• Nie Znaleziono Wyników

Nasiona rzepaku odmiany niskoglukozynolanowej Leo jako źródło energii w mieszankach dla kurcząt brojlerów.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Nasiona rzepaku odmiany niskoglukozynolanowej Leo jako źródło energii w mieszankach dla kurcząt brojlerów."

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

Alina Janocha, Maria Osek, Barbara Klocek, Zofia Krasuska

Wyższa Szkoła Rolniczo-Pedagogiczna w Siedlcach Katedra Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej

Nasiona rzepaku odmiany niskoglukozynolanowej

Leo jako źródło energii

w mieszankach dla kurcząt brojlerów

Rape seeds of low glucosinolate var. Leo as an energy source

in mixtures for chickens

Ocena chemiczna nasion obejmowała oznacze-nie w nich zawartości podstawowych składni-ków pokarmowych, makroelementów, substancji antyodżywczych, składu aminokwasowego biał-ka oraz zawartości kwasów tłuszczowych we frakcji lipidowej. Badania biologiczne prze-prowadzono na 350 seksowanych kurczętach brojlerach Minibro, podzielonych na 2 grupy po 175 ptaków w każdej. Kurczęta odchowywane były przez 8 tygodni w klatkach na ściółce. W doświadczeniu żywieniowym oceniono na-siona rzepaku Leo jako uzupełnienie energii w mieszankach DKA-starter [4%] i DKA-grower [6%], w których jedynym surowcem zbożowym była pszenica. Dowartościowanie energetyczne mieszanek pszenno-sojowych wpłynęło na uzyskanie lepszych wskaźników produkcyjnych, takich jak: wyższa masa ciała, niższe zużycie paszy i składników pokarmowych na jednostkę przyrostu. Uzyskano również wyższą wydajność rzeźną, masę mięśni piersiowych, ud i podudzi u kurcząt żywionych mieszanką doświadczalną. Stwierdzono jednocześnie, że ptaki otrzymujące mieszanki z udziałem nasion rzepaku miały nieznacznie większą masę wątroby i tłuszczu sadełkowego (z wyraźnie niższą zawartością nasyconych, a wyższą nienasyconych kwasów tłuszczowych). Stwierdzono, że przy braku śruty kukurydzianej można niewielką ilością nasion rzepaku uzupełnić niedobór energii w mieszankach pszenno-sojowych dla kurcząt brojlerów.

Rape seeds were analysed for content of basic nutrients, macro elements, anti-nutritional factors, amino-acid composition of protein, and fatty acids in fat fractions. Biological evaluation was studied using 350 (sexed) Minibro broiler chicks. The birds were divided into 2 group of 175 birds. Chickens were housed in pens with straw bedding floor from 0 to 8 weeks of age. Rape seeds as an energy supplement were at the level of 4 % in starter, and 6 % in grower wheat-soybean based diets. Energy supplementation by addition of rape seeds to wheat-soybean based diet resulted in higher body weight and lower feed: gain ratio. Also, chickens fed rape seeds supplemented diets showed better carcass yield with higher weight of breast, thigh and shank muscle. The addition of rape seeds resulted in slightly increased weight of liver and abdominal fat. Abdominal fat had a higher content of unsaturated, and lower content of saturated fatty acids. The present study indicates that rape seeds are suitable for supplementation of energy in wheat-soybean based broiler chickens rations.

(2)

Wstęp

Nasiona rzepaku są nie tylko surowcem do produkcji oleju, lecz również

potencjalnym źródłem białka paszowego i energii w mieszankach dla zwierząt

młodych, szybko rosnących (Ryś i in. 1982; Krełowska-Kułas i in. 1991; Korol

i in. 1992). Coraz większe zainteresowanie rzepakiem spowodowane jest

wyhodo-waniem nowej generacji odmian rzepaku podwójnie ulepszonego. Ich skład

chemiczny został tak bardzo zmieniony, że same nasiona jak i produkty ich

przerobu (śruta poekstrakcyjna, wytłoki) mogą być w pełni wykorzystywane na

paszę w żywieniu drobiu. Surowiec ten stwarza szansę poprawienia wartości

energetycznej szczególnie tych mieszanek, z których wyeliminowano śrutę

kuku-rydzianą zastępując ją śrutą pszenną lub jęczmienną. Wyniki przeprowadzonych

badań nad zastosowaniem pełnotłustych nasion rzepaku podwójnie ulepszonego

(00) w żywieniu kurcząt brojlerów nie są jednoznaczne (Koreleski i Ryś 1987;

Pisarski i Wójcik 1987; Kozłowski i in. 1991; Fritz i in. 1989; Janocha i in. 1994;

Kinal i in. 1994 ), co sugeruje potrzebę dalszej ich kontynuacji, szczególnie nad

przydatnością nowych odmian zarejestrowanych do uprawy.

