• Nie Znaleziono Wyników

Problemy strukturalne i surowcowe zachodniej części antyklinorium świętokrzyskiego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Problemy strukturalne i surowcowe zachodniej części antyklinorium świętokrzyskiego"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

może występować jes:zx::ze szereg złóż o wtiększych za-sobaoh od dotycthczas r~, ponli.eważ jest tu możliwa ll.epsza izolac:ja mrówno przez macgle węglowlieck.ie, a także warstwy nasUlll:ięcia jednostki śLąskiej.

LITERATURA

l. G a

w

e l A. - Sp.ra.wozdaalii.e tymcz:asowe z badań

·goologi.emyeh wykOI1all'cy'Oh

w

lecie 1927 r. w oko-licy Sandkia. PIG Fos. N81uk. 21. 1928.

2. G a

w

e l A. - SpraW107Jdainde z badań geologix:z-nych 'WYkonanydh w Jecie 1930

r. ma

SE ćwliartre arlrusza Sanok. PIG Fos. N81Uk. '~0, 1931.

3. H e m IP e l J. - Szkic g~y okollic Sanolka PIG Spmw.

t.

5,

s.

3-4, 1930.

4. H e m p e l J. -Budowa geol0!1Jicz.na okoLic Sanoka. PIG Spraw. t. 7,

z.

3, 1933.

5. K o s z a r s k i L. - Straty~ia ser.i!i. śląSkiej li podśląskiej na pólnoc od Samoka. Przegl. gool.

1956, tilil' 1].0.

6. K o s z ar s k d. L. - O s1xl9unllru Wlai\9t'W grodzis..

lkiJah do wier7Jowskic:h

w

Ka.l'!P8Jtalch Srodlrowy.ch. Kwart. geol. 1961, t. 5,

z.

3.

7. Koszarr'Skli L., Zytko K. - Uwagi o roz-wojru i pozycji stmtygr~j lup!tów j·asielskich

w

serii menilHowo-<krośni.eńSkiej Karr.part; Srodko-wyclh.

Kwant.

geol. 1957, t. 3, z. 4.

8. K o s z a r 5 k i L., Z y t k o K. - l'.Ju.pkJi jasielskli.e

w

serii menililtowo-<krośnieńsk:Lej

w

Kar.pa11ooh ~ch. Birul. IG 166, 1961.

SUMMARY

The ·resul•ts obtalilned in bore holes marle

·

to

searoh for oLl amid. gas de~ .iJn ·1lhe Lower Oretaceous of the Pollish Flysch 0arpathi8111S proved tJhe OC01.I!l1l'ellr of these dE!POSi:ts ilil. sandstonas of Lower Ore1laceous

age, developed .iJn .the Węgłówtka (Srub-Silesi.am) tfacies.

Bare holes made im the 8lrel8 of tllhe Shlesi:aln llilliit :to .ilnvestli'garte the [prodrucbiveness o! tllhe Lower Cretaceous S8llldstones have so faJr not ~ven the resu:Lt:s of commercial value.

Aooordd.ng to

st

.

Wdow.iaxz and L. ,KOS7lall"Sk:i (,1958) the iiaiC'ial devellopment o! beds !in the Gra.bowmca fol d lis th<ruęih:t to be simi•lar to the Węglówka fadies, th.is being a ikey

to

searoh for ai~ and gas deposit:s in the Lower Cretaceous strart;a ill1 1lhe Cairpa!thia.n area. lf the best resulJt:s 8lre obtallined ;im the !.ower Oreta-ceous beds (WęgiÓWika, Gmbown!Loa, Wola Jasiendcka) develQPed in .the Węglówika. fadies, the furtiher proopectibns should be conducted just ilil 1lhe Sub--Si:lesialn unit, pa.rtticul'8ll'lly in lthe area sliretch:il!lg between Gralbowntica and Węglówka, as well as east of Graii:Jownlca 8IIld weSt of Węglówka. Owiing 1;o

a good isolation of the Lower Oretaceous becls o! illhe SUb-Sillesi81n tliillit by the W ęglówtkla mao:'ls and tby the Sitlesi81n ru:nit ovenfold, the area. under diisousslon may conłtaliJn oill 8IIld gas deposits of oonsidembJe reLSOUJrCeS.

The atutlhors are of .the opLndon th81t the Grabow-nlica fdl.d belongs, when bdlh :flada.l and tect.on:ical viewpo.iln·t:s are taiken

mto

aiCJCOUnt,

to the Sutb-Silesiaal (Węglówka) umt.

9. K

s

i ą ż ki e w i c z M. - Kreda Karpat Zewnętrz­ nych. Reg. Geol. Polski. l961,

z.

l,

z.

2.

10. L i s z kowa J. - Mikrofalllna serLi podśląskliej. Brzegi. geol. 1956, nil." 10.

U. Nowak J. - Zacys ~ Polskd.. II Zjazd

stow.

Geog)r. 1927.

12. Rogala W., Kokoszyńslka B. -

Sprawo-21dalnie IZ !badań mad kireldą śląską

w

lKatrqJatak:ih

środllrowych. PIG Poo. Nauk. 39, 1934.

13. Saw;i;cktL S. - Złoże liilołupków pstryoh w Mię­ dzy.brodziru llrolo Sanoka. Pm.egl'. gool. 1958,

nr

6.

14. S w i d z i ń s tk ti H. - Problemy geol<>g;iane ziemi

S8II10Cik!i.eó.

Pmegl. gedl.. 1961, III1' 6.

15. S w i d z i ń 5 ki H. - Karpaty fldswwe między Dlllllajcem a Sanem. Reg. Geol. Pdlski,

.t.

I

Kar'-paty, KMków 1953.

16. T o lk a r s tk i A. - Grological study of ltlhe ohl deyoosit lin Tymwa Solina (m'iddle Ca.rlparohiallls). WY'k8iz pmc

z

~u naJUk ma.1lem • .,przyr. wykon. w laJtaiclh 1939-1945. PAU - Klraików 11947.

17. Wdowiarz S. - Geologia fałdu G.mlbownti.cy. Bdlud. IG. 120, 1953.

18. W d

o w

i ar z S. - Przelkrój przez fałd Miiędrz.y­ bro<:l:2lia ·pod Sanok.iem (i'll. H. Swidzińskli -RegionaLna Geologia Polski), t. l,

z.

2, 1953. 19. W dowia:rz S., Koszarski L. - W sprawde

warunków występowania zlo7Ja Hołtupków pstrych

w

Między~brodziu tkolo Saindkla. ~. gooL 1958,

nr

1.1.

:W. Plrzewodndk XXXIV Zjarzdu PTG. Sa:ook 25-28.VI. 1961 .r. ~ zbiorowa pod tredakcją S. Wdowlia-tl'tlla. Warszawa 11961.

