l) ~KCTpy3~BHa.H cepmi IIO}I;yiiie~HbiX JiaB O COCTaBe OJI~B~HOBbiX 6a3aJibTOB, II~Kp~TOB, TOJieMTOB l1 B
TIO}I;~MHeHHbiX KOJI~~eCTBaX JIMM6ypr~TOB V1 aH}I;e-3V1TOB;
2) ~HTpy3~BHaH Ce'pMH }I;Ma6a30BbiX IIapaJIJieJibHbiX }l;aeK;
3) IIJiyTOH~~eCK~ti: KOMTIJieKC COCTOH~Mti: 1113 ~Tpy3M BOB BepxHero ypOBHH, TO eCTb IIOpO)J; COCTaBa ra6-6pOV1}1;HOrO IIO IIJiarMorpaHMTHhiH M ~3 cepMti: pac-CJIOeHHbiX OCHOBHbiX V1 yJibTpaOCHOBHbiX KyMyJIH-TOB: IIep~}I;OTMTOB, TPOKTOJIMTOB M ra66po, KOTOpbie IIepeKpbiBaiOT TeKTOHV13V1p OBaHHbie rapu;6yprMTbi, HBJIHIO~~eCH CaMbiM BepXHMM rop~30HTOM MCTO-:ru;eHHOH 3eMHOH MaHTMM.
O~epe)J;HOCTb IIOpO}I; IIJiyTOHM~eCKOrO KOMIIJieKCa MO:H{HO 06'bHCHV1Tb MO}I;eJihiO CTa6J{JIV13MpOBaHHOH Mar-MaT~~eCKOH KaMepbi C IIepMaHeHTHbiM II~Tai-IMeM,
Ha-XO,Zl;H~eti:CH IIO}I; OCbiO CIIpe)J;MHra OKeaHM~eCKOrO xpe6Ta (cp~r. 3). B TaKOH KaMepe KPMCTaJIJIV13ai.J;MH IIPOMCXO-}I;MT B }I;~HaM~~eCKMX yCJIOBMHX. .
B pe3yJihTaTe reoxMMWieCKMX ~ccJie,n;oBaHMti:
ocpMo-. JI~TOBhiX KOMIIJieKCOB M02KHO ou;eHMBaTh XMMM~eCKMti: COCTaB IIepB~~HOrO MaTepMaJia OcpMOJIMTOB, CJie}I;~Tb 3a o~epe)J;HOCTbiO M YIHTeHC~BHOCThiO MarMaTYI~eCKYIX IIpo-u;eccoB I1 T02R:e . onpe}l;eJIHTb IIepB~~HyiO. TeKTOHYI~eCKyiO
II03YII.J;~ BepXH~X rop~30HTOB KOMIIJieKCa (cpMrypbl 5,
6 I1 7).
· Bo BpeMH Me2K}I;yHapo,n;Horo Ocp~oJI~TOBoro CYIMII0-3YiyMa Ha KYIIIpe, B mtpeJie 1979 r. rOCIIO}I;CTBOBaJia rYIIIOTe3a . O TOM, ~TO Ocp~OJI~Tbi HBJIHIOTCH peJI~TaM~ OKeaHYI~eCKOH JI~TOCcpephi, BMOHTMpOBaHHbiM~ B OpO-reHHbie CTPYKTYI)hi. Bce paccy2R:}I;eH~H IIpOBO}I;~JI~Ch Ha OCHOBe TeKTOHYIKJII IIJIYIT JI~TOCcpephi. Paccy2K}I;aJIOCb T02R:e BJIYIHmie IIorpy2R:aro~eti:cH B IIpou;ecce cy6}1;yKu;YI~
IIJIYIThi JIYIToccpephi Ha oKeaH~3au;~ro BhiiiieJie2Ka~e:t1:
KOHTYIHeHTaJihHOM KOpbl (cpYir. 8).
· Macc~B Tpoo}l;oc o6pa30BaJICH B TeT~ce, B KpaeBoti:
~aCT~ 6acceti:Ha OCTpOBHOH }l;yr~, CBbiiiie 30Hbl 'cy6~
,n;yKu;~YI IIJIYITbi A<t>p~~ IIO}I;}I;BMraro~eti:cH c rora. Mac-CYIB IIO}I;HHJICH Ha IIepeJIOMe MeJIOBOrO I1 TpeT~~HOrO IIepYIO}I;OB.
B HaCTOH~ee BpeMH rOCIIO}I;CTByeT r~IIOTe3a O TOM, ~TO 60JiblliJIIHCTBO OcpYIOJIJIITOB 06pa30BaJIOCb B KpaeBbiX MOpHX T~IIa MOpeti: OKati:MJIHIO~JIIX 3aiia}I;HYIO ~aCTb TYixoro OKeaHa, To ecTb B 6acceti:Hax Haxo,n;H~~xcH Me2K}I;Y OCTpOBbiMJII ,nyraMYI I1 6eperaM~ KOHT~eHTOB . ~aCTb }I;OKJia}I;OB Ha CYIMII03YiyMe 6hiJia IIOCBH~eHa JIICCJie}I;OBaHYIHM COBpeMeHHOH OKeaH~~eCKOH KOpbi ~ CO-IIOCTaBJieHI110 ee C Ocp~OJIYITOBbiMJII KOMIIJieKCaMYI.
HALINA KMIECIK, ANTONI ŻELICHOWSKI Instytut Ge·olQgicz:ny
PROFIL OSADÓW KARBONU W
PODŁOŻU BRZEŻNEJNIECKI
MIĘDZY TORUNIEM A WARSZAWĄ
Obszar poŁożony między Toifuniem a Warszawą należy do brzeżnej Sitrefy wy$t~owania osadó1w kar-bonu, któ.ry•ch stopień znajomos.ci jest niezwykle ni-ski. W.iękswść wierceń wy.konany.ch na tym tere-nie tere-nie o1siągnęła podło:iJa. permu, a. jedynie nielicz-ne - po~oiJone na 'WISiCłlód' od W1i1sił:y naJwier.c1iły ut-wory starsze od permu. Osady karbonu znane są na S od Warszawy. Taki wiek, przyjmowany jest dla
skał magmowy·ch i Wiulkani,cznylch Pbo·ńska, Ciechano-wa i Konopek (2, 9) (ry1c. 1). Wyniki wier·cetnia Sierpc 2-GN zmieniają na:sze poglądy na zasięg utWiorów karbonu w tej strefie i pośrednio potwierdzają słusz no.ść poglądu przyjęte~o w pra·cy· P. KarrnkoWisikie-go, Z. Krzy.szrt;orfowicza i M. Solaka (5) co· do ka.rboń
skiego wieku .skał klasty•czny·ch podścielających osa-dy cecbsz,tynu w otiWiorze Bieżuń 2-GN, a
spo:czyJwa-jący•ch tam na osada1ch SY'Luru. Brak dokumerita~ji
p<ileonto1ogicznej ty.oh utiW·orów w Bie:huniu 2-G:N .. 1ie pci1zwala jednak na jednozna·czne roz1strzygrn.i~t.nc tej k.westii; J. Pokorski (7) zaltcza je do permu.