Podjęte badania miały na celu ocenę chemiczną i biologiczną nasion rzepaku

podwójnie ulepszonego odmiany Leo jako źródła energii w mieszankach dla

kurcząt brojlerów.

Materiał i metody

Przedmiotem badań była ocena mieszanek pełnoporcjowych DKA-starter

i DKA-grower, do których wprowadzono nasiona rzepaku podwójnie ulepszonego

Leo. W pierwszym etapie określono skład chemiczny nasion rzepaku, tj. zawartość

podstawowych składników pokarmowych, makroelementów, substancji

antyżywie-niowych, skład aminokwasowy białka oraz zawartość kwasów tłuszczowych we

frakcji lipidowej. Natomiast w drugim etapie badań oceniono efektywność

skar-miania mieszanek z udziałem ocenianych nasion rzepaku Leo.

Badania biologiczne przeprowadzono na 350 seksowanych kurczętach

brojle-rach Minibro, podzielonych na 2 grupy po 175 ptaków w każdej, odchowywanych

na ściółce do 8 tygodnia życia. Ptaki oznakowano indywidualnie i umieszczono

w klatkach po 25 sztuk (każda grupa 7 klatek). Kurczęta żywione były ad libitum

mieszankami paszowymi w postaci sypkiej, do 3 tygodni DKA-starter, a od 4 do 8

tygodnia życia DKA-grower. Czynnikiem różnicującym grupy był rodzaj

skarmia-nych mieszanek. Grupa I (kontrolna) otrzymywała mieszanki standardowe z

udzia-łem śruty poekstrakcyjnej sojowej i śruty kukurydzianej. Natomiast ptaki grupy II

(doświadczalnej) żywione były mieszankami pszenno-sojowymi, do których

wprowadzono nasiona rzepaku odmiany Leo w celu uzupełnienia energii (tab. 4).

(3)

Poziom energii metabolicznej w mieszankach obliczono na podstawie

jej zawartości w poszczególnych surowcach podanej w Normach Żywienia

Drobiu (1996).

Nasiona rzepaku podwójnie ulepszonego przed wprowadzeniem do

miesza-nek zostały ześrutowane z ziarnem pszenicy w stosunku 1:1 na śrutowniku

bijakowym.

W trakcie doświadczenia kontrolowano indywidualną masę ciała kurcząt

(w 21 i 56 dniu życia) oraz spożycie pasz w okresie skarmiania mieszanek

DKA-starter i DKA-grower. Doświadczenie wzrostowe zakończono w 56 dniu,

wybie-rając losowo z każdej grupy po 10 ptaków w celu przeprowadzenia oceny

poubojo-wej według metod podanych przez Ziołeckiego i Doruchowskiego (1989).

Podstawowe składniki pokarmowe surowców, mieszanek oraz mięśni

ozna-czono metodami konwencjonalnymi według Skulmowskiego (1974). Frakcje włókna

oznaczono według metody Van Soesta i Wine (1967), makroelementy, tj. wapń,

sód i potas metodą fotometrii płomieniowej, natomiast fosfor metodą

koloryme-tryczną z molibdenianem amonowym według PN-77/R-64781. Skład

aminokwaso-wy białka, z aminokwaso-wyjątkiem tryptofanu, oznaczono na analizatorze aminokwasów

AAA-T339 stosując odpowiednie metody hydrolizy białka, natomiast tryptofan

określono spektrofotometrycznie z zastosowaniem aldehydu

p-dwumetyloamino-benzoesowego według PN-77/R-64820. Do oznaczenia lizyny przyswajalnej

wyko-rzystano metodę Silcock`a, która jest modyfikacją metody Carpentera podaną przez

Ostrowskiego i in. (1970). Skład oraz procentową zawartość kwasów tłuszczowych

we frakcji lipidowej nasion i tłuszczu sadełkowego oznaczono metodą

chroma-tografii gazowej według Matyki (1976). Glukozynolany oznaczono według

PN-93/R-66166, kwas taninowy według BN-79/9160-15, natomiast fityniany

metodą podaną przez Matykę i in. (1993).

Wyniki produkcyjne i dysekcyjne poddano analizie statystycznej, wykazując

istotność różnic między grupami za pomocą testu Duncana według Żuka (1989).

Wyniki

Skład chemiczny badanych nasion rzepaku Leo podano w tabeli 1.

Zawartość podstawowych składników pokarmowych oraz makroelementów

(wapnia, fosforu i sodu) nie odbiegała od wartości podawanych przez Korola i in.

