• Nie Znaleziono Wyników

"Szatan w twórczości Stanisława Przybyszewskiego", Mariusz Wesołowski, "Ruch Literacki" z. 3 (1979) : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Szatan w twórczości Stanisława Przybyszewskiego", Mariusz Wesołowski, "Ruch Literacki" z. 3 (1979) : [recenzja]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Jan Zieliński

"Szatan w twórczości Stanisława

Przybyszewskiego", Mariusz

Wesołowski, "Ruch Literacki" z. 3

(1979) : [recenzja]

Biuletyn Polonistyczny 23/3 (77), 351

(2)

/11/ WESOŁOWSKI Mariusz: Szatan w twórczości Stanisława Przybyszewskiego. "Buch Literacki" 1979 z. 3 s. 169-181. Autor wyróżnia w twórczości Przybyszewskiego trzy typy diabła. Nazywa je: alegorycznym, demonologicznym i lucyferycz- nym. Bozważania prowadzą do wniosku, że Przybyszewski nie wie­ rzył w realne, fizyczne istnienie czarta.

BP/77/115 J.Z.

/11/ WILLAUME Juliusz: Kajetan Koźmian w świetle nowszyoh badań. "Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska". Sectio F. Humaniora. Vol. XXXI. Lublin 1976 (1978), s. 87­ -1 0 1 .

Autor ustala szczegóły biograficzne dotyczące Koźmiana. Na podstawie badań materiałowych próbuje określić stosunek poe­ ty do aktualnych wydarzeń politycznych i społecznych - insurek­ cji 1794 r. i trzeciego rozbioru, polityki rosyjskiej, powsta­ nia listopadowego.

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

Uczestnikami oraz referentam i na tych.. Kształcenie kadr -polonistycznych w

Wiersze związane tematy­ cznie ze sprawami polskimi odnaleźć można także w twórczości wiel­ kich reprezentantów głównych kierunków literackich tamtej epoki: Coleridge'a,

Oprócz monograficznych roapraw poćsrięcosorch poszczególnym twórcom (m.ln. Polowi, L.Siemieńakiemu i in.) wiele miejsca zajmują szkice przedstawiające

Prus dla celów satyrycznych i humorystycz­ nych wykorzystywał w nazewnictwie semantykę nazw z odwołaniem się do ogólnego ich znaczenia, uiywał słownictwa określającego ujemne

Z tego punktu widzenia przeprowadza namiętną re- futację prac S.Brzozowskiego, K.^yki, L.Kołakowskiego, S.Pigonia, Z.Stefanowskiej, S.Kołaczkowskiego i A.Okońskiej, zarzucając

"Przyrost natural­ ny - biografia sztuki teatralnej" prowadzi autora szkicu do sfor­ mułowania pojęcia zamiennika (zastępnika) gatunkowego.. Rezultatem końcowym jest w

oraz sylwetki dziennikarzy zasłużonych dla prasy warszawskiej w okresie poprzedzającym powstanie przedsiębiorstw prasowych. Poś­ więca im następujące rozdziały: