4. Dodatkowe wskazówki dotyczące symulacji i tworzenia układów
4.8. Wyświetlanie diagramu stanu
Diagram stanu zapamiętuje i wyświetla zachowanie wybranych przez użytkownika elementów układu pneumatycznego.
Możliwe jest zarówno umieszczenie kilku diagramów stanu w jednym układzie pneumatycznym jak i umieszczenie kilku elementów na tym samym diagramie stanów.
Komponenty mogą być dodawane do diagramu stanu przez „upuszczanie” ich w jego obrębie. Dodając kolejne komponenty do diagramu stanu, pojawia sie automatycznie okno wyboru („selection dialog”), które umożliwia wybór kolorów wyświetlania przebiegów poszczególnych zmiennych komponentów. W przypadku niewybrania żadnej zmiennej komponentu, dany komponent zostanie usunięty z diagramu stanu.
→ Będąc w trybie edycji kliknij dwukrotnie myszką na diagramie stanów (state diagram), lub wybierz z menu
Pojawi się przedstawione poniżej okno dialogowe:
Opis okna dialogowego:
• Czas rejestracji (Display Interval)
Definiuje chwilę rozpoczęcia i zakończenia rejestracji, oraz sposób w jaki zmienne stanu będą rejestrowane. Ustawienia te nie muszą być znane jeszcze przed symulacją, lecz mogą być ustawione później, ponieważ FluidSIM-P przez cały czas symulacji dokonuje wewnętrznej rejestracji wszystkich zmiennych stanów.
Jeśli aktywna jest opcja automatycznego dopasowywania (Adjust automatically), wtedy wartości wpisane w pola startu i zakończenia rejestracji są ignorowane przez program. W takim przypadku oś czasu jest dopasowywana do czasu trwania symulacji
Włączenie funkcji przesuwania automatycznego (Scroll automatically) powoduje wyświetlanie na diagramie jedynie ostatnich „n” sekund przebiegu symulacji. Jeśli symulacja trwa dłużej niż zdefiniowany czas, wtedy następuje przesuwanie osi czasu.
• Plik (Log File)
Wartości zarejestrowane w diagramie stanu mogą być zapisane do pliku. Aby uaktywnić tę opcję należy wpisać pełną ścieżkę do pliku np.: C:\przebieg.txt w pole File Path i ustalić pożądany krok archiwizacji. Należy zauważyć, że przy bardzo małym kroku, ilość zapisanych danych może być bardzo duża. Dlatego, jeśli jest to konieczne należy albo skrócić czas symulacji, albo powiększyć krok archiwizacji.
Jeśli jest zaznaczone „Record state changes only” spowoduje to zapisanie do pliku jedynie informacji w chwilach w których nastąpiła zmiana stanu któregokolwiek z zaznaczonych elementów.
• Kolor (Color)
W polu tym określamy kolor obramowania diagramu.
• Wypełnienie (Fill Area)
Pole to umożliwia określenie czy tło diagramu stanu ma być wypełnione kolorem. Do wyboru koloru wypełnienia służy sąsiednie pole.
• Grubość linii (Line Thicknes)
Tutaj definiujemy grubość linii kreślonych na wykresie. Cienkie linie są odpowiednie dla dokładnego odczytania wartości, zaś grube są lepiej widoczne z większej odległości.
