Ograniczenie zasady wolności gospodarczej dotyczące wymogu uzyskania koncesji na jej prowadzenie może być uznane za konstytucyjnie dopuszczalne, o ile wprowadzone zostało z uwagi na ważny interes publiczny. Dopuszczalność ograniczenia wolności gospodarczej rozpatrywać też należy z punktu widzenia zasady proporcjonalności, a więc ze względu na ochronę innych wartości konstytucyjnych, a w szcze-gólności bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej oraz wolności i praw innych osób, gdyż te wartości dookreślają ogólniejsze pojęcie interesu publicznego. Odwołanie się do kategorii interesu publicznego nie oznacza pozostawienia ustawodawcy swobody w określaniu rodzaju chronionego interesu. Przy ustaleniu jego zawartości muszą być brane pod uwagę inne regulacje konstytucyjne, a także hierarchia wartości wynikająca z koncepcji demokratycznego państwa prawnego20.
Ustawodawca stanowi, iż koncesja jest niezbędna dla wykonywania działalności gospodarczej w zakresie: 1) po-szukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, wydobywania kopalin ze złóż, bezzbiornikowego magazynowania sub-stancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych; 2) wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym; 3) wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią; 4) ochro- ny osób i mienia; 5) rozpowszechniania programów radio-wych i telewizyjnych; 6) przewozów lotniczych (art. 46 ust.
1 u.s.d.g.).
Działalność gospodarcza w zakresie świadczenia usług ochrony osób i mienia
Koncesjonowanie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług ochrony osób i mienia, jak i kontro-lowanie tej działalności ściśle są związane z jej charakterem i specyfiką. Ochrona osób i mienia realizowana jest w for-mie bezpośredniej ochrony fizycznej lub zabezpieczenia technicznego. Pracownikowi ochrony w wykonywaniu po-wyższych zadań przysługuje szereg uprawnień, w tym m.in.
prawo do legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamo-ści, stosowanie środków przymusu bezpośredniego, a nawet użycie broni palnej. Ochronie mogą też podlegać obiekty ważne dla obronności, interesu gospodarczego państwa, bezpieczeństwa publicznego i innych ważnych interesów pań-stwa. W związku z tym wymagana jest rękojmia należytego wykonywania zawodu, nie tylko w postaci posiadania odpo-wiednich kwalifikacji, weryfikacji ich zdolności do pracy na podstawie badań lekarskich i psychologicznych, ale przede wszystkim niekaralności za przestępstwa umyślne21. Ze względu na charakter działalności gospodarczej związanej ze świadczeniem usług ochrony osób i mienia, w tym stosowanie
20 Wyrok TK z dnia 17 grudnia 2003 r., SK 15/02, OTK - A 2003, Nr 9, poz. 103, czy Wyrok TK z dnia 10 października 2001 r., K 28/01, OTK ZU 2001, Nr 7, poz. 212.
21 Wyrok TK z dnia 17 grudnia 2003 r., SK 15/02, OTK - A 2003, Nr 9, poz. 103.
środków ochrony fizycznej, ustawodawca uznał, że działal-ność ta musi podlegać pewnym ograniczeniom, ze względu na zabezpieczenie wartości prawnie chronionych (m.in. wol-ności i praw innych osób). W związku z tym świadczenie usług ochrony osób i mienia może być prowadzone wyłącz-nie po uzyskaniu koncesji, która powinna wskazywać zakres i formy powyższej działalności gospodarczej.
Postępowanie koncesyjne wszczyna się na żądanie strony, z wnioskiem22 występuje przedsiębiorca, który zamierza podjąć działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia.
Działalność gospodarcza w zakresie przewozów lotniczych
Działalność gospodarcza obejmująca przewozy lotnicze nie ma charakteru wolnego, jej wykonywanie jest uzależnione od uzyskania koncesji. Koncesji na podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie przewozu lotniczego23 udziela Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego (art. 164 ust. 1 pr.lot.), na wniosek zainteresowanego przedsiębiorcy (konce-sji nie wymaga działalność gospodarcza w zakresie przewozu lotniczego wykonywanego wyłącznie przy użyciu statków powietrznych bezsilnikowych lub o masie startowej nieprze-kraczającej 495 kg). Nie jest to postępowanie wszczynane z urzędu.
