• Nie Znaleziono Wyników

Ökumenische Ehrendoktorwürden der Katholischen Universität Lublin

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Ökumenische Ehrendoktorwürden der Katholischen Universität Lublin"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Stanisław Józef Koza

Ökumenische Ehrendoktorwürden

der Katholischen Universität Lublin

Collectanea Theologica 57/Fasciculus specialis, 205-208

(2)

C o lle c ta n e a T h e o lo g ic a 57 (1987) fasc. s p e c ia lis

ÖKUM ENISCHE EHRENDOKTORW ÜRDEN

DER KATHOLISCHEN UNIVERSITÄT LUBLIN

Der S a m sta g n a ch m itta g des 8. Juni 1985 w ird z w e ife llo s e in b le ib en d e s und b e d e u tsa m es D atu m in der b ish erig en , n ich t g a n z sie b z ig jä h r ig e n G e s c h ic h te der K a th o lis c h e n U n iv e r sitä t L u b lin b ilden . A n d ie se m T a g v e r lie h d ie s e H o ch sc h u le näm lich d ie E h ren d o k to rw ü rd en an d ie b e id e n g e m ein s a m en V o r sitz e n d e n der In tern a tio n a len G em isch ten K o m is sio n für d en th e o lo g is c h e n D ia lo g z w is c h e n der R ö m isch -K a th o lisch en K irch e u n d der O rth o d o x e n K irche: an K ard in al Jan G. M. W i l l e b r a n d s , d en g e g e n w ä r tig e n V o r sitz e n d e n d es S e k reta ria ts für d ie Ein­ heit der C h risten , u n d a n M etr o p o lit S t y l i a n o s ( H a r k i a n a k i s ) , den g r ie ­ c h isc h -o r th o d o x e n E rzb isch of v o n A u stra lien . D ie g le ic h z e itig e V e rle ih u n g d ie ser b ed e u te n d en w is s e n s c h a ftlic h e n A u sz e ic h n u n g e n an d ie H iera rch en z w e ie r c h r ist­ lic h e r B ru d erk irch en durch d ie p o ln is c h e k a th o lis c h e U n iv e r sitä t gab d ieser F eier­ lic h k eit d ie T iefe n d im e n s io n e in es ö k u m en is c h en E reig n isses. D ab ei lo h n t es sich n och zu erw ä h n en , dass d ies e in e s p e z ifis c h e K rön un g der v o m 3. bis zum 8. Jun i 1985 in O p o le s ta ttg e fu n d e n e n A r b e ite n des K o o rd m a tio n sk o m ite es eb en d ieser In tern a tio n a len G em isc h ten K o m m issio n d a r ste llte 1.

1. D ie s e w ü r d ig e F eier lic h k e it w u r d e eröffn et v o n B ischof Prof. Dr. habil. Piotr H e m p e r e k , dem R ektor d er К UL, n a ch d em der A k a d e m is c h e C hor das Lied G a u d e M a t e r P o lo n ia v o n G rzegorz G. G o rczy ck i g e s u n g e n h atte. Zuerst b e g r ü ss te er a lle z a h lreich g e k o m m en en G äste, v o n d e n e n w e n ig s te n s e in ig e er­ w äh nt w e rd en m ü ssen . U nd zw ar: d ie b e id e n e h r w ü rd ig en D o k to ra n ten u n d M it­ g lie d e r d es K oord in atioin sk om itees, d en Prim as v o n P o le n K ard in al J ó zef G l e m p , F ra n ciszek M a c h a r s k i , den G ro ssk a n zler der U n iv e r sitä t u n d z u g le ic h D iö- zesa n b isc h o f v o n Lublin Prof. Dr. habil. B o le s ła w P у 1 а к s o w ie n o c h e in ig e w e iter e V e rtreter des p o ln is c h e n E p isk op ats, die B otsch after v o n G riech en la n d un d H o lla n d , d en V ertreter d es P o ln is c h e n Ö k u m e n isc h en R ates Dr. Z d zisła w P a ­ w l i k , V ertreter der h ö h er e n k a th o lis c h e n S c h u len in P o len u n d der ö r tlich e n sta a tlic h e n H o c h sc h u le n s o w ie der lo k a le n B ehörden.

