Fabrieksschema: De fabricage van Nylon

'I

Fabriekscbema

van K.SWART, Februari 1948.

De fabricage van Nylon.

Het fabriekschema voor de bereiding van Nylon werd gemaakt in samenwerking met de Heer C.L.Oudshoorn.

Voor de inleiding en de bereiding van het adipinezuur wordt verwezen naar zijn werk.

Bereidingswijzen voor hexamethyleen diamine.

Practisch alle bereidingswijzen voor hexamethyleen diamine gaan uit van adiponitril dat gereduceerd wordt tot het diamine.

Slechts één uitzondering werd gevonden, n.l. de bereiding uit "' ;;: caprolactam

'/ hexamethyleen

in

NB,

van aminocapronitril dat na reductie diamine geeft 1).

Voor de bereiding van adiponitril ujn·twee werkwij~en mogelijk.

1. Uit tetrahydrofuraan via 1.4 butaandichloride tot adiponitril 2).

,cL

C ~.t. I C. H_t r c:. M t I C Hl. \ct }IC N

Het tetrahydrofuraan is te maken volgens REppe ,) of uit furfura1 4)

2. Uit adipinezuur en ammoniak

+

~---_._- ---~---~ I ,. I ~

L

2

Wordt het adipinezuur bereid via tetrahydrofuraan dan zal de eerste methode in overweging moeten women genomen. Is dit niet het geval dan zal waarschijnlijk de bereiding uit adipinezuur goedkoper zijn.

Aangezien het adipinezuur bereid wordt door oxydatie van phenol womt hier veroer slechts de tweede methode beschouwd.

De dehydra1-atie van het, uit adipinezuur en NH, gevormde ammonium-zout, kan in de gasphase en in de vloeistofpbase BBschieden.

In de vloeistofphase moet een dehydradatiemiddel aanwezig zijn als azijnzuuranhydride

5)

of phosphorzuur 6)

7).

Deze methoden ~jn moeilijk continu te maken.

Men moet NH, door het gesmolten adipinezuur en het dehydratatie-middel leiden. Is alles omgezet dan moet nitril en dehydratatiedehydratatie-middel gescheiden worden.

Dit laatste moet weer te regenereren zijn wil het proces niet veel te duur zijn.

Het eenvoudigste is de gasphase dehydratatie. Een gasvormig mengs~ van adipinezuur en ammoniak wordt hierbij over een dehydratatiekatalysa-tor geleid.

De beschrijving van een apparatuur werd gevonden in een Brits pa-tent 8). Hierbij werd gewerkt met een 3i02 katalysator en een tempera-tuur van ,200 - 4000 C.

Rendement ruim 80%. De apparatuur is van roestvrij staal.

W.A.Lazier en H.R.Arnold

9)

gebruiken een Boriumfosfaat katalysa-tor, deze geeft 87.5% nitril.

Volgens een Duits patent

10)

kan

b~

een temperatuur van

290

0

-300°0

gewerkt worden als zeer veel waterstof aan het mengsel wordt toege-voegde Het voordeel hiervan is dat dan geen edelstaal nodig is. Een kostenberekening zou uit moeten maken of dat de moeite loont.

r

3 De gebruikte methode.

Bij het vervaa~igen van het fabriekscbema werd gebruik gemaakt van een apparatuurschets als beschreven staat in Br.P. 494.236 zie ref. 8) en een katalysator als door W.A.Lazier en H.R.Arnold 9) ge-bruikt ~jn. Het Britse patent geeft de volgende conditie's.

Temperatuur 3200-4000 Contacttijd 1 - 10 sec.

Het beste is ~ 3500 Het beste is

±

5 sec. Verhouding NH

3 tot adipinezuur 4:1 tot 24:1

Het beste is tussen 6:1 en 16:1. Katalysator, ox~en en zouten van elementen uit de 3, 4, 5, 6 en 8 groep van het periodiek systeem ook phosphorzuur, phosphorwolfram en phosphormolybdeen op _{8i02 ,} puimsteen of kieselguhr enz. 8i0₂ is de beste katalysator.

