• Nie Znaleziono Wyników

Wyznaczanie współczynników liniowych oporów hydraulicznych w rurach PE i PVC stosowanych w kanalizacji ciśnieniowej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Wyznaczanie współczynników liniowych oporów hydraulicznych w rurach PE i PVC stosowanych w kanalizacji ciśnieniowej"

Copied!
11
0
0

Pełen tekst

(1)

INFRASTRUKTURA I EKOLOGIA TERENÓW WIEJSKICH INFRASTRUCTURE AND ECOLOGY OF RURAL AREAS Nr 7/2011, POLSKA AKADEMIA NAUK, Oddziaá w Krakowie, s. 17–27

Komisja Technicznej Infrastruktury Wsi

Piotr Wichowski, Marek Kalenik, Tadeusz Siwiec, Dariusz Morawski

WYZNACZANIE WSPÓàCZYNNIKÓW LINIOWYCH

OPORÓW HYDRAULICZNYCH W RURACH PE I PVC

STOSOWANYCH W KANALIZACJI CIĝNIENIOWEJ

____________

DETERMINE OF LINEAR LOSSES COEFFICIENTS

IN PE AND PVC PIPES USED

IN THE PRESSURE SEWAGE SYSTEM

Streszczenie

Do projektowania systemów kanalizacji ciĞnieniowej, budowanych z rur PE i PVC, niezbĊdne są obliczenia hydrauliczne, które uwzglĊdniaáyby wáaĞciwo-Ğci fizyczne wáaĞciwo-Ğcieków i rur. W obowiązującej normie [PN-EN 1671 2001], brakuje odpowiednich wzorów, które uwzglĊdniaáyby te wáaĞciwoĞci. W związku z tym, w niniejszym artykule, zostaáa przedstawiona metodyka i wyniki eksperymental-nych badaĔ, których celem byáo wyznaczenie empirycznej zaleĪnoĞci do oblicza-nia wspóáczynników liniowych oporów hydraulicznych w rurach PE i PVC, pod-czas ciĞnieniowego przepáywu Ğcieków. Wykazano, Īe przepáyw Ğcieków w rurach z PVC i PE ma charakter przepáywu w rurach hydraulicznie gáadkich, a wspóá-czynniki liniowych oporów hydraulicznych Os wyznaczone z badaĔ eksperymen-talnych w rurach z PVC i PE przyjmują porównywalne wartoĞci, które w prze-dziale zalecanej prĊdkoĞci v są wiĊksze do wartoĞci OsBlasius obliczonych ze wzoru Blasiusa.

Sáowa kluczowe: Ğcieki, system kanalizacji ciĞnieniowej, wspóáczynnik liniowych

oporów hydraulicznych, rury PE i PVC

Summary

To designing of the pressure sewage systems, built of pipes PE and PVC, essential are hydraulic calculations, which would consider physical properties of sewage. In the applying norm [PN-EN 1671 2001], missing right formulae which would consider these properties. In connection with it, in this article, remained

(2)

introduced methodology and results of experimental researches, which was a pur-pose, determine empirical relation for calculate linear losses coefficients in pipes PE and PVC, during the pressure flow sewages. Showed that the flow of sewage had character in pipes of PVC and PE of flow in pipes hydraulic smooth, and lin-ear losses coefficients Os determined from experimental research in pipes of PVC

and PE is taking comparable value, which in the range for the recommended speed v are bigger to value OsBlasius calculated from the Blasiusa formula.

Key wards: sewage, pressure sewage system, linear losses coefficient, pipes of PE

and PVC

WPROWADZENIE

System kanalizacji ciĞnieniowej stanowi alternatywne rozwiązanie dla ka-nalizacji grawitacyjnej szczególnie, gdy spadki terenu i warunki hydrogeolo-giczne są niekorzystne do jej zastosowania [Kalenik 2011]. Obecnie najczĊĞciej buduje siĊ go na obszarach wiejskich o bardzo zróĪnicowanej topografii terenu.

