Wykres nr 1 – Muzea biorące udział w badaniu. Źródło: Opracowanie własne na podstawie ankiety. N=35
6. 3
24 / 80 Muzea prywatne
zarządzanie i finansowanie
Wśród muzeów, które odpowiedziały na ankietę, najwięcej było historycznych oraz militarnych, w dalszej kolejności techniki oraz etnograficznych. Najmniej licznie (po jednym) reprezentowane są muzea biograficzne, specjalistyczne oraz sztuki.
20 muzeów ma status „aktywne”, a 15 „w organizacji”. Podział ten wynika z zapi-sów ustawy o muzeach, która określa, że muzea w organizacji to takie, które nie posiadają jeszcze wystawy stałej. Większość, bo 21, jest czynna przez cały rok, 9 sezonowo, a 5 jest nieczynna, co jest związane ze wskazaniem w poprzednim pytaniu statusu „w organizacji”. Jeśli chodzi o wskazywaną przez ankietowane muzeum formę prawną prowadzonej działalności, to rozkład jest następujący:
21 z 35 ankietowanych muzeów ma jednego właściciela, a wśród nich 12 to muzea osób prywatnych lub prowadzone w formie działalności gospodarczej.
Wśród tych 21 muzeów jedynie 5 zatrudnia pracowników, a ponad połowa (11) korzysta z pomocy wolontariuszy. Patrząc z innej strony, 24 z 35 muze-ów w ogóle nie zatrudnia pracownikmuze-ów, a jeszcze więcej muzemuze-ów, bo 27, nie zatrudnia edukatorów; jedynie połowa (18) korzysta z pomocy wolontariuszy.
Wśród pozostałych 11 zatrudniających pracowników, dominują te mające ich nie więcej niż trzech. Podobnie jest w przypadku edukatorów, gdzie 6 z 8 pozostałych muzeów zatrudnia nie więcej niż dwóch edukatorów, a w pozo-stałych 17 muzeach korzystających z pomocy wolontariuszy ponad połowa deklaruje, że jest ich nie więcej niż dwóch. W świetle powyższych danych muzea prywatne to przeważnie małe instytucje, działające siłami właścicieli – wspieranych bardziej pracą wolontariuszy niż zatrudnianych w nich wyspe-cjalizowanych pracowników czy edukatorów.
Wykres nr 2 – Forma prawna muzeów biorących udział w badaniu – organizator. Źródło: Opracowanie własne na pod-stawie ankiety. N=35
Tabela nr 1 – Osoby zaangażowane w działalność muzeów prywatnych biorących udział w badaniu. Źródło: Opraco-wanie własne na podstawie ankiety.
Blisko połowa ankietowanych muzeów(16) jest prowadzona przez osoby prywatne, 10 przez organizacje pozarządowe, a 4 w formie spółek. Najmniej wskazań dotyczyło prowadzenia działalności muzealnej w formie działalności gospodarczej (3), czy muzeów organizowanych przez uczelnie (2).
25 / 80 Muzea prywatne
zarządzanie i finansowanie
Natomiast poniższa tabela wskazuje rozkład wykształcenia osób zaangażo-wanych w działalność muzeów prywatnych:
Z powyższych odpowiedzi wynika, że najwięcej muzeów planuje swoją dzia-łalność z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem. 19 w zakresie powiększania ko-lekcji, a 18 w zakresie promocji i współpracy z otoczeniem. 5 i mniej muzeów robi to w perspektywie pół roku, a 8 i mniej w perspektywie roku. Pozostałe muzea planują swoją działalność w perspektywie dłuższej niż rok, natomiast 9 i mniej muzeów deklaruje, że nie planuje swojej działalności.
Tabela nr 2 – Wykształcenie osób zaangażowanych w działalność muzeów prywatnych biorących udział w badaniu.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie ankiety.
Wykształcenie merytoryczne niemerytoryczne nie dotyczy
Rola w muzeum
Mniej niż połowa właścicieli (szesnastu) ma wykształcenie zgodnie z profilem prowadzonego przez siebie muzeum, nieco mniej (czternastu) deklaruje, że ma wykształcenie niezwiązane z działalnością muzealną. Natomiast wśród pracowników zdecydowana większość ma wykształcenie zgodne ze swoją pracą w muzeum. Wśród pozostałych grup osób zaangażowanych w dzia-łalność muzeów prywatnych – wolontariusze, edukatorzy i inni, przeważają osoby z wykształceniem innym niż potrzebne do wykonywanych przez nich zadań w muzeum.
