Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego oraz ich typizacja

Pełen tekst

(1)Zeszyty Naukowe nr. 669. 2005. Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Wac∏aw Nelec Katedra Polityki Ekonomicznej i Programowania Rozwoju. Andrzej Prusek Katedra Polityki Ekonomicznej i Programowania Rozwoju. Dynamiczna analiza rozwoju spo∏eczno-ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego oraz ich typizacja 1. Wst´p Celem artykułu jest dynamiczna analiza taksonomiczna rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego w dwóch poziomach, a mianowicie 1995 i 2001 r. Porównanie tych poziomów pokazuje rozwój społeczno-ekonomiczny, który dokonał się w tym okresie. Jednocześnie w celu ukazania głównych, wewnętrznych determinant tego rozwoju przeprowadzono analizę najważniejszych aspektów rozwoju gospodarczego i społecznego w przekroju powiatów województwa podkarpackiego. Analiza ta ma na celu ukazanie wewnętrznej struktury rozwoju społecznego i gospodarczego poszczególnych powiatów. Integrując cechy typologiczne opisujące poszczególne aspekty rozwoju badanych powiatów opracowano syntetyczną ocenę ich rozwoju społeczno-ekonomicznego w badanych poziomach czasowych. Na podstawie tej syntetycznej oceny przeprowadzono również typizację powiatów województwa podkarpackiego pod względem poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego. Wyodrębnienie tych homogenicznych typów powiatów pozwala na opracowanie dla nich, dostosowanych do ich wewnętrznych uwarunkowań, strategii rozwoju subregionalnego..

(2) 112. Wacław Nelec, Andrzej Prusek. 2. Powiaty w nowym podziale administracyjnym kraju Dnia 1 stycznia 1999 r. wprowadzono w Polsce zasadniczy trójstopniowy podział terytorialny państwa. Podstawowe zasady ustrojowe, organizacyjne oraz finansowe tych jednostek regulują odpowiednie ustawy1. Jednostkami zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa jest, obok 16 nowych, samorządowych województw2, również 308 nowo utworzonych powiatów ziemskich i 65 powiatów grodzkich3. Nowe powiatowe jednostki samorządu terytorialnego otrzymały znacznie mniejsze prawa i obowiązki niż istniejące wcześniej gminy, tj. uposażono je w niewielkie dochody własne oraz przekazano im do wykonania pewną część zadań publicznych. Uczyniono również następny krok w kierunku decentralizacji władzy w Polsce, czego przejawem jest przekazanie znacznej części kompetencji i zadań publicznych powiatom i samorządowym województwom. Zgodnie więc z zasadą pomocniczości, wszystkie sprawy lokalne, których nie mogą zrealizować gminy, w tym zwłaszcza zadania administracyjne z zakresu usług publicznych, które mają ponadgminny zasięg przestrzenny, otrzymał do wykonania samorząd powiatowy. Powiat stał się jednostką zasadniczego podziału terytorialnego, której mieszkańcy tworzą z mocy prawa lokalną powiatową wspólnotę samorządową. Przynależność do lokalnej wspólnoty samorządowej ma charakter powszechny i przymusowy. Powszechność oznacza szeroki krąg członków wspólnoty powiatowej, wyznaczony przez fakt zamieszkiwania na określonym terytorium, w przeciwieństwie do samorządów zawodowych, gospodarczych o węższym kręgu członków, złączonych w korporacje z tytułu wspólności zawodu lub interesu. Przymusowość oznacza, że przynależność do wspólnoty samorządowej powiatu powstaje z mocy prawa i trwa przez cały czas zamieszkiwania na terenie określonego powiatu. Pozycja powiatu jako podmiotu zdecentralizowanej władzy publicznej, wiąże się z wyposażeniem jej w samodzielność przy realizowaniu zadań publicznych. Ta 1. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa, Dz.U. nr 91, poz. 576; Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie, Dz.U. nr 91, poz. 577; Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, Dz.U. nr 91 poz. 598; Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, Dz.U. nr 96, poz. 603; Ustawa o finansach publicznych [uchylająca od 1 stycznia 1998 r. ustawę z dnia 5 stycznia 1991 r. – Prawo budżetowe] uchwalona przez Sejm dnia 5 listopada 1998 r.; Ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000. 2 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. 3 Miasta na prawach powiatu, czyli jednostki samorządu gminnego, którym rozporządzenie nadało również prawa powiatu. Są to miasta liczące więcej niż 100 000 mieszkańców oraz miasta, które przestały być siedzibą wojewody z dniem 31 grudnia 1998 r..

(3) Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego…. 113. samodzielność przy realizacji zadań publicznych wykonywanych w ramach ustaw należy do najistotniejszych cech modelu władzy lokalnej. Samodzielność powiatu podlega ochronie sądowej i wyraża się w prawie do stanowienia aktów prawa miejscowego, w tym statutu powiatu określającego jego ustrój. Odrębność powiatu jako podmiotu władzy publicznej na płaszczyźnie prawnej wyraża się w posiadaniu osobowości prawnej, prawie do działania we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Te cechy są istotne dla podkreślenia cywilnoprawnych aspektów pozycji prawnej powiatu. Osobowość prawna powiatu daje mu prawo do uczestniczenia w obrocie gospodarczym na takich samych zasadach, jak inne podmioty gospodarcze; powiat posiada mienie, może nim swobodnie zarządzać, może zaciągać zobowiązania, osobowość publicznoprawna powiatu ma znaczenie nie tylko w sferze zarządu mieniem, ale także w sferze publicznoprawnej. Wprowadzenie trzech reform ustrojowych państwa w 1999 r. i rozpoczęcie procesu przekazywania odpowiedzialności za rozwój społeczno-gospodarczy kraju władzom samorządowym województw i powiatów zapisze się bardzo pozytywnie w historii Polski. Wzmocniły one i nasiliły procesy decentralizacji państwa oraz wzorując się na programowaniu rozwoju regionalnego w UE zapoczątkowały tworzenie strategii rozwoju regionalnego na wszystkich poziomach zarządzania wspólnotami mieszkańców, tj. na szczeblu podstawowym (gmina) oraz subregionalnym (powiat) aż do szczebla samorządu wojewódzkiego. Przystosowywanie się Polski do integracji europejskiej wymusiło również wznowienie planowania rozwoju społeczno-gospodarczego na szczeblu centralnym, gdzie opracowywane są narodowe plany rozwoju oraz liczne narodowe strategie rozwoju społecznogospodarczego o charakterze sektorowym i problemowym (horyzontalnym). Konieczność planowania przyszłego rozwoju w warunkach integracji europejskiej wynika również z tego, że te dokumenty planistyczne stanowią podstawę do ubiegania się o współfinansowanie pewnych zadań określonych w tych planach i programach ze środków UE. Strategie rozwoju regionalnego i lokalnego, służące planowaniu rozwoju społeczno-gospodarczego danego obszaru w określonej perspektywie czasowej są także niezbędnym warunkiem korzystania samorządów ze środków pomocowych Unii Europejskiej i innych grantodawców..