Elementy skáadowe kanalizacji ciĞnieniowej projektuje siĊ na przepusto-woĞü wyraĪoną maksymalnym godzinowym przepáywem Ğcieków Qhmax uwzglĊdniając prawdopodobną liczbĊ jednoczeĞnie pracujących pomp w szczy-towej godzinie dopáywu Ğcieków do przydomowych pompowni [Szabo 1990]. Aby dla poszczególnych przydomowych pompowni Ğcieków dobraü odpowied-nie pompy, naleĪy dla wyznaczonego przepáywu Ğcieków Qhmax obliczyü straty hydrauliczne 'H jakie powstaną w rurociągach podczas transportu Ğcieków do

oczyszczalni. Na wielkoĞü strat hydraulicznych 'H w rurociągach, podczas

transportu Ğcieków mają gáównie wpáyw hydrauliczne opory liniowe, które są okreĞlane odpowiednim wspóáczynnikiem O. Obecnie obowiązująca norma PN-EN 1671 [2001] zaleca obliczaü straty hydrauliczne tak jak dla czystej wody ze wzoru Darcy-Weisbacha. Dotychczas przeprowadzone badania pokazują [Grabarczyk i in. 2001a, 2001b, Siwiec i in. 2001], Īe takie podejĞcie nie jest do koĔca sáuszne.

W związku z tym, w niniejszym artykule zostaáa przeprowadzona analiza uzyskanych wyników badaĔ, których gáównym celem byáo wyznaczenie wzo-rów empirycznych do obliczania wspóáczynników liniowych opowzo-rów hydrau-licznych Os podczas ciĞnieniowego przepáywu Ğcieków w rurociągach z tworzy-wa sztucznego (PVC i PE) oraz porównanie wspóáczynników Os obliczonych za pomocą wyznaczonych wzorów empirycznych ze wspóáczynnikami Os Blasius wyznaczonymi ze wzoru Blasiusa. Zakres badaĔ obejmowaá Ğrednice rur 90, 75, 63 mm. Badania zostaáy wykonane w ramach grantuMNiSW: NN523422637.

(3)

METODYKA BADAē

Do przeprowadzenia eksperymentalnych badaĔ, a nastĊpnie wyznaczenia wspóáczynników liniowych oporów hydraulicznych dla Ğcieków Os, zostaáo wybudowane stanowisko pomiarowe, którego schemat przedstawiono na rysun-ku 1. Stanowisko pomiarowe zbudowane zostaáo w postaci pĊtli z rur ciĞnienio-wych firmy Gamrat [2000], wykonanych z polichlorku winylu - PVC PN 10 i polietylenu - PE PN 8. Badane rury miaáy nastĊpujące Ğrednice zewnĊtrze D, gruboĞci Ğcianek h i dáugoĞci l:

– PVC: D = 90 mm, h = 4,3 mm, l = 131,40 m; D = 75 mm, h = 3,6 mm,

l = 129,70 m; D = 63 mm, h = 3,0 mmm, l = 128,70 m;

– PE: D = 90 mm, h = 5,4 mm, l = 123,50 m; D = 75 mm, h = 4,5 mm,

l = 125,32 m; D = 63 mm, h = 3,8 mm, l = 126,75 m.

Poszczególne Ğrednice rur (1, 2, 3, 4, 5, 6) poáączone zostaáy z rozdziela-czami (9, 10) poprzez zawory kulowe (8, 12). PomiĊdzy rozdzielarozdziela-czami za-montowano zbiornik (22) o objĊtoĞci 1,0 m3, który poáączono rurą (20) dopro-wadzającą ciecz do rozdzielacza (10) i rurą (28) odprodopro-wadzającą ciecz z rozdzielacza (9). Na rurze (20) zamontowano pompĊ (19), zawór iglicowy (21), odpowietrznik (30), elektroniczny miernik przepáywu PROMAG P typu 53P5-EAGBPAA0AEAA firmy Endress+Hauser (18) i elektroniczny termometr TMR31 firmy Endress+Hauser (27), natomiast na rurze (28) tylko elektroniczny termometr (31). Do pomiaru hydraulicznych strat ciĞnienia (róĪnicy ciĞnieĔ) zastosowano elektroniczny miernik róĪnicy ciĞnieĔ DELTABAR S typu PMD70-ABJ7H11AAU firmy Endress+Hauser (15), który za pomocą rozdziela-czy (16, 14), koĔcówek impulsowych z zaworami odcinającymi (7, 13, 11, 17) i wĊĪyków impulsowych (25) podáączono do poszczególnych badanych rur (1, 2, 3, 4, 5, 6). Do rejestracji danych pomiarowych: natĊĪenia przepáywu, róĪnicy ciĞnieĔ i temperatury Ğcieków z elektronicznych urządzeĔ pomiarowych, zasto-sowano rejestrator RSG40 firmy Endress+Hauser (24), który zapisywaá je z kro-kiem czasowym co 1 sekunda. Elektroniczne urządzenia pomiarowe z rejestrato-rem poáączono za pomocą kabli sterowniczych (26).

