• Nie Znaleziono Wyników

Widok Speybroeck, J., Beukema, W., Bok, B., Van Der Voort, J., I. Velikov 2016. Field Guide to the Amphibians and Reptiles of Britain and Europe. British Wildlife Field Guides

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Widok Speybroeck, J., Beukema, W., Bok, B., Van Der Voort, J., I. Velikov 2016. Field Guide to the Amphibians and Reptiles of Britain and Europe. British Wildlife Field Guides"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

Speybroeck, J., Beukema, W., Bok, B., Van Der Voort, J., I. Velikov 2016. Field Guide to the Amphibians and Reptiles of Britain and Euro-pe. British Wildlife Field Guides. Bloomsbury, London and New York, ISBN 978-14081-5459-5, s. 432, cena £24.99 (miękka oprawa)

Do niedawna najlepszym terenowym przewodni-kiem do oznaczania europejskich płazów i gadów był przewodnik Arnolda i Ovendena, pierwotnie wydany w 1978 r. Co prawda potem pojawiły się wznowienia w latach 2002 i 2004, ale ze względu na daleko idą-ce zmiany w systematyidą-ce stawał się on coraz mniej przydatny. Nie uzyskały również popularności prze-wodniki w języku niemieckim, np. Kwet, A. 2015. Reptilien und Amphibien Europas. Franckh-Kosmos Verlags-GmbH & Co. KG, Stuttgart. Dopiero recen-zowany przewodnik, można powiedzieć, wypełnia lukę. W przewodniku Arnolda na uwagę zasługiwa-ły przede wszystkim znakomite kolorowe rysunki Denysa Ovendena, tymczasem rysunki bułgarskiego artysty Iliana Velikova nie odbiegają od nich jako-ścią. Speybroeck i współautorzy opisali 219 euro-pejskich gatunków płazów i gadów (w przewodniku Arnolda było 199). W recenzowanym przewodniku

nie wzięto jednak pod uwagę rejonów należących do krajów europejskich, ale leżących poza tym kon-tynentem, jak np. Wyspy Kanaryjskie, Madera czy enklawy hiszpańskie w Afryce Północnej. Na szatę ilustracyjną recenzowanego przewodnika składa się 368 kolorowych rysunków, 227 kolorowych zdjęć oraz 134 rysunki czarno-białe oraz 155 map zasię-gów występowania. Ilustracje ułatwiają identyfikację poszczególnych gatunków, ale dodatkowo są jeszcze klucze, które są bardzo pomocne w przypadku ozna-czenia trudniejszych gatunków, jak Blanus mariae, Anguis veronensis, Vipera walser, Podarcis liolepis. Niemniej ważne są opisy wyglądu poszczególnych gatunków, opisy siedlisk, w których występują oraz krótkie informacje o ich biologii.

Jeroen Speybroek pracę magisterską zrobił na Uni-wersytecie Ghent w Belgii, tam też się potem dok-toryzował. W 1999 r. rozpoczął podróże po Europie w poszukiwaniu płazów i gadów, zakładając jedno-cześnie stronę, na której relacjonował te podróże. Wsławił się tym, że sfotografował wszystkie gatunki europejskie. Rezultatem tych wypraw jest właśnie ni-niejsza książka.

Piotr Sura

Cytaty

Powiązane dokumenty

In woodlands frequently recorded species (Fig. Always in very low or low abundance. Recorded in many isolated populations. Highest densities are reached in old and

• Kolejność rysowania oznaczeń pionów instalacji kanalizacyjnych powinna być zgodna z kolejnością odpływu z tych pionów ścieków, która z kolei zależy od długości

Rysunki instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej 29.05.2020. Temat: Inne rysunki

ścianę szczeliny, będąca średnią arytmetyczną uzy- skanych wartości dla poszczególnych wytypowanych obszarów [mm]... Określenie średniej głębokości wgnieceń ziaren

de aan d acht v:n verschillen de on de rzoekers.. l tmlneralen te ontslulten met zoutzuur n-butylalcohol en. I' eze extractie!niddelen zij i.i door destill

heel bepaald door de gaskant.. Door deze kwikdamp te condenseren kan deze warmte gebruikt wor- den om stoom te genereren. Hiertoe wordt de kwikdamp in een

W czytelniku polskim rodzi się wątpliwość, czy prace odnoszące się do języka i literatury litewskiej, bądź łotewskiej należy uwzględniać w rejestrze obejmu- jącym

U jęta chronologicznie analiza dziejów prasy żydowskiej rozpoczyna się od relacji o poprzednikach prasy, a mianowicie o listach handlowych, opisach krajów i