(4) Wacław Nelec, Andrzej Prusek. 114. 3. Dynamiczna analiza głównych aspektów rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego w poziomach 1995 i 2001 r. 3.1. Powiaty województwa podkarpackiego. W skład województwa podkarpackiego wchodzą 4 miasta grodzkie na prawach powiatu oraz 20 powiatów ziemskich (vide rys. 1). Województwo podkarpackie powstało z połączenia trzech dotychczasowych województw: krośnieńskiego, przemyskiego i rzeszowskiego oraz części województwa tarnobrzeskiego i tarnowskiego. Pomimo że przez ostatnie 25 lat, przed wprowadzeniem nowego podziału. Grodzki Tarnobrzeg. Stalowowolski. Niżański. Tarnobrzeski. Leżajski. Kolbuszowski. Mielecki. Łańcucki Ropczycko-sędziszowski Grodzki Rzeszów. Dębicki. Strzyżowski Jasielski. Rzeszowski. Brzozowski Grodzki Krosno. Lubaczowski Przeworski Jarosławski. Grodzki Przemyśl Przemyski. Krośnieński Sanocki Bieszczadzki. Rys. 1. Województwo podkarpackie z wyszczególnieniem powiatów Źródło: Urząd Marszałkowski województwa podkarpackiego..

(5) Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego…. 115. terytorialnego, obszary te rozwijały się oddzielnie, to dzięki wykształconym uprzednio więzom można uznać, że posiadają one cechy typowe dla spójnego regionu ekonomicznego. Wszystkie ziemie, które weszły do województwa podkarpackiego, mają ten sam profil rolno-przemysłowy, stąd też wynikają dla nich wspólne problemy, istnieje poczucie wspólnoty tradycji i tożsamości kulturowej, a przede wszystkim – funkcjonują w świadomości społecznej. 3.2. Cechy typologiczne stanowiàce podstaw´ do dynamicznej analizy rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego. Dynamiczne badania rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego oparto na 18 cechach typologicznych, pogrupowanych według merytorycznych aspektów ich rozwoju (tab. 1). W badaniach uwzględniono następujące aspekty rozwoju społeczno-ekonomicznego: I. Potencjał demograficzny powiatów i jego struktura. II. Poziom rozwoju infrastruktury ekonomicznej i społecznej powiatów. III. Poziom rozwoju gospodarczego powiatów. IV. Poziom rozwoju społecznego powiatów. Tabela 1. Cechy typologiczne obrazujące rozwój społeczno-ekonomiczny powiatów województwa podkarpackiego w poziomach 1995 i 2001 r. I. Potencjał demograficzny powiatów i jego struktura 1. Ludność w wieku produkcyjnym według faktycznego miejsca zamieszkania 2. Przyrost naturalny na 1000 ludności II. Poziom rozwoju infrastruktury ekonomicznej i społecznej powiatów 3. Długość sieci gazowej rozdzielczej w tys. metrach na 100 km2 powierzchni 4. Długość sieci kanalizacyjnej w tys. metrach na 100 km2 powierzchni III. Poziom rozwoju gospodarczego powiatów III A. Stopień rozwoju średnich i dużych podmiotów gospodarczych 5. Podmioty gospodarcze o liczbie pracujących powyżej 50 osób 6. Podmioty gospodarki narodowej w przetwórstwie przemysłowym III B. Poziom rozwoju turystyki w powiatach 7. Liczba miejsc noclegowych całorocznych na 1000 ludności III C. Możliwości finansowe budżetów powiatów w zakresie rozwoju gospodarczego i społecznego 8. Wartość wydatków budżetów powiatów i miast na prawach powiatu na 1 mieszkańca 9. Wartość brutto środków trwałych ogółem w podmiotach gospodarczych 10. Wielkość nakładów inwestycyjnych w podmiotach gospodarczych na 1 mieszkańca.