De reactor moet zeer goed tegen corrosie bestand ~jn. Ni, Al le-geringen, roestvrij staal met Mo en Cu Si Ma legeringen zijn bruikbaar.

Gewerkt wordt bij atmosferische druk.

Lazier en Amold bereiden hun katalysator als volgt: 211 delen H

3P04 van 85% en 100 delen H3B03 roeren en daarna 18-20 uur laten staan, dan 12 uur drogen bij 1000 C en 4 uur bakken bij 3500 C. Breken en zeven door een zeef met 8-14 mazen/inch2 .

Voor gebruik in het groot wordt de massa gemengd met

2%

grafiet en tot cylindrische tabletten geperst met een diameter van 3/16" en een hoogte van .3/16tt

•

De omstandigheden zijn practisch gelijk aan het boven beschreven Britse patent.

Temperatuur 3500 Contacttijd 5 à 6 sec. Verhouding NH

3 : adipinezuur 8: 1

Na 200 uur werd nog geen vermindering van de katalysatoractiviteit gevonden.

1 ~

De belangrijkste nevenreactie bij het bovenbeschreven proces is de vorming van keton b.v. het cyclopentanon door dehydratatie van adipine-zuur. Temperatuur verhoging bevordert deze nevenreactie. Het gebruik van meer ammoniak werkt haar tegen.

De zuivering van het adiponitril.

Het adiponi tril dient gezuiverd te worden aangezien de nevenpro-ducten, meest ketonen, aanleiding geven tot teerachtige producten op de reductie katalysator van het volgende proces.

Een vacuumdestillatie is niet helemaal voldQ8nde. W.H.Lazier en G.W.Rigby 11) wassen het nitril met 802 _{water en een NH4HS0}

3

oplossing. Het nitril wordt daarna gewassen met water en een 28% ammoniakoplos-sing. Het nitril was hierna zonder destillatie of droging bruikbaar voor reductie.

Een van de vele voorschriften die wordt opgegeven luidt 250 dl ruwe ai tri 1 met 8.8% water wordt gemengd met 6 dl 802 en. 11 dl 73%

NH4HS0₃ oplossing en 6 uur geroerd. Daarna wordt 3 keer met 10 dl water en een keer met 10 dl 28% ammoniakoplossing gewassen.

De reductie van nitril tot amine.

'A.M.Polyakov en S.R.Rafikov

7)

beschripen een reductie methode van nitril met een Pd katalysator bij kamertemperatuur en 0.6 ato H2 druk. Gebruikt wordt 10 g nitril, 160 g abs.alcohol en 20 g H2S04 • Het rendement bedroeg 80%. De reactiet~d was zeer lang. Bij gebruik van

Hel

in plaats van H2S04 bedroeg het rendement 98%, maar de reactietijd was dagen lang.

Alle andere reductie methoden eisen het gebruik van hoge drukken. Hierbij is het noodzakel~k veel NH

3 toe te voegen aangezien anders uit het diamine NH

I

t:

.

...

---.---

. -5 / '

Du Pont de Nemour:) heeft een aantal van deze methoden gepatenteerd. Een methode 12) werkt met Ni katalysator bD 150-3500 C, een andere 13) bij 1200 en 100-200 atm met een Co katalysator.

Een grote moeilDkheid is het afvoeren van de zeer grote hoeveel-heid reactiewarmte; 70000 - 80000 pound centigrade units per pound mol nitril.

Zeer fraai wordt deze moeilijkheid opgelost in een Amerikaans patent 14). Volgens dit patent vindt de reductie plaats in vloeibare ammoniak bij + 1200 C. De druk moet dan 600-650 atmosfeer bedragen. De temperatuur kan nu niet stijgen boven de kooktemperatuur van ammoniak bij die druk.

De volgende reactie conditie's worden gegeven: o

Invoer

30

beneden reactie temperaturen.

Reactietemperatuur 110-1350

c.