Odmienną syt!Uację srtwierdz10no w pr•ofilu
wrerce-. nia Sierpc 2-GN. Badania paJ.inologiczne próbek z tego otworu przeprrowadz.iła H. Kmiecik, korelację litG>logi•czną i sytua•cję regi•onalną przedstawił WISipół
auto•r. Pr·zy opisie próbek korzYJSitano z orzeczenia .. pe-trograficznego R. ChleboJW\skiego, za cq autorzy skła dają mu podziękowan:La. Za udostępmienie
mat-eria-łów i umożUwienie opUiblikowania wyników autorzy
dziękują dyreld.oTowi ZGNiG dir P. Ka.rnkoWiskiemu oraz GłóWillemu Geo.Logowi PPNiG w Wałominie
mgr ~nż. J. Kac:zyńsikiemu.
PROFIL KARBONU Z OTWORU SIERPC 2-'GN W omawianym otworze bez,pośr.ednio poni,ż,ej osa-dów cechsztynu Sltw:ierdzonó pakiet utworów mułow cowo-ilasty1ch, zawierający liczne sz,czątki naziemne paprocioi~~stnej flory, kalamitów, a także apendyJk'sy. Detrytus naziemnych części roślin wy:s•tępuje na po-wierzchniach ł.ąwi•c. Miążs•wść tej serii, liczącej bli-sko 80 m, zawiera wtrącenia sk.ały oo·U.to:wej z oO'ida-m1 żelazi;stymi. Spo•tykane są cienkie smugi piaiSIZI CZy-ste O na ogół s~Q.śnym UiWarstwieni1U.
Według R. Chlebow·skieg.o w mułoowca•ch po. cho-dzącydi z tego odcinka wy.mźnie widoczny jest
dr1ob-8
UKD 551.735.02/ .031(084.28) :551.243.13(438 To•ruń/Waa:sz:awa
ny materiał de;try:tyczny złożony z kwarcu i łusek muslwwitu, tkwiący w tle illito1wym. Niższą część profilu, na odcinku Ołk. 90 m, stanowią piask,owce,
wśród który1ch spOitykane są przewarstwienia mułow
COIWO-ilaste. Wydobyty materiał rdz·enio,wy z te~o odcinka po·chodzi jedynie z piaskoWICÓJW. Makrookopo-wo .są t.o pia:skowce kw<mcowe o drobnym ziarnie
częścio,Wio rów!l'o-, a częśdo:wo nierównoziarniste, ze
~u1gami zlepLeńcowymi.. Są ·on;e ma.sy1Will1e o skośnym
uwarstwieniu, odcinkami przechodzące w piaskowce laminowane z powier:zchniami usłanymi ciemną sub-stancją wę.glLstą. W sikale wysrt;ępują dość liczne o-kruchy sła,bo uwęgLony1ch węgli, o śr·edni·cy od ułam
ków. milimetra do l om. Są one zarrów;no r· O•ZIProszo-ne nier.eguląrnie, jak i w wypadlru większy.ch okru-chów tworzą so1czewlkow.e po.z:iomy żwir!a.W:e. W ma-terilale żwirowym wyró:hnić mo:ima kwaificyity i kwar-ce zawierające niekiedy g;ranCłlty i .prawdopodobnie skały wy:lewne.
Analiza mLk.rosk·opowa wyk;onana przez R.
Chle-bowskie~o pOizwala zalic•zyć te pia1skowce do
areni-tów
sub1irt;ycznych i częś<Cio·wo kwaroowy;ch. W ma-teriale detrryty.cznym spoty.kian:e są kwa;rce i okruchy skalne zŁożone z k;warcytów, skał krz.emi.onkowych imuŁowców. Domieszka .skaleni jest niezna•czna i stw.ierdz·ono je nie we W\SZy;stki1cp próbka1ch. W pły,t
ka·ch cierl!ldch nie zano.towano okmllchów skał wylew-ny.ch.
W p:iaiSkOWCa•ch tych Wiercenie zakońCZOlll'(i) nie O-siągając i·ch podłoża. Upady ·w OSiadach karlbonu z Sierpca 2-GN wynoszą poniżej 5° (ryc. 2). WnLosek o karbońskim wieku ty•ch utworów, wyiCiągnięty na podstawie a.beonoś-ci s·z,czątków flory i redeponowa-ny.ch węgli, w pełni. Z:01stał po;tJwierdoony badaniami palinologi!cznymi.
BADANIA FALINOLOGICZNO-STRATYGRAFICZNE • PROBEK Z PODŁOŻA CECHSZTYNU W OTWORZE
SIERPC 2-GN
Badaniom mi,o;sporowym · poddano pięć próbek z rdzeniowanych odcinków profilu- otworu SieDpc-2 (ryc. 2). Macera·cję skał na zawart·ość miospoiT wyko-nano fluorowodoTem na zLmno oraz pow1tórnte meto-dą Schulz.ego. Analizy miosporowe wykonano
meto-•
a ~ 1.
~ 2.V
)
~12
a~
b l l l l l l let)
[:=J
13 -·l'f"lr 8 _w_ 11 [ 2 ] 1 4 ___,.-g ~ 6 ~10b
-soo--.7 EI915 00Ryc. 1. Ro.zmieszczenie utworów karbonu.
l - wiercenlia: a ·- z utW'Oirami karbonu, b - lbez kar-b5mu; 2 - NW rzasięg utworów kwrbonu, 3 - zasięg utwó-row we.Sitfalu C-D, 4 - występowanie ,pokryw wulkanlitów górnego karbonu, 5 - występowani'e sjentitów 'Z po:gran'icza famenu•tunneju, 6 - uskokli z zaiZillaczonym Skll'Zydłem
zr~uc.onym i kierunkami pnzesrmrięć, 7 - d:zopachyty kaa:-~
bonu, 8 - zasięg wiz.ellllU górnego facjli para1k~ej ,obszaru lu:be[slk·i,e;go, 9 - zasięg osadów namu:r.u niżsiZegiO z 01bszaru lubelskiego, 10 - zasięg dinantu nliżs~Zego w facji szari
o-głazowo-oolitowej, 11 - za:sli.ęg zarejeSitrowa~nej luki przy~
padającej n,a górny narour, 12 - proflile schematyczne: a ~
ro,zporznana m:ią~ość, b - pnzypuszczalna, c - 1iltologia, d - jednOSlt!ki l!itostraitygrafkzn'€!, e - c'hron,oSitraityg,rafia;
13 - iłowce . i mułowce, 14 - piaskowce i zleiPieńee, 15
-osady :waplienno~margliste.