(6) Wacław Nelec, Andrzej Prusek. 116. cd. tabeli 1 IV. Poziom rozwoju społecznego powiatów IV A. Poziom zamożności społeczeństwa 11. Przeciętne wynagrodzenie brutto ogółem IV B. Poziom rozwoju edukacji i wykształcenia ludności 12. Liczba uczniów szkół średnich na 1000 ludności 13. Odsetek ludności z wykształceniem wyższym IV C. Poziom rozwoju ochrony zdrowia i opieki społecznej 14. Liczba lekarzy w powiatach na 10 tys. ludności IV D. Stan i poziom ochrony środowiska 15. Udział obszarów chronionego krajobrazu w powierzchni ogółem IV E. Poziom rozwoju kultury i sztuki 16. Liczba placówek bibliotecznych na 10 tys. ludności Źródło: opracowanie własne.. Przy doborze wskaźników cząstkowych, czyli tzw. cech typologicznych, uwzględniono zarówno kryteria merytoryczne, jak i formalno-statystyczne. Właściwie dobrany zestaw cech powinien bowiem w możliwie dokładny sposób opisywać badane zjawiska oraz w niewielkim stopniu dublować się w zakresie wewnętrznej pojemności informacji. Końcowy zestaw cech typologicznych został zredukowany do najistotniejszych i nisko skorelowanych cech. 3.3. Metody badaƒ taksonomicznych i typologicznych. W dynamicznych badaniach rozwoju społeczno-gospodarczego poszczególnych powiatów województwa podkarpackiego posłużono się taksonomiczną metodą wzorca rozwoju Z. Hellwiga4, która konstruuje syntetyczny wskaźnik rozwoju zbudowany w oparciu o mierniki cząstkowe obrazujące poszczególne aspekty jego rozwoju. Metoda ta okazała się bardzo użyteczna w badaniach regionalnych5.. 4 Z. Hellwig, Zastosowanie metody taksonomicznej do typologicznego podziału krajów ze względu na poziom ich rozwoju oraz zasoby i strukturę kwalifikowanych kadr, „Przegląd Statystyczny” 1968. 5 Patrz: A. Prusek, Dynamiczna analiza typologiczno-prognostyczna społeczno-ekonomicznych determinant rozwoju polskiego rolnictwa w przekroju regionów, Zeszyty Naukowe AE w Krakowie, Kraków 1988, nr 273; A. Prusek, Kilka uwag metodologicznych dotyczących taksonomicznej metody różnic, Zeszyty Naukowe WSE w Krakowie, Kraków 1973, nr 64; A. Prusek, Analiza poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego województwa podkarpackiego [w:] Strategia rozwoju regionu podkarpackiego oraz wiodących sektorów jego gospodarki, WSGiZ w Mielcu, „Studia Mieleckie”, nr 1, Mielec 2001..

(7) Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego…. 117. Przyjęte do badań cechy typologiczne poddano standaryzacji zgodnie z formułą:. t ij =. x ij – x j Sj. gdzie: tij – standaryzowane wartości j-tej cechy w i-tym powiecie, xij – wartości empiryczne j-tej cechy w i-tym powiecie, x– j – średnia arytmetyczna j-tej cechy, Sj – odchylenie standardowe j-tej cechy. W wyniku przeprowadzonej standaryzacji wartości cech typologicznych badanej zbiorowości obiektów otrzymano macierz standaryzowanych wartości cech, przyjmujących wartości z przedziału od –3 do +3. Na bazie tych wystandaryzowanych cech obliczono syntetyczne miary rozwoju społeczno-gospodarczego powiatów województwa podkarpackiego, przy pomocy metody wzorca rozwoju Z. Hellwiga i sporządzono rankingi powiatów dla każdego badanego aspektu rozwoju. Syntetyczną miarę rozwoju powiatów obliczono jako syntetyczny wskaźnik taksonomicznej „odległości” danego powiatu od teoretycznego wzorca rozwoju, czyli powiatu najwyżej rozwiniętego według wzoru:. d i =1–. c oi c. przyjmując:. c oi =. m. ∑ (t oj – t ij )2 j =1. c = c s + 2sc gdzie: di – syntetyczny wskaźnik rozwoju, tij – wartość standaryzowana cech wyjściowych (j-ta cecha dla i-tego powiatu), toj – standaryzowana wartość jednostki modelowej, cs – średnia arytmetyczna taksonomicznych odległości, sc – odchylenie standardowe taksonomicznych odległości. Metoda wzorca rozwoju Z. Hellwiga umożliwia, na podstawie obliczonych taksonomicznych wskaźników rozwoju, ustalenie rankingu powiatów województwa podkarpackiego według stopnia ich rozwoju. Pozwalają na to wartości syntetyczne wskaźników rozwoju (di), które mieszczą się w przedziale 0–1..

(8) Wacław Nelec, Andrzej Prusek. 118. Delimitacja typów społeczno-ekonomicznych powiatów w województwie podkarpackim bazowała na rankingu powiatów z punktu widzenia poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego. Granice między powiatami należącymi do różnych typów wyznaczono na podstawie następującego kryterium:. c k = c + nsc gdzie: ck – kryterium podziału, – c – średnia arytmetyczna taksonomicznych „odległości” między badanymi powiatami, sc – odchylenie standardowe taksonomicznych „odległości” między badanymi powiatami, n – przyjmuje wartości z przedziału (1,3). 3.4. Dynamiczna ocena rozwoju potencjału demograficznego powiatów województwa podkarpackiego w poziomach lat 1995 i 2001. Potencjał demograficzny powiatów województwa podkarpackiego oceniono na podstawie dwóch cech, z których pierwsza określa demograficzny potencjał produkcyjny powiatów, a druga pokazuje przyrost naturalny ludności. Ranking powiatów województwa podkarpackiego pod względem potencjału demograficznego ilustrują wskaźniki zamieszczone w tabeli 2, natomiast graficzną jego ilustracją jest rys. 2. Tabela 2. Dynamiczna ocena rozwoju demograficznego powiatów województwa podkarpackiego w latach 1995 i 2001 Powiaty województwa podkarpackiego. Wskaźnik Lokata Wskaźnik Lokata Wzrost lub Hellwiga w rankingu Hellwiga w rankingu spadek poziomu w 1995 r. w 1995 r. w 2001 r. w 2001 r. rozwoju. Rzeszowski. 0,478. 20. 0,603. 1. 0,126 wzrost. Dębicki. 0,393. 19. 0,437. 2. 0,044 wzrost. Mielecki. 0,339. 18. 0,353. 3. 0,015 wzrost. Krośnieński. 0,320. 17. 0,349. 4. 0,029 wzrost. Tarnobrzeski. 0,290. 15. 0,326. 5. 0,035 wzrost. Jarosławski. 0,230. 13. 0,258. 6. 0,027 wzrost. Stalowowolski. 0,278. 14. 0,251. 7. –0,027 spadek. Ropczycko-sędziszowski. 0,216. 12. 0,249. 8. 0,033 wzrost. Jasielski. 0,290. 16. 0,248. 9. –0,042 spadek. Leżajski. 0,208. 10. 0,236. 10. 0,028 wzrost.

