Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Postacie normalne macierzy
zastosowania i uogólnienia
dr Andrzej Mróz (UMK)
UNIWERSYTET SZCZECISKI - Lider przyszªo±ci
Projekt koordynowany przez Dziaª Projektów Europejskich Uniwersytetu Szczeci«skiego Poddziaªanie 4.1.1. Wzmocnienie potencjaªu dydaktycznego uczelni
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Wst¦p
Zaªó»my »e mamy dany pewien zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M.
Przykªad. M = Mn(k), dla k = R lub k = C oraz relacja ∼J podobie«stwa w sensie Jordana.
Przypomnienie: Dla A, B ∈ Mn(k), A ∼J B ⇔ ∃X ∈Mn(k)∗ A = X−1BX .
Problem. Zdeniowa¢posta¢ normaln¡∆(A) macierzy A wzgl¦dem relacji ∼.
Posta¢ normalna powinna by¢ jak najprostsza, a jednocze±nie zachowywa¢ wªasno±ci macierzy A.
Powinien istnie¢ przepis na wyznaczanie postaci normalnej. Dla ka»dej A ∈ M, A ∼ ∆(A).
Dla ka»dych A, B ∈ M, A ∼ B ⇔ ∆(A) = ∆(B).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Wst¦p
Zaªó»my »e mamy dany pewien zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M.
Przykªad. M = Mn(k), dla k = R lub k = C oraz relacja ∼J podobie«stwa w sensie Jordana.
Przypomnienie: Dla A, B ∈ Mn(k), A ∼J B ⇔ ∃X ∈Mn(k)∗ A = X−1BX .
Problem. Zdeniowa¢posta¢ normaln¡∆(A) macierzy A wzgl¦dem relacji ∼.
Posta¢ normalna powinna by¢ jak najprostsza, a jednocze±nie zachowywa¢ wªasno±ci macierzy A.
Powinien istnie¢ przepis na wyznaczanie postaci normalnej. Dla ka»dej A ∈ M, A ∼ ∆(A).
Dla ka»dych A, B ∈ M, A ∼ B ⇔ ∆(A) = ∆(B).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Wst¦p
Zaªó»my »e mamy dany pewien zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M.
Przykªad. M = Mn(k), dla k = R lub k = C oraz relacja ∼J podobie«stwa w sensie Jordana.
Przypomnienie: Dla A, B ∈ Mn(k), A ∼J B ⇔ ∃X ∈Mn(k)∗ A = X−1BX .
Problem. Zdeniowa¢posta¢ normaln¡∆(A) macierzy A wzgl¦dem relacji ∼.
Posta¢ normalna powinna by¢ jak najprostsza, a jednocze±nie zachowywa¢ wªasno±ci macierzy A.
Powinien istnie¢ przepis na wyznaczanie postaci normalnej. Dla ka»dej A ∈ M, A ∼ ∆(A).
Dla ka»dych A, B ∈ M, A ∼ B ⇔ ∆(A) = ∆(B).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Wst¦p
Zaªó»my »e mamy dany pewien zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M.
Przykªad. M = Mn(k), dla k = R lub k = C oraz relacja ∼J podobie«stwa w sensie Jordana.
Przypomnienie: Dla A, B ∈ Mn(k), A ∼J B ⇔ ∃X ∈Mn(k)∗ A = X−1BX .
Problem. Zdeniowa¢posta¢ normaln¡ ∆(A) macierzy A wzgl¦dem relacji ∼.
Posta¢ normalna powinna by¢ jak najprostsza, a jednocze±nie zachowywa¢ wªasno±ci macierzy A.
Powinien istnie¢ przepis na wyznaczanie postaci normalnej. Dla ka»dej A ∈ M, A ∼ ∆(A).
Dla ka»dych A, B ∈ M, A ∼ B ⇔ ∆(A) = ∆(B).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Wst¦p
Zaªó»my »e mamy dany pewien zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M.
Przykªad. M = Mn(k), dla k = R lub k = C oraz relacja ∼J podobie«stwa w sensie Jordana.
Przypomnienie: Dla A, B ∈ Mn(k), A ∼J B ⇔ ∃X ∈Mn(k)∗ A = X−1BX .
Problem. Zdeniowa¢posta¢ normaln¡ ∆(A) macierzy A wzgl¦dem relacji ∼.
Posta¢ normalna powinna by¢ jak najprostsza, a jednocze±nie zachowywa¢ wªasno±ci macierzy A.
Powinien istnie¢ przepis na wyznaczanie postaci normalnej. Dla ka»dej A ∈ M, A ∼ ∆(A).
Dla ka»dych A, B ∈ M, A ∼ B ⇔ ∆(A) = ∆(B).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Wst¦p
Zaªó»my »e mamy dany pewien zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M.
Przykªad. M = Mn(k), dla k = R lub k = C oraz relacja ∼J podobie«stwa w sensie Jordana.
Przypomnienie: Dla A, B ∈ Mn(k), A ∼J B ⇔ ∃X ∈Mn(k)∗ A = X−1BX .
Problem. Zdeniowa¢posta¢ normaln¡ ∆(A) macierzy A wzgl¦dem relacji ∼.
Posta¢ normalna powinna by¢ jak najprostsza, a jednocze±nie zachowywa¢ wªasno±ci macierzy A.
Powinien istnie¢ przepis na wyznaczanie postaci normalnej.
Dla ka»dej A ∈ M, A ∼ ∆(A).
Dla ka»dych A, B ∈ M, A ∼ B ⇔ ∆(A) = ∆(B).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Wst¦p
Zaªó»my »e mamy dany pewien zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M.
Przykªad. M = Mn(k), dla k = R lub k = C oraz relacja ∼J podobie«stwa w sensie Jordana.
Przypomnienie: Dla A, B ∈ Mn(k), A ∼J B ⇔ ∃X ∈Mn(k)∗ A = X−1BX .
Problem. Zdeniowa¢posta¢ normaln¡ ∆(A) macierzy A wzgl¦dem relacji ∼.
Posta¢ normalna powinna by¢ jak najprostsza, a jednocze±nie zachowywa¢ wªasno±ci macierzy A.
Powinien istnie¢ przepis na wyznaczanie postaci normalnej. Dla ka»dej A ∈ M, A ∼ ∆(A).
Dla ka»dych A, B ∈ M, A ∼ B ⇔ ∆(A) = ∆(B).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Wst¦p
Zaªó»my »e mamy dany pewien zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M.
Przykªad. M = Mn(k), dla k = R lub k = C oraz relacja ∼J podobie«stwa w sensie Jordana.
Przypomnienie: Dla A, B ∈ Mn(k), A ∼J B ⇔ ∃X ∈Mn(k)∗ A = X−1BX .
Problem. Zdeniowa¢posta¢ normaln¡ ∆(A) macierzy A wzgl¦dem relacji ∼.
Posta¢ normalna powinna by¢ jak najprostsza, a jednocze±nie zachowywa¢ wªasno±ci macierzy A.
Powinien istnie¢ przepis na wyznaczanie postaci normalnej. Dla ka»dej A ∈ M, A ∼ ∆(A).
Dla ka»dych A, B ∈ M, A ∼ B ⇔ ∆(A) = ∆(B).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Wst¦p
Zaªó»my »e mamy dany pewien zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M.
Przykªad. M = Mn(k), dla k = R lub k = C oraz relacja ∼J podobie«stwa w sensie Jordana.
Przypomnienie: Dla A, B ∈ Mn(k), A ∼J B ⇔ ∃X ∈Mn(k)∗ A = X−1BX .
Problem. Zdeniowa¢posta¢ normaln¡ ∆(A) macierzy A wzgl¦dem relacji ∼.
Posta¢ normalna powinna by¢ jak najprostsza, a jednocze±nie zachowywa¢ wªasno±ci macierzy A.
Powinien istnie¢ przepis na wyznaczanie postaci normalnej. Dla ka»dej A ∈ M, A ∼ ∆(A).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Cele
Posta¢ normalna i zwi¡zane z ni¡ poj¦cia maj¡ na ogóª wiele zastosowa« praktycznych (por. posta¢ Jordana, warto±ci wªasne,...).
Posta¢ normalna mo»e posªu»y¢ do lepszego zbadania wªasno±ci relacji ∼ na M:
jakie wªasno±ci macierzy zachowuje relacja ∼ ?
rozstrzyganie (najlepiej algorytmiczne), czy A ∼ B, dla dowolnych A, B ∈ M;
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Cele
Posta¢ normalna i zwi¡zane z ni¡ poj¦cia maj¡ na ogóª wiele zastosowa« praktycznych (por. posta¢ Jordana, warto±ci wªasne,...).
