UMOWA PODATKOWA

Art. 373. § 1. Organ podatkowy i strona mogą zawrzeć umowę podatkową.

§ 2. Umowa podatkowa zostaje zawarta za zgodą lub na wniosek strony.

§ 3. Umowa podatkowa może polegać na wzajemnych ustępstwach i zostaje zawarta w granicach prawa przez przyjęcie przez organ podatkowy oraz stronę ustaleń, w szczególności:

1) w przypadku wątpliwości co do stanu faktycznego w sprawie, w tym wtedy, gdy ich usunięcie w postępowaniu wiązałoby się z nadmiernymi trudnościami lub kosztami niewspółmiernymi do rezultatu;

2) w przedmiocie charakteru albo wartości transakcji, czynności lub zdarzenia;

3) w przedmiocie zastosowania ulg w spłacie podatków, w szczególności rodzaju ulgi, którą należy zastosować, oraz sposobu jej zastosowania;

4) co do poszczególnych zagadnień wynikających w toku postępowania podatkowego;

5) gdy przepis szczególny tak stanowi.

§ 4. Umowa podatkowa nie może polegać na ustaleniach, w tym wzajemnych ustępstwach, dotyczących bezpośrednio wysokości wymiaru.

§ 5. Przed zawarciem umowy podatkowej organ podatkowy może zwrócić się do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o opinię w sprawie zasadności zawarcia tej umowy.

Niewydanie przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej opinii w terminie 7 dni od dnia zwrócenia się o nią przez organ podatkowy uważa się za równoznaczne z opinią o zasadności zawarcia umowy podatkowej.

§ 6. Z zawarcia umowy podatkowej sporządza się protokół. Odpis protokołu doręcza się stronie.

Art. 374. § 1. Wydając decyzję, organ podatkowy jest związany ustaleniami wynikającymi z umowy podatkowej, z zastrzeżeniem § 2.

§ 2. Nie są wiążące ustalenia wynikające z umowy podatkowej zawartej z naruszeniem przepisów prawa lub co do której zaistniały przesłanki uzasadniające wznowienie postępowania lub stwierdzenie nieważności decyzji. Przepisy art. 444 § 1 i art. 450 stosuje się odpowiednio.

§ 3. W przypadku gdy wznowienie postępowania jest możliwe tylko na wniosek, ustalenia wynikające z umowy podatkowej nie są wiążące tylko w przypadku, gdy strona o to wniesie.

ROZDZIAŁ 11 MEDIACJA

Art. 375. § 1. Mediacja może być przeprowadzona w przypadkach, w których może być zawarta umowa podatkowa.

§ 2. Organ podatkowy może skierować sprawę do mediacji na wniosek lub za zgodą strony. Wniosek strony o skierowanie sprawy do mediacji zawiera wskazanie jej przedmiotu.

§ 3. Mediacja jest dobrowolna dla organu podatkowego i strony.

§ 4. Mediacja jest jawna wyłącznie dla organu podatkowego, strony i mediatora.

Art. 376. § 1. Organ podatkowy kieruje sprawę do mediacji lub odmawia jej skierowania w drodze postanowienia.

§ 2. Przed wydaniem postanowienia o skierowaniu sprawy do mediacji organ podatkowy:

1) wyjaśnia stronie cele i zasady mediacji;

2) przyjmuje od strony zgodę na udział w mediacji oraz uzgadnia z nią osobę mediatora;

3) odbiera od mediatora zgodę na przeprowadzenie mediacji.

§ 3. Mediator może odmówić przeprowadzenia mediacji tylko z ważnych powodów.

§ 4. Postanowienie o skierowaniu sprawy do mediacji zawiera:

1) oznaczenie organu podatkowego, a także wskazanie osoby uprawnionej do udziału w mediacji w imieniu organu podatkowego;

2) oznaczenie strony, a jeżeli stroną jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, także wskazanie osoby fizycznej uprawnionej do udziału w mediacji w imieniu strony;

3) przedmiot i zakres mediacji;

4) imię i nazwisko mediatora powołanego do przeprowadzenia mediacji;

5) termin zakończenia mediacji;

6) pouczenie o możliwości wyrażenia sprzeciwu wobec zapoznania się przez mediatora z aktami sprawy.

§ 5. Postanowienie o skierowaniu sprawy do mediacji doręcza się stronie oraz mediatorowi.

§ 6. Termin, o którym mowa w § 4 pkt 5, nie może przekraczać dwóch miesięcy od dnia wydania postanowienia o skierowaniu sprawy do mediacji.

§ 7. Na wniosek mediatora za zgodą strony organ podatkowy może przedłużyć termin, o którym mowa w § 4 pkt 5, na czas niezbędny do zakończenia mediacji. W sprawie przedłużenia terminu wydaje się postanowienie.

§ 8. Niezwłocznie po wydaniu postanowienia, o którym mowa w § 4, organ podatkowy przekazuje mediatorowi dane kontaktowe strony lub jej pełnomocnika.

Art. 377. § 1. Mediację prowadzi mediator wpisany na listę mediatorów.

§ 2. Listę mediatorów prowadzi Szef Krajowej Administracji Skarbowej.

§ 3. W przedmiocie wpisu na listę mediatorów i skreślenia z tej listy Szef Krajowej Administracji Skarbowej wydaje decyzję.

