• Nie Znaleziono Wyników

Ćwiczenie 6

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Ćwiczenie 6"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Ćwiczenie nr 6

KINETYKA REAKCJI ODWRACALNEJ

Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej równowagi reakcji dla estryfikacji kwasu octowego alkoholem etylowym oraz określenie stopnia przereagowania kwasu octowego.

Cele kształcenia:

Student po wykonaniu ćwiczenia:

 ma wiedzę z zakresu podstawowych pojęć dotyczących kinetyki reakcji chemicznych;  zna pojęcia: szybkość, stan i stała równowagi reakcji chemicznej;

 potrafi wymienić czynniki wpływające na wielkość stałej równowagi, regułę przekory i sposoby zwiększania wydajności reakcji estryfikacji;

 potrafi wyjaśnić rolę kwasu siarkowego.

Odczynniki i sprzęt laboratoryjny:

Odczynniki: kwas octowy, alkohol etylowy, wodorotlenek potasu (roztwór 0.5 M), etanol,

stężony kwas siarkowy, fenoloftaleina

Sprzęt laboratoryjny: kolba dwuszyjna, chłodnica zwrotna, koreczek szklany, pipeta (poj. 1

cm3), cylinder miarowy (2 szt., poj. 50 i 25 cm3), kolba miarowa (2 szt., poj. 200 i 25 cm3)

biureta, erlenmajerka (3 szt. poj. 200 cm3)

Karty charakterystyki:

Karty charakterystyki używanych odczynników znajdują się w sali C/1/01 w miejscu wskazanym przez prowadzącego zajęcia na pierwszych ćwiczeniach.

Opis wykonania doświadczenia: 1. Przygotowanie titranta:

Do kolby miarowej pojemności 200 cm3 wprowadzić 40 cm3 0.5 M roztworu KOH i dopełnić

wodą destylowaną do kreski. 2. Przeprowadzenie reakcji:

(2)

Do kolby miarowej poj. 25 cm3 wprowadzić 5 cm3 kwasu octowego, 0.5 cm3 stężonego kwasu

siarkowego i dopełnić alkoholem do kreski za pomocą pipety poj. 25 cm3. Zanotować ilość

dodanego alkoholu i godzinę rozpoczęcia biegu reakcji. Mieszaninę reakcyjną przelać do kolby dwuszyjnej zaopatrzonej w chłodnicę zwrotną (celem ograniczenia przedostawania się oparów reagujących substancji do otoczenia). Boczną szyjkę kolby należy po każdorazowym pobraniu próbki zamknąć korkiem.

3. Analiza biegu reakcji

Próbki (0.5 cm3 mieszaniny reakcyjnej) pobierać początkowo co 3 min. (5 próbek), potem co

5 min. (3 próbki), co 10 min. (2 próbki), co 20 min. (2 próbki), następne co 30 min. Reakcję prowadzić tak długo, aż miareczkowanie dwóch kolejnych próbek da ten sam wynik.

Pobrane próbki rozcieńczać wodą i miareczkować przygotowanym titrantem (0,1 M KOH) wobec fenoloftaleiny.

4. Wyznaczenie początkowego stężenia kwasu octowego:

Do kolbki miarowej poj. 25 cm3 wprowadzić 5 cm3 kwasu octowego i dopełnić wodą

destylowaną. Wymieszać. Pobrać 0.5 cm3 roztworu i zmiareczkować przygotowanym

titrantem. Oznaczenie powtórzyć trzy razy.

5. Wyznaczenie poprawki na dodany kwas siarkowy:

Do kolbki miarowej poj. 25 cm3 wprowadzić 0.5 cm3 stęż. H

2SO4 i dopełnić wodą

destylowaną. Wymieszać. Pobrać 0.5 cm3 roztworu i zmiareczkować przygotowanym

titrantem. Oznaczenie powtórzyć trzy razy. Poprawkę odejmować od wyników uzyskanych z miareczkowania próbek mieszaniny reakcyjnej.