• Kolumny wykresu (Diagram Columns)
Możemy zdecydować jakie kolumny mają być wyświetlone z lewej strony wykresu. Do wyboru mamy: opis (Description), oznaczenie (Designation), wielkość wartości
• Warstwa (Layer)
Pole to służy wskazaniu zarówno, do jakiej warstwy ma być przypisany diagram, jak i jego właściwości (widoczny lub możliwy do zaznaczenia). Aby ustawienie skutkowało zmianą w zachowaniu elementu konieczne jest wcześniejsze zdefiniowanie warstw w
Wykaz elementów, które można umieszczać na diagramie i rejestrować ich zachowanie:
Element układu Stan Zawór zamykający lub dławiący (Shutoff
valve, throttle valve) stopień otwarcia (Opening level) Pompa (Pump), Zawór natężenia przepływu (flow control
valve) przepływ (flow)
(indicator light, buzzer, pressure indicator state)
stan (state)
Licznik (counter) stan (state),
wartość licznika (counter value) Generator funkcji, woltomierz (function
generator, voltmeter) napięcie (voltage) Regulator stanu, regulator PID (status
controller, PID-controller) napięcie (voltage) 4.9. Edytor wykresów funkcyjnych
Używając edytora wykresów funkcyjnych, można w prosty sposób generować różnego rodzaju wykresy funkcji. Poprzez przeciąganie myszą krawędzi okna, można zmieniać wielkość tegoż okna. Możliwe jest również powiększenie okna na cały ekran.
Pasek narzędzi służy do edytowania wykresów funkcji. Tryb pracy może być zmieniony za pomocą następujących sześciu przycisków:
• tryb edycji,
• rysowanie linii wykresu,
• wstawienie elementu źródła linii sygnałowej,
• wstawienie pola tekstowego,
• rysowanie linii sygnałowych i związków między sygnałami,
• wstawienie dodatkowych punktów węzłowych w linie sygnałowe.
Wybrany tryb pracy jest wskazywany przez podświetlenie ikonki przycisku na biało.
Na przykład wskazuje, że poprzez klikniecie myszką na obszarze wykresu, będą rysowane linie sygnałowe.
Jeśli wskaźnik myszy pozostanie nad przyciskiem dłużej niż jedną sekundę, to wtedy na ekranie pojawi się krótki opis.
• Tryb edycji
W tym trybie pracy możliwe jest dostosowanie obiektów w edytorze wykresów funkcyjnych. Można przenosić elementy na wykresie oraz zmieniać rozmiar np. pola tekstowego. Operacje przenoszenia oraz zmiany rozmiaru mogą być przerwane klawiszem .
Jeśli wciśniesz lewy przycisk myszy i przesuniesz jej wskaźnik poza obszar okna, wtedy nastąpi automatyczne przesunięcie widoku wewnątrz okna.
Poprzez dwukrotne kliknięcie myszą na elemencie edytora wykresów funkcji (np.
wierszu wykresu, polu tekstowym, elemencie źródła linii sygnałowej itp.), otworzy się okno dialogowe w którym można wprowadzić wymagane ustawienia i opcje danego elementu.
• Ustawienia właściwości edytora wykresów funkcyjnych
Poprzez kliknięcia na przycisku otworzy się okno dialogowe z ustawieniami właściwości edytora wykesów funkcyjnych.
Liczba kolumn tekstu (Text columns - Number)
Określa liczbę kolumn w tabelce i rozmieszcza je równomiernie w poziomie.
Szerokość kolumn tekstu (Text columns - Width)
Określa szerokość kolumn w tabelce i rozmieszcza je równomiernie w poziomie.
Liczba kolumn wykresu (Diagram columns - Number)
Kolumny wykresu znajdują się po prawej stronie edytora wykresów funkcyjnych.
W tym obszarze następuje rysowanie linii wykresów funkcji. Liczba kolumn wykresu może być również zmieniona przez przesunięcie myszką prawego marginesu wykresu w prawo.
Szerokość kolumn wykresu (Diagram columns - Width)
Określa szerokość kolumn tabelki w obszaru wykresu i rozmieszcza je równomiernie
w poziomie.
Kolor (Color)
Określa kolor linii siatki w obszarze wykresu.
Wysokośc wiersza (Row height) Określa wysokość wierszy.
• Komórki tekstowe
Komórki tekstowe znajdują się po lewej stronie edytora wykresów funkcyjnych.
Dwukrotne kliknięcie na komórce tekstowej powoduje otwarcie następującego okna:
Rozmiar czcionki (Font size) Określa rozmiar czcionki
Kolor (Color)
Określa kolor tekstu. Do wyboru jest szesnaście standartowych kolorów.