Formą prawną, za pośrednictwem której Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego udziela, odmawia udzielenia, zmienia, w tym ogranicza przedmiot, zakres lub obszar działalności objętej koncesją, zawiesza wykonywanie, na określony czas, działalności objętej koncesją oraz cofa koncesję jest decyzja administracyjna.
Przedsiębiorca składający wniosek o koncesję zobowiązany jest do przedstawienia informacji dotyczących: 1) miejsca usytuowania podstawowego ośrodka działalności przed-siębiorstwa, wraz ze wskazaniem lotniska; 2) rodzaju dzia-łalności gospodarczej, na którą ma być udzielona koncesja
22 Do wniosku o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodar-czej w zakresie usług ochrony osób i mienia przedsiębiorca jest obo-wiązany dołączyć następujące dokumenty: 1) dokument określający status przedsiębiorcy, adres jego siedziby lub miejsca zamieszkania, wraz ze wskazaniem obszaru i miejsca wykonywania działalności go-spodarczej, zakresu oraz formy usług ochrony osób i mienia, terminu ważności koncesji i daty rozpoczęcia działalności gospodarczej w za-kresie usług ochrony osób i mienia; 2) urzędowo poświadczoną kopię dokumentu stwierdzającego posiadanie licencji pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia lub pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność jako osoba fizyczna lub wspólnika spółki cywilnej, jawnej lub komandy-towej, członka zarządu, prokurenta lub pełnomocnika ustanowionych przez przedsiębiorcę do kierowania działalnością określoną w koncesji;
3) zaświadczenie o niekaralności; 4) dokument stwierdzający tytuł prawny do lokalu będącego siedzibą przedsiębiorcy i miejscem wykony-wania działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia;
5) zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON, wydane przez właściwy urząd statystyczny, albo urzędowo poświadczoną jego kopię;
6) zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego stwierdzające, iż przedsiębiorca nie zalega z wpłatami należności budżetowych, § 1 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie rodzajów dokumentów wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, (Dz.U. Nr 69, poz. 457).
23 Przewozem lotniczym jest odpłatny przewóz pasażerów, bagażu, to-warów lub poczty, wykonywany statkiem powietrznym (art. 2 pkt 13 pr.lot.).
(przewóz pasażerów, bagażu, towarów, poczty, wykonywany regularnie albo nieregularnie); 3) zakresu działalności obej-mującego przewozy krajowe lub przewozy międzynarodowe, w tym planowane trasy lub linie lotnicze dla regularnego przewozu lotniczego, obszary geograficzne dla nieregular-nego przewozu lotniczego; 4) typów statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania działalności, ze wskaza-niem właściciela, przynależności państwowej oraz określe-niem ich maksymalnej masy startowej i ilości miejsc pasa-żerskich24.
Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania, magazynowania paliw i energii, a także obrotu nimi Gospodarowanie paliwami i energią jest poddane usta-wowym ograniczeniom. Uzyskania koncesji wymaga wyko-nywanie działalności gospodarczej w zakresie: 1) wytwarzania paliw lub energii (z wyłączeniem wytwarzania paliw i energii o małej mocy); 2) magazynowania paliw gazowych w instala-cjach magazynowych, skraplania gazu ziemnego i regazyfi-kacji skroplonego gazu ziemnego w instalacjach skroplonego gazu ziemnego, jak również magazynowania paliw ciekłych;
3) przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii; 4) obrotu paliwami lub energią (art. 32 ust. 1 pr.energ.). Koncesji udziela Prezes Urzędu Regulacji Energetyki. Powyższy zakres przedmiotowy działalności koncesjonowanej w ener-getyce ma charakter taksatywny [2]. Koncesji nie wymaga się jednak dla prowadzenia działalności gospodarczej we wskazanym zakresie na niewielką skalę.