Cm - kambr, Or - ordoWik, S - sylur, D - de!Won, C '- ka·rbon, 1CW - westfal, CWc-n - góa:-ny, · CWA-B ~ dolny, Clt - tUirnej, V3 - wiJzen górny, NA - narnur A, NB-C nam'tllr B-C, WA, WB, We, Wn- westfal A, B, C, D; .jednostkli !Ltostraty:gra:fiiczne kaTibonu - formacje: H ~ Buc.
z-wy, T - tea:-eblińska, D - dęblińska, L. - Lubelska, Mg ~
magruumewsika.
SIERPC 2GN
PS A2,0 MO,S Nmmv
o~Qm p 4216,5o/;~
o~·
o .:::c: .1.1'1·
~
l ~ u Q) N V'l N :::J c ~ 4285,0 LU o 01 ..J o-
E
V'l~
V') Q) os
·u
orp
E L...2
4374,5 Q b --2 "'-'3 ·.·:.·4 rp,. ~5 ..-.6 ~e7 ~8 -.;:-9 *10 ~11Ryc. 2. Profil karbonu z otworu Sierpc 2 GN.
l - profdl: a - rdlzenlie, b - pr,of:il linitel"lpr·ertlowany; 2
-iłowce, 3 - muło!Wce, 4 - piaskowce, ·5 - flooa: a
-części oznaezail.ne, b _- de,try;tms; 6 - a,pendyiksy, 7 ~
oolilty ż.eLarzliste, 8 - okruchy ·węgli, 9 - warsrbwlo;wani,e
Skośne, 10 - czel"'Wona ~baiDWa ·osa'du, 11 - miK>S{Pio,ry.
Fig. 2. Carboniferous section of tthe borehole Sierpc 2 GN.
l - sec,t1on: a - coreld intea:-,valJS, b - iinterprerted see.tion; 2 - c1aystones, 3 - si.J.!t:Sitones, 4 - sa:rudstones, 5 - fl.ora: a - idenrtilfiallle remad.ns, ,b - dett:iitus; 6 - appendices,
7 - ferru~eoos ooids, 8 - coall fragments., 9 - inclk1ed
bedding. 10 - ll'ed cololllr of de1posi.Jt, tl1 - .mh~Sipores.
Fig. 1. Distribution of Carboniferous rocks. l - boreho1es: a - ;pene,tr.atilllg CaJribomdrferous, ,b __":. re-C()l"di.ng lthe tl.aek of Car,bloniferous; Q - NW eXJtenlt o f
Ca~Tibonifer,ous, 3 - eXitenlt ·oif West,phałian IC:--~D, 4 -
oceur-rence cxf U:pper Oalr,boni!ferou.s vokanic covers, 5 - oc, cur-rence of · syeni•tes from lthe :tu,rn .cxf Fammenian- Tournai-sian, 6 - f:aulJts ('thlicik iinldk.aiłies dilrec;t;<i)on oif diOIWU1.thrust and arrlow - dire'CMon. of ,tr.alliSlocartion), 7 - li.:s.opachytes
of Ca~r,bonid'eTous, 8 - externrt of iUI:PPer IVis·ean developed
iJn iLiu'blin fPaOCalie facies, 9 - eXJtenlt cxf Lower . Namurlan in the Luiblin ·regron, 10 - extent .of Lowe1r iDi:nan:ban deve-J.Ioiped in g,r,ay,Wiack:e-oolilti.c fades, H - ex,tent oif a:-e:cordeld ga;p cor,re!Spondiin,g :to Upper Namurian, 112 - sketch · co-lumns: a· - rrec:orded ltlhickness, ib - inlferred thkkness, c - llittho:logy, ·d - llithoSitra•t'Lgraphc un:i,ts. e - ch.rono-st'mlt,ig,raphy; 13 - cJaYJSitones and siltsitones, 14 - sandstlones and eongJ.omeralt.es, .15 - ca'1caoce.ous .. m,a~r~ly r·oc'ks. ·' Cm - Cam!brian, · Or - Ordovi:cian, S - 1SiU.u.rian. D - De-vonian, 1C - Cail."·bonilf,erous, <CW - :we:stphaild.an,
c w
c-n ,.-Uplpe,r, CWA-B - Lower, Ct - Tournaisian, V8 - UpperV,iJsean, NA - Namurian A, N :B·-c - Na,mui'Iian B~C, W A· WB, We, Wn - Westphalii,an A, B, C D, l!'especrtdvely; litho-stlrattgr:a,ph!i:c Ull1iiJ'tS - Car.bonMe1r.ous fmma.tiions; H - Hucz-wa, T - T~erebin, D - Dęlblim., ·L - Lub:lin, Mg -
Mag-ruuszew.
dą rplanimetry,czną, przy czym z. ka·żdej próbki anali
-z,owano po ki:JJka preparatów w celu otrzymania mo~
żliwie pełnego obrazu z:espołów sporawych.
Sitan za,cborwania sporr-omorf jest na ogół nie naj-lepszy, jednak więk:S'zość egzempla['zy prak<ty.cznie jest ozna;czalna. W próbka:ch z doJnej częś:ci badane-: go odcinka profilu {litworu występuje niewiele mio-sp.or, nat-omiast dwie próbki z górnej c~zęści tego odcinka zawierają bardzo bo:gaty .materiał sporowy.
WNIOSKI STRATYGRAF:IiCZNE
Mikr,of1lorą. wyrstępująca w badany~ch próbkach
wskazuje na karboński wiek osadów, a ściślej ż.e są to Mwo·ry westfalu. W trzech próbka,ch z niż'szej czę
ści badlaneglo odcinka pr,o·fi,lu mio1spo['y sa nieliczne, a oznacz,one 1gatunik·i to głównie gatunki długowiecz
ne. Wśród nich zanot:owano jedrta!k obecność takiich
gatunków strarty:graficznie waż.nych,. jak:
Dictyotrile-tes bireticulatus i Crassispora kosankei .. Występorwia
nie kh w tym uibo;gJim ilośdowl(} i jaifuo,śdo:wo zespo-le Sipo:ro:wym Ś1Wiiadazyć może o tym, że
re,prez,ent.u-ją one oisady nie star,s:ze od westlalu B.
W dwót!h najni'ż.szy,ch prób'kach z tej grupy za
-ncit-awano występjawanie gatunków Derisosporites
acu-leatus i Endosporites minutus, którr-e znane· są z
niz-szych ognirw klarbonu (wi'zen - namur). Znalezione ee:'zemro.larz:e są jednak źle zatchowane i dlatego mo-żliwe było tylik·o przypUis,z:czalne ich ozna1czenie. Obe·
c-ność kh wśród mikroflory młods·zej tłlumac,zyć można
ewenltual,ną redenozvcja mikronory starsżej wśród
u-tworów westfa:l'Skich. Jes:t t~o tvm barrdziej mo,żliwe,
z
e
próbki, w który,ch gatunki te Olzna·czo•n{) t:o pia.s.:. kowce laminowane substancją węgHs:tą albo zawie-rające tę substancję w fo1rmie r.oZ!pro1szonej.'4a -IX-75 T
SW
~2. - - - 3 30km ~
Ryc. 3. Przekrój czasowy 4a-IX-75T z interpretacją
geologiczną. ·
l - pooiiomy refleksyjne, 2 - poziomy refleksyjne sta~ no·wiące gl"lanfuce geOilogkzne, 3 - granke geolog.icrz.ne, 4
-u~oki, Q+T!r - kenozolik, K - kreda, ,J - jura, T
-trias, P - pe~r,m, C karibon, D - dewon, S - S·yllur, Cm
-kamb~r.