PE310ME

B Hrore iiipoXO~KH 6ypoBbiX CKBalKHH B QeJUIX DOHC-KOB HecPTH 11 ra3a B Hl1lKHeM MeJiy IIOJibCKHX cPJII1We-BbiX KapnaT 6biJII1 ·Bb111BJieHbi 3aJielKI1 B HJOKHeMeJIO-RbiX necąaH!1Kax B:łHrJieseQKofl: c:Paqmr (no~mmro­ ckoi1). BypoBbie CKBaJKMHbi, OCHIOBaHHbie B npe~eJiaX CI1Jle3CK'OH e~łU1Qbi, ~JIH HCCJie,ąoBaHIDI npo.zzyKTHB-HOCTI1 Hl1lKHeMeJroBbiX neC"łaHJ1KOB ]1p Cl1X nop Ue Bb111BHJII1 npo.RBJieHHH, HMeiO~HX DpOMbniiJieHHOe

3Ha-,ll;oroa3aTeJibCTBa, C. B~oB.RlKa n JI. KowapcKlOro (1958) O CXO~CTBaX B cPaQHaJibHOM pa3BHTHH CJtOeB CKJia~KH rpa6oBHHQbl C B3HrJieBeQK.OH cPaQHefl: onpe~eJIHIOT H!mpaBJieHHe ~aJibHeHWHX DOHCK'OB HecPTera30HOC-IibiX 3aJieJKeiA: ·B nopo~ax HJOKHero MeJia KapnaT. IIOCKOJibKY HaH6oJiee IHHTepecHbie Pe3YJibTaTbi 6biJIH

nOJI)T'łeHbt B CJlOHX HJOKHero Mena (B3HrJIIOBKa, I'pa-6_0BH11Qa, BoJI.R-S!CeiUfQKa), !Il~CTaBJieHHbiX : B9HI'Jie-BeQKOH cPaQHeH, TO ~aJibHefl:ume iii<>HCKM 'CJie,n;yeT Ha-npaBHTb .J.fMeHHO Ha llO~CJfJle3CKYIO e~mmey, OcOOeHiiO B paHoHe Me:lK~Y MeiCTHOCTHMH rpa6oaHHQa H B3HI'JIIOB-Ka, a rraKlKe K IBOCTOKy OT DpliÓOBHJfi.lbl 111 K 3ana.zzy OT B3HrJIIOBKH. B CBH3H c xopowefl: ii130JIHQHeff HJOK-HeMeJIOBbiX 'CJioeB no~CHJie3CKOH e~bl B3HrJie-BE!QKHMH MepreJIHMH 'H Ha~Bm'OM CHJle3CIOOH e~IIJłQbl B :n'OM paHOHe, Ha nepe'IHCJieHHbiX )T'łaCTKaX MOryT HaX:O~HTbCH HecPTera30HOCHbie 3aJielKH npoMbnuJieH-OOro 3Ha'łełDIH.

HENRYK JURKIEWICZ, ZBIGNIEW KOWALeZEWSKI Instytut Geologiczny

PROBLEMY STRUKTURALNE I SUROWCOWE ZACHODNIEJ CZESCI

ANTYKLINORIUM

SWIĘTOKRZYSKIEGO

Obszar zawarty \I)Omiędzy doliną środkowej Pilicy

·na W a lklrańC8111ll.i odsłoniętego tpa.leozoiilru na E, ze względu na cielmwą probiernatytkę geologiczną i per-spelm;ywy surowcowe, budził od dawna zadru:eresowa-nile wielu geologów (J. Lewiińslci, E. Passendorfer, J. Cmnnodkd, St. Palwlowski·, H. Swidziński li in.).

lO

UKD 553.31 :553.4 :553.98:551.243.32:551. 75(438.13) P.rowad2xme dotychczas badania dotyczyły głównie powierzdh.nio:wych elementów geologiam1yoh. Niieliczn.e wykonane wiercenW. w rej<l!l'Ue 'I\m1lina, Cmińska, Radoszyc i Rygla Kodcąbia (cyc. l) przyczyniły sdę tyllllro .nie7Jnaczlllie do ro-z;wiązama ~ struk-tu.mln;)'Ch ~ pal~ Plrlołllemy

(2)

Sltllmk.turall-n.e

tvytnagają włęc

cial.szsdh

ilronsekwentnych

.proc

opartych o głębokie wdercenia :i bad.:mia geofizycwe.

Oe:Lowość prowadzenia .badań w zaJOhodn;i.ej częśoi

1~onu śWtiętokrzyskiego dyktowaJna jest nie tyl.iko

ogóLną problematyką geologi.CfLllą,

lec-z

główiillie

aspek-tami surowcowymi. Dotyohemsowe ,prace geologiC7Jile i ·gooiilzyczne wykonane !l1ia omawdanym obszarze

po-zwa!la,ją już w pewill;ym stQpniru na ogólną anallizę

z.agadnień SltrrukJtu~ałnych, z czy:m wti.ążą się śoiśle perspelk:tywy surowcowe. Dlatego też w pierwszej

kolejności mjrniemy się omówieniem z.agadndeń struk-tuTaleyoh li li:tofacjalillą cha.rakiterystyką wydzielooych cyUdi sedymenJtacyjnych na łn:teresującym nas obszaJrze Gór SWiię'llokrzyskioh.

A.nałirza tektonicz.na zachodnliej części odsłonliętego

pa1007JCILkru .i jego stosuniku do permomezozoi.cxnej

pokirywy [)OIZWa)a ~ać o -budoWtie zachodniego

przec:lrużenlila kalledońslkiego i podloża hercyńskiego. Kałedondlk. regionu k.i.eleclkiego ~kiielcydy J. Znosko) twor.zyl się prawdQpodobnie w trzech ebalpach, w trak-cie !tyluż cydcli .sedymentacyj~dh, t,j. prekambryj-skiego, kiambryjskli.ego .i ordowiolro-syludk.iego.

MW-geosyn.k.li;na.ley basen ltiekydów -cechowa! się wg J. ZnoS1d rwdeliką labilnością dllla i gwał1X>wnymi

zmia-nami strukturalnymi. Duila Tóżnoroldność facjalllla

w

obrębie sedyrnenJtów, s,płycenda li lOika!lne wynurze-nia, a 111awet hlaltusy sti'Bitygraf.iJc7me rejestrowane są

nlie

cyldro

po drolejnych glÓWIIlych fazadh odkształceń .k.ailedońskioh, ·lecz i w obrębie osadów wszysllk;ich okresów starS'ZJeg() pale<Xl.IOilru. Utwory dol1liliiemanego cyklu tprekarobryjskd.ego

w

omaswialllym rejonie nie są

znane, ll1lie ma W1ięc dialnych pozwalającyoh na .iclh

charalkiterystytkę. ·

Na łupkowo-SZ8JI'Oglazowym ó. piaskowoowym ikiam-brzle ~ąco i II1iezgodnie spoc:zyw>aJją rutwory n.iekompletnae 'W)'IksztaJłcon.ego

w

ró~ facjach ordowiku. Przeważają .tu ooad;y ;piJaszczysto-ilaste, choć zna:ne są i sedymenty węglanowe w 111e!jonie

chęc:ińsltim. Po ok.resawym bldkowym wynurzen:i1U masywu ;kieleck;iego na ~C7JU ord.owfuku i syluru w farzie talkońSkliej .rozpoczyna się sedymentacja piasz-czysta przechodząca w :illastą, a następnie

·

w

szaJOO-głiarz.ową górnego syluru. Pod lkoniec tego Okresu przy-bierają na s.ill.e odkształcenia :zasadlni.czej fazy młodo­ k:.alledońskliej, ;w trakcie iktórej doszło do sk.róceruia pqpr.z.ecznegiO przekroju geosyn!k.łiny kaledońskiej i 7Jił­

sadnd.czlej i.tnwersji telkt:oniczmej. W czasie orogenezy

kaJ.edońSkiej rregion kiieleakd tworzył najball"dziej ze-WIIlęl=ną, a więc i fałdowo naósłabiej odkształconą strefę pobudnli.owej gaJęzi polskidh kałedonddów, rorz-Wii.jającyoh się wedłru.g J. :zinook!i baro2iej na S od Gór Swtiętoikrzyskdch. Kielcydy łączyły się z geosyri-. klinailinym basenem ·heriCYI!1.id6w ł.ysogó.rskiLdh pqprzez

przejściową strefę ·kiel.eoc!lro--'.łagowską o peln.iejszym wyksztalceniu osadów staropaleozoiC7Jilych i wó.ększ.ej

starości facjail.nej.