(9) Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego…. 119. cd. tabeli 2 Wskaźnik Lokata Wskaźnik Lokata Wzrost lub Hellwiga w rankingu Hellwiga w rankingu spadek poziomu w 1995 r. w 1995 r. w 2001 r. w 2001 r. rozwoju. Powiaty województwa podkarpackiego Kolbuszowski. 0,184. 8. 0,218. 11. Brzozowski Bieszczadzki. 0,034 wzrost. 0,065. 2. 0,218. 12. 0,153 wzrost. 0,164. 6. 0,217. 13. 0,054 wzrost. Sanocki. 0,123. 5. 0,211. 14. 0,088 wzrost. Lubaczowski. 0,095. 4. 0,188. 15. 0,093 wzrost. Łańcucki. 0,205. 9. 0,148. 16. –0,057 spadek. Przemyski. 0,213. 11. 0,138. 17. –0,075 spadek. Przeworski. 0,056. 1. 0,128. 18. 0,072 wzrost. Strzyżowski. 0,094. 3. 0,106. 19. 0,012 wzrost. Niżański. 0,180. 7. 0,058. 20. –0,122 spadek. Źródło: opracowanie własne.. 0,70 0,60 0,50 0,40 0,30 0,20 0,10. wskaźnik Hellwiga w 1995 r.. wskaźnik Hellwiga w 2001 r.. Rys. 2. Poziom rozwoju demograficznego powiatów województwa podkarpackiego w latach 1995 i 2001 Źródło: opracowanie własne.. Niżański. Strzyżowski. Przeworski. Przemyski. Łańcucki. Lubaczowski. Sanocki. Bieszczadzki. Brzozowski. Kolbuszowski. Leżajski. Jasielski. Ropczycko-sędziszowski. Stalowowolski. Jarosławski. Tarnobrzeski. Krośnieński. Mielecki. Dębicki. Rzeszowski. 0,00.

(10) Wacław Nelec, Andrzej Prusek. 120. 3.5. Dynamiczna ocena rozwoju infrastruktury techniczno-ekonomicznej i społecznej powiatów województwa podkarpackiego w poziomach lat 1995 i 2001. Poziom rozwoju infrastruktury techniczno-ekonomicznej i społecznej powiatów określany był w badanych okresach przy pomocy dwóch cech typologicznych. Pierwsza ocenia poziom rozwoju infrastruktury gazowej powiatów w przeliczeniu na 100 km 2 powierzchni, a druga przedstawia rozwój infrastruktury kanalizacyjnej powiatów także w przeliczeniu na 100 km2 powierzchni. Ranking powiatów badanego województwa pod względem infrastruktury ilustrują wskaźniki zamieszczone w tabeli 3, natomiast graficzną jego ilustracją jest rys. 3. Tabela 3. Syntetyczna ocena poziomu rozwoju infrastruktury techniczno-ekonomicznej i społecznej powiatów województwa podkarpackiego w latach 1995 i 2001 Wskaźnik Hellwiga w 1995 r.. Lokata w rankingu w 1995 r.. Wskaźnik Hellwiga w 2001 r.. Lokata w rankingu w 2001 r.. 0,973. 1. 0,992. 1. 0,020. wzrost. Łańcucki. 0,452. 4. 0,955. 2. 0,504. wzrost. Krośnieński. 0,495. 3. 0,785. 3. 0,290. wzrost. Jarosławski. 0,416. 9. 0,677. 4. 0,261. wzrost. Przeworski. 0,438. 8. 0,631. 5. 0,192. wzrost. Powiaty województwa podkarpackiego Rzeszowski. Wzrost lub spadek poziomu rozwoju. Dębicki. 0,593. 2. 0,604. 6. 0,011. wzrost. Brzozowski. 0,254. 16. 0,514. 7. 0,260. wzrost. Leżajski. 0,443. 5. 0,462. 8. 0,019. wzrost. 0,108. wzrost. Jasielski. 0,349. 12. 0,457. 9. Mielecki. 0,439. 7. 0,436. 10. –0,003 spadek. Tarnobrzeski. 0,440. 6. 0,412. 11. –0,029 spadek. Strzyżowski. 0,361. 11. 0,388. 12. Kolbuszowski. 0,255. 15. 0,387. 13. 0,133. wzrost. Ropczycko-sędziszowski. 0,252. 17. 0,379. 14. 0,127. wzrost. Przemyski. 0,403. 10. 0,371. 15. Niżański. 0,265. 14. 0,354. 16. Sanocki. 0,202. 19. 0,291. 17. Stalowowolski. 0,334. 13. 0,284. 18. –0,050 spadek. Lubaczowski. 0,209. 18. 0,184. 19. –0,024 spadek. Bieszczadzki. 0,023. 20. 0,025. 20. Źródło: opracowanie własne.. 0,027. wzrost. –0,032 spadek 0,089. wzrost. 0,089. wzrost. 0,002. wzrost.

(11) Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego…. 121. 1,00 0,90 0,80 0,70 0,60 0,50 0,40 0,30 0,20 0,10. wskaźnik Hellwiga w 1995 r.. Bieszczadzki. Lubaczowski. Stalowowolski. Sanocki. Niżański. Przemyski. Ropczycko-sędziszowski. Kolbuszowski. Strzyżowski. Tarnobrzeski. Mielecki. Jasielski. Leżajski. Brzozowski. Dębicki. Przeworski. Jarosławski. Krośnieński. Łańcucki. Rzeszowski. 0,00. wskaźnik Hellwiga w 2001 r.. Rys. 3. Ocena poziomu rozwoju infrastruktury techniczno-ekonomicznej i społecznej powiatów województwa podkarpackiego w latach 1995 i 2001 Źródło: opracowanie własne.. 3.6. Dynamiczna ocena rozwoju gospodarczego powiatów województwa podkarpackiego w poziomach lat 1995 i 2001. Ocena rozwoju gospodarczego powiatów województwa podkarpackiego w latach 1995 i 2001 oparta została na 6 cechach typologicznych reprezentujących 3 najważniejsze jego aspekty. Stopień rozwoju średnich i dużych przedsiębiorstw w powiatach oceniono na podstawie dwóch cech. Pierwsza określa liczbę podmiotów gospodarczych o znacznych rozmiarach działalności, tj. o zatrudnieniu powyżej 50 osób, natomiast druga cecha przedstawia liczbę podmiotów gospodarczych w przetwórstwie przemysłowym, które też z reguły są, w warunkach polskich, dużymi firmami. Rozwój turystyki w powiatach województwa podkarpackiego estymowano przy pomocy jednej cechy określającej liczbę miejsc noclegowych całorocznych przypadających na 1000 ludności powiatu. Możliwości finansowania swego rozwoju gospodarczego przez powiaty i jego podmioty estymowano za pośrednictwem trzech cech typologicznych. Pierwsza.