ObHty materiał miospocr.-owy występujący w dwóch próblkach z najwyższej części badanego odcinka pr· o-filu wska:zuje na to, że reprezent<ują one wysoki westfal, najpcr.-a;wdopodobni.ej Wiestfal D. Wiska.zlij.e na to występowanie w zespołach sporowy·ch licznych spor
Monoletes, a wśród nich, charakterystycznych dla najwyższego westfalu przedstawicieli rodzaju: Thy-mospora (T. obscura, T. thiessenii, T. verrucosa),
To-rispora, Punctatospotites (P. granifer, P. speciosus, P.
oculus, P. microgranifer, P. rotundus), Latosporites (L. globosus), Laevigatosporites, Speciososporites ocr.-aiz licznie występu!}ące foTmy prz,ej'ścio;we międz.Y Pun-ctatosporites i Torispora.
Oprócz gatunków wymienionJ1Ch, na uwa.gę
za-sługuje WYJSiępoiWla.nie taki,ch charakJterystycznytch dla
wy.:żJszego westfalu mio1spor, jak: Triquitrites
sculpti-lis, Raistrickia aculeata, Westphalensisporites sp.,
Stellisporites trilobatus, Microreticulatisporites nobi-lis, Dictyotriletes bireticulatus, Fabasporites pallidus, Vestispora fenestrata, Endosporites globiformis,
Cor-daitina sp. i iln. Zteslpo-ły spo:rowe .ty·ch pcr.-óbek
uru-pełniają liczne formy długowieczne, wśród których
najlilc:zniej występują Lycospora reprezent,owane pr:-zez kilka gatunków.
SYTUACJA REGIONALNA
Opi:sane powyi:tej u:two["y karbońskie z otworu Sierpc 2-GN są najmłodszymi paleontologkz:nie udo-kumentowanymi utwo.rami karbonu, występującymi w brzeżnej strefie platftO["my wscbodnioeuropej:skiej. Odpowiadają one najwyższej części pro·filu karbonu lubelskiego, zaliczonego do formacji ma.gnuszewskiej. Podohnite jak w NW cz.ęś.c,i rorw.u mazjOfWlitecilm -tlutbel-skiego, piruskow,ce z.ali!cz.orne: są do arenitów sublity-czny:ch i kwareoWY'Ch, przy nikłym udziale skaleni.
Również obecność licznych okruchów węgli jest
ty-powa dla osadów tej formatcji. L'imniczny charakter osadów o ,powyższych cechach świadiczy o tym, że w górnY'm westfalu parnowały ujednolicone waruniki se-dy.menta,cyjrne na znacznej części perykratonicznego
obr:zeżeni.Ja platformy ws,chodnLoeuropejskiej.
Nieo.siągnięcie podłoża osadów karbonu w Si·
erp-cu 2-GN i brak ś·cisłej dokumentacji wiekowej niż szych piaskowcóW nie potzwala na jedno'zna,czne
o-kreślenie całości pno[ilu. Pewne sugestie czerpać
można z danytch u:z.yskanych otworem Bieżuń 2-GN.
O~IWór ten pio,boliJony ok. 20 km na NW ord Sd.erpca
2-GN zawiera podobne pi1a:skowce z makr•O;skopowo widocznymi okruchami skał wylewnytch. •
Jeż·eli p.araleli1zacja utworów z Bieżunia-2 z niż
szą częśdą (pia:sk:O!Wc.ową) profilu Sier:pca 2-GN jest
slu:szna, to można przyjąć, że w tej częś·ci basenu mamy do czynienia z utworami wesifalu C-D,
·spo-czywającymi bezpo·średnio na utwora·ch
starOIPaleo-zoic:znych. Ku SW spodziewać się można pcr.-O!fia.ów bardziej pełnych, gdzie w dole występować będą także ut:w'ocr.-y wes<tfaLu A-.B, pOKilobnlie jaik w poofi-la,ch Nadarzyna IG-1 i Misz.czon·owa. IG-2 (ryc. 1). Utwory westfału dolnego z pakietem .pia·skowców w
sp~gu zali!czone do formacji dęblińskiej spoczy,wa.ją
lO
NE
Fig. 3. Time section 4a-IX-75T and its geological interpretation.
l - refilection ho.rd!zons, 2 - .ref:lecttion horlirz.ons
cor,respon-tding to goorogli:cal boundaries., 3 - geol.Qgical bQunda.ries,
4 - faullts, Q+T•r - Cenoz.ok, K - C.reltaceous, J -
Ju-.rassi<e, T - Tll:iassic, P - Pe~rmi.an, c - C.ar,ooniferous,
D - Devonian, S - Stlurlian, Cm - Cambrian.
tam na sylurze. Pełny profil karbonu - typo,wy dla obszaru luibel!skiego rozp.o:znan'O na SE od Madejo-wic (rryc. 1). Pomięd:zy Maciejotwicami a uskokiem G.rój1ca i1stniej1e otbs;z.atr o śródik:arho·ńlskiej er1o1Zji~
prr:zy-padającej na górny n:amur. Na NE od uskoiku
Grój-ca rOIZ!PO'Zi!lano dopiero utlworry westfalu A-B. Obok opisanych skał osadowych do karbonu
za-!Fczane są także skały magJmorwe. Magmatyzm zrwią
zany jest z dwoma etapami: starszy - przypadający na pogrank1ze dewo'Illtl i karbonu i młodszy - west-falsko-stefański (2, 9, 10). Magmatyzm .ten o· charak-terze a1ka<łicznym doprowadził do utwo-rzenia ma-łych inrtruzljii tY!PU hią;>a:bilsailJn,ego (•żyły, dajik.i), oboik których stwierdza się magmrutyzm o cechatch wul-kani-cznych. Na omawianym obstzarze obecność tego typu skał stwierdz:ono w otwo["atch Płoń~sk IG-2a oraz
Ciechanów~! i KoniOIPiki-1. W Ciechanowie-l jest to
porfir {selwsbergit) występujący poniżej osadów triasu, dato:wany przez T. Depciucha (2) na 287 -304 mln lat. W PŁoń·sku IG-2a w obrębie ordowiku występują żyły dialbazów, a nad nimi miikrosjenity. Na kh stropowej porwierzchni, o cechach WIS'kaz:ują cych na den<udację leżą utw.ory permu (T. Depciuch
l. cit., metiOdą K/Ar określił wiek mi!kcr.-olsjeni,tów na 347-349 mln lat).