W basenie lysogórskdm w czasie starszego paleo-Wilw trwa lll.ieprzerwa.n.ie 'll10I'Silm sedymen1.alcja łup­

kowo- !l)i;aslrowoowa rw 'kambrze, !Pi&S:'ZJCZYslx>-'węg.l~ Wb- ti.!Jasta rw ordowiSku .i iJJasto-~ w

sYILu-.rze.. tF1aoowe zaburzeruia z poilrudniia. o'bs7m'ru 7Jna:jdrują tu odbic:ie w postaci okiresowycll spłyceń lbasenJu i zmiam

facji. Islmli.eje tu również całkowó.ta iloolnlkordancja i ciągle przejście osadów syliuru do utworów morskdego dewon.u..

Na obsillarze k:ielcydów po orogenEZie kaledońSkiej

ma miejsoe d'lruga. fa!Zia lądowa, w czasie !której s1Ja!l'y górotwór pod~ ó.llltensywnym procesom w.ietrzend.a i deniudacji. Dopiero dewońska transgresja posuwając się stQpni.owu z NW ku SE pJ."ZYYkcyła przełklraczaojąoo kaJ.edlońSkie podłoże, obejmując

w

koblencu

synlklino-ril!llllllą strefę oen.tralllll.ą (~jściową), a dopiero w

dol-nym eiflu aallllyk!1in.orialną część kielcydów. Ta

stop-niowa transgresja odzwreroi.edl.a się równdeż z.rnniejsrz.e-n.ilem się miąŻS7J:JŚOi piaskowców do1negio dewonu w lcterumku z N na S. W środftrow(H}ewońskilln basende epiaooanynentałnym t·woreyly się rafowe serie węgla­

nowe. Zmal!1e są one ~ównież z piętra :fmńsldego i wy-dzi.el.al!1e w litera1:Uir7.e g.eologó.Jcmej jako waJpienie

ka-dziJelnia.ńskli.e. Natomiast w basen:iJe hercyńgkdm

(łyso-gorskim)

panl\lją wówczas facje ,głębsze :węglaoowo­

-mru:glistD-.i!l.aiste. Dlllo basenu łysogórskiego wykazuje

tendenqje do ciągłego olmó.2lalnia Si.ę w ltraikicie sedy-mentacji dewonu, co odzwtieroiedlla:ją tu rwięksq.e miąż­ szości osadów tego okresu, niż rw ołEzarzle lk:ieledklim.

RóŻIIlice facjailine uwJdaczmi·ają się .talkż;e w trakcie

sedy;rnenta:cji do1nokarbońskiiiej. Na S

w

obszai'ze chęcińsltilm 7Jl'lane jest W)'lk:s2ltałcenJe osadów tego w.iek!U w płytszej fucj~ węglanowej oraz ilastej, gdy

w

basenie hercyńs:kdm ('Ra~)

w

·

facjli typowo k.uJmowej,

·W górnym kmibonie słafdowane :2'JOStaly osady

:kaan-bryjsk<>-JkaJI"bońslciego meg,acytklu ·sedymentacyjnego w regionde łysogórskim. Odkłute od &tall"okaledońsltiego

garbu serie paleozoiezne jednostikii łysogórskiej pdłm.:ię­

te ZOOitały

z

N na S naciskając masy paleozoiarre przejściowej strefy syrukli.noriaiJnej lkielecko-la.gowsk.i.ej. W strediie 1ej dosz.ło WÓW\Cm5 do wciąpęc:ia stacyoh kalleclxJińsklich ~ w 11.0WIO .foomowane [ lictl ogóllllej

przebudowy. TW10l7.1011ym potornnó.e na stazyoh formaJOh ~h nowym jednosilkom hercyńskim

11118[7JU-oona zostaaa zdecydowana wergencja połudll1liowa. Wy-raziło się to p.rzeahy.lerui.em llrub oball.enD.em fałdów

ku S, rred'lllklcjami.

w

połrudllló.owych sk.rey&adl,

wywcr-lalllyoh [pOWStaniem równoleglydh lllasUJndęć, an.alogkz-n)'ICh do glówn.ego nasunięcia łysogórSkiiego.

Z'luskcr-Waille miejscami elemer1ty :fałdowe strefy sytniklilllor.iaJ.-nej kd.elecko-lagowskiej ścięte zootaly sklośruie lbyć

może w młodszej fuzie hencyńs'lciej (J. SalmsonOW:icz) glÓWIIl'YJTl lllaiSUIIlięciem łysogórskim. .

Budowa samej jednootkd łysogórskiej kcyje rw ·sobie jeszcze wiele n.ieclJcxstatecznie wyjaśndon'Ych mgru:lnień·.

W stref.a.oh C7JOlowyoh ~estroW'a!Ile są wtó.nrre, pod-rzędne z.łuskowamfua ;i fleksuła!me prv.egięcia· przy ogólnym mondklldmal.eym ~padall1liu ·na N glównydh

komp[elksów

w

oerutrum jednostki. Utwory dewońsJro~

Szkic tektoniczny poludniowo-zachodniego obrzeże-nia Gór Swiętokrzyskich.

1 - dyskordantne granice geologiczne, 2 - strefy wgłęb­

nych rożłam6w poprzecznych, 3 - osie antyklin, 4 - osie

synklin, 5 - uskoki i nasunięcia, 6 - elewacje poprzeczne.

Tectonical sketch of the south-western margin oj

the Swięty Krzyż Mountains

1 - discordant geologlcal boundarles, 2 - zones of deep transverse fractures, 3 - axes of antlcllnes, 4 - axes of synclines, 5 - faults and overfolde, 6 - transverse

(3)

-karbońskliej pokll·)r.wy strefy antY'kli1'roriaJJnej kielcy-dów zostały platformowo odkszllallcone li ujęte w

plas-kńe i rozlegle s:zerolroprom.ienne :fałdy. Cokół

paleo-zoilc:my ~ świętokir:z;ySkiiego :wylkaz.uje włęc zdecydowaną dWIIldzie1ność s1lruikJturaLną i złożony jest on z dwóch orogenów: !kaledońskiego .1 hercyńskliego.

P.ierwszy tworzył s.ię prawdopodobnie

w

wymienionych

wyżej trzech etapach, drug'A 2I8Ś

w

rtralklc:ie jednego

Wielkiego megacyklru sedymentacyjno-daastroficznego,

trwającego od kambru po kiarrtbon włącm;i.e.

Cokół paleo.:roicmy Gór SWiętdk:rzyskiiich stanowliący

strukturę pólhorstową obcięty jest 'od NNE i SSW dysd.olkacjami =uoającym1 schodiowaJto podluime do

krawęd2li zrę)?owych bloki :lru swoim obwodowym za-padlislrom. Nalbomiast w kier'll!nkru WNW obserwuje się

sropnaowe nieregula.me Jego pochylenie. Tę

111iejedno-&tadność pochylenia paleowiku można lt.rumaJczyć

stre-fami ~ymi ~ymi do roo2JC'iągłości

stnul®ur IWglęb!cyOO.