N a c h dem A p p la u s, m it dem die n a m e n tlich b e g r ü ssten G äste b e lo h n t w u r­ den, r ic h te te der R ek tor e in ig e W o rte an d ie T eiln eh m e r der F eier lic h k e it. Er s a g te u.a.:

„D ie K a th o lis ch e U n iv ersitä t L ublin erleb t zum z w a n z ig ste n M al in ihrer nun sc h o n s ie b e n u n d s e c h z ig jä h r ig e n G esch ic h te d ie V e rle ih u n g des E h ren d ok tor­ titels. A u f d ie se r n o ch n ich t a llz u la n g e n L iste ste h e n Papst J o h a n n es P aul II., K ard in ale, B isch ö fe , R ek to r en hö h er er k a th o lis c h er S c h u len s o w ie h era u sr a g e n d e G eleh rte, d ie z a h lre ich e W is s e n s g e b ie te r ep rä sen tie re n u n d d ie für h e r v o rr a g en d e E rru n gensch aften un d D ie n ste auf dem G eb iet der k ir ch lich en , g e s e lls c h a ftlic h e n und w is s e n s c h a ftlic h e n T ä tig k e it m it d ie se r W ü rd e a u s g e z e ic h n e t w u rd en .

D ie L iste eröffnet der M itb eg rü n d er u n d e rste G ro ssk a n zler der KUL, B ischof M arian L eon F n l m a n . H e u te m ö c h te u n se re U n iv e r sitä t zum e r s te n M al z w ei

1 A u sfü h rlich b erich tet d a v o n W . H r y n i e w i c z , D ia lo g i e k u m e n i c z n a

n a d z ie j a . Po s e s j i k a t o l i c k o - p r a w o s l a w n e g o K o m i t e t u K o o r d y n a c y j n e g o w O p o lu

(D ia lo g u n d ö k u m e n is c h e H offn u n g. N a c h der T a g u n g d e s k a th o lis c h -o r th o d o x e n K o o r.d in a tio n sk o m itees in O p o ie), T y g o d n ik P o w sz e c h n y 39: 1985 N r. 32 (1985) S. 1, 6 (vom 11. A u g u st 1985).

(3)

h erv o rra g en d e V ertreter u n d in n ig e B efü rw orter d es g r o sse n W e r k s der V e r e in i­ g u n g a lle r c h r is tlic h e n K irch en u n d a ller B ek en n er C h risti, d e n e n d ie se E inh eit b e so n d ers te u e r ist u n d d ie d an ach streb en , dem w ä h ren d d e s L etzten A b en d ­ m ahls zum A u sd ru ck g e b r a ch ten V e r la n g e n C hristi, dass a lle ein s se ien , G en ü g e zu tun , auf d ie s e Liste aufn ehm en ".

M it der V e rle ih u n g d e r D o k to rtitel h o n o r is c a u s a an sie , s a g te der R ektor w eiter, „ m ö ch ten w ir ih ren B eitra g un d ihre V e r d ie n ste für das g r o s s e u n d h e ilig e W erk der V e r e in ig u n g a ller K irch en u n d a lle r C h risten in dem e in e n H e ilig e n G eist ehren . G le ic h z e itig m ö c h te n w ir u n se r e n W ille n zur M itarb eit an d iesem W erk zum A u sd ru ck bringen.

D ie V e rle ih u n g d iese r D o k to ra te fin d e t zw a n z ig Jah re n ach dem A b sc h lu s s d es 2. V a tik a n is c h e n K o n z ils statt, d e n die k a th o lis c h e K irch e in d ie se m Jahr fe ie rlich b e g e h e n w ird. Es m u ss g e s a g t w e rd en , o h n e zu ü b ertr eib en , d ass eb en dan k dem 2. V a tik a n is c h e n K o n z il d ie se F eier lic h k eit der V e r le ih u n g v o n D o ­ k to ra ten h o n o r is ca u sa u n serer U n iv e r sitä t für d ie V e r d ie n ste für das W e rk des Ö k u m en ism u s m ö g lic h w u rd e. D en n d ie se s K on zil z e ig te , in sb es o n d er e im D ek ret über d en Ö k u m en ism u s U n it a t is r e d i n t e g r a t i o der k a th o lis c h e n K irch e d ie M ittel, W e g e un d W e is e n u n serer A n tw o r t auf den A ufruf der g ö ttlic h e n G nad e zur E inh eit a ller C h risten . D esh a lb n a n n te ein er der T eiln eh m er d es K o n zils das D ek ret ü b er d en Ö k u m en ism u s e in G e sch en k der g ö ttlic h e n G nade für u n sere Zeit. D ie K a th o lis c h e U n iv e r sitä t Lublin ist b e streb t, n ach K räften an d iesem W e rk te ilz u n e h m e n u n d a n der V e rw ir k lic h u n g der E inh eit der K irche C h risti m itzu w irk en . S ie tut d ie s in sb e s o n d e r e durch das W ir k e n des Ö k u m e n isch en In­ stitu ts, das sic h 1970 aus der S e k tio n für V e r g le ic h e n d e u n d Ö k u m en isch e T h e o ­ lo g ie der T h e o lo g is c h e n F ak u ltät an der KUL h e r a u sg e b ild e t hat u n d d e ss e n P ro fesso ren M itg lied er in te rn a tio n a le r u n d n a tio n a le r O rgan e im D ie n st an der V e r e in ig u n g der c h r is tlic h e n K irc h en sind "2.

