* Politechnika Warszawska, Wydział Architektury
Twórcy wynalazku „Element wypełniający pustakowy dla ścian nośnych gęstoperforowanych”:
Jerzy Zdzisław Pluta, Michał Knauff, Leonard Runkiewicz, Katarzyna Pluta, Aleksandra Pluta
technologie
Z CERAMIKI PORYZOWANEJ (LUB KERAMZYTU)
Rys. 1 Ι Fragment ściany z elementów wypełniających. Podstawowy element wypełniający 1 składa się z pustaka drążonego z ceramiki poryzowanej 3 oraz płyty ocieplającej 4 ze spienionego polistyrenu (EPS) połączonej z pustakiem przez przyczepność, korzystne przyklejenie oraz przez kieszenie szczepno-rozbieżne 6 wykonane w płycie ocieplającej 4 i usytuowane w ich osi kieszenie sczepne prostokątne wykonane w pustaku 3. Kieszenie tworzą zakotwienie mechaniczne przez wprowadzenie w kieszenie zaprawy termo-izolacyjnej o wytrzymałości >5MPa.
Rozwiązanie materiałowo-konstrukcyjne ściany nośnej charakteryzuje się tym, że ma element nośny wypełniający zaopatrzony w otwory pionowe na słupy 9-betonowe ewentualnie żelbetowe i ma element nośny wypełniający łącznikowy 2 występujący co 3–5 warstw podsta-wowych elementów wypełniających 1. Elementy wypełniające łącznikowe 2 zawierają poziome pustaki powietrzne wypełniane podczas montażu betonem konstrukcyjnym tworzącym rygle 10, łączące konstrukcyjnie słupy 9. Poszczególne warstwy elementów wypełniających 1 murowane są na poziomej zaprawie termoizolacyjnej 8 grubości ok. 10–12 mm. Zakład elementów kolejnych warstw uzyskuje się przez obrót pustaka 3 o 180˚ w płaszczyźnie ściany w następnej warstwie. Kieszenie sczepne wypełnione są zaprawą termoizolacyjną. Spoiny pio-nowe wykonuje się na suchy styk, a połączenie zapewnia kieszeń przypowierzchniowa 7 wypełniona zaprawą termoizolacyjną.
wypełnienia betonem konstrukcyjnym w postaci słupów i rygli. Ściany wy-konane z tych pustaków w przypadku ocieplenia płytami polistyrenowymi (EPS) są praktycznie nieprzepuszczal-ne dla pary wodnieprzepuszczal-nej przenikającej na ze-wnątrz budynku. Ponadto charaktery-zują się stosunkowo niską nośnością.
Polistyren (EPS) to styropian otrzy-mywany przez spienienie granulek polistyrenu zawierających porofor (np. eter naftowy). Spienienie uzy-skuje się przez podgrzanie granulek zazwyczaj parą wodną. EPS składa się z zamkniętych komórek o obłych kształtach, wewnątrz których znaj-duje się pianka polistyrenowa. Ko-mórki są ze sobą połączone i znaj-dują się między nimi niewielkie pustki powietrzne, a ich ilość i wielkość
za-leżą od gęstości materiału. Jest to materiał nieodporny na działanie wie-lu rozpuszczalników organicznych, jednak ze względu na właściwości techniczne jest szeroko stosowany jako materiał izolacyjny.
Istota rozwiązania polega na tym, że płyta ocieplająca ma na ścianie styka-jącej się z pustakiem sczepne kiesze-nie rozbieżne do wypełkiesze-nienia zaprawą oraz ma wkład dyfuzyjny osadzony przy brzegach stykających się z sąsied-nią płytą ocieplającą i z zewnętrzną ścianą, który to wkład jest połączony z wewnętrzną ścianą pustaka przez układ kanałów powietrznych między sąsiednimi ścianami płyt ocieplających i pustakami na każdym poziomie ele-mentów wypełniających. Rozwiązanie według wynalazku pozwala na
pod-wyższenie ścian nośnych z pustaków z 5 do 10 kondygnacji i stwarza pełen komfort mikroklimatu wnętrz przez ciągłe odprowadzanie ewentualnej wil-goci na zewnątrz budynku po okresach niewydolności grawitacyjnej. Zaprawy termoizolacyjne (np. mieszanki ce-mentu, wapna i dodatków mineralnych oraz perlitu) łączą w sobie możliwość oszczędzania energii z łatwością wy-konania. Są paroprzepuszczalne, co przyczynia się do komfortowego kli-matu w pomieszczeniach. Wilgoć nie pozostaje wewnątrz i nie gromadzi się w ścianach.
Opatentowany układ materiałowo- -technologiczny dla ścian nośnych gęstoperforowanych zawierający pustak ścienny z ceramiki poryzowa-nej lub keramzytobetonu oraz płyty
technologie
ocieplającej EPS zapewnia redukcję niebezpiecznej dla zdrowia wilgoci w budynku. Nadmiar wilgoci przyczy-nia się do rozwoju pleśni i grzybów oraz wielu bakterii chorobotwór-czych. Zagrzybienie stanowi za-grożenie dla zdrowia mieszkańców i powoduje odczuwalny dyskomfort – charakterystyczny zapach, przej-mującą wilgoć oraz obecność szko-dliwych dla zdrowia zarodników w po-wietrzu. Grzyby wytwarzają groźne dla człowieka toksyny (mykotoksyny).
Wykorzystanie w rozwiązaniu ma-teriałów ekologicznych oraz
spe-cjalnych elementów zapewniających ciągłe odsychanie ściany z wilgoci na zewnątrz budynku prowadzi do po-prawy warunków zdrowotnych – wła-ściwej wymiany powietrza i pełnego przyjaznego mikroklimatu wnętrz.