(12) Wacław Nelec, Andrzej Prusek. 122. z nich określa możliwości budżetowe władz powiatowych. Druga poprzez wartość majątku trwałego gospodarki w powiecie jest wskaźnikiem symptomem określającym możliwości produkcyjne jego podmiotów gospodarczych. Trzecia cecha omawia wielkość nakładów inwestycyjnych w powiecie w przeliczeniu na 1 mieszkańca. Ranking powiatów województwa podkarpackiego pod względem rozwoju gospodarczego ilustrują wskaźniki zamieszczone w tabeli 4, natomiast graficzną jego ilustracją jest rys. 4. Tabela 4. Syntetyczna ocena poziomu i dynamiki rozwoju gospodarczego powiatów województwa podkarpackiego w latach 1995 i 2001 Powiaty województwa podkarpackiego. Wskaźnik Hellwiga w 1995 r.. Lokata w rankingu w 1995 r.. Wskaźnik Hellwiga w 2001 r.. Lokata w rankingu w 2001 r.. Wzrost lub spadek poziomu rozwoju. Rzeszowski. 0,434. 1. 0,849. 1. 0,415. wzrost. Krośnieński. 0,317. 3. 0,496. 2. 0,179. wzrost. Mielecki. 0,416. 2. 0,441. 3. 0,026. wzrost. Przemyski. 0,231. 8. 0,416. 4. 0,185. wzrost. Tarnobrzeski. 0,210. 11. 0,391. 5. 0,181. wzrost. Jasielski. 0,234. 7. 0,362. 6. 0,128. wzrost. Stalowowolski. 0,238. 4. 0,357. 7. 0,120. wzrost. Dębicki. 0,237. 6. 0,318. 8. 0,082. wzrost. Sanocki. 0,215. 9. 0,311. 9. 0,095. wzrost. Jarosławski. 0,214. 10. 0,293. 10. 0,079. wzrost. Bieszczadzki. 0,237. 5. 0,261. 11. 0,024. wzrost. Leżajski. 0,164. 12. 0,254. 12. 0,090. wzrost. Łańcucki. 0,161. 13. 0,247. 13. 0,086. wzrost. Lubaczowski. 0,084. 19. 0,206. 14. 0,121. wzrost. Kolbuszowski. 0,132. 15. 0,202. 15. 0,069. wzrost. Przeworski. 0,101. 16. 0,201. 16. 0,099. wzrost. Ropczycko-sędziszowski. 0,141. 14. 0,198. 17. 0,057. wzrost. Niżański. 0,084. 20. 0,178. 18. 0,094. wzrost. Strzyżowski. 0,096. 17. 0,174. 19. 0,078. wzrost. Brzozowski. 0,086. 18. 0,173. 20. 0,088. wzrost. Źródło: opracowanie własne..

(13) Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego…. 123. 0,90 0,80 0,70 0,60 0,50 0,40 0,30 0,20 0,10. wskaźnik Hellwiga w 1995 r.. Brzozowski. Strzyżowski. Niżański. Ropczycko-sędziszowski. Przeworski. Kolbuszowski. Lubaczowski. Łańcucki. Leżajski. Bieszczadzki. Jarosławski. Sanocki. Dębicki. Stalowowolski. Jasielski. Tarnobrzeski. Przemyski. Mielecki. Krośnieński. Rzeszowski. 0,00. wskaźnik Hellwiga w 2001 r.. Rys. 4. Ocena poziomu i dynamiki rozwoju gospodarczego powiatów województwa podkarpackiego w latach 1995 i 2001 Źródło: opracowanie własne.. 3.7. Dynamiczna ocena rozwoju społecznego powiatów województwa podkarpackiego w poziomach lat 1995 i 2001. Rozwój społeczny w przekroju powiatów województwa podkarpackiego został określony przez 6 cech typologicznych reprezentujących 5 jego aspektów. Poziom zamożności społeczeństwa estymowano za pośrednictwem przeciętnego wynagrodzenia brutto w gospodarce ogółem. Rozwój sfery edukacji oraz poziom wykształcenia społeczeństwa oceniono za pomocą dwóch cech. Pierwszy aspekt wyjaśnia cecha obrazująca liczbę uczniów szkół średnich na 1000 ludności, natomiast drugi aspekt rozwoju edukacji określa odsetek ludności z wykształceniem wyższym. Rozwój ochrony zdrowia i opieki społecznej określono przy pomocy liczby lekarzy w powiatach, w przeliczeniu na 10 tysięcy ludności..