Ostatnie pytanie w sekcji pierwszej dotyczyły planowania działalności w wy-branych obszarach. Udzielone odpowiedzi miały następujący rozkład:
nie
planujemy kilka
miesięcy pół roku rok powyżej
roku od 2 do
Tabela nr 3 – Planowanie działalności przez muzea prywatne biorące udział w badaniu. Źródło: Opracowanie własne na podstawie ankiety.
26 / 80 Muzea prywatne
zarządzanie i finansowanie
Podczas wywiadów pytałam moich rozmówców o okoliczności powstania muzeum oraz motywację właściciela do jego utworzenia. Ponad połowa roz-mówców (sześciu) przyznała, że utworzenie muzeum było ściśle związane z posiadaną i powiększaną kolekcją zbiorów. Pomysł utworzenia muzeum po-jawiał się po pewnym czasie, niejako dojrzewał w głowach właścicieli, którzy chcieli udostępnić swoje kolekcje szerszej publiczności. Jeden z rozmówców mówi o tym tak:
[Utworzenie muzeum] to jest taki pomysł, który dojrzewał wiele lat…
Pierwsze eksponaty były kupowane z taką może jeszcze nieuświadomio-ną myślą, że to będzie kiedyś do użytku dla innych osób…
[Właściciel M_5]
Inny właściciel mówi tak:
Całość tej kolekcji powstawała przez jakieś pół wieku… [więc] najpierw było gromadzenie przedmiotów, a dopiero później, pod koniec lat dzie-więćdziesiątych pojawiła się możliwość w ustawie [o muzeach], że osoba prywatna może założyć muzeum także.
[Właściciel M_4]
Dwóch właścicieli stwierdziło, że muzeum jest związane z ich zainteresowa-niami zawodowymi. W przypadku pozostałych muzeów pomysł utworzenia pojawiał się na pewnym etapie życia i był związany z ich doświadczeniami zawodowymi (w branży turystycznej) lub osobistą sytuacją życiową. Stanowił impuls do rozpoczęcia kolekcjonowania zbiorów, których przeznaczenie (pre-zentacja w muzeum) było z góry określone. Prezentowane w tych muzeach wystawy miały narracyjny i interaktywny charakter. Stanowiły połączenie zwiedzania z udziałem w warsztatach. Dla właścicieli jednego muzeum moty-wacją do utworzenia były względy wizerunkowe, a jego działalność była formą prezentacji lokalnego dziedzictwa. Przeprowadzone rozmowy wskazują, że
geneza powstania muzeów wpleciona jest w osobiste doświadczenia właści-cieli – czy to związane z zainteresowaniami (niekiedy od dzieciństwa), czy pomysłem na działalność zawodową. To często historie kolekcjonowania, które z czasem stało się główną aktywnością życiową.
Kolejne pytania dotyczyły kwestii formalno–organizacyjnych związanych z formą prowadzenia działalności oraz uzgodnieniem regulaminu muzeum z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Muzeum prywatne to jednostka organizacyjna posiadająca zbiory oraz wskazanego właściciela. Na potrzeby statystyki publicznej ma nadany numer Regon, natomiast nie posia-da numeru NIP. Konsekwencją tego jest m. in. brak możliwości pozyskiwania środków finansowych na działalność muzealną (np. sprzedaż biletów) czy za-trudnianie pracowników. Stąd prowadzenie muzeum prywatnego przeważnie wspiera działalność gospodarcza właściciela. O różnej interpretacji przepisów przez różne instytucje jeden z rozmówców mówi tak:
To jest problem, bo w zależności, do którego urzędu się pójdzie, taką in-terpretację przepisów się otrzyma. Teoretycznie muzeum jest osobnym bytem. Natomiast urząd skarbowy traktuje [muzeum i działalność gospo-darczą prowadzoną przez właściciela] jako jedno, a ministerstwo [kultury i dziedzictwa narodowego] traktuje osobno.
[Właściciel M_5]
W opinii innego właściciela to rozłączne traktowanie muzeum i działalności gospodarczej stanowi utrudnienie dla funkcjonowania muzeum prywatnego i jego utrzymania. Właściciel muzeum mówi o tym tak:
Na podstawie [regulaminu] nie miałem prawa prowadzić działalności, bo to kwestia rozliczeń z urzędem skarbowym, pobierania opłat za uczestnictwo w warsztatach czy za bilety, W związku z tym trzeba było założyć dzia-łalność gospodarczą. … To utrudnia nam pewne działania – … możliwość
27 / 80 Muzea prywatne
zarządzanie i finansowanie
pozyskiwania środków na działania muzealne, a nie działanie firmy.