Druk 600-650 Mol verhouding ammoniak : nitril 25

H2 tot nitril 38 1 1

Space velocity 40 g nitril/uur/IOC cc katalysator Als katalysator Co en Cu. ReIldement 91%. De katalysator werd als volgt bereid:

2 dl Co oxyde en 1 dl Cu oxyde smelten, breken en zeven door zeven

) met 8-14 mazen per inch2. Daarna reduceren

~

.c02

_{en H2 atmosfeer bij} 3750

c.

I

r

' -_. --- ---_ ..

_

..

_

]

I

I

I

I I I I

i

~

I ' ' -"

~

HL

LE-

-'1--'

n

~~~

P.,q

J

.tN~

I I

Il

~ i I I

f

i I I I

I

I 1 I

~~L

I i X I

I

I

_{_J} V ijl

*

I , ' -, I I_l--

.L

, --I

₁

i~1

I

l~

I~I

I I

I

" I

..

--

_-

₁

_...

I

I ; 1 1

-

=r-'-'

~-

.

~ ~HJ --.--=f~-

---

- - ---

I-/,t .. fJ HJ ~y. .

,..

6

Zuivering van het diamine.

Aangezien het amine voor de bereiding van nylon zout zeer zuiver dient te zij~ moet het aan een zuivering worden onderworpen.

De voornaamste verontreiniging is het bovengenoemde imine. Dit imine vormt met water een azeotroóp en is als zodanig afte destil-leren 15).

Bij

76

cm is het kookpunt 95.50 C en de samenstelling

50.58%

imine en 49.42% water.

Is het azeotroop en de overmaat water venrijderd dan wordt het diamine gedestilleerd bij 14 mmo en 90-920

c.

Het imine scheidt zich na afkoeling af van het water en kan dan door destillatie zuiver worden gewonnen.

Schema van een fabrieksinstallatie voor de bereiding van

,

hexamethyleendiamine uit adipinezuur.

Globale berekening.

Uitgegaan wordt van de veronderstelling dat de installatie voor adipinezuur bereiding 50 ton adipinezuur per 24 uur maakt. Voor de bereiding van één mol nylon zout is één mol adipinezuur en één mol diamine nodig, één mol di amine zou theoretisch uit één mol adipinezuur ontstaan. Stel het rendement der nitril bereiding op

85%

en dat der reductie tot diamine op

90%.

Met een gering verlies voor zuivering levert het proces een totaal rendement van ongeveer

75%.

Van de 50 ton adipinezuur moet dus

;~g

50 -

28.6 ton voor de fabricage van het amine gebruikt worden; dit is 1.2 ton per uur.

Met 0.85 x

~

~

1.2 • 0.24 ton NH

3

levert dit ongeveer

i~

Je 1.2 = 0.89 ton ruw nitril per uur. Aangenomen dat de nevenreactie geen NH

3

verbruikt, hetgeen bij ketonen zo zeker niet is.

,

-I •

I

7

40 Kg 28% ammoniale oplossing.

Overblijft 0.85 , 0.89 ... 0.755 ton zuiver nitril.

B"" IJ re uc J.e me d t· t 4 108)( Je. 2 755

= .

55 9 K H t t g 2 on s aa t 811 K gruw amine. Rierui t ontstaat na desti llatie

0.9

x 811 ...

7"50

Kg zuiver diamine.

De bereiding van adiponitril.

Het adipine zuur wordt in de smeltbakken 1 en 2 gesmolten. Deze apparaten zijn van een rooster van holle staven voorzien dat met vloei-bare Dowtherm verhit worden, evenals dè mantel en de afvoerleidingen. De smeltbakken kunnen met perslucht leeg geblazen worden.

Het gesmolten adipinezuur (smeltpunt 151.30 C) komt nu in een

verda~er

3.

Deze verdamper wordt beschreven in het F.P. 860.536 van

Dupont de Nemours.

Met een roterende schijf a~s sproeier wornt het adipinezuur hier-in verstoven. De wandtemperatuur bedraagt

350

0 C. Het kookpunt van adipinezuur is ~ 3120 C. Het adipinezuur wordt meegenomen met een