Po wypeánieniu stanowiska pomiarowego (rys. 1) Ğciekami i starannym odpowietrzeniu za pomocą zaworu kulowego (29) i odpowietrznika (30) uru-chamiano pompĊ (19), która zasysaáa Ğcieki ze zbiornika (22) i táoczyáa je przez elektroniczny miernik przepáywu (18), nastĊpnie przez rurĊ poddaną badaniu (np. 1), i z powrotem do zbiornika (22). NatĊĪenie przepáywu Ğcieków byáo ustawiane przy pomocy zaworu iglicowego (21). Przepáyw Ğcieków w rurach zadawano z interwaáem co 5 m3/h z zakresu od 40 m3/h do 5 m3/h. Podczas wy-konywania pomiarów, Ğcieki páynĊáy tylko przez jedną rurĊ (np. 1), tĊ na której byá otwarty zawór kulowy wlotowy (12) i wylotowy (8) na rozdzielaczach. Po ustawieniu (zadaniu) odpowiedniego przepáywu Ğcieków i ustabilizowaniu siĊ

(4)

RD 9 23 24 7 14 PI 16 15 17 13 8 25 26 28 31 1 2 3 4 5 6 10 11 12 22 27 18 19 20 21 30 29

Rysunek 1. Schemat stanowiska pomiarowego do wyznaczania wspóáczynnika lino-wych oporów hydraulicznych: 1,2,3 – rura z PE, 4,5,6 – rura z PVC, 7,11,13,17 – koĔ-cówka impulsowa z zaworem odcinającym, 8,12,29 – zawór kulowy, 9,10,14,16 –

roz-dzielacz, 15 – elektroniczny miernik róĪnicy ciĞnieĔ, 18 – elektroniczny miernik przepáywu Ğcieków, 19 – pompa Ğciekowa, 20 – rura odprowadzając Ğcieki ze zbiornika,

21 – zawór iglicowy, 22 – zbiornik na Ğcieki, 23 – kabel elektryczny, 24 – rejestrator danych, 25 – wĊĪyk impulsowy, 26 – kabel sterowniczy, 27,31 – termometr

elektronicz-ny, 28 – rura doprowadzająca Ğcieki do zbiornika, 30 – odpowietrznik

Figure 1. Scheme of the measuring stand to determining linear losses coefficient: 1,2,3 – pipe from the PE, 4,5,6 – pipe from the PVC, 7,11,13,17 – impulse tip with cut – off valve, 8,12, 29 – ball valve, 9,10,14,16 – distributor, 15 – electronic meter of differen-ce pressures, 18 – electronic meter of flow sewage, 19 – sewage pump, 20 – pipe car-rying sewage from the tank 21 – needle valve, 22 – tank to sewage, 23 – electric cable,

24 – data logger, 25 – impulse pipe, 26 – steering cable, 27,31 – electronic thermo-meter, 28 – pipe supplying sewage to the tank, 30 – vent

warunków przepáywu w stanowisku pomiarowym, odczytywano z urządzeĔ pomiarowych natĊĪenie przepáywu (18) oraz róĪnicĊ ciĞnieĔ (15), czyli hydrau-liczne straty ciĞnienia i temperaturĊ Ğcieków na początku i koĔcu badanej rury (27, 31). NastĊpnie zmieniano natĊĪenie przepáywu Ğcieków i po ustabilizowaniu siĊ warunków przepáywu dokonywano kolejnego pomiaru. Po wykonaniu po-miarów na danej rurze, otwierano i zamykano odpowiednie zawory, powtarzając

(5)

pomiary w ten sam sposób dla kolejnej rury. Wykonano dla kaĪdej Ğrednicy rury z PVC i PE po trzy serie pomiarowe.