(14) Wacław Nelec, Andrzej Prusek. 124. Stopień ochrony środowiska naturalnego w powiatach województwa podkarpackiego określono przy pomocy cechy obrazującej udział obszarów chronionego krajobrazu w powierzchni ogółem. Rozwój kultury i sztuki estymowano przez liczbę placówek bibliotecznych na 10 tysięcy ludności. Ranking powiatów województwa podkarpackiego pod względem rozwoju społecznego ilustrują wskaźniki zamieszczone w tabeli 5, natomiast graficzną jego ilustracją jest rys. 5. Tabela 5. Dynamiczna ocena rozwoju społecznego powiatów województwa podkarpackiego w poziomach lat 1995 i 2001 Wskaźnik Hellwiga w 1995 r.. Lokata w rankingu w 1995 r.. Rzeszowski. 0,344. 5. Krośnieński. 0,415. 1. Leżajski. 0,355. 4. Przemyski. 0,325. 8. Bieszczadzki. 0,388. 2. Tarnobrzeski. 0,336. Sanocki. 0,339. Dębicki. 0,364. Mielecki. 0,223. Przeworski. 0,262. Jarosławski. 0,241. Łańcucki. 0,242. Lubaczowski. 0,116. Stalowowolski. 0,046. 18. 0,229. 14. 0,183 wzrost. Brzozowski. 0,175. 14. 0,220. 15. 0,045 wzrost. Jasielski. 0,166. 15. 0,208. 16. 0,042 wzrost. Ropczycko-sędziszowski. 0,266. 9. 0,203. 17. –0,063 spadek. Kolbuszowski. 0,163. 16. 0,200. 18. 0,037 wzrost. Powiaty województwa podkarpackiego. Lokata w rankingu w 2001 r.. Wzrost lub spadek poziomu rozwoju. 0,672. 1. 0,328 wzrost. 0,573. 2. 0,158 wzrost. 0,479. 3. 0,125 wzrost. 0,458. 4. 0,132 wzrost. 0,455. 5. 0,067 wzrost. 7. 0,424. 6. 0,089 wzrost. 6. 0,420. 7. 0,081 wzrost. 3. 0,384. 8. 0,020 wzrost. 13. 0,323. 9. 0,099 wzrost. 10. 0,293. 10. 0,031 wzrost. 12. 0,292. 11. 0,051 wzrost. 11. 0,268. 12. 0,026 wzrost. 17. 0,249. 13. 0,133 wzrost. Wskaźnik Hellwiga w 2001 r.. Strzyżowski. 0,034. 19. 0,079. 19. 0,045 wzrost. Niżański. 0,026. 20. 0,017. 20. –0,009 spadek. Źródło: opracowanie własne..

(15) Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego…. 125. 0,70 0,60 0,50 0,40 0,30 0,20. wskaźnik Hellwiga w 1995 r.. Niżański. Strzyżowski. Kolbuszowski. Ropczycko-sędziszowski. Jasielski. Brzozowski. Stalowowolski. Lubaczowski. Łańcucki. Jarosławski. Przeworski. Mielecki. Dębicki. Sanocki. Tarnobrzeski. Bieszczadzki. Przemyski. Leżajski. Krośnieński. 0,00. Rzeszowski. 0,10. wskaźnik Hellwiga w 2001 r.. Rys. 5. Dynamiczna ocena rozwoju społecznego powiatów województwa podkarpackiego w latach 1995 i 2001 Źródło: opracowanie własne.. 4. Syntetyczna ocena rozwoju społeczno-gospodarczego powiatów województwa podkarpackiego i ich typizacja w latach 1995 i 2001 Syntetyczna ocena rozwoju społeczno-gospodarczego analizowanych powiatów województwa podkarpackiego została opracowana na podstawie wszystkich 16 cech typologicznych obrazujących różne aspekty rozwoju gospodarczego i społecznego. Syntetyczny ranking powiatów województwa podkarpackiego pod względem rozwoju społeczno-ekonomicznego ilustrują wskaźniki zamieszczone w tabeli 6, natomiast graficzną jego ilustracją jest rys. 6..

(16) 0,196 0,210 0,197 0,157 0,182. Sanocki. Jarosławski. Jasielski. Stalowowolski. Łańcucki. 0,064 0,055. Strzyżowski. Niżański. Źródło: opracowanie własne.. 0,120 0,066. Kolbuszowski. Brzozowski. Lubaczowski. 0,156 0,084. Ropczycko-sędziszowski. 0,196. 10. 0,213. 0,134. 7. 0,292. Dębicki. Leżajski. Przeworski. 4. 0,239. Przemyski. Bieszczadzki. 6. 0,320. Mielecki. 20. 19. 18. 16. 17. 14. 15. 11. 12. 13. 9. 8. 3. 5. 2. 0,333 0,243. Tarnobrzeski. 1. Lokata w rankingu w 1995 r.. Krośnieński. 0,422. Wskaźnik Hellwiga w 1995 r.. Rzeszowski. Powiaty województwa podkarpackiego. 0,088. 0,116. 0,178. 0,184. 0,185. 0,186. 0,215. 0,245. 0,245. 0,264. 0,276. 0,286. 0,294. 0,299. 0,347. 0,353. 0,365. 0,366. 0,495. 0,739. Wskaźnik Hellwiga w 2001 r.. 20. 19. 18. 17. 16. 15. 14. 13. 12. 11. 10. 9. 8. 7. 6. 5. 4. 3. 2. 1. Lokata w rankingu w 2001 r.. 0,033. 0,052. 0,112. 0,064. 0,100. 0,031. 0,081. 0,049. 0,063. 0,108. 0,079. 0,076. 0,098. 0,086. 0,055. 0,115. 0,045. 0,123. 0,162. 0,317. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. wzrost. Wzrost lub spadek poziomu rozwoju. Tabela 6. Syntetyczna ocena poziomu i dynamiki rozwoju społeczno-gospodaczego powiatów województwa podkarpackiego w latach 1995–2001. 126. Wacław Nelec, Andrzej Prusek.

(17) Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego…. 127. 0,80 0,70 0,60 0,50 0,40 0,30 0,20 0,10 Niżański. Strzyżowski. Lubaczowski. Kolbuszowski. Brzozowski. Ropczycko-sędziszowski. Przeworski. Bieszczadzki. Łańcucki. Stalowowolski. Jasielski. Jarosławski. Sanocki. Leżajski. Dębicki. Przemyski. Mielecki. Tarnobrzeski. Krośnieński. Rzeszowski. 0,00. wskaźnik Hellwiga ogólnego poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego w 1995 r. wskażnik Hellwiga ogólnego poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego w 2001 r.. Rys. 6. Zestawienie ogólnego wskaźnika rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego w latach 2001 i 1995 Źródło opracowanie własne.. Delimitację subregionów województwa podkarpackiego w dwóch poziomach czasowych, a mianowicie 1995 i 2001 r., przeprowadzono w oparciu o kryterium Ck . Natomiast do dalszej dezagregacji subregionów na subtypy wykorzystano ostrzejsze kryterium, a mianowicie Ck = c– + 1Sc. Charakterystykę homogenicznych subregionów społeczno-ekonomicznych województwa podkarpackiego oparto na ocenach wypływających z profili zmienności cech typologicznych w przekroju powiatów i subregionów województwa podkarpackiego..

