• Nie Znaleziono Wyników

zestawienie wyników kosztów wytwarzania

\ X I Średnica Średnica Ciśnienie Siła Siła W ysięg

7) zestawienie wyników kosztów wytwarzania

W celu wyznaczania kosztów wytwarzania na podstawie procesów technologicznych elementów geometrycznie podobnych opracowano program KOSZTY. Praca w programie odbywa się w projektach, gdzie każdy projekt związany jest z typową postacią konstrukcyjną elementu (rys.5.8.30), np. to MTG typowa postać konstrukcyjna tulei tłoka siłownika

Rys. 5.8.30. Program KOSZTY z możliwością pracy w projektach Fig. 5.8.30. Program KOSZTY with possibility to work in projects

Dla pierwszej rozważanej konstrukcji elementu określane są podstawowe dane do obliczenia składników kosztów stałych kc'J oraz zmiennych k v°', wymienionych w rozdz.

5.8.5.1. Wprowadzanie danych odbywa się z zastosowaniem okien dialogowych. Po

196

rozwinięciu oznaczenia konstrukcji elementu uwidacznia się składniki procesu technologicznego określone w trakcie symulacji w programie graficznym CAM, rys. 5.8.31.

I^MTG mmm

i * - a a * i l » a ? ® * * ! - / .

в И ... ' ”

; *• Zmtnomri»^ $2СЖ2)

. в. ■ Zmocsmri* 2 25)

-T ocsenie рт. ш*о*щ (1 i 0117ЙА. 28Щ

t wiem Шую etwxr.c |1 Тй 1 ?RA 7&7&\

7 t<cmw >Qt. taw (11Й.17ЙА, JJSJJSj toezerMfc«d. pm.-тн (Ш.ШАОТ Howek (vm.im ЩЦ

ftewek Ulicki РШ1 ?RA ?Ш\

Ш 2жосатж11р№шйи%

Ж-МТ62 Я

® М76Э

$ MT84

$ MTG5

m mts6 Ш- Mis/

& Miss *1

Rys. 5.8.31. Składniki symulacji procesu technologicznego Fig. 5.8.31. Elements o f the simulation o f a technological process

Podstawową zaletą programu KOSZTY jest możliwość kopiowania, a następnie modyfikacji danych niezbędnych do obliczenia kosztów nowej konstrukcji. Własność ta w znacznym stopniu przyśpiesza tworzenie struktury zmienności kosztów wytwarzania.

Wynikami programu są:

• struktura zmienności kosztów elementu w zależności od seryjności wytwarzania, rys. 5.8.32,

• struktura zmienność kosztów jednostkowych dla konstrukcji o postaci konstrukcyjnej n " ’ , rys. 5.8.33,

• struktura zmienności kosztów w zależności od rodzaju półfabrykatu (technologii wytwarzania) i seryjności wytwarzania, rys. 5.8.34 - 35,

• struktura zmienności relatywnych kosztów wytwarzania, rys. 5.8.36.

Rys. 5.8.32. Zmienność kosztów w zależności od seryjności wytwarzania dla konstrukcji MTG10

Fig. 5.8.32. Variability o f costs as a function o f series o f manufacturing elements for the construction MTG10

197

Rys. 5.8.33. Zmienność kosztów jednostkowych dla konstrukcji o postaci konstrukcyjnej I I v Fig. 5.8.33. Variability o f unit costs for the construction with the form n MTG

J2Ó :2*

'M i ■

120ICO

40

yoroy п и щ - f x t x t t e f vv ? odn x l t mf e g ę r M u dtov?<* 10

7ГТГ

i »tsi MTQi агоз ИТ04 »?&* anx «its? ятое a w »тою мтои »nj«j мгъ-а *rcu «те» «так «го»? »той мш/нтк

Bwett

Ш f< >f ДО rfiisftrycowa ИЗ odlew

Rys. 5.8.34. Zmienność kosztów dla konstrukcji o postaci konstrukcyjnej n MTG wytwarzanych z różnych półfabrykatów i seryjności wytwarzania 10 sztuk Fig. 5.8.34. Variability o f costs for the construction with the form I~IMTG manufactured from

different semi-finished products at series equal to 10

«*n*rycrjW kavzum&<***&> vv SQO m

Щ wylcwmty ffl ztfojrtkn iMr»twa Щ <rMw

Rys. 5.8.35. Zmienność kosztów dla konstrukcji o postaci konstrukcyjnej n MTG

wytwarzanych z różnych półfabrykatów i seryjności wytwarzania 500 sztuk Fig. 5.8.35. Variability o f costs for the construction with the form n MTG manufactured

from different semi-finished products at series equal to 500

VMI63 *лвгюгус«»у kowtów eft* SeriM » Я ;

P

« ISO

! « . m 120 ;

ГШЖ

uoTE итог «tot м^ог «?ов «то» atom «то и мточ НТО о игои мта» ото» «тон «rots «row в two

Rys. 5.8.36. Zmienność relatywnych kosztów dla konstrukcji o postaci konstrukcyjnej n ” ° Fig. 5.8.36. Variability o f relative costs for the construction with the form n MTG

M etoda uproszczona polega na tworzeniu modelu kosztów A 'J , w której wartości masy elementów składowych oraz całego środka technicznego poddaje się normalizacji, a następnie nadaje się im wagi w zależności od złożoności wytwórczej elementów. Normalizację wartości mas elementów składowych przeprowadza się na podstawie zależności,

k w ^ — . (5.136)

Złożoność wytwarzania elementu określana jest przez twórcę uporządkowanej rodziny konstrukcji z uwzględnieniem ocen ekspertów z grona konstruktorów i technologów (rozdz.