(1994) oraz Normy Żywienia Drobiu (1996) dla nasion rzepaku odmian podwójnie

ulepszonych. Jedynie zawartość potasu (4,07 g/kg s.m.) w badanej odmianie była

znacznie mniejsza od podawanej przez niektórych autorów (Markiewicz i in. 1992;

Matyka i in., 1992; Osek 1996) dla nasion innych odmian. Z badań tych autorów

wynika, że poziom potasu w nasionach rzepaku cechuje duża zmienność.

(4)

Tabela 1

Skład chemiczny nasion rzepaku podwójnie ulepszonego Leo

Chemical composition of rape seeds of low glucosinolate var. Leo

Wyszczególnienie Specification Jednostka miary Unit Zawartość Content

Sucha masa — Dry matter % 95,13

Popiół surowy — Crude ash % 3,91

Substancja organiczna — Organic matter % 91,22

Białko ogólne — Crude protein % 17,42

Włókno surowe — Crude fibre % 6,66

Tłuszcz surowy — Crude fat % 46,11

Bez - N wyciągowe — N – free extractives % 21,03

NDF — Neutral detergent fibre % 17,25

ADF — Acid detergent fibre % 12,89

ADL — Acid detergent lignine % 5,65

Wapń — Calcium g/kg s.m.* 3,63

Fosfor — Phosphorus g/kg s.m. 5,71

Potas — Potassium g/kg s.m. 4,07

Sód — Sodium g/kg s.m. 0,10

Kwas taninowy — Tannic acid % 1,10

Kwas fitynowy — Phytic acid mg/g 16,30

Suma glukozynolanów — Total glucosinolates µM/g s.mb** 9,80 Suma glukozynolanów alkenylowych

Total alkenyl glucosinolates

µM/g s.mb 5,70

— progoitryna — progoitrin µM/g s.mb 3,50

— glukonapina — gluconapin µM/g s.mb 2,00

— glukobrassicanapina — glucobrassicanapin µM/g s.mb 0,20 * — g/kg dry matter ** — µM/ fat free dry matter

Analizując zawartość włókna surowego wykazano, że była ona zbliżona do

uzyskanej przez Łukaszewskiego (1996) dla tej odmiany, a także do zawartości

tego składnika w innych odmianach rzepaku podwójnie ulepszonego (Korol i in.

1994; Osek 1996). Ograniczone możliwości stosowania nasion rzepaku oraz

produktów jego przerobu w żywieniu zwierząt wynikają z występowania w nich

tzw. substancji antyżywieniowych. Są to głównie glukozynolany, taniny i

fity-niany. Zawartość glukozynolanów w nasionach rzepaku odmian podwójnie

ulepszonych waha się w dość szerokich granicach i wynosi według różnych

autorów (Korol i in. 1994; Wałkowski i Krzymański 1994; Osek 1996) od 5 do 16

µM/g s.mb. W badanej odmianie stwierdzono 9,8 µM/g s.mb tych substancji

i wartość ta była podobna do uzyskanej przez Wałkowskiego i Krzymańskiego

(1994). Poziom tanin i fitynianów był podobny jak w innych odmianach oznaczony

(5)

przez Matykę i in. (1993); Korola i in. (1994); Osek (1996). Zawartość

amino-kwasów w białku nasion rzepaku decydujących o stopniu jego wykorzystania,

tj. metioniny, tryptofanu i treoniny (tab. 2) nie odbiegała od poziomu ich w innych

odmianach (Korol i in. 1994; Banaszkiewicz 1995; Podkówka i in. 1996).

Stwier-dzono nieco wyższą od podawanej w piśmiennictwie zawartość lizyny (7,07 g/

16 g N), co należy uznać za korzystne, gdyż jest to pierwszy aminokwas

ograni-czający wartość biologiczną białka zbóż, które stanowią główny komponent

mieszanek przemysłowych dla zwierząt gospodarskich. Połączenie więc w

mie-szance nasion rzepaku ze zbożami uzupełnia niedobór tego aminokwasu.

Tabela 2

Skład aminokwasowy białka nasion rzepaku podwójnie ulepszonego Leo

Amino acid composition of seed protein of rapeseed Leo

Aminokwasy Amino acid Zawartość Content [g/16g N] Aminokwasy Amino acid Zawartość Content [g/16g N] Treonina — Threonine 4,36 Lizyna — Lysine 7,07 Walina — Valine 4,39 Arginina — Arginine 5,71 Izoleucyna — Isoleucine 3,30 Tryptofan — Tryptophan 1,23 Leucyna — Leucine 7,36 Metionina — Methionine 2,20 Tyrozyna — Tyrosine 2,09 Cystyna — Cystine 2,64 Fenyloalanina — Phenylalanine 3,98 Histydyna — Histidine 2,75 Lizyna przyswajalna Lysine available 6,69

