• Nie Znaleziono Wyników

„Miejsca” i konteksty

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "„Miejsca” i konteksty"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Zgromadzone w pracy opisy spotkań ze społecznościami lokalny-mi reprezentują zróżnicowany pod względem problemowym i po-znawczym materiał będący swoistym kompletem studiów przypad-ku. Dobór wsi zależał od nieskrępowanej decyzji poszczególnych osób, które świadomie uznały, że właśnie ta konkretna miejsco-wość stanowiła dla badacza unikatowe studium relacji ludzi z ich środowiskiem życia. W efekcie w opracowaniu zamieszczono dzie-więć opisów wsi położonych w różnych regionach przyrodniczych i kulturowych kraju, co tworzy intersujący przegląd różnych uwa-runkowań (przyrodniczych, ekonomicznych i społeczno-kulturo-wych) funkcjonowania lokalnych społeczności oraz ich reakcji na współczesne procesy rozwoju, w tym przede wszystkim kształto-wanie się podstaw świadomości i wynikającej z niej tożsamości kul-turowej i terytorialnej.

Układ treści, zgodnie z przyjętymi podstawami teoretycznymi ba-dania „miejsc” w myśl Vidalowskiej koncepcji „milieu” („miejsca”) i „genre de vie” (styl życia), odpowiada uporządkowaniu studiów przypadku według położenia ich w obrębie określonych typów kra-jobrazu Polski. Podstawy przyrodnicze tworzą zatem określony kon-tekst położenia geograficznego (ogólnego fizycznogeograficznego) oraz topograficznego, czyli szczegółowego, stanowiącego miejsco-wy układ komponentów środowiska przyrodniczego. W tradycyj-nym dla przedstawień zróżnicowania przyrodniczego naszego kraju wyróżnić można pasy krajobrazowe: pobrzeża bałtyckie, pojezie-rza, niziny, wyżyny, góry (układ północ-południe). Cechy środowi-ska biotycznego i abiotycznego poszczególnych „miejsc” stanowią zatem pewne obiektywne ramy powstania układu przestrzennego miejscowości, funkcjonowania społecznego, w tym podstaw go-spodarczych, a także jeden z ważnych czynników społecznej iden-tyfikacji ze wsią (relacja człowieka i natury).

Z drugiej strony wybrane przez członków zespołu badawczego miejscowości są zróżnicowane pod względem kulturowym, co w każdym przypadku jest wypadkową wielu procesów zachodzą-cych w przeszłości tej dalszej oraz w historii najnowszej. General-nie różnice kulturowe można opisać odwołując się do zmienności na linii wschód – zachód. Mają one zarówno wymiar materialny odzwierciedlający się np. w architekturze, układach

przestrzen-„Miejsca” i konteksty

Marcin Wójcik

Uniwersytet Łódzki

(2)

18

nych, użytkowaniu i podziałach ziemi oraz wymiar duchowy związany z szeroko pojętą kulturą, w tym sferą mentalności i zachowań społecznych. Uwarunkowania te tworzą swoisty kontekst położenia kulturowego. Skomplikowana historia Polski wynikająca w dużej mierze z naszego położenia pomiędzy dwoma silnymi państwami (Rosja i Niemcy) oraz równie złożona prze-szłość poszczególnych regionów kulturowych wytworzyła pod tym względem duże różnice w obszarach wiejskich Polski, zwłaszcza w regionalnych peryferiach. Charakter „wiejskości”, jej poszczególne wymiary oraz społeczne rozumienie nawiązują w dużej mierze do rozdarcia cywilizacyjnego ukształtowanego w czasach najnowszych, tj. okresie rozbiorowym i później-szym, zwłaszcza po nadaniu Polsce nowego kształtu terytorialnego (po 1945 r.). Gospodarka wiejska, skład społeczny, mentalność, wartościowanie jest w dużej mierze funkcją dawnych podziałów politycznych, w tym dawnych granic pomiędzy państwami zaborczymi oraz przesu-nięć ludności po 1945 r. z Kresów i regionów tzw. dawnej Polski do regionów przyznanych nam w wyniku decyzji wielkich mocarstw. W ogólny sposób zróżnicowanie to można pod wzglę-dem kulturowym przedstawić w podziale na Polskę wschodnią i środkową (regiony wchodzące w skład dawnego zaboru rosyjskiego), Polskę południową (dawny zbór austriacki), Polskę za-chodnią „wewnętrzną” (regiony dawnego zaboru pruskiego, później niemieckiego) oraz Polskę zachodnią „zewnętrzną” (regiony przyznane Polsce po II wojnie światowej).