Przedsiębiorstwa energetyczne, którym została udzielona koncesja, wnoszą coroczne opłaty, które stanowią źródło dochodu budżetu państwa (art. 34 ust. 1 pr.energ.). Opłata dla każdego rodzaju działalności objętej koncesją nie może być mniejsza niż 200 zł oraz nie większa niż 1 000 000 zł.
Jednak, gdy przedsiębiorca (przedsiębiorstwo energetyczne) prowadzi więcej niż jedną działalność podlegającą konce-sjonowaniu, opłatę stanowi suma opłat dla poszczególnych rodzajów działalności25.
Działalność gospodarcza w zakresie poszukiwania oraz wydobywania kopalin, a także składowania odpadów i bezzbiornikowego magazynowania substancji w górotworze
Podobnie jak w przypadku wcześniej charakteryzowa-nych rodzajów działalności gospodarczej tak i w przedmio-towej wymagane są koncesje. Koncesji wymaga działalność gospodarcza w zakresie: 1) poszukiwania lub rozpoznawa-nia złóż kopalin; 2) wydobywarozpoznawa-nia kopalin ze złóż; 3) bez-zbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych (art. 15 ust. 1 pr.g.gór.).
Pomyślne zakończenie wcześniejszych postępowań, które poprzedzały postępowanie koncesyjne, nie przesądza o póź-niejszym udzieleniu koncesji na wydobywanie kopaliny,
24 § 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 grudnia 2002 r.
w sprawie dokumentów oraz informacji, jakie jest obowiązany przed-stawić przedsiębiorca ubiegający się o koncesję lub wykonujący działal-ność gospodarczą w zakresie przewozu lotniczego (Dz.U. Nr 219, poz.
1840).
25 § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 maja 1998 r. w sprawie wy-sokości i sposobu pobierania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energety-ki corocznych opłat wnoszonych przez przedsiębiorstwa energetyczne, którym została udzielona koncesja (Dz.U. Nr 60, poz. 387 ze zm.).
zarówno rozpoznanie geologiczne, jak i udokumentowanie złoża odbywa się na ryzyko potencjalnego inwestora26. Postę-powanie o udzielenie koncesji jest postęPostę-powaniem odrębnym i może być zakończone decyzją pozytywną (przyznanie kon-cesji) jak i negatywną (odmowa przyznania konkon-cesji).
Organem uprawnionym do wydania koncesji jest minister właściwy do spraw środowiska, w przypadku kopalin podsta-wowych i pospolitych marszałek województwa, pospolitych przy spełnieniu określonych warunków starosta. Udzielenie koncesji na działalność w zakresie wydobywania kopalin ze złóż, bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, z wyjątkiem takiej działalności wykonywanej w granicach obszarów morskich Rzeczypo-spolitej Polskiej, wymaga uzgodnienia z właściwym wójtem, burmistrzem albo prezydentem miasta (art. 16 pr.g.gór.).
Takie uzgodnienie powinno zostać dokonane na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [9].
Działalność gospodarcza w zakresie rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych
Rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych nie ma charakteru wolnego i wymaga uzyskania koncesji (z warunku uzyskania koncesji są wyłączone programy publicznej radiofonii i telewizji). Organem właściwym w spra- wach koncesji jest Prezes Krajowej Rady Radiofonii i Tele-wizji, który podejmuje decyzję na podstawie uchwały Krajo-wej Rady Radiofonii i Telewizji (KRRiT), ma ona (decyzja) charakter ostateczny (art. 33 u.r.t.). Uchwały Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w tym zakresie mają charakter aktów wewnętrznych i wiążą Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji bezwzględnie, a prawa i obowiązki strony kształtuje dopiero decyzja koncesyjna27. Przewodniczący KRRiT jest więc w istotny sposób ograniczony w procesie podejmowania decyzji koncesyjnej. Brak uchwały KRRiT uniemożliwia jej przewodniczącemu podjęcie rozstrzy-gnięcia w sprawie udzielenia koncesji, nie może on też roz-strzygnąć wbrew postanowieniom uchwały. Podejmując decyzję w sprawie koncesji jest całkowicie związany treścią uchwały KRRiT [11].