Dla pomierzonych par wartoĞci natĊĪeĔ przepáywu cieczy Q i hydraulicz-nych strat ciĞnienia 'H oraz znanej Ğrednicy wewnĊtrznej rurociągu d, jego

dáu-goĞci l, z przeksztaáconego wzoru Darcy-Weisbacha obliczano wspóáczynniki liniowych oporów hydraulicznych O [Grabarczyk 1997]:

4 2 2 8 gd Q d l H S ¸ ¹ · ¨ © §6]O ' (1) czyli: l Q d g 2 5 2 8 S '+ O (2) gdzie:

'H – hydrauliczne straty ciĞnienia [m],

g – przyspieszenie ziemskie [m˜s-2],

6] – suma wspóáczynników oporów miejscowych [-],

Ȝ – wspóáczynnik oporów liniowych [-],

l – dáugoĞü rurociągu [m], d – Ğrednica rurociągu [m],

Q – natĊĪenie przepáywu cieczy [m3˜s-1].

SumĊ wspóáczynników oporów miejscowych pomijano, poniewaĪ rurocią-gi w stanowisku pomiarowym (rys. 1) byáy uáoĪone w postaci pĊtli, która miaáa ksztaát bliski koáa, a poszczególne odcinki rur áączono doczoáowo bez Īadnych ksztaátek.

Natomiast liczbĊ Reynoldsa Re obliczano ze wzoru [Grabarczyk 1997]: Q

Sd Q

Re 4 (3)

gdzie:

Q – kinematyczny wspóáczynnik lepkoĞci cieczy [m2˜s-1].

Badania na stanowisku pomiarowym (rys. 1) byáy wykonywane na Ğcie-kach surowych, które pobrano na dopáywie do oczyszczalni Ğcieków w Piasecz-nie. Kinematyczne wspóáczynniki lepkoĞci Ğcieków odczytano z literatury [Gra-barczyk 1997] dla pomierzonego w pobranych Ğciekach stĊĪenia zawiesiny ogólnej, które wyniosáo 450 mg˜dm-3. Otrzymane pary wartoĞci O i Re naniesio-no na wykresy (rys. 2 i 3) i przeprowadzonaniesio-no analizĊ (wnioskowanie) statystycz-ną.

(6)

WYNIKI I DYSKUSJA

Na rysunkach 2 i 3 przedstawiono wyniki, wyznaczonych z badaĔ ekspe-rymentalnych wspóáczynników liniowych oporów hydraulicznych Ow funkcji liczby Reynoldsa Re dla Ğcieków w rurach z PVC i PE.

Dla (rys. 2 i 3) punktów wyznaczonych z badaĔ eksperymentalnych, zasto-sowano metodĊ najmniejszych kwadratów [Bobrowski i Maükowiak-àybacka 2006, Oktawa 1977] i wyznaczono aproksymacyjne równania empiryczne, czyli

Os - wspóáczynniki liniowych oporów hydraulicznych dla Ğcieków, które umieszczono na rysunkach razem z wyznaczonym wspóáczynnikiem determina-cji R2 [Szydáowski 1981] dla korelacji krzywoliniowej.

Rysunek 2. Zestawienie wyników obliczeĔ wspóáczynników Ȝ dla rur ciĞnieniowych z PVC

(7)

Rysunek 3. Zestawienie wyników obliczeĔ wspóczyników Ȝ dla rur ciĞnieniowych z PE