Tabela 3

Zawartość kwasów tłuszczowych w nasionach rzepaku Leo

Fatty acids composition in seed oil of rapeseed Leo

Kwas tłuszczowy Fatty acids % w sumie kwasów Per cent in acid total Kwas tłuszczowy Fatty acids % w sumie kwasów Per cent in acid total C16:0 palmitynowy — palmitic 2,74 C18:3 linolenowy — linolenic 5,16

C16:1 palmitooleinowy — palmitoleic 0,05 C20:0 arachidowy — arachidic 0,22

C18:0 stearynowy — stearic 0,58 C20:1 eikozynowy — eicosenic 0,36

C18:1 oleinowy — oleic 73,80 C22:0 behenowy — behenic 0,06

C18:2 linolowy — linoleic 16,92 C22:1 erukowy — erucic 0,05

Pozostałe — Remaining 0,06 Ogółem — Total:

— nasycone — saturated 3,60 — nienasycone — unsaturated 96,34

(6)

Uzupełnieniem charakterystyki nasion rzepaku było określenie procentowej

zawartości kwasów tłuszczowych frakcji lipidowej (tab. 3). Analizując zawartość

kwasów tłuszczowych we frakcji lipidowej nasion rzepaku (tab. 3) wykazano, że

ponad 96% sumy kwasów stanowiły kwasy nienasycone, w tym około 75%

jednonienasycone i 22% wielonienasycone (linolowy i linolenowy). Świadczy to

o korzystnym składzie tłuszczu rzepaku z punktu żywienia zwierząt.

Poziom składników pokarmowych w mieszankach DKA-starter i DKA-grower

(tab. 4) spełniał wymagania określone w Normach Żywienia Drobiu (1996).

Wprowadzenie śruty z nasion rzepaku odmiany Leo do mieszanek, w których

jedynym surowcem zbożowym była śruta pszenna spowodowało podwyższenie

energii w granicach 110–160 kcal w porównaniu do mieszanek kontrolnych.

Tabela 4

Skład procentowy i wartość pokarmowa mieszanek paszowych

Percentage composition and nutritive value of feed mixtures

Mieszanka paszowa — Mixed feed DKA-Starter DKA-Grower Składniki

Components 1 2 1 2

Śruta kukurydziana — Corn meal 57,2 — 62,2 —

Śruta pszenna — Wheat meal — 60,2 — 64,2

Śruta poekstrakcyjna sojowa — Extracted soyabean meal 32,0 25,0 29,0 21,0 Ześrutowane nasiona rzepaku podwójnie ulepszonego

Crushed seeds of 00 rapeseeds

— 4,0 — 6,0

Mączka mięsna — Meat meal 7,0 7,0 5,0 5,0

Fosforan dwuwapniowy Dicalcium phosphate

1,5 1,5 1,5 1,5

Kreda pastewna — Limestone 1,0 1,0 1,0 1,0

Sól pastewna — Salt 0,3 0,3 0,3 0,3

Premiks — Min-vit. mixture DKA-S 1,0 1,0 1,0 1,0

Razem — Total 100,0 100,0 100,0 100,0

Wartość pokarmowa — Nutritive value Energia metaboliczna Metabolizable energy kcal/kg MJ/kg 2923 12,24 3038 12,72 2897 12,13 3056 12,80 Białko ogólne — Crude protein % 22,94 22,91 20,72 20,66 Włókno surowe — Crude fibre % 2,62 2,93 2,51 2,91 Tłuszcz surowy — Ether extract % 1,68 4,11 1,44 4,82

Lizyna % 1,37 1,32 1,21 1,15 Metionina + cystyna % 0,85 0,87 0,80 0,82 Tryptofan % 0,32 0,32 0,29 0,29 Treonina % 0,76 0,75 0,72 0,70 Ca % 1,24 1,24 1,12 1,12 P % 0,58 0,60 0,52 0,54 NaCl % 0,54 0,54 0,48 0,48

(7)

Początkowa masa ciała kurcząt jednodniówek w ocenianych grupach

żywieniowych była wyrównana i wynosiła 48 g (tab. 5).

Tabela 5

Wyniki odchowu kurcząt brojlerów — Growth performance of broiler chickens

Grupa – Group

I II Wyszczególnienie

Item

⎯x SD ⎯x SD

Masa ciała kurcząt

Body weight of broiler chickens

g

— początkowa — initial 48 48

— w 21 dniu — in the 21st day 490B 59,68 516A 58,66

— końcowa — final 1929B 190,62 2069A 207,17

Przyrost masy ciała — Body weight gain g

• 0–3 tygodnie — weeks 442B 60,09 468A 61,95 • 4–8 tygodni — weeks 1439B 158,35 1553A 185,54 • 0–8 tygodni — weeks 1881B 184,91 2021A 206,71 Zużycie na przyrost 1 kg masy ciała