Posta¢ normalna mo»e posªu»y¢ do lepszego zbadania wªasno±ci relacji ∼ na M:
jakie wªasno±ci macierzy zachowuje relacja ∼ ?
rozstrzyganie (najlepiej algorytmiczne), czy A ∼ B, dla dowolnych A, B ∈ M;
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Cele
Posta¢ normalna i zwi¡zane z ni¡ poj¦cia maj¡ na ogóª wiele zastosowa« praktycznych (por. posta¢ Jordana, warto±ci wªasne,...).
Posta¢ normalna mo»e posªu»y¢ do lepszego zbadania wªasno±ci relacji ∼ na M:
jakie wªasno±ci macierzy zachowuje relacja ∼ ?
rozstrzyganie (najlepiej algorytmiczne), czy A ∼ B, dla dowolnych A, B ∈ M;
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Cele
Posta¢ normalna i zwi¡zane z ni¡ poj¦cia maj¡ na ogóª wiele zastosowa« praktycznych (por. posta¢ Jordana, warto±ci wªasne,...).
Posta¢ normalna mo»e posªu»y¢ do lepszego zbadania wªasno±ci relacji ∼ na M:
jakie wªasno±ci macierzy zachowuje relacja ∼ ?
rozstrzyganie (najlepiej algorytmiczne), czy A ∼ B, dla dowolnych A, B ∈ M;
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Cele
Posta¢ normalna i zwi¡zane z ni¡ poj¦cia maj¡ na ogóª wiele zastosowa« praktycznych (por. posta¢ Jordana, warto±ci wªasne,...).
Posta¢ normalna mo»e posªu»y¢ do lepszego zbadania wªasno±ci relacji ∼ na M:
jakie wªasno±ci macierzy zachowuje relacja ∼ ?
rozstrzyganie (najlepiej algorytmiczne), czy A ∼ B, dla dowolnych A, B ∈ M;
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Sklejanie macierzy
Uwaga. Rozwa»amy równie» macierzetrywialne, tj. maj¡ce 0 wierszy lub 0 kolumn:
ε0,m∈ M0×m(k), εn,0∈ Mn×0(k), ε0,0 ∈ M0×0(k).
Ustalmy dwie macierze A ∈ Mn×m(k) oraz B ∈ Mn0×m0(k), dla
pewnych n, m, n0,m0
∈ N = {0, 1, 2, 3, . . .}. Denicja
Sum¡ prost¡(lubsklejeniem) macierzy A i B nazywamy macierz A ⊕ B := A 0 0 B ∈ M(n+n0)×(m+m0)(k).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Sklejanie macierzy
Uwaga. Rozwa»amy równie» macierzetrywialne, tj. maj¡ce 0 wierszy lub 0 kolumn:
ε0,m∈ M0×m(k), εn,0∈ Mn×0(k), ε0,0 ∈ M0×0(k).
Ustalmy dwie macierze A ∈ Mn×m(k) oraz B ∈ Mn0×m0(k), dla
pewnych n, m, n0,m0
∈ N = {0, 1, 2, 3, . . .}.
Denicja
Sum¡ prost¡(lubsklejeniem) macierzy A i B nazywamy macierz A ⊕ B := A 0 0 B ∈ M(n+n0)×(m+m0)(k).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Sklejanie macierzy
Uwaga. Rozwa»amy równie» macierzetrywialne, tj. maj¡ce 0 wierszy lub 0 kolumn:
ε0,m∈ M0×m(k), εn,0∈ Mn×0(k), ε0,0 ∈ M0×0(k).
Ustalmy dwie macierze A ∈ Mn×m(k) oraz B ∈ Mn0×m0(k), dla
pewnych n, m, n0,m0
∈ N = {0, 1, 2, 3, . . .}. Denicja
Sum¡ prost¡(lubsklejeniem) macierzy A i B nazywamy macierz A ⊕ B := A 0 0 B ∈ M(n+n0)×(m+m0)(k).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Sklejanie macierzy
Przykªady. [5] ⊕ 1 2 3 4 = " 5 0 0 0 1 2 0 3 4 # , J2(3) ⊕ J3(7) = 3 1 0 0 0 0 3 0 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 , 1 2 3 4 ⊕ ε1,0= " 1 2 3 4 0 0 # , 1 2 3 4 ⊕ ε0,1= 1 2 0 3 4 0 , ε1,0⊕ ε0,1= ε0,1⊕ ε1,0= [0].Uwaga. Sklejanie jest na ogóª nieprzemienne!
Element neutralny: ε0,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Sklejanie macierzy
Przykªady. [5] ⊕ 1 2 3 4 = " 5 0 0 0 1 2 0 3 4 # , J2(3) ⊕ J3(7) = 3 1 0 0 0 0 3 0 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 , 1 2 3 4 ⊕ ε1,0= " 1 2 3 4 0 0 # , 1 2 3 4 ⊕ ε0,1= 1 2 0 3 4 0 , ε1,0⊕ ε0,1= ε0,1⊕ ε1,0= [0].Uwaga. Sklejanie jest na ogóª nieprzemienne!
Element neutralny: ε0,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Sklejanie macierzy
Przykªady. [5] ⊕ 1 2 3 4 = " 5 0 0 0 1 2 0 3 4 # , J2(3) ⊕ J3(7) = 3 1 0 0 0 0 3 0 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 , 1 2 3 4 ⊕ ε1,0= " 1 2 3 4 0 0 # , 1 2 3 4 ⊕ ε0,1= 1 2 0 3 4 0 , ε1,0⊕ ε0,1= ε0,1⊕ ε1,0= [0].Uwaga. Sklejanie jest na ogóª nieprzemienne!
Element neutralny: ε0,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Sklejanie macierzy
Przykªady. [5] ⊕ 1 2 3 4 = " 5 0 0 0 1 2 0 3 4 # , J2(3) ⊕ J3(7) = 3 1 0 0 0 0 3 0 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 , 1 2 3 4 ⊕ ε1,0= " 1 2 3 4 0 0 # , 1 2 3 4 ⊕ ε0,1= 1 2 0 3 4 0 , ε1,0⊕ ε0,1= ε0,1⊕ ε1,0= [0].Uwaga. Sklejanie jest na ogóª nieprzemienne!
Element neutralny: ε0,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Sklejanie macierzy
Przykªady. [5] ⊕ 1 2 3 4 = " 5 0 0 0 1 2 0 3 4 # , J2(3) ⊕ J3(7) = 3 1 0 0 0 0 3 0 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 , 1 2 3 4 ⊕ ε1,0= " 1 2 3 4 0 0 # , 1 2 3 4 ⊕ ε0,1= 1 2 0 3 4 0 , ε1,0⊕ ε0,1= ε0,1⊕ ε1,0= [0].Uwaga. Sklejanie jest na ogóª nieprzemienne!
Element neutralny: ε0,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Sklejanie macierzy
Przykªady. [5] ⊕ 1 2 3 4 = " 5 0 0 0 1 2 0 3 4 # , J2(3) ⊕ J3(7) = 3 1 0 0 0 0 3 0 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 , 1 2 3 4 ⊕ ε1,0= " 1 2 3 4 0 0 # , 1 2 3 4 ⊕ ε0,1= 1 2 0 3 4 0 , ε1,0⊕ ε0,1= ε0,1⊕ ε1,0= [0]. Element neutralny: ε0,0.Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Sklejanie macierzy
Przykªady. [5] ⊕ 1 2 3 4 = " 5 0 0 0 1 2 0 3 4 # , J2(3) ⊕ J3(7) = 3 1 0 0 0 0 3 0 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 1 0 0 0 0 7 , 1 2 3 4 ⊕ ε1,0= " 1 2 3 4 0 0 # , 1 2 3 4 ⊕ ε0,1= 1 2 0 3 4 0 , ε1,0⊕ ε0,1= ε0,1⊕ ε1,0= [0].Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Rozkªad macierzy
Ustalmy zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M.
Denicja
Macierz A ∈ M jest rozkªadalna (wzgl¦dem ∼) o ile istniej¡ B, C ∈ M ró»ne od ε0,0 takie, »e
A ∼ B ⊕ C. Denicja
Macierz ε0,0 6= A ∈ M jest nierozkªadalna (wzgl¦dem ∼) o ile nie jest rozkªadalna
, czyli dla ka»dego rozkªadu A ∼ B ⊕ C,
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Rozkªad macierzy
Ustalmy zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M. Denicja
Macierz A ∈ M jest rozkªadalna (wzgl¦dem ∼) o ile istniej¡ B, C ∈ M ró»ne od ε0,0 takie, »e
A ∼ B ⊕ C.