Koncesjonowanie działalności, która polega na rozpo-wszechnianiu programów radiowych i telewizyjnych przez podmioty niepublicznej radiofonii i telewizji oznacza admi-nistracyjną ingerencję w sferę konstytucyjnie gwarantowa-nych praw i wolności obywatelskich: prawa do swobodnej działalności gospodarczej i prawa swobodnego dostępu do informacji, wynikającego z deklarowanej wolności słowa.
W związku z tym rozstrzygnięcia administracyjne w tym zakresie powinny odpowiadać wymaganiom stosowania procedur prawnych, które sprowadzałyby udział organu administracji publicznej do roli bezstronnego realizatora polityki państwa w dziedzinie środków masowego przekazu.
Udzielanie koncesji na rozpowszechnianie programów radio-wych i telewizyjnych jest bez wątpienia sprawą publiczną, dlatego też powinno podlegać zasadom rządzącym działaniami o charakterze publicznym, do których należy m.in. jaw-ność podejmowania decyzji i równe traktowanie wszystkich
26 Wyrok NSA z dnia 4 października 2000 r., II SA 1541/00, ONSA 2001, Nr 4, poz. 185.
27 Wyrok NSA z dnia 22 września 1994 r., II SA 695/94, ONSA 1995, Nr 3, poz. 126.
zainteresowanych, dające im równe szanse w ubieganiu się o dobra reglamentowane28.
Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, działając w porozumieniu z Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej, ogłasza29 w „Monitorze Polskim” informacje dotyczące możliwości uzyskania koncesji na rozpowszech-nianie programu radiowego lub telewizyjnego, a także ustala termin do składania wniosków30 o udzielenie koncesji (art. 34 ust.1 u.r.t.). Jest to obligatoryjny element procedury konce-syjnej, stanowiący o związaniu organu koncesyjnego warun-kami, które są zawarte w ogłoszeniu o możliwości uzyska-niu koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego lub telewizyjnego. Rozdysponowanie częstotliwości pomiędzy określonych wnioskodawców w ramach postępowania kon-cesyjnego powinno się odbywać na warunkach określonych w publicznym ogłoszeniu.
Powyższe koncesje mają charakter odpłatny31 i czasowy, są wydawane na 10 lat.
Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym
Wymóg uzyskania koncesji dotyczy wykonywania dzia-łalności gospodarczej w zakresie: 1) wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym; 2) obrotu tech-nologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym32. Kon-cesji nie wymaga się na obrót wyrobami pirotechnicznymi
28 Wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 1996 r., II SA 676/95, ONSA 1997, Nr 2, poz. 63.
29 Por. m.in. Ogłoszenie Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 19 czerwca 2009 r. o możliwości uzyskania koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego (M.P. Nr 40, poz. 640); Ogło-szenie Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 19 maja 2009 o możliwości uzyskania koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego (M.P. Nr 34, poz. 514); Ogłoszenie Przewodniczą-cego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 24 kwietnia 2009 r.
o możliwości uzyskania koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego (M.P. Nr 34, poz. 512); Ogłoszenie Przewodniczącego Kra-jowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 3 lutego 2009 r. o możliwości uzyskania koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego (M.P. Nr 12, poz. 153); Ogłoszenie Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 20 czerwca 2008 r. o możliwości uzyskania koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego (M.P. Nr 50, poz.
450); Ogłoszenie Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Tele-wizji z dnia 4 czerwca 2008 r. o możliwości uzyskania koncesji na roz-powszechnianie programu radiowego (M.P. Nr 45, poz. 407).
30 Wymogi formalne wniosku o udzielenie koncesji określa Rozporzą-dzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 stycznia 2007 r.
w sprawie zawartości wniosku o udzielenie koncesji oraz szczegóło-wego trybu postępowania w sprawach udzielania i cofania koncesji na rozpowszechnianie i rozprowadzanie programów radiofonicznych i te-lewizyjnych (Dz.U. Nr 5, poz. 41 ze zm.).