Consumption per kg of gain

kg 0–3 tygodnie — weeks

• paszy — feed kg 1,96B 0,02 1,88A 0,03

• białka ogólnego — crude protein g 450B 5,13 430A 8,50 • energii metabolicznej metabolizable energy MJ kcal 24,0 5731 2,21 109,25 23,9 5707 1,89 100,42 4–8 tygodni — weeks • paszy — feed kg 2,65B 0,13 2,57A 0,19

• białka ogólnego — crude protein g 549B 28,75 531A 19,91 • energii metabolicznej metabolizable energy MJ kcal 32,1A 7665A 3,28 130,18 32,9B 7856B 2,89 141,28 0–8 tygodni — weeks • paszy — feed kg 2,49B 0,09 2,41A 0,07

• białka ogólnego — crude protein g 526B 21,27 508A 29,76 • energii metabolicznej metabolizable energy MJ kcal 30,2A 7212A 2,89 118,42 30,8B 7355B 2,89 118,42 A,B p ≤ 0,01

Po trzech tygodniach odchowu wyższą masę ciała uzyskały ptaki grupy II

(516 g) żywionej mieszanką z udziałem nasion rzepaku, a niższą kurczęta grupy I

(490 g) otrzymującej mieszankę kukurydziano–sojową. Różnice między grupami

okazały się statystycznie istotne. Podobnie w wieku 56 dni kurczęta grupy

doświadczalnej miały wyższą masę ciała (2069 g) od ptaków kontrolnych (1929 g),

a różnica była statystycznie istotna. Analogicznie kształtowały się przyrosty masy

ciała kurcząt w poszczególnych okresach odchowu.

(8)

Zużycie paszy i składników pokarmowych na jednostkę przyrostu w pełni

korespondowało z przyrostami, a wykazane różnice okazały się wysoce istotne.

Podobne efekty produkcyjne uzyskali Koreleski i Ryś (1987); Fritz i in. (1989);

Kinal i in. (1990); Bogusz i in. (1991) oraz Mikulski i in. (1996), stosując w

żywie-niu kurcząt brojlerów mieszanki z udziałem nasion rzepaku różnych odmian.

Z badań tych autorów wynika, że dobór odmiany rzepaku oraz udział nasion

w mieszankach decydują o efektach odchowu ptaków.

W doświadczeniu wzrostowym oprócz oceny wskaźników produkcyjnych

określono wpływ mieszanek na jakość tuszki (tab. 6).

Tabela 6

Wyniki analizy rzeźnej brojlerów — Broiler slaughter analysis results

Grupa – Group

I II Wyszczególnienie

Item

⎯x SD ⎯x SD

Masa ciała przed ubojem Body weight before slaughter

g 1965b 162,2 2081a 179,1

Masa tuszki po schłodzeniu Weight of cold carcass

g 1331b 97,9 1415a 117,1

Wydajność rzeźna — Slaughter yield % 72,4b 1,7 73,7a 1,2 Masa mięśni — Muscles weight g

— piersiowych — breast 261b 18,6 277a 11,8

— ud — thigh 158b 15,5 172a 15,9

— podudzia — shank 120b 11,9 134a 11,1

— ogółem — total 539b 40,6 583a 33,9

Masa narządów wewnętrznych — Giblets weight g

— serce — heart 10 0,9 10 0,6

— wątroba — liver 43b 4,4 48a 5,2

— żołądek — stomach 31 3,4 33 3,8

Tłuszcz sadełkowy — Abdominal fat g 24b 1,9 27a 3,9 a.b p ≤ 0,05

Masa ciała kurcząt przeznaczonych do uboju różniła się istotnie i wynosiła

1965 g w grupie kontrolnej oraz 2081 g w grupie żywionej mieszanką z udziałem

nasion rzepaku. Różnice w masie tuszki po schłodzeniu między grupą kontrolną,

a doświadczalną wynikały ze średniej masy ciała ptaków po 56 dniach odchowu.

Obliczona wydajność rzeźna była istotnie wyższa u kurcząt otrzymujących

mieszanki zawierające w swoim składzie śrutę z nasion rzepaku (73,7%). Podobne

wyniki uzyskali Fritz i in. (1989); Kinal i in. (1990) oraz Rosiński i Świerczewska

(1990).

(9)

Masa mięśni piersiowych, udowych, podudzia oraz ogółem była związana

z masą kurcząt przed ubojem. Uzyskanie ponad 40% wydajności mięśni w

stosun-ku do masy tuszki schłodzonej nie odbiegało od danych literaturowych

(Banaszkie-wicz i in. 1995; Mikulski i in. 1995). Istotne różnice między grupą kontrolną

a doświadczalną wykazano w masie wątroby i ilości odłożonego tłuszczu

sadeł-kowego. Powiększenie masy wątroby oraz tłuszczu nastąpiło u ptaków żywionych

mieszankami z udziałem nasion rzepaku. Podobne tendencje zauważyli Koreleski

i Ryś (1987), Banaszkiewicz (1995) oraz Kozłowski i in. (1989).