§ 4. Do mediatora stosuje się odpowiednio przepisy art. 101 § 1-3.

Art. 378. § 1. Mediatorem prowadzącym mediację jest osoba wskazana w postanowieniu, o którym mowa w art. 376 § 4.

§ 2. Mediator przy prowadzeniu mediacji zachowuje bezstronność i neutralność.

§ 3. Mediator może zrezygnować z prowadzenia mediacji tylko z ważnych powodów, o których jest obowiązany niezwłocznie powiadomić organ podatkowy i stronę.

§ 4. Mediator zapoznaje się z aktami sprawy i ma prawo sporządzania z nich notatek, odpisów i kopii oraz nieodpłatnego otrzymania ich kopii, chyba że strona w terminie tygodnia od dnia doręczenia postanowienia, o którym mowa w art. 376 § 4, wyrazi sprzeciw wobec zapoznania się przez mediatora z aktami sprawy.

§ 5. Mediator ma prawo do wynagrodzenia i zwrotu wydatków związanych z przeprowadzeniem mediacji.

Art. 379. § 1. Organ podatkowy z urzędu lub na wniosek strony odwołuje mediatora w razie:

1) wykreślenia mediatora z listy mediatorów;

2) utraty zaufania do mediatora przez organ podatkowy lub stronę;

3) rezygnacji mediatora;

4) innych uzasadnionych okoliczności.

§ 2. Jeżeli po odwołaniu mediatora organ podatkowy i strona zgodnie wyrażają wolę dalszego udziału w mediacji, organ podatkowy powołuje do jej prowadzenia innego mediatora. Czas, który upłynął od dnia doręczenia poprzedniemu mediatorowi postanowienia o skierowaniu sprawy do mediacji, zalicza się na poczet terminu zakończenia mediacji.

§ 3. Odwołanie i powołanie mediatora, o których mowa w § 1 i 2, następują w drodze postanowienia.

Art. 380. § 1. Wszczęcie mediacji następuje z chwilą doręczenia mediatorowi postanowienia, o którym mowa w art. 376 § 4.

§ 2. Mediator:

1) przeprowadza z organem podatkowym i stroną, w dogodnym dla nich i siebie miejscu oraz terminie, indywidualne lub wspólne spotkanie wstępne, podczas którego wyjaśnia im cele i zasady mediacji, a także poucza ich o możliwości cofnięcia zgody na uczestniczenie w mediacji aż do jej zakończenia;

2) przeprowadza w ramach mediacji jedno lub więcej posiedzeń mediacyjnych z udziałem organu podatkowego i strony w dogodnym dla nich i siebie miejscu i czasie, z zastrzeżeniem § 3;

3) może pomagać w sformułowaniu treści umowy podatkowej między organem podatkowym a stroną.

§ 3. W szczególnych przypadkach, w tym jeżeli niemożliwe lub utrudnione jest bezpośrednie spotkanie organu podatkowego i strony, mediator może za zgodą organu podatkowego i strony przeprowadzić mediację w sposób pośredni, przekazując każdemu z nich informacje, propozycje i stanowisko dotyczące zawarcia umowy podatkowej i jej treści zajmowane przez innego uczestnika mediacji.

Art. 381. § 1. Niezwłocznie po przeprowadzeniu mediacji mediator sporządza protokół z jej przebiegu.

§ 2. Protokół, o którym mowa w § 1, zawiera:

1) oznaczenie sprawy;

2) czas i miejsce przeprowadzenia mediacji;

3) imię i nazwisko (nazwę) i adres strony;

4) nazwę i adres organu podatkowego;

5) imię i nazwisko mediatora;

6) wynik mediacji;

7) treść umowy podatkowej, jeżeli taką zawarto;

8) podpisy mediatora, a jeżeli zawarto umowę podatkową, także osoby upoważnionej do działania w imieniu organu podatkowego, z podaniem jej imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego, oraz strony.

§ 3. Mediator przekazuje protokół z przebiegu mediacji organowi podatkowemu, który włącza go do akt sprawy, a następnie doręcza odpis stronie.

§ 4. Mediacja zostaje zakończona z chwilą podpisania protokołu albo z chwilą bezskutecznego upływu terminu zakończenia mediacji.

Art. 382. Nie podlegają włączeniu do akt sprawy nienależące do nich uprzednio dokumenty i informacje przekazane mediatorowi przez organ podatkowy lub stronę w toku mediacji, chyba że dokumenty te i informacje stanowią podstawę do załatwienia sprawy zgodnie z umową podatkową.

Art. 383. Organ podatkowy i strona nie mogą powoływać się w toku postępowania podatkowego i sądowego na propozycje ugodowe, propozycje wzajemnych ustępstw lub inne oświadczenia składane w toku mediacji. Nie dotyczy to ustaleń zawartych w umowie podatkowej.

Art. 384. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi w drodze rozporządzenia warunki, jakie powinni spełniać mediatorzy, z uwzględnieniem konieczności posiadania przez nich właściwej wiedzy, umiejętności oraz zachowania bezstronności i neutralności, sposób prowadzenia listy mediatorów oraz warunki dokonywania wpisów na nią i skreślenia z niej, a także wysokość i sposób wypłaty wynagrodzenia mediatorom i zwrotu na ich rzecz wydatków, mając na uwadze potrzebę skutecznego i efektywnego przeprowadzenia mediacji.

ROZDZIAŁ 12