Zum S c h lu ss -seiner A n sp ra c h e v e r la s der R ektor n o ch d ie D e p e sc h e der K o n g r eg a tio n für k a th o lis c h e E rzieh u n g (g e sch ic k t v o n K ard in al W . W , B a u m ) s o w ie d ie v o n M in ister A. Ł opatk a e in g e s a n d te n G ra tu la tio n sb rie fe d es A m tes für B e k e n n tn isfra g e n an K ard in al J. G. M. W ille b r a n d s u n d M etr o p o lit S ty lia n o s (H ark ian akis).

2. D ie T e x te der B e sc h lü ss e der S itzu n g des T h e o lo g is c h e n F a k u ltä tsra tes (vom 6. M ai 1985) u n d d es S e n a ts der KUL (vom 11. M ai 1985) v e r la s Prof. Dr. habil. J ó zef H o m e r s k i , der D e k a n der T h e o lo g is c h e n F aku ltät. B em erk en s­ w ert w a r die E in m ü tig k eit der für ihre A n n a h m e S tim m en d en . D ie F u n k tio n der P rom oter w u rd e B isch of Prof. Dr. habil. A lfo n s N o s s o 1 s o w ie Prof. Dr. habil. W a c ła w H г у n i e w i с z OM I zuerk annt.

3. D an ach e r h ie lte n d ie P rom oter der e h r w ü r d ig e n D o k to ra n ten das W ort. D ie m it der V e rle ih u n g der E hren d ok torw ü rd e an K ard in al J. G. M. W ille b r a n d s v erb u n d en e L aud atio v e r k ü n d e te B isch o f A. N o s s o i (ihr T itel: U m ein g e ­

m e i n s a m e s c h r i s t l ic h e s Z eu g n is), die sich auf M etr o p o lit S ty lia n o s b e z ie h e n d e

L audatio Prof. W . H r y n i e w i c z OMI (ihr T itel: M e t r o p o l it S t y l i a n o s H a r­

k i a n a k i s — e in B isch of u n d T h e o l o g e im D i e n s t d e r V e r s ö h n u n g d e r K i r c h e n ) 3.

Zum A b sc h lu s s ihrer A u ftritte v e r la s e n d ie P rom oter d ie T e x te der D o k tord ip lom e.

4. D ie o ffiz ie lle A u sh ä n d ig u n g der D ip lo m e an d ie b e id e n a u s g e z e ic h n e te n k ir ch lic h e n W ü rd en trä g er ü b ern ah m der R ek tor der KUL, B isch of P. H e m p e - r e k. D ie se m A u g e n b lic k g in g der fe ie r lic h e G esa n g der o r th o d o x e n litu r g isc h e n H y m n e in g r ie c h isc h e r S p rach e H o m o n o g e n e s H y i o s („O e in g eb o re n e r Sohn") durch den A k a d e m is ch en C hor voraus.

2 Z itiert n ach M. S. „ A b y w s z y s c y b y l i je d n o " (D ass a lle e in s se ie n ), K ie ­ runk i 30: 1985 Nr. 26 (1499) S. 4 (vom 30. Juni 1985).

3 D ie L aud atio v o n B isch o f A. N o s s o l u n d d ie L aud atio v o n Prof. W . H ry ­ n ie w ic z v e r ö ffe n tlic h e n „ C o lle c ta n e a T h e o lo g ic a " in d ie se m H eft v o lls tä n d ig .

(4)

5. K ardin al J. W i l l e b r a n d s u n d M etr o p o lit S t y 1 i a η о s d a n k ten in k u rzen W o r ten für d ie ih n en v e r lie h e n e n A u sz e ic h n u n g e n un d h ie lte n ·— für e in e so lc h e G e le g e n h e it tr a d itio n e ll ü b lic h e ■— F estv o rträ g e.