Rozpomane utwory karlbonu rw Sier;pcu ' 2-GN
staniOiWlią ni1ewielld fragment promilu utwarrów
katr-bonu znanego z obs:zaru luibel;sko--rwarJs'zaws'kiego i pomorskiego. Na obs-zarach tych ultwory karbonu rozwinięte są w odrębnych cy'kla·ch sedymeiilltacyj-ny·ch rotzdz:ielonych okil"esem ilnJtensywnej er01zji. O-mawiany obszar poł,ożony jest w s~siedzt!Wi.e bloku Grodziska
z
otworami Nadarzyn IG-1 i M:szcz.onów IG-1, ,stąd n1a1Leży zap1e!Win'e w niitm .sz:ulkać anaLo.g,iii· dla spodziewaneg,o pro.:(ilu karboniU. Wni1oskując z ten-dencji regi·oiilalnych co do zakresu zmian er1o:zdi śródkarbońskiej, w porównaniu z ob1szaramr sąsiednimi
doprowadziły one do znacmiej'szY'ch reidukcji, co w ~
znacznej mierze wynika z s'zerokiego zasięgu stabi~ ności częś·ci pla.tifocr.-my prewenldyj,s!kiej na tyirrl odcin-ku. Z danych pochodzących z obszaru warszawsko--lube'l•skiego wynika, że profil osadów karbonu w pod:fo1:żJu połu!dlni'OfWiej cz,ęśoi nitecki warrs.za1WiSiki•ej uli:-worwny został w ciągu dwóch cykli sedymentacyj-ny·ch. Od dołu są to:
I - frańsk·o-dłinanck,i obejmu;ją1cy etap od
t;rans-gresji irańskiej, a za'ko·ń•czcmy wynurzeniem obsza-ru na przełomie turneju i :W~z.enu,
II - westfal:ski - w poprzedzają·cym go· cyklu sedynnentacji rozpo:znanvm w oikoli!ca·ch Wilgi
(wize-nu górne~o - namuru.), omawiany obs·zaa:- za!Pewne
/pOiziOstawał p01za zals·ięgiem zhi!o'fln'ilk'a a11bo też· ro; 7.-szer:zony okres ero:z.ji doprowaidził do znacznej de-nudacji osadów cy.k,Iu I i II, ze Zlnaczny•ch obszarów uSJUwa:ją.c je caŁkowicie.
M,ożlirwość zacho1wania Oisadów cyklu . I istnieje
teoretycznie w strefach zarpaidliisk bretlo.ńskich, analo-gicznych do zapadliiSka władaWiskiego i terebińskie go z obszaru lubeLskiego'. W omarwianej strefie A
Żelkho1WSki (9) wysunął pogląd o istnieniu zapad
-liska utrworwnego na przełomie dewonu i karbonu,
w osiowej strefie wyniesienia mazurskieg·o·, a
naz-wanego strefą zapadQi1skową mazurską. J~ed:no~stka ta wyznaczona na podstawie profilowania i morfologii
podłoża prekambryjskiego i zróżnicowania profilów
podkarbo·ński~ch rozdziela dwa podniesienia -
ol-sztyńskie· na N.W i maz.owlieckie na SE. Strefę
grani-czną pomiędzy zapadliskiem mazur·skim i
podniesie-niem mazowieckim wyznaczył A. ŻeHchOiwski (l. cit.)
na linii P~ock - Ciechanów. Na te jednostki nało~
żony jest skośnie plan utworów młodszego karbonu~
Uprr:tZedn,io (9) au.torr: prJzyjm101Wał pr:z,edł!użerri'e S!ię
w tej st:refie rowu karbońskiego, nartomiast obecnie
(10) widzi na tym olbs:zarze peryferyczną część Zibi·
or-nika górnokarbońskiego położoną po1za obszarem
ro-wu, analogi·cz:ną do brz.e:hnych ut:worów kacrhonu ze
strefy Nadarr:zyn - Kołbi·el, gdzie beZJpośrednio nad
utworami syluru spo•czy.wają osady westfalu. Pro.fil
silezu rozpaczYlila niewielkiej mią-ższo·śd pakiet
utwo-rów piasz,czystych z wkładkami ilast·O·-mułowcowymi
f·olf!m.acj:i d~bihlńlsildiej. MiąJŻls!z;ość osadów tej
fJorma-cji, zbudowanej przeważnie z piaskorwców, wynosi w
Na.darr:IZYJil!ie liG-l i MiSZiCIZono.wie IG--2 około 100 m, w
Sochaczewie 2-GN nie zostały one przewiercone.
Wy-żej .spoczy~wa pakiet utwo'l'ÓW ilastych, z
pojedynczy-mi wkładikami piaszczy:s•ty:mi należą•cy do formacji
lubelskiej, w obrębie której przebiega granica
west-falu A i B. Miąmz.o-ść ty.ch utworów w kierunku NE
szybko malej-e - od ok•oło 250 m w Msz.czon!Qlwie
IG-2, do około 50 m w Nadarzynie IG-1 i
Sochacze-wie 2-GN.
Po.suwa.jąc się dalej ku brzegowi zbiornika, ,w ki
e-runku NE,. spodziewać się można całkowitego.
wy-klinowania o'sadów tej fo:rmacji. Naj.wylŻsiZą część
pr-ofilu silezu, zaliczoną do fo:rmacji magnuszewskiej,
charakte:::yzuje ponowny wzro.srt udzialiu piaskowców,
często zlepiei1C01W:atych. W jej obrębie przebiega
gra-nica pomiędzy do-lnym i górnym westfalem. Niższe
odcinki formacji magnuszewskiej poznano w
wier-ICentilarch Ms:z;c.wnów IG-.2, Nada.rzyn IG-1 orr:.az So,cha-czew 2-GN (.ryc. 1). Zaliczone do silezu utwory
pod-permskie z Sierpca 2-GN należą do wyższej części
tej formacji.