Skład chemiczny mięśni (tab. 7) nie wykazywał większego zróżnicowania

w zależności od skarmianych mieszanek.

Tabela 7

Skład chemiczny mięśni piersiowych i ud z podudziem, %

Chemical composition of breast and thigh with shank muscles, %

Grupa — Group Mięśnie — Muscle

I II Mięsień piersiowy — Breast muscle

— sucha masa — dry matter 27,20 27,52

— białko ogólne — crude protein 23,87 23,70

— popiół surowy — crude ash 1,14 1,12

— tłuszcz surowy — crude fat 2,18 2,48

Mięśnie uda i podudzia

— sucha masa — dry matter 26,88 26,70

— białko ogólne — crude protein 19,58 19,43

— popiół surowy — crude ash 1,00 1,01

— tłuszcz surowy — crude fat 5,97 6,26

Zawartość białka w mięśniach piersiowych (27,20–27,52%) oraz ud i podudzia

(26,70–26,88%) nie odbiegała od podawanego w piśmiennictwie (Faruga i in.

1982; Banaszkiewicz i in. 1995; Mikulski i in. 1996).

W tabeli 8 przedstawiono zawartość kwasów tłuszczowych w tłuszczu

sadeł-kowym kurcząt.

W tłuszczu sadełkowym kurcząt żywionych mieszankami z udziałem śruty

z nasion rzepaku podwójnie ulepszonego stwierdzono niższą zawartość kwasów

nasyconych (palmitynowego i stearynowego) a wyższą kwasów nienasyconych

(oleinowy, linolowy i linolenowy) w stosunku do zawartości ich w sadełku grupy

kontrolnej. Na wzrost nienasyconych kwasów tłuszczowych w tłuszczu

sadełko-wym kurcząt żywionych mieszankami z udziałem produktów rzepakowych

wskazują badania Korola (1989), Smulikowskiej i in. (1990) oraz Banaszkiewicz

i in. (1995).

(10)

Tabela 8

Skład kwasów tłuszczowych w tłuszczu sadełkowym kurcząt (% udział w sumie

kwasów) — Fatty acids composition in abdominal fat (percent of total fatty acids)

Grupa — Group Kwasy tłuszczowe Fatty acids I II C14:0 mirystynowy — miristic 0,21 0,20 C16:0 palmitynowy — palmitic 32,09 29,96 C16:1 palmitooleinowy — palmitoleic 7,08 5,78 C18:0 stearynowy — stearic 3,60 3,04 C18:1 oleinowy — oleic 52,71 54,45 C18:2 linolowy — linoleic 3,93 6,20 C18:3 linolenowy — linolenic 0,05 0,28

Podsumowanie

1.

Nasiona rzepaku podwójnie ulepszonego Leo wprowadzone w ilości 4 i 6%

do mieszanek pszenno–sojowych dla kurcząt brojlerów pozwoliły na

podwyż-szenie zawartości energii metabolicznej o 110–160 kcal

2.

Znacznie lepsze wskaźniki odchowu ptaków (przyrosty masy ciała oraz

zużycie składników pokarmowych na 1 kg przyrostu) uzyskano na

mieszan-kach z udziałem nasion rzepaku

3.

Wyższa wartość energetyczna mieszanek doświadczalnych wpłynęła istotnie

na zwiększenie masy mięśni piersiowych, ud i podudzia oraz wątroby i

tłusz-czu sadełkowego

4.

W tłuszczu sadełkowym kurcząt żywionych mieszankami z udziałem nasion

rzepaku stwierdzono niższą o 2,7% zawartość nasyconych, a wyższą o 3%

nienasyconych kwasów tłuszczowych, co z punktu widzenia konsumenta jest

bardzo pożądane

5.

Skład chemiczny mięśni piersiowych oraz ud z podudziem nie wykazywał

większego zróżnicowania w zależności od skarmianych mieszanek

Literatura

Banaszkiewicz T. 1995. Wartość pokarmowa nasion rzepaku 00 oraz oleju dla kurcząt brojlerów.

Biul. Nauk. Przem. Pasz. 1: 43-54.

Banaszkiewicz T. 1995a. Wpływ nasion rzepaku podwójnie ulepszonego na wartość rzeźną i skład tłuszczu sadełkowego kurcząt brojlerów. Rośliny Oleiste XVI (2): 413-422.

(11)

Banaszkiewicz T., Janocha A., Osek M. 1995. Wpływ mieszanek DKA z udziałem surowców krajowych na wyniki poubojowe kurcząt brojlerów. Biul. Nauk. Przem. Pasz. 1: 33-41.