Denicja
Macierz ε0,0 6= A ∈ M jest nierozkªadalna (wzgl¦dem ∼) o ile nie jest rozkªadalna
, czyli dla ka»dego rozkªadu A ∼ B ⊕ C,
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Rozkªad macierzy
Ustalmy zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M. Denicja
Macierz A ∈ M jest rozkªadalna (wzgl¦dem ∼) o ile istniej¡ B, C ∈ M ró»ne od ε0,0 takie, »e
A ∼ B ⊕ C. Denicja
Macierz ε0,0 6= A ∈ M jest nierozkªadalna (wzgl¦dem ∼) o ile nie jest rozkªadalna
, czyli dla ka»dego rozkªadu A ∼ B ⊕ C,
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Rozkªad macierzy
Ustalmy zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M. Denicja
Macierz A ∈ M jest rozkªadalna (wzgl¦dem ∼) o ile istniej¡ B, C ∈ M ró»ne od ε0,0 takie, »e
A ∼ B ⊕ C. Denicja
Macierz ε0,0 6= A ∈ M jest nierozkªadalna (wzgl¦dem ∼) o ile nie jest rozkªadalna, czyli dla ka»dego rozkªadu
A ∼ B ⊕ C, B ∼ ε0,0 lub C ∼ ε0,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Ustalmy zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M.
Problem. Poda¢ zwi¦zªy opis wszystkich macierzy nierozkªadalnych w M wzgl¦dem ∼.
Przykªad I. Rozpatrujemy relacj¦ podobie«stwa Jordana ∼J, ale na zbiorze wszystkich macierzy kwadratowych, tj.
M = M(k) := [
n∈N
Mn(k).
Uwagi.
Macierz [0] jest nierozkªadalna w M(k) !
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Ustalmy zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M. Problem. Poda¢ zwi¦zªy opis wszystkich macierzy
nierozkªadalnych w M wzgl¦dem ∼.
Przykªad I. Rozpatrujemy relacj¦ podobie«stwa Jordana ∼J, ale na zbiorze wszystkich macierzy kwadratowych, tj.
M = M(k) := [
n∈N
Mn(k).
Uwagi.
Macierz [0] jest nierozkªadalna w M(k) !
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Ustalmy zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M. Problem. Poda¢ zwi¦zªy opis wszystkich macierzy
nierozkªadalnych w M wzgl¦dem ∼.
Przykªad I. Rozpatrujemy relacj¦ podobie«stwa Jordana ∼J, ale na zbiorze wszystkich macierzy kwadratowych, tj.
M = M(k) := [
n∈N
Mn(k).
Uwagi.
Macierz [0] jest nierozkªadalna w M(k) !
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Ustalmy zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M. Problem. Poda¢ zwi¦zªy opis wszystkich macierzy
nierozkªadalnych w M wzgl¦dem ∼.
Przykªad I. Rozpatrujemy relacj¦ podobie«stwa Jordana ∼J, ale na zbiorze wszystkich macierzy kwadratowych, tj.
M = M(k) := [
n∈N
Mn(k).
Uwagi.
Macierz [0] jest nierozkªadalna w M(k) !
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Ustalmy zbiór macierzy M oraz relacj¦ równowa»no±ci ∼ na M. Problem. Poda¢ zwi¦zªy opis wszystkich macierzy
nierozkªadalnych w M wzgl¦dem ∼.
Przykªad I. Rozpatrujemy relacj¦ podobie«stwa Jordana ∼J, ale na zbiorze wszystkich macierzy kwadratowych, tj.
M = M(k) := [
n∈N
Mn(k).
Uwagi.
Macierz [0] jest nierozkªadalna w M(k) !
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Twierdzenie (C. Jordan)
Dla dowolnej macierzy A ∈ M(C): A ∼J J (A) = Jn1(λ1) Jn2(λ2) Jn3(λ3) ... Jnr(λr) ,
dla pewnych n1, . . . ,nr ∈ N oraz λ1, . . . , λr ∈ C.
J (A) = Jn1(λ1) ⊕ . . . ⊕Jnr(λr), A ∼J Jn1(λ1) ⊕ . . . ⊕Jnr(λr), Czy klatki Jordana s¡ nierozkªadalne?
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Twierdzenie (C. Jordan)
Dla dowolnej macierzy A ∈ M(C): A ∼J J (A) = Jn1(λ1) Jn2(λ2) Jn3(λ3) ... Jnr(λr) ,
dla pewnych n1, . . . ,nr ∈ N oraz λ1, . . . , λr ∈ C. J (A) = Jn1(λ1) ⊕ . . . ⊕Jnr(λr),
A ∼J Jn (λ1) ⊕ . . . ⊕Jn(λr),
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Twierdzenie (C. Jordan)
Dla dowolnej macierzy A ∈ M(C): A ∼J J (A) = Jn1(λ1) Jn2(λ2) Jn3(λ3) ... Jnr(λr) ,
dla pewnych n1, . . . ,nr ∈ N oraz λ1, . . . , λr ∈ C. J (A) = Jn1(λ1) ⊕ . . . ⊕Jnr(λr),
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Oczywi±cie klatki rozmiaru 1 s¡ nierozkªadalne.
Sprawdzimy nierozkªadalno±¢ J2(3).
1 Zaªó»my, »e J2(3) jest rozkªadalna, czyli istniej¡ A, B ∈ M(C) ró»ne od ε0,0 takie, »e J2(3) ∼J A ⊕ B.
2 Ze wzgl¦dów wymiarowych widzimy, »e A = [a] i B = [b], dla pewnych a, b ∈ C, zatem J2(3) ∼J A ⊕ B = a 0 0 b . 3 Istnieje wi¦c X = x y z t ∈ M2(C)∗taka, »e J2(3) = X−1 a 0 0 b X lub równowa»nie X J2(3) = a 0 0 b X .
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Oczywi±cie klatki rozmiaru 1 s¡ nierozkªadalne. Sprawdzimy nierozkªadalno±¢ J2(3).
1 Zaªó»my, »e J2(3) jest rozkªadalna, czyli istniej¡ A, B ∈ M(C) ró»ne od ε0,0 takie, »e J2(3) ∼J A ⊕ B.
2 Ze wzgl¦dów wymiarowych widzimy, »e A = [a] i B = [b], dla pewnych a, b ∈ C, zatem J2(3) ∼J A ⊕ B = a 0 0 b . 3 Istnieje wi¦c X = x y z t ∈ M2(C)∗taka, »e J2(3) = X−1 a 0 0 b X lub równowa»nie X J2(3) = a 0 0 b X .
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Oczywi±cie klatki rozmiaru 1 s¡ nierozkªadalne. Sprawdzimy nierozkªadalno±¢ J2(3).
1 Zaªó»my, »e J2(3) jest rozkªadalna, czyli istniej¡ A, B ∈ M(C) ró»ne od ε0,0 takie, »e J2(3) ∼J A ⊕ B.
2 Ze wzgl¦dów wymiarowych widzimy, »e A = [a] i B = [b], dla pewnych a, b ∈ C, zatem J2(3) ∼J A ⊕ B = a 0 0 b . 3 Istnieje wi¦c X = x y z t ∈ M2(C)∗taka, »e J2(3) = X−1 a 0 0 b X lub równowa»nie X J2(3) = a 0 0 b X .
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Oczywi±cie klatki rozmiaru 1 s¡ nierozkªadalne. Sprawdzimy nierozkªadalno±¢ J2(3).
1 Zaªó»my, »e J2(3) jest rozkªadalna, czyli istniej¡ A, B ∈ M(C) ró»ne od ε0,0 takie, »e J2(3) ∼J A ⊕ B.
2 Ze wzgl¦dów wymiarowych widzimy, »e A = [a] i B = [b], dla pewnych a, b ∈ C, zatem J2(3) ∼J A ⊕ B = a 0 0 b . 3 Istnieje wi¦c X = x y z t ∈ M2(C)∗taka, »e J2(3) = X−1 a 0 0 b X lub równowa»nie X J2(3) = a 0 0 b X .
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Oczywi±cie klatki rozmiaru 1 s¡ nierozkªadalne. Sprawdzimy nierozkªadalno±¢ J2(3).
1 Zaªó»my, »e J2(3) jest rozkªadalna, czyli istniej¡ A, B ∈ M(C) ró»ne od ε0,0 takie, »e J2(3) ∼J A ⊕ B.
2 Ze wzgl¦dów wymiarowych widzimy, »e A = [a] i B = [b], dla pewnych a, b ∈ C, zatem J2(3) ∼J A ⊕ B = a 0 0 b . 3 Istnieje wi¦c X = x y z t ∈ M2(C)∗ taka, »e J2(3) = X−1 a 0 0 b X lub równowa»nie X J2(3) = a 0 0 b X .
