• Nie Znaleziono Wyników

Xerostomia in elderly

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Xerostomia in elderly"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

20-23 20

Journal of Clinical Healthcare 2/2017

ARTYKUŁY POGLĄDOWE (REVIEW PAPERS)

Kserostomia u ludzi w podeszłym wieku

(Xerostomia in the elderly)

A Dutkowska

1,A,D

, , I Brukwicka

2,B

, Z Kopański

2,3,F,C

, J Rowiński

1,E

, F Furmanik

1,B,C

1. Collegium Masoviense – Wyższa Szkoła Nauk o Zdrowiu

2. Państwowa Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Jarosławiu

3. Wydziału Nauk o Zdrowiu Collegium Medicum Uniwersytet Jagielloński

Abstract – The authors have discussed xerostomia, which is also called a subjective feeling of dryness in oral cavity caused by decreased salivation. They have characterised the pathophysiology of this process, emphasising the physiological significance of proper salivation and saliva composition. They have underlined the fact that xerostomia is most frequently a symptom of co-existent systemic diseases and very rarely a separate ailment. The diseases which can impair the secretory glands are AIDS, hyperthyroidism, type I diabetes, lithiasis, salivary gland inflammations, pernicious anaemia, avitaminosis (B1, B2, B6 i B12). The elderly might experience xerostomia alongside Parkinson’s or Alzheimer’s. The attention here has been paid to the fact that xerostomia might be a consequence of a range of medications. The significance of diet for mucosal lesions in the elderly has been discussed.

Key words – senility, xerostomia, pathophysiology, symptoms, diagnosis, treatment, significance of diet.

Streszczenie - Autorzy omówili kserostomię nazywaną subiektywnym odczuwaniem suchości jamy ustnej wywołanym zmniejszonym wydzielaniem śliny. Scharakteryzowali patofizjologię tego procesu, podkreślając znaczenie fizjologiczne prawidłowego wydzielania i składu śliny. Podkreślili, że kserostomia zazwyczaj jest objawem współistniejących chorób ogólnoustrojowych, bardzo rzadko jest oddzielną jednostką chorobową. Choroby, które doprowadzają do upośledzenia gruczołów wydzielniczych to AIDS, nadczynność tarczycy, cukrzyca typu I, kamica i stan zapalny gruczołów ślinowych, niedokrwistość Addisona i Biermera., awitaminoza (B1, B2, B6 i B12). U osób w wieku podeszłym kserostomia występuje u chorych z zespołem Parkinsona oraz Alzheimera. Zwrócono także uwagę, że kserostomia może być następstwem stosowania szeregu leków. Omówiono ponadto znaczenie diety w kształtowaniu zmian śluzówkowych u ludzi w starszym wieku.

Słowa kluczowe - starszy wiek, kserostomia, patofizjologia, objawy, rozpoznanie, leczenie, znaczenie diety.

Wkład poszczególnych autorów w powstanie pracy - A-Koncepcja i projekt badania, B-Gromadzenie i/lub zestawianie danych, C-Analiza i interpretacja danych, D-Napisanie artykułu , E-Krytyczne zrecenzowanie artykułu, F-Ostateczne zatwierdzenie artykułu

Adres do korespondencji — Prof. dr Zbigniew Kopański, Collegium Masoviense – Wyższa Szkoła Nauk o Zdrowiu, Żyrardów, ul. G. Narutowicza 35, PL-96-300 Żyrardów, e-mail: zkopanski@o2.pl

Zaakceptowano do druku: 27.04.2017.

SUCHOŚĆ JAMY USTNEJ

Kserostomią nazywa się subiektywne odczuwa-nie suchości jamy ustnej wywołane przez zmniejszone wydzielanie śliny. Jest to problem milionów ludzi na całym świecie. Choroba ta występuje w postaci kserostomii prawdziwej i rzekomej. Kserostomia prawdziwa (xerostomia vera, primaria) jest wynikiem upośledzenia pracy gruczołów ślinowych, natomiast w kserostomii rzekomej (xerostomia spuria, symptomatica)

suchość w jamie ustnej nie jest spowodowane złym wydzielaniem śliny przez gruczoły ślinowe. Schorzeniem tym nazywa się efekt końcowy odpływu śliny czyli proces odparowania, adsorpcji do błony śluzowej i usuwania przez połykanie. [1-3] Ślinę w 99% tworzy woda. Pozostały 1 % to nieorganiczne sole potasu, wapnia, sodu, magnezu oraz związki organiczne takie jak kwas moczowy, cholesterol i białka (enzymy). Prawidłowe wydzielanie śliny która nie jest stymulowana powinno mieścić się w zakresie 0,25 ml/min do 0,35 ml/min, natomiast śliny stymulowanej od 1,0 ml/min

(2)

20-23 21

Journal of Clinical Healthcare 2/2017

do 3,0 ml/min [2] Ślina pełni wiele bardzo ważnych funkcji. Należą do nich między innymi: wstępna obróbka pokarmu i przygotowanie go do połknięcia, ułatwienie odczuwania smaku oraz co jest najbardziej istotne dzięki obecności amylazy ślino-wej oraz maltazy już w jamie ustnej dochodzi do wstępnego trawienia. Kolejnymi nie mniej istotnymi funkcjami śliny są: utrzymanie prawidłowego pH jamy ustnej w granicach 6,8-7,2 dzięki układowi buforów fosforanowych i wodorowęglanowych, nawilżanie oraz rozcieńczanie aby zachować spójność błony śluzowej. Ślina pełni funkcję ochronną górnego odcinka przewodu pokarmowego osłabiając refluks żołądkowy w rejonie przełyku. [4,5] Bardzo ważną rolą śliny jest działanie przeciwbakteryjne. W ślinie występują laktoferyna oraz lizozym dzięki którym dochodzi do rozkładu peptydoglikanu ścian komórek bakterii Gram-dodat-nich z rodzaju Streptococcus i Staphylococcus, oraz histatyny i mucyny (MG1), które mają zdolność aglutynacji bakterii, ograniczają rozwój patogennych szczepów, dzięki czemu zapobiegają występowaniu próchnicy zębów i chorób przyzębia. Te ważne i złożone funkcje śliny dowodzą, że jakiekolwiek zaburzenie w jej wydzielaniu powoduje wiele zmian chorobowych w obrębie jamy ustnej i przewodu pokarmowego. [2,6]

Wraz z wiekiem dochodzi do redukcji komórek wydzielniczych gruczołów ślinowych w procesie fizjologicznego starzenia się organizmu. Zjawisko to zauważa się u osób po 65. roku życia, częściej u kobiet w okresie menopauzalnym. Czasami suchość w jamie ustnej objawia się w wyniku ogólnego stanu organizmu na przykład podczas wysokiej gorączki, odwodnienia, udaru cieplnego,

wymiotów czy biegunki. Do czynników

miejscowych, które przyczyniają się do powstania suchość w jamie ustnej należy głównie palenie tytoniu oraz oddychanie przez otwarte usta w wyniku niedrożności górnych dróg oddechowych. Znaczący wpływ ma tu również użytkowanie protez całkowitych. [7,8]

Kserostomia zazwyczaj jest objawem przy współist-niejących chorobach ogólnoustrojowych, bardzo rzadko jest oddzielną jednostką chorobową. Choroby, które doprowadzają do upośledzenia gruczołów wydzielniczych to AIDS, nadczynność tarczycy, cukrzyca typu I, kamica i stan zapalny gruczołów ślinowych, niedokrwistość Addisona i Biermera, awitaminoza (B1, B2, B6 i B12). U osób

w wieku podeszłym kserostomia występuje u chorych na zespół Parkinsona oraz Alzheimera. [1,9] Suchość jamy ustnej często pojawia się podczas zażywania różnych leków. Leki które mają wpływ na kserostomię zostały przedstawione w tabeli 1.

Tabela 1. Leki wywołujące kserostomię [10] Leki o działaniu

moczopędnym chlorotiazyd, hydrochlorotiazyd Leki przeciwdepresyjne amitryplina, Imipramina Leki przeciwhistaminowe klemastyna

Neuroleptyki pochodne fenotiazyny, butyrofenonu, tioksantenu Leki rozszerzające

oskrzela

β2- adrenomimetyki, sterydy wziewne, wziewne cholinolityki

(ipratropium) Leki anksjolityczne pochodne benzodiazepin:

diazepam, okzazepam, lorazepam Leki cholinolityczne atropina, homotropina,

skopolamina Leki hipotensyjne antagoniści konwertazy

angiotensyny Opioidy morfina, kodeina, metadon,

petidyna Leki stytmulujące układ

immunologiczne interferon alfa

Czasami podczas długotrwałego stosowania leków dochodzi nawet do całkowitego zatrzymania wydzielania śliny. Proces ten po odstawieniu danych medykamentów jest odwracalny. [2,9,10] Wraz z wiekiem rośnie liczba przyjmowanych medykamentów dlatego też starsi ludzi częściej ciepią na suchość jamy ustnej.

Kolejnym czynnikiem, przyczyniającym się do poja-wienia się kserostomii jest radioterapia w przypadku nowotworów głowy i szyi. Prowadzi ona do lizy komórek gruczołów ślinowych. Rozmiar zmian patologicznych zależy od pochłoniętej dawki promieniowania, obszaru objętego promieniowa-niem oraz czasu ekspozycji. Już po pierwszych 7 dniach radioterapii o ilości energii promieniowania 70 Gy można zaobserwować pierwsze oznaki kserostomii i u ponad 60% pacjentów utrzymują się one przez około 3 lata. [2,9]

Przyczyną kserostomii mogą być również niektóre choroby przewlekłe o podłożu autoimmunologicz-nym – na szczególną uwagę zasługuje tu zespół Sjӧgrena. W przypadku tej choroby dochodzi do zniszczenia gruczołów wydzielania zewnętrznego z towarzyszącym naciekiem limfocytarnym w wyniku

(3)

20-23 22

Journal of Clinical Healthcare 2/2017

obecności przeciwciał skierowanych przeciwko komórkom przewodów wyprowadzających, przeciw-ciał Ro antySSA i La antySSB oraz czynnika reumatoidalnego. Klasyczną triadę objawów charakteryzuje : zmniejszone wydzielanie śliny- suchość w jamie ustnej, rogowacenie spojówek- rogówkowo-spojówkowe zapalenie suche oraz reumatyczne zapalenie stawów. Suchość jamy ustnej towarzyszy również chorobie Mikulicza, w której dochodzi do obrzęku ślinianek w skutek nacieku limfocytarnego. [2,7,11]

Do podstawowych objawów kserostomii zalicza się bardzo duży dyskomfort oraz suchość jamy ustnej. Inne równie nieprzyjemne symptomy to: trudności w przyjmowaniu pokarmów (częste popijanie między posiłkami), nieprzyjemny zapach z ust, zaburzenie odczuwania smaków, pieczenie języka i/lub warg, pęknięcia na wargach, błona śluzowa sucha, popękana, blada bez połysku, ślina wypływająca z przewodów gruczołowych jest gęsta i ma białawy kolor. Niekiedy obserwuje się próchnicę okrężną w związku z dużą akumulacją płytki, kandydozę lub zapalenie kątów ust. Starsi pacjenci cierpiący na kserostomię mają problemy z użytkowaniem protez całkowitych. Płyta protezy przemieszcza się na podłożu protetycznym powodując podrażnienia błony śluzowej, a w rezultacie owrzodzenia. [2,7,8,11]

Przyjęte jest, że bardzo niska wartość wydzielania śliny spoczynkowej jest na poziomie < 0,1 ml/min, a stymulowanej < 0,7 ml/min i stanowi kryterium rozpoznawcze kserostomii przy innych towarzyszą-cych objawach. [23]