Szerokośc (Width)
Definiuje szerokośc kolum tablicy. Można ją równierz zmieaniać przy użyciu myszki.
Wysokość (Height)
Definiuje wysokość kolum tablicy. Można ją równierz zmieaniać przy użyciu myszki.
Poziome dopasowanie (Horizontal adjustment)
Pionowe dopasowanie (Vertical adjustment)
Tekst można dopasować: góra (top), środek (center), dół (bottom).
• Dopasowanie tekstu w komórkach tabelki
W celu uzyskania tabelki bez widocznych ramek oraz z dopasowanym tekstem, należy wprowadzić tekst mający znajdować się w tabelce. Tekst ten jest oddzdielony tabulatorem. W celu wprowadzenia znaku tabulacji wewnątrz pola tekstowego okna dialogowego, jest konieczne dodatkowe wciśnięcie klawisza .
Przykłady:
4.9.1. Właściwości wyglądu obszaru wykresów
Po prawej stronie od wierszy wykresu znajduje się obszar w którym są rysowane linie wykresów.
Poprzez dwukrotne kliknięcie myszką na tym obszarze, otworzy się następujące okno dialogowe, w którym można określić właściwości wyglądu obszaru wykresu.
Liczba stanów (States - Number)
Określa liczbę stanów, a co za tym idzie i liczbę poziomych linii na obszarze wykresu.
Linia bazowa (States – Base state)
Linie poziome za linią bazową są rysowane cienką linią.
Numeracja - kolumna początkowa (Numbering – Start column) Określa od której kolumny rozpoczyna się numeracja kolumn.
Numeracja - liczba początkowa (Numbering – Start number) Określa od jakiej cyfry rozpocznie się numeracja kolumn.
Numeracja - liczba (Numbering – Number) Określa ile kolumn będzie numerowanych.
Numeracja – szerokośc kroku (Numbering – Step width) Określa o ile zwiększa sie numeracja pomiędzy sąsiednimi kolumnami.
Numeracja – pętla (Numbering – Loop)
Jeśłi to pole jest zaznaczone, to w ostatniej kolumnie, przy jej numerze pojawi się dodatkowo zanak równości i numer pierwszej kolumny.
Jeśli to pole jest zaznaczone, wtedy na wykresie pojawiają się dwie strzałki osi.
Reprezentacja – wyświetlenie siatki (Representation – Display grid) Jeśli to pole jest zaznaczone, wtedy zostają wyświetlone linie siatki.
Reprezentacja – wyświetlenie tekstu 1 (Representation – Display text 1) Jeśli to pole jest zaznaczone, wtedy w obszarze wykresu jest widoczne pole tekstowe, które może służyc np. do opisu wykresu, danego punktu lub linii wykresu albo do opisu jednej z osi. Dane pole tekstowe jest powiązane z danym wierszem edytora wykresów funkcyjnych i nie może być przeniesione do inngo wiersza.
Reprezentacja – wyświetlenie tekstu 2 (Representation – Display text 2) Jest to dodatkowe pole tekstowe, które może być wyświetlone na wykresie. Jego cechy są takie same jak pierwszego pola tekstowego.
Reprezentacja – color linii (Representation – Line color) Definiuje kolor linii wykresu.
• Rysowanie linii wykresu
W tym trybie pracy możliwe jest rysowanie linii wykresu. Punkty węzłowe mogą być umieszczone tylko na przecięciu się linii siatki. Nowy punkt węzłowy powstaje po kliknięciu w danym miejscu lewym przyciskiem myszy.
Jeśli przetrzyma się wciśnięty lewy przycisk myszy, wtedy punkt węzłowy może zostać przesunięty tak jak to ma miejsce w trybie edycji.
Wybrany punkt węzłowy jest oznaczony kolorem szarym. Można go wtedy usunąć poprzez klawisz .