(18) 0,157. Leżajski. Jarosławski. Jasielski. Sanocki. Bieszczadzki. Łańcucki. 8. 4. 5. 17. 1. 10. 0,055. Lubaczowski. Strzyżowski. Niżański. 9. 19. 12. Źródło: opracowanie własne.. 0,064. Brzozowski. 2. 0,134. 0,066. 0,084. 0,120. Przeworski. Kolbuszowski. 6. 0,156. 0,196. 0,196. 0,197. 0,210. 0,213. 0,239. 0,243. 0,292. 0,320. 14. Stalowowolski. Przemyski. 13. Ropczycko-sędziszowski. Tarnobrzeski. 20. 18. Dębicki. 3. 15. 0,182. Mielecki. 11. 0,333. Krośnieński. 7. 0,422. Wskaźnik Hellwiga w 1995 r.. Rzeszowski. Powiaty województwa podkarpackiego (według lokaty). 16. Nr powiatu. III B. III A. II D. II C. II B. II A. IC. IB. IA. subtypy. Powiaty słabo rozwinięte. Powiaty średnio rozwinięte. Powiaty wysoko rozwinięte. typy. Typizacja powiatów. Łańcucki. 10. Lubaczowski Strzyżowski Niżański. 19 12. Kolbuszowski. Brzozowski. Ropczycko-sędziszowski. Przeworski. 9. 6. 2. 15. 14. Bieszczadzki. Stalowowolski. 18 1. Jasielski. Jarosławski. 4 5. Sanocki. 17. Dębicki Leżajski. 3. Przemyski. Mielecki. Tarnobrzeski. Krośnieński. Rzeszowski. Powiaty województwa podkarpackiego (według lokaty). 8. 13. 11. 20. 7. 16. Nr powiatu. 0,088. 0,116. 0,178. 0,184. 0,185. 0,186. 0,215. 0,245. 0,245. 0,264. 0,276. 0,286. 0,294. 0,299. 0,347. 0,353. 0,365. 0,366. 0,495. 0,739. Wskaźnik Hellwiga w 2001 r.. III B. III A. II D. II C. II B. II A. IB. IA. subtypy. Powiaty słabo rozwinięte. Powiaty średnio rozwinięte. Powiaty wysoko rozwinięte. typy. Typizacja powiatów. Tabela 7. Typizacja powiatów województwa podkarpackiego pod względem poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego w latach 1995–2001 128. Wacław Nelec, Andrzej Prusek.

(19) Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego…. 129. 1,00 0,90 0,80 0,70 0,60 0,50 0,40 0,30 0,20. Niżański. Strzyżowski. Lubaczowski. Brzozowski. Kolbuszowski. Przeworski. Stalowowolski. Łańcucki. Bieszczadzki. Jasielski. Jarosławski. Leżajski. Sanocki II. Ropczycko-sędziszowski. I. Przemyski. Tarnobrzeski. Dębicki. Mielecki. Krośnieński. 0,00. Rzeszowski. 0,10. III. potencjał i struktura demograficzna powiatów w 1995 r. poziom rozwoju infrastruktury ekonomicznej i społecznej powiatów w 1995 r. poziom rozwoju gospodarczego powiatów w 1995 r. poziom rozwoju społecznego powiatów w 1995 r. wskaźnik Hellwiga ogólnego poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów w 1995 r.. Rys. 7. Profile zmienności poszczególnych aspektów społeczno-ekonomicznego rozwoju powiatów województwa podkarpackiego na tle ogólnego wskaźnika poziomu rozwoju powiatów w 1995 r. Źródło: opracowanie własne..

(20) Wacław Nelec, Andrzej Prusek. 130. 1,00 0,90 0,80 0,70 0,60 0,50 0,40 0,30 0,20. Niżański. Strzyżowski. Lubaczowski. Kolbuszowski. Brzozowski. Przeworski. Bieszczadzki. Łańcucki. Stalowowolski. Jarosławski. Sanocki. Jasielski II. Ropczycko-sędziszowski. I. Leżajski. Dębicki. Przemyski. Mielecki. Tarnobrzeski. Krośnieński. 0,00. Rzeszowski. 0,10. III. potencjał i struktura demograficzna powiatów w 2001 r. poziom rozwoju infrastruktury ekonomicznej i społecznej powiatów w 2001 r. poziom rozwoju gospodarczego powiatów w 2001 r. poziom rozwoju społecznego powiatów w 2001 r. wskaźnik Hellwiga ogólnego poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów w 2001 r.. Rys. 8. Profile zmienności poszczególnych aspektów rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego na tle ogólnego wskaźnika poziomu rozwoju powiatów w 2001 r. Źródło: opracowanie własne.. 5. Wnioski koƒcowe Przeprowadzona dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego pozwala na sformułowanie podanych niżej wniosków syntetycznych. Analiza poszczególnych aspektów rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego w poziomach lat 1995 i 2001 wykazała,.