W obsrzmze zaohodniego obrzeżenria Gór Swięto­

k.rz,ySlcioh zarysowuJą się wy.ra:lmlie dwie główne •

po-P.I7leiC:lJ!lle strefy rozlłarnowe (cyc. •l), ilmóre roobijają paleorzn'ilk, a przynajumiej j~ lk.aledońSiką część 111a odrębne blok!i. wtórnie pionowo li ,poziomo poprzemiesz-czane. Rozłamów tych można s.ię doparory;wae: ;

pier.w-szego na iiJillliLi MałogiQIS7JCZ-()blęgorek, drugiego •na

LilliU Olesmo-Skąpe-S7Jkuc:i1Il. Potwierdza je ,także

<allla-Liza ll'IOIZkładu siły ciężkości w pasach prrrehiegu rtych

Lial.ia, jalk: il'Ó'Wnież gwaMowme :zm.iknięcie wychodni

pa.1.eoa.oiJiru na W od Linii !Md.edziJainika-Ohełmce. Istnie-nie rozłamu wzxUuż wymienionej 1iniii potwierdzają

notoW'allle przez J. Czarnoerkiego (6) 2iiTllllty

w

tym

k:ierunlku mas zacllodndego skrzydla fałdu chęcińskiiego

w okx>lialcll !M:iecl:zJialnk. Dowodów

na

taki prrz.ebieg

P<JW'82Inej strefy dyslokacyjill€1j dosta.r:c:m a.nJa<!,i za lllkladu

odpowiada;jącyloh sobie fałdów po obu stronach

roz-Łamu orarz anormalny do ~onalnego .p!.anu bieg elernerlltów sldadowych l!lleZOZoicxnego faiłd'u

Malo-goszczy. FaM

ten

OOIZWiinąl się .tu

w

:poikTj"Wie .

peruno--mewzoicznej w miejscu ,przecrl,ęcia OO.rawędzd borst.o-wej cokołu paileozoiOZIIlego Hllllią rozłamową

Malo-goszcz-Oblęgorek. Obecność ·dużej Sitrefy

dysloka-cyjnej, W7Jdłuż której paleozoilk świętdkrzys.kii rw ;

kie-mmllru W stopniowo byl Zil'ZU!Oa!n.Y, tłumac.zy nam

poja-Wienie Się w Cmińsku coohs7JtY'Du w iiaJCjli wapienno--'ffi!l:l)glJistj na osi jednostki łysogórskiej.

Potę7m.ego :uslroku

w

tym rejonie, lecz •biegnącego wzdluż ldnM !MiedziJa;ruka-Miedziana Góra dopatcywal

się już J. SiemkadzJki {1888). Sugerowana [przez n:ie.go strefa pęikndęCiia jest wysoce prawdopodobną, ale Iliieoo

o innym .pmebiegu. POZJOStaje ona za,pewne w

pier.wot-nym. ZlWiią7Jlru genetycznym ze skłonem elewacji mLe-ózianlkowskiiej i ·byla później przebudawalna a

11"02Jbu-dowama ,w tmilooie mWds.zyloh T.Uchów allpejsk.ich

(staro-kimeryjsklidh d ~rniljsk:idh). Nowo fOIIIIliOwane f:aldy mezozoiczne zorienllowane zostały w kiieruniku SE-NW i NNW, oo ujawnliaiją przebiegli mi synklin: :liainisła.Wiic­

kdej, melebnowskJ.ej, czy też zachodnie przecUJużenie

antyliliiny <radornidltiej ti ohęcióskńej. O og()lnym ruchu

wgłębnego bloku, zawamtego lllllięd:zy dysldklacją

Malo-~bllęgoreik a Oleszm.o...Sz.krucin !ku N, śwtiadc:z.ą ~ęcila ·NW m.i jlialdów ~ydh i .tlaildów

IOOlo-ny triJasowej, obsieriwloiwaine .na W od elewaK:i.ii

IPoltikili-no-Mredalialna Góra. A·IlliPldrouda tPITZJeSUnlięciia palliomego

i Zil"7JUtu prooowego w trakcie iiarL alpejskli.oh rwydaje

się •być 'Wiiększa przy zachodll1iej pop~ 'kra;wędzi rozłallllowej, :tj. przy dyslokJacji Ol€52lno-S7lkucin.

Strefę dysldlmcyjnq Oleszno-Ską,pe-SaJkuctim uzasad-nia lkrzyżowa!D!i.e się elewacji tr.answersailiny<.lh li zwtią­

mnydh z niimi dyslOikacji poprzecznych (cyc. 1). Po·

twlierdza ją .również 'I"'Zm'lliesrz.c.zenie i .Ukła.d mas

mezo-wic:zrzych (syn;k!liala Mnilna d SE od.cilllek synkl;iny JózeJiowa). J. Samsonowicz znaczylł •taką strefę

dyslo-kacyjną na IW')'tkonainym. w 1953 il". sZIIciiOU ika.ntografk

.z-nym Gór Swdę00kirzy51kic. Bldk paleowiczny

znajdu-jący' się lilia W od .rorzłamu Ol€51l.11110-S7Jl :zJajjmuje

~

porudaliiowe

położenie ti jest podniesiony

w:z.ględem <blolru po E stronde rozłamu. Pierwotny przebieg ilialdów podłoża oddaje oś elementu • Dobro-mierm (E'SE-WNW) zo1•ienllowamego skośniie wolbec

sąsiedmiej antykliny Polic:zlka o typowo alpejs<kim

k.ierunku. Przebieg osi an.tykltilny Doboomierza z.godny

jest z teoretYJC2llliie wskazanym przez J. CzaJI"nockiego i J. Znoslkę przebiegiem ,przedlu:żJającyteh się ku W

strulkrur .paleomicznego podloża.

Na denudowalrcy w górnym !kmbonie i dolnym

per-mie górotwór święroklrrz.yskli stopntiowo, lagunami

trarus-greduje od zacllodu morze oeohsrztyńSkli.e. Po niewiel-k.iej mechla.n.iJc:7mej obróbce d scementowalll!iJu starego

I'lllliilOOZU wiebrzelJiskowego {7Jlepileńce .zygmun.towsllcie)

tworzą się sedymenty węglanowe {ciemne wa!plienie biltumiczJne) :illasto-maJrgldste zoone z rejOlliU Gałęzie.

Ku :z.a.chodowtil •ta (pJy.tJka .łiJtora!na facja zaJZębia s.ię

z osadami głębszej nJieoo sedymen1Jalcji iJasto-IIl;Cł["glistej

z

~eniami alllhydrytów i glipsów (otwory

Skalka Ryqros.zyńsk:a, Radoszyoe li Gałę.z:ioe). Na

oma-wianym obszaJr7Je

w

miarę śledzenia ikJu

w

zazęb.ial.ią się Wlięc facje przybrzeżne z .perysali!lal'nymi, a dałej

kiu zachodowi zapewne d z sal1ilnar~

illliemiecko--polSkiego .basenu sedymentacyjnego cedh.s:zJtynu. Strulk-turnlna i paJ.eog,eogrnficzna a111a1i<Za waruników

sedy-menrtacjli dollliego cechszty'Illu n.a W od odsłoniętego paileozoilku pozwa.la Sltwierdziić, że ;były one analogi.c7Jne

do palllJUjących

w

obszairze dolnośląskian. Rórwnlież na obs:zalrze świętakirz,yslkiim domilnuje w&wcr.as

sedymen-ła!cja

w

la.gUJnaiah ;i. częściowo w łrz.olowanych zatokach, gdzie

w

środowdsk;u redu!kcyjnym może doohodzić do konoontracjd metaJi ctę7lkich. Notowane są też przejarwy syngenetyC7Jil.ej mLnera!lirllacji :kiruszoowej węgla.n~h

serili coohsztyiiiJU dolnego w rejiQIIllie Galłęzic.

