1. STARZEJĄCE się społeczeństwo a aktywność zawodowa / Joanna Bugajska, Teresa MakowiecDąbrowska. – Bibliogr. // B e z p i e c z e ń -s t w o P r a c y . – 2005, nr 12, -s. 4-6
2. SZUKANIE pracy przed późniejszą emeryturą / Anna Słojewska. – Kore-spondencja z Brukseli // R z e c z p o s p o l i t a (W3). – 2012, nr 54, s. A11
3. JAK zachęcić do dłuższej pracy? / Katarzyna Pawłowska-Salińska // G a z . W y b o r . – 2012, nr 40, s. 20
Polska
a. Pozycje zwarte
1. ELASTYCZNE formy zatrudnienia / Jacek Liwiński, Urszula Sztander-ska. – Wyd. 2. – Warszawa : Uniwersytet Warszawski, 2012. – 15 s. – (Z Wiekiem na Plus+)
2. PRZESUNIĘCIA między stanowiskami / Jacek Liwiński, Urszula Sztan-derska. – Wyd. 2. – Warszawa : Uniwersytet Warszawski, 2012. – 11 s. – (Z Wiekiem na Plus+)
3. ROZWÓJ kariery zawodowej / Jacek Liwiński, Urszula Sztanderska. – Wyd. 2. – Warszawa : Uniwersytet Warszawski, 2012. – 15 s. – (Z Wie-kiem na Plus+)
4. ZATRUDNIENIE i instytucje rynku pracy w warunkach starzejących się zasobów – badania dla Polski / Bogusława Urbaniak. – Łódź : Wydaw-nictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2011. – 74, 71 s. : il. kolor.
Bibliogr. s. 63, 66.
5. ZARZĄDZANIE wiekiem w przedsiębiorstwie / Jacek Liwiński, Urszula Sztanderska. – Wyd. 2. – Warszawa : Uniwersytet Warszawski, 2012. – 19 s. – (Z Wiekiem na Plus+)
6. ZARZĄDZANIE wiekiem w organizacjach wobec procesów starzenia się ludności / pod red. Zenona Wiśniewskiego. – Toruń : Towarzystwo Na-ukowe Organizacji i Kierownictwa „Dom Organizatora”, 2009. – 134 s. : il.
Bibliogr. s. 131-[135]. b. Artykuły
1. CORAZ więcej osób starszych, coraz mniej pracujących. Coraz mniejszy PKB / Irena E. Kotowska // D z i e n n i k G a z . P r a w n a . – 2012, nr 63, s. A14
2. ROZLUDNIANIE Polski / Cezary Mech // N a s z D z i e n n i k (Wyd. 2). – 2007, nr 40, s. 7
3. STARY pracownik i może / Michał Boni; rozm. przepr. Dominik Uhlig // G a z . W y b o r . – 2008, nr 3, s. 4
Program aktywizacji zawodowej osób po 50-tym roku życia. 4. TRUDNOŚCI pracowników w wieku 45+ i ich problemy / Bogusława
Urbaniak. – Bibliogr. // P o l i t y k a S p o ł e c z n a . – 2007, nr 1, s. 10-14 5. TRZEBA więcej pracować i rodzić dużo dzieci : w ciągu dekady liczba pracujących Polaków zmniejszy się z 16 do 15 mln / Anna Monkos // D z i e n n i k G a z . P r a w n a . – 2010, nr 148, s. A5
6. WYDŁUŻANIE życia zawodowego na polskim rynku pracy / Elżbieta Kryńska // P o l i t y k a S p o ł e c z n a . – 2006, nr 9, s. 1-6
7. Edukacja
1. DEMOGRAFICZNE i indywidualne starzenie się : wyzwania edukacyjne / pod red. Adama A. Zycha. – Kielce : Wydaw. Akademii Świętokrzyskiej, 2001. – 167 s. : il.
Bibliogr. przy rozdz.
2. KSZTAŁCENIE ustawiczne / Jacek Liwiński, Urszula Sztanderska. – Wyd. 2. – Warszawa : Uniwersytet Warszawski, 2012. – 15 s. – (Z Wie-kiem na Plus+)
3. NIŻ demograficzny wymusza zwolnienia nauczycieli / Artur Radwan // D z i e n n i k G a z . P r a w n a . – 2012, nr 88, s. B6
4. STARZEJEMY się! / Magdalena Kaszulanis // G ł o s N a u c z y c i e l -s k i . – 2011, nr 46, -s. 7
Dane MEN dot. statystycznego wieku pracownika oświaty.