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
x y z t 3 1 0 3 = a 0 0 b x y z t 3x x + 3y 3z z + 3t = ax ay bz bt 3x = ax 3z = bz x + 3y = ay z + 3t = bt
Rozwi¡zuj¡c ten ukªad zauwa»amy, »e niezale»nie od warto±ci a i b, x = z = 0, czyli X = 0 y 0 t , sprzeczno±¢ (z odwracalno±ci¡ X ). ⇒ J2(3) nierozkªadalna!
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
x y z t 3 1 0 3 = a 0 0 b x y z t 3x x + 3y 3z z + 3t = ax ay bz bt 3x = ax 3z = bz x + 3y = ay z + 3t = bt
Rozwi¡zuj¡c ten ukªad zauwa»amy, »e niezale»nie od warto±ci a i b, x = z = 0, czyli X = 0 y 0 t , sprzeczno±¢ (z odwracalno±ci¡ X ). ⇒ J2(3) nierozkªadalna!
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
x y z t 3 1 0 3 = a 0 0 b x y z t 3x x + 3y 3z z + 3t = ax ay bz bt 3x = ax 3z = bz x + 3y = ay z + 3t = bt
Rozwi¡zuj¡c ten ukªad zauwa»amy, »e niezale»nie od warto±ci a i b, x = z = 0, czyli X = 0 y 0 t , sprzeczno±¢ (z odwracalno±ci¡ X ). ⇒ J2(3) nierozkªadalna!
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
x y z t 3 1 0 3 = a 0 0 b x y z t 3x x + 3y 3z z + 3t = ax ay bz bt 3x = ax 3z = bz x + 3y = ay z + 3t = bt
Rozwi¡zuj¡c ten ukªad zauwa»amy, »e niezale»nie od warto±ci a i b, x = z = 0, czyli X = 0 y 0 t , ⇒ J2(3) nierozkªadalna!
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
x y z t 3 1 0 3 = a 0 0 b x y z t 3x x + 3y 3z z + 3t = ax ay bz bt 3x = ax 3z = bz x + 3y = ay z + 3t = bt
Rozwi¡zuj¡c ten ukªad zauwa»amy, »e niezale»nie od warto±ci a i b, x = z = 0, czyli X = 0 y 0 t ,
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Twierdzenie
Klatki Jordana s¡ nierozkªadalne w M(C).
Wniosek
Macierz A ∈ M(C) jest nierozkªadalna (wzgl¦dem ∼J) ⇔ A jest podobna do klatki Jordana.
Uzyskali±my zatem eleganck¡ klasykacj¦ nierozkªadalnych obiektów w M(C).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Twierdzenie
Klatki Jordana s¡ nierozkªadalne w M(C).
Wniosek
Macierz A ∈ M(C) jest nierozkªadalna (wzgl¦dem ∼J) ⇔ A jest podobna do klatki Jordana.
Uzyskali±my zatem eleganck¡ klasykacj¦ nierozkªadalnych obiektów w M(C).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Jordana
Twierdzenie
Klatki Jordana s¡ nierozkªadalne w M(C).
Wniosek
Macierz A ∈ M(C) jest nierozkªadalna (wzgl¦dem ∼J) ⇔ A jest podobna do klatki Jordana.
Uzyskali±my zatem eleganck¡ klasykacj¦ nierozkªadalnych obiektów w M(C).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Inna relacja
Niech teraz M = M(k) b¦dzie zbiorem wszystkich macierzy (nie tylko kwadratowych), dla k = Q, k = R lub k = C.
Denicja
Macierze A, B ∈ Mm×n(k) s¡ podobne w sensie Smitha, gdy istniej¡ macierze X ∈ Mm(k)∗ oraz Y ∈ Mn(k)∗ takie, »e
A = XBY .
Oznaczenie: A ∼S B.
Uwaga. Czasem mówi si¦ »e macierze j.w. s¡równowa»nelub
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Inna relacja
Niech teraz M = M(k) b¦dzie zbiorem wszystkich macierzy (nie tylko kwadratowych), dla k = Q, k = R lub k = C.
Denicja
Macierze A, B ∈ Mm×n(k) s¡ podobne w sensie Smitha, gdy istniej¡ macierze X ∈ Mm(k)∗ oraz Y ∈ Mn(k)∗ takie, »e
A = XBY . Oznaczenie: A ∼S B.
Uwaga. Czasem mówi si¦ »e macierze j.w. s¡równowa»nelub
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Inna relacja
Niech teraz M = M(k) b¦dzie zbiorem wszystkich macierzy (nie tylko kwadratowych), dla k = Q, k = R lub k = C.
Denicja
Macierze A, B ∈ Mm×n(k) s¡ podobne w sensie Smitha, gdy istniej¡ macierze X ∈ Mm(k)∗ oraz Y ∈ Mn(k)∗ takie, »e
A = XBY . Oznaczenie: A ∼S B.
Uwaga. Czasem mówi si¦ »e macierze j.w. s¡równowa»nelub
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Posta¢ normalna, klasykacja
Podobnie jak przypadku podobie«stwa Jordana chcemy:
Zdeniowa¢ posta¢ normaln¡ wzgl¦dem relacji ∼J.
Opisa¢ szkic algorytmu wyznaczania postaci normalnej. Wykorzysta¢ to do podania klasykacji macierzy nierozkªadalnych wzgl¦dem ∼S.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Posta¢ normalna, klasykacja
Podobnie jak przypadku podobie«stwa Jordana chcemy:
Zdeniowa¢ posta¢ normaln¡ wzgl¦dem relacji ∼J.
Opisa¢ szkic algorytmu wyznaczania postaci normalnej. Wykorzysta¢ to do podania klasykacji macierzy nierozkªadalnych wzgl¦dem ∼S.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Posta¢ normalna, klasykacja
Podobnie jak przypadku podobie«stwa Jordana chcemy:
Zdeniowa¢ posta¢ normaln¡ wzgl¦dem relacji ∼J.
Opisa¢ szkic algorytmu wyznaczania postaci normalnej.
Wykorzysta¢ to do podania klasykacji macierzy nierozkªadalnych wzgl¦dem ∼S.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Posta¢ normalna, klasykacja
Podobnie jak przypadku podobie«stwa Jordana chcemy:
Zdeniowa¢ posta¢ normaln¡ wzgl¦dem relacji ∼J.
Opisa¢ szkic algorytmu wyznaczania postaci normalnej. Wykorzysta¢ to do podania klasykacji macierzy nierozkªadalnych wzgl¦dem ∼S.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Posta¢ normalna, klasykacja
Podobnie jak przypadku podobie«stwa Jordana chcemy:
Zdeniowa¢ posta¢ normaln¡ wzgl¦dem relacji ∼J.
Opisa¢ szkic algorytmu wyznaczania postaci normalnej. Wykorzysta¢ to do podania klasykacji macierzy nierozkªadalnych wzgl¦dem ∼S.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Posta¢ normalna Smitha
Denicja
Ka»d¡ macierz S ∈ Mm×n(k) postaci
S = S(m, n, r) := 1 . . . 0 . . . 0 .. . ... ... ... 0 . . . 1 . . . 0 .. . ... ... 0 . . . 0 . . . 0
nazywamy macierz¡ w postaci normalnej Smitha
(r jedynek, r ≤ m, n). S(2, 2, 1) =h 1 00 0 i, S(2, 3, 0) = h 0 0 00 0 0 i, S(1, 1, 1) = [1], S(2, 3, 2) =h 1 0 00 1 0 i, S(3, 2, 1) = 1 0 0 0 0 0 , S(1, 0, 0) = ε1,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Posta¢ normalna Smitha
Denicja
Ka»d¡ macierz S ∈ Mm×n(k) postaci
S = S(m, n, r) := 1 . . . 0 . . . 0 .. . ... ... ... 0 . . . 1 . . . 0 .. . ... ... 0 . . . 0 . . . 0
nazywamy macierz¡ w postaci normalnej Smitha
(r jedynek, r ≤ m, n). S(2, 2, 1) =h 1 00 0 i, S(2, 3, 0) = h 0 0 00 0 0 i, S(1, 1, 1) = [1], S(2, 3, 2) =h 1 0 00 1 0 i, S(3, 2, 1) = 1 0 0 0 0 0 , S(1, 0, 0) = ε1,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Posta¢ normalna Smitha
Denicja
Ka»d¡ macierz S ∈ Mm×n(k) postaci
S = S(m, n, r) := 1 . . . 0 . . . 0 .. . ... ... ... 0 . . . 1 . . . 0 .. . ... ... 0 . . . 0 . . . 0
nazywamy macierz¡ w postaci normalnej Smitha
(r jedynek, r ≤ m, n). S(2, 2, 1) =h 1 00 0 i, S(2, 3, 0) = h 0 0 00 0 0 i, S(1, 1, 1) = [1], S(2, 3, 2) =h 1 0 0 i, S(3, 2, 1) = 1 0 0 0 , S(1, 0, 0) = ε .