Obecnie można przyjąć, że na obszarze między
WarszaiWą i Toruniem poniżej permu, wy1stępują
ut-wo.ry. wes.tfa1u. S.twierdz•ono je ku NE w ot:woTach
Kolbiel 1-GN, Si.erpc 2-GN, natomia,st w otworach
Dębe Wielkie 1-GN, Dębe 2-GN, Pło·ńsk IG-2a,
Gra-dzanowo 2, 4-GN ora.z S.z:czawno 1-GN zanotu!Wano
ich brak (;ryc. 1). Charaikt,er za•sięgu tych osadów (uwarunkowanie tektoniczne lub erozyjne) nie jest znany. Mo,ż:na p:myjąć, podobni·e jak na Podlasiu, że
jest to zasięg erozyjny, natomiast przesunięcie NE
f?;,arsi,ęgu ty.cih utworów wliąJŻJe się ,z . •SY1Stlełmlem
pre-karbońskich stref usk,okowych, odmłodzonych po
kar-bonie. Przemieszczanie młodszych struktur permo
--mez.owkznych skłania au.to·ra do przyjęcia,
podob-nie jak na li:nii u.sk10iku Grójca, istni·enia :ruchów
pPz.esuwczydl. Mi.ątŻ!Szlość UitMnoifÓW westfal.u od tch
wychodni w częś·ci NE ku SW wz~ra,sta. Wnioskując
z i:stniej<l'CYICh, nieliczny1ch wierceń i sugestii wyn:ika
-ją·cych z inrter1Preta1cji pojedynczych profilów sejsmi-CIZJD)'lch (p10d1lodrz,ącY1cth z 1975 r.), .najrwięks1z.y·ch miąż
szoŚ'ci utworów wes.ttfalu spodziewać się można w
części SW strdy zapadli•skowej mazur:s:kiej, gdzie
O·-sią:gną
pne
ponad 1000 m. W pnotfilu ot!W-oru Sierpc2~GN ·strroil)'o!We i!łoiWice na1Leżące do· we:stfaJu D, od[>o·
-wiadają stratygrafi·cznie najwy,ż:szej częś;ei pr-ofilu z o.two·ru Magnus•zeiW IG-1. Są t-o zatem najmłods,z.e u-two.ry kaifbonu jakie pozna•IliO na obszarz.e wan;t zaw-sko·-l:ubels:kim (brak ich na terenie LZW i zna·cznej
części ro:wu lubelskiego).
Taika pozyreja stratygraficzna utwo·rów silezu z
Sierpca 2-GN tŁumaczona może być położeniem tego
otworu w osi niecki karbońskiej, wypełnionej
prze-krac·zająco roz,winiętymi na plaltf.o·mnie orsada:rni
west-falu. Nie ma danych o podło<ŻJU osad6w kaTbonu na
NW poza okolioce Wars1zawy. Na podstawie analogii
do ohsza:ru lubeliskiego moima p~zyjąć, że podłoże t·o
b~diz,ile mo1Cn10 .zróżm!~cromane i· pod osad'a1mi sdleZiu
spo-dziewać sia można różny•ch utwo·r6w, od skał
krysta-liocznych prot·eroz·otku do dewonu. Na obszarze poło
żonym między Płońskie:m a Warszarwą utw.oify kar
-bonu o miąższoś·ci co najmniej 300-400 m spocz
y-wać będą na dolnym paleozo·iku, natomiast bardziej
p.a NW w poludniOIWO·-zachodniej cz.ęści zapadliska
mazurskiego a zwłaszcza w jego południowo-wscho
dniej części zachowane mogą być utwocry dewonu.
Dalej na NW, poza strefą zapadliskową mazurską (od
okolic Szczawna) o·sady karbonu, zapewne westfa-lu, spoczywają na utiWora.ch starszego paleozoiku:
LITERATURA
l. Clayton G., Coquel R. i ,in.- Carrboni.ferous
Miospores of W·estern Europe: illustration and
rzonaJtion. Meded. Rij:ks. Gool. DietruSit. 1,977
v
.
29. 2. D e p c .i u c· h T. - Badania geochronologic,zneskal magmowych [W:] Sikały płatformy prekam
-bryjskiej· .w Polsce. II. P~. II11Sit. GeoJ.. 1!}74 t. 74. ·
3. Ja c h o w li c
z
A. - Stratygrafia k·ar:bonu napodstawie badań mitkrooporowycih. Mag!IlJUszew
IG-1. Pifofhle gł. otw. Wliert.n. IG. 1973, z. 4. 4. K a l i b o
v
a M. - MOIIloletni spory (MonoletesIJbrarum 1933) V .k:alfibOn:U V podllozi Ceske kfidy. Cas. po m1ner. a geol. 1970
c
.
2.5. Kaa:-nkowski P., KT·zysztofowic·z· Z.,
S o 1 ak M. - Podc.ecihsrz,tyń:ska budoiWa
geolo-gic:zm.a basenu permsikriego. KJwart. GeoJ.. 1978 nr 4. 6. L o b o z i ak S., C o q u e l R,, Ja c h o~ w i c z A.
-SitratLgraphi,e diu W·eSit;phalien d'Eur·Oipe oc: ciiden-lta1e et de PiQ:1ogne
a
la 1umiere des· etudesr paly-.nologiquels :(mi:crOISiPOres). Ann. Soc. Geol. Nord,~CVI 1976, 2.
7. Pokorrski J. -Mapa paJ.eogeografi·czna sak
-SOtiliU [W:] Atlas paloogeograrf'i.:czny permu. Inst.
Geol. Wy:d. Geol. 19·78.
8. Smith A. H. V.~ Butterrworth M. A.
-Miospores in the coal se.ams of t;he Carr: oonife-.r'OUIS o!f Grealt Brrilt•atin. Spec. Pa,p. Pa1ae01I1Jtology .1967 nr l.
9.
z
elf~. rC h o w, ,s, ik i. A. M. - Ro:z.wóji budOIWy .geo-Jogic•zne,j ob.szaro mięJd,zy Góxama świętokrr:zyskimi a Bugi·errn. BiuL Ins,t. Gool. 11972 t. 2163.
10. Zelichowski1 A. M. - Budowa geologicZJDa
1r11ieciki br,zelŻIIlej na g.raniocy odcinka Lubelisikiego i warszaiWski•ego. Kw;art. Geol. 1979 nr 2.
SUMMARY
In Poland, the knowledge o•f the Carboniferous is
especia.lly poo,r in area strekhi!I1g betlween Toruń
and War.saw. The sedimenrtary ca.~bonifelfous has been
penetrated by s·everal bolfeholes west of Wacrsa:w and only a .single one, Sier.pc 2, no:rth-iwest of War-saw. Other boreholes made in this area reco.rded ig-neou:s and vokanic ro:C'kis da,ted at •the Cariboniferou.s (Fig. 1). On the ba,sis o·f runalyses o!f .geolo.gi1cal set-ti!I1g and ~adi-ometrioc and palynologi.ca1l data, .the fol-· lowing succession of ·the Ca.rboniferours has be-en esta-blished for that zone.
The oldest ro•cks occurring he'l'e aroe syenites and
diaba1ses intrudiong Lo.wer Paleozoic roćk.s. Syenites
have been dated at 347 and 348 m.y. by T. Depduch (2) a1nd, therefore, at the Tournaisian, and dia'Qases - at the T·ourna•isian and Vi:sean. The UpiP·er Visean
and Namurian, infer:red in area:s .situated furrther
to so.uth-!West amid so!Uitth...east (:s-ee F,ig. 1), alfe md!Sis:in.g here as thi1s alfea has ,been m'o1stly subjected to derm-dation at that time. The Carbonif·erous basin ha.s not entered the arrea befoTe rt;he Westphalian.