5.2.6 i 5.4.1). Przyjmowane wartości wag uwzględniających złożoność wytwórczą spełniają zależność

^ w ‘‘ = 1 0 0 . (5.137)

H

Metoda uproszczona w sposób przybliżony pozwala określić relatywne koszty wytwarzania elementów składowych rodziny konstrukcji, ze względu na zmienność cech konstrukcyjnych.

Przedstawione powyżej metody wyznaczają modele zmienności kosztów A 'J na podstawie cech konstrukcyjnych i technologicznych dobieranych w zależności od wymaganej dokładności oraz procesów technologicznych w celu tworzenia uporządkowanej rodziny konstrukcji. Najdokładniejsze wyniki daje metoda CAM z modelem kosztów A'^D, ale jej zastosowanie ogranicza się głównie do procesów technologicznych z zastosowaniem obrabiarek sterowanych numerycznie. Metoda obiektów elementarnych, z modelem kosztów A 'j , wymaga rozbudowanej bazy danych dla rozważanej rodziny konstrukcji. Natomiast wyniki przybliżone, lecz charakteryzujące się małym stopniem złożoności obliczeń, daje metoda podobieństwa konstrukcyjnego i uproszczona, z modelami kosztów A^ ( A'*) i A^ .

5.8.6. Tworzenie przyporządkowania SA metodą selekcji wymiarów

Przyporządkowanie 8a to przyporządkowanie między wektorami potrzeb X," a wektorami konstrukcji elementów składowych rodziny konstrukcji Ym (j = 1, j z ) , uzyskane na podstawie ujednolicania wartości wymiarów istotnych W lf*; (1 = 1, lip) .

Model przekształceń wartości ilościowych cech konstrukcyjnych przedstawiono na rys.

5.8.37. Na podstawie przyporządkowania y każdemu wektorowi potrzeb X,“ odpowiadają wektory konstrukcji elementów Ym(j = l,j z ) , gdzie m = i (rozdz. 5.7). Przeprowadzając selekcję wymiarów (rozdz. 5.8.2), wyznacza się wymiary istotne, W lf*;^ = l,lip)(p = l, pz), na podstawie których tworzona jest tablica danych {y^ }. Indeks p określa numer kombinacji dobranych typowych rozwiązań konstrukcyjnych, rys. 5.4.11. Wartości tablicy {y ^ } poddawane są ujednolicaniu zgodnie z metodą selekcji wymiarów, którą przedstawiono na rys. 5.8.38. Podstawą ujednolicenia konstrukcji elementów jest przyjęcie identycznego układu klas w konstrukcjach elementów, który uzyskano na podstawie klasyfikacji wartości wymiarów istotnych,

U;‘o = U ^ 0,(j = l,j z ) , (5.138) gdzie: NO - optymalna liczba klas odpowiadająca liczbie ujednoliconych konstrukcji mz.

Ujednolicone wartości wymiarów elementów tworzą nowe przyporządkowanie, nazywane 6A między wektorami potrzeb X" a wektorami konstrukcji elementów Ym(j = l,j z ) , gdzie:

m < i. Wynikiem przyporządkowania SA jest przyporządkowanie, które może być zapisane za pomocą macierzy typowielkości (dla p = l) lub modułów konstrukcyjnych (d lap > l),

X? 1 1 . 1 1

xi! 1 1 1 1

xi

2 2 2 2

r

x,u mn mi2 • mij • mi,jz

XŁ miz,t ^iz,2 •• miz,j ^iz.jz _

2 0 0

Rys. 5.8.37. Modelprzekształceńwartościwymiaróww przyporządkowaniu 6A Fig. 5.8.37. Modeloftransformations ofdimensions valuesin the assignment6a

201

Przedmiotem dyskretyzacji w metodzie selekcji wymiarów są najpierw wyselekcjonowane wymiary istotne W l}“ *, a następnie wartości wymiarów elementów według grafu relacji KLASYFIKACJA ITERACYJNA KONSTRUKCJI REPREZENTOWANYCH PRZEZ ISTOTNE WYMIARY

RODZINY KONSTRUKCJI DLA ZADANEJ LICZBY KLAS N =2 DO ( U - 1 )

KRYTERIALNY WYBÓR UKŁADU KLAS KONSTRUKCJI REPREZENTOWANYCH PRZEZ ISTOTNE WYMIARY I . WYZNACZENIE FUNKCJI CELU (F C I - FC7)

2 OBLICZENIE REDUNDANCJI MASY I REUTYWNYCH KOSZTÓW DLA UKtADOW KLAS N = 2 DO (M -1 ) 3 . OBLICZENIE REDUNDANCJI MASY I RELATYWNYCH KOSZTÓW Z UWZGLEONIENIEM CZĘSTOŚCI

POWTARZAJĄCYCH S it POTRZEB

WYBÓR REPREZENTANTÓW KLAS I UJEDNOLICENIE ZBIORU CECH KONSTRUKCYJNYCH W lt

U jednolicony z b ió r

Rys. 5.8.38. Optymalizacja różnorodności wartości wymiarów metodą selekcji wymiarów (program GEN261)

Fig. 5.8.38. Optimizing o f variability o f dimensions values using the method o f dimensions selection (program GEN261)

W metodzie wyróżniono następujące stadia (rys. 5.8.38):

1) klasyfikacja hierarchiczna konstrukcji reprezentowanych przez wymiary istotne; jej