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
Elementarne operacje wierszowe(EOW) na macierzy A ∈ Mm×n(k):
1 pomno»enie i-tego wiersza A przez skalar α ∈ k \ {0}, 2 zamiana miejscami wierszy i oraz j w A,
3 dodanie j-tego wiersza pomno»onego przez skalar α ∈ k do wiersza i-tego (i 6= j).
Rozwa»amy te» analogiczne operacje kolumnowe (EOK). Deniujemy nast¦puj¡cemacierze elementarne:
1 Ein(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 1, 2 Pi,jn ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 2,
3 Ei,jn(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 3.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
Elementarne operacje wierszowe(EOW) na macierzy A ∈ Mm×n(k):
1 pomno»enie i-tego wiersza A przez skalar α ∈ k \ {0},
2 zamiana miejscami wierszy i oraz j w A,
3 dodanie j-tego wiersza pomno»onego przez skalar α ∈ k do wiersza i-tego (i 6= j).
Rozwa»amy te» analogiczne operacje kolumnowe (EOK). Deniujemy nast¦puj¡cemacierze elementarne:
1 Ein(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 1, 2 Pi,jn ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 2,
3 Ei,jn(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 3.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
Elementarne operacje wierszowe(EOW) na macierzy A ∈ Mm×n(k):
1 pomno»enie i-tego wiersza A przez skalar α ∈ k \ {0}, 2 zamiana miejscami wierszy i oraz j w A,
3 dodanie j-tego wiersza pomno»onego przez skalar α ∈ k do wiersza i-tego (i 6= j).
Rozwa»amy te» analogiczne operacje kolumnowe (EOK). Deniujemy nast¦puj¡cemacierze elementarne:
1 Ein(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 1, 2 Pi,jn ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 2,
3 Ei,jn(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 3.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
Elementarne operacje wierszowe(EOW) na macierzy A ∈ Mm×n(k):
1 pomno»enie i-tego wiersza A przez skalar α ∈ k \ {0}, 2 zamiana miejscami wierszy i oraz j w A,
3 dodanie j-tego wiersza pomno»onego przez skalar α ∈ k do wiersza i-tego (i 6= j).
Rozwa»amy te» analogiczne operacje kolumnowe (EOK). Deniujemy nast¦puj¡cemacierze elementarne:
1 Ein(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 1, 2 Pi,jn ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 2,
3 Ei,jn(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 3.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
Elementarne operacje wierszowe(EOW) na macierzy A ∈ Mm×n(k):
1 pomno»enie i-tego wiersza A przez skalar α ∈ k \ {0}, 2 zamiana miejscami wierszy i oraz j w A,
3 dodanie j-tego wiersza pomno»onego przez skalar α ∈ k do wiersza i-tego (i 6= j).
Rozwa»amy te» analogiczne operacje kolumnowe (EOK).
Deniujemy nast¦puj¡cemacierze elementarne:
1 Ein(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 1, 2 Pi,jn ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 2,
3 Ei,jn(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 3.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
Elementarne operacje wierszowe(EOW) na macierzy A ∈ Mm×n(k):
1 pomno»enie i-tego wiersza A przez skalar α ∈ k \ {0}, 2 zamiana miejscami wierszy i oraz j w A,
3 dodanie j-tego wiersza pomno»onego przez skalar α ∈ k do wiersza i-tego (i 6= j).
Rozwa»amy te» analogiczne operacje kolumnowe (EOK). Deniujemy nast¦puj¡cemacierze elementarne:
1 Ein(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 1,
2 Pi,jn ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 2,
3 Ei,jn(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 3.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
Elementarne operacje wierszowe(EOW) na macierzy A ∈ Mm×n(k):
1 pomno»enie i-tego wiersza A przez skalar α ∈ k \ {0}, 2 zamiana miejscami wierszy i oraz j w A,
3 dodanie j-tego wiersza pomno»onego przez skalar α ∈ k do wiersza i-tego (i 6= j).
Rozwa»amy te» analogiczne operacje kolumnowe (EOK). Deniujemy nast¦puj¡cemacierze elementarne:
1 Ein(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 1, 2 Pi,jn ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 2,
3 Ei,jn(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 3.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
Elementarne operacje wierszowe(EOW) na macierzy A ∈ Mm×n(k):
1 pomno»enie i-tego wiersza A przez skalar α ∈ k \ {0}, 2 zamiana miejscami wierszy i oraz j w A,
3 dodanie j-tego wiersza pomno»onego przez skalar α ∈ k do wiersza i-tego (i 6= j).
Rozwa»amy te» analogiczne operacje kolumnowe (EOK). Deniujemy nast¦puj¡cemacierze elementarne:
1 Ein(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 1, 2 Pi,jn ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 2,
3 Ei,jn(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 3.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
Elementarne operacje wierszowe(EOW) na macierzy A ∈ Mm×n(k):
1 pomno»enie i-tego wiersza A przez skalar α ∈ k \ {0}, 2 zamiana miejscami wierszy i oraz j w A,
3 dodanie j-tego wiersza pomno»onego przez skalar α ∈ k do wiersza i-tego (i 6= j).
Rozwa»amy te» analogiczne operacje kolumnowe (EOK). Deniujemy nast¦puj¡cemacierze elementarne:
1 Ein(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 1, 2 Pi,jn ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 2,
3 Ei,jn(α) ∈ Mn(k) macierz powstaªa z In poprzez EOW nr 3.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z lewej strony przez macierz elementarn¡ (rozmiaru m) nr 1, 2 lub 3 powoduje wykonanie na A EOW nr 1, 2 lub 3, odpowiednio;
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z prawej strony przez
macierz elementarn¡ nr 1, 2 lub 3 (rozmiaru n) powoduje wykonanie na A EOK nr 1, 2 lub 3, odpowiednio. Lemat
Ustalmy A, B ∈ Mm×n(k). Wówczas:
A = XB dla pewnej X ∈ Mm(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOW; A = BY dla pewnej Y ∈ Mn(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOK.
Zatem A ∼S B ⇔ A powstaje z B (równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOW i EOK.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z lewej strony przez macierz elementarn¡ (rozmiaru m) nr 1, 2 lub 3 powoduje wykonanie na A EOW nr 1, 2 lub 3, odpowiednio;
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z prawej strony przez
macierz elementarn¡ nr 1, 2 lub 3 (rozmiaru n) powoduje wykonanie na A EOK nr 1, 2 lub 3, odpowiednio.
Lemat
Ustalmy A, B ∈ Mm×n(k). Wówczas:
A = XB dla pewnej X ∈ Mm(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOW; A = BY dla pewnej Y ∈ Mn(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOK.
Zatem A ∼S B ⇔ A powstaje z B (równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOW i EOK.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z lewej strony przez macierz elementarn¡ (rozmiaru m) nr 1, 2 lub 3 powoduje wykonanie na A EOW nr 1, 2 lub 3, odpowiednio;
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z prawej strony przez
macierz elementarn¡ nr 1, 2 lub 3 (rozmiaru n) powoduje wykonanie na A EOK nr 1, 2 lub 3, odpowiednio. Lemat
Ustalmy A, B ∈ Mm×n(k). Wówczas:
A = XB dla pewnej X ∈ Mm(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOW; A = BY dla pewnej Y ∈ Mn(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOK.
Zatem A ∼S B ⇔ A powstaje z B (równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOW i EOK.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z lewej strony przez macierz elementarn¡ (rozmiaru m) nr 1, 2 lub 3 powoduje wykonanie na A EOW nr 1, 2 lub 3, odpowiednio;
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z prawej strony przez
macierz elementarn¡ nr 1, 2 lub 3 (rozmiaru n) powoduje wykonanie na A EOK nr 1, 2 lub 3, odpowiednio. Lemat
Ustalmy A, B ∈ Mm×n(k). Wówczas:
A = XB dla pewnej X ∈ Mm(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOW;
A = BY dla pewnej Y ∈ Mn(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOK.
