• Nie Znaleziono Wyników

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Zielonej Górze

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Zielonej Górze"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Wojciech Pasterniak

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w

Zielonej Górze

Biuletyn Polonistyczny 29/2 (100), 241-243

(2)

Słupska i okolicy.

Dr Z. Zielonka złożył w wydawnictwie ( LSW ) maszynopis księżki biograficznej o 3. Kochanowskim.

Pracownicy Zakładu brali udział w różnych sesjach krajo­ wych .

Władysław Brzeziński

W Y Ż S Z A S Z K O Ł A PEDAGOGICZNA W ZIELONEJ GÓRZE INSTYTUT FILOLOGII POLSKIE3

1984/1985

I. Struktura i działalność

Dyrekcja Instytutu: prof. dr W. Pasterniak - dyrektor; doc. dr hab. W. Magnuszewski - wicedyrektor.

IV ramach Instytutu działają trzy zakłady:

1. Zakład Dydaktyki Literatury i Oęzyka Polskiego: prof. dr W. Pasterniak - kierownik; mgr L. Pasterniak - st. wykła­ dowca; mgr L. Gazownik - st. asyst.

2. Zakład Historii i Teorii Literatury: doc. dr hab. W. Magnuszewski - kierownik; adiunkci - dr dr Cz. Dutka,

M. Januszewicz, A. świrek; s t . wykładowca - mgr 0. Oleksiński; st. asyst. - mgr mgr 3. Rećko, M. Ruszczyńska; asyst. - mgr mgr M. Czarna, T. Piersiak, E. Przygoda; asyst.-stażysta - mgr 0. Domagalski.

3. Zakład Oęzyka Polskiego: doc. dr hab. 3. Brzeziński - kierownik; prof. dr A. Furdal; adiunkci - dr dr M. Bugajski (1/2 etatu), A. Demartin, M. Marcjanik, E. Prechitko (1/2 eta­

tu); st. asyst. - mgr P. Suder; asyst. - mgr mgr B. Hałas, M. Maczel, M. Użdzicka.

(3)

-II. Doktoraty i habilitacje

W roku akad. 1984/85 nie były zakończone żadne z doktora­ tów czy przewodów habilitacyjnych.

III. Konferencje i sesje naukowe

W dniach 13 i 14 maja 1985 r. odbyło się II Międzynarodo­ we Sympozjum pt. "Dydaktyka literatury a inne dyscypliny nau­ kowe". Organizatorami byli: IFP WSP w Zielonej Górze, WSP w Dreźnie, Towarzystwo Literackie im. Adana Mickiewicza (oddział w Zielonej Górze) i Lubuskie Towarzystwo Naukowe.

W czasie konferencji wygłoszono następujęce referaty: W. Pasterniak: Standardowe i niestandardowe zasady teoretyczne

i metodologiczne w rozwoju dydaktyki literatury; M. Łojek: Zwięzki między dydaktykę literatury a dydaktykę ogólnę; CJ. Po­ lakowski: Dydaktyka literatury a wiedza o kulturze; G. Dit- tmann: Zwięzki między dydaktykę ogólnę a dydaktykę literatury; T. Lewowicki: Dydaktyka ogólna a dydaktyka literatury; K. De­ nek: Rola krajoznawstwa w integracji wiedzy z literatury i jej powięzania z innymi dyscyplinami naukowymi; E. Hajduk: Dydak­ tyka literatury a socjologia; U. Hille: Dydaktyka literatury a literaturoznawstwo; M. Bastl: Misto didaktiky literatury v procesu didakticke interpretace a transformace literarneved- nych poznatku; M. Sinica: Dydaktyka literatury a teoria komu­ nikacji literackiej; 3. Wolfgramm: Dydaktyka literatury a aks­ jologia; B. Pękala: Wybrane relacje między dydaktykę literatu­ ry a prakseologię; R. Harajda: Dydaktyka literatury a cyberne­ tyka; 0. Kmita: Opozycja języka i sztuki literackiej jako pod­ stawa autonomii dydaktyki literatury względem dydaktyki języ­ ka; E. Polański: Dydaktyka literatury a dydaktyka języka; E. Biłoś: Interrogatyka jako problem interdyscyplinarny dydak­

(4)

tyki literatury; U. Krauze: Funkcja wiedzy zapożyczonej w strukturze autonomicznych twierdzeń dydaktycznych; CJ. Marchewa: Interdyscyplinarne tendencje w rozwoju międzywojennej dydaktyki literatury; F. Pilarczyk: Dydaktyka literatury a księgoznaw- stwo; W. Pelczar: Dydaktyka literatury a nowoczesna technika kształcenia; Z. Uryga: Dydaktyka literatury w spojrzeniu bi­ bliofila .

243

Cytaty

Powiązane dokumenty

– problemów i metodologii projektowania oraz wdrażania do praktyki na- uczania kursów on line z matematyki i przedmiotów matematycznych, innowacji w stosowaniu programów

Prelegentka skupiła się na takich za- gadnieniach teorii i badań dydaktycznych jak zmiany w metodach nauczania oraz uczenia się jako efekt zmiany szkoły tradycyjnej na aktywną, a

— każde zadanie z rachunku prawdopodobieństwa rozwiązuje się w odpowied­ nim modelu probabilistycznym, na który składa się nie tylko zbiór możliwych wyników

Wilbera, można powiedzieć, że prze- strzenie edukacyjne są holonami 2 • Ta szersza przestrzeń edukacyjna jest przestrzenią edukacyjną całej kultury, a - idąc

Wnioski z badań upoważniają do przyjęcia następujących tez: duchowość według al‑ koholików jest poznawaniem samego siebie; można ją utożsamić z wiarą i Siłą

Having studied the history of geography at the Jagiellonian University, Krakow for many years, I have realized that among the early writings found there

szpi­ la branżowa (pirawie w. 1X7) z grubego pręta branżowego, skośnie żłob­ kowany. Gładkie końce są nieco cieńsze,, rozklepane i zawinięte w uszka. Naszyjnik

[r]