Do diagnostyki najczęściej stosowany jest test Foksa oraz standardowe testy sialometryczne (pomiar ilości śliny stymulowanej oraz

niestymulo-wanej, badanie wydzieliny gruczołów

podniebiennych, badanie poziomu wydzielania ślinianek przyusznych). Kolejnym elementem, który należy zbadać jest ocena suchości błony śluzowej. Do tego celu wykorzystywany jest zmodyfikowany test Schrimera, test opłatkowy lub test lusterkowy. Czasami dla lepszej diagnostyki przeprowadza się analizę biochemiczną śliny, sialografię gruczołów ślinowych lub rezonans magnetyczny gruczołów ślinowych. [1,12]

Systematyczna i odpowiednia higiena jest podstawą w zapobieganiu i leczeniu kserostomii. U pacjentów z problemem suchości jamy ustnej zalecane jest aby unikać kwaśnych, słonych oraz suchych

pokarmów oraz wyeliminować palenie tytoniu oraz spożywanie alkoholu. W przypadku tego schorzenia

terapia obejmuje łagodzenie objawów.

W objawowym leczeniu kserostomii skuteczne są płukanki ziołowe (siemię lniane, kwiat malwy, prawoślazu). Aby poprawić komfort życia do terapii wprowadza się różnego rodzaju substytuty śliny. Występują one w różnych formach: żeli, aerozoli, tabletek do ssania, płukanek czy gum do żucia. W ich skład wchodzą głównie polimery rozpuszczalne w wodzie- karboksymetyloceluloza sodowa lub glicerol, zawierają mieszaninę jonów oraz substan-cje o właściwościach buforujących. Czasami aby poprawić zapach dodaje się aromaty na przykład mięty. Sztuczna ślina jednak nie może w pełni zastąpić naturalnej ludzkiej śliny, gdyż na rynku nie ma dostępnych preparatów, które zawierają enzymy o działaniu trawiennym i bakteriobójczym. [2,13,14]

DIETA

Starzenie się organizmu człowieka jest procesem nieodwracalnym, a na jego przebieg wpływa wiele czynników oddziałujących na organizm przez całe życie. Bardzo duże znaczenie mają tu różnego rodzaju nałogi oraz nieprawidłowe odżywianie się. Długość życia człowieka, stan zdrowia, odporność na różnego rodzaju choroby oraz rozwój całego organizmu jest ściśle powiązane z rodzajem przyjmowanego pożywienia. Na sposób odżywiania się społeczeństw oddziaływują głównie czynniki ekonomiczne, które kształtują styl życia. Do czynników, które wpływają na wybór pożywienia przez osoby w wieku senioralnym należą reakcje warunkowe. Wynikają one z awersji do niektórych pokarmów, bądź upodobań dietetycznych. W każdym wieku, a zwłaszcza w podeszłym rodzaj oraz ilość przyjmowanego pokarmu powinien być zgodny z zapotrzebowaniem metabolicznym organizmu. W starszym wieku występuje większa chorobowość o charakterze przewlekłym i często wiąże się to z ograniczeniem spożywania niektórych pokarmów. [14,15] W procesie starzenia się organizmu zachodzą różne zmiany, które uniemożliwiają realizację potrzeb metabolicznych. W jamie ustnej obserwuje się zmniejszone wydzielanie śliny i mniejszą zawartość w niej enzymów trawiennych oraz dochodzi do zmian zanikowych błony śluzowej jamy ustnej i przełyku. Ciężko jest określić uniwersalne zalecenia

(4)

20-23 23

Journal of Clinical Healthcare 2/2017

dotyczące zbilansowanej diety dla pacjentów w tym okresie życia. Ogólnie przyjęte jest, że spożywanie cukrów prostych powinno być ograniczone lub zastąpione sorbitolem, ksylitolem, acesulfamem, sacharyną bądź aspartamem. Pacjenci, którzy cierpią na podrażnienia, owrzodzenia oraz choroby błony śluzowej powinni zrezygnować z pokarmów ostrych i suchych, które mogłyby drażnić śluzówkę oraz z dań bardzo gorących. Zalecane są tu pokarmy ciepłe bądź letnie o łagodnym smaku z minimalną ilością przypraw. Należy również unikać soków owocowych zwłaszcza świeżo wyciskanych zarówno z powodu ich smaku jak i ryzyka powstania nadżerek w szkliwie zębów. [2,8,9,15]

PIŚMINNICTWO

1. Kaczmarek U. Suchość jamy ustnej - etiologia, częstość występowania i rozpoznanie - na podstawie piśmiennic-twa. Czas Stomatol 2007; 1: 20-31.