Osady lądowe (p6trego .piaskowca ceclwją się s~­ cią wyikls7Jt:alamia i miążs1Jość ich wzrasta lku W.

Pojawiające. Się w stropie serie ~ralne, muł()IW'C{)We przeohodzą

·

w

ikomplelksy piaszcz,ystx>41aste doliiiego

retu. PdklrywaJą je od gócy serie wapliermo-mwgjdste

tegoż :wli.eku zawierające ubogie ll"Udy limonti<towo-syde-T)'IIlowe. Stw:i.erd7xma kiruszloowa i baryltowa miiiierald -zacja osadów węg.La.nowycil

reru

i wyilej leżących

wapiem

i ~ środlkowego iti1iasu pozwa.la dopa-tryrwać slię H. ~Wii (9) bliskiich 2lWi·ązków

w

procesach sedymentacji i diagenezy z obszarem

śląsko..lk1'aikowSklilm. Występujące .na wapienilll muszlo-wym .utwory :k:aj·pru, to poc:zą.tlkowo serie

.piaszczysto--łupkowe, wśród Mórych mogą być talkże wtrą<:enJia

glipsów i am:hydry.tów, a następnie wyłącz.n.ie

ilasto--lwpkowe o pod:wyŻSZIOi!lej :zawartości zwią7lków Fe. Kompleksy płytlrowodnych •lub lądowydh osadów

osłony ill"iasorwej C'Okotu paleozoicznego zaczęły się

lekko p:1astyC7lllie deformować po osadzeniu się

wapie-.nda muszlowego (E. Passen.dorfer). Ruchy

stardkime-;ryjskie prmja!Wtialy swoją dzi~ć aż do począ1lków

jury. O zaburzeniach .tej farzy śwJadczy wskau;ywana przez J. OzmllllOOkiego pewma saanodzielność tektonicz-na t11iasu i jego odk:szta.łoen.ia odlbiegające od ogólinego plami m~ pdkirywy. Na lkirnwęOOiach silniej

bldlrowo dźwigniętego zrębu paleozoic.znego dos.-zlo do

zluźniLeń i odikł.uć oslon.y od podloża ti pewmego

pr7Je-miesu:zenlia

mas

tr:i.arowych (J. Czarnock:i). W cen.tml-nej części ootkolu osłona tr:i.asawa :zootała bardzo slalbo

fałdowo odkszltalcona i potomntie przystosolwana do pa•leorznicmych zalożeń. Podk!reślone zostały też strefy

roołalmórw poprzecznych i litode IPQdł.umej nli.eciągłości.

Po tych przejawach plaltformowydh oefOI"malCji staa."o-kilmeryjskdich w retykx>-Jliasie paawją war:UJI'llki lądowej

sedyment.acjd wyrarOOnej iJJasto-r;Laszczysty.mi i zlep.ień­

cowa<tymii ooadami IZ c:ienlkli.mi przewarstwlieniamd węgli

brunaltmych. Wkraczająca

w

bajosie .tramsgresja morska

l"'O'ZJWlda slię szeroko w ba<tonlie i lkeloweju. Powstają

wówczas ![)OCZąlllkowo ser.ie zlepieńcowate i piaszczyste, a później !iJ:asto-tnaTgliste z ldmonitami {baton). W oks-fordlz!i.e, nrurairu, 85itaB:Idie

a

dolil(YIIll lklimerydzlie illr!w a

sedymentacja węglianowa. Tworzą się wówczas serie

wapienli {w !l"a!Uraaku i astaroie) ll'afowyoh, oolillowych, skal:istyoh z wkładlkami Ikrzemieni pasiastych i buł·a­

stycil. Wyższe senie kimerydu, to osady

ilasto-mar-głiste.

Obecność plli.Jkatywnydh deformacji

mlodoklimeryj-skioh, iktórym decydującą rollę

w

odks:z.takeniu

pokry-wy me'ZJOIZX)icznej <przypisywał J. Samsonow:icz zaJI"ÓWWIIo

(4)

potwierdzenia. lnlli autorzy podkreślają ca.łlrowdtą zgoc:JnaJść ką.tawą ikredy ci j'UII"Y lila .tym ol::llsza.rne (J.

Le-wiński, H. Swid:zlński d E. Senkowicz). Iruchy

mlodo-klimeryj5kiej fazy

w

tym obszar2le 'W}"WWIiłaały lty'llro . dal-sze "en hldk" dźwignięoie 21tębu padeorroi.cznegQ d·

pod-kirleś1i.ły

st:a.te

'll!ieoiągłe założenda. Utwory

lklredy

wy-stępujące peryferycznie względem zrębu

paleozoicz-negiD dągn.ą Się od Prnedborza po Bolmial.. Począ'llkowo

są one llą)rezenOOw.alne ~ lldas~znymi w albie

i CE!'l10il&l:ie, a oostępOie seriami wapieni, margłi

i opok z b7e.rnienLami.

Jura i kareoda na wskazalll3'tn obszarze oecbuje się

slla.kl6cdą falC~ wy.klsaJtakleniia i zbli7nnymi miąż­

szościami na dużych obsz.arach. Zapewne w trakdie

'l"UUCChów fazy ilaramijslciej,

a

może li

w

młodszydh fa-zach .zdef<lll"'IDOWal'l. z.ost:aiy główrlie !kompleksy . po-Iarywy ~~1\E~:lJJrWhczej. Uderzaljącym faikltem, IWielokrot-nie ~ym rw Mtenut:Ul'"ZJe jest 1to, że wieLkości

faMawydt odkszt:akeń są maksymallne 'lll8. ik1•aJWędziach

~ zrębu paleozoic2meg)o-. Tu w nowo

for-mowane :faldy wtórnie raeorlien.towane i ,pciłmlięte na N

WIC!iągn:ięte :zaJtały stm-e jeclna>tkli. ;paJ.eorznilku (pn.

an-tyklina Zbny). BaOOziej na N dociśmęte 7JOS!ajy do

siebie masy sbaropa.leoroic:znycll antytkiJ.in wypierając

lrompletmie, bądź częściowo dziel·ące je elementy

syn:Jdmahle (obszaT chęcińskd).

·Ruchy ·młodszydt faz alpejskńdl wygasały na

ze-Wilętrzlnye<h lkmwędzLatc.h 2il"ębowy00 cokołu

opalleoroim-nego. We wnę1lrzu usztywniOIJ'lego górotworu kałedioń­

sko-hercyński.ego ruchy ailpejsklie nie tylko

me

były

w etalnie przebudować podloża, ale nawet nasrzucić

mu własnych lkderunków. Masy rne'l.~Cl~Zdicme ujęte

Z<Bba.ły

w

·fałdy wiel:kopromienm.e o ·małej atT~Plitudzie

i przysrosowane do podluimyc:h i IPOPl"zec7.111~ zalożeń

podłoża. ~ i rozbudow8!1'le mstały wÓM:ZSS

w obszaaredt szczególnie siłnie zaanga~nych strefy

zmóWIDO podłużnycll, jak i poprzecznych niecllągłośai.