Zatem A ∼S B ⇔ A powstaje z B (równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOW i EOK.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z lewej strony przez macierz elementarn¡ (rozmiaru m) nr 1, 2 lub 3 powoduje wykonanie na A EOW nr 1, 2 lub 3, odpowiednio;
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z prawej strony przez
macierz elementarn¡ nr 1, 2 lub 3 (rozmiaru n) powoduje wykonanie na A EOK nr 1, 2 lub 3, odpowiednio. Lemat
Ustalmy A, B ∈ Mm×n(k). Wówczas:
A = XB dla pewnej X ∈ Mm(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOW; A = BY dla pewnej Y ∈ Mn(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOK.
Zatem A ∼S B ⇔ A powstaje z B (równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOW i EOK.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Operacje elementarne
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z lewej strony przez macierz elementarn¡ (rozmiaru m) nr 1, 2 lub 3 powoduje wykonanie na A EOW nr 1, 2 lub 3, odpowiednio;
pomno»enie macierzy A ∈ Mm×n(k) z prawej strony przez
macierz elementarn¡ nr 1, 2 lub 3 (rozmiaru n) powoduje wykonanie na A EOK nr 1, 2 lub 3, odpowiednio. Lemat
Ustalmy A, B ∈ Mm×n(k). Wówczas:
A = XB dla pewnej X ∈ Mm(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOW; A = BY dla pewnej Y ∈ Mn(k)∗ ⇔ A powstaje z B
(równowa»nie B powstaje z A) przez sko«czon¡ liczb¦ EOK.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Algorytm
Algorytm sprowadzania (redukcji) dowolnej macierzy A ∈ Mm×n(k) do macierzy w postaci Smitha.
A EOW -el. Gaussa górnoschodkowa EOW nr 1 -1 1 1 EOK nr 3 -1 1 1 EOK nr 2 -Smitha 1 1 1
Zatem dla dowolnej A ∈ Mm×n(k) mamy A ∼S S(m, n, r), gdzie r = rk(A) (jednoznaczno±¢!).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Algorytm
Algorytm sprowadzania (redukcji) dowolnej macierzy A ∈ Mm×n(k) do macierzy w postaci Smitha.
A EOW -el. Gaussa górnoschodkowa EOW nr 1 -1 1 1 EOK nr 3 -1 1 1 EOK nr 2 -Smitha 1 1 1
Zatem dla dowolnej A ∈ Mm×n(k) mamy A ∼S S(m, n, r), gdzie r = rk(A) (jednoznaczno±¢!).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Algorytm
Algorytm sprowadzania (redukcji) dowolnej macierzy A ∈ Mm×n(k) do macierzy w postaci Smitha.
A EOW -el. Gaussa górnoschodkowa EOW nr 1 -1 1 1 EOK nr 3 -1 1 1 EOK nr 2 -Smitha 1 1 1
Zatem dla dowolnej A ∈ Mm×n(k) mamy A ∼S S(m, n, r), gdzie r = rk(A) (jednoznaczno±¢!).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Algorytm
Algorytm sprowadzania (redukcji) dowolnej macierzy A ∈ Mm×n(k) do macierzy w postaci Smitha.
A EOW -el. Gaussa górnoschodkowa EOW nr 1 -1 1 1 EOK nr 3 -1 1 1 EOK nr 2 -Smitha 1 1 1
Zatem dla dowolnej A ∈ Mm×n(k) mamy A ∼S S(m, n, r), gdzie r = rk(A) (jednoznaczno±¢!).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Algorytm
Algorytm sprowadzania (redukcji) dowolnej macierzy A ∈ Mm×n(k) do macierzy w postaci Smitha.
A EOW -el. Gaussa górnoschodkowa EOW nr 1 -1 1 1 EOK nr 3 -1 1 1 EOK nr 2 -Smitha 1 1 1
Zatem dla dowolnej A ∈ Mm×n(k) mamy A ∼S S(m, n, r), gdzie r = rk(A) (jednoznaczno±¢!).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Algorytm
Algorytm sprowadzania (redukcji) dowolnej macierzy A ∈ Mm×n(k) do macierzy w postaci Smitha.
A EOW -el. Gaussa górnoschodkowa EOW nr 1 -1 1 1 EOK nr 3 -1 1 1 EOK nr 2 -Smitha 1 1 1
Zatem dla dowolnej A ∈ Mm×n(k) mamy A ∼S S(m, n, r), gdzie r = rk(A) (jednoznaczno±¢!).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Algorytm
Algorytm sprowadzania (redukcji) dowolnej macierzy A ∈ Mm×n(k) do macierzy w postaci Smitha.
A EOW -el. Gaussa górnoschodkowa EOW nr 1 -1 1 1 EOK nr 3 -1 1 1 EOK nr 2 -Smitha 1 1 1
Zatem dla dowolnej A ∈ Mm×n(k) mamy A ∼S S(m, n, r), gdzie r = rk(A) (jednoznaczno±¢!).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Smitha
k = Q, k = R lub k = C. ∀A∈Mm×n(k) ∃r∈N A ∼S S(m, n, r). S(2, 2, 1) =h 1 00 0 i= [1] ⊕ [0] = [1] ⊕ ε1,0⊕ ε0,1, S(2, 3, 0) =h 0 0 00 0 0 i= [0] ⊕ [0] ⊕ ε0,1 = ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε0,1 = ε21,0⊕ ε30,1, S(2, 3, 2) =h 1 0 00 1 0 i= [1] ⊕ [1] ⊕ ε0,1, S(3, 2, 1) = 1 0 0 0 0 0 = [1] ⊕ ε0,1⊕ ε21,0, S(1, 0, 0) = ε1,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Smitha
k = Q, k = R lub k = C. ∀A∈Mm×n(k) ∃r∈N A ∼S S(m, n, r). S(2, 2, 1) =h 1 00 0 i= [1] ⊕ [0] = [1] ⊕ ε1,0⊕ ε0,1, S(2, 3, 0) =h 0 0 00 0 0 i= [0] ⊕ [0] ⊕ ε0,1 = ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε0,1 = ε21,0⊕ ε30,1, S(2, 3, 2) =h 1 0 00 1 0 i= [1] ⊕ [1] ⊕ ε0,1, S(3, 2, 1) = 1 0 0 0 0 0 = [1] ⊕ ε0,1⊕ ε21,0, S(1, 0, 0) = ε1,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Smitha
k = Q, k = R lub k = C. ∀A∈Mm×n(k) ∃r∈N A ∼S S(m, n, r). S(2, 2, 1) =h 1 00 0 i= [1] ⊕ [0] = [1] ⊕ ε1,0⊕ ε0,1, S(2, 3, 0) =h 0 0 00 0 0 i= [0] ⊕ [0] ⊕ ε0,1 = ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε0,1 = ε21,0⊕ ε30,1, S(2, 3, 2) =h 1 0 00 1 0 i= [1] ⊕ [1] ⊕ ε0,1, S(3, 2, 1) = 1 0 0 0 0 0 = [1] ⊕ ε0,1⊕ ε21,0, S(1, 0, 0) = ε1,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Smitha
k = Q, k = R lub k = C. ∀A∈Mm×n(k) ∃r∈N A ∼S S(m, n, r). S(2, 2, 1) =h 1 00 0 i= [1] ⊕ [0] = [1] ⊕ ε1,0⊕ ε0,1, S(2, 3, 0) =h 0 0 00 0 0 i= [0] ⊕ [0] ⊕ ε0,1 = ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε0,1 = ε21,0⊕ ε30,1, S(2, 3, 2) =h 1 0 00 1 0 i= [1] ⊕ [1] ⊕ ε0,1, S(3, 2, 1) = 1 0 0 0 0 0 = [1] ⊕ ε0,1⊕ ε21,0, S(1, 0, 0) = ε1,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Smitha
k = Q, k = R lub k = C. ∀A∈Mm×n(k) ∃r∈N A ∼S S(m, n, r). S(2, 2, 1) =h 1 00 0 i= [1] ⊕ [0] = [1] ⊕ ε1,0⊕ ε0,1, S(2, 3, 0) =h 0 0 00 0 0 i= [0] ⊕ [0] ⊕ ε0,1 = ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε0,1 = ε21,0⊕ ε30,1, S(2, 3, 2) =h 1 0 00 1 0 i= [1] ⊕ [1] ⊕ ε0,1, S(3, 2, 1) = 1 0 0 0 0 0 = [1] ⊕ ε0,1⊕ ε21,0, S(1, 0, 0) = ε1,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Smitha
k = Q, k = R lub k = C. ∀A∈Mm×n(k) ∃r∈N A ∼S S(m, n, r). S(2, 2, 1) =h 1 00 0 i= [1] ⊕ [0] = [1] ⊕ ε1,0⊕ ε0,1, S(2, 3, 0) =h 0 0 00 0 0 i= [0] ⊕ [0] ⊕ ε0,1 = ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε0,1 = ε21,0⊕ ε30,1, S(2, 3, 2) =h 1 0 00 1 0 i= [1] ⊕ [1] ⊕ ε0,1, S(3, 2, 1) = 1 0 0 0 0 0 = [1] ⊕ ε0,1⊕ ε21,0, S(1, 0, 0) = ε1,0.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Smitha
k = Q, k = R lub k = C. ∀A∈Mm×n(k) ∃r∈N A ∼S S(m, n, r). S(2, 2, 1) =h 1 00 0 i= [1] ⊕ [0] = [1] ⊕ ε1,0⊕ ε0,1, S(2, 3, 0) =h 0 0 00 0 0 i= [0] ⊕ [0] ⊕ ε0,1 = ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε1,0⊕ ε0,1⊕ ε0,1 = ε21,0⊕ ε30,1, S(2, 3, 2) =h 1 0 00 1 0 i= [1] ⊕ [1] ⊕ ε0,1, S(3, 2, 1) = 1 0 0 0 0 0 = [1] ⊕ ε0,1⊕ ε21,0,
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Smitha
⇒ jedynymi kandydatami na macierze nierozkªadalne (z dokªadno±ci¡ do ∼S) s¡ [1], ε1,0 oraz ε0,1.