stroom ammoniak die in de warmte uitwisselbaar 4 en de buisoven 5 tot 5000 C verhit is.

Andere methoden, b.v. met een verdampingssectie in de reactor, leiden tot verstoppingen en ontleding van het adipinezuur.

De damp gaat nu via een met condenserende Dowtherm verhitte lei-ding naar een op de zelfde Mjze verhitte reactor

7

waarin de dehydra-tatie plaats vindt.

Het reactieproduct passeert de warmteuitwisselaar 4 en de koeler 8 en komt in de afscheider

9.

De ammoniak kan na zuivering weer gebruikt worden (zie de ammoniak zuivering hieronder).

De vloeistof scheidt zich in 2 lagen, n.l. een waterige oplossing verzadigd met NH

~---~-- - - - -_.

(

,

,/

8

nitril is, zo dit rendabel is, uit de waterlaag terug te winnen door ./ extractie met benzeen, Waarvoor een tegenstroom extractietoren 'in

aan-/,w

/

't

merking zou komen, geze is niet getekend. Het ammoniak uit de

water-f

J

laag kan weer terug gewonnen worden.

Ret ruwe nitril wordt afgevoerd naar wachtbak 10. De zuivering van het adiponitril.

Het ruwe nitril bevat + 8% water, wat NH

3

en verder voornamelijk

ketonen als verontreiniging.

De pomp 11 brengt het ruwe nitril op de gasabsorbtietoren 12. Het is beter deze toren niet te vullen aangezien de bisulfiet verbindingen der ketonen de toren zouden kunnen verstoppen.

Van de toren gaat het nitril naar de menger 13 en hieruit via de pomp 14 naar het onderste deel van de w.aetoren

15.

Deze toren bestaat uit een tank met een kolom er op. In deze tank vindt de SCheiding plaats van het nitril en de zwaardere bi sulfiet op-lossing.

Boven in de toren wordt n.l. een

73%

ammonium bisulfiet oplossing

gesproeid. Deze zakt in tegenstroom met het practisch zuivere nitril naar de tank. In deze tank wordt een zo groot mogelijke turbulente

meng-,

laag gehouden door nitril en bisulfietoplossing via de respectieveli;jke leidingen 16 en 17 terug naar de menger te voeren. Onder in de tank wordt contimue bisulfietoplossing afgevoerd.

De menger ontvangt ongeveer 1000 L ruw nitril van de toren 12.

Tank en toren zouden de volgende afmetingen kunnen hebben: Doorsnede tank 3 M~ ,hoogte 2.5 M

2

Doorsnede kolom 0.66 M ,hoogte 3 M

3

De inhoud van de tank is dus

7.5

M , van de toren 2 M3 •

De gemiddelde verblijf tijd van het nitril in de tank is dus

*

4 uur (afhankelijk van de hoogte der scheidingslaag) in de kolom + 2uur.

I

9

I '

..

I

De snelheid in de kolom is 1 .. 1.5 m/uur.

0.66

De minimale druppelgrootte is als volgt te berekenen Volgen Stokes

t

7

7ï

~

v :

%

ïT1,.3

'I

(p(, -

Dl~)

! - straal v.d. druppel;

'7

= viscositeit nitril;

V = snelheid ni tri 1 in de kolom;

J

de dichtheid van de

73%

bisulfiet oplossing en die van het nitril;

= de versnelling van de zwaartekracht Stel

₌

v ..

0.1 1500 5 3600" /12 cm/ sec 1.4 - 0.9 0: 0.5

Zo vindt men t_min

=

0.15 !!!.J!!.

qr/

3

cm

Kleinere druppels worden uit de kolom geblazen.

De invoer in de tank dient zo te geschieden, dat de tankinhoud in beweging blijft.

Hoewel zich in de kolom wel,niet veel bis~lfiet verbindingen meer zullen afzetten moet men er toch voor zorgen de vulling der toren~t

te fijn te maken om verstoppingen te voorkomen.