Andrzej Dudziak
Dział Informacji Bibliograficznej i Regionalnej
H E N R Y K W I E N I A W S K I – O D L E G E N D Y D O K O N K U R S Ó W
Henryk Wieniawski (1835-1880) był skrzypkiem, kompozytorem, profeso-rem konserwatorium w Petersburgu i Brukseli. Sławę i uznanie wśród
współ-czesnych zyskał jako wirtuoz. Dawał liczne koncerty w Europie i USA, co ograniczało czas na własną twórczość. Mimo to potomnym pozostawił wiele cenionych i chętnie wykonywanych dzieł. Legendarna wręcz technika wioli-nistyczna była inspiracją do upamiętnienia mistrza skrzypiec poprzez konkursy. Tradycja konkursów sięga roku 1935, kiedy to zorganizowano w Warsza-wie z inicjatywy Adama Wieniawskiego (bratanka Warsza-wielkiego skrzypka) pierwszą konfrontację wykonawców. Po wojnie w 1952 roku przeniesiono konkurs do Poznania. Złożyły się na to fatalne warunki lokalowe w stolicy, walory auli uniwer-syteckiej a także atencja, jaką darzył Poznań i Wielkopolskę patron konkursu, który występował tutaj szesnaście razy. Kolejny konkurs został przeprowadzony w 1957 roku co ugruntowało pozycję Poznania w organizacji zmagań wioli-nistów. Odtąd, co 5 lat (z jednym wyjątkiem – konkursu w 1981 roku) Poznań gromadzi utalentowanych muzyków z całego świata. Niedawno, bo w 2011 roku zakończyły się kolejne zmagania skrzypków na XIV Międzynarodowym Kon-kursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego.
Instytucją, która zajmuje się organizacją kolejnych edycji konkursów jest Towarzystwo Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego. Powstałe w 1960 roku To-warzystwo (w 1961 roku połączyło się z Poznańskim Towarzystwem Muzycznym) sprawuje pieczę nad dorobkiem Wieniawskiego. Przejawia się to w upowszech-nianiu pamięci o swoim patronie, gromadzeniu dokumentów i pamiątek, wyda-waniu i inicjowyda-waniu publikacji o życiu i twórczości. Obok konkursu skrzypco-wego, popularnego w świecie, organizuje również rywalizację w dziedzinie kompozycji i lutnictwa. Towarzystwo od kilku lat jest w Poznaniu jednym z organizatorów życia muzycznego, kreatorem wielu wydarzeń, gospodarzem koncertów, spotkań, warsztatów.
Z okazji sześćdziesiątej rocznicy Międzynarodowego Konkursu Skrzyp-cowego im. Henryka Wieniawskiego przeprowadzonego w Poznaniu w 1952 roku przypominamy sylwetkę patrona konkursu, dzieje zmagań skrzypków oraz tradycję i historię Towarzystwa. Prezentowane zestawienie bibliograficzne za-wiera publikacje zwarte (od 1974 roku) oraz artykuły (od 2000 roku).
Laureaci Międzynarodowych Konkursów Skrzypcowych im. Henryka Wie-niawskiego
I – 1935 (Warszawa)
I nagroda: Ginette NEVEU – Francja II nagroda: Dawid OJSTRACH – ZSRR
II – 1952 (Poznań)
I nagroda: Igor OJSTRACH – ZSRR
II nagroda: Julian SITKOWIECKI – ZSRR, Wanda WIŁKOMIRSKA – Polska
III nagroda: Blanche TARJUS – Francja, Marina JASZWILI – ZSRR, Ol-ga PARCHOMIENKO – ZSRR
III – 1957
I nagroda: Roza FAJN – ZSRR II nagroda: Sidney HARTH – USA III nagroda: Mark KOMISSAROW - ZSRR IV – 1962
I nagroda: Charles TREGER – USA II nagroda: Oleg KRYSA – ZSRR
III nagroda: Krzysztof JAKOWICZ – Polska V – 1967
I nagroda: Piotr JANOWSKI – Polska II nagroda: Michaił BEZWIERCHNYJ – ZSRR III magroda: Kaja DANCZOWSKA – Polska VI – 1972
I nagroda: Tatiana GRINDIENKO – ZSRR II nagroda: Shizuka ISHIKAWA – Japonia III nagroda: Barbara GÓRZYŃSKA – Polska VII – 1977
I nagroda: Wadim BRODSKIJ – ZSRR
II nagroda: Piotr MILEWSKI – Polska, Michaił WAJMAN – ZSRR III nagroda: Zachar BRON – ZSRR, Peter ZAZOFSKY – USA VIII – 1981
I nagroda: Keiko URUSHIHARA – Japonia II nagroda: Elisa KAWAGUTI – Japonia III nagroda: Aureli BŁASZCZOK – Polska IX – 1986
I nagroda: Ewgenij BUSZKOW – ZSRR
III nagroda: Nobu WAKABAYASHI – Japonia, Robert KABARA – Polska X – 1991
I nagroda: Bartłomiej NIZIOŁ – Polska, Piotr PŁAWNER – Polska II nagroda: Chie ABIKO – Japonia
XI – 1996
I nagroda: nie przyznano
II nagroda: Reiko OTANI – Japonia III nagroda: Akiko TANAKA – Japonia XII – 2001
I nagroda: Alena BAEVA – Rosja
II nagroda: Soojin HAN – Korea Południowa, Roman SIMOVIĆ – Jugo-sławia
III nagroda: Gaik KAZAZIAN – Armenia, Bracha MALKIN – USA, Hiroko TAKAHASHI – Japonia
XIII – 2006
I nagroda: Agata SZYMCZEWSKA – Polska II nagroda: Airi SUZUKI – Japonia
III nagroda: Anna Maria STAŚKIEWICZ – Polska XIV – 2011
I nagroda: Soyoung YOON – Korea Południowa II nagroda: Miki KOBAYASHI – Japonia III nagroda: Stefan TARARA – Niemcy
I. Sylwetka i twórczość