[Właściciel M2]
W związku z tym połowa właścicieli, z którymi rozmawiałam, prowadzi jed-noosobową działalność gospodarczą, a czterech rozmówców działalność w formie spółek (z ograniczoną odpowiedzialnością, cywilną, komandytową).
W przypadku 2 muzeów w trakcie ich funkcjonowania nastąpiła zmiana formy prowadzenia działalności gospodarczej przez właściciela. Często ta działalność wspiera funkcjonowanie muzeum (np. gastronomia, sprzedaż pamiątek czy publikacji, usługi przewodnickie). Tylko jedno muzeum, z właścicielem które-go rozmawiałam, utrzymywało się z dobrowolnych datków odwiedzających, a nie z działalności gospodarczej właściciela, inne nie udostępniało zbiorów w sposób stały (na wystawie).
Jeśli chodzi o uzgodnienie regulaminu z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, co w świetle ustawy o muzeach jest warunkiem prowadzenia muzeum prywatnego, a nie instytucji paramuzealnej, to zdecydowana więk-szość (7 na 10) muzeów posiada taki regulamin, a jedno jest w toku jego uzgadniania. Jedynie 2 muzea nie posiadają regulaminu. W obu przypadkach jest to świadoma decyzja ich właścicieli. Proces uzgadniania regulaminu przez właścicieli muzeów prywatnych odbywa się na różnym etapie ich istnienia.
Dla jednych jest elementem tworzenia muzeum i odbywa się na początku jego działalności, dla innych jest kolejnym etapem aktywności muzealnej, kiedy już muzeum działa od pewnego czasu. Dla jeszcze innych właścicieli możliwość utworzenia muzeum, jaką dała ustawa o muzeach z 1996 roku⁴⁵, była impulsem do podjęcia starań o uzgodnienie regulaminu z Ministerstwem i de facto po-twierdzeniem prowadzenia działalności muzealnej zgodnie z przepisami prawa.
Z jednej strony uzgodnienie regulaminu jest traktowane przez właścicieli mu-zeów prywatnych jako formalność, a z drugiej jako potwierdzenia działalności
zgodnie z przepisami prawa, a więc element prestiżowy czy wyróżniający spośród wszystkich podmiotów prowadzących działalność muzealną.
45 Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz.U. 1997 nr 5 poz. 24).
28 / 80 Muzea prywatne
zarządzanie i finansowanie
W tej części badania pytania dotyczyły profilu zbiorów, liczby muzealiów, sposobu pozyskiwania i ewidencjonowania, a także ich udostępniania (form, czasu) i sposobów upowszechniania wiedzy o zbiorach. Ponadto sekcja ta za-wierała pytania o wysokość środków finansowych przeznaczanych na zakupy nowych eksponatów oraz wysokość kosztów związanych z udostępnianiem zbiorów. W sekcji tej przeważały pytania półotwarte, zagadnienia związane z profilem zbiorów oraz finansowanie sformułowane były w postaci pytań otwartych, gdzie ankietowani wpisywali indywidualne odpowiedzi.
Na pytanie (otwarte) o profil zbiorów ankietowani najczęściej opisywali swo-je kolekcswo-je jako militarne (10 wskazań), techniczne – maszyny i urządzenia (9 wskazań) oraz historyczne (8 wskazań). Niewiele mniej osób charaktery-zowało swoje zbiory jako etnograficzne oraz związane z życiem codziennym.
Niektórzy wskazywali tu na czas – zbiory z lat (np. 1830 – 1953), czy z okre-su (np. XIX wieku). Większość ankietowanych wskazywała więcej niż jedno określenie, jedynie w 10 muzeach kolekcje są jednotematyczne (np. militarne, motoryzacyjne).
Pytanie o wielkość kolekcji również było pytaniem otwartym. 20 z 35 an-kietowanych wskazało precyzyjną odpowiedź wskazując dane z inwenta-rzy w sztukach. Dane te są dość zróżnicowane – od kilkudziesięciu do kil-ku tysięcy sztuk. Największa kolekcja obejmuje ponad 4 tysiące muzealiów i ponad 2,5 tysiąca depozytów. Pozostali ankietowani (14 muzeów) udzielali