Widać

to

~ np. w przebiegu dyslolmcjd oblę­

gorgkdej stanowiaoej bezpośredn.ie przedłu7.enie głów­

neeo

onesunięcia łysogórSld.eg,o. Ro7Jwi1ająoe Się w

po-klrywde llle"lllWiezmej na NW przedłużenłliu jednostki

łysogórSklej antyddi111y: Oblegol"ka, Dobr7JE!SZO'Wa d

Ja-kimawdc przemies7Jczone ·były na S ,wzdluż dySlokacji

oblęgom~ ścilllając Ukośnie Ell.ementy przedpOla.

Obeanlość poprzecmyCh d podłumyc:h do ro.zd.ągtości

sflruktuor wdelkk:h 9tref dyslokacyjn~h OrarL

r<lll:budo-wanego systemu spękań !i szcze1lilll, ·kon.taJkotiują~h ze

sobą, stwana szczególn!ie dogodne 'Wall"'..l'llk dla wę­

drów!kd l'UllbwOt'ÓW hyd.roterlnalnych oraz precypitaJC:Il

krusm6w

w

dk:reślonydl

warun

1kooh

Hltnlogicmo-tek-tondc.znydt. Nobowmly w.zt"'6t pnJejawów rmialeraHzecji

ku mclbodn!ej i :poludl!ldowo-zaChodndej c:zęśd

paleo-:zolku jest U?Ja!l.eżniony od sfłin~h d :kiJlka:kJrotm:ie pona-~h delormacjd t.ekWnicznyoh (g'łównie

nieciag-łycll)

w

tym rejonie. Rudly faz alpejSkilob w

lllie-wielkdm tylko stopniu odmlodziły stare dysl.o'k:acje

w cerlibrurn sztywnego oakołu paleozoiC1llllegO, skoro mineraldrzacja lleglo wdEIIru jest

tam

tak lllde:lmaczna.

Badanile J. Cza.moclkdego i następnydh · badaczy

wyraźnie wskerllują na związek mineralizacji z ~

nUtą. W~e przez Z. Rubil!lowsk'iego typy

gene-tyczne 7Jlóż endogenicznych

w

pa]eorzdillru, powiązane

są ściśle z hercyńsklimd d alpejSkimi mburzeolmni

dys~ymi układającymi s'lę rownolegle do

wa«-n~h ~ !lłM<21Ww, przyw.iazaawch do Oklreś101Ilych

osi fałdów. z dysjtmktywin.ą tektarillką hercyńska

!pO-wdązana jest głównie żyrowa m'illl.ere.lirz:acja zwiĄzkami

Cu i kalleytem, a z a.I.pe.:lską: 2lłoża Pb: Ba, ~- Słlwtier­

d7Jooe ~enia Pb, ZIIl i Cu

w

formie dmpreg'l'li8Cji

siX>iwa ~ cechsztyńslcich bądź

syngenetycz-nych skupień siarczków, przywiązanych do okn'!ślonych

poz,iomów litologiczno-facjałnyoh dolnego ceehsztynu

i możliwość i&tndenia syngenetycznej minerali7-~jl

mie-dz1mvej w Z81Chod·nim obrzeżeniu. wSikazują na

1ro-lllleczniość 7Jbadan.'ia osadów g~ pell"l'ml w

wymie-IJlliOTliYill obszanle.

Rozpoznana przez Z. Ruhilllowsldego olawdowa młne­

rali21acja dmpregnacy:lna pstrlegp piaskowca w rejonde

Górek Szczulrows'kdoh ipOIW'JązaJna jest z a!la>ejskim

Irontektern iflekltonicznym ?rębu dewońskiego z serltami

kJastycznych utwot-ów doklego łlr:iasu. Ałlllldogicznych

wo!lol1UIJ.ków strukturaJnycb możemy się spodrziewać

i

w

imtycil obsza.recl1 WNW obrzeżenia ~

Gór SwięOOk·rzyskkh.

Otwarty problem mineralill.acji cyn,Jrowo.dowiowej i •bllll"Y·Wwej utworów ll"etu i IWQPienia muS7Jlo~ na

omawiallym obszarze wymaga jak najszybszego

ll"'Z-wją?.:!IIllia. Stwierd21one w tym rejonie wystąpienia rud

J.dmonj,towydl i syderyWwych w osadach

retu,

kajlpru,

liasu d batu były w cz:asaoh pJ.VJedrozlbiorowyoh

gór-roc2'l0

~-Dobro nauloi wymaga dokładnego

geoLogicznego /l"OZPOZllaalia i tych ;przejawów Tudonoś­

n'OŚCii, mimo iż nie wydają się mieć one poważniejsrr.ego

zn.aczenia eospodaJrc:zego.

·Na

omawia!IWm

obSZaJrZe d&tnieją szx:ze,gólnie ~­

ne sbr.uktwa'lll'llo-tek,tondczne li ilitofacjaiLne wanmki dla nagromadzenia węglowodorów oielklydh i gamwydl.

Przy.pus:z.czen:ie Jtaame potwierdmją .nie tylko ogólne

teoretyC7J!le przesla·nki, ale li ,badanda zrtareydh

dotydt-cms

pr7Jejawów bHnunicmośoi

zarówno

w

palOO'lJO.iku,

jalk: d ~- Przeprowadzone dotychczas

prace wiet"bniicze .pozwalają 101a1m IIllÓWiić o 'ITlai:~

występowania biltumiDów

w

serlech węgJI.anowych

(g'łównie rafowych) ,cJewor:nl środlrowego i czę9cńbWO

gÓlUlego, cec:hsztynu dolnegO, a także :i rw ser1iooh kle-stycznyCh IPSh"ego opiaslrowca. 7Jnaczlnej miąŻ51.0Śeli

wapiende :i dolomity dewOIIlu .posi;adaJące wysoki współ­

czyJlill'iJk I()OiroW81b00oi, dobrne :i:zx>lowane w stropie

iJasto--~istymi seriarod faanenu i doll!lego karbonu, roogą

w oqpowiedniiCh W9ln.Llllkaclh łektxmicznyc:h stanowić

d<>S'kanale 'kol~tory dla. ropy i gazu.

Serile rafowe dewOIIlu zawd71ięc:zają wysoką

poro-w81ł:ość przede wszystldan barozo ·licznym

poooge.ndcz-nym pus1Jlrom, kawernom pomet:asorn:astczpoooge.ndcz-nym ore2:

gęstej sieci S7JCZelil!l i spękań .powstaaych przy

od-k.s7Jtakendach tektoniemych tych słabo p~ym

kompleksów. Dolrumentują

to

geoi.ogiczne !pl"aCe

wiert-nilcze ,przeprowadzane ostatnio

w

obrębie odsimiętego

colrołu :pail~go. Wiełoikrotnie stwierdrmna była

również •biltrumiln.irzJja ser:ii węgla.nowydl ddnego

cechsztytnu, balrd2'lO siJIIlie spęk:ainyoh :i i7JOlowan.yoh w stropie seriami ilasto-lu.pJrowymi wyższych ogn;tw

permu lbądź dolnego pstrego piaskowca. ObSE!l"'WBCje

te pdtwlierdzają wyJ!nllnięte przez J. Czamoclldego

WlliOI'lld o ~ości b!Jtumim.lnej gómeglo permu

§wdę~ lslm.ieją il'ÓWinieŻ argt.I;Il'leDty

])T2lellllQ-wiadące za obecnością węglowodorów rw klastycm~h

QCJ:Ildadl !I)Strego piaskowce, l"Ó'ilnO'Zliarnisty!Ch, o

wy-sokiej porowa1lośc:i i ~ości iMlowa!Dyoh

od góry d'lasro-In!lll"gt]dstym komplEksami wyżej leżą­

cych ogtnliw triasu.