Te dwie „osie” zróżnicowania wiejskiej przestrzeni, tj. przyrodnicza „północ-południe” i kul-turowa „wschód-zachód” stanowią dwa ogólne konteksty przedstawień wybranych, intere-sujących z jakiegoś względu, wiejskich społeczności lokalnych. Listę tę tworzą następujące jednostki osadnicze:

Żuławki

– wieś położona na Żuławach Wi-ślanych, nad rzeką Szkarpawą (pas pobrzeży bał-tyckich) z zachowanymi obiektami kultury mate-rialnej Mennonitów – dawnych protestanckich mieszkańców (do 1945 r.). Obszar włączony do Polski w 1945 r.

Sierakowo Sławieńskie

– wieś położona w pasie pobrzeży bałtyckich (Równina Słupska), zasłynęła sprawnie zorganizowaną prze-strzenią tematyczną nawiązującej do opowieści o Hobbitach. Na obszarze Pomorza Środkowego, włączonego do Polski w 1945 r.

(3)

19

Gniewino

– wieś gminna położona w pasie pobrzeży bałtyckich (Wysoczyzna Żarnowiecka) oraz w kulturowym regionie Kaszub. Cześć tere-nu gminy została włączona do Polski w 1945 r., a cześć należała do Polski w okresie międzywo-jennym. Charakteryzuje się w ostatnich latach wysoką dynamiką rozwoju społeczno-ekonomicz-nego. Miejsce lokalizacji elektrowni szczytowo--pompowej Żarnowiec.

Głotowo

– wieś w położona w pasie poje-zierzy (Pojezierze Olsztyńskie). W regionie kultu-rowym Warmii włączonym ponownie do Polski w 1945 r. (w Polsce w latach 1466–1772). Inte-resujący układ przestrzenno-architektoniczny z dominantą krajobrazową w postaci Kalwarii Warmińskiej.

Kruszyniany

– wieś położona w pasie nizin (Wysoczyzna Białostocka). W regionie kul-turowym Podlasia. Charakteryzuje się wielokul-turową spuścizną historyczną (dziedzictwo Tata-rów, Polaków i Białorusinów).

Domachowo

– wieś położona w pasie nizin (Wysoczyzna Kaliska). Ważny ośrodek Bi-skupizny – regionu folklorystycznego w obrębie Wielkopolski (13 wsi). Charakteryzuje się silną identyfikacją kulturową ludności w oparciu o tra-dycje związane z dawną przynależnością do dóbr biskupów poznańskich.

Masłomęcz

– wieś położona w pasie wy-żyn (Kotlina Hrubieszowska). W obrębie gminy Hrubieszów charakteryzującej się bardzo do-brych uwarunkowaniach rozwoju rolnictwa (czar-noziemy). Obecnie wieś buduje swój wizerunek w oparciu o motyw Gotów (biesiady archeolo-giczne).

(4)

20

Dobków

– wieś położona w pasie gór (Góry Kaczawskie). Społeczność lokalna buduje swą tożsamość w oparciu o specyfikę położenia oraz walorów lokalnych, zarówno przyrodniczych (zróżnicowanie geologiczne i fizjograficzne) jak i o elementy dziedzictwa materialnego. Cześć Dolnego Śląska włączonego do Polski w 1945 r.

Istebna

– wieś położona w pasie gór (Beskid Śląski) w regionie kulturowym Śląska Cieszyńskie-go (Górale Śląscy). Współczesny rozwój lokalny opiera się na wykorzystaniu walorów przyrodni-czych i kulturowych do wzmacniania funkcji tu-rystycznej.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Analizując wypowiedź kluczborskiego pastora, nie można więc oprzeć się wrażeniu, że nie krytykuje on tańca samego w sobie, lecz tylko taki, który wiąże

The handle ergonomic scissor seeds, essential design, the model gives comfort and a feeling of lightness and versatility.. The particular shape of the blade is suitable for

Jeżeli Rosjanie odnoszą się do Polski w swoich wypowiedziach czy działaniach, to jest to podyktowane albo celami pro- pagandowymi, gdyż nasz kraj jest dość

Pojawiają, się też opinie, przede wszystkim ze strony rosyjskiej, że rosyjsko-niemiecka współpraca gospodarcza znacznie pogorszyła się po zjednoczeniu Niemiec —

Do roli takich po średn ikó w znakomicie się nadaw ali Żydzi, nie asp iru jący do żadnej sam odzielnej pozycji w Rzeczypospolitej; w ich też ręce cala praw ie

Zgodnie z wytycznymi PTNT 2015 możemy za- stosować lisinopril w monoterapii w NT I stopnia, ale w razie konieczności intensyfikacji leczenia oraz od początku w NT II/III

Nieprzewidywalność, nagłość jej słów i czynów nie jest jednak groźna, nie niszczy interakcyjnej tkanki międzyludzkich związków, wprost przeciwnie, raczej je umacnia, bo

Nie ma zatem zbyt wiele miejsca dla pacjentów pierwszorazowych i spora ich część wraca do lekarza rodzinnego, który stara się prowadzić leczenie.. W to wszystko należy