Figure 3. Results of calculations of the coefficients Ȝ for pressure pipes of PE Wspóáczynnik determinacji R2 przyjmuje wartoĞci w przedziale 0 < R2 < 1,

a jego duĪe wartoĞci Ğwiadczą o dobrym dopasowaniu krzywej empirycznej do wyników eksperymentalnych. Wyniki obliczeĔ dla Ğcieków, przedstawione na rysunkach 2 i 3, ze wzglĊdu na bardzo wysoką wartoĞü wspóáczynnika R2, w bardzo dobrym stopniu aproksymowane są przedstawionymi wzorami empi-rycznymi do obliczania wspóáczynników Os. MoĪna stwierdziü, Īe dokáadnoĞü aproksymacji wyników eksperymentalnych przedstawionymi wzorami empi-rycznymi wynosi 99 %. Oznacza to, Īe wspóáczynnik Os w 99 % zaleĪy tylko od liczby Re, i ta zaleĪnoĞü opisywana jest przedstawionymi wzorami empiryczny-mi, natomiast w pozostaáym 1 % zaleĪy od innych czynników, miĊdzy innymi od chropowatoĞci wewnĊtrznych Ğcian rury.

Oznacza to, Īe przepáyw Ğcieków w rurach z PVC i PE moĪe byü oblicza-ny z pominiĊciem wspóáczynnika chropowatoĞci bezwzglĊdnej k, jako przepáyw

(8)

w rurach hydraulicznie gáadkich. NaleĪy równieĪ zauwaĪyü, Īe wyznaczone wzory empiryczne mają taką samą budowĊ jak wzór Blasiusa dla przepáywu wody w rurach hydraulicznie gáadkich [Grabarczyk 1997]:

Re

,316 0,25

0 ˜ 

O (4)

Wzór ten jest aproksymacją wzoru Prandtla-Karmana, który jest szczegól-nym przypadkiem wzoru Colebrooka-Whitea dla przepáywu w rurach hydrau-licznie gáadkich, tzn. dla chropowatoĞci bezwzglĊdnej H = k/d = 0. NaleĪy

za-uwaĪyü, Īe aproksymacyjne wzory empiryczne, przedstawione na rysunku 2 i 3, róĪnią siĊ od wzoru (4) tylko niewielką róĪnicą wartoĞci obu wspóáczynników liczbowych.

Na rysunkach 2 i 3 zamieszczono równieĪ wyniki obliczeĔ wspóáczynni-ków liniowych oporów hydraulicznych w badanych rurach dla Ğciewspóáczynni-ków OsBlasius (4) przy wykorzystaniu wzoru Blasiusa. Do tego wzoru podstawiano te same wartoĞci liczby Re, które wyznaczono z przeprowadzonych badaĔ eksperymen-talnych, dla wystĊpujących przepáywów Ğcieków, przy których wyznaczano wspóáczynniki liliowych oporów hydraulicznych Os.

Otrzymane wyniki obliczeĔ wspóáczynników O ze wzoru Blasiusa dla Ğcieków, uáoĪyáy siĊ w jednej linii - OsBlasius (rys. 2 i 3), tworząc taki sam trend dla rur PVC i PE. Potwierdza to, Īe rury z PVC i PE, są rurami hydraulicznie gáadkimi, a táoczone Ğcieki nie spowodowaáy zmian szorstkoĞci (chropowatoĞci) rur.

Na rysunkach 4 i 5 zestawiono wyniki obliczeĔ wspóáczynników Os obli-czonych za pomocą wyznaobli-czonych wzorów empirycznych (rys. 2 i 3) oraz wspóáczynniki OsBlasius wyznaczonych ze wzoru Blasiusa (4). W celu porównania wspóáczynników obliczonych z wyznaczonych wzorów empirycznych Os ze wspóáczynnikami obliczonymi ze wzoru OsBlasius przyjĊto do obliczeĔ wspóá-czynników Os i Os Blasius jednakowe wartoĞci liczby Reynoldsa Re z przedziaáu od 9,0˜105 do 1,0˜104. Czyli przykáadowo: wartoĞü Re = 8,0˜104 wstawiano do wzo-rów wyznaczonych empirycznie podanych na rysunkach 2 i 3 oraz do wzoru Blasiusa (4) dla której otrzymywano wspóáczynniki Os i Os Blasius (rys. 4 i 5). RównieĪ na rysunkach 4 i 5 zaznaczono przedziaá zalecanych do projektowania prĊdkoĞci przepáywu Ğcieków: minimalnej v = 0,7 m˜s-1 [PN-EN 1671 2001] i maksymalnej v = 2,5 m˜s-1 [Kalenik 2011].