Pospoliłe objawy biturnilllÓw w odsłoni~tym dewonde

i stwierda:ona przez H. Ju1iaiewliiCZa

w

obrębie oakolu

pa;leo:roloznego pionowa migracja biotunlinów wy'jaśnda

nam brak ekeploatacyjlllde oplaJCaln3rch ~ń

ropy lub gam

w

wydlodzącydl na IPOWiiel"ZtChnie

utworach paleozoiku na obszalrze, o •kltórym wyżej

mowa. TEI!ttond.czne 'l.ll'UJChornłenie pionowych i skoś­

nych do

IPOW'ierzch.nd.

dróg migmcji w trakcie faz

alpejslclclt (J. CzermińsJci) d całloowite bądź ozęśdorwe

emzyjne zdarole .poziomów dmlujących

w

crz:asle lądo­

wych akresów podeformaicyj.nycll doprowadziło do

całkow.ittego zniszczeńda złóż w od·kryltyoh utworach

paleoM'icznym.

Za skały max:ierz,vme (o Ue o tadtich .moma rnówdć)

uważać należy ciemne utwory syluru, dewonu środ­

kowego i górnego, a obyć może i cechsztynu doJnego.

Korzystne waruJllkJi sttuk.frulral1ale dla gromadzenia SIę

ropy i gazu niewątpltwde istnieją w obrębie mdłod­

niego obrzeżenia Gór Swdętok!rzyslcich. Zachowane

i leklro zondulowa<ne serie rpokcywy tne'ZJOI7JOiC?ll1ej 'Pl"ZY-:;tooowane Sf\ t-11 (je,k 7.azna'C'ZOT1o już W<'?eśniej)

bez-pośrednio lub .pośrednio, lecz wyraźnie do starszego

kł'ledmisko-hereyńskiego .planu tektonkznegQ. Migrada

bituminów na pow.ierzchnóę w trakcie !I'uchów

alpej-Skiich lbyla 'll'łn'Ud.niiona ~ubą mią~ ,~iomów

irolującydl, głównie plastyezn.ymi i

'liieprzepu.szczal-nymi warstwmni karbonu, gól'Illeg() ocechs2ltynu, triasu

(kajpru), dolnej i środkowej jury, W obszarze tym

spodziewać się można również pułapek

(5)

fałdów paleozoilku i odtwarmjącyc!h je w stropie oozy-kllin rnezorzoi~yoh.

Naszlldcawane problemy tektonic=e ~hodniiego

przedłużenia a1Illtyk1inorium świętdkn:zyslk.iego i związa­ ne z II1li.mi zagadnienia &UroJWICOWe ~ają ,

pobwier-d.zen.ia d wyjaśniiertia za .pomocą głębak!i'Clh wierceń rro'blemowyeh d badań sejsrn:icrzmych. Pie11Ws:z.oplamo-we prace w •tym obszaJrZe, IlX> ustalenie: !Właści­ wego ·kierurn:ku przebiegu ~tur paleozoic-mych pod oołoną me"Z.IOIZIOi.c2', prof.i<lów ld,rofacja!l:nych serid

merro-zoic:zmyoh d paleozoiemyc'h, reliefu ;precedhsztyńs:Jtic!h

str.uletur paleozoicznych, rozlamów wgiłębrnyoh i Wiięk­ szycll dyslolmcji, mia1era:Li2:acji ikiruszcawej Ol'atz bilt'u-rniczrności rw po57JCZegódrnych ogni..wach Idltostrall;ygrn~ iiiczny<eh. RzeczOiwa amaliza uzyskanych materiałów goologiczmydh d geofizycrmych ;po:>JWoli dopiero ma ewerntuallrne zapJamo\\IIJan~e daliszych szczegółowych <ba-dań o tematyce s'UrOIWcowej. Zgodnie z powyższymi

wyty~ynni zootal opracowany <prOjeklt

geologiczno--s1:rU!rturnłny prac opa!I"ty o głębdk:ie wiet"Oelllda oporo-we i prace sejsrndC2ll1e. Jest cm obronie ,realizowany przez Swiętoklrzyslką Stację Teremową Lm. J. Gzaa-noc-kiego w Kielcach.

LITERATURA

l. C z a ;r n o ck~ J. - Stratygr.adii·a i ·teikJtonika Gór Swiętok.rzyskich. Stratygrnf.ia i tekt"OIIllilk~

staro-paileozoicznych u;tworów Gór Swiętoklrzyskich

{llmmbr, sy;l'UT, dewon dolllly). Tow. Naulk. Wall'Sz., Pr. 28, WaJrSZaJWa 1919.

2 . . Czarnoclki J. - Cechsztyrn w Górach ŚWdęto­

krzyskich. Spraw. PIG. t. II, z. 1-2, Warsza-wa 1923.

3. Czarmockoi J. - Wyn:iki badań goologiCIZJlyoh dbkiomllnydh IW 1924 <r. 1J11a obSZJali"Zie ~YIITI zaohodndej części Gór SwiętJOkrzyskńch. PIG. Pos. Nauk.,

m-

11. Wa!I"SZawa 1925.

4. Cza·rnockli J. - O me?..owiJCzm..yiCh tlJłożaiCh ~d żela:znyclt

w

zachodndej części Gór Swiętokrzy­

skich. PIG. Pos. Naulk. !M 11, Warszawa 1925.

SUMMARY

Basirng on tVhe <resWts od' geologJiJoaJ arnd geqphyslilcal studies tlhe aJtlofJhons ddscuss the maiiJn problem~ concer-n:iJng a very campllicated arnd mWrti-st:age tectondcs of the western paiDt of the Swięty KTey"Ż anticlinorium. In an arnallyslis of <the struc'1n.m'ad-tectonioal dev-~h:~pment of the area s1rurlJied, the awthors Show the main deve-lopment fealtures of sedLimeilltaltion and stress ,fue aotwall possi,'bil!i.'bies of occUl1l"el11Će of bo1lh syngenetiical all1ld ~genetWal .i'OOII'l ore and mon-iron ore depoSits

i.n the .indlividual Pa:laeozoic and Mesowic ldthostrnti-graphli.call beds.

Mareover, they poiillit aJso alt a fact fuat the wes'term

~ area af the Swdęty Klrzyż, as well as i·ts Palaeozoic basemeiJJt may be regan-ded, an ra.coount of gooklgicail struoture arn.d facilall d!ifferen:ti;ttiion of rodk ser'ies, as a p.romlising one drn sea:rch for .oil amd gas deposi.ts.

5. Czarmoclki J. - Wyniki badań geologicznych

w .połrudniowo-zachodnwj i !ZaOhodn!iej części GÓII'

Swtiętokrzysk;ioh. PIG. Pos. Nauk. nr 15,

WaJrSZ&-wa

:1926. ·

6. C z a r n o

c

kiL J. - O telkitonice okdlfic Mied7Jianlkń w zw:iązlru ze zlożaani miedzi .tegoż obszaru. PIG. Pos. Nauk. rn:r 24, WarszaWia 1929.