Macierze te s¡ oczywi±cie nierozkªadalne. Udowodnili±my zatem:
Twierdzenie
Macierz A ∈ M(k) jest nierozkªadalna (wzgl¦dem ∼S) ⇔ A jest podobna do jednej z macierzy [1], ε1,0 oraz ε0,1.
Uwaga. W odró»nieniu do relacji Jordana (gdzie byªo
niesko«czenie wiele nierozkªadalnych!), w relacji Smitha mamy jedynie 3 macierze nierozkªadalne.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Smitha
⇒ jedynymi kandydatami na macierze nierozkªadalne (z dokªadno±ci¡ do ∼S) s¡ [1], ε1,0 oraz ε0,1.
Macierze te s¡ oczywi±cie nierozkªadalne.
Udowodnili±my zatem:
Twierdzenie
Macierz A ∈ M(k) jest nierozkªadalna (wzgl¦dem ∼S) ⇔ A jest podobna do jednej z macierzy [1], ε1,0 oraz ε0,1.
Uwaga. W odró»nieniu do relacji Jordana (gdzie byªo
niesko«czenie wiele nierozkªadalnych!), w relacji Smitha mamy jedynie 3 macierze nierozkªadalne.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Smitha
⇒ jedynymi kandydatami na macierze nierozkªadalne (z dokªadno±ci¡ do ∼S) s¡ [1], ε1,0 oraz ε0,1.
Macierze te s¡ oczywi±cie nierozkªadalne. Udowodnili±my zatem:
Twierdzenie
Macierz A ∈ M(k) jest nierozkªadalna (wzgl¦dem ∼S) ⇔ A jest podobna do jednej z macierzy [1], ε1,0 oraz ε0,1.
Uwaga. W odró»nieniu do relacji Jordana (gdzie byªo
niesko«czenie wiele nierozkªadalnych!), w relacji Smitha mamy jedynie 3 macierze nierozkªadalne.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Nierozkªadalne w sensie Smitha
⇒ jedynymi kandydatami na macierze nierozkªadalne (z dokªadno±ci¡ do ∼S) s¡ [1], ε1,0 oraz ε0,1.
Macierze te s¡ oczywi±cie nierozkªadalne. Udowodnili±my zatem:
Twierdzenie
Macierz A ∈ M(k) jest nierozkªadalna (wzgl¦dem ∼S) ⇔ A jest podobna do jednej z macierzy [1], ε1,0 oraz ε0,1.
Uwaga. W odró»nieniu do relacji Jordana (gdzie byªo
niesko«czenie wiele nierozkªadalnych!), w relacji Smitha mamy jedynie 3 macierze nierozkªadalne.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Macierze X i Y
Przypomnienie. Metoda wyznaczania postaci Jordana macierzy A pozwalaªa te» na wyznaczenie macierzy X , takiej, »e
J (A) = X−1AX .
Natomiast w przypadku algorytmu wyznaczania postaci Smitha nie mówili±my nic o macierzach X i Y takich, »e S(A) = XAY . Redukcja od A do S(A) polega na wykonaniu sko«czonej liczby operacji wierszowych i kolumnowych na A.
Mo»na zapisywa¢ wszystkie EOW i EOK u»yte w trakcie algorytmu i wówczas
X := iloczyn macierzy elementarnych odpowiadaj¡cych wszystkim EOW,
Y := iloczyn macierzy elementarnych odpowiadaj¡cych wszystkim EOK.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Macierze X i Y
Przypomnienie. Metoda wyznaczania postaci Jordana macierzy A pozwalaªa te» na wyznaczenie macierzy X , takiej, »e
J (A) = X−1AX .
Natomiast w przypadku algorytmu wyznaczania postaci Smitha nie mówili±my nic o macierzach X i Y takich, »e S(A) = XAY .
Redukcja od A do S(A) polega na wykonaniu sko«czonej liczby operacji wierszowych i kolumnowych na A.
Mo»na zapisywa¢ wszystkie EOW i EOK u»yte w trakcie algorytmu i wówczas
X := iloczyn macierzy elementarnych odpowiadaj¡cych wszystkim EOW,
Y := iloczyn macierzy elementarnych odpowiadaj¡cych wszystkim EOK.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Macierze X i Y
Przypomnienie. Metoda wyznaczania postaci Jordana macierzy A pozwalaªa te» na wyznaczenie macierzy X , takiej, »e
J (A) = X−1AX .
Natomiast w przypadku algorytmu wyznaczania postaci Smitha nie mówili±my nic o macierzach X i Y takich, »e S(A) = XAY . Redukcja od A do S(A) polega na wykonaniu sko«czonej liczby operacji wierszowych i kolumnowych na A.
Mo»na zapisywa¢ wszystkie EOW i EOK u»yte w trakcie algorytmu i wówczas
X := iloczyn macierzy elementarnych odpowiadaj¡cych wszystkim EOW,
Y := iloczyn macierzy elementarnych odpowiadaj¡cych wszystkim EOK.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Macierze X i Y
Przypomnienie. Metoda wyznaczania postaci Jordana macierzy A pozwalaªa te» na wyznaczenie macierzy X , takiej, »e
J (A) = X−1AX .
Natomiast w przypadku algorytmu wyznaczania postaci Smitha nie mówili±my nic o macierzach X i Y takich, »e S(A) = XAY . Redukcja od A do S(A) polega na wykonaniu sko«czonej liczby operacji wierszowych i kolumnowych na A.
Mo»na zapisywa¢ wszystkie EOW i EOK u»yte w trakcie algorytmu i wówczas
X := iloczyn macierzy elementarnych odpowiadaj¡cych wszystkim EOW,
Y := iloczyn macierzy elementarnych odpowiadaj¡cych wszystkim EOK.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Macierze X i Y
Sposób szybszy:
Algorytm redukowania do S(A) dla A ∈ Mm×n(k) stosujemy dla
macierzy blokowej A I m In 0 .
Redukujemy tylko blok A, ale EOW i EOK aplikujemy równie» do bloków Im i In: A Im In 0 −→ S(A) X Y 0 , S(A) = XAY .
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Macierze X i Y
Sposób szybszy:
Algorytm redukowania do S(A) dla A ∈ Mm×n(k) stosujemy dla
macierzy blokowej A I m In 0 .
Redukujemy tylko blok A, ale EOW i EOK aplikujemy równie» do bloków Im i In: A Im In 0 −→ S(A) X Y 0 , S(A) = XAY .
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Macierze X i Y
Sposób szybszy:
Algorytm redukowania do S(A) dla A ∈ Mm×n(k) stosujemy dla
macierzy blokowej A I m In 0 .
Redukujemy tylko blok A, ale EOW i EOK aplikujemy równie» do bloków Im i In: A Im In 0 −→ S(A) X Y 0 , S(A) = XAY .
