektów użyteczności publicznej. Urbanistyka: Herzog &de Meuron. Architektura krajobrazu: Michel Desvigne (źródło:
http://www.business.greaterlyon.com, 08.01.2014).
Przykład II a. La Confluence w Lyonie. Blok C – Le Monolithe12. Budynek mieszkalno- -usługowy (il. 5–8)
La Confluence to laboratorium architektury współczesnej. Poza aspektem kreatywności architektura spełnia dwa zasadnicze kryteria: jakości życia oraz energooszczędności. Od-nosi się to do budownictwa mieszkaniowego, biurowego, a także obiektów użyteczności publicznej. Lyon Confluence spełnia najwyższe kryteria w zakresie urbanistyki, architektu-ry, wpływów środowiskowych oraz różnorodności społecznej. W ramach projektu Concer-to Renaissance zrealizowano trzy bloki zabudowy mieszkalno-usługowej: A (Saone Park), B (Wyspy Lyońskie) C (Le Monolithe), tworząc przestrzennie trzy kwartały zabudowy zlokalizowanej w rejonie ulic Q. A. Riboud oraz R. Casimir Perrier nad portem wodnym (Port de Plaisance de Lyon) na styku z rzeką Saone. Projekt Concerto Renaissance obej-muje 21 budynków, 660 nowych mieszkań oraz 18 078 m2 powierzchni usług i biur. Jest to pierwszy projekt na taką skalę (77 743 m2) zrealizowany we Francji, który w bardzo wyso-kim stopniu ogranicza zużycie energii konwencjonalnej. Opracowano nowatorskie metody dotyczące rozwiązań technicznych oraz społecznych. Blok C – Le Monolithe zlokalizowany w bezpośrednim sąsiedztwie wschodniej strony Bloków A i B, jest budynkiem mieszkalno--usługowym o zwartej energooszczędnej bryle oraz o dużej różnorodności architektonicznej zarówno w kształtowaniu formy, jak i programu, o łącznej powierzchni 32 500 m2. Skupia 157 mieszkań prywatnych, socjalnych – także dla osób niepełnosprawnych, oraz usługi, han-del, biura, hotel. Budynek charakteryzuje duża publiczna przestrzeń wewnętrznego dziedziń-ca centralnie usytuowana, zapewniajądziedziń-ca relacje społeczne oraz różnorodność użytkowników.
Le Monolithe o dużej intensywności zabudowy, powiązany przestrzennie z otoczeniem ulic i placów, posiada zróżnicowaną architekturę mieszkaniową. Niektóre elewacje wewnętrznej przestrzeni publicznej są pokryte arkuszami z błyszczącej stali nierdzewnej z kwiatowym or-namentem nawiązującym do otoczenia parku. Powierzchnie zwierciadlane elewacji odbijają otoczenie, dając odczucie lekkości i nieważkości, kontrastując z rygorystycznym charakte-rem architektury budynku.
12 Budynek mieszkalno-usługowy Le Monolithe został zlokalizowany przy ul. Q.A. Riboud i R. Denuziere w dzielnicy La Confluence w Lyonie. Architekci: MVRDV (masterplan), konkurs 2004; realizacja: 2011. Budynek składa się z pięciu części, z których każdy zaprojektowany został przez innego architekta: MVRDV, Pierre Gautier, Manuelle Gautrand, ECDM, Erik van Egeraat. Zintegrowana praca różnych architektów pozwoliła zrealizować pięć interesujących fasad z odmiennymi systemami kształtowania przestrzeni, materiałami oraz kompozycjami nawiązującymi do tradycyjnego miasta (źródła: http://www.dezeen.com/2010/12/14/le-monolith-by-mvrdv, 24.02.2013); Density is Home, housing by a+t research group: Aurora Fernandes Per, Javier Mozas, Javier Arpa – edition; a+t architecture publishers, 2011.
Przykład II b. La Confluence w Lyonie. Blok B – Wyspy Lyońskie13 (il. 9–13, 17), Blok A – Saone Park14 (il. 14–16). Zespoły mieszkaniowe
W pierwszej fazie rewitalizacji La Confluence zrealizowano trzy bloki zrównoważonych zespołów mieszkalno-usługowych – A (Saone Park), B (Wyspy Lyońskie), C (Le Monoli-the) silnie związanych funkcjonalno-przestrzennie z największą przestrzenią publiczną Pla-ce Nautique15, którą stanowią duże place z tarasami oraz usługami w parterach budynków mieszkalnych zlokalizowane po obu stronach wewnętrznego portu de Plaisance de Lyon po-łączonego z rzeką Saone. Po drugiej stronie portu zrealizowano w 2012 r. centrum handlowe Confluence. W tym samym czasie zakończono realizację 35-hektarowego parku miejskiego16 z szerokimi ścieżkami dla rowerzystów i ścieżkami spacerowymi wraz z ogrodami oraz sta-wami, które mają stanowić siedliska ptaków i zwierząt. Bloki A i B zabudowy mieszkanio-wej stanowią dwa kwartały zabudowy zlokalizowanej w obrębie ulic Q. A. Riboud, R. Denu-ziere, R. Casimir Perier, na styku z Blokiem C od strony wschodniej. Od zachodu sąsiadują z miejskim parkiem i rzeką Saone. Otoczone są atrakcyjnie kształtowanymi przestrzeniami publicznymi: Place Nautique, port wodny oraz park miejski.