(9)

  0,01 0,011 0,012 0,013 0,014 0,015 0,016 0,017 0,018 0,019 0,02 0,021 0,022 0,023 0,024 0,025 0,026 0,027 0,028 0,029 0,03 0,031 0,032 0,033 0,034 10000 100000 1000000 Re [-] [-] lambda, d = 90 mm, PVC lambda, d = 75 mm, PVC lambda, d = 63 mm, PVC

Rysunek 4. Zestawienie wyników obliczeĔ wspóczynników Ȝ dla rur ciĞnieniowych z PVC wyznaczonymi wzorami empirycznymi

Figure 4. Results of calculations of the coefficients Ȝ for pressure pipes of PVC with determined empirical formulas

Rysunek 5. Zestawienie wyników obliczeĔ wspóczynników Ȝ dla rur ciĞnieniowych z PE wyznaczonymi wzorami empirycznymi

(10)

Na podstawie rysunków 4 i 5 obliczono o ile procent róĪnią siĊ wspóá-czynniki Os wzglĊdem wspóáczynników OsBlasius. Do obliczeĔ róĪnic procento-wych wartoĞci wspóáczynników O z przedziaáu zalecanej prĊdkoĞci przepáywu Ğcieków v, zastosowano formuáĊ:

100 ˜ ¸¸ ¹ · ¨¨ © §  O O O s sBlasius s (5)

NastĊpnie dla otrzymanych róĪnic procentowych wartoĞci wspóáczynni-ków O z przedziaáu zalecanej prĊdkoĞci przepáywu Ğcieków v  obliczono Ğrednie arytmetyczne. W związku z tym, porównując wspóáczynniki Os i Os Blasius moĪna stwierdziü, Īe wspóáczynniki Os przyjmują wiĊksze wartoĞci od Os Blasius w rurach z PVC Ğrednio o: 2 % w d = 90 mm, 5 % w d = 75 mm, 1 % w d = 63 mm, natomiast w rurach z PE o: 5 % w d = 90 mm, 5 % w d = 75 mm, 1 % w d = 63 mm.

PODSUMOWANIE

Wspóáczynniki liniowych oporów hydraulicznych Os wyznaczone z badaĔ eksperymentalnych w rurach z PVC i PE przyjmują wzglĊdem siebie porówny-walne wartoĞci, które w przedziale zalecanej prĊdkoĞci przepáywu Ğcieków v są wiĊksze od wartoĞci OsBlasius obliczonych ze wzoru Blasiusa.

Jak wiadomo wzór Blasiusa (4) do obliczania wspóáczynnikówO odnosi siĊ do wody. W związku z tym, wiĊksze wartoĞci wspóáczynników Os od OsBlasius byü moĪe wynikają z faktu, Īe mamy do czynienia ze Ğciekami. OczywiĞcie jest to hipoteza, która podczas dalszych badaĔ na Ğciekach bĊdzie zweryfikowana.

Przeprowadzone badania pokazują, Īe przepáyw Ğcieków w rurach z PVC i PE ma charakter przepáywu w rurach hydraulicznie gáadkich, poniewaĪ chro-powatoĞü wzglĊdna H nie ma wpáywu na opory hydrauliczne.

Otrzymane Ğrednie procentowe róĪnice pomiĊdzy wspóáczynnikami Os i Os Blasius, uzasadniają celowoĞü stosowania wyznaczonych aproksymacyjnych wzo-rów empirycznych Os(Re) dla badanych rur o Ğrednicach: 90, 75, 63 mm z PVC - rysunek 2 oraz z PE - rysunek 3.

DuĪa wartoĞü poznawcza i uĪytkowa otrzymanych wyników badaĔ, wska-zuje na koniecznoĞü kontynuacji badaĔ dla wiĊkszych zawartoĞci zawiesiny ogólnej w Ğciekach.

(11)

BIBLIOGRAFIA

Bobrowski D., Maükowiak-àybacka K. Wybrane metody wnioskowania statycznego. Wydawnic-two Politechniki PoznaĔskiej. PoznaĔ 2006, s. 250.