• Wstawianie elementów zródła linii sygnałowych
W tym trybie pracy możliwe jest poprzez kliknięcie lewym przyciskiem myszki wstawianie w obszarze wykresu, elementów źródła linii sygnałowych.
Jeśli przetrzyma się wciśnięty lewy przycisk myszy, wtedy dany element żródła linii sygnałowych może zostać przesunięty tak jak to ma miejsce w trybie edycji.
Wybrany element sygnałowy jest oznaczony kolorem szarym. Można go wtedy usunąć poprzez klawisz .
Dwukrotne kliknięcie myszką na elemencie w trybie edycji powoduje otwarcie okna dialogowego, w którym można ustawić rodzaj symbolu elementu źródła linii sygnałowej.
Typy symboli elementów (Signal type)
Do wyboru mamy 11 symboli reprezentujących róznego rodzaju elementy żródła linii sygnałowej.
Wyświetl tekst (Display text)
Zaznaczenie tego pola powoduje pojawienie się pola tekstowego, w którym można dany element opisać.
Kolor (Color)
Definiuje kolor elementu sygnałowego.
• Wstawianie pól tekstowych
W tym trybie pracy możliwe jest poprzez kliknięcie lewym przyciskiem myszki wstawianie w obszarze wykresu pól tekstowych.
Wybrane pole tekstowe jest oznaczone szarym kolorem. Można je wtedy usunąć poprzez klawisz .
W trybie edycji, przy pomocy myszki można dokonać zmiany położenia i rozmiaru pola tekstowego.
Zmiana rozmiaru:
Zmiana położenia:
Dwukrotne kliknięcie myszą na elemencie w trybie edycji powoduje otwarcie następującego okna dialogowego, w którym można zdefiniować opcje wyglądu pola tekstowego.
Rozmiar czcionki (Font size) Określa rozmiar czcionki
Kolor (Color)
Określa kolor tekstu. Do wyboru jest szesnaście standartowych kolorów.
Ramka (Frame)
Zaznaczenie tego pola powoduję, że dane pole tekstowe będzie wyświetlane w ramce.
Szerokośc (Width)
Definiuje szerokośc pola tekstowego.
Wysokość (Height)
Definiuje wysokość pola tekstowego.
Poziome dopasowanie (Horizontal adjustment)
Tekst można dopasować: do lewej (left), do środka (central), do prawej (right).
Pionowe dopasowanie (Vertical adjustment)
Tekst można dopasować: góra (top), środek (center), dół (bottom).
• Rysowanie linii sygnałowych i wstawianie połączeń sygnałów
W tym trybie pracy możliwe jest rysowanie w sposób dowolny linii sygnałowych lub poprzez elementy źródeł sygnałów łączyć je automatycznie z innymi liniami funkcyjnymi.
Rysowanie linii sygnałowych w sposób dowolny
Każde kliknięcie lewym przyciskiem myszki na obszarze wykresu powoduje powstanie nowego punktu węzłowego. Operację tą można zakończyć przez kliknięcie myszką na bieżącej linii z wciśniętym i przytrzymanym klawiszem , przez wciśnięcie klawisza lub przez zmianę trybu pracy. Oznaczoną linię sygnałową można usunąć klawiszem . Jeśli jest zaznaczony tylko dany punkt węzłowy, to usuwany jest tylko ten punkt z danej linii sygnałowej.
W trybie edycji możliwe jest przemieszczanie punktów węzłowych linii sygnałowej.
Jeśli podczas przenoszenia lub umieszczania na wykresie funkcyjnym punktów węzłowych jest wciśnięty klawisz , to wtedy dany punkt węzłowy zostanie wyrównany w pionie i poziomie tak by uzyskana linia sygnałowa była odpowiednio zorientowana w danym kierunku.
Dwukrotne kliknięcie myszką na linii sygnałowej w trybie edycji powoduje otwarcie
Wyświetlenie opisu (Display description)
Zaznaczenie pola powoduje pojawienie się dwóch pól tekstowych. Jedno z nich jest w ramce i może być swobodnie przesuwane po linii sygnałowej. Drógie pole tekstowe jest bez ramki i można je dowolnie przesuwać po całym obszarze wykresu.