In de tank moeten vensters aangebIacht z~n om te kunnen vaststel-len waar de scheidingslagen tussen mengsel en homogene phasen liggen.

Hierop ~oeten de rondpomp snelheden ingesteld worden.

De wachtbak 18 waarheen het gezuiverde nitril uit de toren ge-voem wordt, moet op gelijke hO@gte met de invoer staan, zeker niet hoger, anders heeft pomp 14 te veel te doen. Om dezelfde reden moet er voor gezorgd worden, dat er geen gas in de tank komt, anders werkt de

~---

-,

•

10

hevel niet.

Het nitril wordt nu met water gewassen (120 L waswater per uur). Dit geschiedt in tegenstroom om de hoeveelheid waswater tot een minimum te beperken.

Hiervoor worden de volgende apparaten gebruikt:

I

De mengers 19a en b, de pompen 20a en b in de separatoren 2la en b'

Wachtbakken 228 en b

Het is niet bekend of separatoren hier nodig ~jn.

Met moeilijk uitzakken van het mengsel is rekening gehouden, aangezien:

a. De soortelijke gewichten van nitril en water weinig verschil-len;

l i

b.

De sporen organische sulfiet verbindingen hebben, een polaire

":;J=-~en

een ntet polaire groep

"êrl--k-u-~-e-n-d-u-s-e-m-u-l-Sionerend6werken.

, I

I

Een zelfde installatie dient voor het wassen met 28% ammoniak-oplossing C120 L ammoniak per uur).

Hierna wordt het nitril in vacuum gedestilleerd. Dit geschiedt in

een normale vacuum rectificatie kolom met warmte-uitwisselaar 23, verwarmer 24, kolom 25 en reboiler 26.

Bereiding van hexamethyleendiamine uit adiponitril.

Uit de reservoirs 27 en 28 worden via de ventielen 29 en 30 resp. ~ en nitril door de pompen 31 en 32 gecomprimeerd tot een druk van

.L I

600 atmosfeer. Het buffervat 33 vangt de drukstoten op.

Het mengsel van nitril, NH_{3 en H2 gaat via warmte-uitwisselaar} 34

en verhitter 35 naar de reactor

36.

De verhitter is slechts nodig om het toestel op gang te brengen, daarna is geen warmte meer nodig.

Het reactie mengse 1 passeert dan langs manometer 37 het ventiel 38, de warmte-uitwisse1aar 34 en de Ko«L~r 39. In de afscheider 40 vindt

I

11

de afscheiding van de waterstof plaats, die via de omlooppomp 41 weer toegevoerd kan wOrOen aan het proces. De vloeistof gaat via reductie-ventiel 42 naar de vloeistofafscheider 43.

1

~

Hier wordt de ammoniak verdampt (flashen) en kan weer teruggevoerd worden in het proces. Het nitril verlaat de afscheider b~ 44 .

...

_{.rl~ Het probleem bij de reductie van het nitril is de afvoer van de}

I!

ç

~

grote hoeveelheid reactie warmte

<10 - 80

k cal/mol). Het is bij dit

'~-I"/'O patent elegant opgelost door met de ventiel 38 de druk in de reactor

~.,.J..-.-I zo te regelen, dat zij ge~k is aan de dampspanning van de ammoniak in

~~

de reactor

b~

de gewenschte reactietemperatuur.

De ammoniak staat dus in de reactor te koken en de reactorwarmte wordt afgevoerd als verdampingswarmte van de NH

3. In de

warmte-uitwis-selaar kan de voeding nu verwarmd worden door de condenserende NH, damp. B~ volledige umtwisseling en @elijke druk in warmte-uitwisselaar en reactor zou dan de voed iog verhit kunnen worden tot de reactie-tem-peratuur. Men laat de voeding echter niet zo warm worden, maar b.v.

/)