Bogusz G., Korol W., Matyka S. 1991. Zastosowanie nasion i śruty z rzepaku ,,Jantar" w żywieniu kurcząt brojlerów. Zesz. Probl. Rośliny Oleiste, IHAR Radzików 2: 253-262.

Faruga A., Kozłowski M., Kozłowska H., Lossow B., Muth G., Bock H. D., Ohff R. 1982. Wartość rzeźna kurcząt brojlerów żywionych mieszankami pełnoporcjowymi z udziałem śruty rzepakowej produkowanej różnymi metodami. Przegl. Nauk. Lit. Zoot. 1-2: 327-333.

Fritz Z., Schleicher A., Kinal S., Jarosz L., Jamroz D. 1989. Mieszanki pełnoporcjowe z udziałem nasion i śruty poekstrakcyjnej z rzepaku odmiany ,,Jantar" w żywieniu kurcząt brojlerów. Zesz. Nauk. Drob. COB-RD Poznań, 6: 55-67.

Janocha A., Klocek B., Osek M. 1994. Ocena mieszanek dla brojlerów z różnym udziałem nasion rzepaku podwónie ulepszonego. Rośliny Oleiste, XV (2): 199-206.

Kinal S., Fritz Z., Jarosz L., Schleicher A. 1990. Nasiona, wytłoki i śruta poekstrakcyjna z rzepaku odmiany ,,Jantar" w odchowie kurcząt rzeźnych. Rocz. Nauk Zoot. Monografie i Rozprawy 28: 251-259.

Kinal S., Fritz Z., Jarosz L., Schleicher A. 1994. The effects of low glucosinolate rape seed Varietes Leo and Mar on the performance of Starbro and Vedetta broiler chickens. J. Anim. Feed Sci. 207-213.

Koreleski J., Ryś R. 1987. Wstępne badania nad zastosowaniem pełnych nasion rzepaku podwójnie ulepszonego w żywieniu kurcząt brojlerów. Biul. Inf. Przem. Pasz. 3: 24-30.

Korol W. 1989. Badania nad wpływem składu kwasów tłuszczowych dawki pokarmowej na ich strawność oraz niektóre wskaźniki przemiany tłuszczowej u kurcząt brojlerów. Praca doktorska, CLPP, Snopków.

Korol W., Jaśkiewicz T., Bartuzi G., Bogusz G., Nieściór H., Grabowski C., Mojek E. 1994. Chemical composition of rape seed from low glucosinolate varietes grown in Poland. J. Anim. Feed Sci., 3: 57-64.

Korol W., Jaśkiewicz T., Bogusz G. 1992. Ocena wartości pokarmowej nasion podwójnie ulepszonych odmian rzepaku uprawianych aktualnie w kraju. Zesz. Probl. Rośliny Oleiste, IHAR Radzików, XIV (2): 406-411.

Kozłowski M., Faruga A., Mikulski D., Kozłowska H., Rotkiewicz D., Kozłowski K. 1989 Analiza rzeźna kurcząt brojlerów żywionych mieszanką z udziałem różnych śrut rzepakowych. Biul. Inf. Przem. Pasz. 2: 21-29.

Kozłowski M., Mikulski D., Kozłowski K., Faruga A., Koncicki A., Kozłowska H., Rotkiewicz D., Krasnodębska-Depta A. 1991. Zastosowanie nasion rzepaku w żywieniu kurcząt brojlerów. Acta Acad. Agricult. Tech. Olst. Zootechnica, 34: 169-181.

Krełowska-Kułas H., Kędzior W., Strzelecki J. 1991. The quality of meat and fat of young bulls fattened with a full ratio mixture containing ground of rape seeds. Arch. Anim. Nutr. Berlin, (6): 657-662.

Łukaszewski Z. 1996. Wartość pokarmowa i wartość biologiczna białka ulepszonych krajowych i zagranicznych odmian rzepaku w badaniach na zwierzętach. Praca doktorska, AR Szczecin. Markiewicz K., Zadernowski R., Markiewicz E. 1992. Zawartość wybranych mikro- i

makropier-wiastków w nasionach rzepaku uprawianego w Polsce północnowschodniej. Zesz. Probl. Rośliny Oleiste, IHAR Radzików, XIV (2): 207-211.

Matyka S. 1976. Rutynowa metoda oznaczania składu i zawartości kwasów tłuszczowych w mie-szankach i komponentach paszowych. Biul. Inf. Przem. Pasz. 15, 2: 38.

(12)

Matyka S., Bogusz G., Korol W. 1993. Fityniany w ziarnie zbóż, nasionach roślin strączkowych i rzepaku 00. Biul. Inf. Przem. Pasz. 1: 37-43.