(21) Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego…. 131. że w większości badanych powiatów nastąpił wzrost ich syntetycznych wskaźników rozwoju społeczno-ekonomicznego. Pod względem poszczególnych aspektów tego rozwoju dynamika rozwoju powiatów była zróżnicowana. W 2001 r. najwyższy poziom rozwoju demograficznego zanotowały subregiony (miasta i powiaty) o charakterze miejskim: rzeszowski, dębicki, mielecki, krośnieński, tarnobrzeski i jarosławski, przy czym niektóre powiaty zanotowały spadek poziomu rozwoju demograficznego w stosunku do 1995 r. Do tych powiatów należą: stalowowolski, jasielski, łańcucki, przemyski i niżański. Pod względem poziomu rozwoju infrastruktury społeczno-ekonomicznej powiatów w badanych latach nastąpił jej wzrost w większości powiatów, zwłaszcza miejskich. Na tym tle spadek poziomu rozwoju infrastruktury w powiatach: mieleckim, tarnobrzeskim, przemyskim i stalowowolskim jest pewnym zaskoczeniem. Analizując rozwój gospodarczy badanych powiatów, zauważyć można, że w latach 1995–2001 nastąpił on we wszystkich powiatach, przy czym najsilniejszy wzrost miał miejsce w samym powiecie rzeszowskim, a nieco słabszy w powiatach: krośnieńskim, mieleckim, przemyskim i tarnobrzeskim. Najniższym poziomem rozwoju gospodarczego legitymują się generalnie powiaty typowo rolnicze. Biorąc pod uwagę rozwój społeczny powiatów województwa podkarpackiego, zdecydowanym liderem jest subregion rzeszowski. W niektórych powiatach, tj. w ropczycko-sędziszowskim i niżańskim, zanotowano w badanym okresie czasu nawet spadek poziomu rozwoju społecznego. W latach 1995–2001 nastąpił znaczny wzrost poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów, przy czym najsilniejszy miał miejsce w subregionie rzeszowskim, nieco niższy był w powiatach krośnieńskim i tarnobrzeskim, a następnie mieleckim i przemyskim. Do grupy najniżej rozwiniętych powiatów należały w 2001 r. powiaty: niżański, strzyżowski, kolbuszowski, ropczycko-sędziszowski i jasielski. Przeprowadzone badania rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego umożliwiły również ich typizację, czyli zdelimitowanie typów powiatów wewnętrznie homogenicznych, w obu analizowanych okresach. W latach 1995–2001 nastąpiła polaryzacja poziomów rozwoju powiatów regionu podkarpackiego, czego dowodem jest zwiększenie różnicy między poziomami rozwoju powiatów rozwiniętych i nierozwiniętych. Po drugie, w 2001 r. wyodrębniła się wąska grupa dwóch powiatów, tj. rzeszowskiego i krośnieńskiego, które tworzą typ o najwyższym poziomie rozwoju. W 1995 r. do tego typu należały cztery powiaty, czyli dodatkowo mielecki i dębicki. Oznacza to, że te dwa powiaty relatywnie opóźniły swój rozwój i należy je zaliczyć do drugiego typu powiatów, tj. średnio rozwiniętych..

(22) 132. Wacław Nelec, Andrzej Prusek. W grupie powiatów średnio rozwiniętych, na podstawie przyjętych kryteriów delimitacji, wyodrębnić można cztery subtypy powiatów różniące się poziomem rozwoju. Najwyższym poziomem rozwoju w tym typie powiatów legitymują się: tarnobrzeski, mielecki, przemyski i dębicki. Najniższym poziomem rozwoju społeczno-ekonomicznego w województwie podkarpackim legitymują się dwa powiaty, tj. niżański i strzyżowski, mimo że również one zanotowały wzrost swego poziomu rozwoju. Niestety, wzrost ten był znacznie słabszy niż pozostałych powiatów. Zastosowana metodyka badań okazała się przydatnym narzędziem analizy rozwoju społeczno-ekonomicznego powiatów oraz wewnętrznej jego struktury, a jej wyniki są wiarygodne, mimo ograniczonego zasobu informacji statystycznej. Literatura Hellwig Z., Zastosowanie metody taksonomicznej do typologicznego podziału krajów ze względu na poziom ich rozwoju oraz zasoby i strukturę kwalifikowanych kadr, „Przegląd Statystyczny” 1968, z. 4. Prusek A., Analiza poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego województwa podkarpackiego [w:] Strategia rozwoju regionu podkarpackiego oraz wiodących sektorów jego gospodarki, WSGiZ w Mielcu, „Studia Mieleckie”, nr 1, Mielec 2001. Prusek A., Dynamiczna analiza typologiczno-prognostyczna społeczno-ekonomicznych determinant rozwoju polskiego rolnictwa w przekroju regionów, Zeszyty Naukowe AE w Krakowie, Kraków 1988, nr 273. Prusek A., Kilka uwag metodologicznych dotyczących taksonomicznej metody różnic, Zeszyty Naukowe WSE w Krakowie, Kraków 1973, nr 64. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa, Dz.U. nr 91, poz. 576. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie, Dz.U. nr 91, poz. 577. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 o samorządzie powiatowym, Dz.U. nr 91, poz. 598. Ustawa z dnia 24 lipca 1998 o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, Dz.U. nr 96, poz. 603. Ustawa o finansach publicznych uchylająca od 1 stycznia 1998 r. ustawę z dnia 5 stycznia 1991 r. – Prawo budżetowe – uchwalona przez Sejm dnia 5 listopada 1998 r.: Ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. A Dynamic Analysis and Typology of the Socio-economic Development of Powiats in the Podkarpackie Voivodship The aim of this article is to conduct a dynamic taxonomic analysis of the socioeconomic development of powiats in the Podkarpackie Voivodship between 1995 and 2001. The difference in development levels at these two points in time shows the socioeconomic development of powiats that occurred during that period. At the same time, in order to identify the chief, internal determinants of this development, the authors conduct.

(23) Dynamiczna analiza rozwoju społeczno-ekonomicznego…. 133. an analysis of the most significant aspects of both economic and social development across the powiats of the Podkarpackie Voivodship; in this way, they reveal the internal structure of the social and economic development of individual powiats. By integrating the typological characteristics that describe the various development aspects of the examined powiats, the authors develop a synthetic assessment of their socio-economic development in the period under analysis. Based on this synthetic assessment, the authors also construct a typology of Podkarpackie Voivodship powiats with respect to their level of socio-economic development, and describe the changes in the level of development of each type of powiats..

(24)