Z prac nad zasobami wileńskich archiwów (Seminarium Pracowni Historii Farmacji)

K R O N I K A .

INSTYTUT HISTORII NAUKI, OŚWIATY I TECHNIKI P A N

Z P R A C NAD ZASOBAMI W I L E Ń S K I C H ARCHIWÓW (SEMINARIUM PRACOWNI H I S T O R I I F A R M A C J I )

17 m a r c a odbyło się s e m i n a r i u m P r a c o w n i Historii F a r m a c j i , poświęcone a r -chiwaliom wileńskim.

Docent B a r b a r a Kuźnicka wygłosiła r e f e r a t Jan Fryderyk Wolfgang — m a -teriały biograficzne w zasobach a r c h i w a l n y c h Wilna. Podczas pobytu n a u k o w e g o w Wilnie jesienią 1988 r. r e f e r e n t k a przeprowadziła k w e r e n d ę w bibliotekach i a r -chiwach, b a d a j ą c m.in. m a t e r i a ł y biograficzne, dotyczące profesora W o l f g a n g a i jego uczniów oraz inne, k t ó r e dotyczą dziejów f a r m a k o g n o z j i polskiej. Są to* przede wszystkim: autobiografia Wolfganga; biografia Wolfganga a u t o r s t w a prof. Adamowicza; w y k a z książek, pochodzących z biblioteki Wolfganga, o p r a c o w a n y przez prof. Adamowicza; rękopis podręcznika farmakologii, spisany z w y k ł a d ó w prof. Wolfganga przez S. Sawickiego; nieznane prace Wolfganga (projekt p o d ręcznika historii n a t u r a l n e j oraz noty do „Słownika języka polskiego" S. B. L i n -dego). W Dziale Rękopisów i S t a r y c h D r u k ó w Biblioteki L i t e w s k i e j A k a d e m i i Nauk z n a j d u j e się wiele niepublikowanych m a t e r i a ł ó w z zakresu historii m e d y cyny — w t y m prace Józefa Bielińskiego. R e f e r e n t k a podkreśliła, że należy z b a dać działalność Wolfganga w Towarzystwie L e k a r s k i m Wileńskim i w U n i w e r -sytecie Wileńskim, a t a k ż e działalność uczniów Wolfganga (Piotr Wagner, Karol Kuchenbecker, P. Wilde) oraz szkoły postwolfgangowskiej.

Doc. B. Kuźnicka mówiła t a k ż e o n a w i ą z a n y c h k o n t a k t a c h n a u k o w y c h w Wilnie, m.in. z d r Algimontasem Liekisem — k i e r o w n i k i e m Działu Historii Nauki I n s t y t u t u Historii L i t e w s k i e j Akademii Nauk, prof. Eugenie S i m k ù n a i t é — w y k ł a -dowcą Uniwersytetu Wileńskiego, z a j m u j ą c ą się ziołolecznictwem l u d o w y m oraz prof. S t a n i s ł a w e m Biziulevićiusem — historykiem medycyny. W Kownie zbiory Muzeum Historii Medycyny i F a r m a c j i L i t w y prezentował jego inicjator i t w ó r -ca, doc. A. Kaikaris. Muzeum posiada ekspozycję stałą „Apteka litewska X I X wieku". Historii f a r m a c j i poświęcone są t a k ż e 4 sale — laboratoria. E k s p o z y c j a z z a k r e s u historii medycyny podzielona jest n a epoki: okres feudalny, okres R e publiki Litwy 19181940 i okres socjalistyczny — Republiki Litewskiej. P r z e d s t a wione są także dzieje I n s t y t u t u Medycyny w Kownie. R e f e r e n t k a w i d z i m o ż l i w o ści n a w i ą z a n i a współpracy z Muzeum Historii Medycyny i F a r m a c j i L i t w y w z a -k r e s i e historii le-ków n a t u r a l n y c h i ziołolecznictwa ludowego.

R e f e r a t m g r Wandy G r ę b e c k i e j poświęcony był odmiennym m a t e r i a ł o m a r -chiwalnym, odnalezionym w Wilnie i przynoszącym wiele cennych i n f o r m a c j i . S ą t o m.in. a k t a wpisów studenckich i uzyskanych stopni oraz opisy służbowe p r a