31 W sprawie odpłatności za koncesje na prowadzenie działalności gospo-darczej w zakresie rozpowszechniania programów radiowych i telewi-zyjnych patrz: Rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 lutego 2000 r. w sprawie opłat za udzielenie koncesji na rozpo-wszechnianie programów radiowych i telewizyjnych (Dz.U. Nr 12, poz.
153 ze zm.).
32 Wykaz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub poli-cyjnym, na których wytwarzanie lub obrót jest wymagana koncesja zawiera Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2001 r.
w sprawie rodzajów broni i amunicji oraz wykazu wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, na których wytwarzanie lub obrót jest wymagana koncesja (Dz.U. Nr 145, poz. 1625 ze zm.).
przeznaczonymi do użytku cywilnego33, czy wyrobami piro-technicznymi stosowanymi w kolejnictwie, leśnictwie, mo-delarstwie, motoryzacji, ratownictwie, rolnictwie i żegludze (art. 6 ust 1 i 2 u.w.o.m.w.). Koncesję wydaje się na wniosek zainteresowanego przedsiębiorcy34.
Organem koncesyjnym właściwym w przedmiocie udzie-lania, odmowy udzielenia, zmiany, cofnięcia lub ograniczenia zakresu koncesji jest minister właściwy do spraw wewnętrz-nych, który przed wydaniem decyzji w sprawie udzielenia koncesji zobowiązany jest zasięgnąć opinii Ministra Obro-ny Narodowej, ministra właściwego do spraw gospodarki, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i właściwego komendanta wojewódzkiego Policji, a przed wydaniem decy-zji w pozostałych, wskazanych powyżej sprawach, może sko-rzystać z takiej drogi procesowej (art. 7 ust. 1 i 2 u.w.o.m.w.).
PODSUMOWANIE
Społeczna gospodarka rynkowa stanowi podstawę ustroju gospodarczego Polski, na co wskazuje art. 20 Konstytucji RP.
Cechami konstytucyjnymi pożądanego przez ustrojodaw-cę modelu gospodarki są: wolność gospodarcza, własność prywatna oraz solidarność, dialog i współpraca partnerów społecznych. W sferze konstytucyjnoprawnej społeczna gospodarka rynkowa wyznaczona jest z jednej strony przez standardowe, tradycyjne elementy rynku w postaci wolności gospodarczej i własności prywatnej, z drugiej zaś przez soli-darność społeczną, społeczny dialog i współpracę partnerów społecznych. Społeczna gospodarka rynkowa stanowi więc nie tylko określony model ekonomiczny, ale także pożądany przez ustrojodawcę obraz ładu społecznego. Z traktowania Rzeczypospolitej Polskiej jako dobra wspólnego wszystkich obywateli (art. 1 Konstytucji RP) wynika dyrektywa przed-kładania w razie potrzeby dobra ogólnego ponad dobro indywidualne, czy partykularny interes grupowy. Dyrek-tywa ta powinna być podstawowym kryterium działania w przyjętym przez konstytucję modelu społecznej gospodarki rynkowej. Społeczna gospodarka rynkowa oznacza także przyjęcie współodpowiedzialności państwa za stan gospo-darki w postaci wymogu podejmowania działań, których celem jest łagodzenie społecznych skutków funkcjonowania gospodarki rynkowej35.
Konstytucyjnie gwarantowana wolność gospodarcza obej- muje wolność wyboru działalności gospodarczej oraz wol-ność jej wykonywania36. Wolność ta nie jest jednak wartością
33 Wykaz wyrobów pirotechnicznych, na obrót którymi nie wymagana jest koncesja zawarty jest w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 29 lipca 2005 r. w sprawie wykazu wyrobów pirotechnicznych, na których nabywanie, przechowywanie lub używanie nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia (Dz.U. Nr 158, poz. 1329).
34 Wniosek składany przez przedsiębiorcę w celu wszczęcia procedury koncesyjnej musi spełniać wymogi formalne określone w Rozporzą-dzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 stycznia 2002 r. w sprawie wzoru wniosku o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu woj-skowym lub policyjnym, a także obrotu technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz.U. Nr 4, poz. 44).