Ostateczny dobór wymiarów pusta-ków w konstrukcji ściany powinien być wykonany na podstawie projektu technicznego budynku. Przy zasto-sowaniu przedstawionej technologii mogą być wznoszone domy domy energooszczędne, wg projektów in-dywidualnych, wysokości do 10 kon-dygnacji.
Rys. 2 Ι Fragment ąciany w przekroju poprzecznym
Między sąsiednimi pustakami 3 na każdym poziomie pustaków istnieje szczelina powietrzna 8, która przechodzi w prostej linii dalej między sąsiednie płyty ocieplające 4 i dochodzi do wkładów dyfuzyjnych 5 w postaci kostek usytuowanych na powierzchni zewnętrznej płyty ocieplającej 4. Wkład dyfuzyjny 5 wykonany jest z materiału ocieplającego o wysokiej paroprzepuszczalności, którym może być wełna mineralna fasadowa.
Uwaga: Wykonana została analiza rynkowa wynalazku, wyłonionego w ramach nabo-ru projektów (10 projektów z Polski) przez Instytut Ba-dań Stosowanych Politech-niki Warszawskiej Sp. z o.o.
(www.ibs.pw.edu.pl).
Powstaje układ paroprzepuszczalny o współczynniku oporu dyfu-zyjnego:
µ = µpf x F2/F1 = 1,0 x 0,125/0,02 = 6,25 gdzie:
µ – współczynnik oporu dyfuzyjnego, zdefiniowany jako stosunek natężenia dyfuzji pary przez warstwę powietrza o grubości d do natężenia dyfuzji przez warstwę materiału o tej samej grubości;
µpf – współczynnik oporu dyfuzyjnego = 1,0 płyty fasadowej;
F1 – przekrój dyfuzyjny wkładu z płyty fasadowej 0,04 x 0,50 m = 0,02 m²;
F2 – przekrój w płaszczyźnie ściany – modularny – 0,25 x 0,5 m = 0,125 m², który odpowiada współczynnikowi oporu dyfuzyjnego muru z pustaków ceramicznych (µ = 5,0), dla porównania ten współ-czynnik dla EPS wynosi µ = 60.
Wkład dyfuzyjny 5 zapewnia ciągłe odsychanie ściany na zewnątrz budynku i likwiduje okresowe produkty kondensacji. Dla przyspie-szenia odprowadzenia wilgoci ze ściany po stronie wewnętrznej płyty ocieplającej 4 istnieje układ kanałów powietrznych 11 doprowadzają-cych ewentualny produkt kondensacji pary do wkładu dyfuzyjnego.
Rysunek pokazuje przemieszczenie się pary wodnej w kanałach po-wietrznych i dyfuzję na zewnątrz ściany zgodnie z kierunkiem spad-ku ciśnienia cząstkowego pary wodnej. Dokładność układania ele-mentów na poziomej zaprawie termoizolacyjnej 8 ułatwiają zakłady pionowe płyt ocieplających 4 stwarzające tzw. montaż wymuszony.
Przy niewypełnieniu zaprawą sąsiedztwa kilkucentymetrowego poprzecznego kanału powietrznego 11 wykorzystuje się najbliższe drążenia jako kanały powietrza zbiorcze pionowe.
na czasie
WIĘCEJ NA
www.inzynierbudownictwa.pl
Opracowała
Magdalena Bednarczyk
Castolin 3500 Flex do lutowania
Dwugazowy zestaw do lutowania twardego Castolin 3500 Flex składa się z dwóch dysz: z tlenem i z gazem.
Do obu można podłączyć uchwyt z regulowanymi kur-kami. Zestaw ma również reduktor ciśnienia tlenu i gazu z urządzeniami. Temperatura płomienia podczas lutowa-nia wynosi powyżej 3100°C, co pozwala osiągnąć wy-soką wydajność pracy urządzenia. Jest to rozwiązanie dedykowane branży instalacyjnej – hydraulikom, monte-rom układów klimatyzacji i chłodzenia, dekarzom.
Fot. LŁ
Nowy dworzec Warszawa Zachodnia
Ruszyła budowa nowego dworca kolejowego Warszawa Zachodnia bezpośred-nio przy Al. Jerozolimskich. Obok znajdzie się kompleks biurowy West Station – dwa trzynastokondygnacyjne budynki o całkowitej powierzchni najmu 67 000 m².
Projekty są efektem współpracy PKP S.A. oraz grupy deweloperskiej HB Reavis.
Architektura: FS&P ARCUS sp. z o.o. Budowa dworca zakończy się w IV kwartale br., a biurowców w I półroczu 2018 r.
Terminal we Frankfurcie nad Odrą
W grudniu 2014 r. zakończyła się roz-budowa terminalu PCC Intermodal we Frankfurcie nad Odrą (na granicy polsko--niemieckiej). Zyskał on nowe moce prze-robowe i znacznie powiększył parametry operacyjne. Obecnie jest obsługiwany przez suwnicę bramową, która umożliwia wykonanie do 20 przeładunków na godzi-nę, oraz dwie mobilne maszyny przeła-dunkowe typu reachstaker, które dotych-czas pracowały na terminalu.
Nowa siedziba wrocławskiej szkoły muzycznej
Nowoczesny budynek Ogólnokształ-cącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego powstał przy Filharmonii Wrocławskiej. Po przeprowadzce filharmonii do Na-rodowego Forum Muzyki, ze stare-go budynku będą mogli korzystać uczniowie szkoły. Od 1946 r. szkoła działała przy ul. Łowieckiej. Budo-wa nowej szkoły trBudo-wała 18 miesięcy, a koszt inwestycji wyniósł ponad 52 mln zł. Wykonawca: PB Inter-Sys-tem. Architektura: Maćków Pracow-nia Projektowa.