7. Czarnockd J. - Cechsztyn rpolSki w związku

z zagadnieniem pos.z.ukilwań sold potasowych i IJ'"OPY na:etowej

w

•Polsce. PIG. Geal. Błul. Inform., z. l, WarszaiWa 1952.

8. Czennińskd J. - Rozwój litoLogiczny ser:id

węgl.arnJOwej dewonu poludniowej częśai Gór Swię­

tokrzyskioh. Prace IG t. XXX, cz. II, 1960.

9. Gruszczyk H., Smołarslka J . - Studia nad

rninemłi2Jacją .kruszcową utworów :tniasu w za...

chodrnliej częśc:i Gór Swdętokrzyskkh. PAN, Spmrw. z pos. Kom. KrnkÓIW 1961.

10. N i e ć M. - Wiek miineraJ:imcjli hemaJt;y!tiowej Gór Swiętokirzysklich. PAN. Sp<rarw. z pos. Kom. Kra-ików 1961.

11. P a s s e n. d o l' f e tr E. - Sipraw02Jdall1de z badań geologicznych w Taltrach ł okol.icaJCh :F'Irzedlbor-za. PIG. Pos. <N1łllllk., rn:r 5. Wa.rs:zawa 1923.

12. Passendo<rfer E. - O triasie i dollnej jume

na pólnocno-zachodnim zboczu Gór Swiętokrzy­

sk.ioh. Tow. Przyj. Nauk. Prace Wydz. Nauk Mat. Przyr. ·t. XIII. Wiillno 1939.

13. S e 1111 <k o w i c z E. - Jura i ok<reda międcy Jęd;Iv.e­ jowem, a trZ€ik.ą N.idą. IG. Biul. 159, WaJI'Smwa 1959.

14. Senkowiczowa H. - Wapień mUSZllowy

na

póŁnoonym obrrleżeni.u Gór SwiętokrzySklich. IG.

BiJul. 113, Warrszawa 1956.

15.

Swi

dzi ńsk.i H.- Sprawozdanie z badań goolo-.gicznyoh mad jurą gÓ1111ą wykommych w <r. 1931

na aa"~k. Rrzeldbórz - Radomsko. PIG. Pos. Nauk.

nr 32. Warsm~Wa 1932.

16. Znosko J.- MaJpa Geologicma Polski bez u.two-<rów czwartxmlędu, trzeciorzędu i !kredy, skala l : l 000 000, IG. 1961.

PE3IOME

ABTOpbl CTaTbJol xapaKTepJOy!OT OCHOBHble

npo6Jie-Mbl CJIOJKHOH Jol MHQrQHPYCHOH TeKTOHHKJol _;lana,IJ;HOtł 'łaCTJ1 CaeHTOKWHCKoro aHTHKJIHHOPJoi.fl no ;o;aHHhiM reOJIOrJol'.leCKJoiX Jol reo<l>H3Jol'łeCKJ1X JoiCCJie,IJ;OBaHHfl.

Mcxo;o;R J13 CTPYKTYPHO-TeKTOHJol'.lecKoro pa3BHTH.fl

3TO-ro patłoHa onpe,IJ;eJI.fiJOT ocHOBHbte 'łepTbi ce;o;JoiMeHTa-·

J.V10HHbiX npoQecC'OB H YK83biBa!OT nepcneKTHBbl

llOJoiC-KOB KaK CJoiHreHeTJol'.leCKJoiX, TaK H 3IU1I'eHeTJol'.leCKHX·

PY1t JKeJie3a 11 QBeTHhiX MeTaJIJIOB, ni»fypoąennbiX

J1: pa3JI.Joi'.!Hb!M JIJoiTOJIOrO-CTpaTHrpacpJol'.leCKHM · cPOP-MaL\H.fiM 11'8Jieo30.fl 1%! Me3030.fl.

KpoMe Toro aaTOPhi ;o;:oKa3btBaJOT, ąro nJIOJIIS;D;b

3aiTialiHOro o6paMJieHM.fl CaeHTOKWHCKMX rop M ero

naJie030HCKOe OCHOBaHHe B CBfi3H C reOJIOrH'łeCKHM

CTpoeHHeM H JIJ1TOJIOrO-cPaQH8JibHOH

;D;HcPcPepeHQHpo-J3aHHOCTb!O nopo;o; MOryT 6biTb nepcneKTHBHbiMH ;D;JI.fl

llOHCKOB HecPTera30HOCHbiX 3aJieJKeft.

RYSZARD DA'DLEZ

Instytut Geologiczny

STAN ZNAJOMOSCI POKRYWY PERMOMEZOZOICZNEJ

NA POMORZU ZACHODNIM I OBSZARACH

SĄSIEDNICH

Na jesien:i 1961 il"'. Instytut Geall()giczny opraiCOwa.l p~ rbaidań sejsmicznycll d geologiC2ll10-wi.ertni-czych ;permu i jego ;pocNo:ża w obs:lm-ze ipolocżon.ym W7XRruż !p!Obmeża Bałtylku od S7-czeaina .po Koszad:in.

ReaLi:zlację progoomu rez.poczęto w 1962 r. W ciągu lat 1962 - 1963 Ptrzedsiębkąt'WIO PoszuikliJwań Geolf:i-zycmych wylrona.lo olk. 500 1crn IP.r:rekrojów sejsmicz-nych. Wiereenia~· Golerniów, Kamień, Kolobrzeg d

Ko-UKD 551.73:551.76:551.24 :553.631/.632:551.822 :550.834( 438.28: :438.27) sz:.aftin re wzg,lędiu na konii.ec7mość przyśpi.eszeruia roz-wdązarnda postawionych zagadll11eń, potralktowano jalko · oporowe ·i ro2JI)oczęto rprzed. podjęciem· :prac sejsrrńcz­ nyoh, lakalizując je na Z111i8111yOO poprzedndo ·wn>iętme­ nlilalc!h ulbwiOró:w nnezx:xzoticamy'Oh (II'YC. l). 'Baird2Jo s!llaby

postfM) wieroeń wsirutek oią.gle pawStającyoh trudrulści t.edmi'Cznyoh s.praJWil, że reaLizacja programu na tym odcinku uległa opóźmieniru i w obt"mlie ~onalnyrn ~stntieją pewne luki.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Tymczasem decyzja o opróżnieniu części lokalu mieszkalnego zajmowanego przez najemcę na podstawie decyzji i przydziale może być wydana wtedy, gdy przed- miotem własności jest dom,

polegającą na opracowaniu projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania/projektu/ zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania uchwalonego na

Odwołanie od decyzji powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji i wartości przedmiotu sporu,

Odwołanie od decyzji powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji i wartości przedmiotu sporu,

Podejście porównawcze, zgodnie z art. 1 ugn z dnia 21 sierpnia 1997 r., polega na określeniu wartości nieruchomości przy założeniu, że wartość ta odpowiada cenom, jakie

znak: DRE.WRE.4211.81.4.2019.JCz/MSt1 ogłoszoną w „Biuletynie Branżowym Urzędu Regulacji Energetyki – Energia elektryczna” Nr 279(2914) z dnia 15 listopada 2019 r., Prezes

Zdaniem Sądu Okręgowego wyeliminowanie wskazanych klauzul nie stoi jednak na przeszkodzie dalszemu stosowaniu umowy zawartej przez strony, w takim zakresie, w jakim nie narusza

Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. Granice obszaru scalenia obrazuje graficznie załącznik nr 1 do niniejszego postanowienia. Powierzchnia obszaru