35 Wyrok TK z dnia 30 stycznia 2001 r., K 17/00, OTK ZU 2001, Nr 1, swobody regulacyjnej ustawodawcy zwykłego w odniesieniu do ograniczenia wolności gospodarczej, określania jej granic, a także sposobu rozumienia pojęcia „ważnego interesu pu-blicznego”, wymaga oceny uwzględniającej fakt uczestnic-twa Polski w zintegrowanym wspólnym rynku europejskim.
Interpretacja pojęcia „wolność działalności gospodarczej”, dokonana w duchu prawa wspólnotowego, wyklucza możli-wość uznania za mieszczące się w swobodzie regulacyjnej ustawodawcy takich postanowień ustawowych, które jawnie przeczą wiążącym Polskę zobowiązaniom międzynarodo-wym oraz takie rozumienie wolności gospodarczej, które skutkowałoby tolerowaniem w polskim prawie zjawiska dyskryminacji37.
Wprowadzanie koncesji do sfery działalności gospodar-czej mającej istotne znaczenie ze względu na bezpieczeństwo państwa lub obywateli, bądź inny ważny interes publiczny, jest zasadne (z punktu widzenia demokratycznego państwa prawnego), gdy działalność ta nie może być wykonywana, przy zastosowaniu mniej dolegliwych środków reglamenta-cyjnych (wpis do rejestru działalności regulowanej, zezwo-lenie) i tylko w takim przypadku nie jest sprzeczna z ideą gospodarki wolnorynkowej.
LITERATURA
[1] borkowski J., [w:] adamiak b., borkowski J. 2008.
Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz.
C.H. Beck, Warszawa, 475-476.
[2] czarnecka m., ogłódek t. 2009. Prawo energetycz-ne, Komentarz. C.H. Beck, Warszawa, 424-425.
[3] karpiuk m. 2008. Zasada swobody działalności gos- podarczej a zakres administracyjnoprawnej reglamen-tacji, [w:] Kisała M., Wytrążek W. (red.): Zastosowanie nauk o zarządzaniu w organizacjach gospodarczych i administracji publicznej. Radom, , 75.
[4] kędziora r. 2008. Kodeks postępowania administra-cyjnego, Komentarz. C.H. Beck, Warszawa, 516.
[5] koroluk s., [w:] Powałowski a. (red.) 2007. Usta-wa o swobodzie działalności gospodarczej, Komentarz.
Wolters Kluwer business, Warszawa, 177.
[6] kosikowski c. 2002. Koncesje i zezwolenia na działal-ność gospodarczą. LexisNexis, Warszawa, 47.
[7] kosikowski c. 2007. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej. Komentarz, LexisNexis, Warszawa, 193.
[8] kosikowski c. 1995. Wolność gospodarcza w prawie polskim. Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, 29.
[9] liPiński a., mikosz r. 2003. Ustawa prawo geolo-giczne i górnicze, Komentarz. Dom Wydawniczy ABC, Warszawa, 106-115.
[10] muszyński i. 2000. Ustawa prawo energetyczne, Komentarz. Dom Wydawniczy ABC, Warszawa, 99.
[11] sobczak J. 2001. Radiofonia i telewizja. Komentarz do ustawy. Zakamycze, Kraków, 398-399.
37 Wyrok TK z dnia 21 kwietnia 2004 r., K 33/03, OTK - A 2004, Nr 4, poz. 31.
[12] szydło m. 2005. Swoboda działalności gospodarczej.
C. H. Beck, Warszawa, 224.
[13] winczorek p. 2008. Komentarz do Konstytucji Rze-czypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Liber, Warszawa, 62.
[14] woś t., [w:] woś t., knysiak-molczyk h., romańska
m. 2008. Prawo o postępowaniu przed sądami admi- nistracyjnymi, Komentarz. Lexis Nexis, Warszawa, 41.
[15] wróbel a., [w:] m. Jaśkowska, a. wróbel 2005.
Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz.
Zakamycze, Kraków, 598.