Zespół mieszkaniowy Wyspy Lyońskie – Blok B zawiera 298 mieszkań w budownictwie socjalnym. Usytuowany w sercu La Confluence nad portem wodnym oferuje wspaniałe wi-doki na nadbrzeże, park i półwysep. W przewiewnych, przestronnych mieszkaniach znajduje się 2–6 pokoi. Zespół mieszkaniowy Saone Park – Blok A sąsiaduje od strony zachodniej z zespołem mieszkaniowym Wyspy Lyońskie – Blok B. Pod względem kompozycyjnym, funkcjonalnym oraz krajobrazowym stanowi z Blokiem B jedną wspólną całość. Zapewnia optymalne powiązania z rekreacyjnymi terenami bezpośredniego otoczenia (park miejski, port wodny) oraz także wspaniałe widoki. Obszar Bloku A zawiera 180 mieszkań.
Park miejski został bezpośrednio powiązany funkcjonalnie i krajobrazowo z wewnętrz-nymi terenami zielowewnętrz-nymi (Jardin d’Erevan) bloków A i B, stwarzając optymalne warunki do wypoczynku, zarazem eksponując zrównoważoną architekturę mieszkaniową. Zespoły mieszkaniowe cechuje duża różnorodność twórcza pod względem kompozycji, estetyki i wy-razu plastycznego. Jakość środowiska stanowi nadrzędną ideę rewitalizacji La Confluence.
Rosną wymagania dotyczące wygody, jakości życia, zdrowia i poszanowania przyrody. Unij-ny projekt Concerto wspiera inwestycje mające na celu kontrolę zużycia energii w
nowo-13 Blok B – Wyspy Lyońskie (Lyon Islands). Zespół mieszkaniowy został zrealizowany w latach 2010–2011. Architekci: Massimiliano i Doriana Fukas, HTVS, Vincenzo Amantea. Wyspy Lyońskie II to zespół budynków mieszkalnych stanowiących część bloku B skomponowanych w oparciu o minimalistyczne jednostki betonowe z drewnianymi okiennicami, zlokalizowane w zielonym wnętrzu kwartału (il. 12). Architekt: Clement Vergely Architectes (źródło: http://www.mimoa.eu/
projects/France/Lyon/Lyon%20lslands, 28.03.2013).
14 Blok A – Saone Park został zrealizowany w latach 2010–2011. Architekci: Nexity Apollonia, współpraca: T. Concko, Dusapin&Leclercq, H. Vincent, S. Brindel-Beth (źródło: www.lyon-confluence.fr/en/architectures/sustainability.html, 26.02.2013).
15 W roku 2010 ukończono realizację przestrzeni publicznej Place Nautique wraz z zespołami mieszkaniowymi Bloków A, B i C architektonicznie eksponowanych od strony portu wodnego i centrum handlowego Confluence.
16 Park miejski zlokalizowany został wzdłuż rzeki Saone. Zaprojektowany przez architekta krajobrazu Michela Desvigne.
budowanych mieszkaniach i biurach w blokach A, B, C realizowanych w pierwszej fazie.
Projekt wymagał zgodności z wysokimi kryteriami jakości środowiskowej stosowanymi we Francji oraz poziomu 80% potrzeb energetycznych zaspokajanych przez źródła odnawialne.
Obowiązujące ograniczenie zużycia energii we Francji w 2012 r. wynosiło 50 kWh/m2/rok17. W blokach E3 i E4 osiągnięto wyniki nawet poniżej poziomu 40 kWh/m2/rok dzięki zain-stalowanym pompom ciepła oraz dachowym panelom słonecznym. Zrealizowane zespoły mieszkaniowe w blokach A, B, C są przykładem wysokiej jakości środowiskowej. Lyon Conflunence stało się pierwszym architektoniczno-urbanistycznym miejskim zrówno-ważonym rejonem z certyfikatem WWF we Francji.