Strzałka na początku linii (Start with arrow)
Zaznaczenie pola powoduje pojawienie się strzałki skierowanej ku początkowi linii sygnałowej. Strzałkę ta można przesuwać wzdłuż linii.
Strzałka na końcu linii (End with arrow)
Zaznaczenie pola powoduje pojawienie się strzałki skierowanej ku końcowi linii sygnałowej. Strzałkę ta można przesuwać wzdłuż linii.
Kolor (Color) Definiuje kolor linii.
Jeśli po skończeniu rysowania linii sygnałowej, klikniemy myszką na tej linii, to w zaznaczonym miejscu pojawi się nowy punkt węzłowy od którego będzie można poprowadzić nową linię sygnałową.
W trybie edycji, powstały punkt węzłowy można swobodnie przesuwać po linii sygnałowej, lub poprzez podwójne kliknięcie na nim zmienić jego wizerunek.
Rysowanie linii sygnałowych od elementów źródeł linii sygnałowej
W trybie rysowania linii sygnałowych , możliwe jest rysowanie linii od elementów źródeł linii sygnałowej. Kliknij lewym przyciskiem myszy na symbolu źródła linii sygnałowej i trzymając wciśnięty przycisk myszy przesuń mysz do pozycji gdzie ma być koniec linii sygnałowej. Po puszczeniu przycisku myszy, pojawi się linia sygnałowa.
Rysowanie linii sygnałowych od punktu węzłowego wykresu
W trybie rysowania linii sygnałowych , można rozpocząć rysowanie linii sygnałowych od punktu węzłowego innego wykresu funkcyjnego. Kliknij lewym przyciskiem myszy na punktu węzłowym i trzymając wciśnięty przycisk myszy przesuń mysz do drugiego punku węzłowego gdzie ma być koniec linii sygnałowej. Po puszczeniu przyciski myszy, pojawi się linia sygnałowa.
• Wstawianie dodatkowych punktów węzłowych do linii sygnałowej
W tym trybie pracy możliwe jest wstawienie dodatkowych punktów węzłowych do istniejącej linii sygnałowej.
• Dodanie wiersza wykresu funkcyjnego
Poprzez kliknięcie przycisku nad aktualnie wybranym wierszem wykresu funkcyjnego, zostanie dodany nowy wiersz wykresu. Jeśli żaden wiersz wykresu nie jest wybrany, wtedy nowy wiersz zostanie dodany na dole wykresu.
• Usuwanie wiersza wykresu funkcyjnego
Poprzez kliknięcie przycisku następuje usunięcie aktualnie wybranego wierszu wykresu funkcyjnego. Jeśli żaden wiersz wykresu nie jest wybrany, wtedy przycisk jest nieaktywny.
• Dadatkowe funkcje Powiększenie
Poprzez kliknięcie przycisku następuje ustawienie standardowego powiększenia wykresu funkcyjnego.
Poprzez kliknięcie przycisku następuje zwiększenie powiększenia wykresu funkcyjnego.
Poprzez kliknięcie przycisku następuje zmniejszenie powiększenia
wykresu funkcyjnego.
Anulowanie operacji
Poprzez kliknięcie przycisku można cofnąć ostatnich 50 operacji.
Poprzez kliknięcie przycisku można przywrócić cofniętą ostatnio operacje.
4.10. Powierzchowne sprawdzenie schematu
Przed uruchomieniem symulacji, schemat pneumatyczny może być automatycznie sprawdzony pod względem graficznych pomyłek w budowie. Do błędów tych należą:
1. elementy poza obszarem wydruku,
2. linie przechodzące przez element (niepołączone z nim), 3. pokrywające się linie,
4. pokrywające się elementy, 5. pokrywające się połączenia, 6. otwarte połączenie pneumatyczne,
7. dwa lub więcej elementów o identycznych nazwach, 8. pomyłki w etykietach (patrz rozdział 4.11),
9. linia przechodząca przez połączenie do którego nie jest podłączona.
