• Nie Znaleziono Wyników

Gródek nad Bugiem, st. 31, gm. Hrubieszów, woj. zamojskie

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Gródek nad Bugiem, st. 31, gm. Hrubieszów, woj. zamojskie"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

W. Panasiewicz

Gródek nad Bugiem, st. 31, gm.

Hrubieszów, woj. zamojskie

Informator Archeologiczny : badania 27, 44

(2)

44 Wczesna epoka żelaza

I Gorsze w ice, st. 1 i 29, gm. Kaźmierz, woj. poznańskie — patrz: środkowa i późna epoka brązu

G r ó d e k n a d B u g ie m , s t. 31 M u z e u m im . S ta n i s ł a w a S ta s z ic a g m . H r u b ie s z ó w , w o j. z a m oj- w H rubieszow ie

s k ie

B adania ratow nicze prowadził W Panasiewicz. C m entarzysko k u ltu ­ ry pomorskiej. Wczesna epoka żelaza.

* Literatura: Sprawozdania.,., s. 29-36.

G ró je c , s t. 1 W ojewódzki K o n se rw a to r Z abytków gm . O ś w ię c im , w o j. b ie J s k ie Archeologicznych w B ielsku-B iałej A Z P 104—49/—

B adania prowadził m gr Jacek Reyniak. P iąty sezon badań. O sadnic­ two k u ltu ry łużyckiej okresu halsztackiego.

B adania ratow nicze w 1993 r. związane były z eksploracją rozległej jam y z okresu halsztackiego, zlokalizowanej n a obrzeżu wcześniej badanej wykopaliskowo osady neoli­ tycznej, poza jej zasięgiem. Zawartość jam y stanow ił typowy m aterial ceramiczny, mocno rozdrobniony.

B adania będą kontynuow ane.

K a n to r o w ic e , s t . 6 Państw ow a S łużba O chrony Zabytków gm . L e w in B r z e s k i, w o j, o p o l- Odział w Opolu

s k ie

A Z P 8 8 -3 4 /4

Badania prowadzili m gr m gr Klemens Macewicz, K rzysztof Spychała i Grzegorz M olenda (autor spraw ozdania). Pierw szy sezon badań. O sada ludności k u ltu ry łużyckiej z okresu halsztackiego D.

Stanowisko zostało odkryte w 1987 r. przez K arola Bykowskiego w ram ach badań AZP B adania ratow nicze prow adzono w 1993 r. na teren ie planowanej budowy domu jednoro­ dzinnego, n a obszarze 1,2 ara. Po usunięciu w arstwy ornej odsłonięto stropy jam tkw ią­ cych w w arstw ie piasku, w yraźnie zanieczyszczonej próchnicą, uznanej za kulturow ą. W sum ie odkryto 11 jam zalegąjących na głębokości od 40 do 50 cm i zagłębiających się w podłoże na różnych poziomach. Najpłytsze wgłębiały się na ok. 25 cm, nąjgłębsza zaś (nr 2) n a 83 cm poniżej stropu. F unkcja większości jam je s t tru d n a do określenia, tylko kilka miało w yraźny ch a ra k te r zasobowy. Zawartość jam była podobna — ograniczała się do luźnych ułam ków naczyń glinianych i drobnych kawałków polepy. Jedynie w obiekcie n r 2 znaleziono m ateria! w postaci grubej w arstw y muszli małży.

Nie natrafiono nigdzie, ani w obiektach ani w w arstw ie kulturow ej, na kostne szczątki ludzkie, co raczej definityw nie wyklucza uznanie stanow iska za cm entarzysko, ja k miało to miejsce podczas badań AZP w 1987 r. Znaczna ilość m ateriału zabytkowego w w arstw ie ornej i kulturow ej świadczy o długotrw ałym , niszczącym działaniu orki.

M ateriały przekazano do M uzeum Piastów Śląskich w Brzegu. B adania nie będą kontynuow ane.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Inwentarz ruchomy stanowią 2 fragmenty naczyń kultury unietyckiej oraz jedno naczynie silnie i wtórnie przepalone zapewne z okresu wpły­ wów rzymskich. Planowane są

Na podstawie form naczyń oraz obrządku pogrzebowego można ustalić chronologię tego cmentarzyska na drugą połowę IV i na początek V okre­ su epoki brązu

Im wyższa jest wartość proporcji wariancji stóp zwrotu (wyższy stosunek wpływu szoków z obszaru euro lub ze Stanów Zjednoczonych do wpływu szo- ków lokalnych), tym

Model ten wskazuje, iż wartość współczynnika przychodowości majątku obrotowego (Wrca) jest uza- leżniona od wartości: współczynnika produktywności kosztów

Finally, the author referred to the outcomes of the research of Polish scholars who were studying English legal history in the last half a century.. Keywords: England; Poland;

Numer kolejny zdjęcia Successive number of record Numer zdjęcia Number of record Data 1979 r.. Jego niewielkie płaty spotyka się też w zachodniej części oddziału

Stanisław Lewandowski.

Drzewostan w tym zbiorowisku zróżnicowany jest na dwie warstwy wysokościowe. Wyższą tworzą występujące dość licznie Abies alba, Pinus syhestris, rzadziej Picea