Grabarczyk Cz. Przepáywy cieczy w przewodach. Metody obliczeniowe. Envirotech. PoznaĔ 1997, s. 367.

Grabarczyk Cz., Kalenik M., Siwiec T., Morawski D. Eksperymentalne badania liniowych oporów

hydraulicznych ciĞnieniowych przepáywów Ğcieków w rurach PVC i PE - Gamrat. Zeszyty

Naukowe Politechniki ĝwiĊtokrzyskiej. Budownictwo, nr 40/2001a, s. 29-37.

Grabarczyk Cz., Siwiec T., Kalenik M., Morawski D. Opory hydrauliczne w kanalizacji

ciĞnie-niowej. Rynek Instalacyjny, nr 1/2/2001b, s. 6-9.

Kalenik M. Niekonwencjonalne systemy kanalizacji. Wydawnictwo SGGW, Wydanie drugie poprawione. Warszawa 2011, s. 90.

Katalog firmy KAMRAT. Jasáo 2000, s. 190.

Oktawa W. Elementy statystyki matematycznej i metodyka doĞwiadczalnictwa. PWN. Warszawa 1977, s. 310.

PN-EN 1671. ZewnĊtrzne systemy kanalizacji ciĞnieniowej. PKN. Warszawa 2001, s. 25.

Siwiec T., Kalenik M., Morawski D., Majka B. Modyfikacja metody obliczania oporów

hydrau-licznych ciĞnieniowego przepáywu Ğcieków. Informacja INSTAL, nr 11/2001, s. 23-26.

Szabo T. Kanalizacja ciĞnieniowa „Presskan”. Gaz, Woda i Technika Sanitarna, nr 4-5/1990, s. 76-80.

Szydáowski H. Teoria pomiarów. PWN. Warszawa 1981, s. 441

Dr inĪ. Piotr Wichowski e-mail: piotr_wichowski@sggw.pl Dr inĪ. Marek Kalenik e-mail: marek_kalenik@sggw.pl Dr hab. inĪ. Tadeusz Siwiec e-mail: tadeusz_siwiec@sggw.pl Mgr inĪ. Dariusz Morawski e-mail: morawski.dariusz@wp.pl Szkoáa Gáówna Gospodarstwa Wiejskiego Wydziaá Budownictwa i InĪynierii ĝrodowiska Katedra InĪynierii Budowlanej Zakáad Wodociągów i Kanalizacji ul. Nowoursynowska 159 02-776 Warszawa Recenzent: Prof. dr hab. inĪ. Ryszard ĝlizowski

Cytaty

Powiązane dokumenty

~łczynnik oporów liniowych J\. Do tej pory opracowano wzory i formuły opisujące współczynnik oporów AP dla perfor acji okrągłe j i różnych wariantów

p!Ującego wzdłuż zbieraczy oraz od sttrat energii .na prz esącz anie wody pr zez warstwę w -odonośną. Bad ania Falc;lke'gQ.. Przepływ cieczy w rurach perforowanych w

produkcją elementów sieci podciśnieniowych publikują materiały pomocnicz e z wytycznymi projektowania i obliczeń hydraulicznych takich sieci. Zjawisko to jest o tyle

W badanym zakresie natężeń przepływu występuje wyraźne minimum wartości współczynników strat przy natężeniu przepływu około 0,025 o /s. Jedynie w przypadku pełnej

Do badań naprężeń własnych w rurach stosuje się różne metody [4-6&#34;] W pracy zastosowano metodę kielicha i nacięć poprzecznych jjfj , polegającą na zaburzeniu

Do obliczania strat hydraulicznych w kszta tkach wodoci&#34;gowych niezb$dna jest zna- jomo%# warto%ci liczbowej wspó czynników oporów miejscowych ('), które s&#34; podane w normie

Natomiast wspóáczynnik oporu miejscowego dla przepáywu rozbieĪnego, wyznaczony z pomiarów w trójnikach Īeliwnych ocynkowanych wyprodukowanych przez fi rmĊ I, wyniósá

Odkształcenia powierzchni na których naklejono tens metry w trakcie przeprowadzania eksperymentu w zakresie odkształceń plastycznych.. Posługując się nagraniem zarejestrowanym w