Instrukcja do sporządzenia sprawozdania:

1Celem znalezienia stałej równowagi reakcji badanego procesu oraz stopnia przereagowania kwasu octowego należy:

2- obliczyć poprawkę na kwas siarkowy

3- obliczyć początkowe i równowagowe stężenie kwasu octowego 4- obliczyć początkowe i równowagowe stężenie alkoholu

5- znaleźć równowagowe stężenie wody (z uwzględnieniem wody zawartej w wyjściowym alkoholu)

- celem sporządzenia wykresu obrazującego przebieg procesu należy obliczyć stężenia kwasu octowego i estru w każdej z pobranych próbek

(3)

- na podstawie znalezionych stężeń równowagowych kwasu, alkoholu, estru i wody obliczyć stałą równowagi przeprowadzonej reakcji oraz stopień przemiany kwasu.

- porównać otrzymane wartości z danymi literaturowymi Literatura

1. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, PWN Warszawa 1967 2. K. Pigoń, Z. Ruziewicz, Chemia fizyczna, PWN, Warszawa 1980

3. P. Mastalerz, Podręcznik chemii organicznej, Wydawnictwo Chemiczne, Wrocław 1996

(4)

Wzór sprawozdania:

Sprawozdanie z ćwiczenia nr 6 KINETYKA REAKCJI ODWRACALNEJ

Imię nazwisko data

... ... Nr grupy, kierunek, rok studiów

...

1. Równanie reakcji

2. Obliczenia:

Poprawka na kwas siarkowy

Początkowe stężenie kwasu octowego

Sposób obliczania zawartości kwasu octowego

Sposób obliczania stężenia kwasu octowego

Sposób obliczania zawartości estru

Sposób obliczania stężenia estru

(5)

3. Wyniki: t [min] VKOH [cm3] V’KOH [cm3] [CH3COOH] [mmol] [CH3COOCH3] [mmol] [CH3COOH] [mol/dm3] [CH3COOCH3] [mol/dm3] S [%]

V’ – po uwzględnieniu poprawki na kwas siarkowy

4. Wykresy

- wykres zależności stężenia kwasu octowego oraz octanu metylu od czasu trwania reakcji

- wykres zależności stopnia przemiany kwasu octowego od czasu trwania reakcji

5. Wielkości odczytane z wykresu stężenie równowagowe kwasu octowego:

stężenie równowagowe estru:

6. Obliczenie stężenia równowagowego wody

7. Obliczenie równowagowego stężenia metanolu

(6)

Cytaty

Powiązane dokumenty

;rnwartego w nich kwasu glutaminowego. SPOSÓB PRODUKCJI BIAŁKOWYCH HYDROLIZATÓW SPOŻYWCZYCH.. Jako surowce do produkcji spożywczych hydrolizatów białkowych uż ywane

Dziś byliśmy umówieni na test online i też nie wszyscy się wstawili na umówioną godzinę.. Proszę o zdyscyplinowanie się do

Bakterie kwasu octowego (AAB, ang. acetic acid bacteria) izolowane są z owo- ców, miodów, produktów fermentacji alkoholowej, octów, roślin uprawnych oraz ga- tunków dziko

Pomiary kinetyki bromowania estru etylowego kwasu olejowego przeprowadzono w 96 % alkoholu etylowym. Przyczyny wybrania tak rzadko stosowanego rozpuszczalnika organicznego

W celu przebadania własności otrzymanych w reakcjach cykli- zacji związków (Па-с) podano je kolejno działaniu: 80 % wodzianu hydrazyny, bezwodnika octowego, ortomrówczanu etylu

Szereg wykonanych oznaczeń wskazuje na to, iż tworzy się tu połączenie zawierające trafuril i bizmut w sto­..

70 ml, dodać 3-4 krople 0,5% alkoholowego roztworu fenoloftaleiny i mieszając miareczkować 0,2 mol/l roztworem NaOH, o wyznaczonym dokładnym stężeniu, do

Krzywe miareczkowania mocnego i słabego kwasu (zasady) mocną zasadą (kwasem). Punkt równoważnikowy i końcowy miareczkowania, sposoby ich wyznaczania. Mechanizm działania