Paly:no!Jogi-cal 1studies .showed ·the p:reśooce of rock.s ranging
in age from .the Westphalian A to D. Theilf thiclkness incr.eases to .south-west to over 1000 m. In
coffi1Pari-s·on wilth the Lublin region, Westphalian D :rocks
appear to he widely distribu.ted narth-west
w
WR'l'-SMV, stretchin,g ibO!Waifds NE. F1i\gluife l ,sho!Wis maiP of
Permian 1su.bcr.ops of Calfboniferous and older xo-c:ks,
accompanied by sk·ekh cross..,section ref.leding dif
-ferentia•tiQIIl in lithl().lo.gy and thi,ck.nes1s of these .
ro-cks. The differen,ce wikh respect to the Lublin re-.
g.ion is .conn.ected with
U1e
presence o.fconglomera-tes formed of rhyoUtic ro.cks in the Dęblin Forma
Hon in the vicinities of Mszczonów and Nadarzyn The sou:rrce area for the II'hyolite material should be looiked foT further rto SW. Clay,st·ones a!Ild S1illtst101nes o.f the Magn:usz.ew F.ormation, f.ound in ·the borehole Sierpc 2, yield :rich assemblages of Mo!llo1etes spo-res, including Thymospora, Punctatosporites, Torrispo-ra and Latosporites. They represent the youngest Ca:rboniferous rocks with palynolo.gical reco·rd (full Ust ·Of identified spores is given in the Polish text), found in this zone.
Porphyres pen1et:rated by the borehioles K,onopld l and Ciechanów l, dated :at 287-304 m. y. by T. Dep-ciuch (2), a1re the youngest Carboniferous rocks ,here.
P E3.10ME
Me:m:,n;y ropol];aMvt TopyHh vt BapmaBa HaXOlJ:MTCJI • pa:tioH c o~eHb cJia6o pa3Bel);aHHbiMvt oca,n;KaMvt
Kap6o-Ha. Kap60HCKvte OTJIOJKeHvtJI 6biJIJ1 06HapyJKeHbl B CKBa-JKvtHaX pacnoJioJKeHHhiX K 3arra,n;y OT BapmaBhi, a K ceBepo-3anal);y 3Tvt oca,n;KM . 6biJivt rrpo:til];eHhi TOJihKO cKBa:m:vtHO:ti Ceprri.Ę-2. B ,n;pyr11x CKBa1KvtHax 3Toro paMOHa HaXOl];JITCJI MarMaTvt~eCKvte J1 ByJIKaHvt~eCKvte IIOpO,!J;bi 3a~J1CJieHHhie K Kap6oHy (ciJMr. 2). Ha OCHO-BaHHV! aHaJivt3a reOJIOrvt~eCKOM II03J1I.ĘJ111, pe3yJihTaTOB vtccJiel];oBaHvtJI a6comoTHoro reoJiorM~ecKoro B03pacTa V! IIaJieOHTOJIOr~eCKV!X V!CCJie,ZJ;OBaHvtM, 6biJia ycTaHOB-JieHa CJiel];yiO~aJI IIOCJie,ZJ;OBaTeJihHOCTb OCal];KOB B pa3-pe3e Kap60HCKJ1X OTJI01KeHMM 3TOrO pa:tiOHa.. .
CaMhiMvt cTaphiMH rropo,n;aMvt JIBJIJIIOTCJI cMeHvrTbi · li1 l];Ma6a3hi. T. ,Z1;3III.ĘIOX (2) orrpef];eJivtJI B03pacT cvreHvt-TOB Ha 347 V! 349 MV!JIJIV!OHOB JieT, T.e. rrpeypO~JilJI V!X
K TypHeMCKOMy Jipycy. C TypHeMCKV!M H Bvt3eMCKV!M JipycaMvt CBJI3aHhi TaKJKe vtHTPY3HH ,n;vta6a30B. B orrvr-ChiBaHHOM pa:tiOHe HeT OCal);KOB BhiCliiero Bvt3eJI V! Ha-MIOpa, lilX IIplilCYTCTBV!JI 01KH,ZJ;aiOT ,ZJ;aJibliie Ha I03 HIOB, (clJvtr. 1). 3a
no
BpeMJI 3TOT pa:tioH rro,n;BepraJicJI ,n;eHy,n;ai.ĘvtOHHhiM rrpoi.ĘeccaM. B BecTciJaJihCKOM Jipyce OH HaXOl);V!JICJI B rrpe,n;eJiaX Kap60HCKOrO 6acce:ti:Ha. Ha OCHOBaHvtH IIaJIJIIHOJIOrvr~eCKV!X V!CCJie,ZJ;OBaHMM 6hiJIO l];O-Ka3aHO Haxo1K,n;eHvte oca,n;KOB BecTciJaJIJI c A ,n;o.n;
.
Mo~HOCTb 3Tvtx oca,n;KOB yBeJivr~vtBaeTcJI K roro-3a-rra,n;y ,n;o 1000 M. B rrpoTHBIIOJI01KHOCTH Jiro6JihvrHCKOMy pati:oHy Ha ceBepo-3arra,n; OT BapmaBhi 6biJia orrpe,n;e-JieHa K CB mvrpoKaJI l];aJihHOCTh oca,n;KOB BeCTcPaJIJI
.n;.
PacrroJioJKeHvte aKTyaJihHhiX rrol];rrepMcKvrx Bhrxo,n;oBKap60HCKJ1X1 H CTapliiV!X OCa,ZJ;KOB rrpe,ZJ;CTaBJieHO Ha ciJm. l. CxeMaTvr~ecKvre pa3pe3hi rrpvtBel);eHHhie, Ha 3TOM PlilCYHKe IIOKa3biBaiOT HeO,ZJ;HOpO,ZJ;HOCTb JIV!TOJIOrV!H H
MO~HOCTJ1 3TJ1X OCal);KOB. B rrpOTV!BIIOJIOJKHOCTH Jiro-6JihHHCKOMy paMOHy, B ,n;eM6JIV!HCKOM cłJOp:Mai.ĘHV! OKpeC'l;'-HOCTe:ti MeCTHOCTH M~oHy:a H Hal];a1KHH BCTpe~aroTCJI KOHrJIOMepaThi col];ep1Ka~Jile pvroJfvtThi. YrrJIOTHeHHhre rJivtHbi J1 aJieBpOJIJ1Thl MarHyliieBCKOM <iJOpMai.ĘHH, 06Ha-pyJKeHHhie B CKBaJKHHe Ceprri.Ę-2 co,n;ep:m:aT MHOrHe rpyrrrrhr crrop Monoletes, B TOM ~lilcJie: Thymospora, Punctatosporites, Torrispora H Latosporites. 0HH JIBJIJI-IOTCJI CaMhiMV! MOJIO,ZJ;hiMJ1 Kap60HCKJ1MH OTJIOlKeHvtJIMV! 3TOrO pati:OHa C orrpel];eJieHHhiM rraJieOHTOJIOrH~eCKV!M B03paCTOM (IIOJ!HhiM rrepe~eHb CIIOp HaXO,!J;V!TCJI B IIOJib-CKOM TeKCTe). K MJial];liiV!M Kap60HCKJ1M OTJI01KeHHJIM 6biJIH 3a~J1CJieHhi IIOPtPJ1Phi rrpOMl];eHHhie B CKBaJKYrHaX KOHOIIKvt-1 H IJ;exaHyB-1. T. ,Z1;3III.ĘIOX (2) orrpe,n;eJivtJI V!X B03paCT Ha 287- 304 MJIH, JieT.
