W zakresie nie uregulowanym w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie

obowiązujących rada gminy może wydawać przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego.

Kodeks wykroczeń

Art. 54. Kto wykracza przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o zachowaniu się w miejscach publicznych,

Przykłady:

uchwała Rady Miejskiej z dnia [...] r. nr LV/505/10 w sprawie zakazu wprowadzania do obrotu tzw.

dopalaczy na terenie Gminy I.

uchwała Rady Miejskiej w P. z dnia [...] stycznia 2007 r.

nr [...] w sprawie przepisów porządkowych regulujących zasady używania (detonowania) materiałów pirotechnicznych o charakterze widowiskowym

Przepis porządkowy

§1. Na terenie województwa dolnośląskiego zabrania się używania:

1) materiałów lub mieszanin pirotechnicznych

przewidzianych do wytwarzania efektów świetlnych, dźwiękowych, cieplnych, gazu, dymu lub kombinacji tych efektów,

2) wyrobów zawierających jeden lub kilka materiałów pirotechnicznych, przeznaczonych do uzyskania

efektów pirotechnicznych, w tym widowiskowych

- w miejscach publicznych i w innych miejscach, jeżeli może to spowodować bezpośrednie zagrożenie

bezpieczeństwa dla życia i zdrowia ludzi, mienia oraz

Zarządzenie Nr 308/10 Wójta Gminy Oleśnica z dnia 15 lipca 2010 r.

w sprawie ograniczenia poboru wody na terenie Gminy Oleśnica.

Na podstawie art. 40 ust. 3 w związku z art. 41 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 nr 142 poz. 1591 z późn. zm.) z uwagi na duży pobór wody z sieci wodociągowej na terenie Gminy Oleśnica, związany z długotrwałym brakiem opadów atmosferycznych, mając na względzie konieczność utrzymania dostaw wody do odbiorców zarządzam, co

§ 1. 1. Wprowadza się zakaz używania wody z sieci wodociągowej Gminy Oleśnica do celów innych niż socjalno-bytowe, w godzinach od 12.00 do 24.00, w następujących miejscowościach: Brzezinka, Bogusławice, Boguszyce wieś, Cieśle, Dąbrowa, Gęsia Górka, Jenkowice, Jonas, Kolonia Poniatowice, Ligota Polska, Nowoszyce, Osada Leśna, Ostrowina, Poniatowice, Smardzów, Sokołowice, Spalice, Wszechświęte, Wyszogród, Zarzysko.

2. Zakaz używania wody dotyczy zwłaszcza podlewania ogródków, terenów zielonych i nawadniania gruntów, napełniania basenów, oczek wodnych, opryskiwaczy rolniczych i cystern używanych w budownictwie, mycia samochodów itp.

3. Naruszenie zakazu, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2 uznaje się jako nielegalny pobór wody.

4. Do kontrolowania przestrzegania postanowień

Po drugie w omawianym przypadku nie istniały okoliczności dające podstawę do wydania przepisów porządkowych. Na pytanie organu nadzoru (pismo NK.II.MG.0915-61/10 z dnia 17 września 2010 roku) odnośnie istnienia obiektywnych przesłanek stanowiących podstawę do utrzymania w mocy zatwierdzonego zarządzenia Przewodnicząca Rady Gminy Oleśnica wyjaśniła (pismo SOO.0902-4-4/10 z dnia 22 września 2010 roku), że utrzymanie w mocy zarządzenia podyktowane jest spadkami ciśnienia w sieci wodociągowej, w okresie zwiększonych poborów i koniecznością utrzymania dostaw wody do odbiorców. Nie można zgodzić się z argumentacją, że spadki ciśnienia wody spowodowane zwiększonym poborem i prowadzenie w związku z tym prac budowlanych stanowią bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia obywateli albo, że grożą zakłóceniem

Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Małopolskiego z dnia 23 kwietnia 2010 r., PN.II.0911- 65 -10

W ocenie organu nadzoru rada gminy błędnie uznała, że materia ujęta w ramach kwestionowanej uchwały nie jest wystarczająco unormowana w obowiązującym porządku prawnym. Zakaz używania materiałów wybuchowych i pirotechnicznych, określony w uchwale, zawiera w sobie przepis art. 51 § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń, wprowadzający odpowiedzialność za wykroczenie sprawcy, który krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym. Natomiast zakaz sprzedaży materiałów pirotechnicznych w handlu okrężnym, określony w uchwale stanowi modyfikację, regulacji ujętej w ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 29 lipca 2005 r. w sprawie wykazu wyrobów

Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z 2005-06-09, V KK 41/05

We wspomnianym już uzasadnieniu wyroku z dnia 8 lipca 2003 r.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że wobec jednoznacznego brzmienia art. 42 ust. 1 Konstytucji, wyrażającego zasadę wyłączności ustawy w sferze prawa represyjnego, należy przyjąć, że organy samorządu terytorialnego nie mogą ustanawiać kary grzywny ani nawet określić jej granic, a jedynie wskazywać na sankcje przewidziane przez szczegółowe przepisy o wykroczeniach, w szczególności w art. 54 KW.

Przepis przewidujący odpowiedzialność za wykroczenie powinien być tak sformułowany, by między innymi przewidywał wyraźnie oznaczoną sankcję. Wynika to jednoznacznie z treści omawianego już art. 42 ust.

cd. Podzielić należy, wyrażone już w orzecznictwie Sądu Najwyższego, poglądy, że przy tworzeniu przepisów o charakterze porządkowym, mających wyjaśnić swą treścią dyspozycję przepisu o charakterze

"blankietowym" zawierającego już konkretną sankcję (jak np. art. 54 KW), wystarczające byłoby ogólne odesłanie do odpowiedzialności przewidzianej w tym przepisie, jeśli tylko przewidywana kara grzywny miałaby być równa tej, którą ten przepis przewiduje. Takie odesłanie do sankcji przewidzianej w przepisie Kodeksu wykroczeń (prawie materialnym) uznać jednak należy za minimum wymagań w tym zakresie.

Innymi słowy, uchwały Rady Miejskiej, aby spełniać minimalne standardy poprawności legislacyjnej, winny odsyłać do konkretnego przepisu Kodeksu wykroczeń, i określać konsekwencje prawnomaterialne wobec tych podmiotów, których te uchwały dotyczą. Tymczasem uchwała Rady Miejskiej w P., która stanowiła podstawę skazania Jacka B. w niniejszej sprawie nie spełnia nawet tych minimalnych kryteriów poprawności techniki legislacyjnej w omawianym zakresie, niewątpliwie bowiem nie odsyła ona do konkretnego przepisu Kodeksu wykroczeń, i

Trzy rodzaje przepisów porządkowych:

1) Ustalające jedynie czyn zabroniony a w zakresie sankcji korzystające z treści art. 54 Kodeksu wykroczeń, pod warunkiem, że dotyczyć będą zachowania się w miejscu publicznym (Kto wykracza przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o zachowaniu się w miejscach publicznych, (…)). Kwestia wątpliwa:

odesłanie.

„Zabrania się..”

2) Ustalające czyn zabroniony i przewidujące karę grzywny za ich naruszenie:

„Kto …, podlega karze grzywny.”.