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Porównanie
Zbiór M Relacja Posta¢ normalna Nierozkªadalne
M(C) A = X−1BX J (A) ∀λ∈C, n∈N Jn(λ)
M(k ) A = XBY S(A) [1], ε1,0, ε0,1
k = Q, R, C
Zdeniujemy teraz relacj¦ ∼K na parach macierzy, tj. dla A, B, A0,B0 ∈ M m×n(C): (A, B) ∼K(A0,B0) ⇔ A = XA0Y , B = XB0Y , dla pewnych X ∈ Mm(C)∗ i Y ∈ Mn(C)∗. Denicja
Je»eli (A, B) ∼K (A0,B0) jak wy»ej, wówczas mówimy, »e pary te s¡podobne w sensie Kroneckera.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Porównanie
Zbiór M Relacja Posta¢ normalna Nierozkªadalne
M(C) A = X−1BX J (A) ∀λ∈C, n∈N Jn(λ)
M(k ) A = XBY S(A) [1], ε1,0, ε0,1
k = Q, R, C
Zdeniujemy teraz relacj¦ ∼K na parach macierzy, tj. dla A, B, A0,B0 ∈ M m×n(C): (A, B) ∼K(A0,B0) ⇔ A = XA0Y , B = XB0Y , dla pewnych X ∈ Mm(C)∗ i Y ∈ Mn(C)∗. Denicja
Je»eli (A, B) ∼K (A0,B0) jak wy»ej, wówczas mówimy, »e pary te s¡podobne w sensie Kroneckera.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Porównanie
Zbiór M Relacja Posta¢ normalna Nierozkªadalne
M(C) A = X−1BX J (A) ∀λ∈C, n∈N Jn(λ)
M(k ) A = XBY S(A) [1], ε1,0, ε0,1
k = Q, R, C
Zdeniujemy teraz relacj¦ ∼K na parach macierzy, tj. dla A, B, A0,B0 ∈ M m×n(C): (A, B) ∼K(A0,B0) ⇔ A = XA0Y , B = XB0Y , dla pewnych X ∈ Mm(C)∗ i Y ∈ Mn(C)∗. Denicja
Je»eli (A, B) ∼K (A0,B0) jak wy»ej, wówczas mówimy, »e pary te s¡podobne w sensie Kroneckera.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Porównanie
Zbiór M Relacja Posta¢ normalna Nierozkªadalne
M(C) A = X−1BX J (A) ∀λ∈C, n∈N Jn(λ)
M(k ) A = XBY S(A) [1], ε1,0, ε0,1
k = Q, R, C
Zdeniujemy teraz relacj¦ ∼K na parach macierzy, tj. dla A, B, A0,B0 ∈ M m×n(C): (A, B) ∼K(A0,B0) ⇔ A = XA0Y , B = XB0Y , dla pewnych X ∈ Mm(C)∗ i Y ∈ Mn(C)∗. Denicja
Je»eli (A, B) ∼K (A0,B0) jak wy»ej, wówczas mówimy, »e pary te s¡podobne w sensie Kroneckera.
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Motywacje, historia, zastosowania
Podobie«stwo i posta¢ Jordana macierzy kwadratowej A byªa wykorzystywana do rozwi¡zywania równa« ró»niczkowych postaci
Ax = x0
lub ogólniej
Ax + x0 =f.
Relacja ∼K na zbiorze par (A, B) byªa oryginalnie rozwa»ana
w kontek±cie jeszcze ogólniejszych równa« postaci Ax + Bx0=g.
Problem postawiª Weierstrass w XIX wieku, podaª cz¦±ciowe rozwi¡zanie (posta¢ normalna par (A, B), klasykacja nierozkªadalnych; problem wyra»any w terminach tzw. p¦ków macierzy).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Motywacje, historia, zastosowania
Podobie«stwo i posta¢ Jordana macierzy kwadratowej A byªa wykorzystywana do rozwi¡zywania równa« ró»niczkowych postaci
Ax = x0
lub ogólniej
Ax + x0 =f.
Relacja ∼K na zbiorze par (A, B) byªa oryginalnie rozwa»ana
w kontek±cie jeszcze ogólniejszych równa« postaci Ax + Bx0=g.
Problem postawiª Weierstrass w XIX wieku, podaª cz¦±ciowe rozwi¡zanie (posta¢ normalna par (A, B), klasykacja nierozkªadalnych; problem wyra»any w terminach tzw. p¦ków macierzy).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Motywacje, historia, zastosowania
Podobie«stwo i posta¢ Jordana macierzy kwadratowej A byªa wykorzystywana do rozwi¡zywania równa« ró»niczkowych postaci
Ax = x0
lub ogólniej
Ax + x0 =f.
Relacja ∼K na zbiorze par (A, B) byªa oryginalnie rozwa»ana
w kontek±cie jeszcze ogólniejszych równa« postaci Ax + Bx0=g.
Problem postawiª Weierstrass w XIX wieku, podaª cz¦±ciowe rozwi¡zanie (posta¢ normalna par (A, B), klasykacja nierozkªadalnych; problem wyra»any w terminach tzw. p¦ków macierzy).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Motywacje, historia, zastosowania
Podobie«stwo i posta¢ Jordana macierzy kwadratowej A byªa wykorzystywana do rozwi¡zywania równa« ró»niczkowych postaci
Ax = x0
lub ogólniej
Ax + x0 =f.
Relacja ∼K na zbiorze par (A, B) byªa oryginalnie rozwa»ana
w kontek±cie jeszcze ogólniejszych równa« postaci Ax + Bx0=g.
Problem postawiª Weierstrass w XIX wieku, podaª cz¦±ciowe rozwi¡zanie (posta¢ normalna par (A, B), klasykacja nierozkªadalnych; problem wyra»any w terminach tzw. p¦ków macierzy).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Motywacje, historia, zastosowania
Wiele problemów zwi¡zanych z relacj¡ ∼K stanowi niebanalne
wyzwanie do dzi±.
Wspóªcze±nie problemy te s¡ intensywnie badane przez rozmaite grupy naukowców.
Wiele problemów m.in. z teorii sterowania mo»e by¢ wyra»one w j¦zyku par macierzy i wªasno±ci relacji ∼K.
Podaje si¦ alternatywne (prostsze ni» Kroneckera) metody rozkªadu par macierzy na nierozkªadalne (m.in. Dowbor-Mróz, 2007).
Problemy te byªy i s¡ inspiracj¡ do ciekawych uogólnie«. Klasykacje nierozkªadalnych w sytuacjach ogólniejszych rozwi¡zuje si¦ wspóªcze±nie zupeªnie innymi metodami ni» elementarna algebra macierzy czy algebra komputerowa
(stosuje si¦ m.in. narz¦dzia teorii moduªów, teorii reprezentacji koªczanów z relacjami).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Motywacje, historia, zastosowania
Wiele problemów zwi¡zanych z relacj¡ ∼K stanowi niebanalne
wyzwanie do dzi±.
Wspóªcze±nie problemy te s¡ intensywnie badane przez rozmaite grupy naukowców.
Wiele problemów m.in. z teorii sterowania mo»e by¢ wyra»one w j¦zyku par macierzy i wªasno±ci relacji ∼K.
Podaje si¦ alternatywne (prostsze ni» Kroneckera) metody rozkªadu par macierzy na nierozkªadalne (m.in. Dowbor-Mróz, 2007).
Problemy te byªy i s¡ inspiracj¡ do ciekawych uogólnie«. Klasykacje nierozkªadalnych w sytuacjach ogólniejszych rozwi¡zuje si¦ wspóªcze±nie zupeªnie innymi metodami ni» elementarna algebra macierzy czy algebra komputerowa
(stosuje si¦ m.in. narz¦dzia teorii moduªów, teorii reprezentacji koªczanów z relacjami).
Wst¦p ⊕ Klasykacja I Klasykacja II Inne II ogólniej Aktualno±ci
Motywacje, historia, zastosowania
Wiele problemów zwi¡zanych z relacj¡ ∼K stanowi niebanalne
wyzwanie do dzi±.
Wspóªcze±nie problemy te s¡ intensywnie badane przez rozmaite grupy naukowców.
Wiele problemów m.in. z teorii sterowania mo»e by¢ wyra»one w j¦zyku par macierzy i wªasno±ci relacji ∼K.
Podaje si¦ alternatywne (prostsze ni» Kroneckera) metody rozkªadu par macierzy na nierozkªadalne (m.in. Dowbor-Mróz, 2007).
Problemy te byªy i s¡ inspiracj¡ do ciekawych uogólnie«. Klasykacje nierozkªadalnych w sytuacjach ogólniejszych rozwi¡zuje si¦ wspóªcze±nie zupeªnie innymi metodami ni» elementarna algebra macierzy czy algebra komputerowa
(stosuje si¦ m.in. narz¦dzia teorii moduªów, teorii reprezentacji koªczanów z relacjami).