20~ lager dan de reactietemperatuu+. De rest van de ammoniakdamp wordt gecondenceerd in de koeler.

Aangezien de druk in de afscheider 40 niet veel lager is dan in de reactor hoeft pomp 41 geen compressie arbeid te leveren.

De compressor 45 moet wel compressie arbeid leveren. De koeling in de' tussen trappen en ook van de op 600 atmosfeer gebrachte vloeistof kan geschieden met de kokende ammoniak in de afscheider 44.

De vloeibare ammoniak kan nu verdeeld worden door de kranen 468 en 46b• Een deel gaat via de warmte-uitwisselaar naar de reactor, de rest gaat rechtstreeks naar de reactor.

Een ruwe warmtebalans van deze sectie kan men als Volgt opstallen. Verwaarloos het verschil in warmteinhoud tussen voeding en pro-duct. Neem aan dat geen suppletie van NH

3

nodig is en dat de

12

vercalculeerd , zij komt dus verder niet in het proces vrij.

-We hebben dus te maken met de reactie warmte

A,

de compressie energie B van compressor 45 en het energieverlies K in de koeler

39.

De pomp 41 is slechts omlooppomp met een te verwaarlozen energiever-bruik.

Voor de hele sectie geldt dus bij goede isolatie:

A + B ""' K

Voert men gecomprimeerd vloeibaar NH

3 via afsluiter 46

a

naar de warmte-uitwisselaar dan zal de warmte-uitwisselaar meer te doen hebben, er condenseert dus meer NH

3

en de koeler zal minder NH

3

te condenseren

hebben, K wordt dus kleiner. De temperatuur van invoer loopt op. Omgekeerd heeft de koeler bij het leiden van de NH

3 via afsluiter

46b rechtstreeks in de reactor meer te doen. K zal groter zijn, er wordt meer warmte aan het systeem onttrokken, de temperatuur van in-voer zal dalen.

Zowel de koeler als de warmte-uitwisselaar moeten dus enige spe-ling hebben •

•

Fraai wat warmte-economie betreft is dit schema niet. Want

prac-\tisch wordt de energie benodigd voor de scijeiding van NH₃ en amine

\geleverd door de compressor

45.

Dit is niet economisch. Beter zou het van energie economisch standpunt zijn de vloeistofafscheider 43 te ver-vangen door een hoge druk destillatiekolom, waarbij de drukvermindering bij afsluiter 42 slechts zeer gering behoefde te zijn. In deze kolom WODJt dan de NH

3 van het amine gescheiden en de compressor 45 behoefde

dan slechts omlooppomp te zijn.

Een kostenberekening zal uit moeten Mjzen of een zo kostbaar appa-raat als een destillatiekolom voor zulke hoge drukken wel rendabel is.

De zuivering van het amine.

r

I

•

,

13

Het amine gaat uit wachtbak 47 via de pomp 48 naar de

warmnè-uit-wisselaar 49 en de verhitter 50. B~ 51 woIdt zoveel ontlucht water

toe-gevoerd als voor de totale overdestillering van het amine nodig is. Het mengsel van amine en azeotroop wordt in de destillatiekolom 52

geschei-den. Het azeotroop en de overmaat water gaat over de top. B~ afkoeling

vindt ontmenging plaats. Door nogmaals destilleren van de imine-r~ke

laag is dit imine zuiver te verkrijgen. Dit is niet getekend.

Het bodemproduct uit de reboiler

53

wordt nu aan een

vacuumdes-tillatie onderworpen. De voeding van kolom 54 wordt verwarmd door de

warmte-uitwisselaar 55 en verhitter 56. Het over de top afgevoerd amine

wordt in de ontvangvaten 57 en 58 opgevangen. Men late geen lucht toe

b~ het aftappen, maar stikstof.