K ard in al J. G. M. W i l l e b r a n d s berü h rte in se in e m V o rtra g das P ro­ blem der g e g e n s e itig e n B e z ieh u n g en der P artik u la rk irch en m it der U n iv e r sa l­ kirch e. J e d e P artik u la rk ir ch e hat ihr e ig e n e s A n tlitz. D an k d en P a rtik u la rk irch en gibt e s d ie U n iv e r sa lk irc h e , d ie im R esu lta t d ie G em ein sch aft d ie se r L o k a lk irch en d arstellt.

M etro p o lit S t y l i a n o s (H ark ian ak is) t e ilt e s e in e R e fle x io n e n zum T hem a

Einige e th is c h - s i tt l ic h e G r u n d v o r a u s s e t z u n g e n d e s t h e o l o g i s c h e n D ia lo g s mit. D ie se R e fle x io n e n sin d b e so n d e rs bered t in b e z u g auf d ie z e itg e n ö s s is c h e n ö k u ­ m en isch en E rfahrungen auf d ie se m F eld. D er D ia lo g ist sc h o n v o n N atu r aus k e in e le ic h te A n g e le g e n h e it. Um so g rö sser ist die B efried ig u n g der d ia lo g is ie ­ ren d en S e iten , w e n n er zur E in trä ch tig k eit u n d zum g e g e n s e itig e n V erstä n d n is führt. Im Z u sam m en h an g dam it lo h n t es sic h a n d ie se r S te lle w o h l, d ie Ein­ d rü ck e e in e s der T eiln eh m er des „O .ppelner D ia lo g e s ” d es K o o rd in a tio n sk o m ite es anzuführen:

„Ich m u ss o ffen b e k e n n en , dass ich n ich t o h n e B efü rch tu n g en n a ch O p ole g efa h ren bin. Ich w u s s te , dass u n s e in e s c h w ie r ig e A u fg a b e erw a rtet. W e n n ich h eu te, aus der P e r sp e k tiv e der v e r g a n g e n e n e in ig e n W o c h e n , auf d ie s e s T reffen z u rü ck b lick e, dan n k an n ich m ich nur freu en , dass d ie s e s c h w ie r ig e A u fg a b e p o ­ s itiv b e w ä ltig t w u rd e. S o lc h e B era tu n g en b r in g e n das V ertra u e n in den D ia lo g zurück u n d w e c k e n d e n G eist d es O p tim ism u s. In O p o le gab es k e in e N e r v o s itä t, w ie s ie die S itzu n g der K o m m issio n auf K reta k e n n z e ic h n e te N e r v o s itä t u n d Eile lähm en. S ie fördern das M isstra u en u n d w e c k e n V e r d ä c h tig u n g e n . D ie D is k u s s io ­ nen b rin g e n dan n n ich t das e r w a r te te R esu lta t. D as T reffen v o n O p o le w ar du rch­ tränkt v o n F reu n d lich k eit, L e ic h tig k e it, fr eu n d sch a ftlic h e r A tm o sp h ä re u n d N ä h e, Es w ar e in e h e rrlich e A tm o sp h ä re , d ie m it H ilfe v o n W o r ten gar n ich t w ie d e r ­ g e g e b e n w e r d e n kann.

(...) D er D ia lo g darf n ich t lo s g e lö s t v o n d en R e a lie n d es tä g lic h e n L eb ens u n serer K irch en a b la u fen . Er ist n ich t nur e in S c h la g a b ta u sc h v o n S p ez ia liste n . Er braucht auch d ie g e b e u g te n K n ie d e r je n ig e n , die G ott vertrau t h ab en , dass Er S e in e K irch e n ich t v e r lä ss t, d ie aus der T iefe der S p a ltu n g u n d T ren n u n g ruft. Der D ia lo g ist e in e A n g e le g e n h e it a lle r ”4.

6. Zum A b sc h lu s s d ieser ' w ü rd ig e n F e ie r lic h k e ite n ergriff der Prim as v o n P olen , K ard in al Jó zef G l e m p , das W ort. In se in e m k u rzen u n d w a rm h erzig en H irten w ort w ie s er darauf hin , d ass das, w a s w ir e rleb en durften, n ich t so se h r e in e F e ie r lic h k e it als v ielm eh r e in E reign is ist. In d ie se m E reign is w ir d das W ir­ k e n des H e ilig e n G eiste s erk en n bar. Èr ist es ja, der u n s e rw e c k t, dam it w ir „G ott in der W e lt g e g e n w ä r tig m ach en" , dam it w ir „ S ein e R ech te auf Erden v e rte id ig e n " . U n ter der Führun g d e s H e ilig e n G e iste s „ w e rd en w ir offen er", un d das ist m it G e w is sh e it e in v e r a n tw o rtlich er W e g in u n serer W irk lic h k e it.