Poniższy schemat pneumatyczny zawiera błędy typu 1,2 i 3.
Pojawi się okno dialogowe, informujące o graficznych błędach. Istnieje możliwość uruchomienia symulacji pomimo występowania tych błędów:
4.11. Połączenia pneumatyczne, elektryczne i mechaniczne
W ten sam sposób, w jaki tworzone są układy pneumatyczne, FluidSIM-P umożliwia projektowanie układów elektrycznych. Elementy, które mogą wejść w skład układu elektrycznego, znajdują się w bibliotece elementów i mogę być przeciągane na okno schematu. Łączenie elementów elektrycznych odbywa się dokładnie w ten sam sposób jak tworzenie schematów pneumatycznych. Poniższy rysunek przedstawia prosty przykład:
→ Narysuj powyższy schemat na komputerze.
→ Po uruchomieniu symulacji żarówka zacznie świecić.
W bibliotece elementów występują elektryczne elementy umożliwiające połączenie działania schematu elektrycznego ze schematem pneumatycznym. Wśród nich można wymienić przełączniki elektryczne sterowane sygnałem pneumatycznym i cewki sterujące rozdzielaczami pneumatycznymi.
Schematy elektryczne są rysowane niezależnie od schematów pneumatycznych.
Dlatego koniecznym jest zdefiniowanie elementów umożliwiających współdziałanie elementów elektrycznych (cewki) z elementami pneumatycznymi (rozdzielacze). Tak zwane etykiety (Labels) umożliwiają współdziałanie obu tych schematów.
Etykiety mają unikalną nazwę i są przypisywane do konkretnych elementów. Kilka elementów mających tę samą etykietę jest ze sobą połączonych, chociaż nie jest wyświetlana pomiędzy nimi żadna linia.
Nadawanie nazwy etykietom odbywa się przy użyciu okna dialogowego, które można wywołać przez dwukrotne kliknięcie na wybranym elemencie bądź zaznaczenie elementu i wybranie . Etykiety mogą być nadawane zarówno z lewej jak i z prawej strony rozdzielacza pneumatycznego sterowanego elektrycznie przez dwukrotne kliknięcie na cewkę znajdującą się po odpowiedniej stronie rozdzielacza.
Poniższy przykład ilustruje sposób korzystania z etykiet w programie FluidSIM-P.
→ Przejdź w tryb edycji klikając bądź .
→ Utwórz schemat zgodnie z poniższym wzorem:
Aby rozdzielacz mógł być sterowany cewką należy nadać mu etykietę.
i kliknij . Pojawi się poniższe okno dialogowe:
Opis okna dialogowego:
• Etykieta (Label)
Nadanie etykiety zaznaczonemu wcześniej elementowi polega na wpisaniu nazwy w wolne pole. Nazwa ta może zawierać do 32 znaków i składać się z liter, cyfr i symboli.
→ Wpisz nazwę etykiety, np. „Y1”.
→ W celu otwarcia okna dialogowego kliknij dwukrotnie na zewnętrzną krawędź cewki rozdzielacza.
→ Wpisz taką samą nazwę etykiety jak w przypadku cewki sterującej rozdzielaczem: „Y1”.
Rozdzielacz jest w tej chwili połączony z cewką.
W praktyce cewka rozdzielacza nie powinna być sterowana bezpośrednio przyciskiem. Zaleca się tzw. sterowanie pośrednie – przez styk dodatkowego przekaźnika. W powyższym przykładzie struktura układu została uproszczona ze względu na przejrzystość.
→ Uruchom symulację
Wartości prądu elektrycznego, ciśnień i natężeń przepływu zostaną obliczone i przedsta-wiane na schemacie w postaci kolorowych linii. Aby poznać dokładne wartości mierzonych parametrów należy zaznaczyć je w oknie wywołanym w
. Zaznaczone wielkości są wyświetlane obok połączeń elementów.