Matyka S., Jaśkiewicz T., Bogusz G., Korol W. 1992. A note on the chemical composition of low glucosinolate rape seed produced in North-Eastern Poland. J. Anim. Feed Sci. 1,2: 177-182. Mikulski D., Faruga A., Mikulska M., Rotkiewicz T. 1996. Porównanie przydatności paszowej

śrutowanych i gniecionych nasion rzepaku 00 w żywieniu kurcząt brojlerów. Przeg. Hod. Zesz. Nauk. 24: 151-162.

Normy Żywienia Drobiu 1996. Instytut Fizjologii i Żywienia Zwierząt, PAN, Warszawa.

Osek M. 1996. Rzepak i bobik jako krajowe źródła białka w żywieniu świń. Rozprawa naukowa nr 47, WSRP Siedlce.

Ostrowski H., Jones A. S., Cadenhead A. 1970. Availability of lysine in protein concentrates and diets using Carpenters methods and a modified Silcock methods. J. Sci. Food Agric. 21, 2: 103. Pisarski R. K., Wójcik S. 1987. Użyteczność nasion rzepaku 00 w żywieniu kurcząt rzeźnych. Biul.

Inf. Przem. Pasz. 3: 36-44.

Podkówka Z., Podkówka W., Doroszewski P., Szterk P. 1996. Wartość pokarmowa wytłoków powstających przy produkcji biopaliwa – Epal. WODR Barzkowice, Materiały szkoleniowe. Rosiński T., Świerczewska E. 1990. Śruta z nasion rzepaku jako składnik mieszanek dla kurcząt

brojlerów. Zesz. Nauk. Drob. 7: 23-29.

Ryś R., Koreleski J., Młodkowski M., Zima J., Marek B., Dumańska K., Celejewska-Gębska T. 1982. Śruta poekstrakcyjna i nasiona rzepaku jako źródło białka i energii w żywieniu kurcząt brojlerów. Rocz. Nauk. Zoot. Monografie i rozprawy, 20: 189-205.

Skulmowski J. 1974. Metody określania składu pasz i ich jakości. PWRiL, Warszawa.

Smulikowska S., Chibowska M., Wiśniewska J. 1990. Wpływ rzepaku niskoglukozynolanowego – nasion, wytłoków lub śruty poekstrakcyjnej na wydajność, masę tarczycy i skład kwasów tłuszczowych u kurcząt brojlerów. Zesz. Probl. Rośliny Oleiste, IHAR, Radzików, 1: 100-113. Soest van P.J., Wine R. H. 1967. Use of detergents in the analysis of fibrous feeds, IV, Determination

of plant cell wall constituents. J. Assoc. Off. Anol. Chem. 50 (1): 50-55. Wałkowski T., Krzymański J. 1994. Rzepak ozimy. Polskie odmiany, IHAR Poznań. Ziołecki J., Doruchowski W. 1989. Metoda oceny wartości rzeźnej drobiu. COB-RD Poznań. Żuk B. 1989. Biometria stosowana PWN, Warszawa.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Dodatni wpływ wzrastającej dawki nawożenia azotu na plon odmian jęczmienia był efektem zwiększania się liczby kłosów w wazonie wskutek lepszego rozkrzewienia produkcyjnego

W badaniach brało udział 9 odmian ziemniaka zarejestrowanych w roku 2000 (Molli, Gabi, Rumpel, Satina, Zebra, Pasja, Zeus, Skawa oraz Umiak), które porównywano do odmian z

Analiza asortymentu napojów oraz produk- tów spo¿ywanych przez dzieci w trakcie pobytu w szkole, w zale¿noœci od SES rodziny, sugeruje bardziej racjonalny sposób ¿ywienia

Czynnikami doświadczenia były: technologie uprawy (z ochroną i bez ochrony przed zarazą ziemniaka); odmiany ziemniaka (Jantar, Karlena, Meduza, Panda i mieszanina tych

Wyselekcjonowanie homozygoty pod względem alleli kodujących podjednostki glute- ninowe posiadającej korzystny skład HMW-GS, o wysokiej liczbie punktów jakościo- wych nie

We wcześniejszych pracach stwierdzono, że odmiany owsa w późnej fazie rozwojowej różnią się wrażliwością aparatu fotosyntetycznego na promieniowanie UV-B (Skórska, 1999),

Nie stwierdzono istotnego związku pomiędzy stężeniem wanadu we włosach studentów a wybranymi wskaźnikami lipidowymi w surowicy krwi badanych.. Stężenie wanadu we włosach

W pracy omówiony jest sposób testowania równości współczynników zmienności, a także przeprowadzone jest, poprzez obliczenia symulacyjne, badanie wpływu liczby obserwacji