2. Cohen B, Thomson H (red). Dental Care for the Elderly. Boca Raton; Chicago, London, 2016.

3. Yap T, McCullough M. Choroby jamy ustnej, a starzejące się społeczeństwo. Med Prakt Stomatol 2015; 3:15-26. 4. Skiba M, Kusa-Podkańska M, Wysokińska-Miszczuk J.

Wpływ stanu jamy ustnej, na jakość życia osób w starszym wieku. Gerontol Pol 2005;13(4):250 - 4.

5. Wysokińska-Miszczuk J, Sieczkarek J. Gerostomatologia - uzasadnienia teoretyczne i przydatność praktyczna w nau-kach medycznych. Twój Prz Stomatol 2002;1(2):26-7. 6. Parker SR, MacKelfresh J. Autoimmune blistering diseases

in the eldery. Clin Dermatol 2011; 29: 69-79.

7. Guzik Ł, Kamysz E. Kserostomia- więcej niż suchość w ja-mie ustnej. Farmakoterapia 2009; 65, 6: 411-414. 8. Pregiel B. i wsp. Kserostomia jako ważny problem

zdrowot-ny ludzi starszych. Porad Stomatol 2005; 1: 48-51. 9. Dirix P, Nuyts S, Van den Bogaert W. Radiation-induced

xe-rostomia in patients with head and neck cancer. Cancer 2006; 107: 2525-2534.

10. Kostowski W, Herman ZS. Farmakologia. Podstawy Farma-kologii. Warszawa; PZWL, 2005.

11. Moshaverinia A, Zheng F, Schricker RS i wsp. Root caries in the geriatric population: epidemiology, etiology, diagno-sis, treatment planning and modalities of treatment. Dent Forum 2008;2(6):63-70.

12. Knychalska-Karwan Z. Stomatologia wieku podeszłego. Lu-blin; Wyd. Czelej, 2005.

13. Jackiewicz-Barańska D. i wsp. Sztuczna ślina. Pol J Co-smetol 2007; 10: 80-90.

14. Krempeć M., Łuczkowska J. Opieka nad ludźmi starszymi. Gdańsk; Wyd DJ, 1999.

15. Andersson M.H. et al. Profesional Prevention in Dentistry. Williams & Wilkins, Baltimore 2014.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Ze względu na bardzo bogatą sieć naczyń krwionośnych i limfatycznych w obrębie głowy i szyi komórki nowotworowe czerniaka błony śluzowej jamy ustnej migrują w bardzo szyb-

Leukoplakia błony śluzowej policzka (źródło: własne).. Leukoplakia umiejscawia się na błonie śluzowej policzków w linii zgryzowej zębów, w okolicy kątów ust, na wargach,

RmRnJD0oD MMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM Do0D

Na ba- daną grupę składało się 51 chorych, pacjentów Poradni Gastroenterologii GUMed z potwierdzoną chorobą refluksową i objawami sugerującymi zmiany w krtani oraz

U niektórych psów obserwuje się bardzo boleśnie przebiega- jące zapalenie przyzębia, którego konse- kwencją jest później zapalenie błony śluzo- wej jamy ustnej

Jest tak¿e przyczyn¹ licznych zmian w obrêbie skó- ry i b³ony œluzowej jamy ustnej, z których wiêkszoœæ nie wp³y- wa na przebieg ci¹¿y i ma prawie fizjologiczny charakter

Na podstawie badania przedmiotowego błony śluzo- wej jamy ustnej stwierdzono wyczuwalne palpacyjnie zmiany o charakterze przerostu włóknistego w obrębie błony śluzowej wargi górnej

SIN-1 w dawce 1 mg/kg nie powodował statystycznie istotnej zmia- ny średniej liczby uszkodzeń ani wartości żołądkowego przepływu krwi, w porównaniu z grupą zwierząt poddanych