Dodatkowe dane znajdują się w rozdziale 4.7.
→ Przesteruj przycisk elektryczny.
W wyniku przełączenia przycisku elektrycznego następuje przełączenie rozdzielacza i tłok siłownika pneumatycznego zacznie się wysuwać.
Poza sterowaniem ręcznym bądź elektrycznym rozdzielacz może być przełączany mechanicznie (tłoczysko siłownika, magnes zainstalowany na siłowniku itp.). Takie połączenie jest uzyskiwane w ten sam sposób jak połączenia układu pneumatycznego z elektrycznym: przez etykiety przypisane do czujnika położenia siłownika i mechaniczne sterowanie rozdzielacza.
→ Umieść rozdzielacz na schemacie i skonfiguruj go jako sterowany mechanicznie.
→ Dwukrotnie kliknij na symbol sterowania mechanicznego.
Wyświetli się okno dialogowe umożliwiające wprowadzenie nazwy etykiety. Jeśli taka
automatycznie przesterowany w chwili, gdy tłoczysko siłownika osiągnie zadeklarowane położenie.
Szczególną formą współzależności jest połączenie siłownika z enkoderem pozycji.
Wykorzystywane jest to np. w połączeniu z zaworami proporcjonalnymi przy konstruowaniu układu sterowania.
→ Dwukrotnie kliknij na symbol siłownika.
Pojawi się okna dialogowe z ustawieniami siłownika. Zwróć uwagę, aby widoczna była zakładka „konfiguracji” (Configuration)
→ Zaznacz pole użycia elementu magnetycznego w tłoczysku (sensing) i nadaj nazwę etykiety.
→ Z biblioteki elementów, dodaj do schematu pneumatycznego enkoder pozycji (displacement encoder) i kliknij na nim dwukrotnie myszką, by otworzyć okno dialogowe.
→ Wpisz taką samą nazwę etykiety jak ta wpisana w siłowniku.
Na wyjściu enkodera pozycji podawane jest napięcie proporcjonalne do pozycji tłoka siłownika. Napięcie to jest najniższe, gdy tłoczysko siłownika jest schowane całkowicie, zaś najwyższe gdy tłoczysko siłownika jest zupełnie wysunięte.
• Style etykiet
Jeśli etykiety mają być wyświetlane w ramce (podobnie jak opis elementów) należy kliknąć na . Pojawi się poniższe okno dialogowe:
Można przy jego pomocy określić, które typy etykiet (w układach mechanicznych / elektrycznych) mają być w ramce.
FluidSIM-P automatycznie umieszcza etykiety w taki sposób by były ono widoczne blisko danego elementu. Oczywiście można zmienić pozycję opisu za pomocą myszki lub klawiatury. Klikając myszką na opis możemy go następnie przenieść w pożądane miejsce albo za pomocą myszki, albo za pomocą klawiszy kierunkowych (strzałek) na klawiaturze.
FluidSIM-P chroni przez zbyt dalekim oddaleniem etykiety od danego elementu. W przypadku przekroczenia pewnej granicznej odległości od komponentu, dalszy ruch w danym kierunku nie będzie możliwy.
4.12. Styki
Ten podrozdział opisuje zastosowanie styków występujących we współpracy z siłowni-kami, cewsiłowni-kami, czujnikami ciśnienia i innymi stykami.
• Styki w siłowniku
Czujniki krańcowe, zbliżeniowe i mechanicznie sterowane rozdzielacze mogą być uaktywniane w wyniku przemieszczenia siłownika. W takim przypadku niezbędne jest użycie czujnika położenia, połączonego z tłoczyskiem siłownika.
Czujniki krańcowe, zbliżeniowe i mechanicznie sterowane rozdzielacze mogą być uaktywniane w wyniku przemieszczenia siłownika. W takim przypadku niezbędne jest użycie czujnika położenia, połączonego z tłoczyskiem siłownika.