Buffervat 59 en stoomstraalejecteur 60 zorgen voor een stabiel

vacuum.

Het amine wordt opgelost in 8~fo methanol in het reservoir 61.

Voor de beschrijving van de verdere bereiding van nylon zout en

nylon garen wordt verwezen naar het verslag van de Heer C.L.Oudshoorn.

Het teFugwinnen van ammoniak en zwaveldioxide.

B~ de bereiding van hexamethyleendiamine uit adipinezuur wordt

veel ammoniak gebruikt, het loont de moeite dit terug te winnen. De volgende NH

3

bevattende oplossingen worden ~ls afval verkregen:

a. Een b~ kamertemperatuur verzadigde waterige oplossing van

NH

₃

_{met wat CO2 ontstaan bij de ketonvorming. Nordt het nitril}

v~

niet geextraheerd dan is ook hier iets ~n aanwezig;

b. Een verzadiede oplossing van ammonium bisulfiet met ketonen.

c. Een verzadigde ammoniak oplossing met nog sporen S02.

De oplossing b wordt afgelaten in bak, 62 en aangezuurd met H₂S0₄.

r--I

..

..

•

14

keton scheidt zich af in een olieachtige laag op de zeer sterk gecon-centreerde (NH4)2S04 -oplossing. De (NH4)2S04 -oplossing wordt afgela-ten in bak 6.3. De ketonlaag in bak 64. Aangezien de ketonhoeveelheid

±

4% van het eindproduct uitmaakt is dit ongeveer een ton per dag. Het loont de Doeite bier een afzet voor te vinden, misschien is het

moge-~k het keton b~ de cyclohexanol van de adipinezuur bereiding te voe~n.

De oplossingen a, c en de (NH4)2S04 oplossing, uit b bereidt, worden aan een ammoniak destillatiekolom

65

toegevoerd zoals deze in Shreve beschreven staat. De kalkmelk dient om de C0.3" S0.3" en S04" ,

ionen te binden.

Ook het ammonia~é gas wat uit de afschelóer

9

komt kan in deze kolom gezuiverd worden.

Plaats van de fabriek.

Een fabriek als in dit schema behandeld verbruikt de volgende grondstoffen: phenol, salpeterzuur, ammoniak en waterstof. Deze grond-stoffen z~n te vinden b~ een cokesoven met annex stikstof bindingsbe-drijf .

De bereiding van het adipinezuur en het hexamethyleendiamine zal in de zelfde fabriek dienen te geschieden, daar het transport van diamine moeil~kheden oplevert. Is eenmaal het nylon zout gevormd, dan kan de verdere verwerking elders plaats vinden .

15

Literatuur •

1.

U.S.P. 2.234.566

2. cJt eh'\ , ëll'l' !f Ig~?

3.

B.I.G.S. no

350.351

in

367

4. Chem. Eng. 4 1947 5. Br.P. 532.938 6. Br.~.

537.954

7.

J.Gen.Chem.

U.S.S.R.

11. 5/Jl (/9'tj , 8. Br .P. 494.236 9. U.S.P. 2.2()().734 10. D.R.P.

723.752

11. U.S.P. 2.242.309 12. U.S.~. 2.200.282 13.

U.S.P.

2.166L183 14. U.S.~. 2.284.525 15. Br.~.

_537.954

D.R.P.

712.257.

•

r

I _, ! i )

I

I

I I I I I I I' I i

i

i I

I

I

I

!

I

_I I I

I

I

I

I

, ,

I '

I

I

fJ~7h-~~~

fdJ/I..I.LiK

AJ

~~

~ ~~

~

p.

--I~<ot..-l

---~~~ ~ A.tJ4..I-~~' A

~~~?

~

~ ~e>(....i~ ~~~

~

.

./t4

~r-~

)~~~A.td. ~~

ht

~~/v~

...e--

~~~

af

1/

rp(J

(MJ

~17

r,t

YI1

1 7/f,

AmC(

c#J,

t!o";t/~

_

.e

71A/V'

11)

,5bAl~

,

t;1VIJ

-

'-

,..,

~

/~-

Lu.-

~

~~ ~7Jy

•

r

:

/I~

~.

;7

~;-A

P&

~tXt

I~

~

Ik-

A

ot.~

#~4/I

t,~~~~

ff'

~ ~

j

ol'

j

:

'lP

/li

l'

A:

4 /

X

"ra

..:]) ~ Jo

Cf

:

5~~~ ht..a~/,

.

~~

.

~

~

Dt,c.--..~ ~

~

ft

~I' ~ ...s.k,).