N a c h dem A u ftritt 'des P rim as w u rd e das tr a d itio n e lle Lied G a u d e a m u s ig itu r g e su n g en . M it dem G eSang d es A k a d e m is ch en C h ors Verband sich der G esa n g der in A u la der U n iv e r sitä t V ersa m m elten .

„D ass a lle e in s s e ie n , w ie Du, V a ter, in m ir ü n d ich in Dir: d a ss au ch sie in u n s e in s s e ie n ” (Jo 17,21) — d ie s e s inn ige. .G eb etsv erla n g en Jesu C h risti b e ­ g le ite te d ie se s ö k u m e n is c h e E reig n is auf p o ln is c h em B oden. Es b e g le ite te es den v ie le n S c h w ie r ig k e ite n zum T rotz, d ie die tä g lic h e n R ea lia des m e n sc h lic h e n u n d c h r is tlic h e n L eb ens oft m it sic h b rin gen. „Der Ö k u m en ism u s v e r la n g t M nt b eim S u ch en n e u e r W e g e u n d M ö g lic h k e iten . D ie V e r a n tw o r tu n g für den Z ustand der T ren nu n g la s te t auf jed em C h risten u n d auf jed er K irche"5. N ic h t jed er w ill das

4 W . H r y n i e w i c z , a.a.O., S. 6. 5 Ebenda .

(5)

v ersteh en . N ic h t jed e m w ird e in d era rtig es D e n k en n ah e, das d och e in e a llg e ­ m ein ch ristlich e N o tw e n d ig k e it ist.

„Der ö k u m e n is m u s trägt dazu b ei, dass im m er m ehr C h risten in n er lic h v o n der T ren n un g frei w erd en . Er leh rt den Z ustand d es S ch ism a s u n d der S p a ltu n g in sic h zu ü b erw in d en . V o n C h ristu s, d e ss e n G eh eim n is im Z entrum der G lau b en s- w ahrhei-tcn se lb st steh t, w ird g e sa g t, dass er «in se in e r P erso n d ie F ein d sch a ft g e tö te t hat» (Eph 2,16). D en Z u stan d der S p a ltu n g u n d T ren n u n g m u ss der C hrist zu erst in sic h se lb st ü b erw in d en " 6. Es m u ss d ie sta r k e H o ffn u n g g e h e g t w erd en , dass d ie o b en b e sc h r ie b e n e n ö k u m en is ch en J u n ie r e ig n is s e in Lublin, d ie ja die K rönun g d e ss e n w a ren , w a s zu v o r in O p o le g e sc h a h , e in e n w e ite r e n Schritt auf dem W e g e b ild en w erd en , der a llm ä h lich , aber d och k o n se q u en t zur sich tb a ren E inh eit u n d F reu n d sch aft der B ek en n er C h risti s o w ie zur B ruderschaft der ch rist­ lic h e n K irch en au ch auf u n serem p o ln is c h e n B od en führt.

Cytaty

Powiązane dokumenty

o penetracji przez literaturę SF kweetli teraźniejszości, choć oczywiście i po dawnemu mierzy ona w przyszłość, uświadamiając czytelnikowi, że “przeznaczeniem

W części pierwszej rozprawy autor precyzuje pole zaintere­ sowań, umie8zczajęc w jego centrum nie manifestacje teoretyczne psychologizmu, lecz poetykę psychologicznę

W części pierwszej rozprawy autor precyzuje pole zaintere­ sowań, umie8zczajęc w jego centrum nie manifestacje teoretyczne psychologizmu, lecz poetykę psychologicznę

Autor podkreśla, oprócz wartości poznawczych rękopisu, również jego walory lite­ rackie: sposób prowadzenia narracji, zastosowanie w relacji pa­ miętnikarskiej

Autor podkreśla, oprócz wartości poznawczych rękopisu, również jego walory lite­ rackie: sposób prowadzenia narracji, zastosowanie w relacji pa­ miętnikarskiej

utworu Albertiego), jednak podobna konstrukcja bohatera, wspól­ ny obu dziełom schsmat idealnego żywota, e nade wszystko docho­ wanie przez obydwu twórców wiary

utworu Albertiego), jednak podobna konstrukcja bohatera, wspól­ ny obu dziełom schsmat idealnego żywota, e nade wszystko docho­ wanie przez obydwu twórców wiary

Na podstawie analizy tekstów najdawniejszych zabytków piś­ miennictwa polskiego: "Listu Biskupa Mateusza do Bernarda z Clairvaux", XVI-wiecznej przeróbki