KRYSTYNA DZIDOWSKA
Insrtytut Geote•c;hniki· Politechnlild W:rocławskdej
O
KR
USZC
O\
V AN
I
E
SKAŁ SERII
ZŁOZOWEJNA POZ
I
OM
I
E
EKSPLOATACYJNYM 550 KOPA
L
NI "KONRAD"
W celu okreś.lamia ZIWiią:zlku ok:r,us·ZICowaii1ia z ty-pem petrograficznym skał, budujących serię złożową w rejonie po1ziomu eksploatacyjnego 550, przebadano i opirób:otwanto 11 pii'IO,fiilów J.'irto[o~i·ezny,ch ,serm zł'Oiżo
wej w kopalni "Konrad". Ponadto porównanO. je z trzema profilami z poziomu eksploatacyjnego 360 i dwoma z kopalni "Lubichów". Próbki pobierano z profilów o wy1soiko,ści ok 2,5 m w interwale 20-..o-40. cm. Ogółem pobrano 130 próbek skalnych, z.~ których wyrtY'powano 19 do wyikJonania szlifów cien-kiich oraz 16 :próbek - slz1l1fów pol1etr01Wa1ny1Ch (;zgła dó:w). Badaniia mi!k:.rosikqpcxwe przepr:owadz'on.e na O·-bu tY'pa1ch Slzi1ifó:w porzrWIOiliły określić odlmi~a;ny pe-. t:fio,graf:iiCiZ!l1ie ska·ł i oha,raikter olkrutSIZIC·owam.lia w S1eri1i
złoilo:Wej. Z po.bran!Y'ch pT6beik twyk!onanp anaJ.iizy cihe-mi·czne, w ceLu st:wierdzenia pro,cent,owej
za!Warto--ści miedzi.
ZARYS :BUDOWY GEOLOGICZNEJ SERII ZŁOŻOWEJ NA POZIOMIE EKSPLOATACYJNYM 550
SeTię z.Ło·ż01WIC1! mied\Z1i koipia.lJnil ,,.K,on:rad" bUJdtuj.ą
ut;w:oil'y d01lnego c'echSizttylllJU. Na pods:tatwi,e wła,sny·ch
obSier!W1aejri maikrlo,sk,opro:wydl i 'Oipiró bo:Wiania [prlod:iaów
tl~OIŻJOIWY·Ch na p'OizUIOrni1e ek:Sipil.OaltarCYJj!Ily;m 550 ipl!'iZ. ed-staw.i•OillO wyik:szitałce1ni.e lii.to1lo:g1ilc:zne s'eri1i z·Ło,ż.01wej. Spąg seri'i złożowej stanowi tzw. zlepieniec granicz-ny, występujący na kontakcie utworów czerwonego
spągo•wca i cechsztynu; b.udują go piaskowce zle-pieńcowate, barwy pstrej, o spoiwie węglanowo-ila 'stym, bez uławicenia (2, 3).
Seria złowwa rozpo·czyn.a s&ę poz'io1nem
tZJW.
wa-pienia podstawowego, 1ZJbudowane.go z W8JPtieni !Z żyłami kalcytu i niekiedy substancją ilas,tą. Nad wapie-niem podstawowym zalega kompleks warstw wa-pienno-ilastych, umow:Qie dzielony na 3 poziomy: margli ołowionośnych, margli miedzionośnych i mar-gli plamistych. Podział jest oparty na obecności czerwonych plam i smug (;poziom margli plamistych)
1
2
UKID 553.43.064.32 :552:541/542+ 552.52:551. 736.3(438-'14 ko,p, "Kon,ra:d") oraz związków miedzi i ołow:iu (poziom margli mie-dzionośnych i ołowionośnych) (6). Wydzielone
po-. ziomy .nie są poziomami w sensie litostratygraficz- '
nym. ,
Poziom margli plamistych - budrują wapi·enie o
różnym stopniu zailenia, margle, barwy jasnos.zarej, zbite, z chaTaikterysty.c:zmyiDii czerwonymi plamami i
~mrutgami .
Poziom mar.gli miedzionośnych - de1s't iZJbudowa:ny z ll!CłJpil'IZemianil,egłydl wa1rstewe'k wapiood. i łupkóiW ilastto-ma~rJglistY'ch, hacr:wy SIZa.rej, i ,s,zaroczarnej.
Poziom margli ołowionośnych - bYJł badany w ko-palni "Lubichów", ponieważ nie wchodził już w se-rię złożo,wą na poziomie eksploatacyjnym 550.
Bu-dują go wapien:ie zbite, niekiedy ilaste, jasno- i ciem-noszare, IPT'z,eła1W1ilc.one łitl!Pikami mar:~·i'Sto-.Hastymi
OII'az maJriglami Q- balDWie C.i•emni.ejtS!Ztej.
Baldania makroskopow·e wskazują na podobień
stwo w WYikSZita~ceniu ut\VIorów poziomu margli mie -dzionośnych i poziomu . macr:1gli ołowi•ono·śnych.
CHARAKTERYSTYKA
PETROGRAFICZNO-MINERALOGICZNA WYDZIELONYCH TYPOW OSA:DU I ICH OKRUSZ.COWANIE NA POZIOMIE
EKSPLOATACYJNYM 550
Badania mikroskopowe w świ·etle prz.echodzącym
szlifów cienkich i w świetle odbirtY~m sz.li[ów polero-w:anjllch (Zigładów) po,ziW1oliły wyraźniej wyzna•cz.yć róimi:ce w wyksztakeniu litologkznym p01szczególm.ych poziomów serii złożowej.
W k·opalm.i "Konrad" seria zŁo,ż.o,wa jest wylk::szrt;ał
cona w po1s·taci skał węglanowych (wapieni) z wkład kami ma,r,~li i łupków ilasto-mar1glis.tych (4, 5, 7).
Strulk,tur:a tych o:sadów jest różno1z:iarnista, pel. ]towo--aleury•t'OIW.a, tekstura bezładna lub równoległa, w różnym st·opniu uwido.czniona. Na peli-toiWo-aleuryto
-wym tle p.elttu kakyto·wo-ila.stego· są wid:o,cz.ne hipi
